Home Blog Pagina 6

Bij SVC liggen de verwachtingen opnieuw hoog

vv SVC
-
0
Bij SVC liggen de verwachtingen opnieuw hoog

Terug naar die vierde klasse. Dat was voor SVC afgelopen jaar het doel. Kampioen werd de ploeg op één punt na uiteindelijk niet en ook promotie zat er via de nacompetitie niet in. Toch kijkt Bart Dijke met een tevreden gevoel terug op het voorbije seizoen. “We hebben het gewoon goed gedaan!”

Al hadden ze dat bij de vijfdeklasser uit Standdaarbuiten ook wel een beetje verwacht, is hij eerlijk. “In de vierde klasse vond ik ook dat we het prima deden. Dus de verwachtingen lagen wat dat betreft best hoog.” Met een tweede plaats en slechts één punt minder dan kampioen Gloria UC, werd aan die verwachtingen voldaan. “Alleen is het dan natuurlijk jammer dat je net niet het kampioenschap pakt.” Ook de nacompetitie werd volgens Dijke (22) niet helemaal wat ze er bij SVC van hadden verwacht. “Daar zat wel meer in.”

Plezier
Maar teleurgesteld, is de jongeling niet. “Aan de motivatie lag het niet. We hebben ook genoeg goede wedstrijden gespeeld en iedereen heeft zijn best gedaan. Het draait bij ons toch vooral ook om de gezelligheid. Dat we leuk en lekker kunnen voetballen met z’n allen.” Iets wat Dijke al een aardig tijdje in het blauw met wit doet. “Sinds de F1 speel ik bij SVC.” Een jaar of vier geleden, maakte hij zijn debuut. “Ik mocht al meetrainen bij het eerste, daar word je dan vanzelf ook beter van.” Aan een vertrek, heeft de inwoner van Standdaarbuiten nog nooit gedacht. “Dat ga ik ook niet doen! Het is een soort vriendenteam en ik woon hier al heel mijn leven. Een gezellige club en een leuk team. Ik heb er nog altijd veel plezier in. Dat is voor mij het belangrijkste.” Al heb je dat natuurlijk nog meer, als je ook veel wedstrijden wint. “Ons doel is om nu wél kampioen te worden.” Heeft iedereen binnen het team daar vertrouwen in? “Zeker weten! Voor de volle honderd procent.”

Snelheid
Met hem als snelle buitenspeler. “Haha! Ze zeggen het. Ik duik wel vaak de diepte in.” Meestal vanaf de linkerkant, vertelt de linkspoot. “Heel soms sta ik ook rechts.” Een doel qua doelpunten, heeft Dijke niet. “Assists vind ik eigenlijk net zo mooi. Maar ik houd het niet echt bij.” Toch kunnen ze voorlopig nog wel even van de vleugelflitser genieten. Als het aan hemzelf ligt dan tenminste. “Ik heb het nog altijd hartstikke naar mijn zin. En de voetbal is voor mij een straat verderop…” Altijd lopend naar de club, dus? “Af en toe pak ik de auto!”

Klik op SVC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVC voor meer informatie over de club.

RBC speelt gelijk in topper

RBC
-
0
RBC speelt gelijk in topper

HEERLEN – RBC heeft voor de vierde maal dit seizoen met 0-0 gelijk gespeeld. De afgelopen drie duels kwam de ploeg van trainer-coach Mark Klippel steeds dichterbij de twee bovenste clubs. UDI’19 en Groene Ster verloren hier en daar punten, waardoor het gat steeds kleiner begon te worden. RBC begon de topper tegen Groene Ster met één punt achterstand.

De oranje-witten begonnen sterk aan het duel en kregen enkele goede kansen op de openingstreffer. Rhomar Boudra was de eerste die de trekker mocht overhalen. Jens Wirix werd goed weggestuurd door Moustafa Mohammad die op zijn beurt Boudzra vrij zag staan. De inlopende Boudzra haalde hard uit, maar de keeper kon redding bieden. Gino Stolk kreeg nog een rebound, maar zag zijn inzet over gaan.

Daarna ontstond er een flinke kansenregen voor het doel van Groene Ster. Na enkele schijven en doelpogingen werd de laatste afgevlagd vanwege buitenspel. Jelte Pal werd even later weggestuurd en zag zijn inzet vanaf rechts gekeerd worden door de doelman. RBC moest bij de les blijven en moest vooral oppassen geen fouten te maken.

Twee van dat soort fouten werd de Roosendaalse ploeg bijna fataal. Glaucio Ventura Tiago speelde Angelo Mathilda met een boogbal aan, die probeerde een aanvaller van de thuisploeg uit te kappen. Dat lukte ook, maar speelde de bal iets te ver voor zich uit. Hij moest dit met een tackle corrigeren. Voor de rust wilde hij met een inworp een teamgenoot bereiken, maar deze was te kort. Groene Ster kon oppikken en schoot het cadeautje bijna binnen. De bal eindigde op de paal.

In de tweede helft was het vooral hollen van de ene goal naar de andere goal en weer terug. De fysiek zware wedstrijd werd steeds meer een slijtageslag. Degene die zou scoren, zou ook met de winst er van door gaan. Groene Ster kwam via een frommelbal voor doelman Mathilda, maar RBC’s goalie was niet van plan zijn fort te laten innemen. RBC was dichtbij een treffer via een kopbal van aanvoerder Perry Bierkens. Ventro Tiago kwam mee op en zag na een goede aanval zijn schot gepareerd worden.

De grootste kans was voor de ingevallen Angelmo Vyent. Die werd weggestuurd en als Vyent eenmaal op snelheid is haal je hem niet meer bij. Hij kwam rechts alleen voor de keeper – keek nog of er teamgenoten mee waren – maar besloot uiteindelijk zelf te schieten. Met een voet kon de keeper redding brengen. Groene Ster was nog gevaarlijk met een schot voorlangs en in het zijnet. In de absolute slotfase ging RBC nog eenmaal naar voren. Met een gewonnen ingooi door goed druk zetten van de ingevallen Yassine Mejres, kwam Vyent in het zestienmeter gebied. Hij wilde gaan schieten en de speler van Groene Ster wilde dit beletten. In plaats van de bal te raken, werd Vyent vol geraakt. Een zekere strafschop, maar de scheidsrechter zag er niets in. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met Mark Klippel klik je hier.

Het duel eindigde daardoor in een 0-0 stand. Bij UDI’19 en Baronie werd het ook gelijk (2-2), waardoor de huidige top 3 onveranderd blijft.

Groene Ster – RBC 0-0 (0-0)

Opstelling RBC: Angelo Mathilda; Glaucio Ventura Tiago (Sander Wirix), Perry Bierkens, Aart Veldhof, Jordi Ewanena; Rhomar Boudzra, Jens Wirix (Yassine Mejres), Marwin Reuvers; Jelte Pal (Cas van den broek), Gino Stolk (Angelmo Vyent), Moustafa Mohammad

Scheidsrechter: L. Hendrix

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club.

TVC Breda gooit roer om: ‘Samen naar een nieuw begin met passie als kompas’

TVC Breda
-
0
TVC Breda gooit roer om: ‘Samen naar een nieuw begin met passie als kompas’

BREDA – TVC Breda heeft sinds het begin van dit seizoen een compleet nieuw bestuur. De fusieclub uit Breda heeft een grondige herstructurering doorgemaakt onder leiding van hun nieuwe voorzitter: John van den Berg. Met een frisse visie en een vernieuwd bestuur mikt de club op een solide toekomst: ‘’Daarbij gaat respect voor het verleden hand in hand met een ambitieuze aanpak voor de toekomst’’, vertelt Van den Berg.

De club heeft een compleet nieuw bestuur aangesteld, bestaande uit vijf bestuursleden en negen commissieleden, elk verantwoordelijk voor specifieke aspecten binnen de club. Het nieuwe organogram omvat rollen zoals adviseur algemeen, juridische zaken, social media, en sportiviteit en respect. Van den Berg legt uit: “We zagen dat er veel overlap was en dat mensen elkaar soms in de weg stonden. Daarom hebben we een nieuwe structuur opgezet waarbij ieder zijn eigen verantwoordelijkheden heeft, maar ook nauw samenwerkt met anderen.”

Een belangrijk motto van het nieuwe bestuur is: “Respect voor het verleden, samen naar een nieuw begin met passie als ons kompas’’, vertelt Van den Berg. ‘’Dit betekent niet alleen waardering voor wat er in het verleden is opgebouwd, maar ook een sterke focus op vernieuwing en betrokkenheid van alle leden. Voor leden, door leden” benadrukt Van den Berg.

Duurzaamheid en financieel beheer
Een van de grootste uitdagingen waar TVC Breda mee te maken had, waren de hoge energiekosten en veldhuur, vooral na de coronaperiode die de club financieel zwaar heeft getroffen. “Normaal zat onze hele kantine vol. Dat was een grote inkomstenbron voor ons als club waar gezelligheid hoog in het vaandel staat.’’

Dat kon zo niet langer vond Van den Berg: ‘’We hebben met het nieuwe bestuur samengezeten om te kijken wat er anders kon,” vertelt hij. “We moesten snel handelen om financiële problemen te voorkomen. Zo zijn we met de gemeente in gesprek over onze schulden en vinden we ook de veldhuur te hoog. We hebben een behoorlijke achterstand, maar we maken langzaam vooruitgang.”

Onder de nieuwe leiding zijn er aanzienlijke stappen gezet in de verduurzaming van de club. Er zijn 54 zonnepanelen geïnstalleerd, mede mogelijk gemaakt door sponsoren, en er is een nieuwe airco in de kantine geplaatst. Van den Berg legt uit: “We hebben ook gekeken naar manieren om geld te verdienen met de zonnepanelen door teruglevering aan het net. Dit moet helpen om de maandelijkse kosten te verlagen. Daar komt de airco ook in het plaatje: we hoeven geen gas meer te stoken om onze kantine te verwarmen. Die ketel heeft ons namelijk veel geld gekost’’, zegt Van den Berg, lachend als een boer met kiespijn.

Nieuwe structuur en betrokkenheid
Sinds de fusie met VVV Breda in 2005, waar Van den Berg als jeugdsecretaris actief was, heeft hij een lange staat van dienst bij de club. Nu, als voorzitter, werkt hij samen met een team dat bestaat uit Karina Holzen (secretariaat), Rob Hoksbergen (penningmeester), en de commissieleden Kevin Faas en Ed Enots. Dit team vormt de kern van wat zij de “denktank” noemen, die het nieuwe beleid en de richting van de club heeft vormgegeven.

“De voorgaande voorzitter heeft zijn functie moeten neerleggen om gezondheidsredenen en de andere twee bestuursleden stopten vanwege hun leeftijd. We hebben veel respect voor hun werk, maar het was tijd voor vernieuwing,” zegt Van den Berg. “We zijn in mei/juni echt gestart met gesprekken over een nieuw bestuur. Dat startte met een groepje of tien, waarmee we onze intenties bekend maakten. Daarna zijn er steeds meer mensen opgestaan die ook mee wilden helpen.’’

Bij de herstructurering zijn er de volgende commissies opgetuigd: de jeugd-, breedtesport-, topsport-, activiteiten- en de sponsorcommissie. Voor deze commissies zijn in totaal negen mensen gevonden, die invulling gaan geven aan de nieuwe koers die TVC Breda zal gaan varen.

Toekomstvisie
Met de nieuwe bestuursstructuur en een focus op duurzaamheid en maatschappelijk betrokkenheid, kijkt TVC Breda naar de toekomst met optimisme. “We willen financieel gezond zijn en transparant over onze financiën. Betrokkenheid van leden en vrijwilligers is cruciaal, en we willen een club zijn waar iedereen zich welkom voelt,” aldus Van den Berg.

Een nieuwe website en mogelijk een nieuw logo staan ook op de agenda. “We hebben onderzoeken laten doen door studenten en zijn aan het kijken naar nieuwe logo’s en kledingontwerpen. We willen er zeker van zijn dat onze uitstraling de nieuwe stijl van de club weerspiegelt.”

Op sportief vlak speelt TVC Breda momenteel in de vierde klasse met een jonge ploeg. “Onze ambitie is om in deze klasse te blijven en indien mogelijk hogerop te komen,” zegt Van den Berg. “Alles wat meer is, is mooi meegenomen. We nemen het stap voor stap, net zoals onze nieuwe stijl.”

Klik op TVC Breda voor de laatste artikelen over de club.
Klik op TVC Breda voor meer informatie over de club.

’s-Gravendeel wint buren ‘ruzie’ van Strijen

vv s Gravendeel
-
0
’s-Gravendeel wint buren ‘ruzie’ van Strijen

’s-Gravendeel heeft een zakelijke 2-0 overwinning geboekt op Strijen.

En wat kan er over de eerste helft gezegd worden. ’s-Gravendeel had over het algemeen wat meer balzit en controleerde de wedstrijd. Alhoewel Strijen uiteraard weleens voor het ’s-Gravendeel doel verscheen, werd meer gevoetbald op de helft van Strijen. Echt uitgespeelde kansen werden er niet gecreëerd.
Rond minuut tien werd er na een corner wel op het doel geschoten door Luc Rozendaal, maar het schot werd gesmoord.
Met een half uur gespeeld, wist de mee opgekomen Leon de Jong naar binnen te trekken en vanaf rand zestien met links uit te halen, de safe van Strijen doelman Sem Kerkhof was fraai te noemen.
Vijf minuten voor het rustsignaal kwam Levi Vugts net te laat voor het doel en gleed in het luchtledige na een voorzet van Dejan Bislimi. Dit was deel één.

De amusementswaarde steeg ietwat in de tweede helft. Er waren tien minuten gespeeld toen Jimmy Waasdorp de eerste echte redding moest verrichten. Een leep balletje net in het zestienmetergebied richting ’s-Gravendeel doel van Jay Loen werd met de vingertoppen van Waasdorp over het doel getikt.
Er was net iets meer dan een uur gespeeld toen scheidsrechter Biesot naar de penaltystip wees. Zonder het zelf te weten kreeg Jeffrey Molema de bal tegen zijn arm. Waarna Levi Vugts de strafschop voor zijn verantwoording nam. En hoewel Sem Kerkhof de bal nog toucheerde verdween de bal in het Strijen doel, 1-0.
Doordat Strijen nu wat meer ging voetballen, kreeg ’s-Gravendeel iets meer ruimte. Dit omdat Strijen uiteraard voor de gelijkmaker ging.
Dejan Bislimi wist aan de linkerkant Dustin Zomerhuis te vinden. Uitglijdend was zijn poging te zacht om Kerkhof te verrassen.
Iets later aan de rechterkant was Koen Colijn zijn tegenstander te slim af, nu was het Dejan Bislimi die een kans kreeg om de stand te veranderen. Maar Bislimi wist het doel niet te vinden.

Strijen kreeg nog wel kansen voor de gelijkmaker. Wesley Luijendijk trapte vanaf de rechterkant de bal met een vrije trap rakelings naast het doel.
Met achttien minuten op de klok leek de gelijkmaker in de maak. Een inschattingsfout in de ’s-Gravendeel defensie deed Kosta de Wit alleen op Jimmy Waasdorp doen aflopen. Zijn poging werd verijdeld door dat Luc Rozendaal met uiterste inspanning met een sliding de bal kon blokken. Zo leek de 1-0 stand op het scorebord te doen blijven staan.
Maar met nog zeven minuten te spelen wist Leon de Jong met veel ijver, Dustin Zomerhuis aan de linkerflank te bereiken. Zomerhuis sneed met snelheid naar binnen trok de bal strak voor en goaltjesdief Levi Vugts wist op een ‘spitsenmanier’ de bal achter Kerkhof te werken, 2-0.
Hierna gebeurde er niet veel meer en zochten de moegestreden spelers na het laatste fluitsignaal de kleedkamers op.
Volgende week speelt ’s-Gravendeel in Hoogvliet tegen de koploper in deze klasse, Meeuwenplaat. Zij moesten tegen OSV Oud – Beijerland genoegen nemen met een gelijkspel. Aanvang 14.30 uur.

Opstelling ’s-Gravendeel:
Jimmy Waasdorp, Leon de Jong, Robbie v/d Weg, Luc Rozendaal, Owen de Vos (64ste Daan van Son), Job v/d Vorm, Koen Colijn, Zoey Hoogwerf (76ste Bart Smilde), Dejan Bislimi, Levi Vugts, Dustin Zomerhuis (86ste Bryan Bos

Opstelling Strijen:
Sem Kerkhof, Jay Loen, Guido v/d Berg, Jeffrey Molema, Jeroen van Dam, Kay Berghout (Floris de Graaf), Mick Pique, Wesley Luijendijk, Kosta de Wit, Thomas Meijer, Jerry Sun (Renzo van Dalen)

Arbiter: Rob Biesot uit Oud – Beijerland

Scoreverloop:
62ste 1-0 Levi Vugts (strafschop)
83ste 2-0 Levi Vugts

Gele kaarten:
Zoey Hoogwerf (’s-Gravendeel)
Jeffrey Molema (Strijen)

Verslag : Jeffrey Nathalia
Foto: Arjan Barendrecht

Klik op de link voor meer artikelen over vv ’s-Gravendeel
Klik op de link voor meer informatie over vv ’s-Gravendeel 

‘Het kan dit seizoen nóg lastiger worden’

vv Internos
-
0
‘Het kan dit seizoen nóg lastiger worden’

Sinds een jaar of zeven, voetbalt er bij Internos iemand met een wel heel bekende naam. Toch zullen veel wenkbrauwen doen fronzen, wanneer ze hem en niet de bekende rapper langs de lijn zien flitsen. Want buitenspeler Jorik Scholten, is toch echt niet Lil’ Kleine. “We zijn ook nog allebei in Amsterdam geboren, dus dat hoor ik vaker!”

Desondanks voetbalt de 23-jarige Scholten dus in Etten-Leur. “In de jeugd heb ik in Hoogstraten gevoetbald én gewoond. Later ben ik via Unitas’30 bij Internos terechtgekomen.” Op zijn zestiende, stond de aanvaller vervolgens al in het eerste. “Veel gasten van het team waar ik destijds in kwam, zitten er nu nog steeds. Daardoor is het heel hecht en ken je iedereen. Dat is toch een stukje gezelligheid.”

Tweedeling
Gezelligheid die er vorig seizoen in de derde klasse, met een tiende plaats en handhaving via de nacompetitie, iets minder was. “Dat was billenknijpen! Voor mijn gevoel zat er meer in, maar mede door blessures van bepalende spelers, kregen we het lastig.” Ook een trainerswissel, zorgde voor de nodige opschudding. “Een gedeelte van de groep was voor het aanblijven van de trainer, een ander gedeelte niet. Daar was best wel gedoe om. Het werd daardoor steeds moeilijker om bepaalde jongens te motiveren.” Tijdens de nacompetitie, onder leiding van Erik Nijssen, kwam het toch nog goed. “Je merkte een tweedeling in het veld, waardoor spelers zich sneller aan elkaar gingen irriteren. Dus het was vooral belangrijk om een team te vormen.” Dat teamgevoel, sleepte Internos er uiteindelijk doorheen. “Als je week in, week uit verliest, wordt het steeds spannender. Ik had zelf wel lang het gevoel dat we het om konden draaien, tot concurrenten ook punten gingen pakken…” Op dat moment zakte ook bij Scholten, wel een beetje de moed in de schoenen. “Toen directe handhaving niet meer mogelijk was.” Gelukkig ging daarna bij iedereen de knop om. “We kregen hulp van spelers binnen de club en zijn een andere formatie gaan spelen, meer 4-4-2. Dat paste beter ons. Daardoor gingen we beter voetballen én kregen we minder goals tegen.”

Kort lontje
Handhaving dus een feit, maar nog geen reden voor een polonaise, weet Scholten. “Ik denk dat het dit seizoen nóg lastiger gaat worden dan vorig jaar. We hebben met het vertrek van Sven (van Zwam) en Devin (Tholel) behoorlijk wat doelpunten ingeleverd. En met zes of zeven nieuwe spelers, is het nog behoorlijk wennen aan elkaar.” Ook qua motivatie, kan er wat hem betreft nog wel een schepje bovenop. “Niet te snel ons koppie laten hangen. Individueel zijn we misschien niet de beste, dus we moeten het samen doen als team, als we iets willen bereiken.” Toch brengt Scholten zelf als buitenspeler, behoorlijk wat specifieke kwaliteiten met zich mee. “Ik ben niet echt van de actie, maar ga er meestal gewoon op snelheid voorbij. Diepe bal krijgen en dan gas geven.” En soms iets minder gas geven, lacht hij. “Aan mijn korte lontje wordt gewerkt. Vorig seizoen waren er veel frustraties, dat reageerde ik vaak af op scheidsrechters. Nu focus ik zoveel mogelijk op mezelf.” Want, zo realiseert de inwoner van Etten-Leur zich ook. “Er wordt nu meer van mij verwacht, als één van de ouderen in de aanval. Dus moet ik bepalender gaan worden voor het team. Vorig jaar had ik acht goals, nu hoop ik op vijftien.” Geïnspireerd door Alejandro Garnacho, vleugelspeler van Manchester United. “Ook een jonge jongen met diepte, een actie en passie.” De boel de komende jaren op sleeptouw nemen, hoort er voor Scholten dan ook een beetje bij. “Mijn ambities zijn vervaagd, dus waarschijnlijk zal ik lekker bij Internos blijven en hier proberen zo hoog mogelijk te voetballen. Maar eerst handhaven!”

Klik op Internos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Internos voor meer informatie over de club.

‘Ik wil alleen met winnaars werken’

Unitas 30
-
0
‘Ik wil alleen met winnaars werken’

Na periodes bij onder meer Nuenen, Meerssen en Best Vooruit, staat Miguel van den Dungen sinds deze zomer voor de groep bij eersteklasser Unitas’30. En daar is na de degradatie van afgelopen seizoen, genoeg werk aan de winkel, vertelt hij. “Zo kregen ze veel goals tegen, dus vooral organisatorisch hebben we het iets omgezet.”

Het was even wennen, maar voorlopig bevalt het de 61-jarige oefenmeester goed. “Het is een grote club, met veel goede jeugd en genoeg ambities.” Ook na de degradatie van vorig seizoen. “De druk staat er bij de groep best wel op, want ze hebben allemaal uitgesproken snel weer terug te willen keren naar de vierde divisie.” Al gaat dat niet vanzelf, weet de inwoner van Rosmalen als geen ander. “Organisatorisch staat het beter, nu moeten we de speelwijze verder ontwikkelen. Onder meer de omschakeling en het drukzetten naar voren.” Vooral dus om minder doelpunten tegen te gaan krijgen. “Aanvallend maak ik mij geen zorgen, kansen creëren en scoren doen we met onze aanvallende kwaliteiten genoeg.”

Discipline
Maar voetballend, had Van den Dungen wel iets meer verwacht, is hij eerlijk. “Je hebt toch een bepaald verwachtingspatroon.” Ook qua discipline, heeft de trainer de touwtjes strakker aangetrokken, vertelt hij. “Er heerste een bepaalde vrijblijvendheid. Spelers die de randjes opzochten, te laat kwamen of makkelijk afbelden. Met een smalle selectie, gaan jongens daar misbruik van maken.” Hoe anders is dat nu. “Er zijn goede spelers bijgekomen, dus er is concurrentie genoeg. Dan moet je knokken voor je plekje.” Bij een club die Van den Dungen, tot voor kort nog niet al te helder op zijn netvlies had staan. “Ik heb er met Best Vooruit afgelopen seizoen twee keer tegen gespeeld, verder kende ik Unitas’30 niet.” Via via, werd de ervaren oefenmeester voorgedragen. “In de gesprekken sprak het niveau mij aan en kwamen ze met een goed verhaal. Daarna ben ik ze natuurlijk intensiever gaan volgen en hoopte ik dat ze erin zouden blijven. Het is zuur dat ze uiteindelijk alsnog degradeerden.” Toch bracht hem dat niet aan het twijfelen. “Er is veel aanwas vanuit de O23 en ik werk persoonlijk graag met jeugd.” Al moeten die, net als iedereen, hun plekje zelf verdienen. “Ik ben een ambitieuze, fanatieke en gedreven trainer. Een echte winnaar. Daarom wil ik ook alleen met winnaars werken, anders is er geen plaats.”

Omslag
Iets waar Van den Dungen in het begin nog wel even aan moest trekken, bij zijn nieuwe club. “Bij sommige jongens moest ik wel even wat peper in de kont stoppen. Ik ben hier immers aangesteld om wat neer te zetten. Die omslag is gelukkig wel gekomen. Dat hebben ze positief opgepakt.” Onder meer door hard te trainen. “Op dinsdag conditioneel en donderdag team tactisch. Soms gewoon poppetjes op de juiste plaats zetten en droog oefenen, alsof het pupillen zijn.” Momenteel voornamelijk gericht op positiespel en pass- en trappen. “Aanvallende kwaliteiten hebben we voldoende, dus ik wil graag herkenbaar en aantrekkelijk voetbal spelen.” Met maar één doel: “Terugkeren in de vierde divisie.” Al is dat een flinke doelstelling, beseft ook Van den Dungen. “We willen in ieder geval zo lang mogelijk bovenin meespelen én in de beker blijven. Kijken of we een prijs kunnen pakken.” Want ‘moeten promoveren’, is voor de geboren Bredanaar wellicht iets te voorbarig. “Dat is heel ambitieus, zeker als je het moet doen met eigen jongens.” Die moeten ze in Etten-Leur dan ook vooral verder zien te ontwikkelen. “Zodat er een stabiele ploeg komt te staan. Als je straks mijn manier van spelen terugziet, ben ik tevreden.” Wat de supporters kunnen verwachten? “Hoger drukzetten, verder van de goal spelen en compact in zone verdedigen. Voorlopig ben ik nog niet tevreden over ons spel, daar moeten we nog wat stappen in zetten. Maar als we dat straks op kunnen brengen, gaan we bovenin meespelen.” Dat hij daar vanuit Rosmalen een stukje voor moet reizen, geeft voor Van den Dungen helemaal niks. “Ik rijd graag auto en het eerste gevoel hier is goed!”

Klik op Unitas’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Unitas’30 voor meer informatie over de club.

Borremans speelt met Hoeven vol power en energie

vv Hoeven
-
0
Borremans speelt met Hoeven vol power en energie

In zijn eerste jaar als trainer van Hoeven, degradeerde Robin Borremans met de club naar de vierde klasse. Afgelopen seizoen, nam hij zijn revanche. En dus is de vereniging na promotie via de nacompetitie, opnieuw derdeklasser. “We hadden al heel snel één doel uitgesproken, dat was promoveren.”

Als het even kon, met een kampioenschap. “Daar wilden we graag voor gaan, maar dat zag er tijdens het seizoen niet naar uit. Clinge liep al vrij vroeg behoorlijk uit.” Een eindsprint, bleek uiteindelijk toch voldoende, vertelt de 38-jarige Borremans. “Aan het einde liep het als een trein. Daardoor werd het alsnog gewoon een heel goed seizoen.” Hoe dat kwam? “Heel veel duidelijkheid in de ploeg. Daar hebben we lang naar moeten zoeken, omdat we ineens het spel echt moesten gaan maken.” En dus werd daar door Hoeven hard aan gewerkt. Samen met gelegenheidstrainer Robèrt Frerichs. “Die kampte met veel blessures, kon niet spelen, maar hebben we toch bij de groep gehouden. Dat is heel belangrijk geweest.”

Spel maken
Een herkenbaar verhaal, voor de trainer die zelf als speler, bij Rijsoord, IFC, ’s-Gravendeel en Rhoon, ook regelmatig te kampen had met zwaar blessureleed. “Ik heb maar tot mijn 27ste kunnen voetballen. Op mijn negentiende kreeg ik mijn eerste blessure en in totaal ben ik drie keer geopereerd aan mijn knie.” En dus besloot Borremans op jonge leeftijd maar meteen zijn trainerspapieren te gaan halen. “Vanuit mijn studie, Sport en Bewegen, vond ik het altijd al leuk om met groepen om te gaan en samen iets te bereiken. Dat zit in me.” En daarnaast, is voetbal een behoorlijk groot deel van zijn leven. Letterlijk. “Naast Hoeven, ben ik ook nog parttime trainer van ZBVH, samen met mijn beste vriend. Dat is toch een beetje mijn club, dus ik kon geen ‘nee’ zeggen.” Al had hij veel van zijn energie, afgelopen seizoen nodig voor Hoeven. “In de derde klasse speelden we meer reactievoetbal, dus hadden we vorig seizoen in het begin moeite om het spel te maken.” Toch was die omschakeling nodig, vindt Borremans. “Met reactievoetbal zijn we gedegradeerd, dat gingen we niet nog een keer doen.” Een interessant proces volgde. “Meer risico in het spel, heeft ons uiteindelijk promotie opgeleverd. Kwaliteiten van spelers benutten, veel druk op de helft van de tegenstander en lopende mensen.” Een tegenstander bij de strot grijpen, noemt hij het. “En niet meer loslaten. Met veel power en energie, dat is echt onze kracht.”

Plezier hebben
Getwijfeld aan een derde seizoen bij de club, heeft Borremans dan ook niet. “Ik heb het hier heel erg naar mijn zin, voel mij gewaardeerd en heb plezier. Daarnaast zie ik het spel ook steeds groeien.” Mede door de inbreng van eigen jeugd. “Het is heel leuk om daarmee te werken en die jongens in te passen.” Al had het ook zomaar heel anders kunnen zijn, vertelt hij. “In principe had ik al een akkoord met Victoria’03, maar die gingen toen nog in gesprek met een andere trainer. Zo kwam uiteindelijk Hoeven op mijn pad.” Mede door een eerdere ontmoeting, lacht Borremans. “Ik speelde als trainer met Steenbergen tegen Hoeven. Toen hielden ze een Oktoberfest en hing er een heel gemoedelijke sfeer. En ik zag potentie. Daarom ben ik op gesprek gegaan.” Drie seizoenen later, is die match er dus nog steeds. “Eerlijkheid vind ik heel belangrijk. Ik sta graag dicht bij die jongens, zodat ze met alles naar mij toe kunnen komen. Net geen vrienden worden, maar wel zo dat spelers altijd zichzelf kunnen zijn en ze weten wat ze aan mij hebben.” Zijn leeftijd helpt hem daarbij, denkt hij. “Daardoor kun je eigenlijk over alles meepraten. In de negen jaar dat ik nu trainer ben, heb ik dat vooral als positief ervaren.” Hoe zit het met zijn eigen ambitie? “Die is de laatste jaren wel anders geworden. Ik heb lang geroepen dat ik zo hoog mogelijk wilde werken, met als doel minimaal hoofdklasse. Nu vind ik het vooral belangrijk om plezier te hebben.” En plezier, dat heeft de inwoner van ’s-Gravendeel. Ook als hij naar voetbal op tv kijkt. “Ik kijk heel graag naar Arne Slot, ook in zijn omgang met spelers.” Toch is dat voor Borremans, in het bezit van zijn UEFA B, niet zijn grootste inspiratiebron. “Tijdens een KNVB-cursus heb ik les gehad van Adrie Poldervaart. Hoe hij sprak, praat en mensen raakt, dat is een geweldige man!” Reden genoeg voor de jonge oefenmeester zelf, om als trainer nog wel even door te gaan. “Al is dit absoluut het laatste jaar dat ik twee clubs doe…”

Klik op VV Hoeven voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Hoeven voor meer informatie over de club.

DSE wil dit seizoen écht voor promotie gaan

vv DSE
-
0
DSE wil dit seizoen écht voor promotie gaan

Wisselvallige resultaten, een trainerswissel en een opmars na de winterstop. Vierdeklasser DSE kende een boeiend afgelopen seizoen. Toch had het volgens Nick Buiks stiekem nog mooier kunnen worden. “Persoonlijk had ik op meer gehoopt dan vijfde.”

Helemaal na de eerste drie wedstrijden, begint Buiks (24) met vertellen. “Die wonnen we allemaal en dus dacht iedereen dat er echt iets in zou zitten.” Maar een aantal nederlagen én een trainerswissel verder, dachten ze daar in Etten-Leur noodgedwongen anders over. Al werd onder leiding van interim-trainer Marcel Buijnsters, nog bijna nacompetitie voor promotie gehaald. “Na de winterstop ging het beter en grepen we uiteindelijk net naast de laatste periode.”

Meer duels
Toch had dat er volgens Buiks wel ingezeten, ondanks dat de samenwerking met hoofdtrainer Bas Liebregts nog voor de jaarwisseling werd verbroken. “We hebben het in een aantal wedstrijden gewoon slordig weggegeven.” Waar dat aan ligt? “Jeugdigheid vind ik dan altijd zo’n dooddoener. We waren soms gewoon niet goed óf fit genoeg.” Bij de club waar Buiks nu voor het tweede jaar speelt. “Ik heb vanaf mijn zesde altijd bij Unitas’30 gespeeld. Een jaar of vijf in de selectie, tot ik de overstap moest maken naar het eerste. Daar was geen plek.” Iets waar de inwoner van Etten-Leur naar eigen zeggen op dat moment weinig trek in had. “Mijn vrienden zaten bij DSE en ik kende hier iedereen. Toen was het voor mij al snel duidelijk.” Een iets minder grote club, op een wat lager niveau, maar vooral op gewoon gras, begint Buiks te lachen. “Dat was even wennen! En in die vierde klasse klapt iedereen erop. Dat is anders dan tweede divisie bij de jeugd.” Maar inmiddels, heeft hij het uitstekend naar zijn zin. “In de jeugd wordt er meer positiespel gespeeld, met technische spelers. Nu is het meer duels en fysiek.” Iets wat hem persoonlijk wel ligt, meent hij. “Ik ben lang en ‘fors’, dus kan mijn lichaam nu goed gebruiken.” Sowieso had Buiks niet heel lang nodig om zich aan te passen. “Eigenlijk heb ik nooit echt het gevoel gehad dat ik bij iets nieuws kwam, want mijn twee beste vrienden (Fabian Coremans en Cas Nooren) speelden hier altijd al. Veel jongens kende ik van school en trok ik zelfs mee op. Het is nu een soort vriendengroep op de voetbal.”

Stand verplicht
Maar hoe gezellig ook, er moet natuurlijk ook hard getraind worden. En dat gebeurt, onder de nieuwe trainer Karel Daamen, vertelt Buiks. “Hij houdt wel van lopen, dus beult ons behoorlijk af. Daar merk je wel een groot verschil in, tijdens de voorbereiding. Hopelijk zijn we daardoor straks ook fitter.” Want, zo vindt hij zelf. “We zijn aan onze stand én de club verplicht, om mee te doen voor promotie. Het zit er ook in, dus wat mij betreft moeten we er vol voor gaan.” Met een goede selectie, heeft DSE die doelstelling onderling dan ook duidelijk uitgesproken. “We willen nu écht bovenin meedraaien!” Iets waar hij als centrale verdediger, belangrijk in kan gaan zijn. “Een goaltje of 30, zou wel lekker zijn, hè?” Toch liggen daar niet helemaal zijn kwaliteiten, moet de linkspoot eerlijk bekennen. “Onlangs heb ik er nog drie over het vangnet geschoten. Dus meedoen om promotie én alles spelen, lijkt mij realistischer.” En zo nu en dan goed verdedigen. “Groot en fysiek in orde. Ik zeg dat ik sneller ben geworden, voor mijn gevoel is dat zo, maar volgens mij valt het mee. Of tegen. Voetballend kan het beter, maar ik houd vooral van duels spelen.” Bij DSE dus. “Ik hoop hier nog lekker een tijdje met die gasten te kunnen voetballen. Dat is ook wel een beetje mijn plafond. Samen naar die derde klasse, zou leuk zijn!” Al draait het daar voor Buiks niet alleen om. “Er is veel te doen op de club, qua feestjes.” Iets waar hij maar wat graag een steentje aan bijdraagt. “Van mezelf ben ik wel een ondernemend type, dus ik ben ook onderdeel van een soort activiteitencommissie voor de selectie. Zo organiseren we met een aantal spelers het teamweekend, iets rond Sinterklaas of tijdens kerst. Zulke dingen houden het leuk binnen de groep!”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

‘Over die velden lopen en lekker in beweging blijven’

vv DSE
-
0
‘Over die velden lopen en lekker in beweging blijven’

Als voetballer niet goed genoeg voor het eerste, maar als vrijwilliger zeker wel. En dus loopt Piet Baremans inmiddels al bijna 50 jaar rond bij DSE. Tegenwoordig voor het zetten van de lijnen. “Gewoon over die velden lopen en lekker in beweging blijven.”

Al begon het ook voor Baremans (75) gewoon als voetballer, net als bij iedereen. “Ik was niet goed genoeg voor het eerste, heb vooral gezellig gevoetbald in het derde.” Zijn positie? “Linksback! Ik liep veel in het pad van de tegenstander. Je moet wat doen, hè?” Toch voelt DSE sinds 1975 als zijn club. “Heel gemoedelijk, echt dat Ettense. Lekker op het fietsje naar de voetbal.”

Routine
Heden ten dage dus om de lijnen te trekken. “Daar ben ik in 2014 mee begonnen. Ze vroegen of ik wilde helpen. Dat wilde ik best, als ik na mijn pensioen thuis kwam te zitten.” Een groepje van twee werd even alleen, maar inmiddels heeft Baremans flink wat versterking gekregen. In de personen van Wim van de Sanden, Ad Brood en Nico Prins. “Nu doen we het met zijn vieren. Dat is veel gezelliger ook!” Moeilijk, vindt de inwoner van Etten-Leur het trekken van lijnen dan ook niet. “Het is inmiddels een routine. Gewoon over die velden lopen en lekker in beweging blijven.” Op woensdagmiddag. “Dan doen we altijd twee velden. Een uurtje per veld, dus in twee uur zijn we klaar.” Gezellig met elkaar, lacht Baremans. “Een beetje buurten.” Hoelang hij dat nog blijft doen, weet de enthousiaste vrijwilliger niet. “Het ligt er een beetje aan hoe ik ter been blijf. Zolang ik zonder problemen kan lopen, blijf ik het doen!” Want de complimenten, doen hem goed. “Als je hoort dat de lijnen er weer netjes opstaan, is dat natuurlijk wel leuk.”

Langs de lijn
Toch begon het voor Baremans, na zijn actieve carrière als voetballer, allemaal als leider van het vierde én bij de jeugd. “Toen ik ooit eens ging kijken bij het vierde, werd ik gevraagd of ik leider wilde worden. Daar zou ik even over nadenken.” Een uurtje later, zo tijdens de derde helft, werd hem de vraag opnieuw gesteld. “Of ik er al over had nagedacht, haha. Vooruit, zei ik. Ik doe het.” En zo werd zijn weekend eigenlijk als vanzelf gevuld. “Was ik op zondagochtend aanwezig als leider en gingen we daarna nog wat wedstrijdjes kijken en pakten we een ‘pilske’.” Ook nu, is Baremans nog regelmatig langs de lijn te vinden. “Ik ga vaak kijken bij het eerste.” Want één ding is zeker, stilzitten is niks voor hem. “Dat is toch gezellig? Zo met elkaar!”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

B.S.V. Boeimeer zet in op sportiviteit en respect met de ‘Basis Elf’

bsv Boeimeer
-
0
B.S.V. Boeimeer zet in op sportiviteit en respect met de ‘Basis Elf’

BREDA – Bij voetbalvereniging BSV Boeimeer is sportiviteit en respect niet zomaar een kreet, maar een kernwaarde die actief wordt uitgedragen. Onder leiding van Danielle van Rosmalen, voorzitter van de commissie Sportiviteit en Respect, heeft de club onlangs de ‘Basis Elf’ geïntroduceerd.

Danielle van Rosmalen is al jaren betrokken bij BSV Boeimeer, zij het aanvankelijk als voetbalmoeder. Haar twee zoons, dertien en negen jaar oud, voetballen beiden bij de club. “Mijn jongens voetballen hier al sinds ze 5 à 6 jaar oud zijn. Ik stond altijd langs de kant en zag dingen gebeuren die me raakten. Toen de club vorig jaar een noodkreet uitstuurde om vrijwilligers te vinden, voelde ik me geroepen. Ik had nog nooit iets voor de club gedaan en heb geen echte voetbalachtergrond, maar het voelde alsof het zo niet langer kon.”

Met dat gevoel trok ze de stoute schoenen aan en besloot ze zich aan te sluiten bij de commissie Sportiviteit en Respect. De commissie fungeert als schakel tussen de teams, de club en soms andere verenigingen. “Als er onsportief gedrag plaatsvindt, kunnen trainers ons informeren. We gaan dan in gesprek met betrokken partijen om de situatie te bespreken en te reflecteren op hoe het anders kan. Het gaat er niet om mensen op het matje te roepen, maar om bewustwording te creëren en samen naar een oplossing te zoeken.”

In samenwerking met andere verenigingen in Breda, organiseerde de commissie een gezamelijke actie: “Langs alle velden in Breda lolly’s werden uitgedeeld aan ouders. Met de slogan ‘Deze topper is een commentaarstopper’ wilden we op een humoristische manier ouders bewustmaken van hun gedrag langs de zijlijn.”

Een belangrijk initiatief van de commissie is de introductie van de ‘Basis Elf’. Deze set gedragsregels vormt de basis voor hoe iedereen zich op de club hoort te gedragen. “We wilden niet alleen reactief handelen, maar ook proactief bijdragen aan een positieve clubcultuur,” legt Danielle uit. “De ‘Basis Elf’ zijn gedragsregels die we verwachten van iedereen die op ons complex komt. We hebben ze visueel aantrekkelijk gemaakt met elf plaatjes, zodat ze ook voor kinderen aansprekend zijn.”

De regels variëren van basisprincipes zoals ‘Iedereen is welkom’ en ‘We tonen respect’ tot specifieke gedragsnormen zoals ‘Schelden en vloeken doen we niet’ en ‘Ouders moedigen aan, coaches coachen’. “Met deze regels willen we een veilig en plezierig sportklimaat creëren, zowel op het veld als daarbuiten. We richten ons niet alleen op spelers, maar ook op ouders en supporters. Het is belangrijk dat we allemaal dezelfde gedragsnormen volgen.”

De ‘Basis Elf’ worden op verschillende manieren onder de aandacht gebracht. “Elke speler heeft een flyer gekregen met de regels. We willen dat iedereen binnen de club ze kent en zich eraan houdt. Daarnaast proberen we met acties zoals de ‘Groene Kaart’ kinderen te motiveren om zich sportief te gedragen. Bij de O12-teams kunnen trainers elke week een groene kaart uitdelen aan de speler die het meest sportief heeft gespeeld. Die kaart geeft recht op een kleine beloning, zoals iets lekkers bij de bar. Zo maken we het leuk en toegankelijk voor de jeugd.”

Klik hier voor meer informatie over BSV Boeimeer.
Klik hier voor meer artikelen over BSV Boeimeer.

1...567...1.307Pagina 6 van 1.307

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.