Home Blog Pagina 4

Julian Zuurmond en Lewedorpse Boys gaan vol voor promotie

LEWEDORP – Voorafgaand aan het seizoen was het klip en klaar voor degradant Lewedorpse Boys: meestrijden voor de titel. En anders minimaal een periode pakken en vol gaan voor promotie. De titel werd afgetekend gepakt door De Patrijzen, nu gaat Lebo volgens Julian Zuurmond dus vol voor promotie. ‘Anders is het wel een verloren seizoen geweest.’

“We hebben qua wedstrijden alleen tegen De Patrijzen en Zaamslag niet thuis gegeven jammer genoeg. Maar alle andere wedstrijden hebben we laten zien dat we toch flink wat kwaliteit in de groep hebben. Het is zuur dat er één ploeg was die zoveel beter bleek dan de rest en je dus al relatief snel de titel kon vergeten. In elke ander competitie ben je met vijftig punten kampioen,  helaas in onze klasse dus niet.”

Zuurmond vindt het dan ook geen schande om nu via de nacompetitie te moeten strijden voor vernieuwde promotiekansen. “Nee, Patrijzen was beter en heeft een bredere selectie dan wij hebben. Maar we hebben de afgelopen vijf jaar laten zien dat we prima in de derde klasse kunnen meekomen, dus daar willen we nu echt alles aan doen om weer op dat niveau te kunnen uitkomen.”

Hij begon ooit met voetballen in de F’jes van Zeelandia Middelburg, maar toen hij op zijn zevende verhuisde naar Lewedorp ging hij bij de ‘Boys’ voetballen en is er sindsdien nooit meer weggegaan. “Het is een echte en vooral hechte dorpsclub en ik voetbal hier met allemaal vrienden in het eerste. Heerlijk is dat en dat is ook iets om te koesteren. Dus ik zie mezelf hier niet zo snel vertrekken”, zegt de 24-jarige environment process technologist bij frietgigant Mc Cain wat is gevestigd aan de rand van Lewedorp.

Momenteel is hij bezig aan zijn zesde seizoen bij de hoofdmacht, waar hij op verschillende posities wordt gebruikt door huidig trainer Micky Vujovic. “Dat vind ik wel eens lastig. Van nature ben ik een centrale verdediger of middenvelder, maar dit seizoen heb ik ook al als back op de flanken, rechtshalf- en rechtsbuiten gespeeld. Maar daar komen mijn kwaliteiten niet tot zijn recht. Ik ben iemand die het van het voetbal moet hebben en ga me komend seizoen toch focussen op één positie. Dan kan ik écht laten zien wat ik kan. Anders kom ik nooit in mijn ritme en moet steeds schakelen qua positie. Hopelijk kan ik mezelf dan weer meten in de derde klasse, want daar horen we als Lewedorpse Boys echt wel thuis.”

Klik op Lewedorpse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Lewedorpse Boys voor meer informatie over de club.

Edwin Everse speelt pas sinds 21e in clubverband voor SC Waarde

WAARDE – Voetballen op trapveldjes deed Edwin Everse als kind en tiener veelvuldig. In clubverband speelde hij echter nooit. Pas op zijn eenentwintigste trok hij voor het eerst een officieel wedstrijdtenue aan nadat hij lid werd bij SC Waarde. Daar is hij nu bezig aan zijn vierde seizoen in het eerste.

De term ‘laatbloeier’ kan daarom zonder twijfel worden toegeschreven aan Everse, die doorgaans door trainer John Tahapary als rechtsback of rechtsbuiten wordt gebruikt. “Daarin heb ik niet echt een voorkeur. Aanvallen is leuk, maar als verdediger haal ik ook veel voldoening uit het spelletje. Daarnaast kan je als wingback ook mee gaan in de aanval, dus dat ligt me wel. Assists geven of af en toe zelf eens een goaltje meepakken is toch het leukste van het voetbal.”

In de 5e Klasse A van het zaterdagvoetbal steken Apollo’69 en MZVC er bovenuit. “Maar daarna zit het allemaal redelijk kort bij elkaar. Als ik kijk naar de tegenstanders en naar onze eigen selectie dan denk ik dat een subtopplek prima is voor ons. Vorig seizoen eindigden we laatste en nu is het dan toch een stukje leuker allemaal. Zelf heb ik nog wat wedstrijden in de spits gespeeld en ook een paar goals gemaakt, al hadden dat er misschien wel wat meer moeten zijn. Dus ook daar kan de trainer me neerzetten als hij dat nodig vindt. Ik speel waar ik word opgesteld en daar doe ik mijn best en probeer ik vooral hard te werken.”

In het verleden was het vooral werken wat de 25-jarige Yesenaar deed, want tijd voor een echte hobby nam hij niet echt. “Totdat mijn broer, die keeper is bij Waarde, voor de zoveelste keer vroeg of ik geen lid wilde worden. In het verleden had ik al eens wedstrijdje meegespeeld maar toen vond ik het niks.  De laatste keer toen hij het opnieuw vroeg ben ik overstag gegaan en het bevalt perfect. Nu zie ik het al een mooie uitlaatklep en geniet ik van het totale plaatje van trainen, gezelligheid, spelplezier en wedstrijden spelen.”

Doordat hij zo laat begon als ‘officieel’ voetballer heeft hij zich de basistechnieken en tactische ontwikkeling allemaal zelf of later moeten aanleren. “Die basis heb ik niet gehad natuurlijk, maar nu leer ik elke training en wedstrijd nog altijd bij. En dan vooral op tactisch vlak. Daarin kan ik echt nog stappen zetten. Anderen doen dat al vanaf hun jeugd, maar het zijn dingen die ik niet meer kan terugdraaien. Echt grote sportieve ambities heb ik niet als het gaat om voetbal. Voor mij is het goed zoals het nu is.”

Klik op Waarde voor meer artikelen over de club.
Klik op Waarde voor meer informatie over de club.

Huub Wolters helemaal op zijn plek bij Luctor Heinkenszand

HEINKENSZAND – Zijn hele jeugd bracht hij door bij v.v. Kloetinge en debuteerde zelfs in het eerste elftal. Maar een zware kruisbandblessure deed abrupt het Kloetinge-verhaal stoppen. Huub Wolters koos begin vorig seizoen voor Luctor Heinkenszand, werd kampioen en speelt een jaar later zelfs voor promotie naar de eerste klasse.

“Luctor Heinkenszand was een bewuste keuze om weer op leuk niveau wedstrijdritme op te doen en plezier te houden in het voetbal. Want na een revalidatie van bijna anderhalf jaar bleek de kans om weer terug mijn plek te veroveren in het eerste blij v.v. Kloetinge een heel zware opgave. Ik mocht blijven maar zou dan moeten gaan spelen in het tweede elftal. Dat is een vriendenteam en daar draaide het minder om het niveau waarop ze spelen. Ik wilde mezelf weer uitdagen en wekelijks aan de bak moeten als voetballer. Daarom heb ik gekozen om elders te gaan spelen.’

Wolters woont in Goes en kende bij Luctor Heinkenszand al een aantal spelers met een verleden bij Kloetinge. “Dat maakte het wel makkelijker voor mij. Er was ook interesse van andere clubs maar ik kreeg hier gewoon het beste gevoel bij. Alles goed geregeld, leuk niveau en met een ambitie om te willen doorgroeien. En als je dan in je eerste seizoen bij een nieuwe club direct kampioen wordt… In de voorgaande jaren lukte het via de nacompetitie steeds niet om te promoveren en nu dus wel dankzij het kampioenschap. En een niveau hoger blijken we ook prima mee te komen met de topteams en spelen we zelfs nacompetitie voor een hernieuwde promotie. Nee, spijt van de stap naar Heinkenszand heb ik nog geen seconde gehad.”

Qua voetbal is niet wekelijks top volgens de 25-jarige centrale verdediger, maar daarin zijn we al de nodige stappen gemaakt. “Het voetballende stuk wordt steeds beter. We hebben zeker een selectie met een aantal gasten die het verschil kunnen maken, maar de sterkte van ons is toch wel het collectief. We vechten elke wedstrijd voor elkaar en die instelling heeft ons gebracht tot de plek in de top van de tweede klasse. We doen het écht samen en dat is voor tegenstanders vaak lastig te bestrijden.”

Wolters, die werkzaam is bij ’t Gors als begeleider op een zorgboerderij in Goes, speelde in de jeugd vaak als rechts- of linksback, maar sinds de senioren vooral als centrumverdediger. “Ik sta fysiek prima mijn mannetje en probeer met coaching de rest van mijn verdediging goed neer te zetten. Bovendien heb ik in de as het spel voor me en dat bevalt me heel goed moet ik zeggen. Natuurlijk is het leuk als je aan de zijkant mee kan opstomen, maar nu ik in deze rol de boel kan wegzetten en sturen groei ik daarin wekelijks ook steeds meer.”

Bij Luctor Heinkenszand voelt hij zich inmiddels aardig ingeburgerd en roemt hij de gezellige en toch ook fanatieke sfeer bij de dorpsclub. “Mensen zijn enthousiast en trouw naar hun club. Van jong tot oud staat langs de lijn en de support is altijd geweldig. In zo’n atmosfeer voetballen is heerlijk moet ik toegeven. En als de resultaten dan ook nog eens prima zijn dan hebben we weinig reden tot klagen.”

Of hij ooit nog eens een stap naar een hoger niveau gaat maken, dat valt nog te bezien. “Natuurlijk wil je als speler altijd het maximale eruit halen. En ik denk er ook nog wel eens aan om misschien een paar niveaus hoger te voetballen. Maar nu speel ik wekelijks en maken we kans weer kans op promotie. Ik heb het hier enorm naar mijn zin en dan moet het totale plaatje écht wel kloppen wil ik dat verruilen voor wat ik nu heb bij Luctor Heinkenszand.”

Klik op Luctor Heinkenszand voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Luctor Heinkenszand voor meer informatie over de club.

Routinier Denni Oosse denkt nog lang niet aan stoppen

KAMPERLAND – Hij mag dan de veertig inmiddels al gepasseerd zijn, aan stoppen bij zijn club v.v. Bevelanders denkt keeper Denni Oosse (41) vooralsnog zeker niet. Met zijn ploeg strijdt hij nog volop voor promotie naar de derde klasse, een niveau waarop de goalie zichzelf graag nog een keer wil tonen.

Een laatbloeier, zo mag Oosse met recht worden genoemd. Want hij begon pas als middelbare scholier met officieel keepen en wedstrijden spelen bij de club uit zijn geboorte- en woonplaats. “Pas laat werd ik lid bij Bevelanders, daarvoor keepte ik altijd maar dan gewoon op trapveldjes. Gevoetbald heb ik nooit, ben gelijk gaan keepen en dat doe ik nu nog steeds. Nu ik de JO9 train, waarin mijn zoontje keept, probeer ik hem ook zoveel mogelijk te laten voetballen. Want dat is toch wel een waardevolle basis die ik destijds nooit heb gehad.”

Na acht jaar Bevelanders vertrok hij op zijn twintigste naar De Meeuwen om op een hoger niveau zichzelf te ontwikkelen. “Ik ben tussendoor nog een seizoen teruggegaan naar Bevelanders maar heb ik totaal tien jaar in Zoutelande gekeept. In 2015 ben ik, op mijn dertigste’ teruggekeerd naar Bevelanders en daar wil ik zolang ik het fysiek kan volhouden blijven doorgaan met keepen.”

Het liefst zou Oosse, die werkzaam is als teamleider bij de AH in Kamperland, met zijn ploeg promoveren naar de derde klasse van het zaterdagvoetbal. “We hebben er al een paar keer dichtbij gezeten en in de nacompetitie wisten we het jammer genoeg niet af te maken. Ook dit seizoen hebben we met elkaar afgesproken te willen gaan voor minimaal een periodetitel en strijden om promotie. Die prijs hadden we in de eerste periode al te pakken en gek genoeg hebben we daarna een aantal duels onnodig punten laten liggen. Daardoor is Krabbendijke in mijn ogen de terechte kampioen en moeten we proberen om het nu wél een keer af te maken in de nacompetitie. Als dat weer niet lukt dan zou dat toch wel een teleurstelling zijn.”

Na de winst van de eerste periode zag Bevelanders concurrent Krabbendijke over zich heen wippen en wegsluipen richting de titel. De ploeg van trainer Jeroen Bakx heeft een aanvallende speelstijl, scoort veel maar kreeg in de 4e Klasse B ook al flink wat doelpunten te slikken. Tot frustratie soms van Oosse. “Het is leuk dat we zo aanvallend spelen en scoren, maar daardoor ontstaan ook ruimtes en geeft het tegenstanders kansen. Voor een keeper leuk om je te kunnen onderscheiden, maar dat je vrijwel elke wedstrijden wel een goal tegen krijgt is toch minder. Een keeper wil graag de ‘nul’ houden en dat is dit seizoen nog maar vier keer gebeurd, veel te weinig en daar baal ik wel van.”

Op het kunstgras van Sportpark Kampen pakten de roodzwarten de meeste punten en is soms het verschil met uitduels erg groot. “Op het kunstgras zijn we vaak de bovenliggende partij, maar als je soms op een ‘knollentuin’ moet spelen dan zijn tegenstanders vaker in het voordeel en hebben we de punten verspeeld. Al mag dat geen excuus zijn natuurlijk want Krabbendijke is simpelweg veel constanter gebleken dan wij.”

Dit seizoen miste de doelman in officiële wedstrijden, beker en competitie, nog geen seconde. “Ik heb alles gespeeld en ben er ook op trainingen altijd. Het is wel een mentaliteitsdingetje. Wat wil je er voor doen als speler om het maximale uit jezelf te halen. Die drive heb ik altijd gehad en dat is soms met de huidige generatie wel eens schakelen. Hopelijk hebben ze de komende periode het besef dat er niks mooiers is dan voetballen en winnen. Want een promotiefeestje vieren, dat zou toch wel heel mooi zijn. Maar zover is voorlopig nog lang niet en zullen we nog flink wat wedstrijden vol aan de bak moeten.”

Klik op v.v. Bevelanders voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Bevelanders voor meer informatie over de club.

Luuk Huige rijdt flink wat kilometers om te voetballen bij HKW’21

KWADENDAMME/HOEDEKENSKERKE – Het verhaal van Luuk Huige (29) bij HKW’21 is best bijzonder. Vanwege de route die hij heeft afgelegd qua voetbal, maar zéker ook omdat hij vandaag de dag behoorlijk wat kilometers pendelt tussen woonplaats Rotterdam en Zeeland om er wekelijks te trainen en spelen bij ‘zijn cluppie’ in Kwadendamme.

Huige is geboren en getogen in Kwadendamme waar hij op zijn vierde begon met voetballen bij de lokale trots. Na een scheiding woonde hij een aantal jaar met zijn moeder in Sint-Maartensdijk en speelde hij bij zowel Kwadendamme als SV Smerdiek. “Dat kon toen nog via de KNVB, maar inmiddels dus niet meer. Ik verhuisde weer terug naar mijn vader in Kwadendamme en speelde nog twee jaar bij de Kloetinge-jeugd.”

Daar stokte de voetbalontwikkeling van de centrale middenvelder omdat hij enkele jaren de voetbalschoenen niet meer aanraakte. “Ik ben zeven jaar gestopt toen ik ging studeren in Rotterdam. Tot ik eens ging kijken en men vroeg om een potje met het derde mee te doen. Dat beviel zo goed dat ik bij het tweede belandde en na een paar wedstrijden vast weer in het eerste stond. Nu speel ik wekelijks in het eerste en train één keer per week. Dat is een behoorlijke investering en vergt veel planning. Ik woon nog in Rotterdam en heb een vriendin uit Goes. Dus het is flink pendelen, maar dat heb ik er graag voor over.”

Bij HKW’21 is hij op zijn plek en hij geniet van het spelletje, de sociale contacten en het ontmoeten van oude bekenden bij de Zeeuwse tegenstanders. Daarnaast jaagt hij nu met het eerste nog op de bovenste regionen in de 5e Klasse A. En hoewel hij het enorm naar zijn zin heeft zou het toch zo maar eens het laatste seizoen kunnen zijn in het eerste elftal voor Huige. “Daar ligt het niet aan, maar ik merk dit seizoen dat het reizen toch best veel vergt. Planning en tijd. Ik heb een drukke baan als salesmanager en dat is soms moeilijk combineren. Dus de kans is groot dat ik volgend seizoen een stapje terug ga doen.”

Stoppen met voetballen is echter een no-brainer voor de clubman. “Nee, zeker niet! Maar een beetje meer tijd voor mezelf en niet meer wekelijks er moéten staan daar kijk ik naar uit. Het is en blijft een geweldige club en ga in een lager team spelen. Al blijf ik wel beschikbaar in nood. Tot die tijd geniet ik nog even van de laatste weken en hoop zo hoog mogelijk te eindigen.”

Klik op HKW’21 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HKW’21 voor meer informatie over de club.

O23-speler Lucas de Bruine hoopt op kansen bij Kloetinge

KLOETINGE – Samen met andere jongens die vanuit de eigen jeugd zijn doorgestroomd zal Lucas de Bruine ook volgend seizoen deel uitmaken van Kloetinge O23. Onder de nieuwe trainer Hubert van de Hemel zal de selectie volgens de centrale verdediger er wel compleet anders uit gaan zien.

“Er gaan een tiental spelers weg uit onze selectie dus zal er worden doorgeselecteerd. Een aantal jongens zijn te oud voor de O23, een aantal gasten kiest er ook voor om bij hun oude clubs of clubs in tweede- of derde klasse te gaan voetballen. Daardoor zullen er spelers uit de O19 doorstromen naar ons en zal er ook gericht worden gekeken op welke posities er nog meer concurrentie moet komen.”

De Bruine blijft als verdediger deel uitmaken van deze groep. “Ik had ook wel kansen om elders te gaan spelen, maar dat wil ik nu nog niet. We hebben als groep een goede uitleg gekregen van hoofdtrainer Rogier Veenstra en ook vanuit de technische commissie is er een heldere visie waar men met de O23 graag naartoe wil. Zeker ook richting de toekomst van spelers, uniforme speelwijze, manier van trainen en voetbalvisie bij het eerste, de O23 en O19. Dat spreekt me heel erg aan en ik wil toch proberen of er het komende seizoen kansen voordoen om dichter richting de eerste selectie op te schuiven.”

Zijn vader Jan-Kees is voorzitter bij de derde divisionist en was in het verleden ook een tiental jaar vaste centrale verdediger in het eerste elftal. Een droom die Lucas nu ook graag zou willen verwezenlijken. “Dat is voor mij wel het ultieme waar ik naartoe hoop te groeien. Ik ben van nature een speler die negentig minuten lang medespelers coacht, neerzet en probeer zo mijn stempel op een wedstrijd te drukken. Ik speel nu twee jaar in de O23 en mag in principe nog twee jaar voor de selectie uitkomen. Komend seizoen is mijn derde jaar en dan is het mooi om de balans op te maken.”

Heel zijn voetballeven loopt de 21-jarige De Bruine al op Sportpark Wesselopark rond en was actief in alle jeugdlichtingen. In 2021/2022 maakte hij in de bekerwedstrijd tegen SSV’65 onder Marcel Lourens zijn debuut in de hoofdmacht. “Dat was wel een gaaf moment. Daarna raakte ik onder Jurriaan van Poelje uit beeld. Vorig seizoen speelde ik onder Giovanni bij de O23 niet alles. Dit seizoen heb ik voor de winter een stuk minder gespeeld, maar na de winterstop wel vrijwel alles als CV. Mocht ik ooit in de voetsporen van mijn vader kunnen treden dan zou dat wel heel gaaf zijn. Lukt het niet, dan wil ik voor mezelf toch kunnen zeggen dat ik er alles aan heb gedaan.”

Klik op VV Kloetinge voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Kloetinge voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.