Home Blog Pagina 1344

Ahmet Kuyucu is een ‘Vogel’

Hij zocht iets nieuws, maar vond wat hij al had. En juist daarom bevalt het Ahmet Kuyucu goed bij VVGZ. De voormalig voetballer van Alblasserdam is bezig aan zijn tweede seizoen bij de Zwijndrechters en dat verblijf mag van hem nog wel even duren.

ZWIJNDRECHT – “Bij Alblasserdam was ik de speler die de ideale weg bewandelde: begonnen in de jeugd en uitgegroeid tot speler van het eerste elftal. Maar na al die jaren in de hoofdmacht had ik alles wel eens meegemaakt. Promoties, degradaties, mooie en moeilijke tijden. Toen kwam het moment dat ik voor mijzelf besloot dat ik wel eens iets nieuws wilde meemaken, dat ik toe was aan een nieuwe omgeving’’, vertelt Kuyucu. Hij kwam uit bij eersteklasser VVGZ en het kwam hem daar bekend voor: “De gezelligheid is hetzelfde. Alblasserdam voelde altijd als mijn club, maar dat gevoel heb ik nu ook bij VVGZ. Dat ik in de tweede seizoenshelft van dit seizoen aanvoerder mocht zijn als jongen van buitenaf, maakte mij dan ook wel trots. Ik ben nu bezig aan mijn tweede seizoen en kwam in misschien wel negentig procent van de wedstrijden in actie en ik krijg van veel mensen binnen de club ook reacties dat het voelt alsof ik één van hen ben. Ik voel mij ook één van de ‘Vogels’.’’

Dat gevoel had Kuyucu al snel, maar nooit zal hij zijn eerste keer in de kleedkamer vergeten. “In al die jaren bij Alblasserdam zag ik als jongen van de club spelers komen en gaan. Nu was ík die nieuweling waar iedereen naar keek. Dat is toch anders. Je bent dan wel even bezig met hoe je je moet opstellen, maar uiteindelijk bleek dat helemaal niet zo moeilijk en vond ik snel aansluiting.’’

De 28-jarige Kuyucu denkt regelmatig na over zijn sportieve toekomst. Of hij nog eens gaat terugkeren bij Alblasserdam? “Dan zou de cirkel wel echt rond zijn. Maar ik weet het nog niet. Voor nu heb ik het nog heel goed naar mijn zin bij VVGZ. Maar ik heb ook nog veel contact en binding met spelers bij Alblasserdam. Nu voelt het nog niet alsof het tijd is om terug te gaan, maar misschien komt dat nog. Stel dat dat over twee jaar wel zo voelt, is het natuurlijk ook nog de vraag of ze dan bij Alblasserdam nog op mij zitten te wachten. Nu ben ik 28, dus normaal gesproken zou ik nog wel wat jaren voor me hebben in het voetbal.’’

In de eerste klasse B beleeft VVGZ geen gelukkig seizoen. De ‘Geluksvogels’ strijden tegen degradatie, maar Kuyucu toont zich optimistisch: “We strijden voor elkaar, zoals we dat bij VVGZ noemen. Er is geen reden tot paniek, want het spel is goed, We krijgen alleen soms vervelende doelpunten tegen, maar ik ben ervan overtuigd dat wij uiteindelijk boven de streep eindigen en dat de lange reeks van VVGZ als eersteklasser zal voortduren.’’

Ronald Cornet beleeft bij Vreeswijk een jaar van uitersten

Voor Ronald Cornet is het een seizoen van uitersten. De 56-jarige coach van Vreeswijk heeft het in Nieuwegein voortreffelijk naar zijn zin, maar kreeg eind augustus te horen dat één van zijn spelers was overleden op het trainingsveld. Het wegvallen van Shawn Sotong kwam kiezelhard aan in Nieuwegein. Ondertussen geniet Cornet bij Vreeswijk van de kruising tussen een dorpsclub en stadsvereniging, maar strijdt hij met zijn elftal ook tegen degradatie uit de derde klasse.

De datum 30 augustus 2017 staat gegraveerd in het geheugen van Ronald Cornet. Die avond zou hij met Vreeswijk oefenen tegen de zaterdagafdeling van Elinkwijk, maar de Utrechters belden af. Dat kwam Cornet niet eens slecht uit. Hij lag ziek op bed en besloot de training voor die avond dan ook maar te annuleren. Eén van zijn spelers – Shawn Sotong – ging toch met vrienden voetballen bij Vreeswijk. ,,Die avond kreeg ik om half tien een belletje dat Shawn een hartstilstand had gekregen en werd gereanimeerd. Twee andere jongens hielden me constant op de hoogte, maar helaas overleed hij.”

Die klap kwam kiezelhard aan bij Vreeswijk. De emoties liepen als een achtbaan door elkaar. De vader van Sotong moest halsoverkop terugkomen uit Suriname, de selectie van Vreeswijk lag op apegapen. Cornet zat diverse keren met zijn spelers om tafel om het verlies van de pas 20-jarige voetballer een plek te geven. ,,Er waren veel emoties. Eerst kreeg je de begrafenis, daarna was het de eerste bekerwedstrijd na het overlijden van Shawn en niet veel later het eerste competitieduel. De vriendin van Shawn liep bij één van de eerste wedstrijden met het team mee het veld op. We besloten om niet meer met nummer vijf te spelen.”

Cornet had in die tijd veel steun aan Frans Schultz, zijn elftalleider. Ook de wijze waarop Vreeswijk met het verlies van Shawn Sotong omging, gaf hem een warm gevoel. Het is precies die warmte die Cornet zo aanspreekt aan de club, die opereert in de schaduw van de grote Nieuwegeinse voetbalverenigingen Geinoord en JSV. “Vreeswijk is een kruising tussen een dorpsvereniging en een stadsclub. Met het dorpse karakter bedoel ik de gezelligheid en de spontaniteit van de supporters. De druk van het moeten presteren, is er niet. Vreeswijk heeft ook een stadskarakter. Ik heb best een paar mondige jongens in de selectie, maar dat vind ik alleen maar goed. Ik ben iemand die na trainingen of wedstrijden tussen de jongens zit.”

Het is een aanpak die Cornet geen windeieren legde. De Utrechter heeft negen clubs achter zijn naam staan en is het eens met de veelgehoorde kreet dat het trainersambacht een ervaringsvak is. “Op mijn 29ste had ik er nooit aan gedacht om voetbaltrainer te worden. Sinds de cursus ben ik heel erg gegroeid. Je loopt tegen situaties aan die je niet verwacht en neemt dat mee naar volgende clubs. Ik herken dingen sneller in het veld, zodat ik veel directer kan zijn in mijn besluitvorming. Als oud-speler weet ik dat voetballers soms gesprekken nodig hebben. In mijn actieve voetbaltijd twijfelde ik soms of ik wel zo goed kon voetballen. Dan is het prettig als je een trainer hebt die je daarin stimuleert.”

Bij Vreeswijk is Cornet bezig aan zijn tweede seizoen. In de vorige voetbaljaargang handhaafde hij zich na de promotie keurig met Vreeswijk, al plaatst Cornet daar direct een kanttekening bij. “Er zaten ploegen tussen die vroeger niet eens goed genoeg waren voor de zesde klasse.” Dit seizoen draait het stukken minder en is Vreeswijk hekkensluiter. Niet alleen het overlijden van Shawn Sotong is daar de oorzaak van. “Drie belangrijke spelers vertrokken naar buurvereniging Geinoord, onder wie mijn scorende spits Roland Truggelaar. Daarnaast merk ik dat het elftal moeilijker kan omgaan met tegenslagen. Bovendien maken we ook de kansen niet af. Het klinkt misschien gek, maar er zaten wedstrijden tussen waarin we gewoon tien open kansen kregen. Als je er dan maar eentje scoort, of helemaal niet, wordt het lastig wedstrijden te winnen.”

Voor Cornet geen reden om in paniek te raken. Als trainer maakte hij al te veel mee om zich met nog een halve competitie voor de deur grote zorgen te maken. Over zijn eigen ambities is de Utrechter duidelijk. “Al vijf jaar roep ik dat het mijn laatste club en mijn laatste jaar is, maar ik merk dat ik nog veel energie uit het voetbal haal. Het enige voordeel van mijn voortijdige vertrek bij Kampong was, dat ik een halfjaartje bij mijn zoons Don en Gino kon kijken.” Cornet heeft wel de beperking dat hij met zijn TC II-diploma alleen clubs tot en met de tweede klasse onder zijn hoede kan nemen. “Er zijn regelmatig mensen die aan me vragen waarom ik de TC I-cursus niet doe. Dat streelt me, maar het kost veel tijd en je moet stage lopen. Ik zat eens met een aanmeldingsformulier in mijn hand: zal ik het wel of niet doen? Uiteindelijk heb ik ook zonder TC I een mooi rijtje clubs achter mijn naam staan.”

Financieel dienstverlener Fundament is sportieve sponsor

Financieel dienstverlener Fundament, dat in Vlaardingen gevestigd is aan de Hoogstraat, onderhoudt een nauwe band met het voetbal. Het financieel adviesbedrijf, specialist in hypotheken, pensioenen, verzekeringen en bedrijfsfinancieringen is naast shirtsponsor van JO11 van CWO, lid van de businessclub van de Vlaardingse fusieclub.

“Daarnaast zijn we dit jaar voor het derde seizoen hoofdsponsor van het Vlaardings voetbalkampioenschap”, vertelt Jeroen Onderdelinden, financieel adviseur bij Fundament. “Als bedrijf zijn we graag maatschappelijk betrokken en dan doen we dicht bij huis.”

De vestiging in Vlaardingen is er één van totaal drie vestigingen. “De andere zijn in Schiedam en Bergschenhoek, in de gemeente Lansingerland. Daar ondersteunen we wielrenster Chantal Blaak, die in september wereldkampioen werd op de weg”, aldus Onderdelinden.

“We zijn lokaal sterk”, vervolgt hij. “Daarmee bedoelen we dat we weten waar iemand een woning wil kopen. We hebben hier allemaal mensen werken die uit Vlaardingen of de omringende gemeenten komen.”

Die sterke lokale betrokkenheid en verbondenheid komt ook tot uitdrukking bij de verschillende (nieuwbouw)projecten die worden gerealiseerd in Vlaardingen. “We werken voor onder andere voor de Nieuwe Vogelbuurt en werken nauw samen met andere projectontwikkelaars. We organiseren als Fundament  Advies jaarlijks de woonbeurs in de Grote Kerk. Daar komen gemiddeld drieduizend bezoekers op af. Op zaterdag 17 maart vindt de tiende editie plaats.” “Bij ons vind je terug wat Vlaardingen leuk maakt: we zijn een stad, maar hebben nog wel die dorpse herkenbaarheid in ons. Dat is een kracht van Vlaardingen en van ons.”

ODIO4 was dit seizoen zelfs even landelijk ‘wereldnieuws’

OSSENDRECHT – Met een ongekende monsterscore van 40-0 was het team van ODIO4 zelfs even landelijk ‘wereldnieuws’. Al ging de aandacht vooral uit naar de ‘verliezers’, tegenstander NSV uit Nispen. “Het was wel bijzonder, maar toch ook weer niet echt leuk om met zulke cijfers te winnen”, zegt aanvoerder Ludo Bolders.

Radio538
“Het was de eerste wedstrijd van het seizoen en bij NSV hadden ze een nieuw team in competitie. Met jongens die nog nooit, of heel lang niet hadden gevoetbald. Na een ruststand van 19-0 hadden we destijds niet verwacht dat NSV nog terug zou keren aan de aftrap. Toen ze dat wel deden hadden we twee doelstellingen afgesproken in de rust. Ten eerste om iedereen in het team te laten scoren en ten tweede zeiden we voor de grap dat we dan voor de veertig goals moesten gaan…. En dat gebeurde dus ook. De memorabele uitslag was zelfs op diverse radiostations terug te horen in nieuwsitems, ook bij Radio538 bijvoorbeeld. En bij NSV zijn ze volgens mij van Hart van Nederland zelfs nog opnames gaan maken.”

Bolders (36) speelt bij ODIO4 samen met een groep jongens waarmee hij al sinds de jeugd samen in een team actief is. Een groot deel was speler bij het eerste en allemaal zowat waren ze wel enige tijd selectielid. “De meeste spelers zijn half de dertig, sommige begin dertig en we hebben wat spelers die half de twintig zijn. Een echte en hechte groep zijn we wel, inmiddels ook regelmatig aangevuld met vrienden of familie van medespelers.”

Bovenin
Het vierde team van de Ossendrechtse voetbalclub is actief in de reserve zesde klasse van het zondagvoetbal en daarin draait het elftal steevast bovenin mee. “In de laatste vijf seizoenen zijn we vier keer tweede en een keer als derde geëindigd. Nog nooit hebben we een kampioenschap gevierd. Dat wil ons steeds toch net niet lukken. Het zou natuurlijk wel leuk zijn, maar het is voor niemand bij ons de insteek om te promoveren.”

Trainen dat doen Bolders en zijn medespelers niet meer. In het verleden stonden ze wel op het trainingsveld, maar door omstandigheden is dat opgehouden. “Het aantal spelers werd steeds minder, mede ook door veranderende gezinssituatie en drukte op het werk. Dus toen is dat steeds wat meer afgevlakt en uiteindelijk zijn we daarmee gestopt. Nu spelen we op zondagen onze wedstrijd en hebben het daarna en vaak ook daarvoor al gezellig met elkaar.”

Centrale plek in die gezelligheid, zeker bij uitwedstrijden, is Eetcafé De Boulevard, niet geheel toevallig de hoofd- en shirtsponsor van ODIO4. “Als we thuisspelen, dan is de kantine uiteraard na de wedstrijd een pleisterplek, en dan voor velen daarna wellicht nog het eetcafé. Maar bij uitwedstrijden verzamelen we vooraf altijd bij het De Boulevard en na afloop gaan we vaak ook nog daar naartoe. We zijn erg blij met onze sponsor in elk geval, en hij met ons want wij doen natuurlijk qua ‘sponsoring’ ook wel wat terug haha.”

Noodgedwongen samengaan
Het team heeft de intentie, net als Bolders zelf overigens, om zo lang mogelijk door te gaan met voetballen. Al zal het elftal vanaf volgend seizoen wel noodgedwongen samengaan met een ander team binnen ODIO. “Dat is uit nood geboren helaas. Er gaan sowieso een speler of vier wel stoppen. Werk en eventuele aankomende kinderen maakt dat ze andere keuzes maken. Daardoor gaan we samen met ODIO6 omdat ook zij wellicht te weinig spelers overhouden. Samen hebben we er dan voldoende om in de competitie weer lekker te kunnen voetballen. Dat is voor iedereen primair de insteek. Lekker op zondag op een leuk niveau wedstrijden spelen met elkaar. En dat gaan we zo lang mogelijk blijven doen.”

CvdW: V.V. Zuidland – Dave Chong

Dave Chong is sinds 2001 betrokken bij de club en de huidige voorzitter van V.V. Zuidland. Dit seizoen wordt zijn 6jaar als voorzitter. Voordat hij voorzitter werd bij de club was hij al jaren o.a. werkzaam als jeugdleider/trainer, actief binnen activiteiten- en feestcommissies en was Dave Chong ook vijf jaar jeugdvoorzitter.

Dave is betrokken geraakt bij de club door zijn zoons die op 7-jarige leeftijd begonnen met voetballen. “Het team waar ze toen in speelden hadden een leider en trainer nodig. Dan sta je als ouder gewoon op om te fungeren als vrijwilliger en voor je het weet sta je zes jaar lang als leider/trainer op het veld. Tussendoor kwam de vereniging op andere plaatsen ook handjes te kort en ben ik binnen verschillende commissies actief geweest. Vijf jaar geleden werd er gevraagd of ik voorzitter zou willen worden. En omdat ik als commissielid en als jeugdvoorzitter toch ook jaren in het bestuur had gezeten heb ik daar ja op gezegd.”

“V.V. Zuidland is op ons sportcomplex Groot Nibbeland uitgegroeid tot een middelgrote club met ongeveer 650 leden, waarvan zo’n 450 spelend. Het eerste elftal van onze vereniging komt uit in de Tweede Klasse Zaterdag en afgelopen seizoen zijn wij daarmee op een keurige vijfde plek geëindigd in de Tweede Klasse, dus als vereniging kunnen wij ons wel een stabiele Tweede Klasser noemen. Voorlopig is de visie gewoon dat we ook een stabiele Tweede Klasser moeten blijven, maar ieder uitstapje naar de Eerste Klasse zien we zeker weer als een bonus en gaan we in de toekomst niet uit de weg.”

Dit seizoen is V.V. Zuidland ingedeeld in de Tweede Klasse van Zuid I. Dave Chong zei daarover het volgende. “Wij begrijpen niet en zullen zeker ook niet accepteren dat Zuidland in een 2e klasse E (Zuid1) ingedeeld zal worden. De ligging van een groot aantal andere verenigingen, is namelijk veel gunstiger dan in ons geval. Maar de KNVB heeft ons al laten weten dat dit vooralsnog een conceptindeling is en ik ga ervan uit dat wij dan ook op 13 juli a.s., wanneer de definitieve indelingen bekend gemaakt worden, gewoon weer in 2D West 2 geplaatst zullen zijn.”

Wat is de toekomstvisie van jullie vereniging? “Bij onze voetbalvereniging gaan presteren en plezier in de voetbalsport hand in hand. Het eerste elftal heeft een voorbeeldfunctie voor de jeugd en senioren, op het gebied van prestaties, maar zeker ook op het gebied van teamgeest. De aantrekkingskracht en uitstraling van ons eerste elftal is dusdanig belangrijk voor de hele vereniging dat wij ieder jaar als initiële doelstelling hebben om minimaal tot de top vijf van de 2e klasse te behoren.”

“En onze jeugdleden zien wij letterlijk als onze toekomst. Wij besteden veel aandacht aan onze jeugd en werken ieder jaar naar een steeds betere jeugdopleiding. Daarvoor vinden wij het belangrijk om te blijven investeren in onze jeugd, jeugdtrainers, leiders, begeleiders en scheidsrechters. Een andere belangrijke pijler binnen onze vereniging is het dames- en meisjesvoetbal. Het enthousiasme en de toestroom van meisjes is groot en dat moet gekoesterd worden. Wij investeren in onze dames- en meidenafdeling en willen deze neerzetten met vertegenwoordiging in alle leeftijdscategorieën. Tevens besteden wij binnen al onze afdelingen veel aandacht aan hoe we met elkaar en onze tegenstanders omgaan. Besef van normen en waarden zijn voor onze vereniging een kernwaarde waar zeker niet aan getornd wordt.”

“Voetbalvereniging Zuidland heeft binnen de gemeente Nissewaard een centrale plaats en een duidelijk herkenbare positieve clubcultuur met een dorps karakter. Wij maken recreatief voetbal mogelijk voor iedereen en hebben de sportieve ambitie om optimale prestaties te halen met alle teams. Onze vereniging is een ontmoetingsplaats waar prestatie en gezelligheid hand in hand gaan, waar normen en waarden gelden en waar iedereen respect heeft voor elkaar, zowel binnen als buiten het voetbalveld. Dit alles vormt tevens de basis voor de maatschappelijke functie van onze verenging, en daar sta ik als voorzitter en wij als bestuur voor.”

Officieel wordt dit seizoen Dave Chong zijn laatste seizoen als voorzitter bij de club. Dat heeft Dave ook al een hele tijd geleden aangegeven. “Maar aan de andere kant zijn we als bestuur nu met zaken bezig op onze accommodatie welke dusdanig interessant zijn, en dan heb ik het over vrijwilligersbeleid, expansie van onze kleedkamers, de toestroom van nieuwe leden, de belastbaarheid van onze velden en de gesprekken daarover met de wethouders van onze gemeente etc. Dus ik kijk het nog even aan of ik mijzelf toch niet nog een keer herkiesbaar stel, want het nieuwe seizoen moet nog beginnen en duurt nog heel lang!”

Sil de Veer: van supporter naar basisspeler bij Uno Animo

Toen hij nog een kind was, stond Sil de Veer erg vaak langs de lijn bij duels van Uno Animo 1. Tegenwoordig heeft de 19-jarige middenvelder zelf een basisplaats bij de trots van Loon op Zand.

Stefan Brok noemt Sil de Veer ‘een aanstormend talent en een leuk manneke’. De hoofdtrainer van Uno Animo heeft een hoge pet op van zijn pupil en stelt hem dit seizoen bijna altijd op in zijn basiselftal. “Erg leuk en ik had zelf niet verwacht dat mijn ontwikkeling zo snel zou gaan”, zegt De Veer daarover. “Dit is mijn eerste seizoen in de selectie en ik had er ook niet van opgekeken als de trainer me eerst in het tweede liet rijpen. Maar aan de andere kant: vorig jaar trainde ik als speler van JO-19 1 vaak al mee met de selectie. Dus ik kon al wel wennen aan het niveau.”

Uno Animo spreekt al jaren een aardig woordje mee in de sterke tweede klasse. De club uit Loon op Zand speelt met alleen ‘eigen’ jongens en veel mensen uit het dorp hebben sowieso wel een band met ‘Uno’. “We mogen niet klagen over de publieke belangstelling, maar een paar jaar gelden kwamen er wel meer mensen kijken bij onze thuiswedstrijden”, aldus De Veer. “Ik was er zelf ook vaak bij. Bij belangrijke wedstrijden stonden mijn vrienden en ik dan met fakkels langs de lijn en nu speel ik zelf in het team. Dat is erg leuk en ik ben er ook wel trots op om in het eerste te spelen.”

Dat is ook wel terecht, want niet veel oude ploeggenoten van De Veer hebben een plekje gekregen in het team van Brok. “Joris van de Langenberg is een vriend van me, ik ken hem van de peuterspeelzaal. Met zijn tweeën hebben we alle teams van ‘Uno’ doorlopen en nu staan we samen in het eerste. Dat is erg tof. Verder bestaat het team voornamelijk uit jongens die al wat langer in het eerste spelen. Ik heb het goed naar mijn zin, maar het is wel wennen aan het niveau. Het spel gaat veel sneller dan bij de junioren, maar dit is goed voor mijn ontwikkeling.”

Uno Animo speelt dit seizoen niet om de prijzen. “Het gaat niet zo fantastisch”, bevestigt De Veer, die de studie technische bedrijfskunde volgt op de universiteit van Eindhoven. “We staan lager dan verwacht en hadden naar mijn mening ook hoger moeten staan op de ranglijst. Ik weet niet zo goed hoe dat komt, soms geven we veel te makkelijk doelpunten weg. Maar in oefenduels klopten we onlangs nog eersteklasser FC Tilburg en hoofdklasser Nuenen. Uit die resultaten blijkt wel dat we erg goed kunnen voetballen.”

Kagia hoopt met René Ras op ‘uitstapje’

Met René Ras en Dennis Hulst, respectievelijk trainer van het eerste en het tweede elftal, begint Kagia met een nieuwe technische staf aan het nieuwe seizoen. “Wij hopen dat de nieuwe trainers voor een frisse wind in de selectie kunnen zorgen”, zegt Mark Scholte, belast met de voetbaltechnische zaken van de club.

Kagia stond afgelopen winter voor een moeilijke klus om een geschikte opvolger voor Anton Wijsman te vinden toen duidelijk werd dat het verblijf van de trainer deze zomer zou eindigen. “De samenwerking met Anton is een succes geworden”, meent Scholte. “Normaal gesproken blijft een trainer als het van beide kanten bevalt een jaar of drie, wij hebben daar samen nog een jaartje aan vastgeplakt. Vier seizoenen is ook goed zo. Het klikte super, maar er komt ook een moment dat je afscheid van elkaar moet nemen. Dat moment is nu aangebroken.”

Met het vastleggen van René Ras denkt Kagia een trainer te hebben gevonden die volgens Scholte in dezelfde lijn werkt en denkt als Anton Wijsman. “Het is belangrijk dat onze trainer de dorpscultuur snapt. Prestatie en gezelligheid moeten hand in hand gaan. De zweep erover kan tot een bepaalde hoogte, maar er moet ook ruimte zijn voor een lolletje en ontspanning. Dat moet een trainer bij Kagia altijd snappen.”

Bij de keuze voor Ras en ook Dennis Hulst als tweede trainer luisterde de club goed naar de wensen en behoeften van de selectie. “De spelers moeten uiteindelijk met de trainers gaan werken. Dan vind ik het ook logisch dat zij een stem hebben bij die keuze”, stelt Scholte.

Uit 23 kandidaten die solliciteerden, maakte de technische commissie van Kagia een selectie. “Zes trainers die we hadden onderverdeeld in een bepaalde categorie. Ervaring en discipline waren er daar één van. Vanuit de spelersgroep kwam duidelijk het signaal dat zij het belangrijk vinden dat een trainer boven de groep moet staan en stevig in zijn schoenen staat.”

“Kagia stond al een tijdje op mijn lijstje om als trainer aan de slag te gaan”, reageert René Ras (49). “Ik hou van clubs als Kagia, waar een echte dorpscultuur heerst en waar vrijwilligers de mouwen opstropen. Ik ben zelf opgegroeid in zo’n cultuur, want ik kom oorspronkelijk uit De Zilk en ben als voetballer begonnen bij Van Nispen.”

“Ik heb bovendien altijd gewerkt bij dorpsclubs: Teylingen, Foreholte, WVC, Nicolaas Boys en FC Lisse-zondag ook”, aldus de 49-jarige oefenmeester, die onlangs zijn ‘oude liefde’ Van Nispen op zondag in de derde klasse hield. “Ik vind sowieso dat Kagia een spelersgroep heeft met potentie. Ze zijn niet voor niets vijfde geworden.”

“We willen graag een stabiele derdeklasser zijn, met af en toe een uitstapje naar de tweede klasse”, zet Scholte de doelstelling van Kagia voor de komende periode uiteen. “Daarnaast hopen we dat het tweede elftal nieuwe energie krijgt door de komst van Dennis Hulst en als springplank voor talenten kan fungeren voor het eerste elftal.  Vanuit de A-junioren stromen volgend seizoen een zestal spelers door naar de selectie en ook bij de B-junioren zit veel talent. De toekomst ziet er goed uit en mede daarom willen we stabiliteit binnen de selectie. Jeugdspelers moeten zin hebben om de stap naar de selectie te maken.”

Originele Zomervoetbaldagen in het Zeeuws-Vlaamse

De ideale afsluiter van je zomervakantie? Die beleef je bij Voetbalschool Jong United! Mét beachsoccer en straatvoetbal. Voor iedereen vanaf 6 t/m 13 jaar; of je nu voetbal-of keeperstraining wilt, jongen of meisje bent. Doe mee in Terneuzen of Groede!

Twee dagen je hart ophalen met techniek-en coördinatie-oefeningen, voetbalspelletjes én toernooitjes. Dit voor een prijs van €69. Dit is inclusief een leuk cadeau!
13 & 14 augustus op de velden van Terneuzense Boys. Op maandag een ochtendtraining, aansluitende lunch en voetbalspelletjes. Op dinsdag een ochtendtraining, lunch én een voetbaltoernooi! Niet zomaar een toernooi, maar een straat-en beachsoccertoernooi op de velden van Beachsoccer Zeeland! Op 16 & 17 augustus zijn de velden van VV Groede het decor van de voetbaldagen.

Jonkie United
Jong United heeft ook een aparte keepersschool, maar ook een afdeling voor de allerkleinsten vanaf 3 t/m 5 jaar: Jonkie United. Dat is de  ideale manier om kennis te maken met sporten, met het voetbalspelletje! Kleutervoetbal dus; kids kunnen hun hartje ophalen! Ze krijgen tal van leuke spelletjes voorgeschoteld, gaan aan de slag met diverse voetballen én krijgen de basisprincipes van coördinatietraining mee! Samen met 1 begeleider (ouder, opa/oma etc.) gaan de kinderen zo’n 45 minuten (vaak op zaterdagochtend) aan de slag. Kom dus ook en beleef unieke qualitiy-time met uw kind!

Voor meer informatie, bezoek dan onze website!
www.jongunited.com

Potentieel bij de jeugd is aanzienlijk bij Poortugaal

Het potentieel dat zal onstaan na de samensmelting van v.v. Oude  Maas en PSV Poortugaal tot SV Poortugaal is aanzienlijk. “We zullen vermoedelijk zo’n 750 jeugdleden hebben”, zegt PSV Poortugaal-jeugdvoorzitter Danny Hoogendoorn.

Jong talent ontmoet jong talent, want zo is het toch wel voor de jongens die elkaar vanuit het dorp al jaren kennen. “Het zijn bepaald geen vreemden voor elkaar”, weet Danny Hoogendoorn. “Poortugaal is natuurlijk niet zo’n grote plaats en het is logisch dat spelers van beide verenigingen elkaar goed kennen. Ze zitten bij elkaar op school, ze kennen elkaar vanuit de buurt. Met betrekking tot de fusie denk ik dat dat alleen maar hartstikke gunstig is. De jongens zien elkaar in eerste instantie niet als concurrenten, maar eerder als vrienden die nu allemaal onder eén vlag gaan spelen.  Aan Ronald Attema is nu de taak om als hoofd jeugdopleiding in de toekomst gestalte te gaan geven aan de doorstroming van de jeugd. Wij hebben er alle vertrouwen in dat hij dat met zijn achtergrond goed zal kunnen doen.”

Danny Hoogendoorn verwijst naar de website van de fusieclub, waar Attema zich op enthousiaste wijze voorstelt. Het nieuwe hoofd jeugdopleiding heeft alle recht van spreken. Hij was jaren actief als jeugdtrainer en vervulde zelfs een functie binnen de opleiding van profclub FC Dordrecht. “Ronald kan wel wat”, stelt Hoogendorn die zich zelf zal gaan ontfermen over de breedtesport. Want ook het meer recreatieve voetbal zal bij SV Poortugaal een prominente rol innemen, weet Hoogendoorn. Presteren is belangrijk en eervol, maar de fusieclub zal ook met aandacht de verrichtingen van de minder getalenteerde sportbroeders blijven volgen.

“Met zo’n groot aantal leden zijn er natuurlijk ook heel wat elftallen die niet op hoog niveau kunnen spelen”, rekent Hoogendoorn voor. “We willen een club zijn waar ieder lid optimaal tot zijn recht komt. Ik ga me inzetten voor de wat lagere elftallen en heb daar enorm veel zin in. We hopen het seizoen bij PSV Poortugaal goed af te maken met z’n allen en zullen aan het einde van het seizoen vol goede moed uitkijken naar de nieuwe jaargang. Er is best lang gepraat over de fusie en nu moeten we het maar laten zien met z’n allen. We kijken er in elk geval heel erg naar uit. In het begin zullen we ook bij het jeugdvoetbal nog wel de nodige obstakels tegenkomen, maar we hebben er alle vertrouwen in dat we die kunnen aanpakken.”

Fluiten zolang het lichaam het toelaat

Hij moest er door blessureleed even op wachten, maar de wedstrijd RCD JO17-1 tegen IFC JO17-2 betekende voor de Dordtse scheidsrechter Joop Hartman de mijlpaal van zijn drieduizendste officiële gefloten wedstrijd. En Hartman is nog niet van plan om er na deze bijzondere prestatie  mee te stoppen.

DORDRECHT – Eigenlijk had Joop Hartman eerder dit seizoen al zijn opmerkelijke jubileum tussen de lijnen willen vieren. Maar een knieblessure zorgde ervoor dat de 80-jarige leidsman een tijd lang rust moest houden en geduld moest betrachten voordat hij daadwerkelijk de mijlpaal kon slechten. Dat leek gebeurd te zijn bij De Alblas JO14-1 tegen Rijsoord JO14-1, eerder dit seizoen. “Daar werd ik door een fotograaf gezien en vervolgens verspreidde zich het bericht dat ik mijn drieduizendste al gefloten had. Maar dat was niet het geval. Ik heb al mijn wedstrijden keurig bijgehouden en weet dus exact het aantal.’’

En dus was Hartman het feestvarken op het veld van RCD, waar ook een delegatie van GSC/ODS – voorzitter Thom van Ewijk en bestuurslid Wilko Peenstra – de jubilaris in het zonnetje zetten in een jaar dat toch al niet stuk kan voor Hartman.

In februari werd hij tijdens de jaarlijkse Dordtse sportverkiezing in het stadhuis van de Merwestad door burgemeester Kolff naar voren geroepen: Hartman kreeg de sportprijs van de stad Dordrecht uitgereikt vanwege zijn grote verdiensten voor het voetbal in deze regio. “Een volslagen verrassing. Familie en vrienden hadden het netjes geheim gehouden en mij met een smoes meegelokt naar het stadhuis. Ik ben echt overvallen en voelde me enorm vereerd.’’

Het komt Hartman toe, de scheidsrechter die al ruim een halve eeuw wedstrijden leidt en een graag geziene gast is bij alle verenigingen in Dordrecht. “Ik ben weliswaar onafhankelijk, want ik sta nergens met mijn naam op de ledenlijst maar ik kom graag bij alle clubs in Dordrecht en heb daarnaast ook goede contacten met clubs buiten Dordrecht waar ik ook graag ga fluiten. Dat is nog steeds  mijn drijfveer: het plezier dat ik in het leiden van wedstrijden heb. Voor mij is het nog steeds een uitdaging om met 22 spelers aan een reis op het veld te beginnen en die met elkaar in een plezierige sfeer afronden. Ik ben ook geen scheidsrechter die heel veel praat in het veld. Ik constateer een overtreding, fluit direct en ben weer weg. Als je in discussie gaat met spelers, verlies  je het altijd. Dat leer ik ook jongere scheidsrechters. Een grapje tussendoor moet kunnen, maar vermijd oeverloze discussies.’’

Tussen de jeugdspelers op het veld voelt Hartman zich nog steeds als een vis in het water. “Natuurlijk krijg ik wel eens vragen over mijn leeftijd, maar het mooiste vind ik dat er veel respect en waardering is van die gasten. Dan vragen ze naar mijn leeftijd en dan laat ik hen in het ongewisse om vervolgens de mond soms open te zien vallen. Ik voel me ook nog steeds fit. Die kniebreuken eerder dit seizoen, daar baalde ik stevig van. Maar ik ben erin geslaagd om terug te keren en zolang het lichaam het toelaat wil ik wedstrijden blijven fluiten.’’ Vol trots genoot Hartman bij zijn mijlpaalwedstrijd van alle aandacht en de camera’s die zijn jubileum registreerden.

“Of ik een voorbeeld ben? Ach, zo zie ik het niet hoor. Ik vind het mooi dat ik nog steeds datgene kan doen wat ik heel graag wil doen. Ik heb mooie dingen beleefd in mijn scheidsrechterscarrière, toppers gefloten op het hoogste niveau in het amateurvoetbal bij Kozakken Boys waar ik knikkerde met de aanvoerders op het veld toen er vanuit het publiek knikkers werden gegooid. Ik ben ook wel eens onder politiebegeleiding naar huis moeten rijden, omdat ik het zelf niet zo slim gedaan had in een wedstrijd. Maar wat altijd voorop heeft gestaan, is het plezier. En dat hoop ik ook, als het lichaam het toelaat, nog jaren uit te stralen.’’

Standaardteams GSC/ODS presteren uitstekend
DORDRECHT – Wordt het een dubbel feestje aan het einde van de rit dit seizoen? Het zou zomaar eens kunnen gebeuren voor de twee standaardploegen van GSC/ODS, die zich allebei in de hoogste regionen van hun competities hebben gespeeld en volop meedoen voor een prominente plek.

Het zaterdagteam staat na vijftien speeldagen vier punten achter op koploper ONI. De selectie van de trainers Dennis Groeneweg en Cees den Breejen, die hun contracten bij de fusieclub met een jaar verlengd hebben, draait soepel en veegde in het vijftiende duel van het seizoen DOSKO met opvallend gemak (6-0) van het veld. Met rood is de datum van 24 maart omcirkeld door Groeneweg, Den Breejen en de spelersgroep. Op die dag komt namelijk ONI naar sportpark Stadspolders voor wat vanuit Dordts oogpunt dé gelegenheid is om de spanning in de competitie weer helemaal terug te brengen.

De zondagformatie staat na veertien speeldagen op twee punten van koploper HSC’28 en dus is promotie via de nacompetitie of zelfs het kampioenschap zeker geen onmogelijkheid voor de vijfdeklasser, die tegen De Schutters een uitermate geconcentreerde wedstrijd speelde en afgetekend met 3-0 won. Ook voor de zondagvoetballers wacht nog een uitgelezen kans verderop in het seizoen: op de voorlaatste speeldag komt HSC’28 naar Dordrecht voor wat nu al een ongelooflijke clash beloofd te worden.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.