Hij werd na de laatste reguliere thuiswedstrijd met de grootst mogelijke lof uitgezwaaid. De nacompetitieduels van Smitshoek waren voor vertrekkend materiaalman Ap Bol (82) het toetje op zijn jarenlange loopbaan. “Ik heb Smitshoek groot zien worden.”

Bol stamt nog uit de tijd dat Sparta structureel in de top van de eredivisie eindigde. Hoewel hij geen voorkeur heeft voor een Rotterdamse club (‘ik ben voor wie het beste voetbal speelt’) gaan zijn herinneringen uit zijn jeugd vooral terug naar wedstrijden van de Kasteelclub. “Met een kwartje als tiener naar Enschede Boys op zondagmiddag, liftend en wel. Toen ik thuis kwam vroeg mijn moeder waar ik was geweest.”

En hij was bij de legendarische wedstrijd tussen Sparta en DOS waarbij de toen mateloos populaire Amerikaanse filmster Jayne Mansfield Sparta-aanvoerder Rinus Terkouw een zoen op de mond gaf waarna Terlouw volgens de verhalen geen bal meer raakte.

Over Smitshoek raakt hij niet uitgepraat. “Ik ben hier gekomen ruim veertig jaar geleden”, vertelt Bol. “Ik was jeugdtrainer bij DRL en bij Smitshoek zochten ze een trainer voor het hoogste jeugdelftal. Ik was echter ook verzorger bij DRL en dat was wel makkelijk.”

Smitshoek was in die tijd lang nog niet de grote club die het nu is. “Volgens mij speelden we toen in de derde of tweede klasse. Er waren driehonderd leden. Ik heb de club letterlijk groot zien worden. Inmiddels hebben we zeventienhonderd leden.”

Bol was twaalf jaar verzorger van het eerste elftal. Toen de staf werd uitgebreid kreeg hij een nieuwe functie: die van materiaalman. “Achtentwintig jaar geleden was dat wel anders dan nu. Vroeger ging er één tas mee naar uitwedstrijden. In die tas zat alle kleding, shirtjes, broekjes en sokken. Tegenwoordig gaan er kratten vol mee. Van inloopshirts tot pionnen, van warme jassen voor de wisselspelers tot trainingspakken. Ik zette altijd alles klaar. Het sjouwen deed ik niet meer. We hebben twee karretjes en daar zette ik alles op. De jongens reden de karretjes zelf.”

Hij versleet in zijn ‘loopbaan’ vijftien hoofdtrainers. “De hele organisatie rondom het eerste elftal is zoveel professioneler geworden. Vroeger was je met een trainer, grensrechter, verzoger en materiaalman op pad, nu bestaat de staf uit twaalf mensen.”

Genieten deed hij van het afgelopen seizoen waarin Smitshoek maar net promotie naar de derde divisie misliep. “We zijn in de winter vijf dagen op trainingskamp geweest in Valencia. Op stap met die gasten, dat vond ik geweldig.”

Bol was vaak op de club, want op de dag na de training moest er een wasje worden gedraaid. “Ik was er altijd bij de training en bij wedstrijden.” Nu gaat hij eindelijk met pensioen. “Ik mag al paar jaar vanwege mijn slechte ogen geen auto meer rijden. Ik ben dus afhankelijk van anderen. Vaak bracht één van de trainers mij thuis. Ik voelde me dan wel bezwaard.”

Helemaal weg gaat Bol niet bij Smitshoek. Hij heeft voor zichzelf een mooie, nieuwe functie in gedachten: als gastheer van het arbitrale trio bij thuiswedstrijden van het eerste elftal. “Ik kan me geen leven zonder voetbal en Smitshoek voorstellen.”

Klik op Smitshoek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Smitshoek voor meer informatie over de club.