Home Blog Pagina 181

RBC pakt eenvoudig winst in poule na overwinning op MOC’17

0

RBC en MOC’17 waren al geplaatst voor de volgende ronde van de districtsbeker en alleen prestige stond nog op het menu. Een échte wedstrijd was het de eerste acht minuten, daarna nam de ploeg van hoofdtrainer Mark Klippel de regie over en drukte de club uit Bergen op Zoom terug de zestien in. Daar kwam het lange tijd niet meer uit. Pas na de 0-4 voorsprong liet RBC de teugels wat vieren en kon de thuisploeg ook twee keer scoren. Het werd uiteindelijk 2-5.

Bij RBC begon Matthias Deleij in het doel. Achterin waren er basisplekken voor Assim Said, Perry Bierkens, Glaucio Ventura Tiago en Jordi Ewanena. Op het middenveld kreeg Rhomar Boudzra een basisplek toebedeeld en zijn mede teamgenoten in de middenlinie waren Sander Wirix en Jens Wirix. Voorin stond Tom de Bonte, geflankeerd door Anwar Tarfit en Moustafa Mohammad.

MOC’17 kon RBC een kleine tien minuten bijhouden, maar trok zich daarna terug. De Roosendalers kwamen regelmatig dwars door het centrum en kregen ook enkele goede kansen. Zo waren Mohammad, De Bonte en Jens Wirix dichtbij. Die laatste wist vlak daarna, na een een-twee met broer Sander, bijna de score te openen, maar zijn puntertje knalde tegen de paal terug het veld in. Said wist uit de tweede lijn verrassend met links uit te halen, maar oud RBC-keeper Owen Braeckmans wist ook deze inzet te pareren. RBC kwam uiteindelijk wel op voorsprong via een frommelgoal. Een corner van Mohammad kwam via Ventura Tiago en De Bonte bij Jens Wirix terecht die raak schoot.

Na de openingstreffer ging het snel. Een lange pass van Ewanena was bestemd voor Jens Wirix, maar voordat de bal bij RBC’s 15 terecht kwam kopte een verdediger van de thuisploeg terug op de keeper, tenminste dat dacht hij. Het leverde RBC’s tweede treffer op. Daarna mocht Mohammad nog aanleggen voor de rust na een charge op Said vanaf de strafschopstip. Hij faalde niet, 0-3.

Net na rust gooide RBC het duel definitief in het slot. Sander Wirix zette druk op de defensie na een doeltrap, ontfutselde de bal en schoot simpel raak. De Bonte was nog dichtbij de vijfde Roosendaalse treffer, maar na een goede voorzet van Ewanena werd zijn kopbal geschampt door een verdediger waarna de bal over de achterlijn ging. Na deze laatste kans was RBC klaar met de wedstrijd. MOC’17 kon daardoor ook weer aan voetballen denken. Pootje haken van Ewanena leverde een strafschop voor de club uit Bergen op Zoom. “Ik raakte hem niet, dat gaf de speler ook toe,” zo liet Ewanena na afloop weten. De bal ging desondanks wel op de stip. Deleij zat er heel dichtbij, maar moest deze keer wel capituleren, waar hij bij Unitas’30 nog een strafschop stopte. De ingevallen Emile Linkers bracht de stand na een snelle aanval door het centrum naar 1-5. Het slotstuk was voor de thuisploeg die er uiteindelijk 2-5 van maakte. Na afloop spraken we even kort met Van Hoof, die terugkomt van een achillespeesblessure. “Ik heb deze week voluit mee kunnen trainen en heb er geen reactie op gehad,” zo liet de linksbenige centrumverdediger weten. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer Mark Klippel klik je hier.

Aankomend weekend gaat het écht gebeuren voor de mannen van Klippel. Dan komt RBC in actie in de eerste competitiewedstrijd tegen VOAB. Daar hebben de oranjehemden een negatief verleden mee. Twee jaar terug was RBC dichtbij het kampioenschap in de Tweede Klasse. Na een grote reeks overwinningen was het moment daar om koploper VOAB te onttronen. Het was één van de meest bizarre wedstrijd ooit in het amateurvoetbal voor RBC. De ploeg van toenmalig hoofdtrainer Ruud Pennings reeg de kansen aaneen, maar het doel werd slechts eenmaal gevonden. Alleen Tayeb Lakbir wist voor rust tot scoren te komen. VOAB maakte er vier, waarvan de goal van Casper van Beers van grote afstand in de winkelhaak de toen aanwezige RBC’ers nog steeds de bibbers geeft.

MOC’17 – RBC 2-5 (0-3)

Opstelling RBC: Matthias Deleij; Assim Said, Perry Bierkens (Vincent van Hoof), Glaucio Ventura Tiago, Jordi Ewanena; Rhomar Boudzra (Anass el Gamali), Sander Wirix (Randy Elst), Jens Wirix; Anwar Tarift (Jay-Jay Meierdres), Tom de Bonte (Emile Linkers), Moustafa Mohammad

Scoreverloop: Jens Wirix 0-1; eigen doelpunt teg. 0-2; Moustafa Mohammad 0-3; Sander Wirix 0-4; teg. 1-4; Emile Linkers 1-5; teg. 2-5

Scheidsrechter: J.H. Tempelaar

Bron: RBC Voetbal

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club

Olaf Mouthaan zet zich met ziel en zaligheid in voor Stellendam

Een technische functie in het bestuur, bezig met de jeugd en trainer van de dames. Dat Olaf Mouthaan zich met ziel en zaligheid inzet voor Stellendam, dat mag duidelijk zijn. Zelf vindt de oud-voetballer het nog wel meevallen. “Het is goed te doen!”

Al heeft hij, zeker aan het begin en het einde van het seizoen, zijn handen vol. Maar, zo vertelt de 53-jarige inwoner van Rhoon. “Het is niet te vergelijken met de technische zaken bij een echt grote vereniging.” Al is de functieomschrijving, wat dat betreft precies hetzelfde. “Ik moet een situatie creëren, waarin de technische staf hun ding kan doen. En waar leden lekker kunnen voetballen.” Want als ‘bestuurslid technische zaken’, is dat precies wat Mouthaan bij Stellendam probeert te doen. “Kleding regelen, spelers benaderen, maar ook de jeugd begeleiden richting de senioren.” Zijn takenpakket omhelst dan ook meer, dan alleen de seniorenteams. “We hebben geen jeugdbestuur, dus doe ik samen met de jeugdtrainers ook de indeling én de doorstroming.”

Opgroeien

Een belangrijke functie, binnen de club. “De selectie samenstellen, helpen met spelers benaderen of het gesprek met die jongens aangaan. Soms ook vanuit je eigen netwerk.” Maar ook bij de aanstelling van trainers, is Mouthaan betrokken. “Het complete voetbaltechnische verhaal, eigenlijk.” En dus is het afgelopen kampioenschap van het vlaggenschip, ook een klein beetje ‘zijn titel’. “Een beloning voor iedereen. Ik heb zelf nog een paar jaartjes in het eerste gespeeld, toen werden we ook kampioen. Dat is fantastisch om mee te maken.” Helemaal, als dat met je dorpsclub is. “Ik ben vanaf mijn zesde betrokken bij Stellendam. Hier opgegroeid en vrienden gemaakt. De jeugd zie je bij ons voetballen en opgroeien. Mensen zijn nauw verbonden en de lijntjes zijn kort, dat is op een dorp.” Toch maakte Mouthaan, al was het maar even, zelf als voetballer wél een uitstapje. “Twee seizoenen Spijkenisse. Dat was heel anders, veel groter. In de eerste klasse, met Kees Zwamborn.” Maar lang, duurde dat dus niet. “Ik vind het voetbalspelletje fantastisch, op zaterdag. Trainen had ik een broertje dood aan. Bij het lopen, was ik altijd de lantaarndrager. Daar had ik een hekel aan.” De oplossing bleek simpel, terugkeren naar Stellendam. “Anders zou ik het plezier verliezen en alleen maar in de weg lopen. Dat bleek een goede keuze!”

Goede lichting

De klassieke vleugspits, die het moest hebben van zijn techniek en snelheid, kwam terecht in een warm bad. “Mijn twee dochters gingen voetballen, maar er was geen trainer. Dan pak ik het zelf wel op, dacht ik.” Negen jaar verder, doet Mouthaan dat nu nog steeds. “Mijn dochters zijn gestopt, ik ben het blijven doen.” Al moest hij daarvoor, wel even een pas op de plaats maken. “Ik ben nog altijd heel gedreven en fanatiek, maar het is natuurlijk anders dan bij de mannen. Gelukkig maakt de gezelligheid veel goed!” Want, zo is de trainer van mening: “Die dynamiek van damesvoetbal, hoort bij een vereniging.” En dus probeert Mouthaan, ze zoveel mogelijk te leren. “Kaatsen, passen, aannamen en loopacties. De basis, maar uitdagend genoeg.” Alles om op zaterdag een goed resultaat te kunnen boeken. “Ze willen net zo graag spelen én winnen!” Precies zoals dat geldt, voor de mannen. “Je kunt na promotie heel makkelijk zeggen: we gaan nu voor lijfsbehoud, maar ik vind dat je met ons team gewoon weer voor een periode moet gaan. Ook in die derde klasse. ” Met het vertrouwen, zit het dus wel goed. “Die jongens en de trainers, zijn hartstikke ambitieus. Het is een jonge ploeg, met veel kwaliteit.” Wat is het doel voor de komende jaren? “Dat is lastig om uit te spreken, voor ons als vereniging. Het dorp groeit niet en je blijft afhankelijk van eigen jeugd. Dan heb je eens in de zoveel tijd een goede lichting.” En dat is moeilijk genoeg, weet Mouthaan. “Die moet je dan eerst nog maar eens zien te behouden. Ik begrijp goed dat sommige jongens het ook eens een stapje hoger willen proberen.” Concreet mikken op die tweede klasse, gaat de technische man dan ook niet doen. “Dat is niet realistisch. Minimaal derde klasse, is waar we als vereniging voor staan. Niveau zorgt voor aantrekkingskracht, maar dat gaat met golven.”

Klik op Stellendam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Stellendam voor meer informatie over de club.

Dimri Vogelaar is op zijn plek bij DBGC

0

Hij voetbalde in de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam, zat in één team met Memphis Depay en is sinds een jaar of tien de vaste linksback van tweedeklasser DBGC. De loopbaan van Dimri Vogelaar heeft soms wat weg van een avontuurlijk boek. “Je zag toen al dat hij veel talent had.”

En om dat boek goed te kunnen lezen, beginnen we zoals altijd, bij de eerste pagina. “Ik ben in de F’jes begonnen bij SNS, daar woonde ik toen. Later nog trainingen gedaan bij RBC Roosendaal en aangenomen bij Sparta.” Daar speelde Vogelaar van de F1 tot de D2, alvorens hij voor een jaartje vertrok naar Excelsior. Via die Rotterdamse club, kwam de nu 30-jarige linkspoot terecht bij JVOZ. De regionale jeugdopleiding in Zeeland. “Als klein jongetje heb je de droom om profvoetballer te worden. Daar doe je alles voor.”

Relativeren

Tot Vogelaar een jaar of tien geleden terechtkwam in Oude-Tonge, bij DBGC. Een bewuste keuze. “Bij sommige clubs, zijn randzaken belangrijker dan het voetballen. Dan sta je met zes man op trainen. Dat kan er bij mij niet in, die discipline. Ik ben nog steeds fanatiek.” Mede natuurlijk door zijn verleden, vertelt hij. “Ik heb er veel voor moeten doen. Of juist laten. Niet met vrienden spelen, meteen naar Rotterdam of naar school gaan in Vlissingen.” Na zijn vertrek bij JVOZ, kwam langzaam het besef. “Dan weet je dat het er niet meer in zit. Toen was ik een jaar of veertien.” Heel lang duurde het treuren daarna echter niet. “Dat kon ik vrij goed naast me neerleggen en relativeren. Het is uiteindelijk natuurlijk maar voor heel weinig spelers weggelegd.” Zoals bijvoorbeeld voor Memphis. “Ik zat als ‘eerstejaars D’ met hem in het team bij Sparta. Hij was eigenlijk nog een jaar jonger, maar je zag toen al dat hij veel talent had.” En ook Jurgen Mattheij, oud-speler van Excelsior en momenteel spelend voor het Bulgaarse CSKA Sofia, zat bij hem in de kleedkamer. “We waren zelfs bevriend. Gingen met onze ouders samen naar de camping in Italië.” Een heel andere wereld. Al bevalt zijn huidige, Vogelaar ook uitstekend. “Enerzijds de ambitie van ons team, anderzijds is DBGC ook gewoon een warme en leuke club. Je voelt je meteen thuis.” Prestatief, met een vriendengevoel. “We gaan naar verjaardagen, doen samen een biertje.”

Een unicum

Maar dus wel met het streven om zo hoog mogelijk te voetballen. Vogelaar is trots op de stappen die zijn gezet. “Vooral als team, steeds een stapje beter. Dan is het balen dat je afgelopen seizoen vijfde wordt en in de laatste speelronde die periode weggeeft.” Toch is er voldoende om op door te bouwen, vindt hij. “Voorheen verloren we nog wel eens op strijdlust, maar de laatste jaren worden we niet zomaar meer afgetroefd op inzet.” Voor elkaar werken, in combinatie met voetballend vermogen. Een garantie voor succes, zou je zeggen. “De doelstelling is en blijft om te promoveren, dat merk je in het elftal. Als je het mij vraagt, moeten we minimaal voor een periode gaan.” Waarom dat nu wel gaat lukken? “We krijgen nog te veel goals tegen, maar daar zijn we druk mee bezig. Bijvoorbeeld door samen met Jordi (Smit) naar beelden te kijken. Als we dat voor elkaar krijgen en we gaan vaker ‘de nul’ houden, pak je automatisch meer punten. Al zijn er natuurlijk nog wel meer dingen die beter kunnen.” Met hem als moderne linksback. “Veel meters maken en lekker opkomen. Ik ben voetballend aangelegd, niet iemand die zomaar een bal naar voor schiet.” En daar kunnen ze bij DBGC voorlopig nog wel even van genieten. Ondanks dat hij in Zevenbergen is gaan wonen. “Juist omdat ik er zoveel plezier in heb.” Tijd om plezier, om te zetten in resultaat. “Ik zou het heel mooi vinden om hier te eindigen én die eerste klasse te halen. Dat zou een unicum zijn op het eiland. Niemand heeft zoiets ooit meegemaakt.” Met het vertrouwen zit het in ieder geval wel goed. “We hebben allemaal het gevoel dat het kan lukken. Als je kijkt naar afgelopen jaar. Die lijn moeten we doortrekken, dan kan het een mooi seizoen worden. Alle ingrediënten zijn aanwezig!”

Klik op DBGC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DBGC voor meer informatie over de club.

FIOS moet dit seizoen zijn rug rechten volgens Bart Huibrechtse

0

Een goed begin, is het halve werk. Vlak voor de eerste training van het nieuwe seizoen geblesseerd raken, is dat duidelijk niet. Het gebeurde Bart Huibrechtse. De middenvelder van vierdeklasser FIOS ging bij het klussen door zijn rug en kampt nog wel even met de naweeën. “Het gaat gelukkig de goede kant op!”

Gelukkig maar, want de 27-jarige inwoner van Achthuizen stond in de startblokken om weer te beginnen. “Het begon te kriebelen, ik was er wel echt aan toe.” Even een valse start dus, maar reden tot zorgen is dat voor Huibrechtse niet. Bij de vereniging die hij inmiddels zo goed kent. “Sinds ik kan lopen, kom ik bij FIOS. Op mijn vierde ben ik begonnen.” Elf jaar later, maakte hij als jongen van de club, al zijn debuut in het eerste. “En ik ben nooit meer weggeweest. Voor mij is dit een soort thuiskomen. De mensen achter de bar, een koffietje, de gezelligheid. Het is letterlijk een deel van mijn leven, hier ben ik opgegroeid. Net als ons hele gezin. FIOS hoort er gewoon bij.”

Teleurstellend

Twijfelde hij dan nooit om weg te gaan? Jawel. “Een aantal seizoenen geleden, ik was 24, liep het niet. Jongens met kwaliteit vertrokken en ik begon toch ook zelf wel met denken. Uiteindelijk, na gesprekken met vrienden en de trainer, heb ik het niet gedaan. Voetballen met vrienden, gaf toch wel de doorslag. Het niet durven verlaten, van de club waar ik veel aan heb gehad”, vertelt Huibrechtse. “Het was een soort weegmoment. Maar spijt, heb ik absoluut niet.” Ook niet na een teleurstellend verlopen afgelopen seizoen. “Een elfde plaats… We gingen naar een andere competitie, meer richting Zeeland, even uit de sleur waar FIOS in zat. In ons hoofd, dachten we bovenin mee te kunnen doen. Dat hebben we nooit echt uitgesproken én viel dus ook vies tegen.” Een repeterend verhaal, volgens Huibrechtse. “Het valt al een paar jaar tegen. Heel even hebben we een piek gehad, maar dat gevoel is nu al een tijdje weg.” Waarom is het deze keer niet gelukt? “Blessures, opkomst en misschien ook sommige keuzes van de staf.” En dan kom je dus in een negatieve spiraal terecht. “Het viel wekelijks niet onze kant op. Dan krijg je vanzelf ook lullige doelpunten tegen.” Terwijl de voorbereiding, nog zoveel goede hoop gaf, herinnert hij. “Iedereen had er zin in, we gingen er met z’n allen voor en dachten echt: dit wordt een goed seizoen. Na een paar wedstrijden, hadden we wel in de gaten dat dat hem niet ging worden.”

Boel opjutten

Even balen en weer door. Want, zo weet Huibrechtse uit ervaring inmiddels: “FIOS staat er altijd wel weer.” En, misschien belangrijker nog. “De gezelligheid was er altijd.” Tijd om dat gevoel vast te houden en mee te nemen naar het nieuwe seizoen. Onder leiding van Eelko van der Linde. “Teamgevoel én plezier, moeten weer op één staan. Als dat lukt, kunnen we leuk in de middenmoot spelen.” Toch, is Huibrechtse ook eerlijk en realistisch. “We hebben kwaliteit ingeleverd, dat is geen geheim. Onder meer mijn broer (Marijn) is vertrokken naar DVV’09, dat is voor ons een enorme aderlating. Een belangrijke speler.” Hoe ze dat op kunnen vangen? “Door een team te zijn. Als je dat bent, kun je overal meedoen. Iedereen moet met de neuzen dezelfde kant opstaan, daar moeten we voor zorgen.” Met hem als loper op het middenveld. “Iemand met diepgang, die graag voor de goal komt. Een werker voor de ploeg, veel strijdlust en de boel opjutten. Dat is mijn stijl.” Eén die uitstekend past bij FIOS. “Ik ben nu 27 jaar, ik ga hier niet meer weg.” Maar je bent nooit te oud, om te dromen. “Hopelijk ooit samen met mijn broer afsluiten in het eerste!”

Klik op FIOS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FIOS voor meer informatie over de club.

Doelman Sander van Reijn heeft zin in nieuw seizoen bij Den Bommel

In zijn derde jaar bij de club, staat doelman Sander van Reijn te trappelen om weer te beginnen. Want na de achtste plaats van vorig seizoen en een paar maanden blessureleed, mikt hij met derdeklasser Den Bommel dit keer op een meer vlekkeloze editie. “In het begin zit het nog in je hoofd.”

Want een fijn begin van afgelopen seizoen, was het voor de 24-jarige Van Reijn met een serieuze knieblessure niet. “Eind augustus stopte ik tijdens een oefenwedstrijd een penalty, viel verkeerd en kon binnen twee minuten geen kracht meer op mijn knie zetten. Toen wist ik dat het niet goed was.” De doelman scheurde zijn meniscus en stond vervolgens een half jaar buitenspel. Een lastige periode, zo vertelt hij. “Pas na de winterstop kon ik weer meetrainen. Het is jammer om zoveel te moeten missen en langs de kant te staan, terwijl je nergens invloed op hebt…”

Afspraken

Invloed die Van Reijn natuurlijk liever wel had gehad. Want met een achtste plaats, waren ze bij Den Bommel toch niet helemaal gelukkig. “Op het einde ben je er tevreden mee, aan het begin had je er meer van verwacht. We wilden toch wel iets hoger eindigen in die middenmoot.” Dat lukte uiteindelijk niet, en dus moet de lat dit seizoen omhoog. “De trainingsopkomst moet beter en ook de algemene fitheid van de groep is wel een verbeterpuntje.” Duidelijke afspraken zijn in ieder geval alvast gemaakt. “Als je niet traint, dan zit je wissel.” Een logisch gevolg, vindt Van Reijn. “We hebben vorig jaar vaak genoeg tegen elkaar gezegd: als we nu gewoon met de volledige groep stonden, hadden we misschien wel een ander resultaat gehaald. Dat moeten we nu voorkomen.” In de hoop op een hogere klassering. “Er zijn wat spelers weg, dat wordt opgevangen met jeugd. Die kunnen het echt wel, maar ze moeten ook het vertrouwen krijgen. Dat doe je door wedstrijden te spelen.” Met hem tussen de palen. “Ik hoop allereerst natuurlijk vooral een heel seizoen fit te blijven. En vanuit daar goed te presteren.” Maar ook te blijven ontwikkelen, vertelt hij. “Van origine meer een lijnkeeper, eigenlijk al vanaf de jeugd. Ik ben niet heel lang, dus dan is het toch vaak: blijf maar in de buurt van je doel. Dat merk ik nog steeds, maar het wordt wel minder.” Ook aan de bal. “Zoveel mogelijk meevoetballen, zonder al te veel risico’s.”

Mooi doel

En dat doet Van Reijn dus voor het derde seizoen op rij bij Den Bommel. “Daarvoor speelde ik in de jeugd van Vlotbrug en bij Hellevoetsluis. Via-via kwam ik hier terecht. Ze zochten een keeper.” Spijt, heeft de goalie daar geen seconde van. “Bij Hellevoetsluis was ik tweede keeper, dus dan ga je nadenken: blijven of een uitstapje maken en ergens eerste keeper worden? Dat laatste heb ik toen gedaan.” Een goede keuze, zo blijkt achteraf. “Het is echt een gezellige kleine club. Een beetje ‘boers’, maar dat heeft ook zo zijn charme. Vanaf de eerste dag, voelde ik me meteen welkom.” En niet voor niks. “Het is altijd druk langs de lijn, veel supporters en iedereen blijft hangen.” Ook in het veld, is de sfeer prima. “We kunnen tijdens een wedstrijd alles tegen elkaar zeggen, daarna is het weer goed en gezellig.” Te vergelijken met Hellevoetsluis? “Eigenlijk wel! Daar is het alleen allemaal wat groter, serieuzer en misschien professioneler.” Weer helemaal fit en hersteld kijkt Van Reijn, die fan is van Feyenoord én Justin Bijlow, vol verwachting uit naar het nieuwe seizoen. “In de coaching kan het nog wel beter en ook met hoge ballen vanaf de zijkant ben ik soms nog wat te twijfelachtig.” Genoeg ruimte voor verbetering dus. En dat is maar goed ook. “Ik wil graag zo hoog mogelijk spelen, die ambitie is er zeker. Maar echt een specifiek doel, heb ik niet.” Toch mikt Van Reijn, woonachtig in Rotterdam, op minimaal de tweede klasse. Of een hereniging met oude liefde Hellevoetsluis. “Daar is het voor mij natuurlijk allemaal begonnen, dus dat heeft nog steeds ‘een plekje’. Als ze een eerste keeper zoeken, zou ik best terug willen. Dat is een mooi doel, toch?”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.

Heukelum, Unitas en GJS slaan handen ineen met vrouwenvoetbal

0

Het vrouwenvoetbal in de Gorcumse regio heeft elkaar gevonden. Dit seizoen is ST Unitas/GJS/Heukelum opgestart. Een nieuw bolwerk in het vrouwenvoetbal vanaf 19 jaar staat in de steigers.

Maartje Wassink, oud-speelster van GJS en coördinator binnen het ST (samenwerking teams) Unitas/GJS/Heukelum-project, zag het vrouwenvoetbal bij GJS steeds verder versnipperen. ,,Wij konden geen twee teams meer samenstellen. Dat er vervolgens in vrijwel elk dorp een vrouwenteam werd opgestart, heeft tot verdere versnippering geleid. Het gevolg lijkt dat men ook daar wekelijks de handen vol heeft om een team op de been te kunnen brengen. Bij GJS beschikken wij nog wel over drie volledige teams voor meiden.’’

Dertig speelsters
Toen de situatie bij GJS duidelijk was, werd contact met de Gorcumse stadgenoot Unitas gezocht. Nadat ook Heukelum aansloot, kon de samenwerking worden opgestart. ,,Wij beschikken op dit moment over in totaal dertig speelsters voor twee teams. Mogelijk krap, maar indien nodig kunnen meiden van de drie clubs aansluiten.’’

Roy Waalboer, werkzaam als (meiden)coach bij de KNVB en eerder betrokken bij de voetbalacademie van SteDoCo, noemt de doorstart van het vrouwenvoetbal in Gorinchem een drietrapsraket. ,,Dat Unitas en GJS elkaar op het gebied van het seniorenvoetbal voor vrouwen hebben gevonden, is bijzonder.’’ Edward Verduijn neemt de training en coaching van de nieuwe vrouwenselectie, die uitkomt in de tweede klasse en haar wedstrijden vooralsnog op sportpark Molenvliet – de thuisbasis van Unitas – zal spelen, op zich. Heukelumer Fred de Groot zal vooral het tweede team, dat in de vierde klasse uitkomt en in Heukelum haar wedstrijden gaat spelen, trainen en coachen. Speelsters binnen de ST blijven lid van hun oorspronkelijke vereniging.

Goede basis
De nieuwe structuur op Molenvliet lijkt nog niet klaar. Men wil mogelijk volgend jaar al naar een SVO-vorm (samenwerkende vrouwen opleiding), die dan door de KNVB wordt erkend. In dat geval worden ook alle meidenteams aan de nieuwe vorm toegevoegd. Wassink: ,,Het is belangrijk dat wij vanuit een goede basis verder gaan. Wij staan open voor een verdere groei. Nu hebben wij teams in de tweede- en vierde klasse. Als meer vrouwen zich aansluiten, zou het ideaal zijn als wij een team in de derde klasse kunnen inschrijven.’’

De samenwerking
De samenwerking tussen de drie verenigingen vraagt natuurlijk afstemming tussen de verenigingen. Na een aantal constructieve overleggen is besloten om gezamenlijk te gaan trainen op dinsdag bij GJS en op de donderdag gesplitst, 1 team bij Unitas en 1 team bij Heukelum. Het eerste half jaar zal het 1e team bij Unitas de thuiswedstrijden spelen en het 2e team bij Heukelum. Het volgend half jaar zal er ook bij GJS gespeeld gaan worden.

Daarnaast zal er de eerste donderdag van de maand op toerbeurt bij één van de vereniging samen getraind gaan worden om de samenhang te verbeteren maar ook de kantinesfeer te proeven bij alle verenigingen. Een mooie samenwerking met voldoende spelers, volledige staf en weer frisse energie. Op naar een mooi voetbalseizoen.
Het doel is dan ook om het vrouwenvoetbal in de regio te laten groeien door voor iedereen een passend niveau te kunnen bieden.

Klik hier voor meer informatie over VV Heukelum
Klik hier voor meer artikelen over VV Heukelum

Oefenzege voor ASWH tegen SHO

Bron: ASWH

Dinsdagavond oefende ASWH op eigen veld tegen SHO. De formatie van trainer Roy Brinkman versloeg de Oud-Beijerlandse eersteklasser met 3-2. Niet alle spelers kwamen in actie, voor een aantal stond er alleen een training op het programma, zodat anderen wedstrijdritme konden kweken.

In de eerste helft was ASWH de bovenliggende partij, maar het lukte de Ambachters niet om dat echt in de stand uit te drukken. Na de vroege openingsgoal van Sam van Veen, die met een lekkere lob een fout in de opbouw van de SHO-goalie afstrafte, werd er niet meer gescoord. Wel raakte Wadie Daouameur uit een vrije trap een keer de paal. Op slag van rust kwamen de bezoekers zelfs op gelijke hoogte. Een van de spaarzame hoekschoppen werd binnengekopt door een meegekomen verdediger.

Na rust zocht ASWH nadrukkelijk naar een nieuwe voorsprong. Diverse aanvallen strandden echter in de eindfase. Bovendien had debutant Filip Pausic ronduit pech toen de scheidsrechter zijn treffer afkeurde. Leidsman Tempelaar floot omdat een speler van SHO de bal tegen zich aankreeg, waardoor de door de debuterende Onder 23-speler Pausic fraai binnengeschoten bal geen goedkeuring kreeg. Ook gaf Tempelaar ASWH geen strafschop na een vrij duidelijke handsbal van een verdediger van SHO. Toch liepen de Ambachters in de slotfase nog uit. Jari Bendt scoorde twee keer, waarvan de eerste na een werkelijk weergaloze assist met buitenkant voet door Wadie Daouameur.

Omdat diezelfde Daouameur tien minuten voor tijd de strijd moest staken en de invallers op waren, moest ASWH met een man minder verder. SHO, met voormalig ASWH’er Joost van Eck in de gelederen, produceerde nog een knappe aansluitingstreffer, een schot in de bovenhoek, en rook in de slotfase zelfs nog aan de gelijkmaker. Een redding van Twan Bakker en de paal voorkwamen die echter. Zo boekte ASWH dus een nuttige oefenzege in de aanloop naar de derby bij Heerjansdam van komende zaterdag.

ASWH – SHO 3-2 (1-1)
11. 1-0 Sam van Veen 45. 1-1 Aron van Schaik 74. 2-1 Jari Bendt 77. 3-1 Jari Bendt 86. 3-2 Robin Winkels
Scheidsrechter: Jan Tempelaar

ASWH: Alejandro Platero Bustos (46. Twan Bakker); Jullien Moerman (46. Tristan Armand), Luis Pedro, Stefan Watson, Denzley Griët (46. Jesaja Dias); Edon Fetahi (46. Filip Pausic), Sam van Veen (46. Jari Bendt), Wout Neelen (71. Sam van Veen); Wadie Daouameur, Jordan Gout (75. Wout Neelen), Lovette Ofori (71. Joshua Adney)

Klik op ASWH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ASWH voor meer informatie over de club.

TEC weet weer wat winnen is

0

TEC – Groene Ster [voorbeschouwing]

TIEL – In het vierde duel in de derde divisie B was het eindelijk raak voor TEC. In Gorinchem werd met 1-2 gewonnen van Unitas. Gemakkelijk ging het allemaal weer niet en opnieuw werd er een strafschop gemist. Pas na een uitermate spannende slotfase trok TEC de overwinning naar zich toe. Hoofdrollen waren er in de slotfase weggelegd voor Walid Hassoun, de maker van de Tielse winnende treffer en doelman Bram Kaasgaren. Hopelijk heeft TEC nu de weg naar boven ingeslagen. Na een nederlaag tegen Gemert en een gelijkspel tegen Baronie wordt het tijd voor winst op De Lok.  TEC is opgeklommen naar de twaalfde plaats op de ranglijst met 5 punten uit vier wedstrijden.

Net boven TEC op de ranglijst staat Groene Ster met 6 punten uit vier wedstrijden. Juist die ploeg komt zondag in Tiel bij TEC op bezoek. De ploeg uit Heerlerheide, een wijk in Heerlen, kegelde enkele seizoenen geleden TEC al een keer uit het bekertoernooi in Heerlen en mag zeker niet onderschat worden. De Limburgers komen vanaf het seizoen 2019-2020 uit in de derde divisie en pakten daarin vorig seizoen de derde periodetitel. Dit seizoen presteert de ploeg van trainer Jordy Reneerkens wisselvallig. Zijn ploeg won van Oss’20 (3-1) en Baronie (0-1), maar verloor van Unitas (1-2) en Hoek (4-1).

Bij TEC keert Niall Raben terug van een wedstrijdschorsing. De wedstrijd begint zondagmiddag om 14.30 uur.

Speelronde 5 – Derde Divisie B

  • SteDoCo – Barendrecht
  • Sportlust ’46 – OJC Rosmalen
  • Kloetinge – Baronie
  • TOGB -Unitas
  • SV Meerssen – HSV Hoek
  • Quick – Blauw Geel ’38 / Jumbo
  • AWC – Oss ’20
  • TEC – Groene Ster
  • UNA – Gemert

Klik op sv TEC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv TEC voor meer informatie over de club.

VV Papendrechters bedwingen Mont Ventoux voor het goede doel

0

Voetbalvereniging Papendrecht heeft zich op maatschappelijk gebied maar weer eens van haar beste kant zien. Dit keer doordat voorzitter Hans Jonker samen met leden van verdienste Marc de Groen en Wim Erkelens de Mont Ventoux zijn opgewandeld ten gunste van KWF Kankerbestrijding en het Prinses Maxima Centrum.

Het olijke trio vormt al enige tijd de jongste afdeling van VV Papendrecht, in de wandelgangen wandelvereniging ‘De Droge Doos’ genaamd. Op een fraaie septemberdag trok de selectie met support van het begeleidingsteam met daarin coryfeeën Bram en Coby Blom, Thea Vuurens, Hellen Veldman, first lady Saskia Jonker, Hester Erkelens en Nicole de Groen, naar Zuid-Frankrijk.

De wandeling was maar liefst 26 km lang en kende stijgingspercentages tot wel 11%. Al deze inspanningen leverden uiteindelijk €5.812 op. Selectie en begeleiding danken alle sponsors en kijken met veel plezier en tevredenheid terug op deze dag waarop inspanning en emotie de boventoon voerden.

Bron: VV Papendrecht.

Klik op VV Papendrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Papendrecht voor meer informatie over de club.

SC Gastel 1 overtuigend langs NVS 1

0

SC Gastel startte met de volgende 11 namen: Coert Doomen, Dennis Buijs, Sven Damen, Mats Helmons, Bart Aarssen, Davey Forster, Wesley Kotta, Finn van Huuksloot, Robin Tak, Joris Hellemons en Bas van Oers.

SC Gastel startte scherp en fel aan de wedstrijd. In de 1e minuut kreeg Gastel al een enorme kans. Na een onderschepping van Bas en een bal in de ruimte van Robin op Bart, was het Bart met de perfecte eindpass op Bas die de bal helaas net naast tikte. De toon was gezet en Gastel bleef jagen op de snelle voorsprong. In de 4e minuut was het Bas die oog in oog miste voor de keeper. Uit de corner die erna kwam was het Joris die de bal vrij kon binnenkoppen (1-0). Gastel bleef doordrukken, maar kreeg ook uit het niets een grote kans tegen. Uit de vrijetrap van NVS kopte Joris de bal de verkeerde richting op, waardoor de buitenspeler schuin voor de goal net naast schoot. SC Gastel was gewaarschuwd.

In de 9e minuut was het weer raak. Bart geeft vanaf rechts een bal achter de verdediging op Bas. Bas kopt de bal naar Robin, die de bal doortikt en Bas 1 op 1 koel blijft (2-0). Hierna zakte de hoge druk eventjes weg, en maakte Coert nog een belangrijke redding. In de 19e minuut was het weer raak voor Gastel. Een bal van Bart op Robin achter de verdediging, Robin met een lage voorzet en Bas die de bal rustig kon binnentikken (3-0). Gelijk na de aftrap kreeg Gastel weer een enorme kans. Finn speelt Bas in de 16 meter in. Bas haalt de bal onder z’n voet door en legde de bal terug op Bart, die helaas net over schoot. In de 32e minuut was het een combinatie tussen Bas en Robin, en Bas die oog in oog met de keeper niet faalde en voor de (4-0) zorgde. Uit die goal raakt de keeper op het oog ernstig geblesseerd, waardoor de wedstrijd een tijdje onderbroken was.

De keeper werd vervangen door een veldspeler en Gastel bleef doorjagen naar meer doelpunten. In de 36e minuut was het Bas die een afgeslagen voorzet gelijk uit de lucht rustig binnenschoot (5-0). NVS was het helemaal kwijt en kon niet meer doen dan tegenhouden. In de 40e minuut was het Joris, die vrij gemakkelijk door de verdediging dribbelde en 1 op 1 miste. Uit de rebound was het Finn die vrij kon inschieten (6-0). Gelijk na de aftrap veroverde Gastel de bal. Finn werd ingespeeld en gaf een lage voorzet op Sven, die de bal vrij kon binnentikken (7-0).

SC Gastel ging met een goed gevoel rusten. De doelstellingen werden nog eens aangehaald en de spelers werden weer scherp gezet. Na rust veranderde het spelbeeld niet. Gastel had veelvuldig de bal en NVS was alleen maar aan het tegenhouden. In de 55e minuut werd Jorren weggestuurd en omspeelde de keeper, helaas net te hard waardoor hij niet meer kon afwerken. Het spel werd wat slordiger, maar alsnog domineerde Gastel. In de 68e minuut werd Harm vrij ingespeeld en kon zo vanaf rechts de 16 meter in dribbelen. Harm gaf een lage voorzet op Matthijs, die de bal recht op de keeper schoot. In de 70e minuut een mooie aanval van Gastel over meerdere schijven met als eindstation Matthijs, die de bal hard net naast schoot. In de 77e minuut gaf Harm een bal achter de verdediging op Joris. Joris kwam schuin voor de goal en legde de bal af op Koen. De eerste aanname was niet helemaal goed, waardoor Koen niet kon schieten, maar wel Bart vrij kon spelen op links. Bart kwam ingelopen, maar helaas ging zijn schot net naast. In de 79e minuut was het een snelle inworp van Harm op Matthijs. De verdediging stond nog te slapen, Matthijs stond helemaal vrij schuin voor de goal en legde de bal af op Joris die de bal overschoot. In de 86e minuut viel dan toch nog een treffer. Sven geeft een lange bal op Matthijs, die de bal over de uitkomende keeper lift (8-0).

SC Gastel kan terugkijken op een geslaagde middag, met als kanttekening dat de uitslag nog veel hoger had uit moeten vallen.

Na afloop werden Tom, Ricardo en Jurgen (helaas afwezig) nog in het zonnetje gezet, aangezien ze onlangs vader geworden zijn.

Aanstaande zondag speelt SC Gastel de laatste bekerwedstrijd thuis om 14:30 tegen HSC’28 uit Heerle.

Klik op SC Gastel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Gastel voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.