Pagina 181 – VoetbalJournaal

SVS’65 timmert met klinkende namen aan de weg

-

4 juli 2023

SVS’65 timmert met klinkende namen aan de weg

SVS’65 nam met een klinkende 8-3 overwinning op Rhelico en een zevende plek in de eindklassering afscheid van de voetbaljaargang in de vierde klasse E. De lat lijkt op voorhand volgend seizoen al hoger te liggen voor de selectie van de aanblijvende hoofdtrainer Menno Beusekamp, aangezien al verschillende klinkende namen zijn aangetrokken.

SPIJK – Terwijl de competitie naar het einde kabbelde, deed SVS’65 buiten het veld al nadrukkelijk van zich spreken. Via de social mediakanalen meldde de club uit Spijk de ene na de andere versterking voor de selectie.

Eerste was er de mededeling dat trainer Menno Beusekamp samen met assistent Marvin Westerduin een tweede jaar eraan vastplakt. Daarna volgde al een rits nieuwe spelers, waarbij de van Drenthina afkomstige Paul Luzineau per direct inzetbaar was.

Eén van de opvallendste nieuwe namen voor het nieuwe seizoen is die van spits Christiaan Perrier (foto), die keurig werd gepresenteerd. ,,Na een goed gesprek met Menno Beusekamp heb ik voor het gezellige Spijk gekozen. Het veld ligt op vier kilometer van mijn huis, dus ik kan op het fietsje naar de trainingen en de wedstrijden in het nieuwe seizoen’’, liet de aanvaller weten.

Spitsenduo
Een gecompliceerde beenbreuk tijdens de Champions Cup leek destijds een einde te hebben gemaakt aan zijn carrière, maar Perrier knokte zich op bewonderenswaardige wijze terug en bewerkstelligde zelfs een transfer naar Kozakken Boys. Na twee leerzame seizoenen keerde hij opnieuw terug bij de “roodbroeken”, dit keer voor vier jaargangen. Perrier scoorde er vervolgens lustig op los voor achtereenvolgens Oranje Wit, Nivo Sparta en Montfoort SV, waarna hij ervoor koos om dichter bij huis te gaan spelen. De keuze viel op SVW, dat na een seizoen vol rampspoed uit de eerste klasse degradeerde.

Zijn komst naar SVS’65 betekent voor Christiaan Perrier dat hij in één selectie komt met Willem Looijen, waardoor een bijzonder spitsenduo ontstaat. Beide aanvallers zijn immers in de nadagen van hun loopbaan beland, maar zijn nog steeds hongerig. ,,Ik bekijk het al vanaf mijn dertigste per seizoen en nu durf ik te voorspellen dat ik geen vijf jaar meer in een eerste elftal zal uitkomen’’, verklaart Perrier, die met de aankondiging van zijn komst een trendsetter bleek.

In zijn kielzog hebben inmiddels ook Nick de Jong, die terugkeert van een avontuur bij SteDoCo waar hij in de jeugdopleiding uitkwam, de van Schelluinen afkomstige Cas Gieltjes en zijn clubgenoot Mergim Shala en de van Haaften afkomstige David Ruane aangegeven dat zij zich volgend seizoen in het blauw-wit van SVS’65 zullen uitkomen. En wees niet verbaasd als er de komende tijd nog meer spelers bijkomen, want trainer Menno Beusekamp heeft aangegeven dat hij graag alle posities dubbel bezet wil hebben.

Klik op SVS’65 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVS’65 voor meer informatie over de club.

‘Wat is het beste voor het individu?’

Kozakken Boys

-

4 juli 2023

0

Hij is scout bij Ajax, werkt al heel zijn leven in de voetballerij, maar miste toch een beetje het verenigingsgevoel. Dus toen ze bij Kozakken Boys op zoek waren naar een nieuwe Hoofd jeugdopleiding, werd Arjen Borsje de opvolger van Peter Drijver. “Nu werk ik toch altijd alleen…”

Vanaf komend seizoen dus niet meer. Want na jeugdscout te zijn geweest bij NAC Breda, PSV en nu dus Ajax, treedt de 55-jarige Borsje bij Kozakken Boys in dienst als Hoofd jeugdopleiding. Een logische stap, vindt hij zelf. “Ik ben in Werkendam gaan wonen, ken mensen van de club en mijn zoon voetbalt in de JO19. Dan komt er een vacature, ga je in gesprek en begint het balletje te rollen.” En dat goede gevoel, kreeg de voormalig jeugdtrainer van GDC al snel. “De club denkt na over de toekomst en Kozakken Boys is de top van het amateurvoetbal in onze regio, ook qua jeugdopleiding.”

Kernkwaliteiten
Een mooie uitdaging dus. “Organisatorisch, maar ook om voetbaltalent en potentie, zo snel mogelijk te herkennen. De breedte en diepte wat betreft aansluiting naar het eerste en de O23, is enorm belangrijk.” Want, zo weet Borsje als geen ander: “Die stap is gigantisch groot, voor jongens uit de regio. Het hoge niveau van het eerste moeten we vasthouden, maar wel in combinatie met de jeugd. Aan ons, om dat stapje kleiner te maken. Bijvoorbeeld door potentie op tijd te herkennen en gericht aan de slag te gaan.” En dus gaat bij Kozakken Boys opleiden, voor presteren, zo vertelt de nieuwe HJO. “Wat is het beste voor het individu? Meer individueel gericht, minder als team.” Met genoeg aantrekkingskracht in de regio én voor afvallende spelers van een BVO, kunnen ze daar volgens hem nog meer mee gaan doen. “We hebben een mooi platform en een bepaalde basis, nu kunnen we voortborduren op wat er al staat.” Door een paar kleine aanpassingen te doen, legt Borsje uit. “We gaan per speler werken met een POP (Persoonlijk ontwikkelingsplan), zodat we samen een traject uit kunnen stippelen. Trainers bewaken dan het team, ik het individu.” Vanaf de JO13 tot en met de JO19. “Door een voetbalanalyse van iedere speler te maken, zoals ze dat bij Ajax ook doen, kunnen we nog beter specifieke kernkwaliteiten in kaart brengen. Op die manier kun je gerichter trainen en dus stappen maken in de ontwikkeling.”

Belangrijkste leeftijd
Hij geeft een voorbeeld. “Denzel Dumfries heeft veel loopvermogen en een enorme drive om langs die rechterkant op te stomen. Dat soort punten, wil je dan ontwikkelen. Zo’n speler ga je niet als voetballer op het middenveld zetten.” Herkennen, vastleggen en een plan opstellen. In die volgorde. “Met de trainers stellen we het basisplan op en zitten we vier keer per jaar samen, om alles te evalueren.” Ook op basis van videoanalyses en mentale begeleiding. Zeker bij de JO13 en de JO15, meent Borsje. “Dat zijn eigenlijk de twee belangrijkste groepen. Op die leeftijd leer je het beste bepaalde technische vaardigheden aan. Én krijg je natuurlijk een groeispurt. Pas later ga je richting kracht en tactiek.” Het klinkt veel, maar het is voor hem eigenlijk alleen allemaal maar leuk. “Het beter maken van mensen, samen beter worden, dat vind ik mooi. En je blijft zelf ook jong!” Ondanks de serieuze uitdaging. “Die zit hem vooral in het organisatorische kader. Voetbaltechnisch zit het qua kennis super goed, daar heb ik alle vertrouwen in. Maar vrijwilligers, leiders en mensen voor de administratie, is een stuk lastiger. Er is een tekort om alles draaiende te houden, daar maak ik me wel zorgen om.”

Tussenstap
Toch zal dat, ook voor de doorstroming naar het vlaggenschip, moeten blijven gebeuren. “Spelers opleiden voor het eerste, hoe reëel is dat? Ik weet het niet. Door het individueel te trekken en vroeger op te vallen bij de jeugd in de regio, proberen we dat wel voor elkaar te krijgen. We hebben nu een goede lichting bij de JO19, daarvan gaan er vijf naar de O23. Jongens die hier al langer spelen, dat is natuurlijk hartstikke leuk!” Helemaal als je weet, hoe belangrijk dat team voor de jeugdopleiding is. “Het is de laatste tussenstap, richting het eerste. Daarmee wordt het gat prachtig opgevuld. Drie keer trainen, mentale begeleiding en advies op het gebied van voeding.” Maar al die dingen, komen natuurlijk niet vanzelf tot stand. “Vanaf het moment dat ik ‘ja’ heb gezegd, half maart, ben ik er iedere dag mee bezig. Dingen liepen natuurlijk al, zoals de indelingen of de gesprekken met trainers. Dat heb ik samen met Peter (Drijver) opgepakt. Meteen volle bak erin.” Want, mocht het nog niet duidelijk zijn, Borsje is vrij ambitieus. “Het ultieme, is natuurlijk jongens opleiden voor Kozakken Boys 1. Maar voor mezelf heb ik een ander target gesteld: ieder jaar, vijf of zes jongens door naar de O23. Dat moet als HJO het doel zijn, zo simpel is het.”

Reclame
Al is dat natuurlijk ook deels afhankelijk, van de talenten. “Als ze echt héél goed zijn, dan gaat het snel. Dat zijn de uitzonderlijke talenten. Die komen ook in 99 van de 100 gevallen, bij een BVO terecht.” Of dat erg is? “Helemaal niet! Dat soort jongens vallen hier vanzelf op, het is mooi als ze dan weggaan. Ook dat is een beloning en reclame voor onze opleiding.” Wat hem betreft, kan het seizoen dan ook niet snel genoeg weer beginnen. “Ik kijk er naar uit om met die gasten veel op het veld te staan, dat is wel de bedoeling. Niet om op de inhoud van de trainingen te letten, maar wel om ogen op die jongens te hebben. Hoe ontwikkelen ze, hoe wordt er getraind en welke plannen kunnen we maken?” Want, zo sluit het voetbaldier nog maar eens af. “De gesprekken en het organisatorische deel horen erbij, maar voetbal moet voorop staan. Dat balletje is en blijft het belangrijkste!”

Klik hier voor meer artikelen over Kozakken Boys.
Meer informatie over Kozakken Boys: Klik hier.

‘We wilden terug naar de basis, maar dat is niet gelukt’

Bollenstreek

Quick Boys

-

4 juli 2023

0

‘We wilden terug naar de basis, maar dat is niet gelukt’

Ladies Night, Quick Boys Culinair en onderlinge mixtoernooien voor jeugd en senioren. De Quick Boys familiedagen had dit jaar een bomvolle agenda. “We wilden terug naar de basis, maar dat is niet gelukt, haha.”

“Ron, er zit een scheur in het springkussen op veld 7. Hij loopt leeg.” Speaker Nico van Duijvenbode leidt op zaterdag niet alleen het jeugdtoernooi op Nieuw Zuid, hij heeft ook oog voor alle randverschijnselen.

“Het is natuurlijke een perfecte dag met het zonnetje dat schijnt”, zegt de voorzitter van de familiedagen-commissie van de Katwijkse club. “Regent het, dan zitten we en praten we hier toch anders.”

Van Duijvenbode wijst op het buikschuiven, dat op het punt van beginnen staat. Door de microfoon maakt hij bezoekers lekker voor gebakken kibbeling, tussendoor vraagt hij kinderen die een gekleurd ei hebben opgegraven tijdens het schatgraven van woensdag, het opgegraven ei voor een prijs in te ruilen.

En tussendoor roept hij nog de wedstrijden om, terwijl hij ook nog alle scores in de diverse poules bijhoudt. “Ik kan goed multitasken.”

Van Duijvenbode heeft het druk, maar geniet óók, laat hij weten. “Het plezier en de lol wat de mensen hier hebben, dat vind ik mooi om te zien. Je doet het niet voor niks.”

De familiedagen zijn een begrip bij Quick Boys. Van Duijvenbode en kornuiten willem dat begrip zo lang mogelijk in stand houden. “Jan-Willem Kuijt is er ooit met Martin Haasnoot en Gerard Zuiderdijk mee begonnen. Ze wilden iets speciaals doen voor het 75-jarig jubileum in 1995. Ze kwamen toen op het idee van een voetbalmarathon. Dat was een spontaan idee, want ze hebben het destijds in een week geregeld. Vanaf dat moment zijn er steeds meer evenementen bijgekomen.”

Op de velden komen AS Roma, Atatanta, Chelsea, Manchester City, Real Madrid en Valencia in actie. Bij het toernooi voor de jeugd slaan de Serie A, de Premier League en La Liga de klok. “Dat spreekt kinderen aan”, zegt Van Duijvenbode. “Bovendien hebben we dan geen gezeur. Ajax/Feyenoord is wel een dingetje.”

Normaal gesproken worden de familiedagen om de twee jaar groot gevierd, maar Van Duijvenbode geeft aan dat er geen echt ritme inziet. “We hebben het een paar jaar door corona niet kunnen organiseren. Voor dit jaar wilden we eigenlijk terug naar de basis, met het voetbal centraal. Als je eenmaal zit om te brainstormen komen de ideëen weer op. Ladies Night, Quick Boys Culinair hebben we vanwege groot succes opnieuw op de agenda gezet.”

De familiedagen lijken iets magisch te hebben, want welk evenement ook wordt verzonnen er omen volgens Van Duijvenbode altijd veel mensen op af. “Ik denk dat als we hier duinrennen organsieren dat we ook alle tickets kwijtraken.”

Eerder dit seizoen organiseerde Van Duijvenbode ook het midwinterfeest op Nieuw Zuid. “Quick Boys is meer dan een vereniging. We mogen ons bovendien gelukkig prijzen met zoveel vrijwilligers. Uiteraard doe ik dit niet alleen. We maken samen een agenda maar iedereen draait wel zijn eigen project.”

Hij geniet, maar geeft ook aan dat zijn hart bij het vrouwenvoetbal van de club ligt. Hij vertelt trots dat het eerste vrouwenteam is gepromoveerd naar de tweede klasse. “Vrouwen- en meisjesvoetbal is booming. Ik hoop dat we ons vrouwentak verder kunnen ontwikkelen.”

Klik op Quick Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Quick Boys voor meer informatie over de club.

Suus van der Pennen staat te boek als een van de meest veelbelovende speelsters

vv Desk

-

4 juli 2023

0

Suus van der Pennen staat te boek als een van de meest veelbelovende speelsters

Het leven van Suus van der Pennen staat in het teken van voetbal. De talentvolle voetbalster van DESK Onder 17 staat te boek als een van de meest veelbelovende speelsters in de jeugdopleiding en maakt zich ook als jeugdtrainer nuttig voor haar club. “Mijn week zit bomvol met voetbal.”

De weekenden zijn voor Van der Pennen het absolute hoogtepunt van de week. “Ik vind het vooral heel erg leuk om in teamverband te presteren. Samen iets bereiken, met elkaar strijden voor een overwinning.” Dat gaat het meidenelftal Onder 17 van de club uit Kaatsheuvel dit seizoen uitstekend af. “We spelen in de top van de competitie. Daar zijn we heel erg blij mee. We hebben een heel goede ploeg.”

Van der Pennen raakte al op jonge leeftijd verknocht aan het spelletje. Als jong meisje trapte ze geregeld tegen een bal en op vijfjarige leeftijd begon ze bij DESK. “En meteen vond ik eigenlijk alles leuk aan het voetballen”, vertelt de speelster, die centraal in de defensie speelt en bekendstaat om het afpakken van ballen en haar strakke inspeelpass.

Van der Pennen staat niet alleen op het veld om zelf te spelen, maar is ook trainer. In het kader van haar stage voor school traint ze dit seizoen het Onder 13- en Onder 8-elftal. “Ik vind het mooi om kinderen te leren voetballen. Ze zijn lekker fanatiek en willen graag beter worden. Dat is gaaf.” Bovendien zit ze vaak op de tribune bij haar favoriete club Ajax, waar ze een seizoenkaart heeft. “Van een verdediger als Jurriën Timber kan ik veel leren, maar Matthijs de Ligt is mijn grote voorbeeld. Ja, mijn week zit bomvol met voetbal.”

Net als bij veel clubs in de regio geniet het vrouwenvoetbal bij DESK een prominente plek binnen de vereniging. De club hoopt de komende jaren een zo sterk mogelijk eerste dameselftal te formeren. Komend seizoen voegt de zestienjarige Van der Pennen zich eveneens bij de hoofdmacht. “We gaan met een paar mensen uit het team over”, legt ze uit. “Dat vind ik leuk, maar op dit moment speelt het eerste elftal nog niet zo hoog. Het zal ook wennen worden voor mij. In de senioren is het toch anders spelen. Vooral fysiek zal het meer een uitdaging worden.”

Het vrouwenelftal van DESK speelt in de vierde klasse, maar is dit seizoen met overmacht kampioen geworden. De ploeg gaat daarom komend seizoen in de derde klasse acteren. Dat is volgens Van der Pennen echter nog niet het plafond van haar club. “Uiteindelijk hoop ik dat we naar de eerste klasse kunnen promoveren”, aldus de ambitieuze verdediger. “Ik wil hier de rest van mijn leven blijven voetballen. Ik speel hier met mijn vriendinnen en heb het hartstikke naar mijn zin. Dit seizoen is het echt geweldig met de meiden. Het is onze bedoeling om de komende jaren samen in het eerste elftal te gaan spelen.”

Klik op DESK voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DESK voor meer informatie over de club.

Vrouwen Dubbeldam 2 maken het waar

vv Dubbeldam

-

3 juli 2023

0

Met een voorsprong van liefst acht punten op nummer twee, de vrouwenhoofdmacht van Drechtstreek, pakte het tweede vrouwenteam van Dubbeldam overtuigend de titel dit seizoen. Met een 5-4 overwinning op Streefkerk kon de formatie van Richard van Gent uitbarsten in titeljubel toen de laatste stap naar het kampioenschap was gezet.

DORDRECHT – Het competitieverloop was overigens wel bijzonder vreemd. ,,Omdat onze concurrenten regelmatig wedstrijden verzetten, hadden we na de topper tegen Drechtstreek – die in 1-1 eindigde – vier wedstrijden meer gespeeld dan die tegenstander. En Drechtstreek moest dus alle wedstrijden winnen om nog op gelijke hoogte te kunnen komen’’, is de constatering van Van Gent en zijn vrouwen die lange tijd in de wachtkamer moesten zitten om te weten of de riante uitgangspositie intact bleef.

Ingrediënten
Het gelijkspel tegen Drechtstreek bleek uiteindelijk een opmaat naar een onbedreigd kampioenschap. De belangrijke openingstreffer van Lotte van Bezooijen werd weliswaar nog beantwoord door de Papendrechtse concurrent, maar de 1-1 deling werd al door de zwart-witten bejubeld als een voorbode voor wat aan het einde van de rit komen zou. Van Gilst prees daarbij regelmatig de inzet van zijn speelsters. ,,Op de trainingen, die prima bezocht worden, en in de wedstrijden laten de meiden goede dingen zien.’’

Twee wedstrijden voor het einde van de competitie was dan ook duidelijk dat het eigenlijk niet meer fout kon gaan. ,,We hadden uit die laatste twee wedstrijden nog vier punten nodig om kampioen te worden, waarbij we op de voorlaatste speeldag nog de nummer laatst – het tweede team van Emma – op bezoek kregen. Alle ingrediënten waren aanwezig: we hadden twee prima trainingen achter de rug en aan teambuilding op Koningsdag gedaan. Daarnaast was het prachtig weer en konden we spelen op ons ‘eigen’ kunstgrasveld 2, met dank aan de meiden van MO20 die plaatsnamen op kunstgrasveld 1. De missie voor die wedstrijd was duidelijk: winnen en blijven voetballen, opbouwen, en uiteraard met veel doelpunten. Want mocht het ergens misgaan, zou het doelsaldo mogelijk nog belangrijk kunnen zijn.’’

In die missie slaagde de aanstaande kampioen met vlag en wimpel want de 5-0 overwinning bracht het kampioenschap binnen handbereik. In het laatste duel met Streefkerk zou aan alle onzekerheid een einde worden gemaakt – terwijl de concurrentie nog wat wedstrijden moest spelen – als een punt gehaald zou worden. Terwijl een groot deel van voetbalvereniging Dubbeldam op kamp was, maakten de formatie van Richard van Gilst er een uitermate spannende ontknoping van het seizoen van. Want Streefkerk bleek bepaald niet van zins om zich zonder slag of stoot bij een titel neer te willen leggen. De gasten namen zelfs een brutale 1-3 voorsprong en zetten de lijstaanvoerder en gedoodverfde kampioen nog flink aan het werk. Met de 5-4 zege kwam echter alles goed.’’

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

‘Aan stoppen moet ik nog niet denken’

sv Noad 32

-

3 juli 2023

0

Met een vader in het bestuur en een moeder achter de bar, is Jerry Bouman letterlijk en figuurlijk met NOAD’32 opgegroeid. En als je de club zelf dan ook altijd trouw blijft, word je dus uiteindelijk vanzelf voorzitter. Althans, zo ging het bij hem tenminste wel. “Het zit in mijn aard om te helpen en de boel draaiende te houden.”

Dus toen Bouman (45) vanaf zijn 27ste ongeveer in aanraking kwam met het bestuur, begon het balletje eigenlijk al voorzichtig te rollen. “Eerst in de jeugdcommissie, daarna is het verder gegroeid richting het algemeen bestuur en later secretaris.” Tot ze hem na het afscheid van Anton de Waal, voor de eerste keer vroegen. “Op dat moment vond ik het nog te vroeg om voorzitter te worden.” Maar ruim vier jaar later, in 2015, volgde hij Paul Bartels dan toch op. “Ik ben opgegroeid met de vereniging, dan heb je er natuurlijk ook affiniteit mee. Sommige dingen doe ik dan het liefste zelf en ik kan moeilijk ‘nee’ zeggen.”

Met de boot
Bij de club waar Bouman dus al even rondloopt. Of eigenlijk heel lang. “Op mijn vijfde begonnen, nooit meer weggegaan. Nog wel wat proeftrainingen bij RKC Waalwijk, toen ik elf of twaalf was, maar de vereniging altijd trouw gebleven.” Tot en met het eerste. “Gedebuteerd op mijn vijftiende, gestopt op mijn 32ste.” Bij het vlaggenschip dan. “Daarna een paar jaar in het tweede en tegenwoordig in het vierde.” En dat bevalt hem, maar al te goed. “Lekker ouwehoeren, veel lol voor en na de wedstrijd.” Een voetballende verdediger, in zijn goede oude tijd. “Ik moest het echt van mijn techniek en inzicht hebben, had een hekel aan lopen. En als je niet snel bent, moet je op tijd starten.” Dat deed Bouman, regelmatig met succes. “De hoogtepunten die je bijblijven, zijn natuurlijk wel de kampioenschappen. Met het eerste elftal liefst drie keer.” Toch was die ene keer met het vierde, misschien wel de allermooiste, herinnert hij zich. “Een jaartje of vijf, zes geleden. We speelden in Kerkwijk, zijn met een boot teruggevaren en werden daar door heel veel NOAD’32-leden onthaald. Die hele entourage was prachtig!” Het zegt alles over de club, vindt Bouman. “Mensen die hier voor het eerst komen, worden echt opgenomen in een warm bad. Als je nu ook spelers van vroeger tegenkomt, die komen met liefde en plezier terug.” Een mooie taak voor hem als voorzitter, om dat zo te houden. “We gaan binnenkort starten met een klankbordgroep. Dat zijn gesprekken met onze eigen leden, om te peilen hoe ze tegen onze vereniging aankijken.” En verder? “Is het zorgen dat we met de rest van het bestuur de boel draaiende houden. Voldoende vrijwilligers, maar ook de accommodatie op orde hebben. Op dit moment zijn we druk bezig met het verbouwen van de toiletgroep in de kantine.”

Achtertuin
Maar natuurlijk ook, investeren in de jeugd. “We willen het bij de senioren graag met eigen jongens doen. Dus moeten we ook daarin groeien. Dit seizoen heeft ons eerste elftal het met een vierde plaats goed gedaan, toch willen we graag ruiken aan die derde klasse.” Ook daaromheen, gaat het NOAD’32 voor de wind. “Het vrijwilligerskader is in orde en ook financieel, hebben we voldoende vlees op de botten.” Geeft Bouman de tijd, om ondertussen ook nog een jeugdteam te begeleiden. “Mijn zoon Daan nam ik vanaf dat hij kon lopen, iedere zaterdag mee. Toen ging hij zelf op voetbal en ik was er toch al bij, hebben ze me meteen maar leider gemaakt.” Inmiddels bij de JO9. Het maakt hem een trotse vader. “Je zoon zien voetballen, dat is het mooiste wat er is. Maar vooral het plezier wat die jonge gastjes onderling hebben.” En dat moet natuurlijk, vooral zo blijven. “Of de vereniging nog veel gaat groeien, is moeilijk in te schatten.” Is dat een gevaar voor de toekomst? “Ooit, op de lange termijn, zal er wel weer eens een fusiegesprek gaan komen met Wilhelmina’26. Maar voorlopig is dat nog niet aan de orde.” Dus blijft de inwoner van Wijk en Aalburg, die bijna letterlijk in de achtertuin van het voetbalveld woont (“Als ik een bal heel hard schiet, kan ik het sportpark misschien halen.”) nog wel even in al zijn rollen actief. “In 2032 vieren we ons 100-jarig bestaan, misschien is dat een mooi moment om te stoppen. Al moet ik er eigenlijk nog niet aan denken!”

Klik op NOAD’32 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NOAD’32 voor meer informatie over de club.

SJC geeft gas bij voor de jeugd

Bollenstreek

vv SJC

-

3 juli 2023

0

Bij SJC gaat de focus nog meer om opleiden. De club heeft een nieuw jeugdbeleid op de rit staan, met als doel talenten de ruimte te geven om zich te ontwikkelen maar waarbij het spelplezier voor alle jeugdspelers centraal staat.

Bij SJC werd de afgelopen periode menig kampioenschap gevierd. De club kon na een succesvolle laatste competitiefase een aantal jeugdteams lauweren. “Altijd leuk natuurlijk”, zegt jeugdvoorzitter Harry Dons over de behaalde kampioenschappen. “Voor een team de bekroning op het seizoen.”

SJC legt de lat de komende jaren hoger en dan vooral voor de eigen organisatie. Met een ambitieus jeugdbeleid hoopt de club spelers nog beter te kunnen ontwikkelen. Daarbij worden typische waarden van SJC niet vergeten, geeft Dons aan. “De insteek blijft dat iedere speler gelijke kansen krijgt. We willen het niveau verhogen, maar over de hele breedte. We heb ben oog voor de spelers die prestatievoetbal nastreven, maar we houden dat oog ook voor die spelertjes die voetbal zien als een leuk en gezellig tijdverdrijf en minder op die prestatie zitten.”

Van de elfhonderd leden, voetbalt ongeveer de helft in de jeugd. Het is volgens Dons een mooie basis om een nieuwe stap te zetten in de jeugdopleiding. “De afgelopen jaren is veel van onze aandacht en energie uitgegaan naar het nieuwe complex. Nu dat er staat is het ook tijd om de jeugdopleiding beter te ontwikkelen. Niet dat hij slecht was, maar omdat we kansen zien voor optimalisatie.”

Helemaal op nieuw terrein begeeft SJC zich niet, want de afgelopen jaren timmerde de club met de onder 11 en onder 13 aan de weg. “Door de aanpak en ontwikkeling van deze teams zijn we gaan nadenken hoe we ook oer de gehele breedte gast kunnen geven”, zegt Dons. “Er ligt een mooi plan en dat gaan we gefaseerd uitvoeren.”

Alexander van Vliet is als hoofd jeugdopleiding verantwoordelijk voor de uitvoering ervan. Hij trainde jarenlang de vrouwen van SJC en de jeugd van VVSB en SJC. “Het is geen kwestie van een keer met de vingers knippen en er staat iets nieuws”, zegt hij. “Dit is een proces dat tijd nodig heeft, maar vooral ook draagvlak. Als je zaken wilt aanpassen heb je steun van trainers nodig en daarom is het belangrijk dat zij een grote stem in het geheel krijgen. Onze visie is mede tot stand gekomen door hun inbreng.”

Eén van de innovaties is de introducties van een voetbalschool. Dons: “Die is er in verleden geweest, maar is toen, mede door de corona en alle perikelen erom heen, een zachte en stille dood gestorven. Nu gaan we daar serieus werk van maken.”

Van Vliet hoopt dit seizoen de eerste stappen te kunnen zetten op dat gebied. Het idee erachter is ook duidelijk: de jeugd de kans te geven om zich verder te ontwikkelen. Meer uren maken is één facet, meer intensiteit op trainingen en het meer centraal zetten van de individuele ontwikkeling zijn andere pijlers van het nieuwe plan.

“Voor een club als SKC is een grote jeugdopleiding essentieel”, zegt Kees Brouwer, bestuurslid voetbalzaken. “Wij zijn geen koopclub en zijn in dat opzicht niet te vergelijken met de grotere verenigingen om ons heen. Desondanks spelen we op een aardig niveau, in de vierde divisie. Tegelijkertijd willen we graag dat tweederde van ons eerste elftal bestaat uit eigen SJC-jongens. Een derde mag van buiten komen, maar moet een echte versterking zijn van het elftal.”

De reden waarom SJC daarvoor gekozen heeft is volgens Brouwer ook duidelijk. “We willen niet dat ons eerste los komt te staan van de rest van de vereniging. Het moet volop onderdeel zijn van de SJC-familie. Door met veel eigen opgeleide spelers te spelen is dat eenvoudiger te verwezenlijk. De supporters kunnen zich identificeren van het team.”

Om aansluiting te houden met het niveau zal de jeugdopleiding een stap moet maken, meent Brouwer. “Een goede jeugdopleiding is essentieel voor wat we met SJC beogen.”

Klik op SJC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SJC voor meer informatie over de club.

Buitenlandse trip voor walking footballers van GSC/ODS

GSC ODS

-

3 juli 2023

0

Buitenlandse trip voor walking footballers van GSC/ODS

Of het walking football bij GSC/ODS een succes is? De vraag stellen is hem beantwoorden, want de veteranen onder de voetballers bij de fusieclub hebben een geweldig seizoen achter de rug. Een seizoen, dat zelfs eindigde met een heus ‘trainingskamp’ in het Griekse Parga waar de deelnemers aan het walking footballl – versterkt met spelers uit het 35+-team van GSC/ODS – een prima tijd beleefden.

Het walking football is een vast onderdeel geworden van het voetbalaanbod binnen de vereniging. Op maandagochtend en donderdagavond zijn de routiniers onder de voetballers op het complex van sportpark Stadspolders te vinden om hun partijtje te spelen. Zomer- of winterstop kennen de spelers niet: zij spelen het hele jaar door, ongeacht de weersomstandigheden. De ondergrond waarop gespeeld wordt verschilt per keer: kunst- en natuurgras wisselen elkaar per bijeenkomst af.

GSC/ODS is erin geslaagd om van het walking football een echt groepsgebeuren te maken. Officieel heet het dat de voetbalvorm in een 6 tegen 6-format met de bekende regels – geen lichamelijk contact, geen slidings, bal niet op heuphoogte, geen keeper, intrap of –worp naar jezelf – gespeeld wordt, maar per keer wordt via de groepsapp bepaald wie er zijn en hoe er gespeeld wordt. Dat gebeurt ook tijdens de zomer- en winterperiode. Voor nieuwsgierigen is het mogelijk om één keer vrijblijvend mee te doen, voordat het lidmaatschap aanvaard kan worden.

Gate
De activiteit blijft dus niet beperkt tot de Dordtse stadsgrenzen, maar gaat daar dus ver buiten met de recente trip naar Griekenland. In Parga werden twee wedstrijden gespeeld op het fraaie kunstgrasveld van de plaatselijke FC en het ontspannen op het strand werd afgewisseld met pittige wandelingen, onder meer naar de hooggelegen burcht boven het stadje.

Het had overigens weinig gescheeld of acht mannen van dit gezelschap waren in Griekenland achter gebleven. Zij slaagden erin om, ondanks dat zij ruim op tijd aanwezig waren op het vliegveld, voor een gesloten gate te komen te staan omdat zij – uitgezonderd prominent walking football-deelnemer Thijs Blom – te laat naar de juiste ‘slurf’ waren gegaan. ,,De piloot, een uiterst kordate dame, zag mijn bezorgde blik. Ze waren écht op tijd en écht niet beschonken of zo. Ze knikte en liet de luchthaven weten. Laat die acht oude mannetjes alsnog door, want zonder hen vertrek ik niet’’, tekende Blom het relaas van de bijna gemiste terugreis op.

De walking footballers van GSC/ODS keerden derhalve toch veilig terug op Nederlandse bodem en zullen ook de komende maanden weer op sportpark Stadspolders aanwezig zijn na een geslaagd trainingskamp met alsnog een happy end.

Klik hier voor meer informatie over GSC/ODS
Klik hier voor meer artikelen van GSC/ODS

Jon Herselman hoopt op sportief betere tijden voor Kapelle

vv Kapelle

-

29 juni 2023

0

Jon Herselman hoopt op sportief betere tijden voor Kapelle

Maar liefst zevenentwintig seizoenen speelde Jon Herselman in het eerste elftal van v.v. Kapelle. Op het hoogtepunt speelde hij met ‘zijn’ club zelfs in de 1e Klasse. Een niveau waarvan de Bevelandse formatie een stuk is afgedwaald. Tot verdriet van de nog altijd voetballende wethouder.

“Het is doodzonde dat ze zich in de derde klasse niet rechtstreeks hebben veilig gespeeld en nu via de nacompetitie zich moeten redden. Voor een vereniging van deze omvang mag dat eigenlijk helemaal niet gebeuren. Ik heb tot mijn vijfenveertigste in het eerste gespeeld en nooit speelden we zo laag. Voor de balans richting je tweede elftal, waarin ik zelf nu nog altijd meespeel overigens, is dat ook doodzonde. Want we spelen reserve tweede klasse en dat zou met het eerste eigenlijk dan ook minimaal zo moeten zijn! Maar de realiteit is anders en daar moeten we mee omgaan. Het is zaak om te proberen weer zo snel mogelijk de sportieve weg omhoog in te zetten. Want als het eerste elftal minder draait, dan merken wij dat in het tweede en de elftallen eronder logischerwijs ook.”

Toen Herselman negen jaar geleden stopte bij het eerste elftal ging hij in eerste instantie in het derde elftal spelen. Maar van echt afbouwen kwam het niet. “Ik ben vrij snel weer bij het tweede gaan spelen. Ik voelde me nog fit en ben van nature altijd competitief ingesteld. Bij het eerste wilde en ging dat niet meer, maar bij het tweede nog prima. Het afgelopen seizoen was ik aanvankelijk alleen assistent-trainer bij het tweede, maar de spoeling werd op een gegeven moment dermate dun dat ik met grote regelmaat zelf aan de bak moest. En dan vaak ook nog negentig minuten. Maar ik ben fit en het gaat me nog altijd heel goed af.”

Het enige is dat het herstel nu toch wat langer duurt dan voorheen. “Dat is logisch, maar je moet goed voor je lichaam zorgen en dan valt het wel mee al merk ik wel dat het allemaal wat langer tijd vraagt. Al jarenlang ben ik als wethouder werkzaam en werk dus veel en onregelmatig, maar voetballen en één keer trainen deed ik altijd. En dat probeer ik zo lang mogelijk vol te houden, want het spelletje blijft simpelweg veel en veel te leuk. Zo lang het lichaam het toelaat zal ik altijd wel bezig blijven. Bovendien heb ik in het tweede nu ook meer dan regelmatig met mijn zoon in één elftal gespeeld en ook dat is een bijzondere ervaring. Ook iets wat niet voor heel veel mensen is weggelegd dus ook iets om te koesteren.”

Wel is het zo, dat Herselman komend seizoen, evenals de trainer, stopt bij het tweede elftal. In welke hoedanigheid hij na de zomer bij Kapelle actief blijft is nog even ongewis. “Ik ben een op en top Kapelle-man en met uitzondering van één seizoen Bevelanders, hier altijd actief geweest. Het is een geweldige vereniging, een club die leeft ook hier in het dorp. Maar met meer dan zeshonderd leden moet je eigenlijk tweede klasse spelen en niet hoeven te knokken om de derde klasse te overleven. Voor ons was bij het tweede de motivatie en het plezier even weg, zeker omdat het een lastig jaar was op sportief gebied. Maar in het voetballen zelf heb ik nog altijd heel veel plezier. Ik blijf er bovendien heerlijk fit door en haal daar ook mijn voldoening uit. Dus dat Kapelle-shirt trek ik na de zomer echt weer aan, maar in welk elftal dat uiteindelijk wordt dat moet ik nog even bekijken.”

Klik op vv Kapelle voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kapelle voor meer informatie over de club.

‘Knollentuin’ is verleden tijd bij Haaften

vv Haaften

-

29 juni 2023

0

‘Knollentuin’ is verleden tijd bij Haaften

Het was eigenlijk het mooiste cadeau dat de inmiddels ruim 100 jaar oude voetbalvereniging Haaften zich had kunnen wensen: kunstgras op het eigen complex. Eindelijk is het zover: de werkzaamheden om het kunstgrasveld te starten zijn inmiddels in volle gang.

HAAFTEN – Gekscherend en enigszins smalend wordt er door spelers binnen maar ook buiten de club gesproken over het veld van Haaften op sportpark Elzenbos. De omschrijving ‘knollentuin’, vanwege de bepaald niet egale grasmat, valt dan ook wel eens als de omstandigheden worden omschreven waaronder gevoetbald moet worden.

Die geluiden zullen in de naaste toekomst verstommen, want eind mei is gestart met de aanleg van het kunstgrasveld waar Haaften zo nadrukkelijk naar uitkeek. Vorig jaar april stemden de leden tijdens de ledenvergadering al in met de aanleg van de kunstgrasmat, nadat Niek Huijberts van de gemeente West Betuwe een presentatie over de plannen had gegeven. Ruim een jaar later kon eindelijk een aanzet tot de realisatie worden gegeven.

De voorbereidingen waren echter al in een eerder stadium begonnen. Haaften startte in april met de voorbereidingen en gaf aan zelf de oude afrastering en ballenvangers te zullen verwijderen zodat in mei de aanleg van het nieuwe veld volgens planning kon worden gestart. En dat is niet het enige: er worden ook nieuwe doelen en zes lichtmasten geplaatst. Het huidige hoofdveld, dat uit natuurgras bestaat, wordt gerenoveerd en krijgt een nieuwe toplaag. Door de werkzaamheden kon de club aan het einde van de voetbaljaargang tijdelijk geen gebruik maken van de eigen velden. Er was al gekeken naar een uitwijkmogelijkheid en die werd – voor enkele wedstrijden gevonden bij Rhelico in Rumpt.

Kampioenschap
Door de aanleg van het kunstgras moest de traditionele slotdag van voetbalvereniging Haaften ook nog eens naar voren gehaald worden. Die werd op de kalender ‘gesleept’ naar zaterdag 20 mei en meteen tot ‘Super Satuday’ gebombardeerd. Want naast de belangrijke wedstrijd van het eerste team tegen ONI (1-1, met een treffer van Kevin van de Velde) stond ook de kampioenswedstrijd van de onder 23 tegen Theole op het programma. Een wedstrijd dus nog op het complex voor de aanleg van het kunstgras. En ‘onder 23’ liet zich op Elzenbos niet meer de kaas van het brood eten en inde met een uitermate overtuigende 8-0 triomf het kampioenschap (zie foto). Met drie punten voorsprong op nummer twee, OJC Rosmalen onder 23-2, was de titel en het feest een feit.

In verband met de start van de werkzaamheden met betrekking tot de aanleg van het kunstgrasveld was er dit jaar ook geen centrale jeugdafsluiting. In plaats daarvan wordt het begin van het nieuwe seizoen op grootse wijze gevierd met een fantastisch voetbalevenement voor de jeugd tot en met JO15.

Klik op Haaften voor meer artikelen over de club.
Klik op Haaften voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief