Home Blog Pagina 4

EBOH wil degradatie rap repareren

0

Wat eigenlijk al maanden onvermijdelijks was, gebeurde uiteindelijk op de slotdag van de competitie in de tweede klasse E: EBOH maakte na de 3-4 nederlaag tegen Terneuzense Boys definitief een duikeling en nam na zeven jaar afscheid van het tweede klasse-niveau.

DORDRECHT – Tot op de slotdag hoopte Eendracht Brengt Ons Hoger nog op een Houdini-act, maar dat geloof was eigenlijk in de weken ervoor al weggesijpeld. Na een totaal mislukte eerste helft van het seizoen moest de selectie van trainer Jeffrey Monster heel lang in de achtervolging in een poging om naderend onheil toch nog af te wenden.

De 0-1 overwinning bij concurrent Halsteren, door een wereldgoal van Obaida Kurea, blies in de aanloop naar de ultieme slotfase van de competitie het vertrouwen in een goede afloop nog even nieuw leven in. Maar het degradatiespook, dat eigenlijk het hele jaar op sportpark Schenkeldijk had verbleven, liet zich niet meer verjagen en sloeg op de laatste speeldag alsnog keihard toe met zijn grijpgrage tentakels.

Prioriteiten

Na de uitkomst maakte zich even de ontluistering meester van alles wat rood-zwart een warm hart toedroeg. ,,We zijn dit seizoen zeker niet de mindere geweest van tachtig procent van de tegenstanders’’, was het oordeel van captain Noël Goossens, die gedurende het seizoen te kampen had met heup- en kuitklachten maar vaak de pijn had verbeten. ,,Maar waar vorig seizoen de ballen erin rolden, gingen dit jaar de mooiste kansen er niet in. En ook in de breedte bleken we kwetsbaar’’, stipte de voormalig speler van FC Dordrecht aan.

Voor trainer Jeffrey Monster (foto) kende zijn eerste jaar als zelfstandig hoofdtrainer van de club die hij ook als speler diende dus een bitter einde. ,,Ik heb gedurende het seizoen te veel spelers moeten missen door blessures en dan gaven sommige spelers gedurende het jaar ook nog eens prioriteiten aan andere dingen buiten het voetbal. Dat heeft ons lelijk opgebroken.’’

Klankbord

In het laatste deel van de competitie kreeg Monster nog een klankbord naast zich in de persoon van Ries Fok, voormalig speler én trainer van EBOH. Fok liet zich gedurende één helft in de met 3-2 gewonnen degradatiekraker tegen MOC’11 gelden door zelfs spelers instructies te geven.

,,Ik vond het prettig om met Ries te kunnen klankborden. Ries krijgt een actieve rol binnen de club en gaat van alles doen, met de jeugd en ook jeugdspelers en -trainers beter maken. Nadat de technische commissie binnen de club was opgestapt, heeft Ries die taak opgepakt. Ik heb hem erbij gevraagd en meteen daarna is hij bij een training wezen kijken. Daarbij zei hij niks, keek en luisterde hij alleen maar en het was ook niet zo dat ik door zijn aanwezigheid beperkt werd. Hij praatte wel met spelers over wat er binnen de groep leefde, zeker omdat er veel gebeurd was en weinig vertrouwen was. Ik heb hem met open armen ontvangen.’’

Hoofdstuk

De inbreng van Fok mocht echter niet baten. EBOH moet noodgedwongen een stap terug doen naar een niveau, waarop de Schenkeldijkbewoners hun stadgenoten van Wieldrecht gaan tegenkomen. Dat gaat wel gebeuren met een veranderde selectie, want er zullen de nodige mutaties gaan plaatsvinden. Obaida Kurea, die in het voorbije seizoen belangrijk was met treffers, zal na één seizoen de Schenkeldijk alweer gaan verlaten. De voormalig speler van RCD verkast naar het Gorcumse SVW, dat op de slotdag de status van tweedeklasser claimde.

Daar staat tegenover dat inmiddels meerdere spelers de toezegging hebben gedaan dat zij voor EBOH gaan spelen. Eén daarvan is een kind van de club dat terugkeert op bekend terrein: Jordi Fok, zoon van Ries, heeft het hoofdstuk bij stadgenoot Oranje Wit afgesloten en zal zich weer in het meer vertrouwende rood-zwarte tenue gaan hijsen. Ook twee andere spelers die Oranje Wit dienden, Dirk Kusters en Casper Westera, hebben hun aankomst naar EBOH aangekondigd.

In de technische staf vinden ook mutaties plaats. Melvin Spruijt maakt plaats als assistent voor Patrick Stolk, terwijl Colin van der Gijp bij het tweede team aan de slag gaat maar ook zijn tijd aan de jeugd gaat besteden. De doelstelling voor het nieuwe seizoen is al duidelijk: EBOH wil het verloren gegane terrein zo snel mogelijk herwinnen.

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Jubileumjaar met sportief ‘happy end’

0

Oranje Wit heeft zich eind mei, drie weken na het vieren van het honderdjarig jubileum, kunnen handhaven in de eerste klasse C. De ploeg van Björn Vlasblom eindigde door twee overwinningen in de laatste twee duels uiteindelijk op de tiende plaats, een punt boven de degradatiestreep.

DORDRECHT – Het waren zenuwslopende maanden voor veel Oranje Witters. Begin mei vierde de grootste vereniging uit de regio het honderdjarig jubileum met een driedaags festival op het hoofdveld, maar ondertussen moest de hoofdmacht van hoofdtrainer Björn Vlasblom en assistent Rob van der Veen zich nog wel zien te handhaven in 1C. Daar slaagde Oranje Wit op zaterdag 24 mei uiteindelijk in, maar het kostte wel bloed, zweet en tranen.

De opluchting was dan ook groot na de 2-0 zege op het al gedegradeerde Spartaan’20, de club uit Rotterdam-Zuid die vorig jaar nog net te sterk bleek voor Oranje Wit in 2F. Oranje Wit promoveerde vervolgens via de nacompetitie, waarin IFC in de finale werd verslagen. Oranje Wit leverde daarna wel flink wat goals in, want spits Brandon Könemann stopte, aanvallende middenvelder Mike Langerak vertrok naar SVW en in de eerste competitiewedstrijd liep buitenspeler Job de Geus een vervelende enkelblessure op die hem het hele seizoen parten bleef spelen.

Problemen

Eind goed, al goed voor trainer Björn Vlasblom en zijn selectie. „We horen op dit niveau thuis als vereniging en als selectie, maar we hebben het onszelf te moeilijk gemaakt’’, oordeelde Vlasblom. ,,Er viel het hele seizoen geen peil op te trekken qua resultaten. Niet alleen bij ons, eigenlijk in de hele competitie. Dat maakte het ook wel een mooie competitie, maar wel alleen als je uiteindelijk aan de goede kant van de ranglijst staat. Dat is ons gelukt, maar ik blijf erbij dat we onszelf nooit in deze problemen hadden hoeven brengen.”

Vlasblom (35) was in zijn eerste seizoen als hoofdtrainer van Oranje Wit de gevierde man met promotie. Dit seizoen kreeg hij ook de nodige kritiek van veel kanten, vooral vanwege de vele wisselingen in het team. „Dat is het moeilijkste wat er is voor een trainer, vasthouden aan je plan als de resultaten niet goed zijn. Als je constant hetzelfde blijft doen en resultaten blijven uit vinden mensen het ook vreemd, dus met matige resultaten kun je het eigenlijk nooit goed doen”, zegt hij.

„Ik denk wel dat we het dit seizoen hebben kunnen redden omdat we terug kunnen vallen op zoveel spelers. Het liefst werk je zoveel mogelijk met een vaste kern, maar veel spelers zijn op hun manier toch erg belangrijk geweest. Mike Muijen vaak in zijn rol als invaller door wedstrijden open te breken met zijn snelheid, maar bijvoorbeeld ook Julian Trebels die in de laatste twee duels nog erg belangrijk was met zijn energie op linksback.”

Spanningsveld

Vlasblom twijfelde gedurende het seizoen regelmatig aan een goede afloop. „Maar dat kun je als trainer natuurlijk nooit uitspreken of uitstralen richting je groep, je moet er altijd voor zorgen dat iedereen geloof houdt. Je zit constant met het spanningsveld tussen de druk verhogen of de druk eraf halen. In mijn eerste seizoen speelden we om promotie, maar dat is een hele andere druk dan als je tegen degradatie speelt. Dan hoef je niemand te motiveren, want dan wil iedereen onderdeel zijn van het succes”, zegt Vlasblom.

Dit seizoen was dus een stuk zwaarder, vooral in mentaal opzicht. „Tegen Papendrecht gingen we twee keer koppie onder, na die 2-0 nederlaag daar in maart hebben we ook een stevig gesprek gevoerd met de hele groep. Thuis hebben we veel wedstrijden gehad met heel veel kansen waarin we maar niet tot scoren kwamen. De 0-1 nederlaag tegen Sparta, een week na het jubileumfeest, was wel symbolisch voor hoe moeilijk we tot scoren kwamen dit seizoen. Het laatste halfuur constant in de aanval en zeker tien goede kansen, maar toch niet scoren. Toen zag het er even slecht uit, maar dankzij de zeges op Spijkenisse (van 2-0 achter naar 2-4 winst, red.) en Spartaan’20 hebben we het toch gered”, sprak een opgeluchte Vlasblom na het laatste fluitsignaal.

Het is ook maar net hoe je dit seizoen van Oranje Wit wil beschouwen. Thomas Schalekamp heeft in de competitie helemaal niet gescoord, Marwan Amraoui sloot in januari aan en kwam uiteindelijk tot drie goals. Zijn hakbal tegen Spartaan’20 op de slotdag was wel van grote waarde. „Als je puur naar die statistieken kijkt kun je ook zeggen dat het een wonder is dat we er direct in zijn gebleven. Dat gebrek aan scorend vermogen heeft het er natuurlijk niet makkelijker op gemaakt voor iedereen. Ik hoop dat we volgend seizoen met Joey van Gennip en Dylan de Melo meer doelpunten in de ploeg hebben. Waar ik ook op hoop is dat Job de Geus en Pascal van der Kooij (op foto in actie tegen Heinenoord, red.) weer helemaal zonder fysieke klachten kunnen spelen, dat is dit seizoen ook nauwelijks het geval geweest. En verder hoop ik dat de backs Joris in ‘t Veld en Duane Wolleswinkel weer echt kunnen aansluiten. Twee talentvolle jongens, maar daar heb ik als trainer nog niet mee kunnen werken door de kruisbandblessures die ze in 2023 hebben opgelopen”, zegt Vlasblom, die blij is dat ondanks de degradatiezorgen veel belangrijke spelers toch al vroeg aangaven bij de club te blijven. „Dat is een goed signaal geweest en heeft ook voor rust gezorgd. De club leeft, dat hebben we tijdens het jubileumfeest wel gezien.”

Voor meer artikelen over SV Oranje Wit klik hier.
Voor meer informatie over SV Oranje Wit klik hier.

Patrick Stolk heeft zin in rol als assistent

0

Patrick Stolk voegt zicht na het zomerreces bij de technische staf van EBOH. Als assistent-trainer zal hij dan naast de hoofdverantwoordelijke Jeffrey Monster, die aan zijn tweede jaar als de man voor de selectie bij Eendracht Brengt Ons Hoger gaat beginnen, plaatsnemen.

Stolk, die een verleden heeft bij buurman Dubbeldam, kijkt uit naar die rol naast hoofdtrainer Monster. ,,Ik ken Jeffrey al een aantal jaar, dus echt verrassingen verwacht ik niet. Ik zal Jeffrey zo veel mogelijk proberen aan te vullen waar nodig.”

De verwachtingen van Stolk zijn duidelijk, nadat de hoofdmacht een stap terug heeft moeten doen op de voetballadder.  ,,Voor mij was al duidelijk op het moment dat ik mijn jawoord gaf, dat als EBOH zich niet had kunnen handhaven dat we dan in het nieuwe seizoen voor promotie moeten gaan

Bij EBOH zal Stolk samenwerken met een aantal goede spelers. Of hij zich op de samenwerking met één speler in het bijzonder verheugt? “Ik heb op dit moment niet een specifieke speler op het oog.” Als oud-speler valt zijn aandacht wel op voetballers die op zijn oude positie spelen. “Ik ben zelf altijd verdediger geweest, dus daar let ik altijd wel extra op.”

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Rentree Kouwenhoven mag niet baten

0

Heel lang moest hij in de voetbaljaargang 2024-2025 noodgedwongen toekijken. Doelman Jan Arie Kouwenhoven, al jarenlang de trouwe sluitpost van EBOH, diende zich lang te verbijten en vierde in de slotfase alsnog zijn rentree tussen de palen. De ultieme poging om met de inzet van de routinier de degradatiedreiging af te wenden bleef echter vruchteloos.

DORDRECHT – Zijn ervaring werd grote delen van het seizoen 2024-2025 node gemist, al moet wel gezegd dat zijn vervanger – de nog piepjonge Julian van Duren – tijdens de absentie van Jan Arie Kouwenhoven prima keeperswerk bij EBOH afleverde.

Maar voor Kouwenhoven zelf was het flink door de zure appel heen bijten in een seizoen dat het de uiteindelijke Dordtse degradant bepaald niet meezat. Want inmiddels ruim een jaar geleden kreeg hij last van blessureleed. Dat was op 4 mei 2024, de dag dat EBOH met 2-3 won bij CVV Zwervers.

,,Na een botsing met spits en aanvoerder Noël Goossens liep ik op dat moment een kuitblessure op. Daardoor heb ik de laatste drie wedstrijden van vorig seizoen al moest missen. Vervolgens begon ik met frisse energie aan de voorbereiding op het inmiddels voorbije seizoen, maar begin augustus raakte ik in de eerste trainingsweek opnieuw geblesseerd. Een meniscusblessure, waardoor ik in totaal zeven maanden geen wedstrijd heb kunnen keepen’’, blikt Kouwenhoven terug op de periode van fysieke malheur.

Fysio

Een oefenwedstrijd tegen stadgenoot DFC markeerde het einde van die periode met blessureperikelen. Een duel waar de onwennigheid op voorhand vanaf straalde, want Kouwenhoven moest duidelijk weer even schakelen naar zijn rol als doelman. ,,Ik stond al in het doel voordat de toss van de wedstrijd was verricht’’, kan hij achteraf wel lachen om het ietwat kolderieke voorval van destijds. ,,Het was wel lekker om er met die wedstrijd weer in te komen, want ik heb niet zoveel te doen gehad.’’

Zijn terugkeer verliep volgens de weg van de geleidelijkheid. ,,Ik heb eerst enkele weken met de groep meegetraind. Na die eerste training had ik wel last van, want ik moest bij de fysio gekraakt worden. Het voelde allemaal nog wat stroef aan. Daar moest ik echt doorheen. Ook heb ik aanvankelijk mijn stijl wel aangepast, om weer vertrouwd te raken. In de opbouw deed ik bijvoorbeeld alles kort en daar hield en hou ik ook wel van, maar ik wist op dat moment al dat ik ook weer de lange bal zou moeten gebruiken als ik eenmaal op het veld stond. Ik ben blij dat mijn terugkeer alsnog heb kunnen maken omdat ik het team graag wilde helpen.’’

Realistisch

Tijdens zijn afwezigheid liet Kouwenhoven zijn gezicht tijdens de wedstrijddagen ook wel eens niet zien. ,,Ik heb enkele wedstrijden die we in Zeeland speelden overgeslagen. Daar was alle begrip voor binnen de vereniging en de selectie. De jongens gunden het me dat ik op zaterdag wat leuks ging doen met de kinderen op die momenten.’’

Maar de ervaren sluitpost vervulde in die periode ook een belangrijke rol: hij kroop in de huid van mentor van de nog piepjonge doelman Julian van Duren die hij  met raad en daad bijstond. ,,Julian is ambitieus en leergierig, dus we hadden elke week wel even contact  met elkaar en spraken met elkaar over het keepersvak. Ik heb geprobeerd zo’n jonge gozer te helpen door wat tips te geven en eigen ervaringen te delen, maar uiteindelijk moest hij het natuurlijk wel zelf doen. En dat was voor een jonge keeper niet makkelijk in een team dat vaak tegen klappen opliep.’’

De missie van EBOH om het hoofd alsnog boven water te houden mislukte in extremis. Kouwenhoven is daar realistisch in: ,,Ik heb in de voorbije periode geprobeerd om achterin voor een beetje rust en stabiliteit te zorgen, maar we konden natuurlijk geen wonderen verwachten. Het is natuurlijk niet alleen maar pech geweest, dat we in de eerste periode van het seizoen nauwelijks resultaten konden boeken. We hebben geprobeerd om ons er als team uit te knokken en dat is helaas net niet gelukt.’’

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

John de Wit draagt vierdeklasser over

0

RCD gaat volgend seizoen als enige zondagclub in Dordrecht ‘gewoon’ verder in de vierde klasse. De Racing Club stelde het lijfsbehoud op de slotdag veilig. Tot grote opluchting van trainer John de Wit, die de club na een lange trainerscarrière gaat verlaten en het stokje overgeeft aan het duo Gerard Laros en William Luijten.

DORDRECHT – RCD staat voor het komend seizoen geheel klaar als het gaat om het technisch kader rond de eerste twee teams. In een eerder stadium maakte de club al bekend dat Gerard Laros en William Luijten zich over de hoofdmacht gaan ontfermen als nieuw trainersduo. Zij zullen ondersteuning krijgen van Floris Mellegers als assistent-scheidsrechter annex vlaggenist en Edu Gijsberts als leider. Bij het tweede team van RCD zal het trainersduo Edward Schrijver en Sander van Rijswijk voor de groep plaatsnemen.

Het zal allemaal gebeuren in het post-John de Wit-tijdperk bij de Racing Club. De Wit nam afscheid met een 1-0 overwinning op Berkdijk, een driepunter met een gouden rand want daarmee werd stadgenoot Emma op afstand gehouden en was de veilige plek net boven de rode streep ingenomen.

De immer welbespraakte oefenmeester slaakte dan ook een zucht van verlichting na de succesvolle apotheose: ,, „Grote klasse van de jongens. Een paar weken geleden, na de nederlagen tegen Emma en Raamsdonk, gaf niemand nog een stuiver voor onze kansen. Chapeau dat we onszelf daarna nog in deze positie hebben gemanoeuvreerd door te winnen van goede tegenstanders. Dat zegt iets over de mentaliteit van dit groepje. Als het moet, staan ze op. Ik ben ontzettend blij voor de jongens én voor RCD’’, liet de trainer zich ontvallen na de ‘narrow escape’  op de slotdag van de competitie.

RCD beleefde onder De Wit een allesbehalve makkelijk seizoen, met blessureperikelen en tegenslag. Des te knapper was het dat alsnog het vege lijf werd gered, vond de oefenmeester. ,,  „Het was een moeilijk seizoen. We hebben noodgedwongen enorm verjongd. Dit jaar heb ik bijvoorbeeld Thijmen van Griensven door laten komen, al had ik dat liever in een draaiend elftal gedaan. Maar hij deed het goed. En wat te denken van Jesper Dielessen, die na de blessure van Gianni van Buuringen ineens onder de lat moest staan?’’

Voor het komende seizoen heeft De Wit nog geen nieuwe club. Na veertig jaar bij RCD, de club die hem zo na aan het hart ligt, wacht nu even het zwarte gat aangezien hij ook bij zijn andere club Madestein in Den Haag klaar is. Er waren weliswaar al aanbiedingen, maar in een meer coördinerende rol. En laat De Wit nou net van zichzelf vinden dat hij meer een trainer is.

Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD

Eindstation van SC Emma in het stadion

0

Het seizoen van SC Emma was nog net niet ten einde toen deze editie van Voetbaljournaal Dordrecht de weg naar de drukpers vond. De climax van het zondagvoetbalhoofdstuk van de hoofdmacht moest namelijk nog geschreven worden: een beslissingsduel met NSV uit Nispen op een bijzondere plek.

DORDRECHT – Het eindstation van Emma in het zondagvoetbal was namelijk in een stadion. Het beslissingsduel, waarvan de winnaar zich verzekerde van een plek in de vierde klasse – voor Emma dus bepalend wat het instapniveau op zaterdag zou worden – stond namelijk gepland in het Atik Stadion van RBC Roosendaal dat vroeger als De Luiten door het leven ging.

Op de slotdag werd SC Emma, dat in het slotseizoen voortdurend onder overlevingsdruk speelde, door stadgenoot RCD tot overwerk gedwongen. Tot frustratie van speler Randy van Eden (foto), die ook volgend seizoen als ‘oudgediende’ op zaterdag actief zal blijven voor SC Emma. ,,Dat we de nacompetitie uiteindelijk in moesten gaan, lag niet aan de laatste speeldag. We hadden ons al een aantal keer veilig kunnen spelen, maar het is telkens niet goed genoeg geweest. Op een aantal wedstrijden na hebben we gewoon te weinig gebracht dit seizoen en dus zijn we geëindigd waar we dan horen te staan. Het was nier anders: we moesten ons weer opladen voor die ene, beslissende wedstrijd die ons nog resteerde.’’

Gedurende het seizoen raakte Emma Teoman Deger als speler kwijt. Opmerkelijk: Deger vertrok eerder dit jaar naar Japan. Twee dagen voor zijn vertrek speelde hij zijn laatste wedstrijd voor het Dordtse SC Emma. Deger vond het best lastig om de club te verlaten. ,,In de fasen van het seizoen waarin ik vertrok werden selecties altijd smaller door blessures en schorsingen, dus ik heb het er voor de trainer niet makkelijker op gemaakt. Hopelijk komen mijn teamgenoten een keer langs, ze zijn van harte welkom’’, liet hij kort na zijn vertrek weten. Pech voor Deger – die als wetenschapper aan de slag is gegaan in Azië – was er overigens, want bij zijn eerste voetbalactiviteit in het land van de rijzende zon raakte hij geblesseerd.

Wie Emma naast Randy van Eden wel trouw zal blijven, is aanvoerder Michael Potkamp. De oud-speler van FC Dordrecht kondigde onlangs aan dat hij ook op zaterdag de clubkleuren van Emma blijft verdedigen.

Klik op SC Emma voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Emma voor meer informatie over de club.

G-voetballers vieren titel groots

0

Onder toeziend ook van voorzitter Arie in ’t Veld vierden de G-voetballers van Dubbeldam een groots titelfeest. In de uitwedstrijd bij Papendrecht stelden zij het kampioenschap op overtuigende wijze veilig: 1-9.

Het G-voetbal binnen Dubbeldam heeft een belangrijke plek ingenomen en aan de voetbalvorm wordt dan ook veel aandacht besteed. Sportief succes wordt dan ook op uitgebreide wijze gevierd en dus was preses In ’t Veld naar sportpark Slobbengors getogen met een schaal als bagage om de mogelijke kampioen te eren.

Daarvoor moest echter wel nog wat gebeuren. De G-voetballers van Dubbeldam gingen de laatste wedstrijd in met drie punten achterstand op HRC’14 maar wel met een beter doelsaldo. Een overwinning in de Alblasserwaard zou derhalve genoeg zijn om het kampioenschap te kunnen vieren.

Dat ging echter niet zonder slag of stoot, want aanvankelijk was er bij de Dubbeldamse helden nogal sprake van nervositeit. Daardoor kreeg thuisploeg Papendrecht de eerste kansen, maar die werden door de bezoekers goed doorstaan. Uiteindelijk nam Dubbeldam gestaag afstand van de tegenstander en kon het daarna niet meer misgaan. Via een ruststand van 1-4 werd het dus uiteindelijk 1-9 en kon het kampioensfeest gevierd worden. Mooi was ook dat de spelers van Papendrecht deelden in de feestvreugde bij de tegenstander. Als jonge ploeg begon Dubbeldam aan het seizoen dat op knappe wijze met de hoogste eer werd afgesloten. Omdat ook de JG1 een mooi seizoen beleefde en de competitie afsloot als nummer twee werd over de gehele linie goed gepresteerd door de G-voetballers van Dubbeldam.

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

Zondagavontuur eindigt met degradatie

0

Voetbalvereniging Dubbeldam sloot een belangrijk hoofdstuk in de clubgeschiedenis af. Na 112 jaar ging er definitief een streep onder het prestatievoetbal op zondag. Dat gebeurde met een degradatie uit de derde klasse, waardoor komend seizoen op zaterdag in de vierde klasse gestart zal worden.

DORDRECHT –  De 6-2 nederlaag bij Oosterhout (zie foto) markeerde het einde van een imposant tijdperk voor Dubbeldam, dat definitief voor de ommezwaai met de hoofdmacht naar het zaterdagamateurvoetbal heeft gekozen.

De degradatie uit de derde klasse op zondag was daarbij geen verrassing meer: in 2025 liep de formatie van trainer Patrick Stok, die ook volgend seizoen aan de club verbonden zal blijven, tegen nederlaag na nederlaag aan. De 4-2 knieval bij Be Ready, aan het begin van de maand mei, betekende eigenlijk al zo’n beetje de nekslag voor de Dubbeldammers.

Met de 2-3 thuisnederlaag tegen Trinitas uit Oisterwijk kwam op de voorlaatste speeldag zekerheid over het degradatielot van Dubbeldam, dat in 2025 geen resultaten meer boekte en dus afstevende op degradatie. Even was er mineurstemming, maar die sloeg op sportpark Schenkeldijk al meteen om in berusting in het lot en vervolgens in vooruitblikken op datgene wat komen gaat in het nieuwe seizoen.

Ondanks twee treffers van Tim van den Ende bleek de wedstrijd niet meer om te keren tegen de Brabantse tegenstander. ,,We hebben onszelf vaak tekort gedaan. Het was echt niet zo dat we in elke wedstrijd slechter waren dan de tegenstander’’, was het veelzeggende relaas van de tweevoudig doelpuntenmaker.

Intact

Met een selectie die voor het overgrote deel intact zal blijven, gaat Dubbeldam het komend seizoen in de vierde klasse proberen. Dan zal Stan van Pelt in elk geval niet meer van de partij zijn. Van Pelt kreeg na het duel met Trinitas zijn afscheidsmoment. Hij is niet in staat om op zaterdag te gaan voetballen en, aangezien hij ook niet naar een andere club wil overstappen, hangt hij zijn schoenen aan de wilgen.

Een aderlating voor de Dubbeldammers, want Van Pelt was (en is) een echte jongen van de club. Al heel jong kwam hij bij Dubbeldam voetballen en bijna steevast was hij er dan op zondag bij om het eerste team aan te moedigen. Samen met Jordy Wouters maakte hij uiteindelijk de stap naar het eerste team, waar hij aanvankelijk op het middenveld speelde en later de positie van opkomende back invulde. Dat deed hij al tijd met een enorme dosis inzet en een enorme werklust, waardoor hij een geliefde speler werd.

In het laatste duel bij Oosterhout kreeg Van Pelt dan ook een applausvervanging. Yorick Rombout gaat de geschiedenisboeken in als de laatste speler van de hoofdmacht van Dubbeldam die een treffer op zondag maakte. Zijn wapenfeit, de tweede van die middag, is er eentje met eeuwigheidswaarde.

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

Dordtse Football Academy start na zomervakantie

0

Na de zomervakantie wordt DFC de gastheer van een nieuw voetbalschool-initiatief. In de slotweken van het voetbalseizoen 2024-2025 werd de samenwerking bewerkstelligd met de Dordtse Football Academy, die eind augustus van start zal gaan.

DORDRECHT – Samen met DFC-voorzitter Ad Heijsman werden in de slotweek van mei de laatste knopen doorgehakt en is het officieel: de Dordtse Football Academy, gegoten in een stichtingsvorm, kan definitief van start gaan in het seizoen 2025-2026.

,,We maken weliswaar gebruik van de velden en faciliteiten van DFC, maar zijn een autonome stichting’’, licht Maarten Zilverschoon, één van de drijvende krachten achter de nieuwe voetbalschool, toe. Zilverschoon was al betrokken bij voetbalschoolactiviteiten in het Dordtse en heeft voor dit initiatief de handen ineengeslagen met Chakib Lecheb, die onder andere speelde bij Rijsoord en naast personal trainer ook al actief is geweest op voetbalschoolgebied.

De goede contacten tussen beide initiatieven leidde tot het idee om de krachten te bundelen. ,,De bedoeling is dat we straks op meerdere dagen in de week trainingen voor de jeugd gaan aanbieden’’, legt Maarten Zilverschoon uit. ,,Niet alleen voor spelers van diverse leeftijden van DFC, maar ook voor spelers elders uit Dordrecht. De opzet is er zo op gericht dat we een regionale uitstraling krijgen.’’

Categorie

Met het oprichten van de Dordtse Football Academy, een naam die verwantschap met DFC vertoont, kan er straks meer per leeftijdscategorie getraind en gewerkt gaan worden. ,,Binnen de voetbalschoolactiviteiten die we tot nu toe organiseerden hadden we te maken met verschillende leeftijdscategorieën die naast en door elkaar trainden. Straks kunnen we gerichter gaan werken, onderscheid maken tussen de allerkleinsten van vier en vijf jaar maar ook oudere jeugdspelers in de categorie van veertien en vijftien jaar bijvoorbeeld. In beginsel is het de bedoeling dat we dat op dinsdag, donderdag en zondag gaan doen, waarbij de gelegenheid ontstaat om aan te sluiten.’’

In de aanloop naar het nieuwe initiatief werd al nadrukkelijk gesproken met de trainers binnen DFC. ,,Het fundament is daarmee gelegd voor het nieuwe seizoen, want ook door de trainers wordt positief gereageerd op de ontwikkelingen rond de Dordtse Football Academy. Gezamenlijk gaan we iets moois neerzetten.’’

Overigens zal Zilverschoon in het nieuwe seizoen ook binnen de technische staf van DFC een rol gaan vervullen. Hij zal hoofdtrainer Danny Slegers, die aan zijn elfde seizoen gaat beginnen, gaan assisteren. ,,Daar kijk ik ook naar uit. Zelf ben ik ook speler geweest van DFC, dus het is mooi om op een andere manier bij het eerste elftal betrokken te raken.’’

Klik op DFC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DFC voor meer informatie over de club.

DFC doet weer van zich spreken

0

Bij het ter perse gaan van deze krant was de afloop van het seizoen voor de hoofdmacht van DFC ongewis, met het nacompetitieduel tegen Baardwijk nog op komst. Maar één ding was wel duidelijk in het tiende seizoen van hoofdtrainer Danny Slegers: het vlaggenschip van Dordts oudste voetbalclub telde in de vierde klasse weer mee.

DORDRECHT – De titel bleef buiten schot en belandde bij Seolto, maar DFC toonde in de aanloop naar de beslissende fase van het seizoen dat het klaar is om via de barrage een gooi naar een terugkeer naar de derde klasse te doen. Zes overwinningen en één nederlaag leidden immers naar het behalen van de derde periode, een verzekering van deelname aan het toetje en de kans om binnen één jaar de degradatie van het jaar ervoor uit te poetsen.

,,Die derde periode was natuurlijk hartstikke leuk, maar we waren al verzekerd van een plek in de nacompetitie’’, was het resumé van trainer Danny Slegers, die exact een decennium aan het technische roer staat bij DFC. ,,Het is in elk geval mooi dat we ons na vorig seizoen weer hebben opgericht.’’

Slegers, die straks na het zomerreces aan zijn elfde seizoen gaat beginnen bij de rood-witte brigade, slikte vorig jaar een enorme teleurstelling met zijn spelers met de degradatie uit de derde klasse die zich eigenlijk al een heel seizoen had afgetekend. In de vierde klasse, met eigenlijk alleen Alblasserdam als regioploeg tussen de oppositie, leefde de oudste club van Dordrecht echter weer op.

Een belangrijke rol was daarbij weggelegd voor Renzo Hoogmoed, die in het eerste deel van de competitie van zich deed spreken met twee hattricks. De zoon van voormalig EBOH-aanvaller Thorsten Hoogmoed sloeg Alblasserdam én SCO voor de winterstop met een doelpuntendrieluik om de oren.

,, ,,Mijn vader zei altijd dat hij meer scorend vermogen dan ik had. Dus wilde ik natuurlijk wel het tegendeel bewijzen. Als aanvallende middenvelder kom ik met mijn loopacties regelmatig in scoringspositie, maar bij SCO scoorde ik ook uit een vrije trap. Eerder dit seizoen had ik tijdens de thuiswedstrijd tegen Alblasserdam al een echte hattrick, met drie opeenvolgende doelpunten, gemaakt.’’

Achter de absolute koningsschutter van Dordrecht, Jessy van Kooten van SSW die meer dan vijftig doelpunten produceerde in het voorbije seizoen, nam Hoogmoed uiteindelijk de tweede plaats in van de topscorers in de Merwestad. Hij finishte op een totaal van achttien doelpunten, het gros al voor de winterstop aangetekend. Op dat moment had DFC nog zicht op leider Seolto, dat toen twee punten meer telde. De aansluiting met die ploeg ging verloren, maar het grote doel bleef staan. ,,We willen zo snel mogelijk terug naar de derde klasse en dat is echt mogelijk’’, was en is de rotsvaste overtuiging van Hoogmoed én Slegers. Het extra traject werd na de reguliere competitie ingezet met een duel op eigen veld met Baardwijk. En hoe de afloop ook is, DFC gaf in elk geval in het voorbije seizoen weer een teken van leven.

Klik op DFC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DFC voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.