HOOGERHEIDE – Als zesjarig ventje is Niels Adriaansen bij RKVV Meto gaan voetballen en is er sindsdien nooit meer weggeweest. ‘En dat gaat ook nooit gebeuren. Mijn hart kleurt volgens mij wel aardig rood-wit-blauw, dus een andere club? Nee hoor, laat mij maar proberen hier zo ver mogelijk te reiken.’
Hoe ver dat reiken zal zijn dat moet dit seizoen aan het eind blijken. “We draaien best een goed seizoen, al is het na de winterstop wel een beetje wisselvallig. Groede zie ik wel de titel pakken en dan zullen we samen met Vogelwaarde en NSV moeten uitvechten wie eventueel tweede en derde gaan worden. Die plekken geven sowieso recht op nacompetitie. Dus de kansen op rechtstreekse promotie of via een eventuele periodetitel hebben we volledig zelf in de hand.”
Thuis op het eigen kunstgras of in uit wedstrijden op soms erbarmelijke velden, het is voor de tricolores uit Hoogerheide soms een wereld van verschil. “Dan zie je soms ook dat we in uitwedstrijden te weinig punten hebben gepakt. En soms ook tegen ploegen die veel lager geklasseerd zijn zoals Koewacht en Graauw onnodig schade hebben opgelopen. Die wisselvalligheid is wel doodzonde natuurlijk.”
En die wisselvalligheid die kan Adriaansen ook toeschrijven als het gaat over zijn eigen prestaties op het veld. Al ligt daaraan een heel ander oorzaak aan ten grondslag. “Ik kom van heel erg ver en heb er bijna twee jaar uitgelegen vanwege een afgescheurde kruisband, een gescheurde binnenband én meniscus. Voor mij is nu pas de fase aangebroken dat ik pijnvrij kan voetballen. Dat is echt weer een heerlijk gevoel en is iets wat ik echt heb gemist.”
Adriaansen, wiens vader ook jarenlang bij Meto speelde, geniet dus optimaal van zijn terugkeer in het eerste elftal bij de vijfdeklasser. Daar speelt hij in het huidige systeem als linker centrale verdediger. “Dat is wel even wennen want ik heb eigenlijk mijn hele leven, en dus ook de afgelopen tien seizoenen bij het eerste, linksback gespeeld. Nu speel ik in een andere rol en dat is soms wel wennen. Ik ben ook als speler sinds die zware knieblessure wel veranderd. Maar ik moet toegeven dat deze rol me nu steeds beter begint te bevallen.”
In de ogen van de Hoogerheidenaar heeft Meto absoluut wel een spelersgroep die het in zich moet hebben om te promoveren. “Dat is natuurlijk geen opdracht die je zomaar ‘eventjes’ realiseert. Want je merkt ook dit seizoen dat je soms onverwacht met tegenslagen te maken krijgt en bepaalde wedstrijden niet in winst weet om te zetten. Als je écht voor de titel wilt gaan moet je constanter zijn dan wij tot nu toe hebben gepresteerd. Maar ondanks dat denk ik zeker dat we een selectie hebben die een niveau hoger niet zal misstaan en die daar ook moet kunnen meespelen, daar ben ik echt van overtuigd.”
Voor de verdediger was het vooral zaak om na zijn blessure weer een basisplek te veroveren in het elftal. “Zoveel mogelijk minuten maken is na mijn blessure wel het allerbelangrijkste. Ik ben blij met iedere minuut die ik nu, en dan vooral pijnvrij, al heb kunnen spelen. Ik ben geblesseerd geraakt toen we nog in de vierde klasse speelden. Hopelijk kunnen we onze doelstelling om zo snel mogelijk weer terug te promoveren nog realiseren, dat zou voor mij na mijn terugkeer dit seizoen extra bijzonder maken.”
Klik op rkvv Meto voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv Meto voor meer informatie over de club.
