Home Blog Pagina 5

Eyupoglu bezig aan laatste jaar: ‘Mijn liezen zijn versleten’

Nadat ze vorig seizoen goed aan de competitie begonnen en er net niet in slaagden om de eerste periodetitel voor zich op te eisen, kwam vierdeklasser Sparta’30 uiteindelijk niet verder dan een zevende plaats. En dus moet dat dit jaar anders, vindt Serhan Eyupoglu. “Hopelijk kunnen we het dit keer langer volhouden.”

Iets wat afgelopen seizoen, dus niet lukte. “We liepen de periode mis, en vanaf dat moment, werden we instabiel. Mede dankzij een aantal blessures.” Zaak om dat dit jaar, te voorkomen, vindt de 36-jarige Eyupoglu. “Er zijn wat oudere spelers gestopt of naar het derde gegaan, dus je zou denken dat we er kwalitatief op achteruit zijn gegaan, maar de jongens die van het tweede zijn gekomen, doen het hartstikke goed! En ook de jonge gasten, zijn na vorig seizoen natuurlijk ook weer beter geworden.”

In het stadion

Waar de inwoner van Waalwijk dat vooral aan merkt? “Het was bij Sparta’30 vooral veel ‘kick and rush’, terwijl ik een balvaste spits ben die graag meedoet met het spelletje. Daardoor moesten we wel even wennen aan elkaar. Dat gaat nu veel beter. Ze weten waar ik die bal wil hebben, en dus scoren we meer.” Toch kon Eyupoglu afgelopen seizoen leven, met een zevende plaats. “Al met al, was dat wel terecht en moeten we daar tevreden mee zijn. Zeker ook als je net een nieuwe trainer (Antoin van Pelt) hebt.” Of zoals in zijn geval, nieuw bent bij een club. “Ik heb al een aantal clubs gehad, maar het is me hier echt super goed bevallen!” En dat klinkt logischer, dan het daadwerkelijk is, begint Eyupoglu zelf ook al te lachen. “Samen met een vriend ga ik altijd naar Feyenoord, hij speelt bij Sparta’30. Destijds voetbalde ik in een vriendenteam bij WSC, dus vroeg hij wat ik het seizoen daarna zou gaan doen. Vervolgens hebben we samen een foto gemaakt in het stadion en is het balletje gaan rollen.” Begonnen als een geintje, maar spijt heeft Eyupoglu zeker niet. “Het is een heel gemoedelijke club en ik ben echt warm ontvangen. Al ligt dat natuurlijk ook een beetje aan jezelf. Ik voel me gewaardeerd. Het is gewoon top. Iets anders kan ik er niet van maken.” Al moest de aanvaller er in eerste instantie, wel even goed over nadenken, is hij eerlijk. “Ik was een beetje zoekende. Misschien was het wel eens een keer goed om naar een andere regio te gaan. Bijna geen bekenden en gewoon lekker gaan voetballen. En naam proberen te maken. Ook om hier in de buurt ooit trainer te kunnen worden.”

Kwakkelen

Zelfs de degradatie van de derde naar de vierde klasse, gooide voor Eyupoglu dan ook geen roet in het eten. “Daar baalde ik natuurlijk wel van, al had ik er op een gegeven moment rekening mee gehouden.” Toch wist de voormalig speler van onder meer Sliedrecht, NEO’25, SV Capelle en RWB, wel een beetje wat hij kon verwachten. “Vanaf mijn 27ste ben ik op een lager niveau gaan voetballen.” En dat niet alleen. “Ik ben eigenlijk altijd verdediger geweest, tot ik bij SC ‘t Zand pinchhitter werd en het scoren wel een beetje begon te kriebelen.” Ook in de vierde klasse. “Het is een hartstikke leuk niveau, zeker op mijn leeftijd. Dan word je toch wat minder snel.” Wat verwacht hij van dit seizoen? “We dachten allemaal dat het een lastig jaar zou worden, omdat er natuurlijk wat jongens zijn weggegaan, maar voorlopig hebben we niks te klagen. Als we ergens in het linkerrijtje eindigen, hebben we het goed gedaan.” Al komt dat niet vanzelf, weet Eyupoglu. “We moeten nog meer als team spelen en vuile meters voor elkaar maken. Als er dan ook in balbezit nog automatismen in komen, gaan we het nog beter doen. Er zit nog genoeg rek in!” Met hem nog net zo bloedfanatiek als vroeger, in de spits. “Ik speel echt in de dienst van het elftal. Verdedigend mijn arbeid leveren en in de ’16’, met mijn rug naar de goal, ben ik ijzersterk.” Toch is Eyupoglu bezig aan zijn laatste seizoen als voetballer. “Sinds vorig jaar januari, loop ik te kwakkelen met mijn liezen. Die zijn gewoon versleten. Ik speel met medicatie, anders is het niet te doen. Dat is voor mij de belangrijkste reden om te gaan stoppen.” Maar niet voordat hij er dit seizoen alles uit heeft gehaald. “Ik wil graag afsluiten met een prijs.” En dus moet Eyupoglu er flink op los gaan scoren. “Vorig jaar maakte ik er vijftien, daar ga ik nu weer voor!” Om daarna, als hoofdtrainer van zijn huidige club aan de slag te gaan. Zijn UEFA B, heeft de eigenaar van een eigen bedrijf in de horecagroothandel, dan ook al in bezit. “Ik heb altijd gekscherend geroepen dat het niet lang zal duren voordat ik trainer word van Kozakken Boys. Maar dat is uiteindelijk wel echt mijn doel, de top van het amateurvoetbal!”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Sparta’30.

‘Iedereen is enthousiast en heeft plezier’

Oorspronkelijk afkomstig uit Vlijmen, kwam William van de Wal een jaar of vijf geleden bij Sparta’30 terecht. Eerst als assistent-trainer van Peter Burg bij het eerste en later samen met John Canzano bij de dames. Sinds dit seizoen, staat hij als hoofdtrainer van de vrouwen weer op eigen benen. “Daar hoefde ik niet lang over na te denken.”

Want toen de club Van de Wal (60) vroeg of hij de ambitie had om het eerste van de dames te gaan doen, wist de inwoner van Vlijmen het antwoord wel. “Ik vond het eigenlijk wel weer eens leuk om hoofdtrainer te zijn.” Een rol die de oefenmeester de laatste jaren, al even niet meer had vervuld. “Bij Vlijmense Boys ben ik jarenlang jeugdtrainer geweest en ook de JO19 van Haarsteeg heb ik nog getraind. En vanaf 2014 was ik twee seizoenen trainer bij de vrouwen van Vlijmense Boys, daarna heb ik een tijdje niks gedaan.”

Harder lopen

Tot hij vijf jaar geleden, samen met Peter Burg bij het eerste van Sparta’30 belandde. “Dat heb ik twee jaar lang als assistent-trainer gedaan, daarna ben ik naar de vrouwen gegaan.” Om sinds het begin van dit seizoen, dus op eigen benen te staan. Als hoofdtrainer van de Dames 1. “We hebben er zes jonkies bij gekregen, dus voor ons is dit eigenlijk een soort leerjaar.” En leren, doen ze genoeg, vertelt Van de Wal. “Iedere wedstrijd is volle bak, er zitten eigenlijk geen makkelijke wedstrijden tussen.” Maar gelukkig, gaat voorlopig alles naar wens. “De opkomst is uitstekend en iedereen is enthousiast en heeft plezier. En we hebben een mooie combinatie van ervaring en jonge meiden.”

Als voormalig assistent, kent Van de Wal zijn ploeg dan ook goed. “Dat is natuurlijk wel een voordeel. Ik ken die meiden en die meiden kennen mij. Ze weten precies wat ik kan en hoe ik ben. Dan lopen ze toch een stukje harder, als ze je aardig vinden.” Zijn voetbalplezier, heeft Van de Wal iedere geval weer helemaal hervonden. “Als assistent-trainer was ik er doordeweeks niet bij, omdat ik even niks meer om voetbal gaf.”

Dat fanatisme, is nu weer helemaal terug. “Als hoofdtrainer heb je natuurlijk meer verantwoordelijkheden, maar ik heb ook een heel goede assistent. Want alleen, kan je het niet. Je doet het echt samen.” Zeker als trainer van een damesteam, lacht Van de Wal. “Als je met vrouwen een discussie hebt, weten ze dat een maand later nog. Maar aan de andere kant, vrouwen zeuren niet. Die willen gewoon voetballen.”

Beter maken

Kortom, Van de Wal zit helemaal op zijn plek. “De derde helft en het enthousiasme van die dames, blijft voor mij het leukste. Naast natuurlijk het feit, dat je die jonge meiden iets wil leren.” Al doen ze dat toch vooral zelf, is hij van mening. “Je geeft ze als trainer misschien tien procent…” Toch is dat, natuurlijk niet helemaal waar. “Ik ben behoorlijk aanwezig langs de lijn. Als het goed gaat, sta ik echt te klappen.”

Maar vanzelf, gaat dat niet. “Daar trainen we veel op. Met pass- en trapvormen, positiespelletjes én conditievormen. We proberen echt te voetballen en niet te snel die bal lang te schieten. Alles draait bij mij om voetballen!” En met succes. “Zoals we het nu doen, met al die jonkies erbij, had ik niet verwacht. We trainen iedere keer keihard, dus eigenlijk ben ik nu al trots op ze.” Mede dankzij de nodige complimenten. “Ik hoor regelmatig dat mensen vinden dat we aardig voetballen. Dat zeg ik dan ook tegen die meiden. Dat vind ik mooi, dat anderen dat ook zien. Uiteindelijk doe je het daarvoor.”

Al moet Van de Wal daar stiekem ook wel een beetje aan wennen, is hij eerlijk. “Eigenlijk werk ik het liefste een beetje in de luwte, daarom vind ik het ook prettig om die dames te doen.” Hoelang is hij nog van plan om dat te blijven doen? “Ik wil tot mijn 65ste training blijven geven, dan vind ik het mooi geweest.”

Maar van afbouwen, is bij Van de Wal geen sprake. “In de komende jaren, zou ik nog wel eens een ander vrouwenteam willen trainen. Om te kijken of ik die ook beter kan maken. Bij een team dat mij nog helemaal niet kent. Soms vraag ik mezelf wel eens af of ik dat zou kunnen. Wat dat betreft, zit ik nog vol met ambitie.” Ambitie, die hij mede dankzij Jean Falkenburg en Sjef van Engelen ontwikkelde. “Van die twee trainers, heb ik heel veel geleerd. Ook hoe je met mensen om moet gaan. Daar ben ik ze nog altijd dankbaar voor!”

Klik op Sparta’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sparta’30 voor meer informatie over de club.

Stephan Baghus geniet bij vv Oosterhout: “De jeugd heeft de toekomst, dat moeten we koesteren”

Bij vv Oosterhout is Stephan Baghus uitgegroeid tot een vaste waarde. De assistent-trainer en hoofd technische zaken van het eerste en tweede elftal combineert zijn voetbalpassie met een druk gezinsleven en een veeleisende baan. “Gelukkig heb ik thuis een vrouw die me de ruimte geeft. Zij en mijn kinderen staan geregeld langs de lijn als supporters,” vertelt hij met een glimlach.

Via zijn zoon de club ingerold

Baghus belandde niet als speler of trainer bij vv Oosterhout, maar via zijn zoon Mees. “Hij wilde bij vrienden voetballen in de JO13-1, en zo kwam ik in contact met de club. Ik hielp trainer Danny Hoefnagels tijdens wedstrijden en zo begon het balletje te rollen.”

Toen Dennis de Bruijn in 2024 werd aangesteld als hoofdtrainer, kwam de volgende stap. “Dennis zocht nog een tweede assistent. Omdat ik toch al vaak op de club was, raakten we in gesprek. Het klikte meteen.”

Zelf speelde Baghus jarenlang bij SCO, waar hij de jeugdopleiding doorliep en in de selectie actief was. “We speelden destijds top tweede klasse. Dat waren mooie jaren.”

“Iedereen in de staf komt in zijn kracht”

Bij vv Oosterhout heeft Baghus een breed takenpakket. “Behalve assistent-trainer ben ik ook hoofd technische zaken van selectie 1 en 2. We hebben duidelijke afspraken: Patrick van Helvoort is sterk in analyses, ik focus meer op het teamproces en Dennis is eindverantwoordelijk. Zo komt iedereen in zijn kracht.”

Een trainingsweek is strak georganiseerd. “Op dinsdag en donderdag ben ik rond zeven uur op de club. Dan is er tijd voor één-op-één-gesprekken met spelers. Daarna bespreken we de training. We starten meestal met een positiespel of rondo. Na afloop bepalen we de selectie voor zaterdag en daarna is het clubavond in de kantine. Dat hoort bij het amateurvoetbal.”

Ook op tactisch vlak levert hij input. “Dennis bereidt alles voor, maar er is altijd ruimte om mee te denken. Op zaterdag ben ik verantwoordelijk voor de dode spelmomenten. Daar kun je echt verschil mee maken.”

“Eerlijkheid en inzet staan voorop”

De omgang met spelers is voor Baghus een belangrijk onderdeel van zijn werk. “Eerlijkheid vind ik essentieel. Als iemand minder speelt, probeer ik vooral te luisteren en samen te kijken waar hij aan kan werken. Spelers verdienen duidelijkheid.”

Discipline en mentaliteit vindt hij vanzelfsprekend. “Je speelt voor het vlaggenschip van de vereniging. Dan mag de inzet nooit lager zijn dan een zeven. Als dat ontbreekt, gaan we het gesprek aan.”

Hij ziet zichzelf als een mix tussen coach en motivator. “Ik wil spelers beter maken, maar ook inspireren. Dat is het mooiste aan deze rol.”

“De jeugd heeft de toekomst”

Baghus heeft een duidelijke visie op de ontwikkeling van het amateurvoetbal. “De verschuiving van zondag naar zaterdag is overal zichtbaar, ook bij ons. Dat brengt wel uitdagingen mee, bijvoorbeeld qua veldruimte en kleedkamers.”

Wat hem vooral drijft, is het opleiden van eigen spelers. “De jeugd heeft de toekomst, dat meen ik echt. Samen met het jeugdbestuur en onze HJO hebben we een werkgroep opgezet om de doorstroming naar de senioren te verbeteren. Zo hebben we een talentenpool waarin jonge spelers kunnen meetrainen met het tweede of zelfs het eerste elftal. Elk seizoen willen we minstens één speler uit eigen jeugd toevoegen aan de selectie.”

Geen ambitie om hoofdtrainer te worden

Hoewel Baghus de ervaring heeft, hoeft hij niet per se zelf de eindverantwoordelijkheid te dragen. “Ik ben twee seizoenen hoofdtrainer geweest bij SCO, maar dat kost enorm veel tijd. In mijn huidige rol kan ik drie keer per week met voetbal bezig zijn zonder dat werk of gezin eronder lijden. Bovendien is een hoofdtrainer vaak een passant. Ik ben meer iemand van langdurige samenwerking.”

“Een warme volksclub met ambitie”

Wat vv Oosterhout volgens hem zo bijzonder maakt? “Het is een warme volksclub waar iedereen elkaar kent, maar tegelijk willen we zo hoog mogelijk presteren. Die combinatie maakt het speciaal.”

Voor de komende jaren heeft Baghus een duidelijk doel voor ogen. “Met deze groep moeten we op termijn stabiel tweede klasse kunnen spelen.”

Zijn mooiste moment bij de club herinnert hij zich nog goed. “Aan het eind van vorig seizoen keerden meerdere oud-spelers terug omdat ze geloofden in het project dat we aan het bouwen zijn. Dat was echt een bevestiging dat we op de goede weg zitten.”

En als trotse vader? “De kampioenschappen van mijn zoon Mees en het moment dat hij een brief van de KNVB kreeg dat hij was gescout — dat zijn momenten die ik nooit zal vergeten.”

Klik op VV Oosterhout voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Oosterhout meer informatie over de club.

SCO bouwt met O23 aan de toekomst: ‘De kloof tussen jeugd en selectie moest kleiner’

Het is een vernieuwend hoofdstuk voor SCO: sinds dit seizoen beschikt de club over een Onder 23-elftal, geleid door Remco Zopfi en Jort de Vries. De jonge trainers hebben de taak om talentvolle spelers klaar te stomen voor de stap richting de senioren, en dat doen ze met zichtbaar succes. De O23 van SCO staat bovenaan in de competitie en is vanaf de eerste speeldag nauwelijks te kloppen.

Brug tussen jeugd en senioren

De oprichting van het team kwam voort uit een duidelijke noodzaak, vertelt hoofdtrainer Remco Zopfi. “Er waren simpelweg te veel goede jongens bij de Onder 19. Die jongens zouden anders verdwijnen naar vriendenteams of zelfs stoppen met voetballen. Dat zou zonde zijn van al dat talent,” legt hij uit. “Bovendien wilden we de kloof tussen Onder 19, het tweede elftal en de selectie van het eerste kleiner maken. Slechts een paar spelers zijn er direct klaar voor om aan te haken bij de senioren. De rest heeft tijd en begeleiding nodig. Daar is dit elftal perfect voor.”

Assistent-trainer Jort de Vries vult aan: “De stap van jeugd naar senioren is enorm. Als 19- of 20-jarige kom je ineens tegenover gasten te staan die al tien jaar ervaring hebben. Met een O23-team bieden we een tussenstation, zodat die overgang minder groot is. En je merkt nu al dat het werkt: jongens ontwikkelen zich razendsnel.”

Een luxeprobleem voor de trainers

Zopfi en De Vries beschikken over een brede selectie. “We hebben een grote groep jongens die allemaal goed kunnen voetballen,” vertelt Zopfi. “Op sommige posities heb ik twee spelers die moeiteloos kunnen starten. Dat is een luxeprobleem, maar ook een teken dat de jeugdopleiding van SCO goed werk levert.”

Hoewel het merendeel van de selectie uit eigen jeugdspelers bestaat, sloten er ook talenten van buitenaf aan, onder meer van TSC en VV Oosterhout. “Dat maakt het extra interessant,” zegt De Vries. “Voor jongens uit de regio is SCO aantrekkelijk geworden, juist omdat wij nu die tussenstap bieden richting de senioren. De deur naar het eerste elftal staat hier echt open.”

Jonge trainers met duidelijke visie

Opvallend is dat beide trainers zelf nog jong zijn: Zopfi is midden twintig, De Vries pas 22. Toch weten ze precies wat ze willen. “Ik ben eerlijk en menselijk,” zegt De Vries. “Ik wil een balans tussen plezier en discipline. Tijdens de trainingen en wedstrijden ben ik trainer, niet vriend. Na afloop kunnen we lachen en een biertje drinken, maar op het veld moet het serieus zijn. Die afspraak hebben we direct gemaakt, en dat werkt goed.”

Zopfi deelt die visie. “Ik ben consequent, fanatiek en wil het maximale eruit halen. We trainen wekelijks op vaste patronen: druk zetten, bal veroveren, snel omschakelen. Elke speler weet wat zijn rol is. In de laatste oefenwedstrijd zag ik ze dat perfect uitvoeren — dan geniet ik echt.”

Resultaten spreken voor zich

Dat de aanpak werkt, blijkt uit de cijfers. SCO O23 won alle competitiewedstrijden tot nu toe en voert met overtuiging de ranglijst aan. “Sommige wedstrijden waren een maatje te klein voor ons,” geeft De Vries toe. “Maar we hebben ook duels gehad waarin we het moesten omgooien en juist dan zie je dat de groep volwassen reageert. Iedereen blijft scherp, iedereen wil beter worden.”

Toch draait het volgens de trainers niet alleen om winnen. “Het hoofddoel blijft ontwikkeling,” benadrukt Zopfi. “We willen spelers afleveren aan het eerste of tweede elftal. Maar als we dat kunnen combineren met een kampioenschap, is dat natuurlijk geweldig.”

‘We willen het eerste SCO-team in divisievoetbal worden’

Ondanks die opleidingsfocus steken de trainers hun ambities niet onder stoelen of banken. “Ik heb tegen de jongens gezegd: ik wil kampioen worden,” zegt Zopfi resoluut. “We willen het eerste SCO-team zijn dat divisievoetbal speelt. Sommigen twijfelden vooraf aan dit project, maar wij laten op het veld zien dat het werkt. Dat is misschien wel het mooiste van alles.”

Voor De Vries draait het uiteindelijk om trots. “We bouwen hier iets nieuws. Jongens die anders waren afgehaakt, spelen nu met plezier, groeien en dromen weer van het eerste elftal. Dat is waar we het voor doen.”

Klik op SCO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SCO voor meer informatie over de club.

Verslag: Victoria’04-Hillegersberg

Het lukt Victoria’04 maar niet om een wedstrijd winnend af te sluiten. Een met veel moeite bereikte gelijke stand, werd in een hectische slotfase verspeeld. Dit was deels te wijten aan een grote numerieke minderheid door een drietal rode kaarten aan Vlaardingse zijde.

in de eerste helft ontwikkelde zich een normaal duel, waarin de bezoekers na ongeveer 20 minuten spelen op een 0-1 voorsprong kwamen na een misverstand op het middenveld van Victoria’04. Kort hierna maakte Mitchell van der Hoeven gelijk dankbaar gebruikmakend van een blunder van de doelman, die na een vrije trap van Jeroen de Lely de bal uit zijn handen liet vallen. Kort voor de pauze kwam Hillegersberg op 1-2 profiterend van slecht wegwerken uit de laatste lijn van de thuisclub.

Gedurende de tweede helft werd het duel steeds grimmiger door vele overtredingen over en weer. Jur de Visser zag in de 53ste minuut zijn vrije trap over alles en iedereen in het doel van Hillegersberg verdwijnen: 2-2. Vrij snel daarna wist Hillegersberg wederom op voorsprong te komen na een snelle counter: 2-3. In de 78ste minuut kreeg doelman Dion Engelbracht een rode kaart nadat hij een doorgebroken speler van Hillegersberg bij een doorbraak onjuist had afgestopt. Victoria’04 moest verder met 10 man en bleef volop de aanval zoeken. Met succes, spits Diego Rivas maakte zich knap vrij om vervolgens met een laag schot de doelman van de bezoekers te passeren: 3-3. 

Omdat Victoria’04 er niet in slaagde om eindelijk de volle winst te behalen, raakte een aantal spelers dusdanig gefrustreerd met een kaartenregen tot gevolg. Roy Meerten en Jur de Visser moesten met 2x geel het veld verlaten. Hillegersberg profiteerde volop van de ongelijke strijd door kort voor tijd de eindstand op 3-4 te bepalen.

Meer informatie over Victoria ’04? Klik hier.
Meer artikelen over Victoria ’04? Klik hier

Spirit moet jacht op winst staken na rode kaart tegen Slikkerveer

0

Spirit heeft zaterdag opnieuw punten laten liggen. Op bezoek bij Slikkerveer kwamen de Ouderkerkers niet verder dan een 1-1 gelijkspel.


In een matige wedstrijd, waarin aan de kant van Spirit veel onnauwkeurige en foute passes werden gespeeld, creëerde de ploeg van Wout Ooms slechts enkele uitgespeelde kansen. Pogingen van Ruben Slooff en Cris de Jong gingen zonder al te veel gevaar over het Slikkerveerse doel.
Slikkerveer zette daar met name gevaarlijke counters tegenover. Een aantal schoten verdween over het doel of vormde een eenvoudige prooi voor doelman Sean Luthart.


Na een half uur spelen kwam Spirit toch op voorsprong. Een fraaie pass van Wesley Valk viel precies tussen twee verdedigers in bij Thico Addicks, die de bal knap over de uitkomende doelman lobde: 0-1.


Lang kon Spirit niet genieten van die voorsprong. De ploeg liet zich terugdringen op de eigen helft. Waar Sean Luthart in eerste instantie bij weifelend ingrijpen de bal op het dak van het doel zag belanden, was hij even later kansloos. Hij wist een voorzet niet te onderscheppen, waarna bij de tweede paal in een lastige hoek de 1-1 werd binnengeschoten.


In de tweede helft ontstond een open wedstrijd. Spirit zorgde daarbij voor het meeste gevaar, al bleef Slikkerveer loeren op snelle counters. Een scrimmage voor het doel van Slikkerveer leverde geen treffer op en Levi de Jong raakte de paal na een goede actie van Daniël van der Zwan. Aan de andere kant werd Slikkerveer bijna gevaarlijk doordat meerdere Spirit-verdedigers misgrepen, maar doelman Sean Luthart redde katachtig op een kopbal van dichtbij.


De wedstrijd kantelde toen Anton de Koning zich liet gaan. Zijn tegenstander liep weg met de bal, terwijl Spirit recht had op een ingooi. De scheidsrechter lichtte zijn beslissing toe: “Hij schopte hem van achteren tegen zijn kuiten. Ik kon niet anders dan rood geven.” Door deze onnodige actie moest Spirit het laatste deel van de wedstrijd zien te overleven.


Ondanks een slotoffensief, waarbij Levi de Jong te zacht inschoot en een kopbal van Jens Sikkema tot corner werd verwerkt, bleef het bij 1-1.

Door het gelijkspel zakt Spirit naar de derde plaats. Hardinxveld won met 1-0 van EBOH en blijft koploper. Pelikaan boekte een ruime 9-2 overwinning op Wieldrecht, klimt naar de tweede plaats en is momenteel de meest scorende ploeg van de 3e klasse H.

Volgende week speelt Spirit thuis tegen Pelikaan. Om de aansluiting met de top te behouden, zal de ploeg in deze topper uit een ander vaatje moeten tappen.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

NSVV op eigen veld onderuit tegen Spijkenisse

0

Na de belangrijke overwinning op mede laagvlieger Papendrecht vorige week moest NSVV zaterdag aantreden tegen de nummer twee in de competitie. Na verlies in de eerste wedstrijd tegen Heinenoord had Spijkenisse niet meer verloren. NSVV was gewaarschuwd.

De eerste kans van de wedstrijd was voor Spijkenisse. Dave van Leerzem gleed weg op het gladde veld waardoor de spits van Spijkenisse een vrije schietkans kreeg. De bal ging maar net over. Uit de tegenaanval die direct daarop volgde was het wel raak aan de andere kant. Een voorzet van Dion van Kralingen vanaf de rechterkant van het veld werd door Nathan Bernadina prachtig over de keeper in de verre hoek gedeponeerd. Enkele minuten later was Dion van Kralingen zelf dicht bij de 2-0. Zijn schot belandde echter in de handen van de keeper. 

NSVV en Spijkenisse hielden elkaar het eerste kwartier goed in evenwicht, maar in de fase daarna was het toch vooral Spijkenisse die het spel dicteerde. In de 34e minuut resulteerde dat in de gelijkmaker. Op een lage voorzet kon Julien Gret de bal eenvoudig binnentikken. Op slag van rust werd het nog erger voor NSVV toen Jarmo Hartgers zich bij een cornerbal verkeek, waarop Dimitri Poortvliet de bal binnen kon koppen.

Na de thee ging NSVV voortvarend op zoek naar de gelijkmaker. Na 10 minuten spelen kreeg Christian Bellassai hier tot twee keer de mogelijkheid toe. Zijn eerste poging belandde in de handen van de keeper, de tweede was te zacht ingeschoten.

Spijkenisse werd verder teruggedrongen op de eigen helft, maar uit een counter was het in de 60e minuut weer raak. De mee opgekomen linksback Dwaite Duurham kreeg een vrije doortocht naar het doel van NSVV en miste niet. 

Sander Backx, die Nathan Bernadina had afgelost in de spits, was twee keer nog heel dicht bij een aansluitingstreffer. Aan de andere kant behoede Jarmo Hartgers NSVV nog voor een vierde tegentreffer, na slordig balverlies op het middenveld. 

Ondanks een zeer acceptabele tweede helft bleef het uiteindelijk 1-3, waarmee NSVV alweer de zesde nederlaag noteerde.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

WEEKENDDEAL GRAN CANARIA

Start 2026 goed met onze Weekenddeal Gran Canaria! ☀️

Vijf dagen genieten van de zon, zee en sport. Perfect om met jouw team te trainen én tussendoor te relaxen. Boek nu deze weekenddeal voor €750,- per persoon en ervaar een onvergetelijk trainingskamp! 🤩

📅 7 t/m 11 januari 2026

📍 Gran Canaria

🛫 Rotterdam – Las Palmas

🛬 Las Palmas – Rotterdam

🧳 Inclusief een koffer van 10kg & 10 kg handbagage

🏨 Verblijf in Bungalows Vistaflor

5 dagen – 4 nachten o.b.v. volpension en een biertje bij het diner 🍺

🚌 Transfers inbegrepen

💪🏼 1x Training + 1x Wedstrijd

👥 o.b.v. beschikbaarheid en min. 24 personen en max. 40 personen (minder personen mogelijk tegen een kleine toeslag)

Geïnteresseerd? 🤩 Neem dan contact op via info@trainingskampen.nl

Liever een andere bestemming? ➡️ https://www.trainingskampen.nl/nl?offerte=open

⚽️ EXTRA ACTIE:

Boek je voor 25 november dan krijg je Ajax-Benfica tickets cadeau of tickets voor een avondje NAC voor 2 personen.

Papendrecht pakt punt tegen Nieuwenhoorn

0

Op zaterdag 22 november speelde Papendrecht thuis tegen Nieuwenhoorn dat op de ranglijst 10 plaatsen boven de rood-zwarten staat. Anders dat de uitslag van 0-0 doet vermoeden, was het een vermakelijke en zeker een spannende wedstrijd.

Door het vele balverlies aan beide zijden vloog het spel heen en weer. Nieuwenhoorn was het eerste deel van de wedstrijd de betere ploeg. Dat resulteerde in verschillende mogelijkheden maar de Papendrecht-defensie kon met het nodige kunst- en vliegwerk de achterstand voorkomen. Het lukte Papendrecht, mede door de nodige personele problemen, niet echt om daar wat tegenover te zetten.

Na de rust was de wedstrijd in evenwicht. Papendrecht creëerde wat kansjes in de vele omschakelingen maar had wel de nodige pech dat na enkele fraaie aanvallen de voorzetten steeds net verkeerd vielen. De hardwerkende Lorenzo van Wijk kon tweemaal alleen richting het doel van Nieuwenhoorn-keeper Nigel Keehhen maar de afwerking was te onzorgvuldig. Ook Nieuwenhoorn kreeg diverse mogelijkheden. Een schot vanaf de rand van het strafschopgebied werd met een prima reflex van Jasper Sprong gekeerd waarna hij razendsnel met zijn voet de bal voor de instromende spits Bradley Peek kon wegtikken. Sprong, die de voorkeur kreeg boven Timo Kurpershoek, speelde een prima wedstrijd.

De grootse kansen voor Papendrecht vielen binnen 10 seconden. Uit een corner belandde de bal in een scrimmage voor het doel. Diverse schoten werden geblokt voordat de Nieuwenhoorn-defensie de bal kon opruimen. De laatste kans was voor Nieuwenhoorn. Na een counter werd de bal de zestien ingespeeld. Cees Baars leek de bal simpel te kunnen onderscheppen. De centrale verdediger gleed echter uit waardoor Bradley Peek de bal kon oppikken. Hij omspeelde keeper Sprong en dacht de bal in het lege doel te schuiven. Met een geweldige sliding behoedde Cees Baars zijn ploeg van een achterstand. Na het laatste fluitsignaal van de prima leidende scheidsrechter Rick Wisse mochten beide ploegen tevreden zijn met het punt.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

SUPERDEAL ALBUFEIRA

Laat de winterkou achter je en beleef vier onvergetelijke dagen in het zonnige Albufeira. Train op het strand, geniet van het heerlijke klimaat en combineer inspanning met ontspanning aan zee. Deze superdeal biedt alles wat je nodig hebt voor een sportieve boost midden in januari!

⚽ Damesteams opgelet!
Tijdens dit trainingskamp kun je deelnemen aan onze Algarve Cup Feminina 🤩

Mis het niet en boek nu jullie trainingskamp voor slechts €399,- p.p. ! ☀️

📅 16 t/m 19 januari 2026

📍 Albufeira

🛫 Brussel – Albufeira

🛬 Albufeira – Brussel

🏨 Verblijf in Inatel Albufeira Hotel Praia

4 dagen – 3 nachten o.b.v. ontbijt

🚌 Transfers inbegrepen

🏖️ 1x Strandtraining

💪🏼 1x Wedstrijd/toernooi

👥 o.b.v. beschikbaarheid en min. 30 personen (minder personen mogelijk tegen een kleine toeslag)

Geïnteresseerd? 🤩 Neem dan contact op via info@trainingskampen.nl

Liever een andere bestemming? ➡️ https://www.trainingskampen.nl/nl?offerte=open

 

⚽️ EXTRA ACTIE:

Boek je voor 25 november dan krijg je Ajax-Benfica tickets cadeau of tickets voor een avondje NAC voor 2 personen.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.