Raymond Verlome (50) traint al drie seizoenen de doelverdedigers van DVV’09 en is al jaren bevriend met sluitpost Dennis van der Velde (31). Maar door diens gedwongen afscheid om gezondheidsredenen was Verlome afgelopen seizoen voor hem veel meer dan een keeperstrainer.

Ze kennen elkaar al van hun periodes bij Flakkee, waar zij allebei een verleden hebben. Nadat Verolme eerst zelf op doel stond in Middelharnis, keerde hij later weer terug bij Flakkee als keeperstrainer van Van der Velde. Die was inmiddels de nieuwe doelman van de geelblauwen geworden. ,,Toen was de band tussen Dennis en mij al erg goed”, zegt Verolme. ,,We vertelden elkaar alles.”

Verolme, geboren in Scheveningen maar opgegroeid in Middelharnis, kwam zijn voetbalvriend jaren later bij DVV’09 opnieuw tegen. Dat was in 2015. Van der Velde had er toen, na jaren in het eerste van Flakkee, inmiddels al twee seizoenen bij de zaterdagvierdeklasser uit Dirksland opzitten. Verolme maakte die stap na zeven jaar keepers trainen in Oude-Tonge bij DBGC.

Ook in Dirksland bleken Verolme en Van der Velde een goede klik met elkaar te hebben. ,,Ik ben nogal fantiek”, zegt Verolme. ,,Over dingen die ik als keeper zie, kon ik bij Dennis altijd mijn ei kwijt. En alles wat ik zei, zoog hij als een spons op. Dat maakt het fijn om met iemand zoals hij te trainen.” Ondertussen kreeg Van der Velde langzaam maar zeker steeds meer gewrichtsklachten in zijn rug, knieën en polsen. Afgelopen september bleek uit onderzoek in het ziekenhuis de doelman een vorm van gewrichtsreuma te hebben. En het advies dat hij kreeg, was om direct te stoppen. Maar de sluitpost wilde zijn team niet in de steek laten en besloot het seizoen af te maken.

,,Sindsdien is onze band nog beter geworden”, zegt Verolme. ,,Want Dennis zat daar gewoon heel erg mee en hij moest toch zijn gevoelens kwijt.” Zeker omdat Van der Velde ondanks zijn gewrichtsklachten een sterk seizoen draaide. ,,Hij pakte gewoon punten voor DVV. Dat deed hij het jaar ervoor al. Alleen, ik vond hem nog elke keer beter worden. Als je dan gedwongen wordt om te stoppen omdat het met je gezondheid niet goed gaat, dan is dat voor hem natuurlijk moeilijk. Want als je diep in zijn hart keek, wilde hij niet stoppen. Maar ja, hij moest gewoon.”

Verolme trok zich het leed van zijn voetbalvriend, die door een knieblessure al voor het slot van de competitie moest stoppen, persoonlijk aan. ,,Ik wil als keeperstrainer de jongens bij DVV helpen en dat heeft Dennis ook heel erg. Ik voelde gewoon zijn pijn. Dat was voor mij gewoon heel moeilijk te accepteren. Zeker omdat je allebei bloedfanatiek bent en voor iedereen door het vuur gaat.”

Daarbij denkt Verolme dat een keeper eerder naar een keeperstrainer toetrekt dan naar de hoofdtrainer. ,,Binnen een team is een keeper toch een eenling, maar hij is ook begaan met alle spelers om zich heen. Maar als een keeper een fout maakt of een doelpunt tegen krijgt, dan verwerk je dat als keeper-zijnde toch alleen. Maakt een spits een doelpunt, dan viert hij dat met heel het team. Als keeperstrainers weten wij wat keepers bij dat soort dingen voelen. En daar kom je als keeper toch eerder mee bij je keeperstrainer dan bij je hoofdtrainer.”

Lewedorpse Boys is bezig aan een moeilijk seizoen in de derde klasse van het zaterdagvoetbal. Door een aantal langdurige blessures bij bepalende spelers strijdt de ploeg tegen degradatie. Volgens sterkhouder Oscar de Kooning is handhaving het ultieme doel. “Voor aanvang van dit seizoen had ik ons in de top van het rechterrijtje gezet, maar door veel tegenslagen binnen het team is overleven het hoogst haalbare.”

Dat Lewedorpse Boys een lastig seizoen kent, heeft ook te maken met het blessureleed van De Kooning. “In de derde wedstrijd van het seizoen, het duel tegen Yerseke, heb ik mijn meniscus gescheurd. Ik ben eind november geopereerd en ben nu weer op de weg terug. ”

De inmiddels 29-jarige De Kooning is een belangrijke schakel. “Ik ben zelf één van de oudere spelers en voel mij geroepen om de leider binnen het veld te zijn en de kar te trekken. Ik ben van veel jongens ook jeugdtrainer geweest, waardoor ze wel wat van mij aannemen en weten dat ik fanatiek kan zijn tijdens trainingen en wedstrijden.”

De controlerende middenvelder is niet de enige speler die in de lappenmand heeft gelegen.  “Helaas zijn veel sterkhouders dit seizoen langdurig geblesseerd geweest. Desondanks denk ik dat wij genoeg kwaliteit hebben met spelers als Olde Raas, Sven Nieuwenhuijze, Matthijs van ‘t Westeinde, Jesper Poortvliet en Dave van de Klooster. We hebben een team waar nog erg veel rek in zit. We spelen standaard met vijf jongens van achttien jaar in de basis.”

Volgens de kleine middenvelder ontbeert het de ploeg soms aan volwassenheid. “We moeten als team volwassener worden. We kunnen best lekker ballen, maar soms vraagt een wedstrijd ook om de mouwen op te stropen en dan mag er weleens aan de rem getrokken worden. “
Ondanks de lage klassering gelooft de kleine middenvelder nog steeds in een goede afloop. “In deze klasse steken Yerseke en RCS erboven uit. De andere teams zijn aan elkaar gewaagd, waarbij iedereen van elkaar kan winnen. Zo kan een laagvlieger opeens van een stabiele subtopper winnen.“