Hij maakte in het tussenseizoen de overstap van WHS naar Sportpark Meilust en keerde daarmee weer terug op het oude nest. Maar Jippe Bogers kijkt, net als iedereen bij Dosko overigens, terug op een meer dan tegenvallend competitieverloop met een degradatie naar derde klasse van het zondagvoetbal als vervelende eindconclusie.
“Het is heel zuur natuurlijk, want bij vlagen hebben we dit seizoen echt wel goed voetbal laten zien maar we hebben het onvoldoende weten om te zetten in resultaat. In een reeks wedstrijden kregen we de kansen maar scoren we niet en krijgen dan ‘uit het niets’ soms ineens een goal om onze oren waardoor je verliest. Soms moet het ook af en toe eens meezitten, maar over het algemeen hebben we te weinig punten gepakt. En die heb je wel nodig wil je in een sterke competitie zoals die van ons overleven. Daarin zijn we helaas niet geslaagd.”
Het is een kraakheldere conclusie van de aanvaller die ooit op als drieënhalf jarig ventje begon met voetballen bij Dosko. Hij bleef er actief tot zijn twaalfde en maakte toen de overstap naar de jeugd van RKSV Halsteren. “De jeugd bij Dosko speelde toen op een lager niveau en ik wilde mezelf graag blijven uitdagen en doorontwikkelen. Die kans zag ik meer bij Halsteren en heb toen die stap gezet. Tot en met de JO19 heb ik daar de jeugdopleiding doorlopen, maar kreeg niet de indruk dat ik kans zou maken om zowel bij het eerste elftal op zondag als zaterdag veel speelminuten te krijgen. Toen kreeg ik de kans om bij WHS een jaar in de tweede klasse te voetballen en dat leek me de perfecte uitdaging.”
Het werd een mooi seizoen met handhaving, maar toen viel het elftal enigszins uit elkaar. “Jasper Gunther en ook Jeremy de Witte vertrokken naar Halsteren een onder andere Wout den Engelsman was toen al vertrokken en Arvin de Witte noodgedwongen gestopt. Op dat moment klopte Dosko aan en dan ging het toch weer kriebelen. Het blijft wel de club waar ik ben begonnen. De gesprekken waren goed en ik zag de kans en uitdaging om hier weer mezelf verder te ontwikkelen op het niveau van tweede klasse in het zondagvoetbal. Dat is sportief gezien helaas niet helemaal gelukt.”
Kijkend naar zijn eigen seizoen is Bogers ook verre van tevreden, mede ook doordat hij altijd erg kritisch is op zijn eigen presteren. “Ik heb het merendeel van de wedstrijden altijd wel in de basis gestaan en daarin had ik zeker dingen beter kunnen en ook moeten doen. Ik kan bij vlagen heel aanwezig en actief zijn tijdens wedstrijden, maar dat aspect is nog niet constant genoeg en niet een hele wedstrijd. Dat wil ik graag verbeteren aan mijn spel. Bovendien vond ik ook zelf dat ik niet altijd de kansen die ik kreeg voldoende op waarde heb geschat. Die scherpte voor de goal is zeker iets waarin ik nog stappen kan en moet maken.”
De doelstelling was volgens de 21-jarige Bergenaar zeker niet om met Dosko kampioen te worden, maar een stabiele tweedeklasser te zijn voor de komende jaren. “Die ambitie moeten we nu echter even bijstellen. Volgend seizoen gaan we onder de nieuwe trainer Kees de Rooij met z’n allen proberen om de weg omhoog weer te vinden. Het was sportief al een aantal seizoenen wat minder en dit seizoen waren er ook een hoop ervaren spelers gestopt. Dat vang je natuurlijk niet zomaar op met jonge jongens. Maar dat we zouden degraderen dat hadden we zeker niet gedacht. Tweede klasse is zeker het niveau waarop Dosko thuishoort. Het is nu aan ons om daar weer terug naartoe te werken met z’n allen.”
Klik op SV Dosko voor de laatste artikelen van de club.
Klik op SV Dosko voor meer informatie over de club.
