Home Blog Pagina 35

Kethel Spaland heeft staf zo goed als rond voor 2025-2026

vv Kethel Spaland
-
0
Kethel Spaland heeft staf zo goed als rond voor 2025-2026

Eerder verlengde onze hoofdtrainer Paul van Loenen en zijn assistent Roberto Grandazzi hun overeenkomst met een jaar bij onze club. Tevens verlengde 023 jaar trainers Marc Verhaeren, Bob Hersbach en selectie keeperstrainer Raymond Tettero hun overeenkomst. Atilla Sisman werd na een jaar sabbatical bereidt gevonden om de trainingen en de coaching van het 2e elftal op te pakken.

Na goede gesprekken met de voetbal technische commissie hebben nu ook de overige stafleden aangegeven volgend seizoen door te willen gaan in de rol die zij voor onze club vervullen.

Bij het 1e elftal hebben verzorgster Marja van Steenwijk en teammanager Mitchel den Brinker aangegeven volgend seizoen  beschikbaar te zijn. Geert Lourens en Joop van Schaijk zullen samen de taak van leider van het 1ste elftal op zich gaan nemen en er wordt nog altijd gezocht naar een vaste  grensrechter.

Het 2e elftal heeft in Umut Deniz een nieuwe assistent trainer gevonden. Umut zal Atilla gaan assiteren tijdens trainingen en wedstrijden. Samir Bouchrit heeft aangegeven graag als leider van het 2e elftal te gaan fungeren en kijkt met veel enthousiasme uit naar het nieuwe seizoen. Ook bij het 2e elftal wordt er nog naar een vaste grensrechter gezocht.

Bij de O23 jaar hebben Marc Thienpondt en Jeffrey Hagestein aangegeven door te gaan als leiders en Max den Boogert heeft aangeven te blijven als grensrechter.

Mocht u interesse hebben om een functie bij onze selecties te willen vervullen neem dan gerust contact op met één van bovengenoemde personen of met de voetbal technische commissie selectie via tcsenioren@kethelspaland.nl. Onze club kan niet zonder vrijwilligers en onze begeleiding en spelersgroep zullen u zeer dankbaar zijn voor uw inzet

Klik op vv Kethel Spaland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kethel Spaland voor meer informatie over de club.

VAN ZANDHOOPJES BOUWEN TOT CLUBSCHEIDSRECHTER VAN SVW

gvv SVW
-
0
VAN ZANDHOOPJES BOUWEN TOT CLUBSCHEIDSRECHTER VAN SVW

Nico Zandbergen (61) is een SVW’er in hart en nieren. Al sinds zijn derde loopt hij rond op de club, waar hij ooit begon als doelman die zandhoopjes maakte voor zijn doelgebied. Jarenlang stond hij met overtuiging onder de lat, maar blessures dwongen hem te stoppen. Nu zet hij zich in als scheidsrechter, waar hij met dezelfde passie zijn wedstrijden leidt.

Hoewel hij nog graag zou voetballen, laat zijn lichaam dat niet meer toe. “Ik was altijd keeper bij SVW. Het liefst zou ik nog steeds onder de lat staan, maar dat gaat niet meer. Ik ben twee keer aan mijn knieën geopereerd en had ook veel last van mijn hamstrings. Gelukkig vond ik na het voetbal een andere hobby.”

Zo is Nico nu al meer dan tien jaar scheidsrechter bij SVW. “Ik fluit teams vanaf de JO15-1. In de jongere jeugd mogen de spelers nog in dribbelen en dat soort regels. Het is niet goed dat de KNVB zulke dingen instelt, vind ik. Wat de KNVB dan wel weer goed heeft gedaan, is het invoeren van de regel dat alleen de aanvoerder mag praten tegen de scheidsrechter. En dat werkt goed. Ik merk dat het mopperen echt minder is geworden. Voor een wedstrijd begint, loop ik altijd even beide kleedkamers in en leg ik uit dat alleen de aanvoerder mag praten. Daar houden de meeste teams zich goed aan. Natuurlijk zijn er nog wel eens andere spelers die iets zeggen, en dat mag. Maar als het over de schreef gaat, trek ik een gele kaart.”

Na de wedstrijden ontvangt Nico vaak complimenten over zijn wedstrijdleiding. “Ik wil mezelf niet op de borst slaan, maar ik denk dat ik wel aardig kan fluiten. Het is vooral belangrijk om duidelijk te zijn. Na de wedstrijd krijg ik wel eens complimenten over het feit dat ik onpartijdig heb gefloten. Nu vind ik dat ook de normaalste zaak van de wereld dat een scheidsrechter onpartijdig is.”

Al sinds zijn derde is Nico bij SVW te vinden. Op zijn zevende ging hij op doel staan. “Ik stond niet altijd, moet ik zeggen. In mijn beginjaren, toen ik echt heel klein was, zat ik regelmatig voor mijn doel en was ik bergjes van zand aan het maken.” In het begin was Nico dus nog aan het spelen voor zijn doelgebied, later zou hij uitgroeien tot een begenadigd doelman. Zo haalde hij in de jeugd het regionale elftal van Dordrecht. “Ik was niet bang. Het maakte mij niet uit wie of wat er op me afkwam, ik ging voor niemand opzij. Er zijn nog wel eens mensen meters de lucht in gegaan. In het vijfmetergebied was ik de baas. Ik heb nog een keer mijn eigen laatste man per ongeluk het ziekenhuis ingeslagen na een hoge voorzet.”

Hoewel hij er jarenlang heeft gekeept, voelt Nico nu weinig meer voor het eerste elftal van SVW. “Ik ben een echte SVW’er, maar ik heb niet meer zoveel met het eerste elftal. We spelen dan wel op een hoog niveau, maar het is geen herkenbaar elftal. Het zijn allemaal jongens die zijn weggehaald bij andere clubs en hier wat geld kunnen verdienen. Ik zou liever hebben dat we met jongens van onze eigen jeugd spelen. We hebben nu volgens mij zo’n 24 jeugdelftallen dus dat zou moeten kunnen, zou je zeggen. Ik zou liever in de derde of vierde klasse spelen met jongens van eigen bodem. Dan zou het ook veel drukker langs de kant zijn denk ik.”

Klik op SVW voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVW voor meer informatie over de club.

Het wordt tot het eind spannend voor Koen van Velzen en Tholense Boys

Tholense Boys
-
0
Het wordt tot het eind spannend voor Koen van Velzen en Tholense Boys

THOLEN – Na het behaalde kampioenschap in 2024 maakte Tholense Boys weer de sprong naar de derde klasse. Op dat niveau was de club van middenvelder Koen van Velzen meer dan tien voorgaande seizoenen ook al actief. Dit seizoen bivakkeert de ploeg echter diep in de rechterrij en zal het tot het eind toe spannend blijven of Tholense Boys direct degradeert, de nacompetitie ingaat of zich rechtstreeks veilig speelt.

“Het is echt bizar als je ziet hoe dicht de ploegen in de rechterrij allemaal bij elkaar staan. Daar zit maar een paar punten verschil tussen, dus je moet elke week proberen om punten te pakken die aan het eind van de rit heel erg belangrijk kunnen zijn. Na het kampioenschap vorig seizoen ben ik overtuigd dat we op dit niveau wel thuishoren. Alleen is dat tot nu toe nog veel te weinig eruit gekomen. We krijgen echt elke week wel kansen, maar weten ze niet te verzilveren. En de fouten die we dan zelf maken die worden nu, in tegenstelling tot vorig jaar in de vierde klasse, vaak gelijk afgestraft.”

De controlerende middenvelder is één van de jongere spelers in de selectie van trainer Leon de Witte, die verder ook een aantal ervaren krachten herbergt en al heel wat seizoenen in de derde klasse hebben gespeeld. “We hebben in mijn ogen dan ook meer dan genoeg kwaliteit voor deze klasse, ook al zijn we meteen stuk over zeven gasten van begin twintig. Dat zie je soms ook terug in wedstrijden waarin we dan teveel verval laten zien. Het ene moment spelen we geweldig en dan daarna hebben we een periode dat er niks lukt en cruciale fouten maken. Misschien moeten we op dat soort momenten durven om ook harder en kritischer te zijn voor elkaar. Maar dat er nog veel te leren valt en we ervaring soms missen dat lijkt me duidelijk.”

Van Velzen is een product uit de eigen jeugd bij Tholense Boys waar hij vier seizoenen geleden aansloot bij de eerste selectie. “Vorig seizoen heb ik in het kampioensjaar alles gespeeld en ook dit jaar krijg ik van de trainer het volle vertrouwen. Dat is natuurlijk voor mij als jonge speler wel erg prettig. De twee eerste seizoenen zat ik voornamelijk op de bank en moest het doen met invalbeurten. Inmiddels heb ik wel laten zien wat ik in mijn mars heb en geniet ik van de speelminuten die ik wekelijks mag maken.”

Als student Watermanagement loopt Van Velzen stage bij BAM in Gouda en pendelt dus dagelijks heen en weer van en naar Tholen. “Dat zal ik ook na mijn studie blijven doen, want ik heb hier alles. Ik voetbal samen met mijn vrienden hier bij Tholense Boys en dat doe ik al sinds de smurfen. Dat de club ervoor heeft gekozen de eigen jeugd volop kansen te geven dat is mooi toch? Dat geeft ook veel herkenbaarheid naar supporters toe. Ik heb nog volop dingen te leren, moet dwingender worden en constanter zijn in wedstrijden. Soms mezelf ook minder ‘verstoppen’. Maar ik ben blij dat ik al twee seizoenen basiskracht ben bij de club waar ik ben opgegroeid. Daar hoop ik nog een hele hoop mooie seizoenen aan toe te voegen.”

Klik op Tholense Boys voor meer artikelen over de club.
Klik op Tholense Boys voor meer informatie over de club.

Smalle selectie breekt Vivoo op volgens Kaylan Timmermans

vv Vivoo
-
0
Smalle selectie breekt Vivoo op volgens Kaylan Timmermans

HUIJBERGEN – Hij maakt al acht seizoen deel uit van de hoofdmacht bij v.v. Vivoo uit Huijbergen, al miste hij door verschillende zware blessures zo’n drie jaar. En dat terwijl voor de blauwhemden elke selectiespeler het verschil kan maken tussen aan- of afhaken als het gaat om punten en prijzen.

“In mijn eerste seizoen dat ik vanuit Meto was overgestapt naar Vivoo raakte ik zwaar geblesseerd in een uitwedstrijd tegen Graauw. Daar kreeg ik een vliegende tackle te verwerken en brak mijn enkel. Dat heeft me in totaal een jaar gekost. Verder heb ik nog wat spierblessures, een liesbreuk en een enkeloperatie gehad. Dus ik ben blij dat ik inmiddels qua blessures nu redelijk gespaard blijf en wekelijks mijn inbreng kan hebben.”

Timmermans woont in Hoogerheide waar hij als vierde generatie nu werkzaam is in het familiebedrijf. Zijn hele jeugd speelde hij, op een seizoen Halsteren na, bij de tricolores in zijn woonplaats.  “Daar heb ik met Ronald Broos, onze huidige trainer, ook nog in het eerste gespeeld. Toch besloot ik om met nog twee vrienden om naar Vivoo te vertrekken waar het dus in mijn eerste seizoen al flink mis ging. Daarna ben ik nog een seizoen bij Grenswachters geweest maar helaas ook weinig gespeeld. Uiteindelijk toch teruggekeerd bij Vivoo en dat bevalt prima.”

De vrienden zijn inmiddels gestopt, maar de middenvelder/aanvaller speelt bij Vivoo nu dus weer wekelijks in het eerste elftal. “In het verleden ben ik al zo vaak geblesseerd geweest en ook dit seizoen heb ik de eerste zes duels gemist door blessures. Daarom hoop ik de komende jaren nog zoveel mogelijk speelminuten te maken.   We hebben bovendien prachtige nieuwe velden terwijl de rest van de accommodatie ook volop wordt vernieuwd. Dat ziet er straks echt mooi uit en kunnen ze nog jaren mee vooruit.

Momenteel bezet Vivoo in de 5e Klasse A een vijfde plek met uitzicht op een ‘podiumplek, maar daar had bij een fittere en bredere selectie in de ogen van de buitenspeler zeker meer in kunnen zitten. “We hebben wekelijks maar veertien man en soms zelfs minder. Dan moet de trainer meedoen of jeugdspelers als wissel mee. Dat breekt ons een beetje op. Als iedereen fit is dan ben ik er van overtuigd dat we een ploeg hebben die van iedereen kan winnen. Maar het spelersgebrek is voor de club de voornaamste reden om in het nieuwe seizoen naar het zaterdagvoetbal over te stappen. Ook in de hoop dat er meer jongens beschikbaar komen.”

Het zorgt ervoor dat de ploeg nu feitelijk in het restant nergens meer om spelen dan om de sportieve eer. “Klopt, we stromen in de vijfde klasse in, dus nu rest ons alleen nog om te proberen zo positief mogelijk het seizoen af te sluiten en zoveel mogelijk wedstrijden nog te winnen en op een mooie manier het zondagvoetbal kunnen verlaten. Ik speel sinds de winterstop in de spits en dat gaat lekker. Ik heb er sindsdien al zes gemaakt en hoop dat nog even vol te houden. Als ik tot het eind van de competitie elke week een goaltje kan meepikken dan kan ik tevreden zijn.”

Klik hier voor meer informatie over Vivoo
Klik hier voor meer artikelen over Vivoo

DE VIRGIL VAN DIJK VAN UNITAS

gvv Unitas
-
0
DE VIRGIL VAN DIJK VAN UNITAS

Jan de Wit (71) is de motor achter het walking football bij GVV Unitas. Als voetballer leek hij naar eigen zeggen op de huidige aanvoerder van Oranje: Virgil van Dijk. Er was alleen één verschil. Daarover later meer. Nu op oudere leeftijd is het walking football onderdeel van Jan zijn sociale leven.

Bij walking football is het, zoals de naam van de sport al weggeeft, de bedoeling om voetbal te spelen maar dan op wandel tempo. Bij Unitas kan het er nog wel eens fanatiek aan toe gaan. Zo fanatiek dat er niet meer gewandeld, maar gerend wordt. “Sommigen kunnen zich niet inhouden” vertelt Jan. “Laatst kwam er iemand zo hard in dat m’n bril van m’n neus viel en ik een tand door m’n lip had. Ik moet eerlijk bekennen dat er soms mannen zijn die toch gaan dribbelen of rennen. Maar over het algemeen zijn wij wel rustig hoor. Als we toernooitjes spelen, spelen we bijvoorbeeld tegen teams van Utrecht, Feyenoord en PSV. Daar gaat het er nog veel fanatieker aan toe en wordt er ook heel veel gesmokkeld. Laatst speelden we tegen de gebroeders Pattinama, die konden er wat van. Wij zijn minder fanatiek. Door dat fanatisme wat in onze ogen soms te ver gaat, gaan we bijvoorbeeld niet meer naar het toernooi in Den Bosch, maar kiezen we de toernooitjes uit.”

Af en toe speelt het walking football team van Unitas dus toernooien, maar op wekelijkse basis spelen Jan en zijn leeftijdsgenoten een onderlinge wedstrijd. In totaal heeft Unitas veertien tot zestien mannen die meedoen aan het walking football. “Elke week spelen we een zes tegen zes wedstrijdje. Dat doen we onderling. Er zijn natuurlijk wel eens mensen die niet kunnen, maar twaalf halen we altijd wel. Helaas is het ook zo dat op onze leeftijd ons af en toe ook wel eens iemand ontvalt door ziekte of overlijden.”

Het belangrijkste van het walking football is niet hoeveel goals er in worden geschoten of wie de mooiste actie heeft, nee het is de sociale component waardoor de mannen elke week weer bij elkaar komen. Jan vertelt over zijn zwager Henk Bogaard die in Lexmond woont. Elke week fietst Henk een uur naar Unitas om even te voetballen met de mannen die hij inmiddels vrienden kan noemen. “Er zijn maar drie of vier mensen die echt van Unitas komen. We zijn allemaal voetballers geweest en de derde helft is net zo heilig als dat hij vroeger was. Voordat we gaan voetballen drinken we meestal een koffietje met z’n allen en eten we een koek. Na het voetballen blijven de meesten ook nog even hangen. Soms gaan we ook uiteten met de groep naar bijvoorbeeld de chinees. Nu is er één man die heeft een TIA gehad. We halen hem dan op van huis en brengen hem naderhand weer terug. Het is voor iedereen mooi dat we dit nog kunnen doen. En laat het duidelijk zijn dat iedereen dit leest zich bij ons kan aanmelden.”

De derde helft waar Jan het eerder over had is voor hem eigenlijk altijd al het belangrijkste geweest in het voetbal. Zo richtte hij ooit een vereniging op onder de naam GSV, languit: Gezelligheid Staat Voorop. “Ik kom zelf oorspronkelijk uit Gorinchem maar heb 43 jaar in Dordrecht gewoond. In 1984 heb ik daar die club opgericht. We speelden op het aller aller laagste niveau en zelfs in die klasse stonden we ook nog eens helemaal onderaan. Maar het ging dus meer om de gezelligheid. Als voetballer stond ik libero (laatste man) en ik leek een beetje op Virgil van Dijk. Ik stond te zwaaien en te commanderen. Het enige verschil is dat ik niet kon voetballen.”

Klik op GVV Unitas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV Unitas voor meer informatie over de club.

Verslag: Victoria’04 – Excelsior’20

sc Victoria 04
-
0
Verslag: Victoria’04 – Excelsior’20

Gedurende de eerste helft moest Victoria’04 alle zeilen bijzetten om tegenstand te bieden aan het aanvallende spel van Excelsior’20. De Vlaardingse aanval kon  spaarzaam bediend worden of werd vroegtijdig een halt toegeroepen. Aan de overzijde moest Victoria’04 vol aan de bak om het aandringende Excelsior’20 van dadendrang af te houden. De Schiedamse bezoekers dachten vlak voor de rust de score te openen middels een strafschop. De kalktrap werd echter feilloos gestopt door doelman Colin Kraaijbeek.

Na de pauze werden de rollen omgedraaid. Victoria’04 kwam naar mate de wedstrijd vorderde steeds beter aan aanvallen toe, want kreeg meer vat op het spel van Excelsior’20.  Het spel golfde over en weer en het was wachten op een treffer. Enigszins verrassend kwam de thuisclub na een uur spelen op voorsprong. Een hoge voorzet van Jur de Visser belandde in het strafschopgebied van de bezoekers en bereikte de hoog opspringende Jelle Blankestijn, die koppend fraai afrondde: 1-0. Excelsior’20 was nauwelijks bekomen van deze tegentreffer of Roy Meerten verdubbelde bijna de voorsprong voor Victoria’04. Zijn lage schot eindigde echter op de paal.

In de zeer spannende slotfase zocht Excelsior’20 keer op keer de aanval, maar liep zich telkens vast in de Vlaardingse verdediging of trof in de uitblinkende doelman Colin Kraaijbeek een niet te nemen horde. Victoria’04 legde het accent op het verdedigen van de voorsprong om zodoende zich veilig te spelen zonder degradatiezorgen. Met nog twee wedstrijden te spelen en door de resultaten van de overige teams bestaat zelfs uitzicht op de derde periode.

Selectie Victoria’04:
Colin Kraaijbeek, Nick Rutten, Jur de Visser (65: Sonny Assenberg), Bob Planken, Roy Meerten (65: Colin Pleijsier), Ronaldo Lindeborg (85: Wesley van Doorn), Björn Verschoor, Kynan Bruce, Oscar Knecht, Nailey Girigorie (80: Raphael van Doorn), Jelle Blankestijn.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Zoveel mogelijk speelminuten maken is doel voor Danny

VV De Markiezaten
-
0
Zoveel mogelijk speelminuten maken is doel voor Danny

BERGEN OP ZOOM – Zoveel mogelijk spelen, dat is het doel voor Danny van Bemmel bij De Markiezaten. De achttienjarige is bezig aan zijn tweede seizoen bij de hoofdmacht van de zaterdag vierdeklasser. Daarin moet hij samen met zijn ploegmaats nog vol aan de bak om ook komend seizoen vierdeklasser te blijven

“Op mijn vijftiende ben ik bij FC Bergen gedebuteerd en heb dat seizoen een aantal invalbeurten gehad. Daarna ging dat stapje voor stapje beter en sinds 2023 maak ik deel uit van De Markiezaten en dat gaat niet onaardig als ik naar mezelf kijk. Als ploeg hebben we het heel lastig omdat er een aantal jonge gasten in de selectie zitten. Vanuit de jeugd instromen bij de senioren is toch best een flinke stap, qua fysiek en handelingssnelheid bijvoorbeeld. Er komt bij de senioren toch wel wat extra’s bij kijken.”

Van Bemmel, die zowel op meerdere plekken in de aanval, middenveld en achterhoede kan spelen, kreeg dit seizoen onder meer ook te maken met een trainerswisseling. Nadat Patrick Arnouts stopte kwamen Rien Luysterburg en Joffrey Hoetelmans voor de spelersgroep te staan. “En dat is wel goed geweest. Er is duidelijkheid en het voetbalplezier is zichtbaar weer toegenomen. Dat is wel heel fijn moet ik zeggen, zeker voor een jonge speler zoals ik.”

In de selectie is hij een van de jongsten, maar dat ziet hij zeker niet als een nadeel. “Ik word heel goed opgevangen, word goed gecoacht en voel me echt ook wel geaccepteerd. Het is een heel leuke en ook best hechte spelersgroep. We willen heel graag en proberen ook elke week er het maximale wel uit te halen, maar op cruciale momenten missen we net wat ervaring of slimmigheid. Toch zie je na de winterstop wel duidelijke groei in de prestaties van het elftal. Het zit onderin heel dicht bij elkaar allemaal en dat maakt dat je jezelf eigenlijk geen misstap kan veroorloven wil je in die vierde klasse blijven.”

Lijfsbehoud is het enige wat voor Van Bemmel en De Markiezaten eigenlijk nu nog telt en waar op trainingen naartoe wordt gewerkt. “Dat is het doel voor ons inderdaad. We hebben nog een lastig programma af te werken maar ik heb wel goede hoop dat we aan de goede kant van de streep terecht gaan komen.”

Op welke positie de Cios-student daarvoor zijn bijdrage moet leveren dat zal hem om het even zijn. “Zoveel mogelijk spelen dat is het allerbelangrijkste. Ik ben een harde werker en wil op die manier mijn inbreng hebben. Ik heb al in de voorhoede gespeeld, maar kan ook aan de zijkant van het middenveld of in de verdediging spelen. De vorige trainer gebruikte me als wingback, wat een fijne plek was. Ik kon heerlijk mee aanvallen en mijn energie kwijt.”

Afhankelijk van de beschikbare spelers kiest de trainer waar Van Bemmel speelt. “Als iedereen er is dan sta ik vaak voorin en dat bevalt ook goed. De buitenpositie vind ik wel het leukste om te spelen als ik heel eerlijk ben. Acties maken, voorzetten geven of proberen zelf te schieten daar geniet ik wel van. Hopelijk kan ik op die manier in het restant nog van waarde zijn. Als we de nacompetitie zouden kunnen ontlopen dan zou dat mooi zijn, maar dan moeten we wel met z’n allen vol aan de bak.”

Klik op v.v. De Markiezaten voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. De Markiezaten voor meer informatie over de club.

“Onze presentatiegids is de mooiste in het amateurvoetbal”

sv Meerkerk
-
0
“Onze presentatiegids is de mooiste in het amateurvoetbal”

“Ik denk dat de presentatiegidsen die wij maken de mooiste zijn in heel het amateurvoetbal in Nederland,” aldus Patricia Versluis. Patricia ademt voetbal en dat begint bij haar eigen club Meerkerk, waar ze als twaalfjarige haar eerste stappen op het veld zette. Inmiddels zet ze zich op andere manieren in voor de club, van sponsorwerving tot het ontwerpen van de presentatiegids. Ook bij de KNVB vervult ze een belangrijke rol als teammanager van de Onder 15.

Ooit stond Patricia zelf op het veld bij Meerkerk. “Ik begon op mijn twaalfde te voetballen bij Meerkerk. Eerst deed ik mee bij de jongens en na een jaar, op mijn dertiende, ging ik samen met een vriendin bij de dames spelen. Dat was niet per se omdat ik zo goed was, maar ze kwamen speelsters tekort. Ik ben toen hartstikke warm ontvangen door die meiden en vrouwen. Tot mijn 26e heb ik bij Meerkerk en in 2014 nog één seizoen bij SV Noordeloos gevoetbald. Maar dat bleef bij één seizoen… de spierpijn haalde me in! Wat dat betreft, ben ik iets te vroeg geboren. In die tijd was er maar één elftal en dat betekende twee keer per week trainen en op zaterdagochtend wedstrijden. Ik was toen al toe aan de huidige 30+ competitie (7×7) op vrijdagavond. En nu dat team er is, heb ik inmiddels zoveel hobby’s dat ik daar geen tijd voor heb.”

Patricia stopte dan wel met voetballen, maar haar betrokkenheid bij Meerkerk stopte niet. Zo is ze voorzitter van de sponsorcommissie. “Zo’n twaalf jaar geleden heeft de sponsorcommissie een nieuw elan gekregen. Lex Vonk, Otto Ouwerkerk en Ad Verhoef hebben de sponsoring professioneler gemaakt door sponsorpakketten te introduceren. Zo wordt het voor bedrijven gemakkelijker en overzichtelijker om te sponsoren. Om de bedrijven die ons helpen te bedanken organiseren we één keer per jaar een sponsoravond. Afgelopen keer kwamen daar 125 sponsors op af. En dat op een woensdagavond. We proberen dan wat terug te doen door een leuke avond neer te zetten. De laatste keer kwamen Dick Advocaat en Cor Pot langs en presenteerde Jan-Dirk Stouten de avond.”

Op een dag kwam Ad Verhoef naar Patricia toe met een magazine in zijn hand. “Hij vond het tijd dat we een presentatiegids zouden uitbrengen en had een voorbeeld in zijn hand hoe het eruit kon komen te zien. Voor mijn werk ben ik grafisch vormgever, dus het maken van de presentatiegids is iets wat ik goed kan. We hebben een redactie samengesteld met Anja Sprong, tekstschrijvers Theo Sprong, Bram en Ab vd Wal en de foto’s worden gemaakt door fotograaf Ferry Verheij. Door mijn werk bij de KNVB heb ik al heel veel presentatiegidsen van voetbalclubs gezien, maar ik kan toch wel zeggen dat die van ons de mooiste in het hele amateurvoetbal zijn. Het is fijn dat we als redactie alle vrijheid krijgen om een mooie gids te maken. Eén keer per jaar komt onze glossy uit, dan wordt hij door heel het dorp huis aan huis bezorgd en uiteraard bij al onze sponsors. Daar ben ik trots op.”

Naast haar activiteiten bij Meerkerk is Patricia ook nog actief voor de KNVB. “Ik ben teammanager van de Oranje meiden Onder 15. Inmiddels doe ik dat vijftien jaar. De Onder 15 is het eerste stapje naar Oranje. Daarvoor kun je als speelster alleen in regionale selecties van de KNVB uitkomen. We komen een aantal keer per jaar bij elkaar en spelen vijf à zes interlands. Het is mooi om hun ontwikkeling van dichtbij mee te mogen maken. Je bent met de beste meiden van Nederland bezig. Ik ben teammanager en tussen de trainers en hoge verwachtingen ook een aanspreekpunt voor de meiden.”

klik op SV Meerkerk voor de laatste artikelen over de club.
klik op SV Meerkerk voor meer informatie over de club.

Derrik Vinjé gaat ook na schedelbreuk de duels niet uit de weg

vv Prinsenland
-
0
Derrik Vinjé gaat ook na schedelbreuk de duels niet uit de weg

DINTELOORD – Hij had eind november 2024 net met een prachtig doelpunt een bijdrage geleverd aan de 4-2 overwinning van vv Prinsenland in de topper tegen DVV’09. Na afloop had Derrik Vinjé wel hoofdpijn na een kopduel eerder in de wedstrijd. Hij voelde zich niet lekker en ging naar toilet. Daar ging het licht uit en werd hij wakker in de ambulance. Vinjé had een schedelbreuk en hersenschudding opgelopen.

“Dat was echt wel schrikken maar vooral voor mijn teamgenoten. Zelf heb ik er verder weinig van meegekregen gelukkig. Teamgenoten die me naar toilet zagen gaan vertrouwden het niet en toen ik niet reageerde hebben ze de deur opengebroken. Direct hebben ze de ambulance gebeld en daar kwam ik weer bij. Gelukkig is het achteraf allemaal redelijk meegevallen.”

Een tegenstander had in het duel ongelukkig tegen de slaap van Vinjé gekopt. “Ik ben behandeld, heb nog wat ballen weggekopt, gejuicht met iedereen en na afloop nog een interview gegeven. Ik had wel koppijn maar dacht dat het wel zou wegtrekken. Dat gebeurde dus niet. Met de ambulance werd ik naar het Erasmus MC gebracht in Rotterdam. Een hersenscan wees uit dat rond de slaap mijn schedel gebroken was, net als mijn jukbeen dat naar binnen stond. Een operatie volgde en zes tot twaalf weken mocht ik geen wedstrijden spelen. Echt verschrikkelijk, want voetballen is voor mij echt een uitlaatklep.”

Vinjé speelde in het verleden voor RKSV Divo en sinds de fusie maakt hij onafgebroken deel uit van de eerste selectie bij Prinsenland. Hij knokte zich direct in de basis en is er nooit meer uit verdwenen. Tot hij die blessure opliep. Maar inmiddels is hij weer terug en speelt met een speciale hoofdband zijn wedstrijden bij de derdeklasser. “Heerlijk is het om weer op het veld te staan, mijn energie kwijt te kunnen en een sportieve inbreng te kunnen hebben. Die band geeft me veel zekerheid en vertrouwen dus die gaat voorlopig ook niet meer af. Alleen met aanvallend koppen is het lastig, al heb ik nu een prima excuus als ik een kans nu naast kop hahaha.”

De multifunctionele clubvoetballer kan zowel voorin, op het middenveld en in de verdediging uit de voeten. De voorkeur gaat naar een aanvallende rol, maar dit seizoen is hij vooral linksback. “Daar krijg ik van de trainer wel de vrijheid om aan te vallen en voor het doel te komen. Elke week in de basis staan is voor mij het belangrijkste, op welke positie dat dan is maakt me niet echt veel uit. Ik wil wekelijks proberen er het maximale uit te halen. We kunnen in mijn ogen op dit niveau zéker meedoen voor de prijzen, spelen al jaren nacompetitie maar het is tot nu toe nooit gelukt te promoveren helaas.”

Met Prinsenland hoopt de verdediger ook dit seizoen tot het eind te kunnen strijden voor promotie naar de tweede klasse. “Dat is wel het doel wat we met elkaar hebben afgesproken. Maar we hebben na de winter wel al onnodig veel punten laten liggen. We krijgen voldoende kansen, alleen schort het als elftal aan de afwerking en dat is doodzonde. Ik baal er wel van dat we onze goede reeks voor de winter geen vervolg hebben weten te geven. Ooit een keertje kampioen worden met Prinsenland lijkt me heel gaaf, maar dat zit er dit seizoen zeker niet in. Daarom moeten we proberen om met z’n allen voor promotie te knokken. Daar gaan we in elk geval alles aan doen in de resterende wedstrijden.”

Klik op vv Prinsenland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Prinsenland voor meer informatie over de club.

VV Rietmolen wint de Wedstrijd van je Leven!

VoetbalJournaal
-
0
VV Rietmolen wint de Wedstrijd van je Leven!

Tijdens de uitzending van De Eretribune kwam vanavond het verlossende woord: VV Rietmolen – Heren 1 wordt dé tegenstander van FC de Rebellen tijdens de Wedstrijd van je Leven! Op vrijdag 30 mei barst het spektakel los op hun eigen complex in het Gelderse Rietmolen.

Meer dan 1500 teams meldden zich sinds 28 maart aan op wedstrijdvanjeleven.nl om kans te maken op deze unieke ervaring. De jury keek de afgelopen tijd niet alleen naar het aantal stemmen, maar ook naar de meest originele, gekke, en creatieve acties die teams bedachten om stemmen te werven. Er zijn een hoop unieke acties de revue gepasseerd, waaronder oproepen van bekende Nederlanders, inzet van Burgemeesters en hilarische sketches van verschillende teams.

Recordaantal
Alle teams verzamelden de afgelopen weken een recordaantal stemmen van bijna 60.000. En hoewel Rolder Boys – Heren 4 en Vitesse’08 – Heren 4 de laatste week nog gedegen concurrentie waren voor de heren uit Rietmolen, zijn zij uiteindelijk de terechte winnaar. Door hun ludieke acties wist het team maar liefst 9.600 stemmen te verzamelen. Nooit eerder lukte het een team zo veel stemmen te bemachtigen voor de Wedstrijd van je Leven.

FC de Rebellen
Nu wacht de ultieme beloning: een onvergetelijke wedstrijd tegen de oud-profs van FC de Rebellen. Dit team onder leiding van coach Theo Janssen bestaat onder anderen uit ex-profs Andy van der Meijde, Bram van Polen, Tom Beugelsdijk en Stefanie van der Gragt. Bas Nijhuis is de scheidsrechter van dienst.

De Wedstrijd van je Leven op ESPN
De wedstrijd wordt op vrijdag 30 mei op Eredivisieniveau in beeld gebracht en is vanaf 19:00 uur live te volgen op ESPN, inclusief voor- en nabeschouwing met Aletha Leidelmeijer, interviews door Hans Kraay jr. en wedstrijdcommentaar van Koert Westerman.

Bron: ESPN

1...343536...1.379Pagina 35 van 1.379

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.