Als keeperstrainer van het eerste, tweede en de hoogste jeugdteams, ziet Eric Stoffelen bij RSV wekelijks een hoop keepers voorbijkomen. En dus weet de oud-doelman inmiddels maar al te goed, waar een doelverdediger aan moet voldoen. “Vooral betrouwbaar zijn voor je verdediging.”

Stoffelen kan het na al die jaren tussen de palen, als geen ander weten. “Op mijn 40ste ben ik gestopt, maar toen ik 47 was, heb ik hier nog een half jaartje in het eerste gekeept.” Begonnen bij BSC uit Roosendaal, kwam hij via RKVV Roosendaal, rond zijn achttiende in Rucphen terecht. “Het neefje van mijn vrouw speelde bij RSV. Later ben ik ook nog trainer van het tweede én leider van het eerste geweest.”

Vreemde wezens
Vier jaar geleden, pakte hij opnieuw de handschoen om keeperstraining te geven op. “Ik had het al een aantal jaar gedaan, maar ben toen tussendoor even gestopt.” Inmiddels 56 jaar oud, kan Stoffelen het nog steeds niet laten. “Tijdens trainingen sta ik nog wel eens op goal. Als we geen twee keepers hebben, wil ik het best doen.” En dat terwijl vooral zijn knie, niet meer helemaal in topconditie is. “Tijdens het tennissen bleef mijn voet staan en heb ik mijn kruisband, binnenste- en buitenste meniscus gescheurd. Na twee operaties en twee jaar revalidatie, gaat dat nog buitengewoon goed op trainingen.” Alhoewel. “Ik merk dat ik wel wat kracht verlies. En bij sommige ballen denk ik: die had ik tien jaar geleden nog gehad.” In de tijd dat Stoffelen zelf nog binnen de lijnen stond. “Meevoetballen was nooit mijn sterkste punt, maar ik trainde graag en keepen vond ik echt heel leuk. Wat dat betreft zijn keepers ook een beetje vreemde wezens”, lacht hij. “Je bent onderdeel van het team, maar staat toch alleen in de goal.” Dat is in het hedendaagse voetbal niet veranderd, veel van de rest wel, weet Stoffelen. “In mijn tijd mocht je nog terugspeelballen pakken. Nu kun je je als keeper echt onderscheiden als je goed kunt voetballen. Dat wordt veel meer gevraagd. Ik zou daar zelf moeite mee hebben gehad.”

Communicatie
Iets wat hij zijn doelmannen probeert mee te geven tijdens de trainingen. “Je bent tegenwoordig bijna een soort extra veldspeler. Dus trainen we veel op voetbalkwaliteiten, als trappen en passen. Daarnaast moet je vooral rust brengen en betrouwbaar zijn voor je verdediging. In plaats van onderscheiden met mooie reddingen, heb ik liever dat ze het goed neerzetten.” Dan hoef je ook geen showkeeper te zijn. “Liever maar vier ballen op goal, dan tien. En dat ze weten dat die bal voor de keeper is.” Met al zijn ervaring, weet Stoffelen dat gevoel als geen ander over te brengen. “De basis en bepaalde keepershandelingen, moeten gewoon goed zijn. Simpele ballen pakken en verwerken. Maar daarnaast is het ook een stukje communicatie en spelers coachen. Ik was zelf altijd luid en duidelijk aanwezig.” Net als nu tijdens de trainingen. “Bijvoorbeeld hoe je moet gaan staan. Of dingen waar ze zelf op willen trainen. Van paaltjes, naar springen en dingen op snelheid.” Voor Stoffelen vooral heel leuk om te doen, helemaal als het tijdens wedstrijden terugkomt. “Als er dan situaties zijn, waar ze echt iets met de dingen waar we op hebben getraind kunnen doen, is dat mooi om te zien.” Keepen moet dan ook een beetje in je zitten, vindt Stoffelen. “Ik ben zelf ooit begonnen als middenvelder, maar voor mij was dat veld veel te groot. Op mijn negende ben ik toen keeper geworden, ook omdat je dan altijd het spel voor je hebt.” Of omdat je er specifiek op kunt letten op tv, vertelt de inwoner van Rucphen. “Tijdens voetbalwedstrijden kijk ik altijd naar hoe keepers staan.” Vooral van Bart Verbruggen, kan Stoffelen tegenwoordig genieten. “Dat is een uitzonderlijke keeper, die gaat een grote worden. Als je ziet hoe hij punten pakt, met zijn reacties.” Aan het enthousiasme waarmee hij over zijn vak praat, ligt het dan ook niet. “Ik heb er ontzettend veel plezier in, maar het moet altijd van twee kanten komen. Als die jongens geen motivatie meer hebben om te komen, dan stop ik. Voorlopig ga ik nog lekker door!”

Klik op RSV de laatste artikelen over de club.
Klik op RSV voor meer informatie over de club.

Na een succesvolle periode bij BSC, met onder meer een kampioenschap in de vierde klasse, maakte Bas Antens afgelopen zomer de overstap naar RSV. Een kijkje in een andere keuken, iets waar de trainer na 32 jaar in Roosendaal wel aan toe was. “Ik kende het daar wel.”

En dat nieuwe vond hij dus in Rucphen, bij vierdeklasser RSV. “In die zin is het misschien een aparte keuze.” Want nadat Antens (37) met BSC kampioen was geworden in de vierde klasse én ook een niveau hoger liet zien prima mee te kunnen, kwam zijn overstap voor sommigen misschien wat onverwachts. Maar niet voor hemzelf. “Na 32 jaar kende ik het daar wel. Ik wilde eens in een andere keuken kijken.”

Goed gevoel
Die keuken werd dus RSV. “Dat gebeurde eigenlijk redelijk toevallig. Er kwam ter sprake dat ze een trainer zochten, dus zei iemand: dan bel je Bas toch even.” Zo gebeurde. “Daarna hebben we gesprekken gehad en dacht ik na een paar weken: waarom niet?” Een weloverwogen keuze, vertelt hij. “RSV is een groeiende vereniging, met een goede JO19 en JO17. Daardoor staat er ook bij het eerste een jonge en leergierige groep, met veel intensiteit. Daar ga ik graag mee aan de slag, om die jongens als trainer verder te kunnen ontwikkelen.” En voorlopig, bevalt hem dat tot nu toe alleraardigst. “Het is nog beter dan verwacht! Ik ben positief verrast door de bereidheid van die gasten.” Al is het ook voor Antens wel even wennen. “Bij BSC had ik echt rasvoetballers, nu zijn we veel meer bezig met spelprincipes inslijpen.” Want, zo vertelt de trainer. “Ik wil heel graag voetbal spelen aan de bal en overal een man meer zien te creëren.” Hoe? “Door geduld op te brengen en vervolgens het juiste moment te gaan leren herkennen.” Ook zonder bal. “Het liefste zet ik zo hoog mogelijk druk.” Een flinke aanpassing, zo heeft hij gemerkt. “Dat waren ze hier niet echt gewend, speelden met name vanuit de omschakeling.” En dus gaat dat proces met vallen en opstaan, heeft Antens gemerkt. “Tuurlijk maak je dan wel eens fouten, maar dat is niet erg. We besteden er heel veel aandacht aan en dan zien die jongens vanzelf ook dat het werkt. Dat geeft een goed gevoel.”

Ontwikkelen
Zo goed, dat de hoofdtrainer qua doelstelling hoog durft in te zetten. “Beter doen dan vorig jaar!” Oftewel, hoger eindigen dan zesde. “Er zijn een hoop ploegen kanshebber voor die eerste vijf, dus dat gaat een flinke klus worden.” Maar misschien nog wel belangrijker dan dat. “Is het ontwikkelen van de speelwijze. Als we daar een stap in kunnen maken, is het seizoen wat mij betreft al geslaagd.” Zeker met het oog op de toekomst. “Op de lange termijn willen we een gooi doen naar de derde klasse, maar daarvoor hebben we ook aanwas vanuit de jeugd nodig.” Naast een duidelijke speelwijze. “Als spelers erin gaan geloven, gaan we vanzelf resultaat halen!” Voorlopig zit dat volgens Antens wel goed. “Ik heb zeker het gevoel dat ze er vertrouwen in hebben.” Toch gaat RSV zich dit seizoen ook heus wel een keertje aanpassen aan de tegenstander. “Soms moet je misschien iets realistischer gaan spelen. Maar eerst gaan we ons focussen op wat we willen en kunnen doen, daarna is aanpassen makkelijker.” De inwoner van Nispen, in het bezit van zijn UEFA B, ziet het de komende jaren dan ook al helemaal voor zich. “Ik heb wel de intentie om hier langer te blijven. De komende seizoenen verder ontwikkelen en naar die derde klasse. Daar, of in de tweede klasse, ligt ook als trainer mijn ambitie.” Zijn periode bij BSC, was wat dat betreft een leerzame. “Ik heb geleerd hoe belangrijk de samenstelling van een selectie is. Qua dynamiek, balans in spelers én karakters. Je moet echt lekker met een groep kunnen werken.” En dat doet Antens nu bij RSV dus. “Het is meer ‘back to basic’, maar daar geniet ik momenteel heel erg van!

Klik op RSV de laatste artikelen over de club.
Klik op RSV voor meer informatie over de club.