Home Blog Pagina 195

Ronald Ouwens koestert kampioensgeluk Heerjansdam

Geluk en ongeluk lagen voor Ronald Ouwens afgelopen competitie dicht bij elkaar. De aanvaller werd met Heerjansdam in zijn afscheidsjaar kampioen van de eerste klasse, maar hij liep in de slotfase van het seizoen ook een zware blessure op. “Ik ben blij dat ik pas aan het einde gebeurde en niet halverwege.”

Daardoor slaat de balans van de weegschaal voor Ouwens naar de goede kant door. De revalidatie die hem wacht neemt hij op de koop toe. “Ik word in augustus geopereerd en daarbij wordt mijn voorste kruisband vervangen. Ik zou eigenlijk terugkeren bij RVVH 3, het vriendenelftal waar ik voor mijn comeback bij Heerjansdam al een periode speelde. Die inschrijving heb ik ingetrokken, omdat ik komend seizoen toch niet kan voetballen en mijn revalidatie bij Heerjansdam ga doen.”

Volgens Ouwens (30) is de kans niet groot dat het tot een nieuwe comeback op sportpark De Molenwei komt. “Ik was natuurlijk al eerder gestopt, ik verwacht niet dat ik nog op niveau ga voetballen.”

Zijn knieblessure is niet de reden dat hij nu stopt. Hij had al eerder besloten dat dit zijn laatste jaar zou zijn. “Ik ga weer studeren”, zegt de financieel-controller bij een vastgoedbedrijf. “Dat houdt in dat ik één dag in de week een opleiding ga volgen, naast werk op de andere dagen. Daar gaat heel veel extra tijd inzitten. Tijd, die ik door te stoppen met voetbal vrij maak.”

Ouwens raakte drie wedstrijden voor het einde van de competitie geblesseerd. Net nadat hij in de met 4-2 gewonnen thuiswedstrijd tegen SHO had gescoord ging het mis. “Ik heb daardoor de laatste twee wedstrijden, tegen De Zwerver en Zwervers, vanaf de bank gezien. Het was spannend, in de laatste wedstrijd tegen Zwervers scoorden we in de 70e en 73e minuut de 2-2 en 3-2, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat we het niet zouden redden.”

Dat was na de eerste periode wel anders. Het Heerjansdam van trainer Ben Mierop had meer verlies- dan winstpunten. “We stonden achtste, RVVH, de nummer twee met wie we in een inhaalrace raakten, zelfs negende.”

“Ineens is het gaan lopen”, zegt Ouwens. “Een verklaring heb ik niet. We zijn ook niet zo veel anders gaan doen.”

Over zijn eigen inbreng is hij niet tevreden. “Zes doelpunten, zes assists, dat is mager voor een spits. Mijn aandeel in het kampioenschap is beperkt gebleven. In 2017 toen we kampioen werden van de tweede klasse en promoveerden naar de eerste klasse maakte ik achttien goals. Toen had ik Jelmer Nugteren achter mij staan, een echte nummer tien die mij in stelling bracht. Het afgelopen seizoen stonden er vooral lopers op tien.”

Dat hij op het einde van zijn carrière nog zwaar geblesseerd raakte, heeft ‘m niet van de leg gebracht. “Ik heb in al die jaren dat ik gespeeld heb bijna nooit iets gehad. Af en toe een spierblessure en dat was het wel. Dit is vervelend, maar niet meer dan dat. Ik ben blij dat het net voor het einde van de competitie is gebeurd en niet halverwege het seizoen. Dan had ik wel flink gebaald.”

Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.

JO23-2 Poortugaal is tevreden proefkonijn

Een geslaagd experiment, zo wordt bij Poortugaal de entree gezien van het JO23-2-elftal op het competitietoneel. Op papier breedtesport, maar in de praktijk een serieuze bezigheid. “Samen maken we er wat leuks van.”

Hij geeft aan dat het seizoen vol genieten was. Dennis de Jongste, die als vader van één van de voetballers en als teammanager betrokken is bij de JO23-2, is lovend over de manier waarop de afgelopen competitie is verlopen. “Poortugaal is twee seizoenen geleden gestart met een prestatief onder 23-elftal. Dat speelt inmiddels in de tweede divisie en fungeert als springplank van talenten naar het eerste elftal. Afgelopen seizoen zijn wij aangesloten, met jongens die al jaren spelen en vorig seizoen de JO19-3 vormden.”

De Jongste noemt de onder 23-competitie een uitkomst. “Het verschil tussen de junioren en senioren is enorm groot. Bij de jeugd is alles nog geregeld voor spelers, dat houdt min of meer op bij de senioren. Voorheen werden de spelers verdeeld als ze niet samen een vriendenteam konden vormen. Ik denk dat zeker één derde van de huidige spelers was gestopt als dit elftal er niet was gekomen. Misschien wel meer.”

Hoewel spelend in de B-categorie in de eerste klasse worden de zaken serieus aangepakt bij de JO23-2. “Die jongens mogen lol maken wat ze willen, maar het is niet alleen maar leve de vrijblijvendheid. Het doel is ook om deze spelers voetballend beter te ontwikkelen en daarbij vragen wij discipline en inzet.”

Over trainingsopkomst heeft de teambegeleiding geen klagen. “We trainen twee keer in de week en als er iemand niet is dan heeft hij altijd een goede reden voor” weet hij. “De jongens zijn loyaal. Het zijn allemaal vrienden van elkaar en zien elke training als een leuk uitstapje.”

Het team is self-supporting volgens De Jongste. “We hebben een staf van vier leden en hebben ook een eigen scheidsrechter bij thuiswedstrijden. Het team loopt er ook pico bello bij in gesponsorde kleding.”

“De jongens zijn fanatiek en doen er alles aan om te winnen. We hebben in Stephan Hermsen een trainer die die gasten geweldig kan motiveren. Hij is begin dertig en voelt goed aan wat er bij die jongens leeft.”

Het team had afgelopen seizoen een vliegende start in de competitie. In de eerste fase werd meteen het kampioenschap van de eerste klasse veroverd. “In het tweede deel was het een stuk zwaarder met tegenstanders, omdat we waren ingedeeld met alle kampioenen van de eerste klassen. Uiteindelijk kunnen we tevreden terugkijken op het seizoen. We hebben mooie wedstrijden gespeeld en in voetballend opzicht progressie gemaakt. Sommige jongens hebben zich bovendien in de kijker gespeeld. Onze keeper wordt volgend seizoen overgeheveld naar de onder 23-1.”

Het team blijft voor komend seizoen vrijwel intact. “Eén jongen stopt, maar dat komt doordat hij gaat studeren aan de andere kant van het land. Omdat twee spelers langdurig zijn geblesseerd, zoeken we nog wel naar aanvulling, want anders wordt het wat krap. We hebben dit seizoen ook een paar keer gehad dat we maar net genoeg man op de been konden brengen omdat er blessures waren.”

Klik op SV Poortugaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Poortugaal voor meer informatie over de club.

NBSVV transformeert ook buiten het veld

0

NIEUW-BEIJERLAND – Dankzij de degradatie uit de vierde klasse belandt de hoofdmacht van het Nieuw-Beijerlandse NBSVV in het nieuwe seizoen, de vijfde jaargang van huidig trainer Mark Smeding, in de vijfde klasse. Evenals GOZ en Fortuna Be Quick slaagden de blauw-witten er niet in om het dreigende onheil af te wenden en knapte het touwtje waaraan de ploeg ook in het voorgaande seizoen al aan bungelde.

Smeding zal bij het volmaken van zijn lustrum op sportpark De Kreek dus in een nieuwe voetbalomgeving zijn trainersactiviteiten gaan uitvoeren. Dat zal hij gaan doen met een selectie die nauwelijks veranderd is. NBSVV verwelkomde tijdens de overschrijvingsperiode één nieuw gezicht: Ingmar van Bruggen maakte de opmerkelijke overstap van de Oud-Beijerlandse eersteklasser SHO naar het vier klasse lager acterende NBSVV. Met zijn ervaring zal Van Bruggen een belangrijke schakel moeten worden in het elftal dat na moeizame seizoenen in de vierde klasse op zoek is naar een sportieve boost.

Niet alleen de voetbalomgeving voor de hoofdmacht is aan verandering onderhevig (geweest), maar ook buiten het veld zit er een transformatie aan te komen: NBSVV is op bestuurlijk vlak op zoek naar nieuwe gezichten. Voorzitter Dirk Enzlin van de Nieuw-Beijerlandse vereniging heeft aangekondigd dat hij een stap terug wil doen en ook penningmeester Michiel Plaisier is bij de komende algemene ledenvergadering niet meer herkiesbaar. Bovendien heeft Stefan van Alphen reeds meegedeeld dat hij per 1 september niet meer beschikbaar zal zijn voor de sponsorcommissie, in verband met privé-omstandigheden. Voor NBSVV liggen er dus in de komende periode uitdagingen op verschillende terreinen.

Klik hier voor meer informatie over NBSVV
Klik hier voor meer artikelen over NBSVV

Smitshoek houdt basiselftal vrijwel intact

Smitshoek heeft de basis van afgelopen seizoen vrijwel weten te behouden. Op spits Joey Kleijn na (hij vertrok naar Nieuwenhoorn) blijft het geraamte actief in Barendrecht.

Buiten het behouden van de belangrijkste spelers kon Smitshoek tien nieuwelingen aan de A-selectie toevoegen. De meest opvallende naam is die van Jesper van den Bosch die overkomt van Barendrecht. Van Alphense Boys onder 21 kwamen Lucio Hollander en Tim Zandwijk. Steyn Gerritsen en Quinten van der Ent stappen over van Excelsior Rotterdam onder 21. Andere nieuwkomers zijn Sven Schilder (Nieuw-Lekkerland), Ilano Silva Timas (Excelsior Maassluis), Gavijn Penijn (Blijdorp) en Levi Blinker, die afkomstig is van Spartaan’20 uit Rotterdam.

Daarnaast is ook Lorenzo Braaf weer speelgerechtigd voor het nieuwe seizoen.

Smitshoek heeft met Edilson Oliveira een nieuwe trainer voor het tweede elftal aangesteld. Hij was afgelopen de trainer van de onder 19. Vanuit dat elftal stromen de nodige talenten door naar Smitshoek 2.

Naast Ap Bol is ook Marco Roos gestopt. Hij wordt als teammanager opgevolgd door Kevin Schipper die zijn taken als teammanager samen met John Jaques gaat invullen.

Klik op Smitshoek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Smitshoek voor meer informatie over de club.

Supportersvereniging Kozakken Boys is trouw, fanatiek én kritisch

Het begon ooit met het organiseren van busvervoer naar uitwedstrijden van het eerste, maar is mede onder leiding van Kees Ottevanger uitgegroeid tot iets groters. Want de supportersvereniging van Kozakken Boys is inmiddels veel meer dan dat. “Belangrijk om mensen te binden aan de club.”

En daar zit over het algemeen, best wel veel tijd in, vertelt de voorzitter. “Ik ben begonnen als bestuurslid, na een half jaartje heb ik in 2017 het stokje overgenomen. Daar geven ze dan een mooie titel aan, hè? Maar we doen het gewoon met een man of zes hoor.” Begonnen dus, met het regelen van de bus voor uitwedstrijden. “Dat was de basis én doen we ook nog steeds.” Want, zo belooft Ottevanger (51). “Het is echt hartstikke leuk, gewoon een gezellig uitje. Beetje ouwehoeren, biertje en een hapje erbij. Al willen we natuurlijk wel winnen!”

Extra omzet
Na verloop van tijd, zijn daar dus de nodige zaken bijgekomen. “Vooral gewoon leuke dingen organiseren, bijvoorbeeld rond het jubileum.” Maar er is meer. “Naast de ‘Speler van het Jaar’, ook een darttoernooi, voetbalquiz, après-ski of zeskamp.” De reden is eigenlijk heel simpel. “Allemaal gericht om mensen binnen de vereniging te binden.” Met inmiddels om en nabij de 500 betalende leden, lukt dat voorlopig best aardig. “Het is vooral heel leuk werk, je krijgt er ontzettend veel voor terug.” En steunt indirect te club. “Tijdens thuiswedstrijden doen we verlotingen, net als met kerst. We verkopen zelfs merchandise en spullen voor school. Dat is toch extra omzet voor de vereniging, op die manier zijn we ook ondersteunend.” Al halen ze er natuurlijk ook zelf, heel veel plezier uit. “De derde helft, met allerlei soorten artiesten, regelen we ook!” Extra fijn, als er in de eerste en tweede helft, dan ook gewonnen wordt. “Over het algemeen is de supporter van Kozakken Boys trouw, fanatiek, meelevend en kritisch. Dat steken we ook niet onder stoelen of banken. Maar als we er allemaal achter moeten gaan staan, zoals vorig seizoen met de nacompetitie, dan doen we dat ook!” Hem incluis. “Ik wil graag winnen, kan niet goed tegen mijn verlies. Als we een belangrijk potje verliezen, kan ik daar echt van balen.”

De Kuip
Heel gek is die clubliefde ook niet. “Vanaf mijn zesde kom ik bij Kozakken Boys. Mijn vader stond negentien jaar bij het eerste op doel, dan wordt het met de paplepel ingegoten.” Zelf haalde hij dat vlaggenschip niet. “Vooral in het tweede of derde én twee jaar bij Altena.” Later ook nog als elftalleider of jeugdtrainer, dus met zijn eigen binding, zit het wel goed. “Dat gaat er ook nooit meer uit. Daar ben je mee opgegroeid, je kent iedereen. Het is gewoon heel het sociale gebeuren.” En natuurlijk het gezamenlijke succes. “Als jong ventje heb ik heel wat wedstrijden bij mijn vader gekeken. Een beslissingswedstrijd in Huizen bijvoorbeeld, tegen VVOG. Dat herinner ik me nog goed.” Net als de promotie naar de topklasse, of de duels met Spakenburg, Katwijk, Lienden en GVVV. “We hebben regelmatig om titels of promoties gespeeld, maar Kozakken Boys is een soort Schalke 04. Te vaak net niet.” Toch ging het vaak genoeg, ook wel goed natuurlijk. “Drie afdelingstitels begin jaren ’90, in vier jaar tijd. En het Algeheel Nederlands Kampioenschap bij de zaterdagamateurs, in 2015.” Iets recenter, is de bekerstunt van dit seizoen, tegen Vitesse. “Dat was ook top natuurlijk!” En dus blijft Ottevanger dromen, al fietsend naar ‘zijn club’. “Tuurlijk wil je altijd nog een keer kampioen worden. Maar weet je wat mij nou echt mooi lijkt? Voor de beker naar De Kuip. Dat spreekt toch wel tot de verbeelding. En dan ben ik zelf meer voor PSV…” Die ploeg troffen ze, net als Ajax, op eigen veld al eens. En dus mikt de voorzitter van de supportersvereniging nu alvast op iets groters. “Als we naar Rotterdam mogen, dan gaan er genoeg bussen mee hoor.” Niet zonder de inzet van al die vrijwilligers. “Er zijn heel veel mensen die allerlei werkzaamheden verrichten voor de club. We doen het echt met z’n allen, dat verdient een dikke pluim!”

Klik op Kozakken Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Kozakken Boys voor meer informatie over de club.

Eyra hoopt positieve flow voort te zetten bij ZBVH

0

ZUID-BEIJERLAND – Van degradatiekandidaat naar periodetitelgegadigde. In een tijdsbestek van enkele maanden transformeerde ZBVH zichzelf van een ploeg met sores naar een team met derde klasse-perspectief. Op de slotdag spatte die laatste droom echter ruw uiteen: het 1-1 gelijkspel tegen GHVV’13 maakte meteen een einde aan alle Zuid-Beijerlandse aspiraties op een competitievervolg dat bij een overwinning zelfs veel meer dan een reële mogelijkheid was geweest.

En dus nam René Milot na vier seizoenen ‘Hercules’ afscheid met toch een klein katterig gevoel voor hij zich straks bij zijn nieuwe club WFB gaat melden. Immers, de wederopstanding van zijn ploeg had nog wel even langer mogen voortduren in het slotjaar van wat zeker geen gemakkelijke periode voor de geroutineerde oefenmeester is geweest.

Mede als gevolg van de coronamaatregelen bleven tastbare sportieve successen uit. In het seizoen 2019-2020 werd de competitie medio maart na zestien wedstrijden stilgelegd op het moment dat ZBVH met 29 punten meedraaide in de kop van de competitie. In het seizoen 2020-2021 werd de competitie al na vier wedstrijden stilgelegd. ZBVH had op dat moment een pikstart beleefd, met een oogst van negen punten. ,,In de hierop volgende periode heeft René echter een uitermate belangrijke rol gespeeld in het bijeenhouden van de selectie en het organiseren van (trainings)activiteiten binnen de geldende maatregelen, waarvoor wij hem zeer dankbaar waren en zijn’’, oogstte Milot lof bij het (technisch deel van het) bestuur van ZBVH. ,,René heeft zich de afgelopen drieëneenhalf jaar laten zien als een ware clubman die een goede balans wist te vinden tussen het nastreven van sportieve ambities en het waarborgen van het verenigingsbelang. Ondanks verscheidene coronaperikelen in de afgelopen jaren, heeft René zich altijd ingezet om het maximaal haalbare te realiseren binnen de destijds geldende maatregelen en met oog voor de capaciteiten van de vereniging.’’

Het seizoen 2021-2022 begon onder leiding van Milot nog veelbelovend, maar met een mindere reeks aan het einde van het seizoen eindigde ZBVH uiteindelijk op een zevende plaats, in de middenmoot van de vierde klasse H. Hierbij werd ZBVH ook geplaagd door een relatief krappe selectie en blessures bij bepalende spelers. Mede om die reden heeft René zich hard gemaakt om in samenspraak met diverse spelers de selectie voor aanvang van het afgelopen seizoen 2022-2023 te verbreden. Dit leidde tot een drukke ‘transferwindow’ waarbij maar liefst dertien(!)  nieuwe selectiespelers werden verwelkomd die nagenoeg allen een verleden bij ZBVH als jeugdspeler hadden of een bekende waren van bestaande leden. Hoewel de start van dit seizoen wat stroef was en er aanvankelijk naar beneden gekeken moest worden, trad het herstel in en werkte ZBVH zich op. Om uiteindelijk toch met lege handen te staan.

Milot maakte zich naast de arbeid met de selectie van ZBVH ook zeer verdienstelijk op het vlak van het jeugdvoetbal bij ZBVH, door de organisatie van vele jeugdtrainingen. Wat dat betreft laat hij in meerdere opzichten een mooie erfenis na voor zijn opvolger René Eyra, die door ZBVH gepresenteerd is als de nieuwe technische man in Zuid-Beijerland. Vijftiger Eyra is woonachtig in Rotterdam, heeft een staat van dienst als trainer van inmiddels zo’n dertien jaar en heeft verschillende jeugd- en seniorenteams onder zijn hoede gehad. De afgelopen drie seizoenen was hij werkzaam bij SPV’81 uit Polsbroek, dat afgelopen seizoen uitkwam in de vierde klasse B van het district West II.

”René is een enthousiaste, energieke trainer die oog heeft voor het groepsproces en graag verzorgd aanvallend voetbal speelt. Wij denken dat René een zeer geschikte kandidaat is om bij ZBVH aan de slag te gaan, omdat hij bekend is met de charme en cultuur van een dorpsvereniging en oog heeft voor de individuele ontwikkeling van spelers. Het bestuur is ervan overtuigd dat de aanwezigheid van een talentvolle, enthousiaste spelersgroep bij zal dragen aan een succesvolle samenwerking’’, liet de club bij zijn aantreden optekenen.

Klik hier voor meer informatie over ZBVH
Klik hier voor meer artikelen over ZBVH

Verhoeven maakt bij Fortuna Be Quick opnieuw afdaling mee

Hij stuurde NBSVV, de club uit zijn eigen woonplaats Nieuw-Beijerland, naar de vijfde klasse maar onderging met huidige club Fortuna Be Quick uiteindelijk ook hetzelfde lot.

Robin Verhoeven, ervaringsdeskundige als het gaat om fraaie of treurige climaxmomenten in de cruciale fase van de amateurvoetbalcompetitie, was weer betrokken bij een ontknoping van een voetbaljaargang met gevolgen voor de club waarvoor hij in actie kwam/komt. De balans slaat echter nu wel door in het negatieve: Verhoeven, dertiger met een enorme status in het Hoeksche Waardse voetbal, maakte meer degradaties dan promoties mee.

Piershil, NBSVV, NSVV, Goudswaardse Boys, Fortuna Be Quick. Het is een illuster rijtje clubs dat Verhoeven in zijn actieve voetballoopbaan achter zijn naam verzamelde. Met NSVV maakte hij in 2015 wel één van de meest uitzonderlijke climaxmomenten van het seizoen mee: in de nacompetitie met Groote Lindt leek alles in gereedheid te kunnen worden gebracht toen de Numansdorpers in eigen huis met 5-0 aan het langste eind trokken. De wedstrijd in Zwijndrecht leek nog slechts een formaliteit, maar niet bleek minder waar: De Lindt werkte in 90 minuten het hele verschil weg en sloeg in de verlenging nog tweemaal toe om zo het pleit te beslechten.
Daar tegenover staat dat hij in 2013 met Piershil promoveerde, 35 jaar nadat het laatste kampioensfeest kon worden gevierd. En als speler van Goudswaardse Boys scoorde hij al eens tweemaal tegen NBSVV in 2018, om die reeks nadien steeds verder uit te breiden. Ook in het shirt van fusieclub Fortuna Be Quick deed hij dat, om het vonnis over de Nieuw-Beijerlanders te vellen. Ondanks slijtage aan de teen is Verhoeven nog steeds actief voor zijn huidige club, waarbij het er alle schijn van heeft dat hij ook in de vijfde klasse straks nog te aanschouwen zal zijn.

Klik hier voor meer informatie over Fortuna Be Quick
Klik hier voor meer artikelen over Fortuna Be Quick

Debuutjaar Fortuna Be Quick eindigt in sportieve mineur

GOUDSWAARD/PIERSHIL – De knappe overwinning op het gedegradeerde ’s-Gravendeel in de aanvangsfase van het seizoen in de vierde klasse bleek uiteindelijk geen voorbode voor een succesvol jaar voor Fortuna Be Quick: de formatie van Jeroen van der Horst kreeg al vroeg in het seizoen bezoek van het degradatiespook en slaagde er niet in om de gevreesde bezoeker te verdrijven.               

Van der Horst maakte die afloop overigens zelfs niet meer mee op en naast het veld: eind maart gingen club en trainer uit elkaar. Leo Tol, oud-speler van Piershil maar trainer van Goudswaardse Boys tot het moment van de samensmelting met Piershil en trainer van het tweede team, trad aan in een poging om het dreigende doemscenario nog af te wenden. Tevergeefs, want hoewel rechtstreekse degradatie in eerste instantie nog werd vermeden daalde Fortuna Be Quick via de nederlaag bij Egelantier Boys toch af.

Nick van Prooijen had er voor het ingaan van de beslissende fase van het seizoen, nog zoveel vertrouwen in gehad. Van Prooijen, ooit begonnen als speler van Piershil en na een avontuur met de gecombineerde jeugdteams van SJO Korendijk (waarin jeugdspelers van Piershil en Goudswaardse Boys hun krachten bundelden) vorig seizoen teruggekeerd naar Piershil voordat de fusie met Goudswaardse Boys een feit werd, zag toen zijn formatie op de twaalfde plek geklasseerd nog nog alle mogelijkheden om aan de degradatie te ontsnappen. Maar zover kwam het niet voor Van Prooijen en de zijnen. Van Prooijen blijft de club echter trouw. ,,Gezelligheid speelt vooral een grote rol voor mij. We hebben een gezellig team en ik hoop hier alsnog vele successen te behalen. Verder wil ik vooral veel plezier houden in het voetbal”.
De inbreng van Leo Tol ten spijt kon het tij dus niet gekeerd worden. Tol, gepokt en gemazeld in het trainersvak en bekend met het gros van de selectie van Fortuna Be Quick door zijn verleden bij beide oorspronkelijk fusieverenigingen, blijft ook in het nieuwe seizoen een rol spelen bij de vereniging. Hij gaat functioneren als assistent van de nieuwe trainer Pascal Hoek (zie foto), die werd gevonden nadat Jeroen van der Horst zijn vertrek bij de vereniging had aangekondigd. Hoek is ook een bekende in Goudswaardse kringen: als speler kwam hij namelijk uit voor die vereniging. In het afgelopen seizoen was Hoek trainer van het tweede team van NSVV. Daarvoor had hij al de tweede teams van twee andere Hoeksche Waardse verenigingen, Zinkwegse Boys en ZBVH onder zijn hoede.
In de selectie van Hoek gaat wel het nodige veranderen. Indy Reedijk, Sander van der Giesen en Thomas Gennissen maken allemaal de overstap van Hoeks oude vereniging NSVV. Alex Bestebreur waagt de overstap van niveaugenoot NBSVV naar de fusieclub. Darwyn Pennock (Strijen), Youri Bakker (GOZ), Nils van Prooijen (SHO) en Patrique Poll (ZBVH) zijn ook nieuwe aanwinsten voor Fortuna Be Quick. Daar staat tegenover dat doelman Bryan Huijzers, een vast gezicht tussen de palen bij aanvankelijk Goudswaardse Boys en afgelopen seizoen bij Fortuna Be Quick, en Ricardo Bisdom naar SHO zullen verkassen. Met Leo Tol, die als interim-trainer van de hoofdmacht aantrad terwijl hij het seizoen bij het tweede team was gestart, als assistent naast Pascal Hoek is niet alleen de continuïteit op dat gebied gegarandeerd. Verzorger Marleen Ravenstein en assistent-scheidsrechter Henk van den Hoek blijven ook aan bij Fortuna Be Quick in het nieuwe seizoen in de vijfde klasse waarin GOZ en NBSVV andere Hoeksche Waardse vertegenwoordigers zijn.

Klik hier voor meer informatie over Fortuna Be Quick
Klik hier voor meer artikelen over Fortuna Be Quick

Meer successen voor Strijen op finaledag

0

De laatste échte voetbaldag van het seizoen 2022-2023 leverde voetbalvereniging Strijen prachtige successen op. Bij de finales in de strijd om de Hoeksche Waard Bokaal oogstte de vereniging uit het Keendorp namelijk naast de prijzenpakkers van JO17-1 met meer resultaten.

Zo lieten de Strijense meiden van M09-1 zich ook niet onbetuigd.  In de voorronde won het team met 14-0 van FC Binnenmaas, maar werd met 9-2 van ’s-Gravendeel verloren.
Datzelfde ’s-Gravendeel werd uiteindelijk de tegenstander in de eindstrijd. Een team met meiden van ’s-Gravendeel  uit de  M010-categorie, met speelsters die al het hele jaar bij elkaar spelen.

Strijen M09-1 is daarentegen een samengesteld team met twee speelsters uit de M08, zes uit de M09 en een uit de M010, die op fysiek vlak een stuk minder waren. Maar wie niet sterk is moet slim zijn, bleek maar weer eens. Want in de finale kwamen de jonge ‘Kanaries’ met een truc van jewelste. Na een 4-0 achterstand, die bij rust met één doelpuntje was verkleind, werd met een geweldige comeback met 6-4 gewonnen. Strijen JO8-1 verloor in de finale van de leeftijdsgenoten van NSVV.

Klik hier voor meer informatie over VV Strijen
Klik hier voor meer artikelen over VV Strijen

‘We kunnen niemand iets verwijten’, aldus Danny Schaap van Woudrichem

Natuurlijk zagen ze hem op een gegeven moment wel aankomen, maar minder pijn deed de degradatie van tweedeklasser Woudrichem daarom zeker niet. Helemaal niet bij Danny Schaap, als jongen van de club. “Iedereen heeft zijn stinkende best gedaan, dan moet je het accepteren…”

Want helemaal uit de lucht doen vallen, deed een plek bij de onderste drie ploegen ook niet. “Zeker met die versterkte degradatie, dan hoop je toch nog die nacompetitie te halen.” Dat lukte uiteindelijk dus niet. “Vorig jaar en aan het begin van dit seizoen, wisten we al wel dat het zwaar en lastig ging worden. Jongens die zijn vertrokken, werden opgevangen met jeugd. Dan heb je uiteindelijk iets te weinig kwaliteit. Dat is niet erg.” Toch valt niemand iets te verwijten, vindt de 27-jarige Schaap. “Het is niet leuk en je ziet het aankomen, maar iedereen heeft zijn stinkende best gedaan. Dan kun je toch niet iemand op zijn flikker geven?”

Visje en biertje
En zo komt er een einde, aan Woudrichem in de tweede klasse. Ook voor de routinier zelf. “Ik was net zestien, toen ik in het eerste kwam. Dit was alweer mijn elfde seizoen…” Seizoen twaalf, zal dus op een niveautje lager zijn, in de derde klasse. “Ik ben hier begonnen met voetballen, toen het eigenlijk nog niet mocht. Met een jaar of vier, misschien net vijf. Echt een jongen van de club, ik voetbal nooit meer ergens anders!” Heel gek, is dat gezien zijn achtergrond ook niet. “Mijn hele familie is Woudrichem. Mijn vader was voorzitter, mijn broers hebben er gevoetbald en nu ook ik weer.” Het staat symbool, voor de club, zo vindt Schaap. “De saamhorigheid, supporters die meegaan naar wedstrijden, het is echt een dorpsclubje. Hier voetballen we nog gewoon met eigen jongens, voor een visje en een biertje. Dat maakt het mooi en hartstikke leuk.” Ook voor hemzelf. “Ik heb nooit voor geld willen voetballen, het is veel leuker om het hier samen met jongens van de club te doen.” Dat ging een tijdje, in de top van de tweede klasse heel goed, maar ging dit seizoen dus wat minder. “Ook dat is inherent aan een kleine vereniging, dan heb je een keer een mindere lichting. Als bepalende spelers dan stoppen, doe je onderaan mee.” Helemaal als Schaap dan ook zelf, nog tegen een schorsing van vijf wedstrijden aanloopt. “Dat heb ik mezelf toen wel heel erg aangetrokken, kan ik je zeggen…”

Bikkel
Maar terug blijven kijken heeft geen zin, en dus richt de middenvelder zijn blik liever alweer op volgend seizoen. “Ik denk dat de derde klasse, op dit moment voor ons even beter is. Met jongens die er net bij zijn gekomen, is dit niveau gewoon lastig. En als je veel verliest, wordt de sfeer er ook niet beter op. Even een stapje terug en weer gaan bouwen.” Al viel het met het plezier in het spelletje, nog allesbehalve tegen. “Voetbal is altijd leuk, maar als je blijft verliezen natuurlijk wel minder. Toch hebben we altijd genoeg man gehad, lekker kunnen trainen en ook het trainingskamp was leuk. De sfeer was gelukkig niet vervelend ofzo.” Maar, zo is Schaaf wel eerlijk. “We moeten allemaal weer een beetje dat vertrouwen terugkrijgen, dan komt het wel goed.” Al blaast de Woudrichemmer ook niet meteen te hoog van de toren. “Ik ga nu niet roepen dat we meteen weer terug gaan promoveren. Toevallig heb ik net even naar die derde klasse zitten kijken, daar kom je niet zomaar uit…” Toch gaat hij daar natuurlijk wel alles aan doen. “Ik ben er zeker weer bij! Fysiek gaat het nog goed, dus ik denk nog niet aan stoppen. Zolang het kan, ben ik aanwezig.” Ook in het veld. “Een typische Woudrichem-voetballer. Hard werken, niet opgeven en voorop in de strijd.” Een leider, maar geen man voor de goals en de assists. “Daarvoor ben je bij mij niet aan het juiste adres! Ik ben meer de bikkel op het middenveld.” Een instelling waar ze, als het goed is, nog lang van kunnen blijven genieten. “Ik heb hier net een huis gekocht, kan zo rollend naar huis. Eén van de redenen dat ik lekker blijf!”

Klik op Woudrichem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Woudrichem voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.