Home Blog Pagina 194

Trainerssoap bij OSV met ‘happy end’

vv OSV
-
0
Trainerssoap bij OSV met ‘happy end’

OUD-BEIJERLAND – De trainerswisselingen volgden elkaar in het afgelopen seizoen bij derdeklasser OSV Oud-Beijerland in ijltempo op. Maar uiteindelijk, toen alle stofwolken na de laatste speeldag, waren opgetrokken was het doel voor ‘OSV’  toch bereikt: ook komend seizoen komt de blauw-witte formatie uit op hetzelfde niveau. Al kostte dat veel, heel veel moeite.

Barry Schipper begon destijds aan het seizoen 2022-2023, waarbij de verwachtingen opnieuw hooggespannen waren. OSV Oud-Beijerland hengelde immers al enkele seizoenen naar het tweedeklasserschap. Maar het seizoen kreeg verrassende wendingen. Toen Schipper al in het najaar van 2022 aangaf dat hij tijdelijk zijn trainersactiviteiten moest neerleggen, werd zijn assistent Jeffrey Kouwenhoven als tijdelijke vervanger doorgeschoven. Otto Hoogendijk en Martin den Hoed zorgden voor de ondersteuning van Kouwenhoven, een driemanschap dat uiteindelijk door moest omdat Schipper definitief de handdoek in de ring gooide.

De volgende verrassende wending was het aantreden van Richard Verhoeven, de voormalig trainer die inmiddels sponsor van Oud-Beijerland was geworden en als begunstiger van de club ook op de bank zou plaatsnemen. Maar na drie maanden was ook dat avontuur voorbij: Verhoeven gaf aan dat hij het te druk had met de activiteiten binnen zijn eigen bedrijf en besloot dat het seizoen afmaken – zoals hij eerder had aangegeven te willen doen – niet haalbaar was. Na het vertrek van Verhoeven sprongen Kouwenhoven, Hoogendijk en Den Hoed opnieuw in de bres bij Oud-Beijerland, dat inmiddels in een fel gevecht was gewikkeld om het hoofd boven water te houden. Met een goede overwinning op ZBC’97 en een 1-0 overwinning op Internos op de slotdag werd echter het lijfsbehoud veiliggesteld en had een seizoen dat gedomineerd werd door de trainerssoap een ‘happy end’.

Voor het komend seizoen is Peter van Gestel (foto) vastgelegd als nieuwe trainer. Van Gestel was in het afgelopen seizoen trainer van OSV’s niveaugenoot VVOR uit Rotterdam en heeft een flinke staat van dienst opgebouwd als hoofdtrainer. Sinds 1994 geeft, het jaar waarin hij vanwege een blessure moest stoppen als speler van het Rotterdamse Excelsior, ging hij als trainer aan de slag. Daarvoor kreeg hij ook de mogelijkheid van Excelsior waardoor hij zijn UEFA C- en B-diploma heeft kunnen halen. Van Gestel startte onmiddellijk als jeugdtrainer bij Excelsior, waar hij vier jaar heeft gewerkt. Daarna was hij werkzaam bij SC Zuiderpark, SCO’63, FC Spaland, IJVV Zwervers en PSV Poortugaal. Zelf voetbalde Van Gestel bij SC Feyenoord, De Musschen, Excelsior Rotterdam (profs en amateurs), SC Zuiderpark, SCO’63, Neptunes en DHZ. Inmiddels is de nieuwe trainer van OSV Oud-Beijerland neergestreken vanuit Rotterdam in de Hoeksche Waard, waar hij met zijn gezin in Zuid-Beijerland is gaan wonen. Hij gaat samenwerken met de al eerder genoemde Jeffrey Kouwenhoven, de mannen van de VTZ (Martin den Hoed, Peter Homan en Otto Hogendijk) en voorzitter Jack Smeets met wie hij in de aanloop naar de ondertekening van zijn contract enkele gesprekken voerde.

Ook bij OSV veel veranderingen: David Tshibanda (Alblasserdam), Jayden Spiering (BZC/Zuiderpark), Jeandre Andrea, Benito Rucentney (beiden SC Botlek), Ajdin Ducic, Quiyano van Gestel, Mounir Battouh, Yaimo van Gestel (allen VVOR) en Kenneth Verweij (geen club) komen. Quinton Burk (NSVV), Nivaldo Vleeschhouwer (SHO), Youri van Ruiven, Thijs Krijgsman en Sebastian Stapper (allen (FC Binnenmaas), Quinten Balk (GOZ), Clifford Robinson (OHVV), Marco van Daalen, Jordy Westein (beiden SSS), Nick van Dijk, Damon Tol, Tim Wiendels, Laurent Brethouwer (allen Zinkwegse Boys), Jan Jaspers en Loek Visser (beiden SHO, lager elftal) keren niet meer terug.

Klik hier voor meer informatie over OSV.
Klik hier voor meer artikelen over OSV.

Prachtige dag met sportief succes voor OSV

vv OSV
-
0
Prachtige dag met sportief succes voor OSV

OUD-BEIJERLAND – Onder geweldig zonnige omstandigheden mocht OSV Oud-Beijerland dit jaar optreden als organisator van de finaledag van de strijd om de Hoeksche Waard Bokaal in diverse leeftijdsklassen. De beste jeugdteams van het Zuid-Hollandse eiland waren present op het terrein aan de Langeweg, waar de gastheer van de finaledag ook zelf in de prijzen viel.

De strijd om de Hoeksche Waard bokaal is een absolute klassieker op de voetbalkalender. Dit jaar mocht OSV Oud-Beijerland de diverse teams die in de verschillende leeftijdscategorieën deelnamen ontvangen en hun finalemoment aanbieden. Met daarbij uiteraard de hoop dat de thuisspelende club ook zelf in de prijzen zou vallen.

En dat gebeurde in tweevoud: de JO10 bond in de finale de strijd aan met de leeftijdsgenoten van ’s-Gravendeel, die niets in de melk te brokkelen hadden (6-1). Dat bleek het goede voorbeeld voor de JO14 van OSV, dat in de eindstrijd op de leeftijdsgenoten van NBSVV te maken kreeg.  De 4-2 overwinning op de Nieuw-Beijerlandse talenten werd met grote vreugde begroet aan de Langeweg, waar zelfs de platte kar eraan te pas kwam om de kersverse winnaars van de bokaal in het zonnetje te zetten.

Klik hier voor meer informatie over OSV
Klik hier voor meer artikelen over OSV

Simon van der Voort ziet mooie toekomst voor Focus’07

Focus 07
-
0
Simon van der Voort ziet mooie toekomst voor Focus’07

Simon van der Voort (68) is al ruim 30 jaar vrijwilliger bij voetbalvereniging Focus’07. Wat ooit begon als een betrokken vader die zijn zoons volgde in hun voetbalavontuur, groeide uit tot een onvermoeibare toewijding aan de club.

Van der Voorts vrijwilligerswerk begon toen zijn zoons zich aansloten bij Fortitudo, de voorganger van Focus’07. Aanvankelijk hielp hij als een goedwillende vader bij het E2-team, maar al snel nam hij de rol van trainer op zich. ¨In 2002 voltooide ik een trainerscursus. Ik heb toen verschillende teams getraind, tot het eerste van Fortitudo aan toe en ik was er bestuurslid. Ook bij Focus’07 heb ik het eerste een tijdje als interim-trainer onder mijn hoede gehad. Nu ben ik niet meer actief als trainer, maar blijf ik als scheidsrechter actief betrokken op het veld. Ik heb dit seizoen namelijk zo’n veertig wedstrijden gefloten. Daarnaast ben ik ook scheidsrechterscoördinator en regel ik de planning met nog twee anderen voor zo’n vijfentwintig scheidsrechters.¨

Als lid van de accommodatieploeg, die bestaat uit een bouwvakker, een loodgieter, een elektricien, een aannemer en hemzelf, een hovenier, ondersteunt Simon bij het onderhoud van de clubfaciliteiten. ¨Op maandagavonden is er een klusavond waarop taken zoals groenonderhoud, het legen van prullenbakken en het ophangen van vlaggenmasten worden uitgevoerd. Op vrijdag worden de velden gecontroleerd en worden binnenkomende materialen geplaatst ter voorbereiding op het weekend. Tijdens de wedstrijddagen ben ik heerlijk vrij en sta ik langs de zijlijn als supporter, met een biertje in mijn hand.¨

Deze accomodatieploeg bestaat nog niet heel lang, zegt Van der Voort. ¨De club is in 2007 opgericht en we verhuisden toen naar onze huidige locatie, in de wijk Parijsch. Het sportpark is dus nog niet zo oud en behoefde de eerste jaren weinig onderhoud. Nu beginnen de eerste vernieuwingen te komen en vanwege die reden is onze ploeg in het leven geroepen.¨

Het meest bevredigende aspect van zijn rol als vrijwilliger voor de accommodatie van Focus’07 is voor Simon het gevoel van betrokkenheid en het familiegevoel dat binnen de club heerst. ¨Ik heb vele generaties voetballers zien opgroeien, zo zie ik kinderen van de oud-teamgenootjes van mijn zoons nu ook op de club rondlopen. Ik hou van jeugd in sport en van beweging, als ik thuis ga zitten wordt ik er ook niet wijzer van. Zolang ik kan bewegen wil ik er mee bezig zijn. Het houdt me jong, ik ben nu 68, maar zo voel ik me niet altijd. Ik waardeer het contact met zowel oude bekenden als nieuwe gezichten heel erg.¨

Met Focus’07 gaat het de afgelopen tijd voortvarend, zegt Van der Voort. ¨Onze club groeit en dat merk je aan alles. We zitten in een groeikern en hebben ondertussen meer dan duizend leden. Alle voorwaarden zijn aanwezig om een goede derde- of tweedeklasser te worden. We willen als vereniging namelijk hogerop. Onze jeugd speelt nu dan ook op divisie niveau. Het enige wat nog mee zal moeten groeien is het aantal vrijwilligers. We komen nog niet in de problemen, omdat we altijd kunnen terugvallen op een groepje mensen. Maar meer vrijwilligers is altijd gewild en daarvoor wordt in het bestuur van alles ondernomen. Elk seizoen hebben we bijvoorbeeld een ouderinformatieavond en doen ze via de social media kanalen oproepen om zo mensen te werven.¨

Klik op Focus ’07 voor de laatste artikelen over de club
Klik op Focus’07 voor meer informatie over de club

Ap Bol van Smitshoek gaat eindelijk met pensioen

vv Smitshoek
-
0
Ap Bol van Smitshoek gaat eindelijk met pensioen

Hij werd na de laatste reguliere thuiswedstrijd met de grootst mogelijke lof uitgezwaaid. De nacompetitieduels van Smitshoek waren voor vertrekkend materiaalman Ap Bol (82) het toetje op zijn jarenlange loopbaan. “Ik heb Smitshoek groot zien worden.”

Bol stamt nog uit de tijd dat Sparta structureel in de top van de eredivisie eindigde. Hoewel hij geen voorkeur heeft voor een Rotterdamse club (‘ik ben voor wie het beste voetbal speelt’) gaan zijn herinneringen uit zijn jeugd vooral terug naar wedstrijden van de Kasteelclub. “Met een kwartje als tiener naar Enschede Boys op zondagmiddag, liftend en wel. Toen ik thuis kwam vroeg mijn moeder waar ik was geweest.”

En hij was bij de legendarische wedstrijd tussen Sparta en DOS waarbij de toen mateloos populaire Amerikaanse filmster Jayne Mansfield Sparta-aanvoerder Rinus Terkouw een zoen op de mond gaf waarna Terlouw volgens de verhalen geen bal meer raakte.

Over Smitshoek raakt hij niet uitgepraat. “Ik ben hier gekomen ruim veertig jaar geleden”, vertelt Bol. “Ik was jeugdtrainer bij DRL en bij Smitshoek zochten ze een trainer voor het hoogste jeugdelftal. Ik was echter ook verzorger bij DRL en dat was wel makkelijk.”

Smitshoek was in die tijd lang nog niet de grote club die het nu is. “Volgens mij speelden we toen in de derde of tweede klasse. Er waren driehonderd leden. Ik heb de club letterlijk groot zien worden. Inmiddels hebben we zeventienhonderd leden.”

Bol was twaalf jaar verzorger van het eerste elftal. Toen de staf werd uitgebreid kreeg hij een nieuwe functie: die van materiaalman. “Achtentwintig jaar geleden was dat wel anders dan nu. Vroeger ging er één tas mee naar uitwedstrijden. In die tas zat alle kleding, shirtjes, broekjes en sokken. Tegenwoordig gaan er kratten vol mee. Van inloopshirts tot pionnen, van warme jassen voor de wisselspelers tot trainingspakken. Ik zette altijd alles klaar. Het sjouwen deed ik niet meer. We hebben twee karretjes en daar zette ik alles op. De jongens reden de karretjes zelf.”

Hij versleet in zijn ‘loopbaan’ vijftien hoofdtrainers. “De hele organisatie rondom het eerste elftal is zoveel professioneler geworden. Vroeger was je met een trainer, grensrechter, verzoger en materiaalman op pad, nu bestaat de staf uit twaalf mensen.”

Genieten deed hij van het afgelopen seizoen waarin Smitshoek maar net promotie naar de derde divisie misliep. “We zijn in de winter vijf dagen op trainingskamp geweest in Valencia. Op stap met die gasten, dat vond ik geweldig.”

Bol was vaak op de club, want op de dag na de training moest er een wasje worden gedraaid. “Ik was er altijd bij de training en bij wedstrijden.” Nu gaat hij eindelijk met pensioen. “Ik mag al paar jaar vanwege mijn slechte ogen geen auto meer rijden. Ik ben dus afhankelijk van anderen. Vaak bracht één van de trainers mij thuis. Ik voelde me dan wel bezwaard.”

Helemaal weg gaat Bol niet bij Smitshoek. Hij heeft voor zichzelf een mooie, nieuwe functie in gedachten: als gastheer van het arbitrale trio bij thuiswedstrijden van het eerste elftal. “Ik kan me geen leven zonder voetbal en Smitshoek voorstellen.”

Klik op Smitshoek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Smitshoek voor meer informatie over de club.

Sportpark ‘De Abdijhof’ te Lienden is het tweede huis van Dick van Ingen

FC Lienden
-
0
Sportpark ‘De Abdijhof’ te Lienden is het tweede huis van Dick van Ingen

Dick van Ingen (73), bestuurslid en vrijwilliger van FC Lienden, ontving vorig jaar een Koninklijke Onderscheiding voor zijn langdurige en toegewijde inzet voor de voetbalvereniging. Met maar liefst 60 jaar betrokkenheid bij de club is Van Ingen een bekend gezicht en een ware pionier binnen FC Lienden.

Sinds 2001 vervult Van Ingen de rol van wedstrijdsecretaris en secretaris voetbal voor de seniorenteams van FC Lienden. ¨In die rol ben ik verantwoordelijk voor diverse taken, waaronder het samenstellen van de elftallen, het regelen van kleding, het verzetten van wedstrijden, het aanstellen van trainers en het omgaan met afgelastingen en verschuivingen in het speelschema. Ik probeer alles soepel te laten verlopen binnen de voetbalafdeling van de club.¨

In 2020 maakte FC Lienden een moeilijke periode door toen het eerste zondagteam, dat op het hoogste amateurniveau speelde, vanwege een gebrek aan sponsoring werd ontbonden. ¨Toen moesten we helemaal opnieuw beginnen, in de vierde klasse. We hebben een nieuw team opgericht met voornamelijk eigen spelers. Ik was nauw betrokken bij deze overgang en heb geholpen om de nieuwe samenstelling van het team te realiseren. Ondanks de uitdagingen wist het team uiteindelijk een vierde plaats te behalen, wat mogelijkheden bood voor eventuele promotie. Helaas hebben we die net misgelopen na twee wedstrijden nacompetitie.¨

Als bestuurslid en vrijwilliger is Van Ingen ook intensief betrokken bij het dagelijkse reilen en zeilen van de club. ¨We vergaderen wekelijks met het bestuur. Daarnaast ben ik gedurende het hele weekend aanwezig op het terrein, om ad-hoctaken uit te voeren, zoals het regelen van afzeggingen van spelers voor wedstrijden. Dan probeer ik er voor te zorgen dat bij alle teams genoeg man op het veld staan. Ik zorg voor materiële zaken zoals kleding en ballen, die altijd de neiging hebben om in het niets te verdwijnen. Kantinebezetting is ook iets waar ik me mee bezighoud. Ik probeer links en rechts bij te springen wanneer dat nodig is.¨

Een groeiend probleem bij alle amateurverenigingen en dus ook FC Lienden is de geringe aanwas van vrijwilligers. ¨Het bestuur bestaat voornamelijk uit gepensioneerden, dat komt omdat mensen in de leeftijdsgroep van dertig tot veertig vaak te druk zijn doordeweeks met werken en het weekend begrijpelijk vol plannen met privézaken. Daarnaast hebben ze vaak meerdere kinderen, waarvan de ene naar zwemles moet en de andere naar de voetbal. Dan houdt je weinig tijd over¨. Van Ingen benadrukt echter het belang van vrijwilligerswerk en deelt zijn bezorgdheid over de situatie. Hij hoopt dat meer mensen, ondanks hun drukke agenda’s, bereid zullen zijn om een bijdrage te leveren aan de club, zodat de continuïteit en bloei van FC Lienden gewaarborgd blijven.

Naast zijn inzet voor FC Lienden heeft Dick van Ingen nog een andere sportieve passie. Hij introduceerde in 2018 het walking football binnen de club en neemt zelf enthousiast deel aan deze activiteit. Zijn betrokkenheid bij sport gaat dus verder dan alleen het bestuurlijke aspect. Op zijn verjaardag werd hij verrast met de Koninklijke Onderscheiding op het terrein van FC Lienden, het clubhuis dat hij als zijn tweede thuis beschouwt. ¨Ik werd met een rode kaart van het veld gestuurd, zodat ik naar het clubhuis moest. Daar stond een groep mensen, waaronder de burgemeester, me op te wachten en kreeg ik het lintje opgespeld. Dat vond ik een heel bijzonder moment, wat ik nooit zal vergeten.¨

Klik op FC Lienden voor meer artikelen over de club
Klik op FC Lienden voor meer informatie over de club

Drie spelers uit TEC onder 23 verdienen contract bij TEC

sv TEC
-
0
Drie spelers uit TEC onder 23 verdienen contract bij TEC

Vanuit de jeugdopleiding van TEC hebben weer drie spelers de aansluiting bij TEC 1 verdiend. Orlando Valadares Fonseca, Marley Ibrahim en Rooshendrik Ortela sluiten per direct aan bij de selectie van TEC 1. Zowel Fonseca, Ibrahim als Ortela hebben het afgelopen seizoen al speelminuten gemaakt bij TEC 1.

Trainer Ramon Schenkhuysen, al drie jaar trainer van O23, is supertrots op de talenten die rondlopen binnen de jeugdopleiding van TEC: “De ontwikkelingen binnen ons team en binnen de jeugdopleiding van TEC gaan hard. Binnen één jaar zijn er zeven spelers aangesloten bij de selectie van TEC 1 en hebben er een aantal jongens de club verlaten om bij een andere derde of vierde divisieclub te spelen. Daar doen we het voor. En daar gaan we ook mee door.¨

Volgens Schenkhuysen sluiten er weer geweldige talenten uit de regio aan met een mooie toekomst in het verschiet: ¨Sommigen van die talenten zijn afkomstig van een BVO en zien dat ze zich bij TEC goed kunnen ontwikkelen met mooie vervolgstappen in hun voetballoopbaan tot gevolg. We werken hier binnen TEC met een mooi team samen aan de ontwikkeling van deze jonge talenten en gelukkig staan de hoofdtrainers van TEC 1 ook open voor doorstroming. Het zou mooi zijn als de talenten uit de regio, TEC weer de lokale identiteit kunnen geven, zodat we verder kunnen bouwen aan een team met jong lokaal talent en ervaren (oudere) spelers.”

Een van die lokale spelers is de 20-jarige Orlando Valadares Fonseca, uit Tiel. Hij ziet zijn jongensdroom waar worden: “Mooier kan niet, spelen in het eerste elftal bij de club waar je je jeugdopleiding hebt doorlopen en ook nog eens op hoog niveau speelt. Vanaf de E-tjes speel ik al bij TEC, waarbij ik een kleine uitstap naar Vriendenschaar in Culemborg heb gemaakt. Sinds 2 seizoenen speel ik weer op het oude nest. Toen de hoofdtrainer en technisch directeur zeiden dat ze me graag bij het eerste wilden hebben, heb ik geen moment getwijfeld. Ik heb mijn plafond als voetballer nog niet bereikt. Ik hoop veel te leren, veel speelminuten te krijgen en een belangrijke speler te worden bij TEC 1. Wat mij betreft worden we aankomend seizoen weer kampioen, waardoor we terugkeren naar de tweede divisie, waar we thuishoren.”

Roshendrik Ortela (21) maakt ook de stap naar TEC1: “Ik heb het erg naar mijn zin bij dit team en ben blij dat ik voor TEC gekozen heb. Ik ben bij toeval bij TEC terechtgekomen. Ik speelde vorig jaar in Zweden bij Ytterhogdals IK en tijdens een vakantie in Nederland kwam ik een oud-teamgenoot tegen, die bij TEC O23 speelt. Ik vertelde hem dat ik graag weer in Nederland zou spelen, waarna hij mij in contact bracht met Ramon Schenkhuysen en Johan Verweij. Binnen een week na het einde van het seizoen in Zweden, trainde ik al met Jong TEC mee. Toen in januari mijn transfer geaccepteerd was, kon ik meedoen aan de competitie hier. Ik ben blij dat ik mijn debuut bij TEC 1, in Jack’s League, al heb mogen maken. Dat had niet gekund zonder de steun van mijn teamgenoten. Ze staan voor mij klaar, geven mij advies en steun als dat nodig is. Ook de staf heeft mij het afgelopen half jaar veel geholpen om een betere speler te worden en ik ben dankbaar dat zij mijn potentie zien.¨

De derde speler die promoveert van de O23 naar TEC1 is de 22-jarige Marley Ibrahim. De oud-jeugdspeler van onder andere NEC, heeft zichzelf opnieuw uitgevonden bij TEC: ¨Ik ben hier twee jaar geleden terechtgekomen omdat TEC op Instagram een oproep deed. Ze waren namelijk op zoek naar nieuwe spelers voor hun O23. Ik ben toen op proeftraining gekomen en aangenomen. Ik ben van nature een rechtsbuiten met een linkerbeen. Daar speelde ik dan ook het eerste seizoen. Het tweede seizoen heeft de trainer me twee linies naar achter gehaald, waar ik nu de linksbackpositie invul. In het begin was die nieuwe positie nog heel erg wennen voor mij, maar na een tijdje kwam ik in een goede flow. Ik ben als oud-aanvaller geneigd om op te komen en scoorde twee keer vanuit die positie. Maar de trainer heeft me ook gevraagd soms wat lager te staan en mee te helpen in de opbouw, dat is iets wat ik heb toegevoegd aan mijn spel.¨

Klik op sv TEC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv TEC voor meer informatie over de club.

 

De jeugd heeft de toekomst bij vv Woudrichem

vv Woudrichem
-
0
De jeugd heeft de toekomst bij vv Woudrichem

De jeugd heeft de toekomst. Ook bij Woudrichem. En dus staat Wilty Schaap, samen met Ewout Secreve en Gerard Swart, iedere zaterdagochtend in alle vroegte op het veld. Om zijn kinderen en daarmee ook de rest van de kabouters training te geven. “Het is net alsof je jezelf van vroeger bezig ziet.”

Want het is eigenlijk precies, zoals het voor Schaap ook ooit begon. “Ik weet niet beter, dan dat ik overal liep met een bal in mijn handen. Heel de dag op het veld. En ‘s avonds ook.” Dan is één plus één, ook in zijn geval weer twee. “Daar rol je in. Het is ook gewoon echt leuk om te doen. Helemaal met al die fijne mensen om je heen.”

Paplepel
Mensen die Schaap (31) inmiddels, na ruim 25 jaar bij de club, toch vrij aardig kent. “Ik ben toch wel een echte clubman. Vertrekken? Dat is echt uit den boze!” En dus speelt de Woudrichemmer al een seizoen of zestien in het eerste, maar is hij vooral ook trainer bij de kabouters. Op zaterdagochtend, van half tien tot kwart over tien. “Het begon drie jaar geleden met mijn eigen zoon, die werd drie en wilde voetballen. Ze zochten een trainer, toen had ik al heel snel zoiets van: ik doe mee!” En echt niet alleen voor Muck en Tommy, zoals zijn eigen zoontjes heten. “Al die kinderen komen én gaan met een lach. Is het al klaar trainer, vragen ze dan. Daarna komen ze ons altijd bedanken.” Toch blijft het trainen van je eigen kind, ook voor hem iets bijzonders. “Je bent misschien iets strenger voor ze, je hebt toch een voorbeeldfunctie. Het is fantastisch om ze tegen een bal te zien schieten, alsof je jezelf van vroeger bezig ziet…” Hoe kon het ook anders? “Haha! Ik ben zelf vroeger met voetbal opgegroeid, die twee gaan nu natuurlijk ook altijd mee. Lopen constant met een bal, dat wordt er met een paplepel ingegoten. Wat dat betreft, gaat dat weer een generatie door.” Eén ding is in ieder geval duidelijk, het plezier spat er bij de zestien jonge voetballertjes van af. “We beginnen altijd met de voetbaldans, een soort warming-up. Daarna is het vaak iets met schieten, gooien of passen. En natuurlijk partij.” Al blijft het eindspel, favoriet. “Ezeltje tik!”

Herstellende
Het is ook voor Schaap zelf, prettige afleiding, in een verder moeilijk jaar. Niet alleen vanwege de degradatie van het eerste. “Vorig seizoen heb ik voor de tweede keer mijn kruisband afgescheurd, dus ik ben nu herstellende. Het is de bedoeling dat ik in september weer helemaal terug ben.” Terug na opnieuw dus een zware blessure. “Ik weet het moment nog heel goed. Er waren weinig tegenstanders in de buurt, maar ik heb nog nooit zoveel pijn gehad. Ik ging zelfs ‘out’. Dat ging echt door merg en been.” Aan stoppen, denkt de routinier echter nog lang niet. “Als mijn lichaam zegt door, dan gaan we door. Die knie moet weer goed functioneren, dan hoop ik nog een paar jaar in het eerste te spelen. Er is niks mooiers dan voor je eigen dorpje strijden.” Ook al is dat in de derde klasse. “Het is even wennen, maar voor mij gaat het vooral om samen plezier maken op die zaterdagmiddag. Dan maakt het niveau niet uit. Al wil je natuurlijk wel altijd winnen!” En mocht het fysiek onverhoopt toch niet lukken, dan weet Schaap al wat hij gaat doen. “Lekker die mannen trainen.” Met Muck en Tommy, staan zijn opvolgers in ieder geval alvast klaar. “Ze mogen zelf weten wat ze gaan doen, maar ik denk toch wel dat het voetballen wordt. Samen in het eerste? Dat zou heel mooi zijn!”

Klik op Woudrichem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Woudrichem voor meer informatie over de club.

Gerard Schouten doet veel voor Slikkerveer

sv Slikkerveer
-
0
Gerard Schouten doet veel voor Slikkerveer

Het seizoen is lang, zegt Gerard Schouten. Als de jeugd van Slikkerveer al lang de laatste training heeft gehad, is de leeftijdscooördinator nog volop bezig met de nieuwe teamindeling voor het komend seizoen. “Ik wil het voor de zomervakantie af hebben.”

Slikkerveer zit vooral bij de pupillenjeugd weer in de lift. Schouten merkt dat het aantal nieuwe aanmeldingen gestaag oploopt. “Daardoor hebben we zeker twee teams meer dan vorig jaar”, zegt de leeftijdscoördinator van de onder 10 en 11. “Ik deed eerst de onder acht en negen, maar mijn zoontje is doorgeschoven naar de onder 10 en ik ben mee geschoven.”

“Het is vreselijk leuk om te doen. Het kost tijd, maar je krijgt er ook veel voor terug”, meent Schouten. “Je doet het voor die kinderen dat ze lekker kunnen voetballen.”

Daarom steekt Schouten ook elk jaar zijn ziel en zaligheid in het jeugdtoernooi voor de onder zeven, onder acht, onder negen, onder tien en onder elf, dat tijdens Pinksteren zijn tweede editie kende. “Nu we een draaiboek hebben liggen en contacten met vereniging is het wat makkelijk dan vorig jaar toen we het toernooi zijn opgestart. Het enige is dat we nog geen vast moment hebben wanneer het toernooi plaatsvindt. Er moet ruimte zijn op de club – er is ook nog een toernooi voor de onder dertien – en daardoor kwamen we dit jaar uit bij Pinksteren: eerste en tweede pinksterdag. Ideaal is dat weekeinde niet, je merkt toch dat veel ouders en kinderen weg zijn. De grootste uitdaging is om een geschikte datum te vinden voor volgend jaar.”

Klik op SV Slikkerveer voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Slikkerveer voor meer informatie over de club.

Wim de Rooij en Rijsoord laten elkaar nooit los

vv Rijsoord
-
0
Wim de Rooij en Rijsoord laten elkaar nooit los

Voorzitter, elftalleider, buschauffeur. Wim de Rooij vervulde in naam van Rijsoord tal van uiteenlopende functies. Mede daarvoor werd hij de dag voor Koningsdag onderscheiden met een lintje. “Ik heb het altijd met plezier gedaan.”

Het seizoen zit erop, maar De Rooij (72) richt zich alweer op de nieuwe voetbaljaargang. Op het moment dat de familiedag van Rijsoord op het punt van beginnen staat heeft de inwoner van Rotterdam-Prinsenland zich met de nieuwe trainer Johan Versluis opgesloten in de bestuurskamer van de club. De Rooij wil niet te laat zijn met zijn verhaal voor de presentatiegids die voor elk nieuw seizoen uitkomt. Behalve vragen over voetbaltechnische aard is hij ook geïnteresseerd in het gezinsleven van de oud-FC Dordrecht-speler. “Bij Rijsoord is de menselijke maat belangrijk”, zegt hij een paar dagen eerder. “Prestatie is belangrijk, maar nog meer de saamhorigheid.”

En De Rooij kan het weten, want hij is al jaren verbonden aan de club van de Vlasstraat. Toen zijn oudste zoon ging voetballen, vond hij het vanzelfsprekend om zich aan te melden als jeugdleider. Het was het begin van een lange periode met een nóg langere staat van dienst. De Rooij kroop in de huid van jeugdvoorzitter, voorzitter, voorzitter van de businessclub, buschauffeur van het eerste elftal en inmiddels neemt hij alweer twintig jaar de wedstrijdverslagen van Rijsoord 1 voor de website voor zijn rekening. Zijn voorzitterschap gaf hij op toen hij zijn eerste vrouw verloor en hij vond dat zijn kostbare tijd vooral moest gaan naar zijn drie opgroeiende kinderen.

“Toen ze wat ouder waren heb ik het weer opgepakt en ben ik voorzitter van de businessclub geworden.” Organiseren, delegeren; het zit De Rooij in het bloed. Dat hij door Koning Willem-Alexander tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau werd benoemd heeft hij ook te danken aan een recente opdracht die hij vervulde. Als ceo van de brandweer- en politiespelen was hij verantwoordelijk voor de wereldeditie van vorig jaar die in Rotterdam werden gehouden. “Een evenement over 10 dagen met 64 sporten”, laat De Rooij weten. “Het stond eigenlijk voor 2021 op het programma, maar door corona is het met een jaar verschoven. Er waren veel deelnemers, maar er waren ook landen die echter nog steeds niet durfden te komen.”

Binnenkort vliegt hij naar het Canadese Winnipeg om zijn ervaringen te delen met de organisatie van de wereldspelen voor brandweerlieden en politie volgend jaar.

Als buschauffeur maakte hij de successen van Rijsoord van dichtbij mee. “De eerste promotie naar de eerste klasse, de eerste promotie naar de hoofdklasse en ook de degradaties. Een mooie tijd met een elftal dat voor langere tijd bij elkaar was.” Nu is het de laatste seizoenen vooral een komen en gaan van spelers bij Rijsoord. “Dat bevordert niet de teamgeest en prestaties”, verwijst naar de recente degradatie naar de eerste klasse.

Hoe intensief hij het eerste elftal ook volgt, De Rooij kan ook goed relativeren. “Natuurlijk is het eerste elftal belangrijk, maar Rijsoord bestaat niet alleen uit het eerste. Ik kan ook genieten van de groei die we als vereniging nu doormaken bij de jeugd. Tegen het grote geld zullen we nooit op kunnen. Een stabiele eersteklasser is meer ons niveau.”

Hij volgt de verrichtingen van het eerste elftal al jaren. Uit- en thuis, weer of wind, hij is er altijd bij. “Ik maak altijd een verslag voor de website die ik ook naar de lokale media stuur.” Hij schuwt daarbij niet om kritisch te zijn. “Als het slecht is schrijf ik gewoon dat het slecht is. Als ik dat niet doe ben je als verslaggever niet geloofwaardig. Natuurlijk bekijk hij het met een Rijsoord-bril, maar als we een onterechte strafschop krijgen neem ik dat ook op in mijn verslag.”

Bij uitwedstrijden vertolkt hij een dubbelrol, want dan maakt hij ook een foto. “Leen Kruithof is onze vaste fotograaf bij thuiswedstrijden. Uit neem ik wat foto’s, met mijn telefoon. Ik ga er niet echt voor zitten hoor. Ik schiet even vlug wat plaatjes, want ik wil vooral de wedstrijd volgen.”

Klik op VV Rijsoord voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Rijsoord voor meer informatie over de club.

Stefan Komduur geniet van RVVH 2.0

RVVH
-
0
Stefan Komduur geniet van RVVH 2.0

De busreis van Harderwijk naar Ridderkerk mocht van hem niet lang genoeg duren. “Complete euforie”, beschrijft voorzitter Stefan Komduur de stemming na de behaalde promotie van de hoofdmacht van RVVH.

RVVH beleefde een topseizoen, want eerder al werd het tweede elftal kampioen en pakte ook het onder 23-elftal van de club de titel. “Dit maakt het succes compleet”, zei de opvolger van Mario Papavoine. “Het tweede is gepromoveerd naar de reservehoofdklasse en het is daarom goed dat we met het eerste ook gepromoveerd zijn. Het sluit mooi aan op elkaar.”

Niet dat promotie het afgelopen seizoen een must was. “Het doel was bovendien meespelen en proberen de nacompetitie te halen”, zegt Komduur die de ploeg van trainer Kevin Vink echter een moeizame start zag hebben. Na de eerste periode stond RVVH slechts negende, op afstand van de nummers één en twee, Xerxes en Spartaan’20. Toen het daarna eenmaal gingen draaien was RVVH niet te stoppen. “Bij de winterstop stonden we nog zeven punten achter op Heerjansdam. Wij blijven winnen en Heerjansdam ook. Ze verloren op een gegeven moment een wedstrijd en vervolgens wonnen we het onderlinge duel, waaddoor we op één punten kwamen. Dan hoop je dat ze nog ergens wat laten liggen, maar dat gebeurde niet. In de laatste wedstrijd hoorden we wel dat ze tot diep in de tweede helft achterstonden.”

RVVH begon echter goedgemutst aan de nacompetitie, vol vertrouwen door een serie van negen overwinningen op rij. “Deze ploeg heeft een hoop karakter”, prijst Komduur het team. “Ze schrikken niet erg van een achterstand. We zijn een beetje te vergelijken met Feyenoord, dat ook vanuit een achterstand steeds terugvocht.”

En ook in de nacompetitie was de veerkracht van RVVH weer groots. “In de halve finale tegen Wippolder kwamen we zelfs met 0-2 achter en in de finale met 0-1.”

Komduur kijkt dan ook als voorzitter vol trots en tevredenheid terug op de nacompetitiecampagne. “Door onze tweede plaats hadden we twee thuiswedstrijden en daardoor is het financieel ook aantrekkelijk geweest. De tweede wedstrijd tegen Wippolder viel bovendien samen met één van onze drie jeugdtoernooien.”

Volgens Komduur geslaagde evenementen die aangeven dat RVVH ook op organisatorisch gebied stappen aan het maken is. “Deze vereniging heeft jarenlang gedraaid op een paar mensen. Als je bedenkt dat we vanuit die situatie komen nemen we echt grote sprongen. Die drie toernooien kun je niet houden als je maar een handvol vrijwilligers hebt. We hebben inmiddels naast een voltallig bestuur goed ingevulde commissies.”

Komduur constateert daarnaast dat de saamhorigheid bij RVVH de laatste jaren is gegroeid. “De binding tussen leden en de teams is sterker geworden. In Harderwijk waren we met tweehonderd RVVH’ers. Een deel met de supportersbus, een deel met eigen vervoer. Jongens van het tweede, derde en vijfde waren er om het eerste elftal aan te moedigen. Dat is ook wel eens anders geweest. Het geeft aan dat het eerste dicht bij de vereniging staat.”

Komduur kijkt uit naar het nieuwe seizoen waarin RVVH gaat acteren in de vierde divisie. “Sommige mensen zeiden tegen me dat het jammer is dat we in de eerste klasse de derby’s gaan missen. Nou, ik denk dat we in de vierde divisie nog mooiere affiches krijgen, met Capelle, Smitshoek, ASWH en Poortugaal.”

Komduur zegt ook dat RVVH het hoofd niet op hol laat brengen. “De selectie was al een paar weken rond voordat we promoveerden. We gaan gekke dingen doen. Ik ben ervan overtuigd dat er een prima selectie. Sportief zijn we er klaar voor. Op ander vlak hopen we ook komend jaar weer wat stappen te gaan zetten. De uitbreiding van de sponsoring, een levendige businessclub en de verbouwing van opstallen. We blijven werken aan RVVH.”

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

1...193194195...1.368Pagina 194 van 1.368

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.