Home Blog Pagina 4

Happy Kamille maakt naam in regio Bommelerwaard 

vv Jan van Arckel
-
0
Happy Kamille maakt naam in regio Bommelerwaard 

Het bloemenbedrijf Happy Kamille is al sinds 1957 in de bloemenindustrie. Onder leiding van Laurens van den Oord ontwikkelt het bedrijf zich goed in de regio Bommelerwaard. Maar Happy Kamille doet meer, er zijn namelijk ook een hoop medewerkers die bij Jan van Arckel furore maken in de selectie-elftallen. Job Lamers, Job Vermeulen en Luca van Harsel praten ons bij. 

is een familiebedrijf dat al sinds 1957 een belangrijke speler is in de Nederlandse bloemenindustrie. Het is begonnen door de opa van Laurens van den Oord, die het in 2003 overnam van zijn ouders die het in 1971 in handen kregen. Wat het als bedrijf verder bijzonder maakt, is de nauwe band met de lokale gemeenschap. Er werken veel scholieren, die bij hen in de kas werken. Op dit moment hebben ze 34 jongeren in dienst, waarvan er veel voetballers zijn. Zij begrijpen de belangrijke rol die sport speelt in hun leven, en daarom bieden ze flexibele werktijden aan zodat ze hun werk bij hen kunnen combineren met hun trainingen en wedstrijden. Op de vraag waarom Happy Kamille momenteel de marktleider is reageerde Van den Oord lachend: “Omdat we de grootste zijn!”. 

Job Lamers 

Job Lamers – afkomstig uit Ammerzoden – keept momenteel in het tweede van Jan van Arckel. Lamers heeft op zeer respectievelijk niveau gekeept in het verleden. Op zijn 16e keepte hij een jaar bij OJC Rosmalen, waar hij uitkwam in de 5e divisie. Over zijn kwaliteiten is Lamers glashelder. “Op de lijn ben ik op mijn best. Daarnaast ben ik sterk in de lucht als ik het vertrouwen heb en kan ik mijn onderscheid maken in het coachen”, zo geeft hij zelf aan. 

Momenteel wisselt Lamers zijn wedstrijden in het tweede af met de derde keeper, maar zijn ambitie is uiteraard om in het eerste elftal te keepen. “Soms frustreert het een beetje, maar ik kan daar zeker zelf iets aan veranderen. Ik ben pas 18 jaar en ik train al met de senioren mee vanaf mijn veertiende. Als ik in de voorbereiding laat zien dat ik beter ben, dan maak ik zeker kans”. 

Job Vermeulen 

De 19-jarige Job Vermeulen staat al bijna zijn hele leven in het hart van de jeugdteams van Jan van Arckel. Momenteel speelt hij in het tweede waar hij regelmatig het slot op de deur is. “Ik denk dat ik goed op het laatste moment kan ingrijpen. Daarnaast ben ik tactisch sterk alleen moet ik nog meer durven om in te dribbelen of een bal diep te spelen in plaats van breed”, zo zegt hij zelf. 

“Het mooiste zou zijn als ik het eerste van Jan van Arckel haal. Dat is het hoogst haalbare bij deze club. Ik kom zelf hier vandaan dus zou het heel mooi zijn als ik hier in het eerste zal spelen. Ik moet zelf gewoon bewijzen dat ik er klaar voor ben”, voegde een ambitieuze Vermeulen daaraan toe. 

Luca van Harsel 

De creatieve Luca van Harsel komt op zijn 17e al uit in de voorhoede van het eerste van Jan van Arckel. Zelf geeft hij aan dat hij in het eerste een andere positie kreeg, maar dat hem dat wel goed afgaat. “Ik speelde de hele jeugd eigenlijk als aanvallende middenvelder. Toen ik in het eerste kwam moest ik in de spits of aan de buitenkant. Daar hadden ze extra mankracht nodig”, aldus Van Harsel. 

De liefde van Van Harsel voor Jan van Arckel blijkt eindeloos te zijn. “Ik wil hier eigenlijk voor altijd blijven voetballen. Het is een superclub en ik zit hier al mijn hele leven. Ik hoop dat ik op korte termijn een vaste basisspeler in het eerste kan worden. Dat ga ik doen met mijn linkerbeen en mijn inzicht, dat zijn mijn sterkste punten. Jan van Arckel hoort gewoon in de derde klasse en we moeten ervoor zorgen dat we daar blijven.” 

Vorig jaar werd Jan van Arckel ongeslagen kampioen in de vierde klasse. Dit seizoen vechten zij voor lijfsbehoud en nemen ze het op tegen GDC, BLC en BZC’14 onderin de derde klasse. 

Klik op Jan van Arckel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Jan van Arckel voor meer informatie over de club.

Hoe ‘echte DSC’er’ Jack Ackermans de harten veroverde bij de Kerkdrielse voetbalclub

vv DSC
-
0
Hoe ‘echte DSC’er’ Jack Ackermans de harten veroverde bij de Kerkdrielse voetbalclub

Jack Ackermans heeft een enorme impact gehad op de club DSC en alle leden. Na 25 jaar van onvoorwaardelijke toewijding aan het eerste elftal van DSC, neemt Jack afscheid van zijn rol als verzorger. Het markeert het einde van een tijdperk voor zowel de club als voor Jack zelf, die door zijn inzet en betrokkenheid een onmiskenbare stempel heeft gedrukt op de club en de regio. Tom de Vaan, lid van het bestuur, praat ons bij over de rol van Ackermans bij DSC.

Ackermans heeft bijna alle rollen gehad die je binnen een amateurvereniging kan bedenken. Als speler kwam hij uit in het eerste elftal, waar hij bekend stond als bloedfanatiek. “Jack liep nog wel eens tegen een kaartje aan, maar de laatste jaren werd dat al wel wat minder”, vertelt een lachende De Vaan.

“Jack is echt van de club”, vervolgt De Vaan. “Nadat hij in de selectieteams had gevoetbald, heeft hij zich om laten scholen. Hij is toen meer de medische kant opgegaan, waarna hij uiteindelijk verzorger werd bij het eerste elftal. Hij is heel gedreven, een echte DSC-man. Hij is veel meer voor de club dan een verzorger. Ook in sociaal opzicht was hij heel belangrijk.”

Ook de verzorging van de sponsorkleding en uitstraling kon je aan Ackermans overlaten. “Binnen het eerste elftal was de leidersrol een beetje vervaagd. We hadden leider die moest stoppen vanwege gezondheidsredenen, maar dat is toen verdeeld over de assistenten en ook over Jack. En hij was daar heel serieus mee. Qua discipline is hij van de oude stempel. Hij was altijd heel erg duidelijk”, aldus De Vaan.

De Vaan benadrukt dat Ackermans door zijn toewijding altijd voor sympathie binnen de club heeft gezorgd. Zijn fanatisme, hulp en inzet hebben ervoor gezorgd dat hij een geliefde en gerespecteerde figuur binnen DSC is geworden. Het is dan ook geen verrassing dat Jack in de regio Bommelenwaard werd uitgeroepen tot Vrijwilliger van het Jaar.

“We hebben daar inderdaad een verkiezing voor en Jack heeft die gewonnen. Het geeft aan hoe geliefd en gewaardeerd hij is. Hij loopt hier al heel lang, iedereen kent Jack. Hij wint niet voor niets zo’n prijs.”

Na 25 jaar in deze onmiskenbare rol heeft Ackermans besloten dat het tijd is om afscheid te nemen van zijn werk als vrijwilliger. Het was geen gemakkelijke beslissing, maar hij zelf benadrukt dat de tijd gekomen is om een stap terug te doen en ruimte te maken voor nieuwe gezichten. Het afscheid van het eerste elftal betekent echter niet dat Ackermans niet meer betrokken zal zijn bij DSC. Zijn hart zal altijd bij de club blijven, en hij blijft ongetwijfeld een belangrijk gezicht binnen de gemeenschap.

“Wij vinden het jammer, voor ons hoefde hij niet te stoppen. Maar hij heeft zelf aangegeven dat het genoeg is geweest. En het is niet zo dat hij niet meer op DSC zal zijn. Zijn zoon keept altijd nog in de selectieteams en zijn dochter heeft hier ook gevoetbald, dus hij zal ongetwijfeld nog veel op de club te vinden zijn. Het is een echte DSC’er en we vinden het ook mooi dat hij er zelf mee is gestopt. Wij waarderen hem enorm.”

Klik op DSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSC voor meer informatie over de club.

GVV’63-aanvoerder Stefan Blom stopt na maar liefst zeventien seizoenen in het eerste: ‘Promotie als afscheid zou mooi zijn’

GVV 63
-
0
GVV’63-aanvoerder Stefan Blom stopt na maar liefst zeventien seizoenen in het eerste: ‘Promotie als afscheid zou mooi zijn’

Na zeventien seizoenen in het eerste elftal van GVV’63 heeft Stefan Blom besloten dat het tijd is om zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Een versleten heup heeft het voor hem onmogelijk gemaakt om nog verder te spelen, en zo komt er een einde aan zijn lange carrière als speler.

Stefan Blom, die al vele jaren een vaste waarde is in het eerste team van de club uit het kleine dorp, heeft een bijzondere band opgebouwd met GVV’63. Als klein jongetje groeide hij op bij de amateurclub uit Gameren. “Mijn vader is altijd al lid geweest van GVV’63 en heeft hier ook altijd gevoetbald. Ik ben zelf geboren in S’Hertogenbosch, maar opgegroeid in Gameren. Het was dus logisch dat ik hier ging voetballen”, zo laat Blom weten.

Vanaf zijn vijfde doorliep Blom al de jeugdelftallen door van GVV’63 en wist al op zijn 16e zijn debuut te maken in het eerste elftal. “Ik denk niet dat ik een toonaangevende speler was, in de jeugd stond ik altijd linksbuiten en scoorde ik best veel. Maar dat werd steeds minder en dus werd ik meer een dienende speler”, zo reageert Blom bescheiden. Uiteindelijk ontpopte Blom zich als verdedigende middenvelder in het hoogste team van GVV’63.

Helaas voor GVV’63 en voor Blom zelf, komt er een noodgedwongen einde aan zijn jarenlange reeks bij de club uit Gameren. Door een blessure aan zijn heup, moet hij de schoenen eerder aan de wilgen gaan hangen dan hem lief is. “Ik heb een versleten heup opgelopen. Als ik op deze manier met voetballen doorga, dan moet ik dadelijk een nieuwe heup en dat wil ik nog niet. Dat wil ik nog even uitstellen. We kijken nu van wedstrijd tot wedstrijd met de trainer om te kijken of ik nog een bijdrage aan het team kan leveren. En dan probeer ik het zo goed mogelijk af te sluiten.”

“Ja, ik baal er wel van. Zeker omdat ik niet zo goed stil kan zitten. Ik moet wel opletten met welke sporten ik ga doen en daarnaast wil ik ook mijn afscheid kunnen plannen. Ik dacht er vorig jaar nog aan, maar toen speelde ik wel alles dus ging ik nog door. Dat het dan nu zo tot een einde komt, dat is wel balen ja”, voegde Blom daaraan toe.

De optie om in een lager elftal te gaan spelen, was voor Blom geen optie. “Nee, ik ben daar niet de speler naar. Ik ben te fanatiek voor mijn teamgenoten en de scheidsrechters op dat niveau. Dat zal voor niemand goed zijn”, zei hij lachend.

Maar GVV’63, met in bijzonder het eerste elftal, is nog zeker niet van Blom af. De aanvoerder zal vanaf volgend jaar, onder aanvoering van een nieuwe technische staf, de rol van teammanager gaan bekleden. “We zijn al bezig om een goede groep voor volgend jaar en dat gaat al best wel goed. Ik heb al met de nieuwe trainer gesproken, dat ging goed en ik blijf zo lekker betrokken. Ik ben wel benieuwd hoe het is om toe te gaan kijken in die managende rol.”

Over zijn afscheid bij GVV’63 is Blom glashelder. Hij wil nog altijd vol voor promotie gaan zodat hij op een goede manier kan afsluiten als voetballer. “We willen via de nacompetitie promoveren. Als ik kijk naar onze voetballende kwaliteiten zijn we dat misschien wel verplicht. Het zal ervan afhangen dat we er op de juiste momenten zullen staan. Maar afscheid nemen met promotie dat zal heel erg mooi zijn.”

Klik op GVV’63 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV’63 voor meer informatie over de club.

 

Nieuwe rol in nieuwe seizoen voor Reinier Wondergem bij SVOD’22

SVOD 22
-
0
Nieuwe rol in nieuwe seizoen voor Reinier Wondergem bij SVOD’22

Maar liefst acht jaar was Reinier Wondergem assistent-trainer bij tweedeklasser SVOD’22. Volgend seizoen stopt de clubman als trainer, maar blijft wel betrokken bij de hoofdselectie en gaat hij de sportverzorging op zich nemen.

“Nu Pim Bruins vertrekt en Harro Hazelaar weer terugkomt als nieuwe trainer vond ik het een mooi moment om zelf ook als assistent-trainer te stoppen. Acht seizoenen was best een lange tijd en bovendien ook een fikse investering qua tijd. Al heb ik het altijd met heel veel plezier en voldoening gedaan. Tot het eind van het seizoen blijft ik deze rol vervullen en gaan we proberen om er met elkaar nog het maximale uit te halen.”

De keuze om de verzorggingsstaf te versterken is een weloverwogen besluit. “Al jarenlang is de bezetting qua verzorging op zaterdagen een lastig punt. Nu doen Frank Smits en Louise Midavaine dat en vanaf het nieuwe seizoen zal ik daar op zaterdagen bijkomen. In het verleden heb ik ook vier seizoenen prima met Harro samengewerkt op het trainingsveld, maar nu zal dat dus even wennen zijn in die andere rol.”

Met SVOD’22 wist Wondergem dat het dit seizoen een lastige klus zou worden om echt voor de bovenste plekken mee te strijden. “We hebben de afgelopen seizoenen wel wat kwaliteit ingeleverd. We hadden een prima lichting en daarvan spelen verschillende gasten nu op een nog hoger niveau. Je weet dat de kans erin zit dat jongens op een hoger niveau zichzelf willen bewijzen. We blijven een club die niet betaald en waar je dus afhankelijk bent van wat er uit de eigen jeugd dan doorkomt. Soms heb je geluk en doe je een aantal seizoenen op hoog niveau mee en boek je succes. Maar dan beleef je vaak als kleine dorpsclub ook periodes dat het wat minder is. Daarbij is het ook gewoon een heel sterke klasse waarbij veel ploegen, op IFC en MZC’11 na misschien, redelijk aan elkaar gewaagd is. Win je twee wedstrijden sta je in de subtop, verlies je er twee dan val je ineens een aantal plekken terug. Het is dus wel zaak om geregeld je punten te blijven pakken.”

Het geluk is volgens Wondergem wel dat de huidige selectie relatief jong is en toch de nodige kwaliteit herbergt. “Daar kunnen we nog jaren mee vooruit. In de jeugd zit wel behoorlijk wat talent, dus voor de toekomst zie ik het wel positief in hier bij SVOD’22. Een jonge en talentvolle groep spelers, dat gaat vaak ook onlosmakelijk gepaard met wisselvalligheid. In onze resultaten en wedstrijden is dat iets wat je dus dit jaar geregeld terugziet.”

De rol als assistent is hem door de jaren heen altijd prima bevallen, vooral als klankbord fungeren voor enerzijds de hoofdtrainer en anderzijds de spelers. “Dat heb ik met veel plezier gedaan, maar nooit met de ambitie om ooit zelf hoofdtrainer te worden. En ook uitsluitend bij deze club, want ik zou nooit als trainer kunnen en willen werken bij een andere vereniging dan SVOD’22.”

Vanwege een hernia was Wondergem, die nooit in het eerste elftal speelde van, toen nog Oostkapelle, vrij vroeg gestopt. Hij werd jeugdtrainer en later dus assistent. Nu komt daar dus na acht jaar een eind aan. “Ik ben bij Jaimy van Bloppoel begonnen, daarna onder Harro gewerkt en nu samen met Pim. Ik heb veel mooie momenten gehad, veel geleerd en ook mijn eigen idee kwijt gekund. Volgend seizoen wordt vast wennen, maar ik kijk er met genoegen naar uit.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Niels Dekker heeft eindelijk zijn stek als eerste keeper te pakken

SVOD 22
-
0
Niels Dekker heeft eindelijk zijn stek als eerste keeper te pakken

Na bijna tien jaar heeft Niels Dekker eindelijk zijn stek als eerste keeper bij SVOD’22 te pakken. Op zestienjarige leeftijd sloot hij aan bij de eerste selectie, maar steeds moest hij genoegen nemen met een rol op het tweede plan. Tot Dion Aerssens koos voor een overstap naar VCK en Dekker zijn kans greep.

“Eindelijk kan ik mezelf eerste keeper noemen. Veel van de voorgaande seizoenen heb ik een beetje een dubbelfunctie gehad. Eerst keepen bij het tweede en dan als reservekeeper aansluiten bij het eerste elftal. Dat waren dan vaak wel lange zaterdagen haha. Daarnaast heb ik ook geregeld met blessures te kampen gehad die me veel duels aan de kant hielden. Nu gaat het vooralsnog goed en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.”

Dekker was in het eerste seizoen dat SVOD’22 uitkwam in de eerste klasse ook eerste man, maar na drie wedstrijden sloeg het noodlot toe. “Ik kreeg te maken met een rughernia en heb toen een operatie moeten ondergaan. Sindsdien ben ik wel wat voorzichtiger geworden en probeer me zo goed mogelijk soepel en fit te houden. Vorig seizoen heb ik een compleet seizoen in het tweede elftal gespeeld en dat was prettig om terug ritme en vertrouwen op te bouwen.”

Na het vertrek van Aerssens naar VCK wilde Dekker maar één ding: eerste keeper worden. Al die jaren van keeperstrainingen en in mezelf investeren had ik dat als uiteindelijke doel. Tot nu toe mag ik zeker niet klagen en gaat het goed. Ik voel het vertrouwen ook en dat is altijd erg prettig.”

De keeperstrainingen met Bart van Wuyckhuyze, die overigens volgend seizoen hoofdtrainer wordt bij v.v. Serooskerke, en de wedstrijden in het tweede.. “Dat heb ik er altijd voor over gehad en ik denk dat ik door de jaren heen een betere keeper ben geworden. Ik ben nu vijfentwintig en hoop de komende jaren hier onder de lat te blijven staan. Met Harro komt er nieuwe trainer die we allemaal goed kennen en die de club ook kent. We hebben een vrij jonge groep maar wel met jongens die toch ook al wat seizoenen op dit niveau actief zijn. Er zit nog best veel rek in denk ik, dus hopelijk kunnen we de komende jaren nog wat stappen omhoog zetten.”

De huidige stek in de middenmoot is volgens de goalie niet direct een positie die passend is bij de kwaliteiten van de groep. “Maar als we wat blessures krijgen dan wordt de spoeling soms wel dun en dan krijgen we het lastig. Het is een sterke klasse en er zijn veel teams die redelijk gelijkwaardig zijn. Ondanks dat we soms tegen een tik aanlopen qua resultaat blijft de vibe in de groep wel goed en dat is ook al heel belangrijk.”

De doelman begon ooit op zijn zesde met voetballen bij de club, een keuze die niet direct met gejuich ontvangen werd door zijn ouders. Een aantal jaren later besloot hij om bovendien te kiezen voor een rol als keeper. “Dat trok me altijd ook wel aan en ik bleek er aanleg voor te hebben. Het heeft uiteindelijk even geduurd, wat langer misschien dan bij sommige keepers, om in het eerste terecht te komen. Ik heb er veel trainingsuren en tijdsinvesteringen voor over gehad maar het is me toch gelukt. Nu wil ik er de komende jaren hopelijk ten volle van gaan genieten en proberen met SVOD’22 zo ver mogelijk te reiken.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

‘Als we zo blijven voetballen, dan blijft BZC’14 op dit niveau’

BZC 14
-
0
‘Als we zo blijven voetballen, dan blijft BZC’14 op dit niveau’

De spanning onderin de derde klasse in de regio Bommelenwaard is om te snijden. Zwaluwe, GDC, Jan van Arckel, BLC en BZC’14 maken onderling met zijn vijven uit wie er in de derde klasse mag blijven. Aanvoerder van BZC’14, Daan Schriever heeft er alle vertrouwen in dat GDC’14 zich kan handhaven.

 Schriever kan al op 19-jarige leeftijd vertellen dat hij de trotse aanvoerder is van BZC’14. Dit seizoen kreeg hij de band overhandigd van trainer Mo Duzgun, waardoor hij nog meer verantwoordelijkheid heeft. “Mijn hele jeugd speelde ik al bij Zuilichem en later is dat BZC geworden. Op mijn vijftiende trainde ik al mee met het tweede en van daaruit maakte ik de stap naar het eerste. Nu zit ik alweer vier jaar in het eerste.”

“Middenin het seizoen kwam de trainer naar mij toe kwam de trainer naar mij toe om te vragen of ik de kar wilde trekken.’ Als dat moet, dan moet dat maar’ zei ik zelf en zodoende ben ik de aanvoerder geworden”, zo vertelt hij heel nuchter. “Het is moeilijk om zelf te zeggen, maar ik wil altijd mijn duels winnen en ik probeer het goed neer te zetten. Daarnaast ben ik denk ik wel een gezellige jongen in het team en kan ik wel aardig voetballen”, aldus de middenvelder die de laatste tijd meer als centrale verdediger fungeert.

BZC’14 kende een mindere start van dit seizoen in de derde klasse. De ploeg van Zuilichem won slechts vier duels van de eerste zeventien, maar Schriever geeft aan dat het de laatste paar weken een stuk beter gaat met het eerste elftal. “We vechten nu veel meer voor elkaar. Door die strijdlust hebben we wel wat punten weten te pakken.”

BZC’14 wist verrassend te winnen van Schelluinen met 5-3, tot grote genoegen van Schriever. “Het was een lastige wedstrijd. Iedereen had gecarnavald en er waren wat spelers een beetje grieperig. Maar uiteindelijk hebben we echt gevochten voor de drie punten. Het zat ook eindelijk een keer mee en dat is ook wel een keer fijn.”

Het zit enorm dicht bij elkaar onderin de derde klasse. Momenteel is het gat tussen nummer tien Zwaluwe en nummer veertien BLC slechts vier punten. Door de vernieuwde regels van de KNVB zullen de onderste twee rechtstreeks degraderen, maar Schriever geeft aan dat BZC’14 met hun kwaliteiten goed genoeg is om zich te handhaven.

“Als we zo blijven voetballen als tegen Schelluinen, dan blijven wij in de derde klasse, daar heb ik alle vertrouwen in. We zijn veel meer een team geworden, we hebben veel meer strijdlust. De eerste paar wedstrijden was dat er niet. Hoe dat er gekomen is, durf ik niet te zeggen. Maar ik heb er heel veel vertrouwen in.”

Alles is nog mogelijk voor BZC’14. De ploeg onder leiding van Mo Duzgun heeft nog maar liefst negen wedstrijden voor de boeg. De vorm zit er in ieder geval beter in. Van de afgelopen vijf duels werden er maar liefst drie gewonnen.

Klik op BZC’14 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BZC’14 voor meer informatie over de club.

‘Ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers’ 

vv Alem
-
0
‘Ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers’ 

Na twee seizoenen bij VV Alem, gaat hoofdtrainer John Cornelissen vertrekken. De voormalig assistent bij OJC Rosmalen maakt vanaf de club met het oranje shirt, de stap naar Boxtel. Voor Cornelissen was het geen makkelijke beslissing om Alem in te ruilen voor de koploper van de vierde klasse. 

Als assistent-trainer van OJC, kwam Cornelissen in aanraking met Alem. “Twee seizoenen geleden ben ik er begonnen. Ik kende de voorzitter vanwege een vorige relatie die ik daar had. Toen hoorde ik dat de toenmalige trainer ging stoppen. Ik heb toen bij de voorzitter, Tonny van Lent, aangegeven dat ik interesse had. Toen is eigenlijk het balletje gaan rollen en al vrij snel werd duidelijk dat we een goede klik hadden. Ook nu heb ik het nog steeds naar mijn zin en ik heb zeker nooit spijt van deze keuze gehad.” 

Door de versterkte degradatie-regeling en de vele weerstand in de derde klasse, degradeerde Alem vorig jaar via de nacompetitie. “Dat is natuurlijk niet iets waar we trots op zijn. Maar als je kijkt naar hoe de competitie was, hoe wij speelde en het aantal punten dat we haalden, deden we het heel netjes. Als je kijkt naar het resultaat was dat minder, maar ik heb spelers zien groeien en beter zien worden. Dat ze de manier van spelen echt onder de knie kregen, daar haalde ik heel veel genoegdoening uit”, zo geeft Cornelissen aan. 

“Ik kan wel gaan solliciteren bij een vijfdeklasser met veel budget, maar dan is kampioen geen kunst. Qua resultaat had het beter gekund dan de degradatie, maar dit jaar doen we het goed in de vierde klasse. We staan bovenaan in de tweede periode, dus dat is positief. Maar ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers”, voegde hij daaraan toe. 

Na dit seizoen zal Cornelissen vertrekken bij Alem. De hoofdtrainer van de vierdeklasser zal de stap maken naar Boxtel, waar hij wederom als hoofdtrainer zal fungeren. “Het begon een beetje te spelen in december. Ik zat te denken aan de perspectieven bij deze club. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier, maar ik wilde kwalitatief een stap vooruit maken. Ik moest dus een keuze maken tussen een club waar ik vrienden heb, of een stap omhoog. Vanuit het tweede elftal hier komt er weinig doorstroming, omdat het allemaal oud spelers uit het eerste elftal zijn. Dus als je bepaalde dingen wil implementeren, dan moet je de afweging maken om te vertrekken of te blijven. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een club waar ik meer weerstand kan krijgen.” 

Bij Boxtel hoopt Cornelissen meer bagage op te bouwen en wederom jonge spelers te ontwikkelen. “Ik kreeg het gevoel in de gesprekken dat de club ambitie heeft en een talentvolle O19. Ze staan momenteel bovenaan dus dat zegt genoeg. Hier kunnen echt spelers vanuit de O19 doorstromen naar het eerste en dat is ook de opdracht die ik heb gekregen om die te implementeren. Dat is de concrete doelstelling en dat is de reden dat ik daarop ben ingegaan.” 

Cornelissen houdt warme herinneringen over aan zijn twee seizoenen bij Alem. De 38-jarige geeft aan dat hij zeker wat heeft weten te bewerkstelligen bij de club. “We zijn voor het eerst in de clubhistorie op trainingskamp geweest. Daar maak je natuurlijk herinneringen die je 

niet snel zal vergeten. Ik ga ze natuurlijk enorm missen. In het afgelopen anderhalf jaar heb ik veel vrienden gemaakt. Het is altijd lastig als je drie dagen in de week bij elkaar bent en je maakt veel plezier, dan ga ik dat zeker missen.” 

Klik op V.V. Alem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Alem voor meer informatie over de club.

Peter Tahitu pakt Zeelandia-handschoen komend seizoen op bij dames

vv Zeelandia Middelburg
-
0
Peter Tahitu pakt Zeelandia-handschoen komend seizoen op bij dames

Met meer dan dertig jaar aan trainerservaring is Peter Tahitu met recht iemand die zijn sporen meer dan ruimschoots al heeft verdiend. Momenteel is hij trainer van Zeelandia Middelburg JO15. Komend seizoen pakt hij als hoofdtrainer de handschoen weer op bij Vrouwen1. Een rol die hij ook van 2015 tot en met 2018 al eerder vervulde.

“En daar had ik toen een enorm talentvolle lichting. In ons eerste seizoen werden we kampioen, het seizoen erna tweede en ons derde seizoen werden we kampioen en promoveerden naar de derde klasse. Toen Zeelandia en Dauwendaele ging fuseren bij de dames ben ik vertrokken.  Met leden ogen heb ik toen gezien hoe het opgebouwde niveau langzaamaan wegebde. Pasgeleden kreeg ik de vraag om weer de dames te gaan trainen en ik wil proberen om het verloren terrein te gaan herwinnen.”

Naast trainer bij Zeelandia Middelburg stond Tahitu ook aan het roer bij onder andere JVOZ MO15/17-1 en Kloetinge MO17-1. Dus naast kennen van het opleiden van jongens, is bij de gedreven oefenmeester meer dan genoeg bagage om ook deze nieuwe uitdaging tot een succes te maken.”

Want volgens de Middelburger moet vooral niet vergeten worden dat er ook binnen het meiden- en damesvoetbal voldoende talent rondloopt. “Het is alleen belangrijk om het te zien en om ze dan uiteindelijk beter te maken. Ik heb bij JVOZ ook meiden gehad die naar Sparta vertrokken. Nou, dan praat je echt wel over voetbalkwaliteit hoor, want het meiden- en damesvoetbal zit al jarenlang behoorlijk in de lift.

Overigens was Tahitu, die als voetballer overigens alleen uitkwam voor Jong Ambon, ook nog twaalf seizoenen werkzaam voor Serooskerke. Bij Jong Ambon was hij ook kortstondig nog opvolger van Paul Telussa. De trainersrol bij de club waar hij zijn hele leven op het veld stond liep echter niet zoals gehoopt en Tahitu stapte voortijdig op. “Dat is jammer, maar voor mij een gesloten boek. Ik ben nu bij Zeelandia Middelburg en daar kan ik mijn voetbalidee prima kwijt als trainer.”

Overigens verrichte hij scoutingswerk voor de voetbalbond KNVB. “Scouten was leuk, maar ik wilde weer terug het veld op. Er is voor mij niks leukers dan talentvolle spelers en speelsters beter maken. Dat het damesvoetbal bij de club minder loopt, dat gaat me aan het hart en daar wil ik graag een kentering teweeg gaan brengen.”

Dat hij na het jeugdvoetbal weer kiest voor senioren is een weloverwogen keus. “Ik ga sowieso nooit lager dan een JO14. Ik wil graag ook technisch/tactisch kunnen trainen. Bij jongere leeftijden wordt dat lastig. Na een aantal jaren jeugd kijk ik nu weer uit om bij de dames aan de slag te gaan. Maar eerst met de JO15 zo hoog mogelijk eindigen en jongens doorontwikkelen, dat is voor nu prioriteit één.”

Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.

Kinderpraktijk Papendrecht sponsort jeugdarbiters VV Papendrecht

vv Papendrecht
-
0
Kinderpraktijk Papendrecht sponsort jeugdarbiters VV Papendrecht

Kinderpraktijk Papendrecht heeft alle jeugdscheidsrechters van Voetbalvereniging Papendrecht in het nieuw gestoken. Wat een geweldige geste! Het sponsoren van de 15 jeugdarbiters middels nieuwe KNVB-kleding is een mooie manier om de scheidsrechters te ondersteunen en ze de juiste uitstraling en professionaliteit te geven. Het is ook een stimulans voor de jeugdscheidsrechters om hun rol serieus te nemen en trots te zijn op hun bijdrage aan de sport. Naast deze sponsoring krijgen ze ook een KNVB-training tot clubscheidsrechter aangeboden.

De eigenaresse van Kinderpraktijk Papendrecht, Danielle Bouter, heeft de sponsordeal mogelijk gemaakt. Voorzitter Karel Spitsbaard en scheidsrechterscoördinator Aad Koot van VV Papendrecht zijn dan ook erg blij met de samenwerking en bedanken Danielle voor haar waardevolle bijdrage aan de club. Dit initiatief wordt door zowel de scheidsrechters als de clubleden enorm gewaardeerd. Aad Koot: “We zijn heel blij met de erkenning en waardering voor onze bijdrage in het voetbal. Het is mooi om te zien hoe enthousiast onze scheidsrechters zijn en hoe hun inzet wordt gewaardeerd.”

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

RCS-speler Marvin Priem hoopt op een ‘American Dream’

vv RCS
-
0
RCS-speler Marvin Priem hoopt op een ‘American Dream’

Hij is momenteel basisspeler van derdeklasser RCS uit Oost-Souburg, maar daar kan vanaf komend seizoen wel eens verandering in komen. Marvin Priem hoop op een American Dream en wil gaan studeren en sporten in de Verenigde Staten.

“Ik ben bezig om te proberen een student-athlete studiebeurs te krijgen en dat ik dan bij een Amerikaans College of University. Overal heb je daar sport & studieprogramma’s en ik wil heel graag proberen of het me gegeven daar anderhalf of twee jaar lang aan deel te kunnen nemen. Het is nog in de beginfase, maar ik heb er goede hoop op.”

Priem heeft zijn oudere broer Jordy als voorbeeld, die in het verleden voor een horecaopleiding ook een tijdje in Amerika verbleef. “Dat was een ongekende ervaring en die wil ik ook graag meemaken. Eerst wil ik mijn bachelor ‘econometrie & operational research’ afronden hier aan de Tilburgse Universiteit. Als dat lukt dan hoop ik uiteindelijk na de zomer ergens in Amerika mijn opleiding te kunnen vervolgen.”

Tot die tijd speelt Marvin, wiens vader Wim assistent is bij de vertrekkend trainer Ralph Zegers, zijn wedstrijden als ‘Souburgse stofzuiger’ voor de derdeklasser. “De mensen bij RCS gunnen me deze droom wel en ik blijf tot het laatste moment mijn stinkende best doen om met de ploeg zo ver mogelijk te reiken dit seizoen.”

Een gespecialiseerd bedrijf heeft een video van de middenvelder opgenomen en die wordt nu naar verschillende scholen in Amerika gestuurd. “En dan is het te hopen dat er een school in die mij deze kans wil bieden. Het liefst hoop ik dan op een club in een redelijk warme staat en waar ook wat te beleven is. Want het is dan wel de bedoeling om er te studeren, te sporten en het leven en de mogelijkheden in Amerika te ontdekken.”

Bij RCS draait de box-to-box-speler een stabiel seizoen en is in het elftal van Zegers doorgaan onbesproken basiskracht. “Ik kan zowel in een 1:3:5:2 en 1:4:3:3 systeem behoorlijk uit de voeten. Ik geniet ervan om een verbindingsspeler te zijn in het elftal. Overigens heb ik in de jaren bij RCS ook al centraal achterin, links- of rechtsback en in de spits gespeeld. Maar van zestien tot zestien spelen, daar geniet ik echt van.”

Het lijkt hem top om dit seizoen met een prijs af te sluiten bij zijn club, maar hoopt vooral dat de droom die hem al een aantal jaren triggert écht gaat uitkomen. “Het is nu allemaal enorm spannend en vooral afwachten. Ik wil de financekant uit en graag daar dan mijn diploma ook kunnen halen. Dat lijkt me echt top.”

In de sterke competitie leed Priem en zijn ploeg na de winterstop een onverwachte 1-3 nederlaag tegen FC Axel. “Dat was doodzonde. Ik was geschorst, maar dat soort wedstrijden moet je wel winnen als je wilt strijden voor een prijs. We moeten elke wedstrijd het maximale geven en als we dat kunnen opbrengen, dan zou het mooi zijn om minimaal de nacompetitie te halen. Het zou voor mij een mooie afsluiting zijn.”

Klik op RCS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RCS voor meer informatie over de club.

1...345...1.332Pagina 4 van 1.332

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.