Home Blog Pagina 1338

Bescheiden middenvelder heeft dubbelrol op de Bosstraat

Van ‘blauw’ naar ‘groen’ was de gedurfde stap negen jaar geleden voor Stefan Jak. Samen met ondermeer zijn maatjes Daniel Groen, Mike van Zetten en Sven Mooij maakte de centrale verdediger de sprong naar de overkant. Inmiddels is hij daar niet meer weg te denken. Zijn rol als aanvoerder van het eerste elftal en functie als vicevoorzitter springen in het oog.

Tien kilo
De 27-jarige Jak die zijn kost verdiend als financieel controller werd door toenmalig SEC-voorzitter Bren Bijlard en Mark Timmer overgehaald om het bij SEC te proberen. De tengere verdediger startte in de A-junioren. Het zelfde seizoen schoof hij door naar het vlaggenschip wat toen nog op zondag acteerde. Met de groenwitten maakte hij de overstap naar het zaterdagvoetbal. Ondanks zijn ietwat fragiele verschijning hield Jak zich goed staande tussen de ‘grote’ jongens. ,,Timing is alles voor me. Je moet weten welk duel je wel of niet aan kunt gaan. Maar ja, ik had eigenlijk tien kilo zwaarder moeten zijn.’’

Vervelend
Hij oogt rustig binnen de krijtlijnen. Commentaar op de scheidsrechters heeft nagenoeg nooit. ,,Ik ben redelijk stil in het veld. Als een scheidsrechter een fout maakt is het meestal al gebeurd. Kun je maar beter niet tegen in gaan. Ik ben geen vervelende speler in het veld.’’ Jak stipt aan dat hij graag werkte met Bren Bijlard als trainer. ,,Hij stelde plezier in het spelletje voorop en gaf nooit de druk om te presteren. Rene Ribberink bracht ook sfeer in het team. In en buiten het veld wist hij ons te motiveren. Achter alles wat hij deed zat een spelletjesgedachte. Cor ( Ruizendaal, red.) houdt ook van eenheid in de ploeg. Maar hij probeert er wel meer voetbal in te krijgen. Eigenlijk heb ik altijd People managers als trainers gehad.’’

Vicevoorzitter
Sinds enkele maanden is Jak vicevoorzitter bij de zaterdag vierdeklasser. Hij moet lachen als de naam van voorzitter Marco Valkenburg valt: ,,Marco en ik zijn allebei 27 jaar. Ik ben een dag jonger. We zaten samen op de basisschool en het middelbaar onderwijs.’’ De twee vrienden konden gelijk aan de bak. De gemeente Soest eiste een verhuizing van SEC samen met Hees. Voorlopig zitten die plannen in de ijskast en kregen beide verenigingen een huurverlaging van 50% aangeboden voor de komende twee jaar. Jak weet niet wat hij met dat geld kan doen. De kleedkamers en het clubgebouw zijn aan groot onderhoud toe. Maar straks gaan die verhuisplannen toch door en is dat allemaal weggegooid geld en verloren energie.’’

Toekomst
Jak zit op zijn plek bij SEC. ,,Sportief gezien zou ik wel naar de derdeklasse willen. Mooie klasse. Ik heb er drie jaar aan mogen ruiken. En SEC zelf moet zo blijven. Ik ga hier nooit meer weg. Altijd veel plezier na de wedstrijden. We hebben hier nog een echte derde helft. Ben altijd een van de laatste die weggaat. Ik doe bij wijze van spreken de deur achter me op slot. Ik zie hier nog wel toekomst.’’

Van Zante en Bergshoeff maatjes op en naast het veld

Topscorer Simon van Zante en aanvoerder Sander Bergshoeff van SC Everstein zijn dikke maatjes. Binnen de lijnen werden ze door positiewisselingen een beetje uit elkaar gedreven, maar buiten de lijnen zijn de twee buren en beste vrienden.

EVERDINGEN – Al sinds hun jonge jaren trekken Simon van Zante (24) en Sander Bergshoeff (26) met elkaar op. Meer buiten de voetbalclub dan daarbinnen, want door het leeftijdsverschil speelden de twee tot de A-jeugd eigenlijk nooit met elkaar. ,,We zien elkaar eigenlijk wel dagelijks’’, vertelt Bergshoeff over de vriendschappelijke band tussen de twee. ,,Hij is mijn beste maatje’’, vult Van Zante over Bergshoeff aan.

Ook binnen de lijnen konden de twee het tot voor kort uitstekend met elkaar vinden. Niet dat de relatie op het veld nu bekoeld is, maar door een wijziging van het systeem door trainer Rob van den Broek is de directe verbinding tussen de twee weggevallen. Tot dit seizoen vormden Bergshoeff en Van Zante een tandem. Die eerste ‘op tien’ en Van Zante in de spits. ,,We wisten elkaar altijd goed te vinden’’, aldus Bergshoeff. ,,Soms zelfs tot ergernis van onze teamgenoten, die weleens vonden dat we elkaar de bal té vaak aanspeelden.’’

Nu is dat anders. Tijdens het huidige seizoen introduceerde Van den Broek, wiens verblijf bij SC Everstein overigens beperkt blijft tot één seizoen, een nieuw systeem. Nu speelt de derdeklasser 3-4-3, waar voorheen 4-3-3 de standaard was. ,,Een gewaagde tactiek, maar het ligt ons wel’’, aldus Van Zante. ,,Natuurlijk was het in het begin even zoeken. De spits en ikzelf scoren veel, de strijd om de topscorerstitel binnen het team is spannend. Helaas laten de middenvelders het dit seizoen een beetje afweten. Ook Sander. Normaal scoort hij er meer dan tien in een seizoen, maar nu heeft hij al een keer of vijftien de lat geraakt’’, vertelt Van Zante lachend.

Zijn maatje kan er zelf ook om lachen. ,,De doelen zijn niet lager geworden, nee. Het is een beetje pech. Net als Simon heb ik overigens ook wel een andere rol in het team gekregen. Op tien kreeg ik meer kansen, nu speel ik linkshalf en dan moet je toch ook een beetje controle houden. Je komt dan automatisch minder voor de goal.’’

De nieuwe aanpak legt SC Everstein volgens de twee vrienden geen windeieren. Moest vorig seizoen nog handhaving worden bewerkstelligd via de nacompetitie, die seizoen mag lijfsbehoud geen enkel probleem zijn. Sterker nog, volgens het tweetal is het niet uitgesloten dat stiekem omhoog mag worden gekeken. ,,De groep is nu twee, drie jaar bij elkaar. We zijn allemaal ergens in de twintig, dus zou je zeggen dat er een mooie kans ligt om eens bovenin mee te gaan doen’’, aldus Bergshoeff. Van Zante sluit zich bij die woorden aan: ,,Vorig seizoen was het los zand, maar nu zie je dat we echt spelen volgens een plan. Helaas gaat de trainer die voor dit seizoen kwam, alweer weg. Al snap ik hem wel, want hij maakt bij Valleivogels een stapje hogerop en hij komt daar ook vandaan. Zijn opvolger (Carel van der Velden, red.) schijnt dezelfde filosofie te hebben, dus hopelijk kunnen we met deze basis verder.’’

Rijnsburgse Boys omarmt Topklasse voor meisjes U17

Rijnsburgse Boys gaat komend seizoen meedoen aan de nieuwe semi-landelijke competitie voor meisjes onder de zeventien jaar. Voor de club is het een eerste aanzet voor topvrouwenvoetbal in de toekomst.

“Meisjesvoetbal is de laatste jaren steeds een belangrijkere plaats gaan innemen in onze club”, zegt Ruben Plu, die Hoofd Jeugd Opleidingen is bij de ‘Uien’. “Wij werken er hard aan om zo’n goed mogelijke jeugdopleiding neer te zetten, voor jongens én meisjes. In aantal zijn we bij de meisjes ook behoorlijk gegroeid de laatste jaren. We hebben in alle leeftijdsklassen minimaal één team, we hebben alleen nog geen seniorenteam.”

“We willen de talentontwikkeling ook vormgeven in een prestatieteam.” De introductie van de nieuwe competitie voor speelsters onder 17 jaar was voor Rijnsburgse Boys het moment om in te stappen. “Het project wordt breed gedragen door bestuur en sponsors. Pieter Hoekstra, die met zijn bedrijf Solid Online ook sponsor is bij de ADO-vrouwen en vader van Isabelle Hoekstra, zit in de projectgroep, samen met Huib Hollander en voorzitter Ad Hendriksen.”

Rijnsburgse Boys wil met het team een regionale functie vervullen. “Talenten een platform bieden waar zij een goede opleiding op een goed niveau kunnen krijgen”, vervolgt Plu. De club gaat het serieus aanpakken met drie trainingen in de week en een geschoold en ervaren kader. Faisal Kaya en Plu zelf worden de trainers.

De ‘Topklasse’ voor de U17 bestaat in zijn eerste jaar – een pilot van de KNVB – uit twee afdelingen: een oostelijke en een westelijke. “Wij zitten in West”, zegt Plu. “Andere teams die zich ingeschreven hebben zijn onder andere Feyenoord, Excelsior Barendrecht, DSS uit Haarlem, Alliance’22 en Stedoco.”

Voor Rijnsburgse Boys is het de opmaat naar een vrouwenelftal op een hoog niveau. “Wij willen dat met stapjes doen en beginnen nu met een team onder de zeventien jaar. Als dat goed gaat, kunnen we dat volgend seizoen uitbreiden met een team onder de negentien jaar. Een logisch vervolg is een vrouwenelftal in de top- of hoofdklasse. De droom is Eredivisie. Waarom niet? Dromen is niet verboden, maar voordat het zover is, moeten we nog veel stappen nemen.”

Intussen zitten Plu en Faisal midden in een selectieproces. “We hebben onze plannen op de sociale media uiteengezet. Daar hebben we dertig reacties op gehad. In die groep zit ook een aantal meisjes van Rijnsburgse Boys. Dat is de wens ook die we voor de toekomst hebben uitgesproken: een team waar duidelijk het Rijnsburgse Boys-dna terugkomt. Richting de vijftig procent ongeveer. Dat is nu nog te hoog gegrepen, maar er zal voor een paar Rijnburgse Boys-meiden zeker plaats zijn. De eisen die we stellen zijn hoog: je moet talentvol zijn en ambitie hebben. We zijn nu druk bezig om de selectie samen te stellen. We worstelen alleen nog een beetje over de vraag of we met zestien of achttien speelsters willen beginnen. Iedere speelster moet wel aan haar minuten komen. Er hebben zich meisjes aangemeld uit de buurt, maar ook van verder. Zij, en met hen ook hun ouders, moeten zich wel realiseren waaraan zij zich binden.”

Bij GOES vinden ze handhaving nog steeds een vies woord

De Derde Divisie begint eind augustus en voor promovendus v.v. GOES is de voorbereiding nu anderhalve week oud. Een nieuw seizoen in een nieuwe competitie, maar trainer Rogier Veenstra is er al klaar voor. “We zijn echt begonnen ja.”

v.v. GOES verbaasde vorig seizoen vriend en vijand door in het eerste jaar als hoofdklasser meteen naar de Derde Divisie te promoveren. Daarnaast won het ook nog voor het eerst in clubgeschiedenis de districtsbeker. Een uitstekend jaar dus, maar dat betekent niet dat v.v. GOES dit jaar achterover gaat leunen. “Wij gaan dit jaar 34 wedstrijden spelen, alleen al in de competitie, we moeten vol aan de bak”, zegt Veenstra.

Veenstra wil ook dit seizoen het maximale uit zijn ploeg halen. “Handhaven zou mooi zijn en daar moeten we ook vol voor gaan.” In de ideale wereld is handhaving de doelstelling voor v.v. GOES, maar Veenstra vindt handhaven, net als vorig jaar, nog steeds een vies woord. “Ik wil ook op dit niveau ons eigen spel spelen en dan kijken we tijdens het seizoen wel of we de doelstelling bij kunnen stellen.”

Panathinaikos
Deel van de voorbereiding is natuurlijk het spelen van oefenduels. Aanstaande woensdag staat er een bijzondere vriendschappelijke wedstrijd op het programma; tegen de Griekse topclub Panathinaikos. “Het is nog steeds een ontzettend grote club die veel successen heeft geboekt. Bij mij zijn nog een aantal jongens op vakantie, maar voor mij gaat het meer om de prikkel die de groep krijgt. Die kan je beter krijgen tegen zo’n club met veel toeschouwers aan de lijn dan op een training op een kunstgrasveld.”

RKC Waalwijk wint met grote cijfers van v.v. Oosterhout

Op een zonnig en geheel vernieuwd sportpark van v.v. Oosterhout heeft ons RKC Waalwijk met 0-12 gewonnen. Nieuweling Hansson verscheen aan de aftrap en luisterde zijn debuut op met een doelpunt. Op het kunstgras tekende hij voor de 0-2. Na 45 minuten stond er 0-5 op het scorebord, welke in de tweede helft werd vergroot naar de dubbele cijfers.

Het sportcomplex van de gastheren ging twee jaar geleden in vlammen op. Vandaag werd het fraaie complex heropend. We willen via deze weg de vereniging bedanken voor de gastvrijheid en veel geluk wensen met hun accommodatie!

Scoreverloop:
18′ Bakari (0-1), 27′ Hansson (0-2), 40′ Koenraat (0-3), 43′ Van Weert (0-4), 44′ Seys (0-5), 47′ Baggerman (0-6), 57′ Drost (0-7), 59′ Bakari (0-8), 63′ Vermeulen (0-9), 72′ Rienstra (0-10), 77′ Maatsen (0-11), 85′ Meulensteen (0-12).

Opstelling:
Zielschot, G. Ndefe, Van Weert (60. Langras), Drost (60. Nikolov), Quasten (60. Gaari), Baggerman (60. Meulensteen), Seys (45. Maatsen), Hansson (60. Rienstra), Tahiri (60. Haddouchi), Bakari (60. Vermeulen), Koenraat (60. Huijgens)

Chaly Jones open over zijn voetbalacademie

Oud-professioneel voetballer Chaly Jones is 41 jaar. Sinds 2010 is Chaly gestopt met het beoefenen van betaald voetbal. Hij speelde in totaal 18 jaar in het betaald voetbal. Chaly Jones speelde bij clubs in Nederland, Griekenland, Portugal en Noorwegen. Nu is hij actief als trainer bij de Feyenoord Soccer School en FC ‘s-Gravenzande JO14-1. Ook heeft Chaly een eigen voetbalschool in Vlaardingen/Maassluis en in het Westland (Zuid-Holland).

Chaly Jones speelde in zijn jeugd bij Feyenoord Rotterdam. Daar maakte hij ook zijn debuut in het eerste elftal van Feyenoord, wat toen onder leiding stond van Feyenoord-icoon Willem van Hanegem. Chaly speelde daarna twee jaar bij Excelsior Rotterdam en bij FC Den Bosch. In Portugal speelde hij twee jaar voor CF União die twee jaar geleden degradeerde uit de hoogste divisie van Portugal. Daarna speelde hij een half jaartje in Noorwegen. Na het half jaar was hij even terug in Nederland. Maar dat was niet heel lang, vertelde Chaly Jones.

Waar Chaly zijn leukste tijd gehad heeft. Durfde hij niet te zeggen. Over de sfeer kon Chaly wel wat vertellen. “Je merkt wel echt dat de sfeer heel anders is. Ook is de competitie heel anders. Het is fysiek heel anders. In het buitenland is fysiek heel belangrijk. Ook is techniek heel belangrijk, zeker in Portugal merkte ik dat.” In het begin vond Chaly het lastig om zich aan te passen in het buitenland. “Je past je wel aan, maar je doet ook gewoon de dingen die je in Nederland geleerd heb.”

Of de humor in de kleedkamer in andere landen maakte Chaly zich geen zorgen. “Ik heb overal goed gelachen. Onderling met spelers en met de hele groep. Zeker in Griekenland heb ik goed gelachen. Heb daar ook gekke dingen meegemaakt. Die Grieken zijn natuurlijk ook helemaal gek.” Chaly vertelde dat hij het anders had ervaren dan de meeste professionele voetballers. Wat er laatst ook in het nieuws was over de voorzitter van PAOK Saloniki. Voor zulke dingen moet je voorbereid zijn, zei Chaly Jones.

Chaly Jones heeft ook een eigen voetbalschool. De naam van zijn voetbalschool is: Jones Soccer Academy. “Als kinderen/jongeren blij van het veld lopen, krijg ik wel een gevoel van: Geslaagde dag. Dan ga je zelf natuurlijk ook met een goed gevoel naar huis. Dat motiveert ook om meer en meer te doen.” Naast het logo van Chaly zijn voetbalschool staat: Geen doel is te ver, als je maar plezier hebt in wat je doet. Dat wilt Chaly Jones ook meegeven aan de kinderen/jongeren die komen trainen.

Chaly Jones open over zijn voetbalacademie

Oud-professioneel voetballer Chaly Jones is 41 jaar. Sinds 2010 is Chaly gestopt met het beoefenen van betaald voetbal. Hij speelde in totaal 18 jaar in het betaald voetbal. Chaly Jones speelde bij clubs in Nederland, Griekenland, Portugal en Noorwegen. Nu is hij actief als trainer bij de Feyenoord Soccer School en FC ‘s-Gravenzande JO14-1. Ook heeft Chaly een eigen voetbalschool in Vlaardingen/Maassluis en in het Westland (Zuid-Holland).

Chaly Jones speelde in zijn jeugd bij Feyenoord Rotterdam. Daar maakte hij ook zijn debuut in het eerste elftal van Feyenoord, wat toen onder leiding stond van Feyenoord-icoon Willem van Hanegem. Chaly speelde daarna twee jaar bij Excelsior Rotterdam en bij FC Den Bosch. In Portugal speelde hij twee jaar voor CF União die twee jaar geleden degradeerde uit de hoogste divisie van Portugal. Daarna speelde hij een half jaartje in Noorwegen. Na het half jaar was hij even terug in Nederland. Maar dat was niet heel lang, vertelde Chaly Jones.

Waar Chaly zijn leukste tijd gehad heeft. Durfde hij niet te zeggen. Over de sfeer kon Chaly wel wat vertellen. “Je merkt wel echt dat de sfeer heel anders is. Ook is de competitie heel anders. Het is fysiek heel anders. In het buitenland is fysiek heel belangrijk. Ook is techniek heel belangrijk, zeker in Portugal merkte ik dat.” In het begin vond Chaly het lastig om zich aan te passen in het buitenland. “Je past je wel aan, maar je doet ook gewoon de dingen die je in Nederland geleerd heb.”

Of de humor in de kleedkamer in andere landen maakte Chaly zich geen zorgen. “Ik heb overal goed gelachen. Onderling met spelers en met de hele groep. Zeker in Griekenland heb ik goed gelachen. Heb daar ook gekke dingen meegemaakt. Die Grieken zijn natuurlijk ook helemaal gek.” Chaly vertelde dat hij het anders had ervaren dan de meeste professionele voetballers. Wat er laatst ook in het nieuws was over de voorzitter van PAOK Saloniki. Voor zulke dingen moet je voorbereid zijn, zei Chaly Jones.

Chaly Jones heeft ook een eigen voetbalschool. De naam van zijn voetbalschool is: Jones Soccer Academy. “Als kinderen/jongeren blij van het veld lopen, krijg ik wel een gevoel van: Geslaagde dag. Dan ga je zelf natuurlijk ook met een goed gevoel naar huis. Dat motiveert ook om meer en meer te doen.” Naast het logo van Chaly zijn voetbalschool staat: Geen doel is te ver, als je maar plezier hebt in wat je doet. Dat wilt Chaly Jones ook meegeven aan de kinderen/jongeren die komen trainen.

Lesley Suijkerbuijk wil kampioen worden met RSV

Tweemaal promoveerde Lesley Suijkerbuijk (25) met RSV via de nacompetitie naar de vierde klasse. Dit seizoen hoopt de rechtsback dit kunststukje te herhalen, maar dan als kampioen. In 2006 werd RSV uit Rucphen voor het laatst kampioen. “Ik herinner me de spannende wedstrijd en het feest na afloop nog erg goed”, zo vertelt Lesley Suijkerbuijk.

Het is inmiddels al twaalf jaar geleden dat de blauw-witten de titel in de wacht sleepten als vijfdeklasser, maar de clubman kan zich de dag nog goed voor de geest halen. “Ik speelde in de jeugd bij RSV en weet nog dat het hele dorp was uitgelopen voor het kampioenschap. Waarom ik dat nog zo goed weet? Omdat we als club hierna geen titel meer hebben gepakt”, verklaart Suijkerbuijk.

Dit seizoen kunnen Suijkerbuijk en zijn kameraden ervoor zorgden dat de prijzenkast in Rucphen kan worden aangevuld. Na het kampioenschap in 2006 schommelde de Rucphense Sport Vereniging heen en weer tussen de vierde en vijfde klasse. Momenteel komen de blauw-witten uit op het laagste niveau, nadat de club vorig jaar degradeerde. Sinds zijn zeventiende maakt Suijkerbuijk onderdeel uit van RSV 1, dat volgens hem een echt vriendenteam is. “We kennen elkaar als spelers door en door en werken voor elkaar in het veld. Dat maakt ons sterk als team. Het is zonde om met RSV uit te komen in de vijfde klasse en kampioen worden is geen makkie. Gelukkig doen we het wel erg goed en spelen we mee om de titel.”

Suijkerbuijk is de vaste rechtsback in het team van Marco Klijs. Hij richt zicht vooral op zijn verdedigende taken en bemoeit zich niet te veel met de aanvallen van RSV. “Ik probeer mijn mannetje een slechte wedstrijd te bezorgen. Soms stoom ik op via de rechterflank voor een voorzet, maar die momenten in een duel zijn schaars”, lacht hij. Volgens Suijkerbuijk, die ook al een paar jaar jeugdtrainer is bij RSV, vormt het team van Klijs een hecht collectief dat moeilijk te kloppen is. “Over het algemeen beschikken onze spelers over een goede conditie en veel wilskracht. We zijn goed genoeg om dit jaar te promoveren.” Gaat RSV dan eindelijk weer eens kampioen worden? “Ik denk dat het mogelijk is. Maar als we het redden via de nacompetitie bouwen we ook een groot feest bij RSV, dat is zeker.”

Waar een kleine club groot in kan zijn

Tegenwoordig zijn accommodaties zoals die van vv SCO eerder uitzondering dan regel. In Nederland verschijnen in rap tempo de meest prachtige sportcomplexen voorzien van de allerbeste faciliteiten. Wie echter aan de Elskensweg de poort doorloopt, proeft de sfeer van hoe voetbal hoort te zijn. Geen glimmende paleizen, maar de twaalfde laag verf die alweer begint af te bladderen. Ondanks het gebrek aan faciliteiten en de luxe van een duurzame accommodatie heeft de kleinste club binnen de stadsgrenzen van Oosterhout de zaken prima op orde.

Het is zaterdagmiddag half vijf. De nieuwe voorzitter Robert de Vries en bestuurslid Wim van Wanrooij, verantwoordelijk voor de jeugd, zijn bijeen op de club. Op het terras rolt de dancemuziek uit de speakers en het is gezellig druk op het complex. “We zijn de kleinste vereniging in Oosterhout, maar we hebben zes seniorenelftallen op zaterdagmiddag, er is van de vroege morgen tot in de late namiddag volop activiteit op ons park”, aldus De Vries. “Sowieso proberen we altijd een stapje harder te lopen”, vult Van Wanrooij aan. “We hebben een beperkt aantal vrijwilligers, maar ze werken allemaal wel keihard. We zeggen gekscherend soms dat ze echt blauw bloed hebben. Kijk alleen maar eens wat er voor de jeugd allemaal wordt georganiseerd.”

Meidenacademie
Sinds dit seizoen is vv SCO gestart met een zelf georganiseerd techniekprogramma voor de jeugd. Van Wanrooij hierover: “We hebben sinds dit seizoen onze jeugdafdeling opnieuw gestructureerd. Het doel is om op termijn te voldoen aan de eisen die de KNVB stelt aan een erkende jeugdopleiding. Om de kwaliteit te verbeteren, werken we met trainers van buitenaf die onze trainers opleiden. Onze trainers en sportopleiders die binnen de club actief zijn, hebben een techniektraining ontwikkeld. Elke vrijdagavond staan hier ruim negentig kinderen op het veld om hun techniek te verbeteren. Ook losse activiteiten die we organiseren, hebben dat doel. Zo hebben we de ‘clubpingelaar van het jaar’ en hebben we dit seizoen twee dagen getraind met Schalke ’04. “Maar we doen meer”, vertelt De Vries. “We hebben nu voor elke lichting één meidenteam. Ook voor hen hebben we begeleiding en trainers. Eigenlijk kunnen we nu al spreken van een meidenacademie, maar dat gaan we nog verder versterken.”

Tweede klasse zondag
De Vries: We hebben voldoende kwaliteit in de jeugd om op termijn het eerste elftal te vullen met eigen jongens. We hebben ruimte voor meer zondagteams en daar moeten we energie in stoppen. Vorig seizoen hebben we de promotie naar de tweede klasse gehaald. Dat is voor ons uitzonderlijk en bijzonder als je kijkt naar ons ledenaantal en ons budget, dat nagenoeg bijna nihil is. Misschien dat de tweede klasse voor net te vroeg is gekomen en misschien dat we ons niet handhaven, maar het geeft wel aan dat je als kleinere club veel kunt bereiken als je allemaal hetzelfde doel nastreeft.”

Kleedkamerrenovatie
“Dat is de reden”, zegt Van Wanrooij, “dat we zoveel nadruk leggen op zaken die de binding in de club versterken en die dat ook naar buiten toe zichtbaar maken. Kijk naar het miniveldtoernooi en het afgeleide toernooi voor de jeugd. Kijk naar de Jeugdvoetbalweek die altijd bij ons te gast is, de Koningsspelen die bij ons georganiseerd worden, de KNVB-trainingsactiviteiten die we af en toe hosten. Daarom is het ook belangrijk dat de gemeente ziet en waardeert wat we als kleine vereniging toevoegen aan het sportklimaat in Oosterhout. We hebben daar nu een eerste bevestiging van: komende zomer worden alle kleedkamers tot op de kale muren gestript en opnieuw opgebouwd, inclusief allerlei duurzaamheidsmaatregelen. Dat is een eerste stap naar nog verdere versterking van onze club. We willen niet te veel groeien, maar wel onze kwaliteit verder verbeteren. Al die prachtige, glimmende kantines gaan voorbij aan waar het in voetbal echt om draait: saamhorigheid, gezelligheid en kameraadschap. Dat is vv SCO. En zo zie je maar, we zijn een kleine club, maar we hebben de zaken wel goed op orde.”

BZS doet het samen: ‘Dan is de stap kleiner’

De jeugd van BZS groeit en bloeit. De vereniging uit Beusichem heeft een van de grootste jeugdafdelingen van de gemeente Buren en daar plukt de hele club de vruchten van.

BZS heeft maar liefst 24 jeugdteams, wat aangeeft dat het goed gaat met de voetbalclub. De club profiteert van een duidelijk beleid: alle jeugdteams vanaf de JO15 hebben een onafhankelijke trainer en er is ook ruimte voor meisjes dankzij een bloeiende vrouwenafdeling. Mede daardoor komen kinderen vanuit de regio rondom Beusichem naar BZS toe.

De JO17-1 is misschien wel het beste voorbeeld van wat een duidelijk beleid met een team kan doen. Zij waren de eerste spelers die profiteerden van de oprichting van de minipupillen bij BZS. “Dat was zo’n twaalf jaar geleden. Des te vroeger je begint, des te langer de tijd om je te ontwikkelen”, vertelt Dirk Immink, hoofd technische zaken bij de club. “Zij spelen nu in de eerste klasse en alle tweedejaars gaan volgend seizoen zelfs al naar de senioren.”

Die aanvulling van de JO17-1 is hard nodig in de selectie, aangezien die veel te smal is. “Zij kunnen dat niveau aan. Het is ook een stukje beleid: we zien heel vaak dat spelers stoppen als ze de stap van de jeugd naar de senioren moeten maken, omdat ze dan opeens in een vreemd team terechtkomen met oudere mannen die ze amper kennen. Nu doen we een hele groep, de JO19-1 en tweedejaars uit de JO17-1 over naar de selectie. Als je het met elkaar doet, is de stap minder groot.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.