Blessures, van klein tot groot, van kortdurend tot maandenlange revalidatietrajecten. Het loopt allemaal als een rode draad door de voetballoopbaan van Bart Huisson bij Zeelandia Middelburg. Ook dit seizoen staat de 25-jarige aanvaller door een blessure vooralsnog buitenspel.
“Het begon ooit in 2015 toen ik de kruisband in mijn rechterknie afscheurde. Later is me dat nogmaals gebeurd aan dezelfde knie. Maar vanaf die eerste keer heb ik feitelijk altijd wel met blessures gesukkeld. Nadat ik toen geopereerd was is er een bacterie ingekomen en heeft het herstel extra lang geduurd. Na een jaar of twee gerevalideerd te hebben mocht ik weer voetballen en brak ik mijn enkel…”
Na die enkelbreuk bleef het blessurespook de Middelburger steeds frequenter achtervolgen en sloeg soms de moedeloosheid wel eens toe. “Ik heb nog een keer een half seizoen bij het tweede gespeeld en dat ging toen aardig, in de winter stapte ik over naar het eerste en speelde nog in de nacompetitie. Toch voelde het nooit meer alsof ik de volledige kracht nog bezat van voor die zware kwetsuren en kreeg ik te kampen met steeds kleine kwalen. Een hamstrings, een enkel en ga zo maar door.”
Voor aanvang van dit seizoen voelde de spits zich echter fit en ging vol goede moet aan de bak om een basisplek te veroveren. Toch sloeg het noodlot weer toe. “Op de training ging ik door mijn linkerknie en voelde direct wel dat het fout zat. De kruisband was ingescheurd en werd dus weer achteruit geworpen. Gelukkig ben ik weer op de weg terug, want ik wil zo graag het team helpen. Maar dat kan alleen als je honderd procent fit bent en daar werk ik ook hard aan. Wel waak ik ervoor dat ik té snel begin, want dat werkt alleen maar averechts heb ik door de jaren heen gemerkt.”
Hoewel Huisson graag wil terugkeren, speelt er ook een ander facet in zijn achterhoofd en dat is het familiebedrijf. “Mijn ouders runnen sportwinkel Intersport Erik en het is de bedoeling dat ik dat ga overnemen. Blessureleed kan je dan niet gebruiken. We gaan ook grondig verbouwen en dan moet daar ook een stuk focus naartoe. Af en toe denk ik er dan ook nu wel over na dat, mocht ik nóg een keer een flinke blessure oplopen, ik er een punt achter ga zetten. Dat is het me dan niet meer waard, al is dat nu nog niet aan de orde.”
De afgelopen seizoenen was hij misschien wel vaker bij de fysio te vinden dan op het veld met zijn ploeggenoten, al is de lol van de kleedkamer en de vriendschappen op wedstrijden wel hetgeen hem de drive geeft om steeds terug te keren op het veld. “Op de zaterdagen ben ik er altijd bij, dat is mijn drijfveer. Het is vooralsnog geen topseizoen en juist dat maakt het extra zuur dat je geen rol van betekenis kan spelen. De afgelopen twee jaar heb ik amper speelminuten gemaakt in het eerste, dus dat ik wel mijn ultieme doel. Het lijkt me mooi om ooit nog eens met Zeelandia Middelburg de tweede klasse te bereiken, basisspeler te zijn voor een langere periode en af en toe mijn goaltjes mee te pikken. Voorlopig richt ik me nog op fysiobehandelingen, krachtoefeningen en rustig opbouwen op het trainingsveld. Niets overhaasten. Dat heb ik door de jaren heen inmiddels wel geleerd.”
Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.
