Home Blog Pagina 34

‘Je moet een band op zien te bouwen’

0

Nadat hij de rol van hoofdtrainer eerder deelde met Martijn van Wanrooy, staat Gino Macnack sinds afgelopen zomer bij vierdeklasser WDS’19 voor het eerst als eindeverantwoordelijke voor de groep. Toch is er niet veel veranderd, vertelt de oud-jeugdspeler van NAC Breda. “Hiervoor overlegde ik natuurlijk veel, nu is het nóg meer hoe ik zelf bepaalde dingen graag zie.”

Al werkt Macnack (34) ook als hoofdtrainer, veel samen met zijn assistent. In zijn geval Mustapha Houba. “Die samenwerking is top! Samen hebben we ongeveer alle niveaus gezien, van vijfde klasse tot aan betaald voetbal, dus we vullen elkaar goed aan. Ook op sociaal vlak.” En natuurlijk op voetbalgebied. “Mustapha was meer aanvaller en dus opportunistisch, terwijl ik middenvelder of verdediger ben geweest. Ik ben meer van de controle.” Controle, die hij gedurende zijn eigen voetbalcarrière niet altijd had. Mede vanwege blessures. “Mijn schenen waren een zwak punt, in de jeugd van NAC ook al. Op mijn zestiende, stonden mijn spieren al strak. Ik was explosief, maar de stand van mijn benen hielp niet mee. Net als het spelen op kunstgras.”

Nog last van

In het bezit van een contract bij het Belgische Royal Antwerp, ging het op den duur zelfs helemaal niet meer. “Destijds heb ik beide schenen ingescheurd, daar heb ik nu nog steeds last van. Toen ben ik definitief gestopt. Mijn droom was het betaald voetbal halen, dat kon niet meer…” Een zwaar hersteltraject volgde. “Het was een heel pijnlijke blessure. Om te herstellen, hebben ze mijn schenen in het ziekenhuis opnieuw gebroken. Ze vroegen zich af hoe ik ooit weer normaal kon lopen. In plaats van hoe ik weer zou kunnen voetballen.” Voetballen, werd hem voor Macnack dan ook eigenlijk nooit meer. “Daarna ben ik op mijn 21ste naar TVC Breda gegaan, in de vijfde klasse. Dat was natuurlijk niet echt serieus.” Hoe gaat het nu met zijn fysieke gesteldheid? “Zonder écht goed te herstellen, ben ik toen een tijdje doorgegaan, waardoor die scheur alleen maar erger is geworden. Ik kan er nu soms nog twee dagen last van hebben.” Oorspronkelijk afkomstig uit de Haagse Beemden en na slechts een half seizoen voetballen bij Boeimeer op tienjarige leeftijd de overstap gemaakt naar NAC Breda, kwam Macnack een aantal seizoenen geleden bij WDS’19 terecht. Als trainer van de JO19 en later het tweede. “Nadat ze mij hadden gevraagd, bleek ik hier heel veel mensen te kennen. Het is heel gemakkelijk om hier rond te lopen.” En te voetballen. “Ik speel nog in een lager seniorenteam.” Maar is dus vooral hoofdtrainer van het eerste, nadat hij die rol een aantal seizoenen deelde met Martijn van Wanrooy. “Het was prima om het samen te doen, maar ik had nooit het gevoel dat ik er zelf niet klaar voor was. Daarom is het nu wel lekker om volledig je eigen visie te kunnen volgen.”

Bezeten

Met als voordeel, dat Macnack de groep natuurlijk al goed kent. “Het nadeel is dat je de afstand met spelers moet zien te bewaken. Al kan ik zelf privé en voetbal goed gescheiden houden.” Misschien is dat, ook juist wel zijn kracht. “Ik ben een trainer die dicht bij de groep staat en veel tijd én energie in jongens steekt. Het blijft toch mensenwerk. Je moet een band met ze op zien te bouwen.” Oftewel, oprechte interesse tonen in spelers. “Door kritisch te zijn, maar ook betrokken, gedisciplineerd en voorbereid.” Voor het mooiste spelletje wat er is, als het aan Macnack ligt. “Er is nog nooit een dag geweest, dat ik geen zin had in voetbal. Ik ben wat dat betreft echt bezeten.” Ook als trainer. “Kennis overbrengen en er plezier uithalen als die jongens beter worden. Maar ook andersom.” Hoe ziet de voormalig scout van NAC, in het bezit van UEFA C, zijn eigen toekomst? “Voorlopig ben ik blij bij WDS’19 en is het nog niet helemaal af hier. Ik ben misschien meer geschikt voor een hoger niveau, maar daar hangt geen tijd aan. Nu is het vooral ervaring opdoen.” In de vierde klasse, dus. “De resultaten zijn niet wat we hadden verwacht.” En daar heeft de inwoner van Breda, wel een verklaring voor. “Je moet iedere week bereid zijn om honderd procent te geven, maar zo is de cultuur bij WDS’19 nog niet echt. Ik zie de potentie, alleen moet je er samen dan wel meer aan doen.” Om er aan het einde van het seizoen, in ieder geval in te blijven. “Al hoop ik dat we bij de eerste vijf of zes kunnen eindigen.” Zeker met het oog op de toekomst. “Op termijn willen we naar de derde klasse!”

Klik op WDS’19 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WDS’19 voor meer informatie over de club.

Voetbal is voor Sprangers een stukje ontspanning

0

Met drie eigen bedrijven én een vierde op komst, is voetbal nog altijd een belangrijke uitlaatklep voor de 35-jarige René Sprangers. En sinds dit seizoen, doet de linksback dat in het shirt van vierdeklasser The Gunners. “Als ik het niet kan doen, mis ik echt dat stukje ontspanning.”

Iets wat hem, zeker de laatste tijd, vaker overkomt dan hij zou willen. “Sinds de winterstop heb ik niet meer gespeeld. Daarvoor heb ik het te druk met mijn werk.” Onder meer als installateur. “Over het algemeen ben ik ‘s avonds rond een uur of acht pas thuis. Dus ik train wanneer het kan.” Zoals voor de jaarwisseling. “Toen heb ik alles gespeeld!” Helemaal tevreden met de behaalde resultaten, is Sprangers echter niet. “Die zijn eigenlijk gewoon slecht…” Of tenminste. “Het spel niet, maar we belonen onszelf niet genoeg.”

Uitlaatklep

Behalve dat, is het voor Sprangers lastig om er precies zijn vinger op te leggen. “We trainen goed, steunen elkaar én zijn echt een team.” Een team met jonge gasten en een aantal ervaren jongens, waaronder hijzelf dus. “Dit is mijn eerste seizoen bij The Gunners. Hiervoor heb ik lang bij Rood Wit gespeeld. In het eerste en het derde.” Via een vriend, kwam hij terecht in Breda. “Toen ben ik een keer gaan kijken en dacht ik: dit kan ik nog wel aan!” Ondanks zijn leeftijd én drie keer een gescheurde kruisband. “De fysio zei dat ik nooit meer op hetzelfde niveau zou kunnen spelen, dus ben ik nog een niveautje hoger gaan spelen. Dat was voor mij echt een drijfveer. Gaat niet, bestaat niet.” Bang voor een nieuwe blessure, is Sprangers dan ook niet. “Maar ik moet natuurlijk wel zuinig zijn op mijn knie.” Tegenwoordig als linksback. “Vroeger was ik aanvaller, daarna werd ik linkshalf.” En vooral dat eerste, zie je nog steeds terug in zijn spel. “Het liefste speel ik als een verkapte linksbuiten.” Zijn liefde voor het spelletje, is in al die jaren nooit veranderd. “Voetbal is voor mij echt wel een uitlaatklep. Als ik het niet kan doen, mis ik echt dat stukje ontspanning.” Als het aan hem ligt, blijft hij voorlopig dan ook actief als voetballer. “Zolang mijn knie het toelaat, ben ik ieder weekend op een voetbalveld te vinden.” Ooit afsluitend, op dat van Rood Wit. “Dat zou mooi zijn. Daar is het voor mij toch allemaal begonnen.”

Zonedekking

Maar voor nu, richt Sprangers al zijn aandacht op The Gunners. En dat is nodig ook. “Verdedigend moeten we beter staan. Nu zijn we kwetsbaar in de omschakeling, maken we te veel persoonlijke fouten en laten we te vaak ons mannetje lopen. Waardoor ook de restverdediging niet goed is.” Daarnaast, vervolgt hij. “Moeten we onszelf vaker belonen. We krijgen iedere wedstrijd genoeg kansen, maar dan moet je ze wel maken.” Als dat lukt, moet het goedkomen, denkt Sprangers. Al vraagt dat behalve concentratie, ook een hoop coaching. Zeker in de verdediging. “De tactiek is een beetje veranderd, daardoor willen we nu op een andere manier verdedigen. Meer kantelen en in de zone. Dat is nog niet voor iedereen gesneden koek.” Voor Sprangers, als voormalig aanvaller, wel. “Ik vond het verschrikkelijk om tegen zonedekking te spelen. Gaf mij maar een directe tegenstander! Dan kon ik tenminste nog ruimte maken voor een teamgenoot.” Desondanks, houdt de inwoner van Sint Willebrord vertrouwen in een succesvollere tweede seizoenshelft. “Heel eerlijk? Ik vind dat we de middenmoot moeten zien te bereiken.” Van knokken voor lijfsbehoud, wil Sprangers dan ook eigenlijk niks weten. “Ik kijk nooit naar beneden. Als we zelf winnen, maakt het niet uit wat anderen doen.”

Klik op The Gunners voor de laatste artikelen over de club.
Klik op The Gunners voor meer informatie over de club.

WSV Well bevindt zich in stijgende lijn: ‘Het gaat met vallen en opstaan’

0

In tegenstelling tot vorig seizoen, is de stemming bij WSV Well vele malen beter
geworden. Onder leiding van hoofdtrainer Erwin Verheij is er meer structuur gekomen en heeft hij een bepaalde vastigheid, duidelijkheid en een speelwijze weten te creëren. Verheij zelf heeft uitgelegd hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen.

Well beleefde een horrorseizoen vorig jaar in de vierde klasse. De club degradeerde nadat
het geen enkele wedstrijd dat seizoen wist te winnen. Daarnaast was ook de sfeer binnen de selectie niet op zijn best, maar er kwam verandering in. Na het opstappen van de toenmalige hoofdtrainer, heeft Verheij het overgenomen. Onder zijn leiding is de zon weer gaan schijnen op Sportpark De Hoef en wist het in de vijfde klasse weer een aantal wedstrijden te winnen. Verheij zelf heeft aangegeven dat er zeker wel potentie zit in de selectie van Well. “Het is een leergierige groep. We maken stappen, maar als je lang niet gewonnen hebt, sluipt er wat in de groep. Mentaal was het afgelopen seizoen zeer zwaar voor de selectie”, zo geeft hij zelf aan.

Verheij heeft het voor elkaar gekregen dat Well weer partij biedt aan de andere teams in de
regio Bommelerwaard. “We staan bekend om de passie en strijd, dat is ook de basis. Daar
kunnen wij het veel teams lastig mee maken. Dat hebben we met z’n allen aardig weer in de ploeg gekregen. Als dat er is, hebben we een lastig team om te verslaan.”

Ook vanuit de ploeg is er meer bereidheid om te werken voor elkaar, geeft Verheij aan.
Momenteel timmert hij aan een ploeg die alleen maar beter wil worden. “We trainen hard en we willen fitter worden, dat is nu ook aan de orde. Het is belangrijk om duidelijk te zijn over wat je verwacht van de jongens. Plezier is ook een belangrijk onderdeel, en als je resultaten behaalt, komt er steeds meer plezier. De opkomst bij de training is prima, de jongens willen het maximale eruit halen. Dit geef ik ook aan: dat we dit niveau moeten terugkoppelen aan de wedstrijden. Ze moeten dan meer lef tonen, zowel aan de bal als zonder de bal.”

Op dit moment staat Well negende in de vierde klasse. De club is volop bezig om het eerste
elftal te ontwikkelen en zo ook in de regio Bommelerwaard te kunnen stunten. Verheij is in
ieder geval duidelijk over de ambities van de club. “Er komen nog zeven wedstrijden aan.
Onze doelstelling was de top-6, dat is nog steeds mogelijk. De afgelopen wedstrijden
hadden we wel meer punten moeten halen. Op dit moment zijn we nog geen ervaren ploeg,
dus moeten we gebruik maken van de leermomenten. De top-6 is in ieder geval voor dit jaar wel een doelstelling.”

Klik op WSV Well voor de laatste artikel over de club.
Klik op WSV Well voor meer informatie over de club.

Looijmans mikt met Gesta op de nacompetitie

0

Gezelligheid, een goede opkomst en veel plezier. Zijn eerste seizoen als trainer van vijfdeklasser RKVV Gesta, bevalt Tom Looijmans voorlopig meer dan prima. Zaak om dat gevoel, nu door te trekken naar de prestaties op het veld. “We willen graag de nacompetitie halen.”

Om terug te promoveren naar de vierde klasse, dan welteverstaan. “Toen ik bij GESTA tekende, was de kans al groot dat ze zouden degraderen.” Toch weerhield Looijmans (29) dat er dus niet van, om deze zomer bij de club uit Galder aan de slag te gaan. “Ik kom zelf oorspronkelijk uit Prinsenbeek, dus uit de buurt. Daardoor had ik al een goed beeld van de vereniging.” En dat bleek te kloppen. “Gezelligheid, een goede opkomst en plezier. Dat vind ik belangrijk!” In combinatie met een ambitieuze groep, maakt dat het plaatje compleet, voor de oefenmeester uit Oosterhout. “Er zit echt sfeer in.” Maar stiekem, wist hij dat al. “Voordat ik hier aan de slag ging, heb ik een wedstrijd of drie gekeken. Zodat ik wist wat ik kon verwachten.”

Minder wisselingen

Een goede voorbereiding, is het halve werk. Zo merkte Looijmans. “We hebben aan het begin van de competitie bewust geen doelstelling genoemd, omdat die jongens een zwaar seizoen hadden gehad.” Nieuwe trainer, nieuwe start. “Er is veel jeugd doorgeschoven, zodat we opnieuw konden gaan bouwen.” En dat kost tijd, weet de voormalig trainer van Boeimeer als geen ander. “Tot nu toe zijn we wat wisselvallig, maar dat ligt ook een beetje aan deze competitie. Iedereen zit dicht bij elkaar.” Toch ziet Looijmans meer dan voldoende progressie. “In het begin hadden we, vanwege blessures en vakanties, best wat afwezigen. Dan is het lastig om op elkaar ingespeeld te raken. Nu hebben we te maken met minder wisselingen en halen we meer punten.” Een doel, hebben ze inmiddels dan ook gesteld. “We willen de nacompetitie halen!” Wat moet er volgens hem dan nog beter? “Een hele wedstrijd scherp blijven en voorkomen dat we op achterstand komen. Vooral door minder doelpunten tegen te krijgen. Als dat lukt, kunnen we de top vijf halen.” En dat begint, op het trainingsveld. “We hebben het veel over drukzetten. De onderlinge afstemming, de manier waarop, welk moment en wanneer. Maar ook gewoon door persoonlijke duels te winnen.”

Communicatie

Iets wat Looijmans, inmiddels bezig aan zijn tweede klus als hoofdtrainer, heeft geleerd. “In mijn eerste jaar bij Boeimeer, was het echt: Dit wil ik. Nu betrek ik de groep er veel meer bij en gaan we samen in discussie. Dus veel meer op de communicatie gaan zitten.” Maar dat is nog niet alles, vertelt hij. “Je moet als trainer ook niet te veel willen. Vooral de speelwijze moet je eenvoudig en makkelijk maken.” Als het aan hem ligt, in dienst van GESTA. “Ik zou hier graag een aantal jaar willen blijven. Het lijkt me leuk om met deze club omhoog te gaan!” Aan ambities, bij de TC2-trainer in ieder geval geen gebrek. “Daarna kijken we verder. Het gaat vooral om het plezier wat je er zelf uithaalt.” Ooit samen met broer Ad? “Voorlopig willen we allebei ons eigen ding doen, maar wie weet in de toekomst. Dat zou iets leuks kunnen zijn!”

Klik op RKVV Gesta voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVV Gesta voor meer informatie over de club.

Beek Vooruit bouwt na degradatie rustig verder

0

Hoewel hij eigenlijk een jaartje niks zou doen, staat Coen Rijppaert dit seizoen toch als trainer voor de groep bij derdeklasser Beek Vooruit. En dat bevalt de 60-jarige oefenmeester uit Breda, voorlopig meer dan prima. “Ik ga met veel plezier naar de club en sta graag met die jongens op het veld.”

Precies zoals hij na vijf jaar als trainer van Bavel had gehoopt. “Ik zou eigenlijk een jaartje niks doen, vond het genoeg geweest. Toen belde Beek Vooruit, dat was voor mij wel zo’n club…” Een club waar Rijppaert zijn voorgenomen sabbatical wel voor wilde laten schieten. “Als Bredanaar, kom ik natuurlijk uit de buurt. En na gesprekken met zowel spelers als bestuur, kreeg ik er een positief gevoel bij.” Hoe is dat in de praktijk? “Het is een leuke club, sfeervol en met veel mensen die wat willen doen. Daardoor zijn de randzaken prima voor elkaar en worden er veel activiteiten georganiseerd. Het is een goed geleide vereniging.”

Verwachtingen

Ook na de degradatie uit de tweede klasse van vorig jaar, zo heeft Rijppaert gemerkt. “Daar hebben we het over gehad. Je bent toch altijd benieuwd hoe zoiets valt.” Voor de oefenmeester zelf, maakte het weinig uit, vertelt hij. “Ik ben nu een jaar of 30 hoofdtrainer en heb inmiddels ongeveer alle niveaus gehad. Als je samen maar met ambitie en behoud van plezier iets structureels neer kunt zetten.” En dat kan Rijppaert, bij Beek Vooruit. “Ik ga met veel plezier naar de club en sta graag met die jongens op het veld. Samen ergens aan werken en iets neerzetten. Dat is voor mij het belangrijkste.” Ook op persoonlijk vlak. “Aan het begin van het seizoen hebben we niet alleen met de groep rond de tafel gezeten, maar heb ik ook 22 individuele gesprekken met de spelers gevoerd. Over de manier van spelen én de benadering.” Die manier van spelen, bleek in het begin even wennen, vertelt Rijppaert. “We wilden graag aanvallend en dynamisch voetbal spelen, terwijl gezegd werd dat Beek Vooruit gewend was om te verdedigen en snel de lange bal te spelen. Nu willen we juist vooruitlopen en lef tonen.” Dat terwijl de verwachtingen na de degradatie hoog lagen, zo herinnert de voormalig trainer van onder meer JEKA, TSC en SC Gastel zich. “Ik wilde het qua resultaten eerst nog wel eens zien.” En niet voor niks. “De helft van de groep speelde afgelopen jaar niet in het eerste. Dat vraagt aanpassing.” Desondanks, won Beek Vooruit meteen de eerste periode. “Dat kwam ook voor mij als een verrassing.”

Teleurstellingen

Daarna, bleven de punten lange tijd uit. In paniek raken, deed en doet Rijppaert, echter niet. “Het is eigenlijk heel logisch dat we tegen verliespunten aanlopen. We zijn samen ergens aan gestart, maar kunnen nog flinke stappen zetten.” Ontwikkelingsgericht presteren, noemt hij het. “Zonder de wil om te winnen, is er geen ontwikkeling mogelijk. Het is een nieuw en jong team, dat gaat met ups en downs. Dus we zullen nog tegen genoeg teleurstellingen aanlopen.” De lat, legt Rijppaert dan ook nog steeds niet al te hoog. “Als we erin blijven, hebben we het met de winst van de eerste periode goed gedaan.” Vooral de manier waarop, is voor de inwoner van Breda misschien nog wel belangrijker. “Ik ga voor mijn plezier naar de voetbal, dus dan wil ik graag de bal hebben. Met aanvallende intenties, vanuit een goede organisatie.” Op dat vlak, ziet Rijppaert nog genoeg ruimte voor verbetering. “We moeten nog meer een collectief worden en zorgen voor stabiliteit in het elftal. Zodat we meer de bal hebben, meer kunnen afdwingen en meer kansen creëren. Naast het als team beter leren voorkomen van tegendoelpunten.” Gericht op de toekomst. “Hopelijk kunnen we volgend jaar weer verder bouwen.” Aan zijn enthousiaste en gretige groep, zal het in ieder geval niet liggen, weet de trainer die in het verleden ervaring opdeed bij de jeugd van NAC Breda. “Er zit echt leven in de selectie. Het eerste en tweede zijn dichter bij elkaar gekomen en er komt jeugd aan.” Kortom, Rijppaert heeft het goed naar zijn zin in Prinsenbeek. “Ik ben een verenigingsmens, ga regelmatig bij jeugdwedstrijden kijken. Het is leuk om daar onderdeel van te zijn. Daardoor krijg je ook steeds meer het gevoel dat we het samen doen. Dat geeft energie!”

Klik op Beek Vooruit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Beek Vooruit voor meer informatie over de club.

Victoria’04 klopt Hermes DVS met ruime cijfers

Hermes DVS-Victoria’04 1-5: In Schiedam startten beide teams voortvarend aan de wedstrijd en zochten waar mogelijk de aanval. Beide defensies hielden in de openingsfase het slot op de deur. De thuisclub trachtte waar mogelijk de Vlaardingse bezoeker pijn te doen, maar slaagde daar nauwelijks in. De meeste aanvallen van de Schiedamse formatie
strandden vroegtijdig of vonden doelman Colin Kraaijbeek op hun weg. In de
omschakeling zocht Victoria’04 tevergeefs naar een snel doelpunt. Pas na een half
uur spelen opende Victoria’04 de score. Een aanval over de linkervleugel bracht de
bal bij spits Jelle Blankestijn. Zijn scherpe indraaiende bal werd onjuist beoordeeld
door de doelman van Hermes DVS. De blunder betekende 0-1 voor de bezoekers en
tevens de ruststand.

Na de pauze ontwikkelde zich hetzelfde spelbeeld, maar Victoria’04 ging beter met
de kansen om. Na bijna een uur spelen zette Victoria’04 een counter op via Joey van
der Zouwen. Zijn dieptepass op Nailey Girigorie, werd beheerst afgerond: 0-2. Kort
hierna deed Hermes DVS iets terug door een hoge voorzet van dichtbij hard in te
kloppen: 1-2. Victoria’04 toonde veerkracht en bleef het beste van het spel houden.
En met succes want in de 64 ste minuut was het weer raak. Verdediger Michael Blok
werd de diepte ingestuurd, waarna zijn harde lage voorzet door een speler van de
thuisclub in het eigen doel werd gewerkt: 1-3. De Schiedamse formatie leek geklopt
en gaf veel ruimte weg. Victoria’04 profiteerde hiervan. In de 80ste minuut
kreeg Oscar Knecht alle gelegenheid om spits Jelle Blankestijn aan te spelen, die de
kans keurig verzilverde: 1-4. In de slotfase bepaalde Jelle Blankestijn met een kopbal
de eindstand op 1-5.

Selectie Victoria’04: Colin Kraaijbeek, Michael Blok (70: Joey Fastenau), Lars de
Visser (60: Björn Verschoor), Nick Rutten, Roy Meerten, Ronaldo Lindeborg (70:
Sonny Assenberg), Joey van der Zouwen (60: Kynan Bruce), Bob Planken, Jur de
Visser (60: Oscar Knecht), Nailey Girigorie, Jelle Blankestijn.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Belangrijke winst Papendrecht op titelkandidaat VOC

Papendrecht speelde op zaterdagmiddag 5 april op het eigen Slobbengors tegen VOC. Dankzij een dik verdiende overwinning op de titelkandidaat heeft Papendrecht drie belangrijke punten toegevoegd aan het totaal.

Het eerste kwartier viel er weinig te beleven. Beide kanten keken de kat uit de boom, waar vooral VOC loerde op de counter. Een counter leidde dan ook de eerste kans in voor de bezoekers. Rechtsbuiten Zakaria Kanfaoui kon op de rechter flank alleen richting het doel van Timo Kurpershoek. De uitstormende Papendrecht-doelman werd verschalkt met een lob maar de bal verdween net naast het doel. Aan de andere kant was Papendrecht-aanvoerder Norichio Nieveld dicht bij de openingstreffer toen hij na een afgeslagen corner met een dropshot op het doel schoot. Een prima reflex van Maas Heere voorkwam de 1-0. De volgende counter van VOC leverde opnieuw een kans op. Timo Kurpershoek was in de één op één met Zakaria Kanfaoui de baas en voorkwam daarmee de openingstreffer. Vlak voor de rust was het weer VOC dat met een snelle omschakeling gevaarlijk werd. Timothy Zeller werd in scoringspositie gebracht maar routinier Michael van Rooijen kon net het blok zetten.

Na de rust pakte Papendrecht het initiatief en ging wat makkelijker spelen. Het lukte de Rotterdammers niet meer om voor gevaar te stichten. Papendrecht kreeg verschillende mogelijkheden maar echte kansen bleven aanvankelijk uit. In de 71e minuut was het dan toch raak. Jurvenny Bernadina stoomde aan de rechterkant op. Zijn voorzet vanaf de achterlijn werd door Jarden van Ek bij de tweede paal prima binnengekopt. Na de goal bleef Papendrecht de controle houden over de wedstrijd. VOC probeerde met de lange bal voor onrust te zorgen in de Papendrecht-defensie maar die bleef vrij simpel overeind. De thuisploeg kreeg nog de mogelijkheid om de 2-0 te maken maar het schot van Izzy Karfouh kon gepareerd worden door VOC-keeper Maas Heere. Na het affluiten van scheidsrechter Stan Verhaag had Papendrecht de dik verdiende zege in de tas.

Papendrecht: Kurpershoek, Van Rooijen (Van der Hilst), Baars, Roodnat, Van Ek, Bernadina, Van Gorp (Van der Werff), Nieveld, Molenaar, Dupuis (Van Aggelen), Karfouh.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Kansen missend Hellevoetsluis laat Honselersdijk ontsnappen

Vriend en vijand was het er na afloop over eens dat er deze middag maar één ploeg verdiend had om te winnen, maar de mooiste kansen waren niet besteed aan de spitsen van Hellevoetsluis. De ploeg van Mark van Os speelde misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen, maar moest na 90 minuten genoegen nemen met een gelijkspel (2-2).

Nadat vorige week al de toenmalige koploper Den Hoorn verslagen was (2-1), gingen de Hellevoeters nu op bezoek bij de nieuwe koploper, Honselersdijk. Thuis was deze wedstrijd in 2-2 geëindigd en bleek Honselersdijk één van de best voetballende ploegen in de afdeling te zijn, waarbij met name de drie voorwaartsen erg gevaarlijk waren. Hellevoetsluis had dit seizoen echter al vaker laten zien, dat, mits iedereen fit, zij voor niemand in deze afdeling onder hoeven te doen. Voortbordurend op het succes van vorige week, was de opstelling ongewijzigd, wat betekende dat bijtertje Neil Overheid de rechtsbackpositie innam en Nathy Kazadi op de voor hem vreemde linksbackpositie bleef staan. Op een hobbelig veld en een winderig, maar gezellig sportpark De Strijphorst, bleek al snel dat beide teams aan elkaar gewaagd waren. De verdediging van de Hellevoeters, naast de twee genoemde backs verder bestaande uit Tijs van den Heuvel en Lex van Dommelen, in de rug gesteund door doelman Deshney Hoornweg, stond echter weer als een huis en gaf de hele wedstrijd amper een kans weg. Aanvallend gezien was vooral Nick Koopal weer een ware plaag voor de defensie van de Westlanders en had hij de trefzekerheid gehad van Lewandowski of Mbappé, dan was deze wedstrijd op zeker geëindigd in een ruime overwinning voor de rood-witten. In de 15e minuut kreeg hij al meteen de grootste kans van de wedstrijd, toen hij de bal op een presenteerblaadje kreeg van Jeffrey Burger, maar waar Koopal mogelijk beter meteen had kunnen afronden, nam hij nu de bal aan en probeerde hij de keeper te omspelen, wat mislukte. Na 25 minuten was het Honselersdijk dat uit het niets op voorsprong kwam. Een schot van afstand kwam tegen de hand van Nathy Kazadi en de scheidsrechter restte niets anders dan de bal op de stip te leggen. De trefzekere spits schoot, na de drie eerdere penalty’s van vorige week tegen Rhoon, voor de vierde opeenvolgende keer raak vanaf elf meter (1-0). Binnen de minuut had Hellevoetsluis al op gelijke hoogte kunnen komen, maar een schot van Jeffrey Burger werd door de keeper ternauwernood tot corner verwerkt. De afgeslagen corner belandde net buiten het strafschopgebied voor de voeten van Nick Koopal, maar zijn ziedende schot ging maar net naast en over. In de 38e minuut was het Tijs van den Heuvel die een directe vrije trap maar net uit de hoek getikt zag worden door de doelman en diezelfde Tijs van de Heuvel miste in de 41e minuut oog-in-oog met de keeper. Het was voor de Hellevoeters om moedeloos van te worden, maar er was nog altijd een tweede helft om iets aan die achterstand te doen.

In de tweede helft ontstond er vooral voor de neutrale kijker een erg aantrekkelijke wedstrijd, mede door het goede fluiten van de dienstdoende arbiter en de sportieve verhoudingen binnen de lijnen. Scheidsrechter Smit hoefde over de hele wedstrijd dan ook maar één (terechte) gele kaart te trekken. Het was in de 55e minuut dat Hellevoetsluis verdiend op gelijke hoogte kwam, toen ook zij een strafschop kreeg te nemen en Jeffrey Burger deze feilloos wist te benutten (1-1). Beide teams gingen voor de winst en zodoende ontstond er een wedstrijd die op en neer ging. Tegen de verhouding in kwam Hellevoetsluis weer op achterstand, toen een hoekschop binnen het vijf meter gebied werd getrapt, maar toch ingekopt kon worden door een Honselersdijker. In twee instanties werd deze kans benut (2-1). Hellevoetsluis moest weer in de achtervolging, stuurde laatste man Lex van Dommelen mee naar voren en speelde achterin 1-op-1. Kansen kwamen er, de één nog mooier dan de ander, maar ze waren niet aan de Hellevoeters besteed. In de 79e minuut een megakans voor Jeffrey Burger, die, na een afgemeten voorzet van Gavin van Dort, vanaf zes meter vrij in kon kopen, maar zijn inzet naast het doel zag verdwijnen. In minuut 82 kwam weer Nick Koopal oog-in-oog met de keeper, maar zijn inzet werd gekeerd, waarna de rebound voor de voeten viel van de meegelopen Jeffrey Burger, die het echter presteerde de bal naast het doel te krijgen. Twee minuten later was het weer Jeffrey Burger die een grote kans miste. De scheidsrechter negeerde het vlagsignaal van de clubgrensrechter, maar Burger schoot onbesuisd over. In de 87e minuut was daar dan toch de beloning voor de gasten. Een prachtige aanval, waarbij de voor Bethslot Woldeamanuel ingevallen Jurre Verburg met een fraaie steekpass Jeffrey Burger bereikte, die op zijn beurt de bal teruglegde op de mee naar voren gekomen Nathy Kazadi, die de bal beheerst binnenschoof, lag aan de basis van de 2-2 gelijkmaker. Beide ploegen hadden niets aan een gelijkspel en zodoende bleef Hellevoetsluis voorin met Lex van Dommelen spelen. Eén minuut na de gelijkmaker leek dit al zijn vruchten af te werpen, na weer een prachtige aanval. Een hakje van Dean Bos zette Neil Overheid vrij voor de keeper, maar de doelman bleef meester over de situatie. Ook Nick Koopal verscheen maar weer eens alleen voor de keeper, maar opnieuw werd zijn inzet gekeerd. Honselersdijk wilde ook winnen en zo kon het in de blessuretijd nog alle kanten op. Dat de nummer 14 van Honselersdijk na het laatste fluitsignaal briesend het veld afliep en riep ‘dat zij hier verdomme met 3-2 hadden moeten winnen’, was gezien de kansenverhouding niet helemaal een juiste weergave van het wedstrijdbeeld, want iedereen was het erover eens dat Honselersdijk ontsnapt was aan een nederlaag en Hellevoetsluis zichzelf tekort had gedaan. Doordat alleen Verburch in deze competitieronde wist te winnen en alle andere wedstrijden in een gelijkspel eindigden, veranderde er niet heel veel aan de stand. Zodoende staan de Hellevoeters nog altijd maar 5 punten achter de koploper, is het volgende week vrij en zal het pas op 3 mei weer in actie komen, in een thuiswedstrijd tegen Westlandia. Met nog 4 wedstrijden te gaan is er nog alles om voor te spelen, want in de periodestand is het verschil met de huidige koploper zelfs maar 3 punten!

Klik op vv Hellevoetsluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Hellevoetsluis voor meer informatie over de club.

Spirit slaat aanval van De Zwerver op koppositie af!

0

Spirit heeft na de topper tegen De Zwerver de koppositie behouden. Op het drukbezochte Sportpark De Schans hielden beide kampioenskandidaten elkaar op 1-1.

Ondanks dat beide doelmannen niet echt in actie hoefden te komen was het wel een boeiend gevecht. De Zwerver zocht vaak de lange bal richting de dit seizoen veel scorende spits. Maar Wesley Valk had de topscorer van dit moment in de 3e klasse J goed in bedwang. De thuisploeg kwam in de 1e helft dan ook niet verder dan een hachelijk moment vlak voor het doel van Sean Luthart en een aantal afstandsschoten die ruim naast of over gingen. Bij Spirit was de grootste kans voor Levi de Jong. Al na ruim 5 minuten kwam hij oog in oog met de doelman van de ploeg uit Kinderdijk. Iets gehaast wilde hij met een boogbal de score openen. Zijn poging ging ook net over de goal.

Na ruim een half uur spelen kwam Spirit toch op voorsprong. Ricardo Noordegraaf kreeg uit een corner de bal bij de 2e paal, gaf hard voor en Ruben Slooff kon intikken: 0-1.

In de 2e helft hetzelfde spelbeeld. De Zwerver loerend op de gelijkmaker en Spirit leunend op de voorsprong op hun beurt loerend op een grotere voorsprong. Levi de Jong zag zijn poging of voorzet net op het dak van het doel belanden en Sean Luthart kon makkelijk met zijn vuisten een vrije trap van De Zwerver onschadelijk maken.

Pas na een uur spelen kreeg de thuisploeg de eerste serieuze kans. Uit een corner kon vrij ingekopt worden. Een groot deel van het publiek juichte al, maar de bal ging via het zijnet naast het doel. Levi de Jong was vervolgens dichtbij een doelpunt. Hij blokte zelf een uitverdedigend schot en kon via Olaf Visser de bal vlak voor de keeper richting doel sliden. De bal ging net voorlangs het doel.

Balverlies van Spirit langs de zijlijn leidde uiteindelijk de gelijkmaker in. De verdediging, dat de hele wedstrijd goed onder controle had, stond even verkeerd. De vrije ruimte werd opgezocht en de voorzet kon van dichtbij het doel ingelopen worden: 1-1.

In de resterende tijd kregen beide ploegen nog wat mogelijkheden. Thico Addicks zag zijn inzet op de vuisten van de keeper belanden  en Levi de Jong draaide om zijn tegenstander heen en schoot via een tegenstander naast het doel. De Zwerver kreeg vlak voor tijd de mogelijkheid om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Met 2 aanvallers tegen 1 verdediger van Spirit was het een kwestie van uitspelen, maar Wesley Valk onderschepte de beslissende pass.

Het bleef dus onbeslist in het rechtstreekse duel. Spirit had met een beetje meer scherpte en geduld mogelijk meer kunnen overhouden. In mindere maten had ook de thuisploeg de winst naar zich toe kunnen trekken. Beide ploegen lijken, met allebei nog 5 wedstrijden te gaan, de enige titelkandidaten die nog over zijn. Achtervolger Slikkerveer verloor verrassend op eigen veld van FC IJsselmonde (1-3). Het verschil in punten is nu resp. 5 en 6 punten op De Zwerver en Spirit. Slikkerveer heeft ook nog eens een wedstrijd meer gespeeld.

In de staart van de ranglijst zijn er 3 ploegen die in de resterende wedstrijden uit moeten gaan maken wie rechtstreeks gaan degraderen en wie nacompetitie moet (mag) gaan spelen. ZBC’97 (1-1 bij Groote Lindt) staat nog laatste, 1 punt achter LMO (2-4 verlies tegen Rijsoord) en Streefkerk (0-2 nederlaag op Overmaas). LMO heeft een wedstrijd meer gespeeld. Het verschil met de laagste ‘veilige’ plaats is 4 punten.

Volgende week gaat Spirit op bezoek bij Pelikaan. De ploeg uit Zwijndrecht speelde zaterdag met 2-2 gelijk bij Wieldrecht.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

R.W.B. en SV Capelle houden beide punt over aan Waalwijkse derby

Op zaterdagmiddag 5 april stond op Sportpark De Gaard de spannende wedstrijd tussen R.W.B. en SV Capelle op het programma. Voor aanvang van de wedstrijd werd één minuut stilte in acht genomen ter nagedachtenis aan Jan Koning, een clubicoon die al ruim 65 jaar lid was van RWB en recent is overleden.

De wedstrijd begon rustig, waarbij SV Capelle het initiatief nam. De gasten creëerden in de openingsfase enkele gevaarlijke kansen, maar de teruggekeerde doelman van RWB, Noël van Aalst, stond sterk te keepen. Na zijn blessure maakte hij weer zijn rentree in de basis en liet direct zijn waarde zien met een aantal knappe reddingen.

Naarmate de eerste helft vorderde, kwam RWB beter in de wedstrijd. Na 10 minuten leek Kevin Remie de score te openen, maar zijn doelpunt werd op advies van de grensrechter door scheidsrechter Bert Littel afgekeurd. Lang hoefden de supporters echter niet te wachten op de echte openingstreffer. In de 18e minuut wist Remie alsnog het net te vinden na een fraaie assist en zette hij de thuisploeg op een 1-0 voorsprong.

Vlak voor rust kreeg RWB opnieuw een kans, en deze werd benut. Bram van Iersel schoot raak en zorgde ervoor dat RWB met een comfortabele 2-0 voorsprong de kleedkamer in ging.

De tweede helft liet een ander beeld zien. SV Capelle kwam sterk uit de startblokken en zette druk op de verdediging van RWB. In de 72e minuut viel de spanning terug in de wedstrijd toen RWB een eigen doelpunt maakte, waarmee de stand op 2-1 kwam. Dit gaf SV Capelle een nieuwe impuls, en in de 81e minuut was het Tygo de Jong die de gelijkmaker scoorde: 2-2.

RWB probeerde in de slotfase nog een overwinning uit het vuur te slepen door verdediger Dennis Timmermans in de spits te posteren, maar ondanks die tactische omzetting bleef de stand ongewijzigd.

Gezien het spelverloop en het feit dat beide ploegen hun sterke momenten hadden, was de 2-2 eindstand een terechte uitslag.

Volgende week, op zaterdag 12 april, speelt RWB een uitwedstrijd tegen SV De Braak.

Klik op RWB voor meer informatie over de club.
Klik op RWB voor meer artikelen over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.