Home Blog Pagina 5

Rentree Kouwenhoven mag niet baten

0

Heel lang moest hij in de voetbaljaargang 2024-2025 noodgedwongen toekijken. Doelman Jan Arie Kouwenhoven, al jarenlang de trouwe sluitpost van EBOH, diende zich lang te verbijten en vierde in de slotfase alsnog zijn rentree tussen de palen. De ultieme poging om met de inzet van de routinier de degradatiedreiging af te wenden bleef echter vruchteloos.

DORDRECHT – Zijn ervaring werd grote delen van het seizoen 2024-2025 node gemist, al moet wel gezegd dat zijn vervanger – de nog piepjonge Julian van Duren – tijdens de absentie van Jan Arie Kouwenhoven prima keeperswerk bij EBOH afleverde.

Maar voor Kouwenhoven zelf was het flink door de zure appel heen bijten in een seizoen dat het de uiteindelijke Dordtse degradant bepaald niet meezat. Want inmiddels ruim een jaar geleden kreeg hij last van blessureleed. Dat was op 4 mei 2024, de dag dat EBOH met 2-3 won bij CVV Zwervers.

,,Na een botsing met spits en aanvoerder Noël Goossens liep ik op dat moment een kuitblessure op. Daardoor heb ik de laatste drie wedstrijden van vorig seizoen al moest missen. Vervolgens begon ik met frisse energie aan de voorbereiding op het inmiddels voorbije seizoen, maar begin augustus raakte ik in de eerste trainingsweek opnieuw geblesseerd. Een meniscusblessure, waardoor ik in totaal zeven maanden geen wedstrijd heb kunnen keepen’’, blikt Kouwenhoven terug op de periode van fysieke malheur.

Fysio

Een oefenwedstrijd tegen stadgenoot DFC markeerde het einde van die periode met blessureperikelen. Een duel waar de onwennigheid op voorhand vanaf straalde, want Kouwenhoven moest duidelijk weer even schakelen naar zijn rol als doelman. ,,Ik stond al in het doel voordat de toss van de wedstrijd was verricht’’, kan hij achteraf wel lachen om het ietwat kolderieke voorval van destijds. ,,Het was wel lekker om er met die wedstrijd weer in te komen, want ik heb niet zoveel te doen gehad.’’

Zijn terugkeer verliep volgens de weg van de geleidelijkheid. ,,Ik heb eerst enkele weken met de groep meegetraind. Na die eerste training had ik wel last van, want ik moest bij de fysio gekraakt worden. Het voelde allemaal nog wat stroef aan. Daar moest ik echt doorheen. Ook heb ik aanvankelijk mijn stijl wel aangepast, om weer vertrouwd te raken. In de opbouw deed ik bijvoorbeeld alles kort en daar hield en hou ik ook wel van, maar ik wist op dat moment al dat ik ook weer de lange bal zou moeten gebruiken als ik eenmaal op het veld stond. Ik ben blij dat mijn terugkeer alsnog heb kunnen maken omdat ik het team graag wilde helpen.’’

Realistisch

Tijdens zijn afwezigheid liet Kouwenhoven zijn gezicht tijdens de wedstrijddagen ook wel eens niet zien. ,,Ik heb enkele wedstrijden die we in Zeeland speelden overgeslagen. Daar was alle begrip voor binnen de vereniging en de selectie. De jongens gunden het me dat ik op zaterdag wat leuks ging doen met de kinderen op die momenten.’’

Maar de ervaren sluitpost vervulde in die periode ook een belangrijke rol: hij kroop in de huid van mentor van de nog piepjonge doelman Julian van Duren die hij  met raad en daad bijstond. ,,Julian is ambitieus en leergierig, dus we hadden elke week wel even contact  met elkaar en spraken met elkaar over het keepersvak. Ik heb geprobeerd zo’n jonge gozer te helpen door wat tips te geven en eigen ervaringen te delen, maar uiteindelijk moest hij het natuurlijk wel zelf doen. En dat was voor een jonge keeper niet makkelijk in een team dat vaak tegen klappen opliep.’’

De missie van EBOH om het hoofd alsnog boven water te houden mislukte in extremis. Kouwenhoven is daar realistisch in: ,,Ik heb in de voorbije periode geprobeerd om achterin voor een beetje rust en stabiliteit te zorgen, maar we konden natuurlijk geen wonderen verwachten. Het is natuurlijk niet alleen maar pech geweest, dat we in de eerste periode van het seizoen nauwelijks resultaten konden boeken. We hebben geprobeerd om ons er als team uit te knokken en dat is helaas net niet gelukt.’’

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

John de Wit draagt vierdeklasser over

0

RCD gaat volgend seizoen als enige zondagclub in Dordrecht ‘gewoon’ verder in de vierde klasse. De Racing Club stelde het lijfsbehoud op de slotdag veilig. Tot grote opluchting van trainer John de Wit, die de club na een lange trainerscarrière gaat verlaten en het stokje overgeeft aan het duo Gerard Laros en William Luijten.

DORDRECHT – RCD staat voor het komend seizoen geheel klaar als het gaat om het technisch kader rond de eerste twee teams. In een eerder stadium maakte de club al bekend dat Gerard Laros en William Luijten zich over de hoofdmacht gaan ontfermen als nieuw trainersduo. Zij zullen ondersteuning krijgen van Floris Mellegers als assistent-scheidsrechter annex vlaggenist en Edu Gijsberts als leider. Bij het tweede team van RCD zal het trainersduo Edward Schrijver en Sander van Rijswijk voor de groep plaatsnemen.

Het zal allemaal gebeuren in het post-John de Wit-tijdperk bij de Racing Club. De Wit nam afscheid met een 1-0 overwinning op Berkdijk, een driepunter met een gouden rand want daarmee werd stadgenoot Emma op afstand gehouden en was de veilige plek net boven de rode streep ingenomen.

De immer welbespraakte oefenmeester slaakte dan ook een zucht van verlichting na de succesvolle apotheose: ,, „Grote klasse van de jongens. Een paar weken geleden, na de nederlagen tegen Emma en Raamsdonk, gaf niemand nog een stuiver voor onze kansen. Chapeau dat we onszelf daarna nog in deze positie hebben gemanoeuvreerd door te winnen van goede tegenstanders. Dat zegt iets over de mentaliteit van dit groepje. Als het moet, staan ze op. Ik ben ontzettend blij voor de jongens én voor RCD’’, liet de trainer zich ontvallen na de ‘narrow escape’  op de slotdag van de competitie.

RCD beleefde onder De Wit een allesbehalve makkelijk seizoen, met blessureperikelen en tegenslag. Des te knapper was het dat alsnog het vege lijf werd gered, vond de oefenmeester. ,,  „Het was een moeilijk seizoen. We hebben noodgedwongen enorm verjongd. Dit jaar heb ik bijvoorbeeld Thijmen van Griensven door laten komen, al had ik dat liever in een draaiend elftal gedaan. Maar hij deed het goed. En wat te denken van Jesper Dielessen, die na de blessure van Gianni van Buuringen ineens onder de lat moest staan?’’

Voor het komende seizoen heeft De Wit nog geen nieuwe club. Na veertig jaar bij RCD, de club die hem zo na aan het hart ligt, wacht nu even het zwarte gat aangezien hij ook bij zijn andere club Madestein in Den Haag klaar is. Er waren weliswaar al aanbiedingen, maar in een meer coördinerende rol. En laat De Wit nou net van zichzelf vinden dat hij meer een trainer is.

Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD

Eindstation van SC Emma in het stadion

0

Het seizoen van SC Emma was nog net niet ten einde toen deze editie van Voetbaljournaal Dordrecht de weg naar de drukpers vond. De climax van het zondagvoetbalhoofdstuk van de hoofdmacht moest namelijk nog geschreven worden: een beslissingsduel met NSV uit Nispen op een bijzondere plek.

DORDRECHT – Het eindstation van Emma in het zondagvoetbal was namelijk in een stadion. Het beslissingsduel, waarvan de winnaar zich verzekerde van een plek in de vierde klasse – voor Emma dus bepalend wat het instapniveau op zaterdag zou worden – stond namelijk gepland in het Atik Stadion van RBC Roosendaal dat vroeger als De Luiten door het leven ging.

Op de slotdag werd SC Emma, dat in het slotseizoen voortdurend onder overlevingsdruk speelde, door stadgenoot RCD tot overwerk gedwongen. Tot frustratie van speler Randy van Eden (foto), die ook volgend seizoen als ‘oudgediende’ op zaterdag actief zal blijven voor SC Emma. ,,Dat we de nacompetitie uiteindelijk in moesten gaan, lag niet aan de laatste speeldag. We hadden ons al een aantal keer veilig kunnen spelen, maar het is telkens niet goed genoeg geweest. Op een aantal wedstrijden na hebben we gewoon te weinig gebracht dit seizoen en dus zijn we geëindigd waar we dan horen te staan. Het was nier anders: we moesten ons weer opladen voor die ene, beslissende wedstrijd die ons nog resteerde.’’

Gedurende het seizoen raakte Emma Teoman Deger als speler kwijt. Opmerkelijk: Deger vertrok eerder dit jaar naar Japan. Twee dagen voor zijn vertrek speelde hij zijn laatste wedstrijd voor het Dordtse SC Emma. Deger vond het best lastig om de club te verlaten. ,,In de fasen van het seizoen waarin ik vertrok werden selecties altijd smaller door blessures en schorsingen, dus ik heb het er voor de trainer niet makkelijker op gemaakt. Hopelijk komen mijn teamgenoten een keer langs, ze zijn van harte welkom’’, liet hij kort na zijn vertrek weten. Pech voor Deger – die als wetenschapper aan de slag is gegaan in Azië – was er overigens, want bij zijn eerste voetbalactiviteit in het land van de rijzende zon raakte hij geblesseerd.

Wie Emma naast Randy van Eden wel trouw zal blijven, is aanvoerder Michael Potkamp. De oud-speler van FC Dordrecht kondigde onlangs aan dat hij ook op zaterdag de clubkleuren van Emma blijft verdedigen.

Klik op SC Emma voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Emma voor meer informatie over de club.

G-voetballers vieren titel groots

0

Onder toeziend ook van voorzitter Arie in ’t Veld vierden de G-voetballers van Dubbeldam een groots titelfeest. In de uitwedstrijd bij Papendrecht stelden zij het kampioenschap op overtuigende wijze veilig: 1-9.

Het G-voetbal binnen Dubbeldam heeft een belangrijke plek ingenomen en aan de voetbalvorm wordt dan ook veel aandacht besteed. Sportief succes wordt dan ook op uitgebreide wijze gevierd en dus was preses In ’t Veld naar sportpark Slobbengors getogen met een schaal als bagage om de mogelijke kampioen te eren.

Daarvoor moest echter wel nog wat gebeuren. De G-voetballers van Dubbeldam gingen de laatste wedstrijd in met drie punten achterstand op HRC’14 maar wel met een beter doelsaldo. Een overwinning in de Alblasserwaard zou derhalve genoeg zijn om het kampioenschap te kunnen vieren.

Dat ging echter niet zonder slag of stoot, want aanvankelijk was er bij de Dubbeldamse helden nogal sprake van nervositeit. Daardoor kreeg thuisploeg Papendrecht de eerste kansen, maar die werden door de bezoekers goed doorstaan. Uiteindelijk nam Dubbeldam gestaag afstand van de tegenstander en kon het daarna niet meer misgaan. Via een ruststand van 1-4 werd het dus uiteindelijk 1-9 en kon het kampioensfeest gevierd worden. Mooi was ook dat de spelers van Papendrecht deelden in de feestvreugde bij de tegenstander. Als jonge ploeg begon Dubbeldam aan het seizoen dat op knappe wijze met de hoogste eer werd afgesloten. Omdat ook de JG1 een mooi seizoen beleefde en de competitie afsloot als nummer twee werd over de gehele linie goed gepresteerd door de G-voetballers van Dubbeldam.

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

Zondagavontuur eindigt met degradatie

0

Voetbalvereniging Dubbeldam sloot een belangrijk hoofdstuk in de clubgeschiedenis af. Na 112 jaar ging er definitief een streep onder het prestatievoetbal op zondag. Dat gebeurde met een degradatie uit de derde klasse, waardoor komend seizoen op zaterdag in de vierde klasse gestart zal worden.

DORDRECHT –  De 6-2 nederlaag bij Oosterhout (zie foto) markeerde het einde van een imposant tijdperk voor Dubbeldam, dat definitief voor de ommezwaai met de hoofdmacht naar het zaterdagamateurvoetbal heeft gekozen.

De degradatie uit de derde klasse op zondag was daarbij geen verrassing meer: in 2025 liep de formatie van trainer Patrick Stok, die ook volgend seizoen aan de club verbonden zal blijven, tegen nederlaag na nederlaag aan. De 4-2 knieval bij Be Ready, aan het begin van de maand mei, betekende eigenlijk al zo’n beetje de nekslag voor de Dubbeldammers.

Met de 2-3 thuisnederlaag tegen Trinitas uit Oisterwijk kwam op de voorlaatste speeldag zekerheid over het degradatielot van Dubbeldam, dat in 2025 geen resultaten meer boekte en dus afstevende op degradatie. Even was er mineurstemming, maar die sloeg op sportpark Schenkeldijk al meteen om in berusting in het lot en vervolgens in vooruitblikken op datgene wat komen gaat in het nieuwe seizoen.

Ondanks twee treffers van Tim van den Ende bleek de wedstrijd niet meer om te keren tegen de Brabantse tegenstander. ,,We hebben onszelf vaak tekort gedaan. Het was echt niet zo dat we in elke wedstrijd slechter waren dan de tegenstander’’, was het veelzeggende relaas van de tweevoudig doelpuntenmaker.

Intact

Met een selectie die voor het overgrote deel intact zal blijven, gaat Dubbeldam het komend seizoen in de vierde klasse proberen. Dan zal Stan van Pelt in elk geval niet meer van de partij zijn. Van Pelt kreeg na het duel met Trinitas zijn afscheidsmoment. Hij is niet in staat om op zaterdag te gaan voetballen en, aangezien hij ook niet naar een andere club wil overstappen, hangt hij zijn schoenen aan de wilgen.

Een aderlating voor de Dubbeldammers, want Van Pelt was (en is) een echte jongen van de club. Al heel jong kwam hij bij Dubbeldam voetballen en bijna steevast was hij er dan op zondag bij om het eerste team aan te moedigen. Samen met Jordy Wouters maakte hij uiteindelijk de stap naar het eerste team, waar hij aanvankelijk op het middenveld speelde en later de positie van opkomende back invulde. Dat deed hij al tijd met een enorme dosis inzet en een enorme werklust, waardoor hij een geliefde speler werd.

In het laatste duel bij Oosterhout kreeg Van Pelt dan ook een applausvervanging. Yorick Rombout gaat de geschiedenisboeken in als de laatste speler van de hoofdmacht van Dubbeldam die een treffer op zondag maakte. Zijn wapenfeit, de tweede van die middag, is er eentje met eeuwigheidswaarde.

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

Dordtse Football Academy start na zomervakantie

0

Na de zomervakantie wordt DFC de gastheer van een nieuw voetbalschool-initiatief. In de slotweken van het voetbalseizoen 2024-2025 werd de samenwerking bewerkstelligd met de Dordtse Football Academy, die eind augustus van start zal gaan.

DORDRECHT – Samen met DFC-voorzitter Ad Heijsman werden in de slotweek van mei de laatste knopen doorgehakt en is het officieel: de Dordtse Football Academy, gegoten in een stichtingsvorm, kan definitief van start gaan in het seizoen 2025-2026.

,,We maken weliswaar gebruik van de velden en faciliteiten van DFC, maar zijn een autonome stichting’’, licht Maarten Zilverschoon, één van de drijvende krachten achter de nieuwe voetbalschool, toe. Zilverschoon was al betrokken bij voetbalschoolactiviteiten in het Dordtse en heeft voor dit initiatief de handen ineengeslagen met Chakib Lecheb, die onder andere speelde bij Rijsoord en naast personal trainer ook al actief is geweest op voetbalschoolgebied.

De goede contacten tussen beide initiatieven leidde tot het idee om de krachten te bundelen. ,,De bedoeling is dat we straks op meerdere dagen in de week trainingen voor de jeugd gaan aanbieden’’, legt Maarten Zilverschoon uit. ,,Niet alleen voor spelers van diverse leeftijden van DFC, maar ook voor spelers elders uit Dordrecht. De opzet is er zo op gericht dat we een regionale uitstraling krijgen.’’

Categorie

Met het oprichten van de Dordtse Football Academy, een naam die verwantschap met DFC vertoont, kan er straks meer per leeftijdscategorie getraind en gewerkt gaan worden. ,,Binnen de voetbalschoolactiviteiten die we tot nu toe organiseerden hadden we te maken met verschillende leeftijdscategorieën die naast en door elkaar trainden. Straks kunnen we gerichter gaan werken, onderscheid maken tussen de allerkleinsten van vier en vijf jaar maar ook oudere jeugdspelers in de categorie van veertien en vijftien jaar bijvoorbeeld. In beginsel is het de bedoeling dat we dat op dinsdag, donderdag en zondag gaan doen, waarbij de gelegenheid ontstaat om aan te sluiten.’’

In de aanloop naar het nieuwe initiatief werd al nadrukkelijk gesproken met de trainers binnen DFC. ,,Het fundament is daarmee gelegd voor het nieuwe seizoen, want ook door de trainers wordt positief gereageerd op de ontwikkelingen rond de Dordtse Football Academy. Gezamenlijk gaan we iets moois neerzetten.’’

Overigens zal Zilverschoon in het nieuwe seizoen ook binnen de technische staf van DFC een rol gaan vervullen. Hij zal hoofdtrainer Danny Slegers, die aan zijn elfde seizoen gaat beginnen, gaan assisteren. ,,Daar kijk ik ook naar uit. Zelf ben ik ook speler geweest van DFC, dus het is mooi om op een andere manier bij het eerste elftal betrokken te raken.’’

Klik op DFC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DFC voor meer informatie over de club.

DFC doet weer van zich spreken

0

Bij het ter perse gaan van deze krant was de afloop van het seizoen voor de hoofdmacht van DFC ongewis, met het nacompetitieduel tegen Baardwijk nog op komst. Maar één ding was wel duidelijk in het tiende seizoen van hoofdtrainer Danny Slegers: het vlaggenschip van Dordts oudste voetbalclub telde in de vierde klasse weer mee.

DORDRECHT – De titel bleef buiten schot en belandde bij Seolto, maar DFC toonde in de aanloop naar de beslissende fase van het seizoen dat het klaar is om via de barrage een gooi naar een terugkeer naar de derde klasse te doen. Zes overwinningen en één nederlaag leidden immers naar het behalen van de derde periode, een verzekering van deelname aan het toetje en de kans om binnen één jaar de degradatie van het jaar ervoor uit te poetsen.

,,Die derde periode was natuurlijk hartstikke leuk, maar we waren al verzekerd van een plek in de nacompetitie’’, was het resumé van trainer Danny Slegers, die exact een decennium aan het technische roer staat bij DFC. ,,Het is in elk geval mooi dat we ons na vorig seizoen weer hebben opgericht.’’

Slegers, die straks na het zomerreces aan zijn elfde seizoen gaat beginnen bij de rood-witte brigade, slikte vorig jaar een enorme teleurstelling met zijn spelers met de degradatie uit de derde klasse die zich eigenlijk al een heel seizoen had afgetekend. In de vierde klasse, met eigenlijk alleen Alblasserdam als regioploeg tussen de oppositie, leefde de oudste club van Dordrecht echter weer op.

Een belangrijke rol was daarbij weggelegd voor Renzo Hoogmoed, die in het eerste deel van de competitie van zich deed spreken met twee hattricks. De zoon van voormalig EBOH-aanvaller Thorsten Hoogmoed sloeg Alblasserdam én SCO voor de winterstop met een doelpuntendrieluik om de oren.

,, ,,Mijn vader zei altijd dat hij meer scorend vermogen dan ik had. Dus wilde ik natuurlijk wel het tegendeel bewijzen. Als aanvallende middenvelder kom ik met mijn loopacties regelmatig in scoringspositie, maar bij SCO scoorde ik ook uit een vrije trap. Eerder dit seizoen had ik tijdens de thuiswedstrijd tegen Alblasserdam al een echte hattrick, met drie opeenvolgende doelpunten, gemaakt.’’

Achter de absolute koningsschutter van Dordrecht, Jessy van Kooten van SSW die meer dan vijftig doelpunten produceerde in het voorbije seizoen, nam Hoogmoed uiteindelijk de tweede plaats in van de topscorers in de Merwestad. Hij finishte op een totaal van achttien doelpunten, het gros al voor de winterstop aangetekend. Op dat moment had DFC nog zicht op leider Seolto, dat toen twee punten meer telde. De aansluiting met die ploeg ging verloren, maar het grote doel bleef staan. ,,We willen zo snel mogelijk terug naar de derde klasse en dat is echt mogelijk’’, was en is de rotsvaste overtuiging van Hoogmoed én Slegers. Het extra traject werd na de reguliere competitie ingezet met een duel op eigen veld met Baardwijk. En hoe de afloop ook is, DFC gaf in elk geval in het voorbije seizoen weer een teken van leven.

Klik op DFC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DFC voor meer informatie over de club.

GSC/ODS wil vooral vooruit kijken

0

Voor het seizoen 2024-2025 gold GSC/ODS dankzij de kwaliteitsimpuls van de selectie als één van de absolute uitdagers van titelfavoriet IFC. Hoe anders verliep het seizoen van de Stadspoldersclub, die een roerig jaar beleefde met teleurstellende resultaten, een trainerswissel en afgedwongen lijfsbehoud.

DORDRECHT – Na het kampioenschap op de slotdag van het seizoen 2023-2024, waarbij Drechtstreek in extremis op afstand werd gehouden, maakte GSC/ODS zich op voor een fraai vervolg in de tweede klasse. Met een danig versterkte selectie leek continuering van het succes absoluut geen verkeerde doelstelling. Goed, met IFC had de Dordtse fusieclub een geduchte concurrent in de Zeeuws getinte poule maar van enige pretenties mocht op voorhand absoluut sprake zijn. Klasse verloochent zich immers niet en voor tweede klasse-begrippen stond er een ijzersterke selectie.

Het verhaal van het seizoen 2024-2025 kende echter hele andere plotwendingen. Zo werd al in een vroeg stadium bekend dat trainer Pippy Pruymboom aan zijn laatste seizoen bezig zou zijn. Ondertussen was al duidelijk dat de prestaties niet strookten met de (soms torenhoge) verwachtingen. Waar IFC heel ‘steady’ presteerde, daar liet GSC/ODS al in een vroeg stadium steken vallen. En dat creëerde irritaties, want de resultaten strookten niet met het verwachtingspatroon.

In februari kwam de volgende wending: Pruymboom en GSC/ODS braken met onmiddellijke ingang, assistent Dennis Groeneweg toonde zich solidair. Het duo maakte bekend dat het volgend seizoen aan de slag zou gaan bij stadgenoot SSW.

,,Het is al onrustig genoeg geweest dit seizoen, ik vind het wel mooi geweest zo. Ik loop al zo lang mee in dit wereldje, ik laat me niet meer gek maken. Ik heb geprobeerd het seizoen nog netjes af te maken voor de spelers met wie ik goed ben, maar dat is niet gelukt’’, stelde Pruymboom bij zijn afscheid.

GSC/ODS maakte het seizoen uiteindelijk af met Tutu Ndona aan het roer. Ndona was kort daarvoor vrijgekomen nadat hij tussentijds Schelluinen had verlaten. De trainer had aangegeven aan het eind van dit seizoen te willen vertrekken, maar na een gesprek met het bestuur van Schelluinen werd dat dus een vroegtijdig vertrek bij de vereniging waar hij zelf ook jarenlang voetbalde. Ndona was eerder trainer bij Arkel en SVW en werd geassisteerd door Jelle Jilderda, die na het vertrek van Pruymboomg tijdelijk de honneurs had waargenomen. Samen met Ndona moest hij ervoor zorgen dat lijfsbehoud werd afgedwongen, want inmiddels moest GSC/ODS nadrukkelijk naar beneden kijken.

Een missie die slaagde: de 3-1 overwinning op Yerseke zorgde voor een zucht van verlichting op sportpark Stadspolders waar inmiddels duidelijk werd dat de spelersgroep in het nieuwe seizoen wijzigingen zou ondergaan. Zo kondigde Djim Kammerman, tegen Yerseke goed voor twee doelpunten en een assist, aan dat hij nogmaals naar competitiegenoot VVGZ in Zwijndrecht zou verkassen.

,,Voor een buitenstaander wellicht een opmerkelijke keuze, want ik heb er net als bij GSC/ODS al twee keer eerder gespeeld. Als de trainer (Pippy Pruynboom, red.) was doorgegaan, was ik misschien nog gebleven. Ik heb altijd gekeken waar het leuk kon zijn en dat is het bij VVGZ zeker’’, aldus de aanvaller die eerder voor RVVH en Heinenoord speelde.

De blik is inmiddels op het nieuwe seizoen gericht. Met Umut Takac (zie kader) is inmiddels een trainer voor het volgend seizoen vastgelegd. Mirac Akdeniz kondigde in een eerder stadium al zijn komst naar Dordrecht aan. En Ozan Cimen (foto) verklaarde dat hij langer bij GSC/ODS actief zal zijn.

,,Dit seizoen is niet geworden wat we verwacht hadden, daar moeten we eerlijk in zijn. Misschien hebben we vooraf wel te hard geroepen dat we weer bovenin mee zouden spelen’’, oordeelde Cimen. „Ik waardeer de betrokkenheid van Tutu Ndona, die als trainer is ingestapt. We waren het aan hem en aan onze stand verplicht om erin te blijven.’’

Cimen, die ook in de belangstelling stond van IFC en Oranje Wit, ziet genoeg perspectief voor het nieuwe seizoen: ,,Jongens als Gilmaro van de Werp, Sadik Sogut, Essey Kiflom en normaal gesproken ook Ismail Yildirim blijven. Met elkaar vormen we inmiddels een vriendengroep. We hebben allemaal het gevoel iets recht te willen zetten, om de ambities van de club in de tweede klasse alsnog waar te maken. De lessen van dit jaar nemen we mee. Er komen jongens bij, waarbij ook naar karakter is gekeken. Ik heb er alle vertrouwen in dat de nieuwe trainer Umut Takac, met wie ik nog samenspeelde bij Heerjansdam, er een geoliede machine van kan maken.’’

Klik hier voor meer informatie over GSC/ODS
Klik hier voor meer artikelen van GSC/ODS

Opnieuw bouwen aan een team

0

Een seizoen van pieken en dalen was de beknopte samenvatting uit de mond van trainer Michael Witman van de amateurs van FC Dordrecht bij zijn terugblik op de voorbije voetbaljaargang. Een seizoen dat weliswaar nog een staartje krijgt terwijl de voorbereidingen voor de opvolger al in volle gang zijn.

DORDRECHT – Na twee degradaties achter elkaar leek het erop dat het zevende seizoen van Michael Witman als trainer van de amateurs van FC Dordrecht in het teken van de ommekeer zou staan. In een poule met stadgenoot SSW lonkte, met een opnieuw gewijzigde selectie, een (hoofd)rol in de strijd om de prijzen. Maar bij de slotbalans vond de hoofdmacht van de Krommedijkclub zich terug op een achtste plek in de vijfde klasse B na een wedstrijdcyclus die alle kanten was opgegaan.

,,Tot de winterstop hebben we een hartstikke leuk jaar met elkaar beleefd, daarna vielen we heel ver terug en pas in de laatste wedstrijden hebben we weer wat punten gepakt’’, beschouwt Witman na. ,,Het is dus echt een seizoen van pieken en dalen geworden.’’

Tuchtcommissie

In die laatste categorie valt de ontmoeting van begin april thuis tegen Brouwershaven, die bij een 0-1 stand gestaakt werd. Een wedstrijd die totaal uit de hand liep, waarbij thuisspeler Euson van Hek tweemaal geel kreeg (en dus met rood moest vertrekken) maar waarbij vooral zijn ploeggenoot Joey Besemer de naweeën van voelde.

Witman: ,,Het ziet er zelfs naar uit dat Joey een jarenlange schorsing gaat krijgen, omdat de scheidsrechter heeft verklaard dat hij door hem is geschopt. Dat wordt door ons bestreden, maar het ziet ernaar uit dat de tuchtcommissie de verklaring van de scheidsrechter zal overnemen en Joey een langdurige schorsing zal opleggen. Dat betekent dan ook meteen einde carrière voor hem. Wij hebben de zaak ook aanhangig gemaakt, omdat we vinden dat Joey onrecht wordt aangedaan door een valse aangifte.’’

Het staken van het bewuste duel zorgde er ook voor dat medespelers van Besemer er met onmiddellijke ingang de brui aan gaven. Het elftal liep daardoor nagenoeg leeg en Witman moest met spelers van het tweede team en andere oproepkrachten het seizoen afmaken. ,,Met moeite kregen we nog een elftal op de been. Maar het mooie was dan ook weer dat we in de slotweken van de competitie met dat gelegenheidsteam nog wel wat punten hebben gehaald.’’

Hoogtepunten

Hoe anders was dat bij de start van de competitie in september toen Witman vol energie aan zijn zevende seizoen bij FC Dordrecht (amateurs) begon. Witman, sinds de club de identiteit van OMC verloor en in naam en daad verbonden werd aan de betaald voetbaltak de man voor de groep, durfde na twee degradaties op rij zelfs uit te spreken dat zijn ploeg mee wilde doen in de strijd om de bovenste plekken.

,,Op papier hadden we ook een hartstikke leuke selectie. Maar uiteindelijk waren het vooral goede voetballers die te weinig een team vormden ondanks de aanvankelijk goede resultaten.’’ De twee wedstrijden tegen stadgenoot SSW, die evenzovele malen in een gelijkspel eindigden, beschrijft Witman als de absolute hoogtepunten van het seizoen. ,,In die wedstrijden hebben we ook echt goed gespeeld. Maar toen waren we ook nog zo’n beetje met het sterkst denkbare elftal.’’

De stemming sloeg echter om, de prijzen raakten uit het zicht en steeds vaker steeg de irritatie in wedstrijden. ,,Het fysieke voetbal van de vooral Zeeuwse tegenstanders bleek ons ook niet te liggen. En die clubs uit Zeeland vonden ons op hun beurt geen leuke tegenstanders. Al met al hebben we dat als heel vervelend ervaren. We hebben dan ook aangevraagd dat we in het nieuwe seizoen niet meer bij Zeeuwse tegenstanders willen zitten in één competitie. Al moeten we naar Groningen toe, dat nog liever dan terug naar Zeeland.’’

Contacten

Hoewel de kwestie-Besemer nog steeds nadreunt, is de knop omgezet naar de voorbereiding op het nieuwe seizoen 2025-2026. ,,We zijn druk bezig om toch weer een goede selectie neer te zetten waarmee we kunnen meedoen om de bovenste plekken’’, geeft Michael Witman aan. ,,Tot aan het aflopen van de overschrijvingsperiode trainen we dan ook door met de groep. Het seizoen is weliswaar afgelopen, maar toch had ik eind meid nog 21 spelers op de training staan die het heel goed naar hun zin hadden.’’

En zelf heeft Witman het ook nog steeds naar zijn zin bij de club die hem na aan het hart ligt. ,,Het afgelopen seizoen waren er wel wat contacten en aanbiedingen, maar ik had nog een doorlopend contract voor één jaar dat ik respecteer. Ik wil er dus ook straks na de zomervakantie weer mijn schouders onder gaan zetten bij FC Dordrecht, waarbij ik hoop dat we de draad weer op kunnen pakken zoals enkele jaren geleden toen we halverwege het seizoen bovenaan in de derde klasse stonden en alles geweldig liep.’’

Klik op FC Dordrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dordrecht voor meer informatie over de club.

Kleurrijke Celton Biai maakt snel naam

0

Lang vertoefde hij in de schaduw van voorgangers als Luca Plogmann en Liam Bossin. Maar eenmaal uit die schaduw liet doelman Celton Biai de spotlights bij FC Dordrecht op hem rusten om daarbij in een rap tempo naam te maken.

DORDRECHT – FC Dordrecht heeft de afgelopen seizoenen patent op keepers die nadrukkelijk in het oog springen met hun kwaliteiten. Luca Plogmann, die vorig jaar als huurling van Go Ahead Eagles naar de Krommedijk kwam, bleek een toonbeeld van Duitse degelijkheid onder de Dordtse lat. En bij aanvang van het seizoen dat inmiddels (net) achter ons ligt, werd Liam Bossin als een verloren zoon onthaald in de Merwestad. De Iers-Belgische goalie pakte bij zijn terugkeer de draad weer op waar hij die bij zijn kortstondige vertrek naar België had laten liggen, maakte indruk en verdiende een overgang naar Feyenoord.

Tegenover dat vertrek stond de komst van Mannou Berger, die de weg andersom (van Feyenoord naar FC Dordrecht) bewandelde, maar bij zijn aankomst in de Drechtsteden nog niet fit genoeg bleek. En dus lag de weg open voor Celton Biai, de doelman met roots in Guinee-Bissau maar ook met een Portugese nationaliteit die begin 2024 van Vitoria Guimaraes naar Dordrecht was gekomen met een transferwaarde van 1 miljoen achter zijn naam.

,,Vanuit Portugal kwam ik in Nederland in koude omstandigheden binnen, dat was voor mij wel even flink wennen’’, keek hij later op zijn opmerkelijke entree terug. Een entree in relatieve stilte, want tot een concurrentiestrijd om de keeperspositie kwam het niet. Plogmann behield tot en met de play-offs zijn plek onder de lat, Biai kreeg in het seizoen 2023-2024 louter speelminuten in het laatste reguliere competitieduel uit bij Jong FC Utrecht (1-1). ,,Een debuut dat toen naar meer smaakte.’’

Een herhaling van zetten leek het echter voor Biai te worden toen Liam Bossin zich opnieuw, na het faillissement van Oostende, bij de Dordtse selectie voegde en nieuwe trainer Melvin Boel de keuze voor de publiekslieveling maakte.

De kaarten kwamen echter anders te liggen toen samenwerkingspartner Feyenoord zich op de lijn meldde met de al eerder gememoreerde plottwist rondom Bossin. Die transfer opende de weg van Biai naar het Dordtse basisteam.

Biai had in de eerste seizoenshelft alleen gekeept tegen Jong FC Utrecht (in eigen huis) en in de verloren bekerwedstrijd bij Noordwijk. Eind januari kreeg hij de kans, in de Gelredome bij Vitesse. Een avond waar hij indruk maakte met zijn reddingen maar ook met zijn presentatie. Zo behandelde hij zichzelf bij een krampaanval. ,,Die krampaanval was niet zo vreemd, want ik had natuurlijk lang niet gespeeld. En van de entourage in Arnhem was ik niet zo onder de indruk. Natuurlijk, er zaten veel mensen maar ik heb wedstrijden gespeeld met veel meer publiek in Portugal.’’

De kleurrijke sluitpost was dan ook niet nerveus geweest voor het eerste optreden na het vertrek van collega Bossin. ,,Ik wist dat ik klaar moest zijn als er een beroep op mij gedaan zou worden. In Arnhem heb ik destijds meteen aangetoond dat ik klaar was om de nummer 1-positie onder de lat in te nemen.’’

Samenwerking

En in rap tempo veroverde Biai nadien de harten van de supporters van FC Dordrecht. Zoals in de uitwedstrijd bij Helmond Sport, waar hij met enkele geweldige reflexen de 0-1 overwinning veiligstelde. Met zijn reddingen, zijn verre uittrappen, zijn uitstraling en winnaarsmentaliteit werd Biai zo’n beetje per week geliefder bij de aanhang. En hij maakte, net als zijn voorgangers, stappen onder de vleugels van keeperstrainer Rody Hoegee. ,,Ik heb veel van Liam Bossin, een monster in doel maar in positieve zin, geleerd. Maar de samenwerking met Rody is ook heel goed. Liam sprak vaak over zijn keepersvader als hij het over Rody hnad, maar zo zie ik hem ook wel. Hij is altijd bereid om je aan te horen, werkt keihard aan de verbeterpunten en zet je op scherp.’’

Daarnaast bleek de samenwerking ook goed in de voorbereiding op cruciale wedstrijden. Tijdens de play-offontmoeting in eigen huis kon Biai op zijn bidon aflezen welke hoek strafschopnemer Ralf Seuntjens zou kiezen. De informatie bleek te kloppen. ,,Toewerken naar een wedstrijd eist ook discipline en dan is het mooi als het goed uitpakt.’’

In Tilburg koos hij driemaal de goede hoek, maar kwam er geen beslissende redding. En dus eindigde het seizoen van Biai zonder de verwezenlijking van zijn droom: promotie naar de eredivisie. ,,Vanaf het begin heb ik die droom gehad. Maar ik weet zeker dat die ooit gerealiseerd gaat worden.’’

Klik op FC Dordrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dordrecht voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.