Home Blog Pagina 32

‘Bij Stavenisse winnen ze sowieso altijd wel in de derde helft’

sc Stavenisse
-
0
‘Bij Stavenisse winnen ze sowieso altijd wel in de derde helft’

Waar het dit seizoen voor SC Stavenisse in de 4e Klasse D verre van crescendo gaat op sportief vlak, daar zijn de kantinedames van mening dat ze toch wekelijks te maken hebben met winnaars. ‘Het is jammer dat ze zo vaak verliezen. Toch mag het hier de pret nooit drukken. Bij Stavenisse winnen ze sowieso altijd wel in de derde helft’, zegt Alice Vogelaar.

 Samen met Paula Ridderhof (moeder van voormalig aanvaller Rudy Ridderhof), Willy Slager en Caroline Dorst (moeder van doelman Sven Dorst) vormen ze het kwartet van kantinedames die wekelijks om toerbeurt klaarstaan om de tapkranen en de frituurpan te bemensen. “Het is voor mij één van de verschillende rollen die ik hier binnen de club voor mijn rekening neem. Doordat de kinderen gingen voetballen bij de club raak je betrokken en voor je het weet is het vrijwilligerswerk zowat een parttime baan haha.”

Alice is namelijk naast kantinedame ook nog actief binnen het hoofdbestuur van de Thoolse dorpsvereniging. “Ik heb een administratieve baan en een aantal seizoenen geleden kreeg ik de vraag of het niet iets voor me was om de rol van secretaris op me te nemen. Ik ben me erin gaan verdiepen en heb toen vier seizoenen geleden besloten om ja te zeggen. Twee jaar geleden ben ik ook in de kantine begonnen als vrijwilligster. Ik zit de hele week op kantoor en dan is het wel leuk om op een actieve manier betrokken te zijn bij de club. Mijn kinderen voetballen hier allemaal en dan is het ook mooi om iets terug te kunnen doen. Als meerderen er zo over zouden denken, dan zou het bij veel clubs een stuk makkelijk worden om alle verschillende taken te kunnen bemensen. Ik vind het bovendien leuk om te doen en je komt ook met heel veel mensen in contact.”

Maar bij het bestuurswerk en het tappen van pilsjes houdt het voor Vogelaar overigens nog verre van op. Want ook het schoonmaken van de kantine op maandagen en het geregeld ook wassen van voetbalkleding staat ook nog op het wekelijkse takenlijstje. “Daarnaast doen we op donderdagen en zaterdagen altijd de kantine open. Ook als er niet getraind of gevoetbald wordt. Het clubgebouw heeft een belangrijke functie op het dorp voor mensen om elkaar te ontmoeten. Dat willen we op deze manier in stand houden en stimuleren, zodat iedereen hier zijn kopje koffie, biertje of borreltje kan drinken. Het is heel gezellig en geeft ook veel energie.”

Natuurlijk merken de dames achter de bar dat de sfeer anders is op het moment dat er, zoals nu het geval is, bijna wekelijks wordt verloren. “Het is misschien wel goed dat de jongens volgend seizoen een klasse lager gaan spelen zodat er weer meer kansen zijn dat er ook op zaterdagen wedstrijden worden gewonnen. Al is het hier wel zo dat jongens het vooral in de kleedkamer er over hebben en met elkaar de teleurstelling bespreken. Zodra ze de deur van de kantine binnenstappen zijn de meesten niet meer echt chagrijnig. Mooi toch?”

Voor haar is de club vooral ook een welkome vrijetijdsbesteding en een plek die ze hoopt zo lang mogelijk in stand te kunnen houden. “De club is belangrijk voor het dorp op meerdere vlakken. Mijn kinderen kunnen hun hobby uitoefenen op het dorp, we hebben een maatschappelijke functie én voor velen is Stavenisse erg belangrijk. Sportief gezien beleven we niet een heel mooi seizoen, maar voor de gemeenschap is en blijft de club van onschatbaar belang. En om daaraan mijn steentje te kunnen bijdragen, dat doe ik graag. En met mij ook de andere vrijwilligers.”

Klik op sc Stavenisse voor meer artikelen over de club.
Klik op sc Stavenisse voor meer informatie over de club.

Het doel is derde klasse dit seizoen voor Heshof en Steenbergen

vv Steenbergen
-
0
Het doel is derde klasse dit seizoen voor Heshof en Steenbergen

Dat Steenbergen derde is geworden op flinke afstand van kampioen Tholense Boys is een fikse tegenvaller voor de ploeg van rechtsback Lars Heshof. De 23-jarige Steenbergenaar had met zijn club maar één doel en dat was meestrijden voor het kampioenschap. Dus feitelijk kan worden gesproken van een teleurstellend seizoen.

 “Dat kan je zeker wel stellen! We hebben dit seizoen de punten laten liggen in de topwedstrijden  waardoor we achterop zijn geraakt. En dat verschil hebben we nooit meer weten goed te maken helaas. Vooraf wilden we vol meestrijden voor het kampioenschap maar dat heeft jammer genoeg niet zo mogen zijn.”

Heshof kwam als klein ventje de poorten aan de Seringenlaan doorgewandeld en is er sindsdien nooit meer weggeweest. Alle leeftijdsgroepen doorliep hij, waarna hij alweer vijf seizoenen geleden het shirt van het eerste elftal om zijn schouders trok. Wekelijks laat de verdediger nog altijd de nodige progressie zien in zijn spel. “Sinds ik bij de senioren ben gekomen heb ik mijn kans gekregen en ook gepakt als rechtsachter. In de jeugd speelde ik ook vaak als middenvelder, maar in het eerste heb ik destijds de kans op speelminuten als verdediger met beide handen gepakt.”

Hoewel de ploeg van de vertrekkende trainer Peter van Poortvliet (gaat naar NOAD’67) snel achterop raakte in de strijd voor de titel, daar was degradatie naar de nieuwe vijfde klasse geen moment  aan de orde. “Het is jammer dat er momenteel in deze competitie zo’n groot niveauverschil is tussen de ploegen. Als je kijkt naar de linker en rechterrij dan zegt dat voldoende. Maar wil je zelf zoals wij de stap omhoog maken dan moet je jezelf in de topwedstrijden tegen de sterkere teams vooral laten zien en dat hebben we nagelaten. We begonnen de competitie heel goed met negen uit drie, maar als je dan verderop in het seizoen ziet dat we uit een serie wedstrijden tegen concurrerende teams als NOAD’67, De Fendert en Tholense Boys maar één punt pakken…..”

Niettemin blijft voor de jonge verdediger nog altijd een stap omhoog naar de derde klasse het doel om met de club te bereiken. “Ambitie moet je altijd hebben en durven uitspreken. We hebben een heel jong team, maar zijn in mijn ogen voetballend echt een van de betere ploegen. Maar het probleem zit hem vooral in het ‘killen’ van wedstrijden. Soms moet je er voor zorgen dat je wedstrijden in het slot gooit om resultaat te halen. Dat is een manco en dat breekt je dan uiteindelijk op aan het eind van de rit. We zijn een van de meest scorende ploegen uit de competitie, maar soms worden er andere dingen gevraagd om punten binnen te slepen en dat hebben we onvoldoende gedaan met z’n allen.”

Het sportieve doel met het elftal is helder: doorstoten naar de derde klasse. Ook persoonlijk heeft Heshof nog voldoende punten waarop hij de komende jaren naartoe wil werken. “Ik speelde in de A-jeugd destijds soms twee wedstrijden per weekend, stond als klein ventje al langs de zijlijn te kijken met als doel het eerste elftal te halen. Nu ik al een paar jaar basiskracht ben is dat doel ‘afgevinkt’. Maar in mijn spel kan en moet het ook nog veel beter, vooral het aanvallende aspect. Verdedigend sta ik mijn mannetje wel, maar in balbezit moet ik nog veel beter leren de juiste keuzes te maken. Meer rust aan de bal, werken aan een betere voorzet en mijn timing bij koppen. Ik ben nog relatief jong en kritisch op mezelf. Er valt nog voldoende om te ontwikkelen en dat hoop ik hier de komende jaren nog te kunnen en mogen doen.”

Klik op VV Steenbergen voor de laatste artikelen over de club
Klik op VV Steenbergen  voor meer informatie over de club.

VoetbalJournaal Bollenstreek, voorjaar 2024

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal Bollenstreek, voorjaar 2024

Ad Straver ziet als trainer nog voldoende groeipotentie bij SC Welberg

sc Welberg
-
0
Ad Straver ziet als trainer nog voldoende groeipotentie bij SC Welberg

Na een turbulent seizoen waarin bij SC Welberg voortijdig afscheid werd genomen van trainer Koos Kortland en interim-trainer Tim van de Ree het seizoen afmaakte, staat sinds dit seizoen Ad Straver als hoofdtrainer voor de selectie. De inwoner van Schijf heeft ondanks de degradatie naar de vijfde klasse zijn contract met minimaal één seizoen verlengd.

“Ik zie een jonge en leergierige selectie waarin nog voldoende groeipotentie zit. De jongens hadden naar eigen zeggen behoefte aan een trainer die ze meer handvaten en regels mee kon geven. Allemaal zaken die zouden zorgen voor meer vertrouwen en vastigheden in het veld. Dat de resultaten nog altijd niet zijn zoals we ze zouden willen heeft de groep als geheel en spelers individueel zeker flinke stappen vooruit gemaakt.”

Voordat hij aan het trainerschap begon groeide Straver op bij Roosendaal en later Cluzona alvorens hij de overstap naar SC Gastel maakte. Het was een flinke enkelblessure die ervoor zorgden dat de inmiddels behoorlijk ervaren oefenmeester aan het trainerschap begon. ‘Bij SC Gastel had ik van de F-pupillen tot de A-junioren teams onder mijn hoede en was daarna trainer bij het tweede elftal en assistent van toenmalige hoofdtrainer André Maas. Het was een prima leerschool waar ik de rest van mijn trainersloopbaan tot op heden voordeel van heb.”

Bij SVC uit Standaardbuiten begon hij aan zijn eerste klus als eindverantwoordelijke van een eerste elftal. “Daar ben ik van 2015 tot 2018 werkzaam geweest. Bij MOC’17 was ik trainer van de JO19 en dat combineerde ik als assistent-trainer van Rick Schimmel bij BSC. In de coronaperiode had ik het trainerschap even wat ‘geparkeerd’ tot ik bij Schijf de jeugd ging trainen. Afgelopen jaar deed ik de JO19 van Halsteren en was ik interim-trainer bij SVC. Tot ik telefoon kreeg of ik de uitdaging zag in een rol als eindverantwoordelijke bij SC Welberg. Ik kende de club, had een goed gesprek met het bestuur en raakte heel enthousiast. En dat ben ik nu nog altijd, want er is een prima klik tussen mij en de spelersgroep. Ze zijn leergierig en willen graag vooruit. Dat we komend seizoen in de vijfde klasse uitkomen is niet erg. Van daaruit kunnen we rustig verder gaan bouwen en proberen om met elkaar weer stappen omhoog te zetten.”

Het doel voor de komende tijd is om een groep te vormen waarmee de club nog een flink aantal jaren vooruit kan. “Het was mooi geweest dat we in de vierde klasse hadden kunnen blijven, maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het voor de ontwikkeling van de spelers misschien beter is om een stapje terug te doen. We moeten als ploeg veel meer durf tonen om ook zelf te durven voetballen en in balbezit initiatief te tonen. Die opdracht is de belangrijkste voor het elftal. Want dat er voetbal genoeg inzit, daar ben ik van overtuigd. Ik ben open en heel direct in mijn coaching wat ik van de spelers verwacht. Dit seizoen hebben we vaak genoeg momenten gehad om te voetballen tijdens wedstrijden. Maar dan zie ik na een tegengoal de twijfel toeslaan en gaat de rem erop. Dat is doodzonde. Hopelijk nemen ze die leermomenten mee naar het nieuwe seizoen, want daarin willen we graag bovenin meedoen. Want terugkeren naar de vierde klasse met deze club zou heel mooi zijn.”

Klik op SC Welberg voor de laatste artikelen over de club
Klik op SC Welberg voor meer informatie over de club

Tummers wil als trotse naamgever vooral jeugdvoetbal een boost geven

rkvv Meto
-
0
Tummers wil als trotse naamgever vooral jeugdvoetbal een boost geven

Een spontaan idee op het werk tussen Dustin – Dwight Tummers en collega Joeri van Miert om een internationaal jeugdtoernooi te gaan organiseren bleek de opmaat naar een nieuw evenement. Het idee werd verder uitgewerkt en resulteerde in de ‘geboorte’ van de International Tummers Cup. Op zondag 26 mei (eerste Pinksterdag) vond op de velden van RKVV Meto in Hoogerheide de 2e editie plaats.

Joeri van Miert, als scout actief voor verschillende betaald voetbalclubs (BVO’s), wist in 2023 mede dankzij de vele contacten SK Beveren, KFC Turnhout, FC Eindhoven en FC Dordrecht in het Pinksterweekend naar Sportpark Meilust te halen. Daar bonden ze de strijd aan tegen elkaar én tegen jeugdteams van RKVV Meto en SV Dosko. “We hadden destijds gekozen voor SV Dosko omdat we als Tummers Food Processing Solutions hoofdsponsor zijn. Fons Tummers is er voorzitter geweest en is er nu nog altijd voorzitter van de Businessclub. De accommodatie bleek echter dit jaar niet beschikbaar te zijn dus moesten we kijken naar een alternatief. Dat werd dus RKVV Meto uit Hoogerheide. Daar zitten we ook met ons hoofdkantoor en bovendien heeft de club een prachtige accommodatie die prima geschikt is voor een eendaags internationaal jeugdtoernooi”, legt Dustin Tummers uit.

Meerdere redenen lagen er voor Dustin Tummers aan ten grondslag om zo’n toernooi te gaan organiseren. “Voor de jeugd tot vijftien jaar zijn er niet zo heel veel van dergelijke toernooi waaraan ze kunnen deelnemen. Bovendien wilden we het breder trekken en proberen om met een aantal BVO’s jeugdvoetbal van hoog niveau naar de Brabantse regio te halen. De eerste editie trok veel publiek en bleek dus een groot succes. En hoe mooi is het nou om als jong voetballertje van RKVV Meto jezelf te meten met jochies die bij profclubs spelen? Gaaf toch?”

Scouts

De verwachting is ook dat er een flink aantal scouts van BVO’s naar Hoogerheide zullen afreizen om op zoek te gaan naar wellicht nog onontdekt talent. “We zijn als Tummers heel erg betrokken met sporten en bewegen in onze regio. We ondersteunen ook een flink aantal clubs als shirt-, bord- of hoofdsponsor en willen proberen om zoveel mogelijk gezondheid en leefstijl te promoten. Voetbal is een sport die bij velen tot de verbeelding spreekt en hoe gaaf is het om wellicht toch een keer de ‘sterren van de toekomst’ op je eigen sportcomplex in de buurt aan het werk te zien.”

Toen het spontane idee werd uitgewerkt, dacht men in eerste instantie nog aan een tweedaags toernooi, maar voorlopig is het bij een eendaagse editie gebleven. “Dat is vooral vanwege het vele werk wat daar toch bij komt kijken. We hebben een organisatiegroep die niet heel groot is en iedereen heeft het druk, waardoor je niet mensen wilt overbelasten. We willen daar eerst dit eendaagse toernooi goed in de steigers zetten en een aantal edities goed doen verlopen. Daarna kunnen we altijd nog kijken of we het gaan uitbouwen. Met acht gepassioneerde teams uit Denemarken, Nederland, en België die het opnemen tegen onze lokale trots. We hopen elke speler en toeschouwers een onvergetelijke ervaring te geven.”

Goed doel

Tijdens het toernooi zal er ook op verschillende manieren ook geld worden ingezameld voor een goed doel: de Flandrien Challenge voor Tim.   “Tim Janssen was een voetbalvader, docenten groot sportliefhebber en neef van Joeri. Hij overleed in 2023 aan een hersentumor. Met de International Tummers Cup willen we een bijdrage leveren aan een goed doel waar Tim ook trots op zou zijn. We hopen hiermee een bijdrage te leveren om een voetbalkooi te plaatsen op de school waar Tim les gaf.”

Dustin en Joeri zijn trots dat iets spontaans is uitgegroeid tot iets blijvends “Het is mooi om het enthousiasme bij iedereen te ervaren. En we zijn als Tummers  dan ook enorm trots om naamgever te zijn van het toernooi. Jeugd in beweging brengen, mensen vermaak bieden in je eigen regio. Daar deelgenoot van zijn kunnen en mogen zijn is prachtig toch?”

Klik op rkvv Meto voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv Meto voor meer informatie over de club.

Quincy Hoek beleeft chaotisch seizoen met gedegradeerd WHS

WHS
-
0
Quincy Hoek beleeft chaotisch seizoen met gedegradeerd WHS

Dat het een moeilijk seizoen ging worden, daar hadden ze vooraf bij WHS wel rekening mee gehouden. Maar dat het zó chaotisch zou zijn dat had niemand voorzien. Maar liefst vijf verschillende trainers voor de selectie die sterk aan kwaliteit had ingeboet en een reeks aan langdurige blessuregevallen, waaronder ook middenvelder Quincy Hoek.

“Het is al bij al een heel teleurstellend en vooral ook chaotisch seizoen geworden. Met maar liefst vijf trainers voor de groep sinds vorige zomer was het nooit echt rustig. Maar we moeten ook realistisch zijn en bekennen dat we gewoon tekort kwamen in kwaliteit. We hebben de afgelopen seizoenen een hoop kwaliteit ingeleverd en ook een brok ervaring. Daarvoor zijn bijna alleen jonge spelers doorgeschoven vanuit het tweede en de jeugd. Dat heeft tijd nodig. Jammer dat we het niet hebben gered, maar anderzijds geeft het nu mogelijkheden om weer opnieuw te gaan bouwen.”

Hoek was zelf bijna het volledige seizoen geblesseerd vanwege een hardnekkige knieblessure. “Mijn hele seizoen was persoonlijk een sportief drama. De wedstrijd tegen Arnemuiden in september was mijn laatste duel dus na twee competitiewedstrijden was het al klaar. Ik moest revalideren, was op de weg terug tot ik me verstapte op het werk. Toen was ik terug bij af en moest weer opnieuw vrijwel vanaf nul beginnen. Enorm frustrerend.”

De voormalig speler van Vosmeer, VVC’68 en Tholense Boys is echter wel in een andere rol het gehele seizoen nauw betrokken gebleven bij de selectie. “Ik zit als assistent-trainer op de bank, ondersteun in de coaching en ook tijdens de trainingen. Heel anders natuurlijk maar voor mij wel een prima manier om dicht bij de groep te blijven. Ik ken de groep, weet wat er leeft en kan op die manier de trainer nu daarin bijstaan. Dat is achteraf met al die wisselingen qua trainers dan wel goed geweest. En ondanks dat het sportief tegenvallend is gelopen voor iedereen is het wel een jaar waarin iedereen in en rondom de selectie veel heeft geleerd.”

De peesblessure in de knie houdt hem dus ongewild al maanden weg van een rol als basiskracht bij de ploeg waar hij vier seizoenen geleden neerstreek en zowel een kampioenschap behaalde als nu dus een degradatie mee beleefde. Toch is het plezier nog altijd aanwezig. “Zeker weten! We hebben een heel jonge maar wel heel leuke spelersgroep. Het was voor iedereen even wennen dat ik nu op een andere manier mijn bijdrage heb en dus ook in de coaching zaken regel. Toen de hoofdtrainer afwezig was heb ik tegen SVOD’22 zelfs een keer alleen de coaching gedaan. Ook dat was weer een bijzonder moment en toch ook wel een leerzame ervaring. Ik geef bij de jeugd WHS overigens ook training aan de MO13, dus die ambitie heb ik voor de toekomst zeker wel om daarin verder te gaan. Maar als het aan mij ligt ben ik liefst zo snel mogelijk ook weer gewoon speler bij WHS.”

Daarvoor moet hij zich dus richten op volgend seizoen en zal het dus vooral zaak zijn om de boel bij elkaar te houden en weer in rustiger vaarwater terecht te komen. Volgend jaar komt Wim Nieuwland naar Sint-Annaland om de eerste selectie onder zijn hoede te nemen. “Hopelijk kunnen we daar met deze jonge selectie weer lekker voetballen en niet constant op de toppen van onze tenen lopen. Ik kan bovendien niet wachten om weer zelf tegen een bal te trappen. Want als ik dit seizoen iéts heb geleerd, dan is het wel dat voetbal het allermooiste is om zelf te kunnen doen.”

Klik op WHS voor meer artikelen over de club.
Klik op WHS voor meer informatie over de club.

Maartje Marcusse hoopt na zwangerschap weer te voetballen bij NVS

NVS
-
0
Maartje Marcusse hoopt na zwangerschap weer te voetballen bij NVS

Direct nadat ze wist dat ze zwanger was is november stopte Maartje Marcusse (27) met voetballen bij de dames van NVS. Samen met haar man, eerste elftalspeler Sjoerd, verwacht ze half juli hun eerste kindje. ‘Daarna hoop ik wel om weer terug te keren op het voetbalveld en lekker terug te voetballen bij NVS.’

Ze is afkomstig uit Boxtel en woont samen met Sjoerd in Bergen op Zoom. “Toen Sjoerd destijds door trainer Anton Verweij werd gepolst om bij NVS te gaan voetballen ben ik met de club in contact gekomen. Zelf had ik nog nooit gevoetbald of zelfs maar voetbalschoenen aangehad. Maar doordat je mensen leert kennen en dus ook wat dames kreeg ik de vraag of het niet iets voor mij zou zijn om ook te gaan voetballen. Ik heb het geprobeerd en dat is me meer dan goed bevallen. Het is een geweldig leuke groep meiden en dames en een deel ervan zijn ook echt wel vriendinnen geworden.”

En zo zette Maartje niet als tiener maar als twintiger pas haar eerste stappen als speelster op het voetbalveld van Sportpark De Danen. “Net voor corona ben ik toen begonnen en dat was enerzijds wel goed want toen mochten we alleen maar trainen. Op die manier kon ik geleidelijk aan het spelletje wat onder de knie krijgen. Want ik ging wel altijd kijken bij de mannen, maar om het dan zelf actief op het veld uit te moeten voeren dat was toch wel even andere koek.”

Hoewel ze de basistechniek van jongs af aan heeft gemist, probeerde ze zich zo goed als het ging in te zetten tijdens de wedstrijden. “Als rechtshalf kon ik gebruik maken van mijn snelheid. Natuurlijk kan ik een bal stoppen en passen naar een medespeelster. Maar het echte voetbaltechnische deel, dat is bij mij nog altijd wel een puntje van aandacht. Vraag me niet om twee, drie speelsters voorbij te dribbelen of uit te kappen want daar liggen zeker niet mijn kwaliteiten.”

Inmiddels staat ze dus ook bij de dames al een aantal maanden langs de zijkant en volgt ze aandachtig de verrichtingen van haar ploeggenoten. “Ik ben vanaf het moment dat ik aangaf vanwege de zwangerschap te stoppen altijd bij de ploeg gebleven. Tijdens trainingen maar sowieso altijd bij de wedstrijden ben ik erbij. Ik zorg bij NVS voor de social media en maak filmpjes bij zowel de dames als het eerste elftal van de mannen voor onder meer Instagram. Dat is superleuk om te doen en op die manier de club en de teams onder de aandacht te brengen.”

Dat ze niet uit het dorp afkomstig is maar van buitenaf, dat heeft er nooit voor gezorgd dat ze zichzelf bij NVS een buitenstaander voelde. “Nee, verre van zelfs! Voorheen speelde Sjoerd bij RKSV Halsteren en de sfeer daar was echt geheel anders. Hier bij NVS is het allemaal wat gemoedelijker en persoonlijker. Ik voelde me direct vanaf dag één welkom en dat is sindsdien alleen maar hechter geworden. Dankzij het voetbal en zeker ook dankzij de dames heb ik er een hoop nieuwe vrienden en vriendinnen bijgekregen. Heel waardevol is dat voor mij in elk geval.”

Straks wanneer hun dochter geboren is, hoopt de ambulant begeleidster in de GGZ terug te kunnen keren op het voetbalveld. “Dat is zeker de bedoeling, al weet je natuurlijk nooit hoe alles verloopt en of het qua tijd allemaal nog te combineren valt. Maar ik ga er wel vanuit. Het is gek dat je, ondanks dat ik nog maar vier jaar voetbal, het spelletje mist als je het niet kunt beoefenen. Ik had voorheen nog nooit een teamsport gedaan en kocht pas als drieëntwintigjarige mijn eerste voetbalschoenen maar ik vermoed dat het zeker niet mijn laatste paar zal zijn..”

Klik op NVS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NVS voor meer informatie over de club.

‘Voor Lepelstraatse Boys is de degradatie naar vijfde klasse een zegen’

vv Lepelstraatse Boys
-
0
‘Voor Lepelstraatse Boys is de degradatie naar vijfde klasse een zegen’

Een degradatie wordt vaak gezien als een grote teleurstelling. Maar voor Lepelstraatse Boys is de degradatie naar de vijfde klasse van het zaterdagvoetbal volgens Peter Hülters een zegen. ‘We komen simpelweg teveel kwaliteit tekort in de vierde klasse en dan moet je realistisch zijn.’

De club keert met daarmee terug op het niveau waarop het in 2021 afscheid nam van het zondagvoetbal. De laatste competitiezege van de Brabantse formatie dateert alweer van 26 november 2022 toen thuis met 1-0 van SC Welberg werd gewonnen. Vorig seizoen bleven de blauwhemden zonder zege en ook dit seizoen staat de teller nog altijd op nul punten. “Die statistieken zeggen voldoende lijkt me. Dan is degraderen naar een lager niveau helemaal niet zo erg. We hebben een heel erg jonge selectie en die moeten nu steeds op hun tenen lopen, terwijl we zeker tegen de topteams nooit aan voetballen toekomen.”

Het heeft volgens de voormalig speler van SV Dosko ook een duidelijke invloed op de sfeer en het spelplezier. “We zijn een kleine dorpsclub en er heerst altijd wel gezelligheid, maar wanneer je al zolang zonder zege bent dan heeft dat toch invloed. Als je dan ook nog een paar keer wordt ‘getrakteerd’ op dikke nederlagen helemaal. Er zijn een paar ploegen waartegen we meer kans zouden maken zoals Stavenisse, Welberg en wellicht Smerdiek of SPS. Maar zelfs tegen die teams was het dit seizoen gewoon niet goed genoeg.”

Als zestienjarige kwam Hülters destijds over van SV Dosko op voorspraak van een vriend die hem wist te overtuigen om bij Lepelstraatse Boys te gaan voetballen. “Inmiddels is dit mijn negende seizoen, maar als aanvaller is het erg lastig voetballen en om dan ook het verschil te maken. Je bent voornamelijk bezig met tegenhouden en afhankelijk van een paar ballen die kansrijk mijn kant opkomen. De teller staat nog maar op één goal en dat is gewoon weinig. Wat het voor mij nog wel altijd leuk maakt is de onderlinge sfeer in de groep. Die is gelukkig nog steeds goed, want iedereen is ook realistisch en ziet ook dat we kwalitatief tekort komen en dus hopelijk volgend seizoen meer kansen zullen krijgen om eindelijk weer eens wat overwinningen te kunnen boeken of überhaupt eens puntjes te pakken.”

Of de 25-jarige spits dan zelf ook nog van de partij zal zijn dat is voorlopig afwachten vanwege een grote verandering in het privéleven. “Het is een gemoedelijke vereniging en de sfeer die er heerst is fijn. Bovendien is het ook een actieve club die veel dingen organiseert en belangrijk is voor het dorp. Ik woon nu in Bergen op Zoom maar mijn vriendin en ik hebben een huis gekocht in Goes. Binnenkort  gaan we daar naartoe verhuizen, wat toch een stukje verder weg is. Daardoor zal ik niet meer twee keer per week komen trainen en moet ik ook nog bekijken of het qua reisafstand in combinatie met werk en gezin te combineren blijft. Ik ga maakt aan het eind van dit seizoen de beslissing en ga alles goed overwegen. Mocht ik vertrekken dan zal het puur een logistieke keuze worden, want ondanks dat we al twee seizoenen puntloos zijn is Lepelstraatse Boys inmiddels wel echt mijn cluppie geworden.”

Klik op vv Lepelstraatse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Lepelstraatse Boys voor meer informatie over de club.

Teruggekeerde Jippe Bogers beleeft tegenvallend seizoen na degradatie

sv Dosko
-
0
Teruggekeerde Jippe Bogers beleeft tegenvallend seizoen na degradatie

Hij maakte in het tussenseizoen de overstap van WHS  naar Sportpark Meilust en keerde daarmee weer terug op het oude nest. Maar Jippe Bogers kijkt, net als iedereen bij Dosko overigens, terug op een meer dan tegenvallend competitieverloop met een degradatie naar derde klasse van het zondagvoetbal als vervelende eindconclusie.

 “Het is heel zuur natuurlijk, want bij vlagen hebben we dit seizoen echt wel goed voetbal laten zien maar we hebben het onvoldoende weten om te zetten in resultaat. In een reeks wedstrijden kregen we de kansen maar scoren we niet en krijgen dan ‘uit het niets’ soms ineens een goal om onze oren waardoor je verliest. Soms moet het ook af en toe eens meezitten, maar over het algemeen hebben we te weinig punten gepakt. En die heb je wel nodig wil je in een sterke competitie zoals die van ons overleven. Daarin zijn we helaas niet geslaagd.”

Het is een kraakheldere conclusie van de aanvaller die ooit op als drieënhalf jarig ventje begon met voetballen bij Dosko. Hij bleef er actief tot zijn twaalfde en maakte toen de overstap naar de jeugd van RKSV Halsteren. “De jeugd bij Dosko speelde toen op een lager niveau en ik wilde mezelf graag blijven uitdagen en doorontwikkelen. Die kans zag ik meer bij Halsteren en heb toen die stap gezet. Tot en met de JO19 heb ik daar de jeugdopleiding doorlopen, maar kreeg niet de indruk dat ik kans zou maken om zowel bij het eerste elftal op zondag als zaterdag veel speelminuten te krijgen. Toen kreeg ik de kans om bij WHS een jaar in de tweede klasse te voetballen en dat leek me de perfecte uitdaging.”

Het werd een mooi seizoen met handhaving, maar toen viel het elftal enigszins uit elkaar. “Jasper Gunther en ook Jeremy de Witte vertrokken naar Halsteren een onder andere Wout den Engelsman was toen al vertrokken en Arvin de Witte noodgedwongen gestopt. Op dat moment klopte Dosko aan en dan ging het toch weer kriebelen. Het blijft wel de club waar ik ben begonnen. De gesprekken waren goed en ik zag de kans en uitdaging om hier weer mezelf verder te ontwikkelen op het niveau van tweede klasse in het zondagvoetbal. Dat is sportief gezien helaas niet helemaal gelukt.”

Kijkend naar zijn eigen seizoen is Bogers ook verre van tevreden, mede ook doordat hij altijd erg kritisch is op zijn eigen presteren. “Ik heb het merendeel van de wedstrijden altijd wel in de basis gestaan en daarin had ik zeker dingen beter kunnen en ook moeten doen. Ik kan bij vlagen heel aanwezig en actief zijn tijdens wedstrijden, maar dat aspect is nog niet constant genoeg en niet een hele wedstrijd. Dat wil ik graag verbeteren aan mijn spel. Bovendien vond ik ook zelf dat ik niet altijd de kansen die ik kreeg voldoende op waarde heb geschat. Die scherpte voor de goal is zeker iets waarin ik nog stappen kan en moet maken.”

De doelstelling was volgens de 21-jarige Bergenaar zeker niet om met Dosko kampioen te worden, maar een stabiele tweedeklasser te zijn voor de komende jaren. “Die ambitie moeten we nu echter even bijstellen. Volgend seizoen gaan we onder de nieuwe trainer Kees de Rooij met z’n allen proberen om de weg omhoog weer te vinden. Het was sportief al een aantal seizoenen wat minder en dit seizoen waren er ook een hoop ervaren spelers gestopt. Dat vang je natuurlijk niet zomaar op met jonge jongens. Maar dat we zouden degraderen dat hadden we zeker niet gedacht. Tweede klasse is zeker het niveau waarop Dosko thuishoort. Het is nu aan ons om daar weer terug naartoe te werken met z’n allen.”

Klik op SV Dosko voor de laatste artikelen van de club.
Klik op SV Dosko voor meer informatie over de club.

‘We hadden met VVC’68 niet gedacht om echt mee te doen dit jaar’

VVC 68
-
0
‘We hadden met VVC’68 niet gedacht om echt mee te doen dit jaar’

Nadat de titelstrijd vorig seizoen in het voordeel werd beslecht van buurman Vrederust, wist het ambitieuze VVC’68 via de nacompetitie alsnog promotie af te dwingen naar de derde klasse van het zaterdagvoetbal. Boven verwachting schoot de ploeg van verdediger Jesper Nuijtemans ijzersterk uit de startblokken en nestelde zich bovenin.

“Dat hadden we vooraf niet gedacht in elk geval. We waren realistisch en wilden gewoon als belangrijkste doelstelling onszelf veilig spelen. In de eerste seizoenshelft hadden we veel meer energie en spirit dan na de winterstop en daar hebben we de basis gelegd voor lijfsbehoud. Maar tegelijk hebben we gaandeweg wel de doelstelling bijgesteld en willen we proberen of er misschien toch nog meer inzit dit seizoen”, zegt 26-jarige Nuijtemans.

Vrijwel zijn gehele jeugd speelde hij bij Halsteren, waarna hij de overstap maakte naar VVC’68 waar hij voorzag meer kansen op speeltijd te krijgen. Nadat hij eerst af en toe zichzelf kon laten zien, is hij de laatste paar seizoenen met grotere regelmaat basiskracht in de verdediging. “Dat we de kwaliteiten in onze selectie hadden om in de derde klasse niet in de problemen te komen dat wisten we wel, maar soms moet het ook gewoon meezitten. We hebben een goede mix van talent en ervaring, maar je moet het dan in wedstrijden wel laten zien. Voor de winter viel het balletje regelmatig onze kant op en dat is altijd lekker voor het vertrouwen.”

Juist dat vertrouwen, dat was bij Nuijtemans in het huidige seizoen niet optimaal. “Vorig seizoen heb ik veel gespeeld en mijn bijdrage zeker gehad. Maar dit seizoen was mijn rol vooral in de eerste seizoenshelft een stuk beperkter. Er is met Peter Remie een nieuwe trainer en zorgde voor een nieuwe situatie. Ik had eindelijk een basisplaats vorig jaar en moest nu weer opnieuw mezelf laten zien en bewijzen. Dat lukte me minder en daardoor maakte de trainer andere keuzes. Daar had ik het in het begin lastig mee, maar nu begint het goede gevoel en het vertrouwen meer en meer toe te nemen. Dat ik vanwege mijn werk als opticien ook af en toe zaterdagen moet werken en dus niet kan voetballen is ook niet optimaal om een vaste basisplaats te veroveren.”

De ambitie van de club is helder, want op termijn wil mijn toch alsnog proberen te promoveren richting de tweede klasse. “Maar ik denk dat we daarvoor nu nog tekort komen. Vanuit de jeugd is er vooralsnog weinig aanwas dus dan moet er nog wel wat versterking bijkomen. Zeker om de concurrentie te vergroten. We hebben nu nog een aantal oudere spelers met veel ervaring, maar die gaan op termijn ook stoppen en met wat zwaar geblesseerden wordt soms de spoeling dunner en zie je vastigheden verdwijnen. Dat kost dan punten en zorgt ervoor dat we niet constant genoeg zijn. Daardoor konden we de strijd bovenin niet meer volhouden jammer genoeg. Zelf zie ik ons liever een paar seizoenen bovenin meedraaien in de derde klasse, zodat je met wat meer ervaring en een goed gevoel wellicht op termijn de stap kan maken.”

Persoonlijk hoopt de defensieve kracht de komende jaren nog vaker dan nu het geval is zijn opwachting te mogen maken. “Of het nou rechts, links of centraal in de verdediging is dat maakt me niet zoveel uit. Ik kan wat dat betreft overal wel uit de voeten. Het is aan mij om te laten zien dat ik vanaf de aftrap in het elftal hoor.”

Klik op VVC’68 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVC’68 voor meer informatie over de club.

1...313233...1.307Pagina 32 van 1.307

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.