Home Blog Pagina 19

Stefan Bitter en Timme van Hof nemen afscheid van VV Spirit

0

Stefan Bitter (30) en Timme van Hof (29) zwaaien dit voetbalseizoen allebei uit bij hun jeugdclub VV Spirit. Waar de één gaat voetballen op een lager niveau bij FC Perkouw, gaat de ander zich focussen op zijn studie en hangt hij zijn schoenen aan de wilgen. ,,Het is al met al een mooie tijd geweest’’.

Al vanaf de F-jes spelen de jeugdvrienden samen in hetzelfde elftal. In veel seizoenen werd de goede lichting van Bitter en Van Hof kampioen, want samen met onder andere Eric Jansen en Wessel Dammers in de selectie vormden de geel-witters een sterk elftal. ,,Ik herinner me nog de wedstrijden tegen Feyenoord, met Vilhena en Boëtius die daar speelden. Dat waren altijd wel verhitte potjes’’, blikken Van Hof en Bitter terug. Het zijn de mooie herinneringen uit de jeugd en hun gezamenlijke jaren in het eerste elftal die naar boven komen als de voetballer zich beseffen dat hun laatste wedstrijd van Spirit is gespeeld. ,,De E2 was het mooiste jaar uit de jeugd’’, vindt Van Hof, die terugkijkt op het kampioenschap in dat seizoen. Bitter en Van Hof waren niet de makkelijkste voetballers. ,,We werden er altijd uitgestuurd, op school en op de training. Ik denk dat we geen enkele training hebben afgemaakt in de jeugd. We vonden het voetballen heel leuk, maar we luisterden echt naar niemand. We deden gewoon wat we wilden, het waren mooie tijden’’, geniet Bitter.

Nooit weggewild
Nu komt er een eind aan 25 jaar spirit. Een kwart eeuw waarin Bitter en Van Hof samen opgroeiden, bijzondere banden opbouwden en vrienden zagen komen en gaan. ,,Ons doel was altijd al om het eerste elftal te bereiken. We zagen veel jongens afvallen, maar we hadden het geschopt. Dat is toch mooi’’, aldus het duo. Uiteindelijk hebben de twee samen meer dan vierhonderd wedstrijden gespeeld in de hoofdmacht van Spirit. Bitter maakte een eenjarig uitstapje naar Nieuw Lekkerland, na een veelbewogen seizoen bij Spirit. ,,Ik was al drie jaar aanvoerder van Spirit, en had veel last op mijn schouders. Alles wat er fout kon gaan, ging in dat degradatieseizoen fout. Gelukkig veranderde de situatie al snel en besloot ik na een seizoen weer terug te gaan naar Spirit. Ik had eigenlijk nooit weggewild’’, beschrijft Bitter. Zijn maatje Van Hof weet nog wel dat hij het lastig vond om zijn vriend te zien vertrekken. ,,Ik herinner me dat ik dat wel heel jammer vond toen’’, legt hij uit. Gelukkig voor de Ouderkerkers promoveerde de hoofdmacht direct terug naar de tweede klasse. Jarenlang vervulde Van Hof alle posities op het Ouderkerkse hoofdveld. De multifunctionele speler kwam het beste tot zijn recht aan de rechterflank vanwege zijn enorme loopvermogen, maar kon iedere positie binnen de geel-witte formatie vervullen als dat van hem werd verlangd. Bitter was al die jaren de voetballer die de balans op het middenveld bewaarde, al kon de Spirit-aanhang hem ook regelmatig vanaf de achterste linie bewonderen. De boezemvrienden speelden de meeste jaren onder Spirit-coach Richard van Cappellen. Een man waar Bitter en Van Hof veel plezier aan hebben beleefd en een goede band mee op wisten te bouwen. ,,Hij is een goede vriend geworden. Ik denk dat ik wel een jaar of twee eerder was gestopt al Richard niet onze trainer was geweest’’, vertelt Van Hof. Bitter is het met deze woorden eens: ,,Zonder Richard had ik het niet zo lang volgehouden in het eerste. Hij weet ook dat er meer is dan voetbal’’, aldus Bitter.

Afscheid
Na dit seizoen neemt het tweetal afscheid van Spirit. Bitter vertrekt naar het Berkenwoudse Perkouw, waar hij gaat spelen om het kampioenschap in de vierde klasse. Van Hof gaat zich verder richten op een carrière als anesthesie-assistent en hangt zijn voetbalschoenen aan de wilgen.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Sander de Hamer vervult met plezier rol als assistent SC Waarde

WAARDE – De rol van een assistent-trainer en leider zijn binnen de staf soms wel eens onderbelicht. Degenen die deze rollen vervullen kiezen soms bewust voor een plek meer op de achtergrond. Zo ook Sander de Hamer, assistent-trainer en leider bij SC Waarde. ‘De rol van mij is eigenlijk miniem te noemen, maar je pakt wel dingen op om anderen te ontlasten.’

Twee seizoenen is De Hamer nu als assistent actief bij de club waar hij naar eigen zeggen ook nog een korte periode ‘redelijk onsuccesvol’ als voetballer in het derde elftal zijn minuten maakte.  “Dat stelde eigenlijk weinig voor en daarop besloot ik dus ook dat ik me misschien op een andere manier nuttig kon inzetten voor de vereniging. Ik heb toen bij het tweede en het derde elftal de rol van leider op me genomen, tot het moment dat ik vanuit de selectie de vraag kreeg of ik niet daar als assistent-trainer toenmalig trainer Jeroen Bakx wilde ondersteunen. Na gesprekken leek me dat wel wat en straks ga ik aan mijn derde seizoen beginnen.”

Dat derde seizoen zal overigens gebeuren in de vijfde klasse en als assistent van de derde trainer op rij die voor de spelersgroep komt te staan. Afgelopen seizoen stond Johnny van Dijke als opvolger van Jeroen Bakx (nu Bevelanders) voor de groep, maar volgens seizoen zal John Tahapary het trainersstokje overnemen. De ervaren Goese oefenmeester uit Goes komt over van competitiegenoot Wemeldinge, dat net als Waarde overigens degradeerde. “Ook bij de nieuwe trainer zal mijn huidige rol dus niet veranderen. Ik ben de persoon die vooral de randvoorwaarden moet scheppen en zorgt dat alle zaken goed geregeld zijn. Daarnaast ben ik aanwezig bij de trainingen en doe bijvoorbeeld de warming up op wedstrijddagen. Meer is ook niet nodig, want ik heb er immers niet voor gestudeerd he haha. De voetbalinhoudelijke dingen die zijn voor de trainer.”

De Hamer vindt het vooral leuk om iets voor de vereniging te kunnen betekenen en als vrijwilliger een steentje bij te kunnen dragen. “Het is vooral ook mooi om bij die jongens betrokken te zijn. Er voetballen ook wat vrienden bij en op die manier hebben we, iedere in zijn eigen rol, toch een gemene deler. Dat het nu even sportief wat mindere jaren zijn is jammer, maar ook zulke seizoenen zitten er helaas tussen.”

Het doel vooraf aan dit seizoen was om rond de veilige achtste plek te gaan spelen, maar dat bleek al snel uit het zicht te zijn verdwenen. Volgens De Hamer ook niet heel gek gezien de kracht van de tegenstanders in hun klasse. “Van het linkerrijtje is het misschien alleen verrassend dat Nieuwland erbij zit. Maar alle andere teams hebben een verleden op een hoger niveau. Dan is het niet gek dat je als een kleine dorpsclub zoals Waarde niet weet te handhaven. Volgend seizoen spelen we in een klasse waarbij de verschillen minder groot zullen zijn. Er komen wat nieuwe jongens bij dus ook dat zie ik met vertrouwen tegemoet. Als we dan lekker bovenin kunnen meedraaien, dan is het voor ons als SC Waarde meer dan genoeg.”

Klik op Waarde voor meer artikelen over de club.
Klik op Waarde voor meer informatie over de club.

Koninklijke onderscheiding voor Piet Heemskerk van Rijnsburgse Boys

Piet Heemskerk, vrijwilliger van Rijnsburgse Boys, is in april verrast met een Koninklijke onderscheiding. Hij werd tijdens de Lintjesregen benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. “Het doet heel veel met me”, zegt de 78-jarige Rijnsburger. Hij snikt. “Onze Lieve Heer geeft me de moed om veel doen.”

Niet alleen bij Rijnsburgse Boys, zijn club, is Piet al vele jaren als vrijwilliger te vinden. Hij is ook vrijwilliger bij onder meer de Alrijne Zorggoep, Katwijk Hart Veilig en De Verhalenvangers. En dat is nog niet alles. “Ik doe vrijwilligerswerk bij zes organisaties. Ik vind het geweldig en mijn lichaam laat het toe. Ja, het gaat soms wat moeizamer, maar ik kan het. Het is mijn passie.” Door zijn kleindochter werd Piet op de dag van zijn Koninklijke onderscheiding met zijn vrouw naar de TheaterHangaar in Katwijk aan Zee gelokt. “Zogenaamd voor een project van mijn kleindochter. Dus wij netjes gekleed die kant op, zag ik gelijk iemand met een camera. Een bekende. Ik vroeg: wat doe jij hier? Hij vertelde dat hij was ingehuurd door mijn dochter. Toen ik later familie zag had ik het pas echt door.”

Felicitaties
Sinds zijn onderscheiding komt er veel op Piet af. ‘Ik krijg zo ontzettend veel reacties. Zelfs nu nog. Als ik door het dorp loop, in de kerk en in het verenigingsleven. Dus op de voetbal en de biljartvereniging. Het is overweldigend. Ik word nog steeds regelmatig gefeliciteerd. Prachtig toch?”

Beetje gestoord
Piet zit eigenlijk nooit stil. Of in ieder geval weinig. Hij is altijd in de weer. En dus niet alleen bij Rijnsburgse Boys. “Ik ben een beetje gestoord schijnbaar”, grapt hij. “Bij Rijnsburgse Boys film ik heel veel. De thuiswedstrijden van het eerste team, maar ook andere teams en gebeurtenissen. Helaas heb ik jaren geleden een paar rugoperaties gehad, waardoor ik zelf geen trainingswerk meer kan doen. Dat was mijn passie. De jeugd trainen, maar ook senioren.”

Maar Piet heeft meer passies. Bijvoorbeeld filmen en video’s monteren. “Toen ik trainer was van het derde team, heeft een jongen uit dat elftal zichzelf dood gereden. Dat kwam binnen. Enorm. Je werkt je heel de week uit de naad, je gaat een potje voetballen en komt niet meer thuis. Toen wij weken later kampioen werden met dat elftal, hebben we de schaal opgedragen aan hem en zijn meisje. Er was een boerenblaaskapel. Het zijn gebeurtenissen die je nooit meer vergeet. Die bepalend zijn voor je leven. Wat is het leven nou? Die vraag stel je jezelf dan wel. Het vormt je. Ik wilde vanaf dat moment gebeurtenissen vastleggen op video. Anders worden ze vergeten. Dat mag niet. Van de 21 jongens die ik toen trainde, heb ik er van 16 de trouwerij gefilmd. Als ik ze nu tegenkom, lopen ze achter een kinderwagen. Hoe mooi is dat?”

De Verhalenvangers
Drieënhalf jaar geleden startte Piet met De Verhalenvangers. “Een serie over Rijnsburgse bedrijven. Een videoportret over ondernemers. Hoe ze ooit zijn begonnen en waar ze nu staan. Ik vind het belangrijk om dat te doen. Dat het vastligt. Voor later. Het slaat enorm aan. De films worden vertoond in De Voorhof, voor circa 140 mensen. Ik monteer alles zelf. Ik heb mijn eigen camera. Alles doe ik thuis. Of het nou voor Rijnburgse Boys is, de kerk, de Verhalenvangers of het LUMC. Ik vind het prachtig om te doen en ik heb er nog de energie voor.” En dat op 78-jarige leeftijd. “Die energie wordt mij van bovenaf gegeven. Mijn eerste vrouw is overleden aan MS en mijn tweede en huidige vrouw heeft inmiddels ook zes operaties achter de rug. Ze heeft helemaal plat gelegen. Ik was mantelzorger. Mijn vrouw loopt weer. Ze wandelt. Dat zijn godswonderen. Het geeft mij de moed en kracht om dit zo lang mogelijk te doen. Als je achter de geraniums gaat zitten, word je zo snel oud. En dit vind ik heerlijk. Ik word gesteund door mijn vrouw. Zonder haar kan ik dit niet. Ze heeft nog nooit gezegd: ga je weer filmen? Nooit!”

Zoveel verhalen
Piet, die vroeger in de bloemensector werkte, houdt van Rijnsburgse Boys. “Maar ik vind het moeilijk om te omschrijven wat ik er in mijn hart bij voel. De voetbalwereld is veranderd. Het is commerciëler geworden. Het is anders dan vroeger. De mentaliteit van mijn generatie botst weleens met de mentaliteit van nu. Maar ik loop al sinds de jaren zeventig bij Rijnsburgse Boys rond. Mijn zoontje wilde, toen hij zeven jaar was, gaan voetballen. Ik speelde toen, vanwege een ledenstop bij Rijnsburgse Boys, zelf nog bij Ter Leede. Ik werd leider van het team van mijn zoon bij Rijnsburgse Boys. En zo is het begonnen. Ik heb heel veel gedaan voor de club en doe dat nog steeds. Met evenveel plezier. En het wordt gewaardeerd denk ik. Ik krijg alleen maar lof. Het is zinvol en ik kan mijn hobby uitoefenen. Ik kan niet vaak genoeg bedrukken hoe belangrijk het is om dingen te bewaren. Als iemand gehuldigd wordt of een pupil van de week. Er zijn zoveel verhalen. Bewaar ze, voor later. Dat doe ik ook met mijn andere vrijwilligerswerk. Voor de volgende generaties.”

Het eerste team van Rijnsburgse Boys heeft veel baat bij de videoregistraties van de wedstrijden. “Ik film de hele wedstrijd en maak ook nog een samenvatting. Die wordt op maandagavond getoond aan de spelers in de nabespreking. De analyse. Ik doe dat al zo lang. Ik heb behoorlijk wat trainers zien komen en gaan”, lacht Piet.

Bijna kampioen
In het seizoen 2022/2023 werd Rijnsburgse Boys bijna kampioen in de Tweede Divisie. In de laatste fase van het seizoen ging het mis voor de hoofdmacht van de club. Piet maakte het van dichtbij mee. “Dat was spannend. Tien jaar geleden zou ik er niet van hebben geslapen, maar die tijd is wel voorbij. Dat zeg ik eerlijk. Voor de club was het wel ontzettend jammer. Mensen die dag en nacht met Rijnsburgse Boys bezig zijn.”

Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.

 

Kampioenen van CVV Zwervers 2 op jacht naar meer

0

Het tweede elftal van CVV Zwervers werd deze competitiejaargang kampioen in de reserve tweede klasse. Het brak alle records, scoorde meer dan honderd doelpunten en verloor slechts één wedstrijd. Hiermee hield het CKC achter zich en stoomt de ploeg van de 70-jarige oefenmeester Xander Pronk door naar de eerste klasse.

,,We hadden dit seizoen maar één opdracht gekregen; kampioen worden’’, begint Pronk, die deze doelstelling wist te behalen met zijn talenvolle ploeg. ,,We hebben alle records verbroken dit seizoen’’, vertelt hij trots. Met zijn ploeg stelde hij continu nieuwe doelen. Het eerste doel om een periode te pakken, vervolgens was het doel om dat zo ongeslagen mogelijk te behalen en na de winterstop sprak de selectie zich uit over een eventueel kampioenschap. ,,We wilden er een kort seizoen van maken en zo snel mogelijk kampioen worden’’, vertelt Pronk. Dat korte seizoen kwam er uiteindelijk niet, want Zwervers werd pas in de laatste speelronde kampioen. De blijdschap was er niet minder om. CKC deed lange tijd mee in de titelstrijd. Het was een tweestrijd tussen ploegen die allebei een ijzersterk seizoen draaiden. De enige wedstrijd die Pronk en zijn mannen verloren dit seizoen was de wedstrijd tegen de Rotterdammers. Gelukkig voor hem en zijn spelers, lieten de zwart-witten van CKC kort na de gewonnen kraker punten, waardoor Zwervers aan kop bleef. ,,Als je heel het seizoen bovenaan staat, verdien je het ook om kampioen te worden’’, vindt hij.

Humor en plezier
Hoofdcoach Pronk is trots op zijn ploeg en kijkt uit naar komend seizoen. ,,Nu komt er een echte uitdaging’’, beseft hij zich. Na de overstap van het zondag- naar het zaterdagvoetbal moest de tweede selectie van Zwervers instromen in de tweede klasse. Een niveau wat eigenlijk te laag gegrepen is voor de talentvolle spelers van dit elftal. ,,Ik trof de jongens aan op de zondag. Veel jongens die in dat elftal zaten waren vertrokken en er kwamen nieuwe jongens uit de jeugd door. Er kwamen ook wat nieuwe jongens van buitenaf die een tijdje niet hadden gevoetbald. Ze keken tegen een achterstand aan, waren conditioneel minder en kampten al snel met blessures’’, aldus Pronk, die zijn spelers vooral het plezier in het spelletje wil teruggeven. ,,De humor en het plezier in het voetbal zijn de belangrijkste dingen van het spel’’, meent Pronk.

Ruwe diamanten
De humor en het plezier heeft Pronk altijd in het voetballen gevonden. Voornamelijk was hij hoofdtrainer van tweede elftallen en deed dat bij SV Den Hoorn, Koninklijke HVV, RKDEO, Wesland, Lyra, ’S Gravenzande en TOGB. Hij maakte alles mee, kampioenschappen, promoties en degradaties. ,,Het leukste aan het trainen van een tweede team is de uitdaging om gasten het plezier in het spelletje terug te geven en te bouwen aan iets moois. Bij een eerste elftal ben je vaak afhankelijk van je lichting. Ook geniet Pronk van de ontwikkeling van zijn spelers. Dit seizoen zijn er opnieuw twee ruwe diamanten geslepen voor het eerste elftal. Samir Hatitt en Mike Kooijman zijn klaar voor de eerste selectie en sluiten komend jaar aan. ,,Dat is uiteindelijk toch waar je het voor doet’’, beschrijft Pronk.

Assistent-coach gezocht
Uitkijkend naar het nieuwe voetbalseizoen is Pronk nog op zoek naar een assistent-trainer. Zijn huidige assistent, Zakaria, gaat ermee stoppen voor een opleiding en de 70-jarige hoofdcoach zoekt een versterking voor zijn staf.

Klik op CVV Zwervers voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Zwervers voor meer informatie over de club.

Bekroning van prima seizoen bleef net uit voor Victoria’04

DHC bleek als voorlaatste horde richting het tweedeklasserschap een te groot obstakel, in het streven van Victoria’04 om het stapje omhoog te kunnen maken op de voetballadder. En zo blijft Raymond Kraaijbeek, de oefenmeester van de hoofdmacht van de twintig jaar oude fusieclub, in zijn derde seizoen op hetzelfde niveau werkzaam.

Voor Kraaijbeek was het mislopen van de finale, met als inzet promotie naar de tweede klasse, toch wel een bittere pil. Na de overwinning op Overmaas in de eerste schifting van de nacompetitie had de keuzeheer aangegeven dat hij er niet aan moest denken dat hij tijdens de finale van het competitietoetje met zijn vrouw naar de woonboulevard wilde gaan.

Toch werd het een onverhoopte vrije dag op die bewuste juni zaterdag, want DHC gooide de Vlaardingse promotiedroom aan duigen. En dat terwijl Victoria’04, zeker na de overmeestering van Overmaas, met een positief gevoel de promotiecyclus vervolgde. Kraaijbeek had opgemerkt dat er bij zijn  groep in zekere zin een knop omgegaan was, een mentaliteitsverandering die de honger naar succes verder had aangewakkerd.  ,,De groep is al bezig met het vervolg. Ze hunkeren naar de volgende wedstrijd en een nieuw succes. Of we iets te zoeken hebben in de tweede klasse, weet ik niet. Maar je merkt in trainingen en in de beleving rondom wedstrijden een geweldige mentaliteit. Zo van: ‘niemand gaat van ons winnen.’’

Gegadigde

Was getekend Raymond Kraaijbeek, die in zijn tweede seizoen bij Victoria’04 hoopte te bewerkstelligen wat hem ooit bij het Krimpense DCV was gelukt: promoveren via het competitie-extraatje. Kraaijbeek kende het klappen van de zweep in die specifieke fase van het seizoen, want in de drie seizoenen voorafgaand aan deze jaargang had de reguliere competitie ook een vervolg gekregen in de bonuskans voor promotie via extra wedstrijden.

Het lonkende perspectief van toekomstige ontmoetingen in de competitie met de Vlaardingse rivalen CION en VFC werd dus verstoord. Maar dat Victoria’04 onder Kraaijbeek een gegadigde voor promotie naar de tweede klasse werd, was op basis van de beginfase van het seizoen een absolute verrassing.

Na zes wedstrijden, toen de ploeg laag gerangschikt stond in de tweede klasse, zag het er namelijk totaal niet uit dat de Victorianen nog een rol van betekenis zouden gaan spelen. Bovendien waren er in de beginfase van het seizoen ook personele problemen: vier spelers die naar de fusieclub toegekomen waren, vertrokken even snel weer van het toneel. Kraaijbeek leverde echter knap werk af met de spelers die de club wel trouw bleven. ‘De echte Victorianen’ stonden op, gesteund door de  de spelers van het tweede team die regelmatig aan moesten sluiten bij de hoofdmacht. Een grote aderlating moeten doen door spelers permanent af te staan aan het eerste team. Datzelfde gold voor de onder 23, waarbij de spelers van die formatie lieten zien dat zij het niveau in het eerste al aardig konden bijbenen. Die onder 23-formatie kroonde zich tot kampioen in de vierde divisie en maakte daarmee duidelijk dat Victoria’04 een mooie toekomst tegemoet gaat.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Lange adem zorgt voor plek tussen de elite voor Excelsior Maassluis

Dankzij fors overwerk moest Excelsior Maassluis tot half juni tot het gaatje gaan maar alle inspanningen bleken niet voor niets (geweest): ook komend seizoen maakt het rood-wit-blauwe span deel uit van de elite van het amateurvoetbal in de tweede divisie. Twee succesvol doorlopen nacompetitieronden zorgden ervoor dat lijfsbehoud afgedwongen werd.

In competitieverband was het de elf van Steye Jacobs niet gelukt om rechtstreeks weer een plek in de Betnation Divisie voor de jaargang 2024-2025 af te dwingen. Scheveningen bleef buiten bereik van de ploeg uit Maassluis, die evenals ervaringsdeskundige en competitiegenoot Kozakken Boys naar de barrage met hongerige derdedivisionisten werd verwezen.

Een onzeker avontuur langs de rand van de afgrond volgde, waarbij de eerste horde het Utrechtse Hercules was. Die ploeg had in het seizoen voor de grootste stunt in het KNVB-bekertoernooi gezorgd door Ajax met 3-2 te verslaan. Via een 1-1 gelijkspel in de Domstad en een 3-0 triomf tijdens de return was die klus daadkrachtig geklaard.

Harkemase Boys bleek een aanmerkelijk grotere hindernis in de halve finale van de nacompetitie. De ploeg uit het hoge noorden had in de schifting daarvoor SteDoCo, dat in extremis de titel aan Barendrecht had moeten laten, geëlimineerd en bleek een uitermate taaie opponent. Na de 1-1 op Friese bodem volgde een nagelbijter van het zuiverste soort in Maassluis, die na 90 minuten ook naar een 1-1 eindstand leidde. In de aansluitende verlenging zorgde Bram Wennekers voor de verlossende tweede treffer die Excelsior Maassluis een ronde verder bracht.

Het kwam derhalve aan op twee ontmoetingen met het verrassende SC Genemuiden, dat het in de titelrace af had moeten leggen tegen de amateurs van Volendam maar wel het grote IJsselmeervogels uit de nacompetitie had gehouden. In de laatste ronde van de barrage viel alles op zijn plek voor Excelsior Maassluis, dat na de 3-1 overwinning in eigen huis de klus in Genemuiden uitermate gedecideerd afmaakte. Wederom geholpen door een treffer van Bram Wennekers, die de 3-0 overwinning daarmee mede gestalte gaf.

,,In de winterstop waren we nagenoeg dood verklaard, maar uiteindelijk hebben we een prestatie geleverd die het succes is van de hele club’’, zou trainer Steye Jacobs na de succesvolle climax laten optekenen.

Jacobs gaat straks aan zijn derde seizoen beginnen met een selectie die flink wat mutaties ondergaat. Ilano Silva Timas (Smitshoek), Jurrian van Eerden (Soccer Boys) en Samuel van der Velden (Sportclub Feyenoord) komen. Daar staat het vertrek van Anouar Benchellal (SJC), Dave van Delft (Sportlust), Basset Moshtaq (Poortugaal), Giovanni da Fonseca (Noordwijk), Kevin Dercks (stopt), Sem Klaassen (Poortugaal), Kaylan Muis (FC ‘s-Gravenzande), Ouanis Kellouh (stopt), Jorn Ringelberg (Poortugaal), Vincent Schippers, Gabri Urbanus (Capelle) en Tom Boks (FC Schipluiden) tegenover.
Aanvankelijk zou ook verdediger Calvin Tureaij vertrekken. Hij had al overeenstemming bereikt met SteDoCo, dat hem graag wilde inlijven maar kwam op zijn beslissing terug. Via een hip filmpje, dat via sociale media werd verspreid, maakte Tureaij de uiteindelijke verlenging van zijn contract wereldkundig. ,,We hebben bewezen dat we in de tweede divisie thuishoren. Ik ga een rustige tijd in de zomer beleven en blijf nog een jaar bij de club’’, maakte Tureaij zijn keuze duidelijk. Hij en zijn teamgenoten hopen dan niet weer de lange adem nodig te hebben.

(in kader)

Clubtopschutter Piet Pleijsier overleden

Excelsior Maassluis heeft afgelopen seizoen afscheid moeten nemen van een illustere speler, die met zijn naam een prominente plek in de historie van de uit 1918 stammende club heeft ingenomen. De vereniging treurt om het overlijden van Piet Pleijsier, clubtopschutter aller tijden van Excelsior Maassluis die 85 jaar oud werd.

Piet Pleijsier was bijzonder trouw aan het rood-wit-blauw van de club uit Maassluis, waarvoor hij veertig jaar actief voetbalde. Deze maand zou hij de mijlpaal van het 75-jarig lidmaatschap hebben bereikt. Maar hij verdiende vanwege zijn onophoudelijke doelpuntenproductie waarschijnlijk ook de titel van ‘Topschutter aller tijden’ aangezien hij zelfs bij de veteranen de doelpunten aan de lopend band bleef produceren.

Van nature was Piet Pleijsier middenvelder, maar vervolgens verhuisde hij naar de spitspositie waar hij van grote waarde bleek voor de ‘tricolores’. ‘Lange Piet’, zoals zijn bijnaam luidde, was een garantie voor doelpunten. Een aanvaller die ondanks zijn niet geringe lengte geen liefhebber van koppen was, maar wel met diepte in zijn spel en een neusje voor de goal.

Niet alleen op het voetbalveld, maar ook op de tennisbaan en als tafeltennisser kon Piet Pleijsier uitstekend uit de voeten. Excelsior Maassluis, maar ook TOG Maassluis en Be Quick verliezen een veelzijdig lid dat voortleeft in de geschiedenisboeken.

Klik op Excelsior Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Excelsior Maassluis voor meer informatie over de club.

Keuze Maurice Elenbaas voor Lewedorpse Boys is hem bevallen

LEWEDORP – Vanwege een wisselvallig seizoen moest Lewedorpse Boys via de nacompetitie proberen om degradatie naar de vierde klasse van het zaterdagvoetbal te voorkomen. Dat lukte echter niet, want RWB bleek daarin met 2-1 te sterk. Ondanks de degradatie heeft Maurice Elenbaas echter geen spijt van zijn keus om v.v. Arnemuiden te verruilen voor ‘Lebo’.

“Zeker niet, want ik wilde vooral weer elke week speelminuten maken in een eerste elftal. Bij mijn eigen club viel ik steeds vaker tussen wal en schip en speelde vorig seizoen voornamelijk in het tweede team. Niks mis mee, maar ik wilde gewoon in een eerste voor mijn kansen gaan en dus kwam Lewedorpse Boys op mijn pad. Het gevoel wat ik kreeg was direct positief en ondanks dat het sportief qua resultaten niet is wat we vooraf hadden verwacht en gehoopt. Ondanks dat ik nu wekelijks speel in een eerste wilde ik samen met mijn ploeggenoten Lebo in derde klasse houden en iets neerzetten. Daarin zijn we helaas niet geslaagd.”

Elenbaas vindt de sfeer in Lewedorp vergelijkbaar met zijn voormalige club Arnemuiden. “Het is een dorpsclub met een heel hoog ons-kent-ons-gehalte. De selectie heeft veel jongens van mijn leeftijd en ook dat is wel prettig. We hebben ook een groep met heel veel potentie, al is dat er dit seizoen door verschillende omstandigheden nog niet helemaal uitgekomen jammer genoeg.”

Een mindere fase gedurende het afgelopen seizoen zorgde ervoor, dat Elenbaas met Lebo werd veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. En daarin ben je altijd weer afhankelijk van de vorm van de dag. “We beschikken wel over een groep met kwaliteit, maar de omvang van de selectie was soms niet groot genoeg gebleken. Wanneer je dan te maken krijgt met een paar blessures dan wordt het lastig om dat op te vangen. Als je dan een fase hebt waarin dat niet lukt dan raak je achterop en is het moeilijk om uit de gevarenzone weg te raken. Dat heeft ons uiteindelijk de das om gedaan denk ik.”

Na vijf seizoenen kwam er dus voor Lewedorpse Boys een voorlopig eind aan het avontuur in de derde klasse. Ondanks dat de Arnemuidenaar in zijn eerste seizoen degradeert met zijn nieuwe club, kijkt hij op bepaalde vlakken toch positief naar het afgelopen seizoen. “Bij Arnemuiden had ik geregeld te maken met blessureproblemen, maar dit seizoen ben ik volledig fit gebleven. In dat opzicht ben ik blij en tevreden, al heb ik sportief misschien niet wekelijks de beste versie van mezelf laten zien. Dat zal zeker beter moeten. Maar de resultaten en de vorm die we met z’n allen de laatste anderhalve maand hebben getoond geeft mijn voldoende vertrouwen richting volgend seizoen.”

Klik op Lewedorpse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Lewedorpse Boys voor meer informatie over de club.

Spirit-getint Perkouw op jacht naar promotie

0

FC Perkouw heeft voor het seizoen 24/25 een behoorlijke boost gekregen. Met velen versterkingen vanuit het Ouderkerkse VV Spirit, heeft de Berkenwoudse formatie de ambitie om mee te doen voor te titel in de vierde klasse. Maak in dit interview kennis met de nieuwe aanwinsten van de geelzwarte formatie.

Ondanks de degradatie van het vlaggenschip van VV Spirit, kent de Ouderkerkse voetbalvereniging een hoop goede, talentvolle voetballers. Perkouw heeft het geluk dat veel van deze voetballers zich willen wagen aan een stap naar de vierde klasse.

Om te beginnen nemen we oud Spirit-aanvoerder Stefan Bitter. De dertiger was van plan om zijn carrière voort te zetten in het vijfde elftal bij VV Spirit, maar besloot later om te tekenen bij de zaterdagvierdeklasser. De verdedigend ingestelde speler wordt later in dit krantje nog in de spotlights gezet, vanwege zijn lange voetballoopbaan in Ouderkerk aan den IJssel.

Ruben de Vries is een andere, grote versterking voor FC Perkouw. De 32-jarige aanvaller van beroep speelde al eerder voor de Berkenwoudse ploeg en is van plan om ook in zijn tweede termijn te zorgen voor veel doelpunten. Hij kwam twee seizoenen geleden over naar Ouderkerk en wist met VV Spirit tweede te worden en een periode te pakken richting de nacompetitie voor de eerste klasse.

Met Christian en Jochem Schrader hebben de Perkouwenaren twee talentvolle broers in huis gehaald. De één op de rechtervleugelpositie, en de ander op de linker-aanvallende-flank. De 20-jarige Jochem speelde zijn hele leven in het geel en wit en verkast voor het eerst in zijn voetballeven naar een andere club. Christian, de 26-jarige linksbuiten, heeft daarentegen heeft wat meer clubs op zijn naam staan en keert terug bij de club waar hij een aantal jaren geleden ook al eerder actief was.

Max Overdijk is een 26-jarig loopwonder op de rechterflank. Hij speelde een handje vol wedstrijden in het eerste elftal van VV Spirit, en maakte veel minuten in het tweede elftal. De rechtsbenige flankspeler werd de afgelopen jaren wat geteisterd door blessures, maar is vastberaden om in het eerste elftal van FC Perkouw te schitteren.

De laatste, maar zeker niet de minste aanwinst voor Perkouw is Ferri Rietkerk. Over loopwonders gesproken, Rietkerk liep dit jaar de marathon van Rotterdam en is ook niet vies van het loopwerk op de Ouderkerkse velden. Ook de velden van Berkenwoude zullen belopen worden door de 26-jarige middenvelder.

Klik op FC Perkouw voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Perkouw voor meer informatie over de club.

Milan Kooij krijgt kans in selectie Katwijk

0

Milan Kooij krijgt in het nieuwe seizoen een definitieve kans in de eerste selectie van Katwijk. De 21-jarige voetballer maakte twee jaar geleden de overstap van Boshuizen naar sportpark De Krom. “Ik droom wel van de mooiste wedstrijden op amateurniveau”, geeft de jonge verdediger toe.

“Ik heb het hier geweldig naar mijn zin. Ik geniet. Van de mensen, de sfeer en de faciliteiten. Het complex van Katwijk is prachtig. Toen deze club aanklopte twijfelde ik geen moment. Ik wil mezelf ontwikkelen en Katwijk is een van de grootste clubs. Bij Boshuizen zat ik een beetje op een dood spoor. Ik speelde daar in het eerste team, maar wilde eigenlijk teruggaan naar een jeugdteam.”

Het werd Katwijk voor Kooij. In het inmiddels afgelopen seizoen – en in zijn eerste jaar – speelde Kooij in het O23-elftal, maar werd hij ook regelmatig betrokken bij de eerste selectie voor trainingen. “Ik heb vorig seizoen ook minuten gemaakt in een officiële wedstrijd. Een paar maar, maar toch. Tegen TEC was dat. Ik heb ook het feest en de huldiging meegemaakt na het kampioenschap in 2023. Een geweldige ervaring. Al die mensen met fakkels. Het is moeilijk uit te leggen wat het met me deed, maar ik wist niet dat de club zo enorm leefde. Dat eerste jaar was voor mij een enorme ervaring. Alles was nieuw. Ik werd overal bij betrokken en ging ook mee naar het stadhuis. Nu ken ik Katwijk beter en weet ik wel hoe de club leeft.”

Communicatie
Kooij heeft grote stappen gemaakt in zijn eerste twee jaar in Katwijk. “Vooral in de communicatie. Niet alleen op het voetbalveld hoor. Ik was nooit zo’n prater. Dat heb ik echt moeten leren. Op het veld, maar ook daarbuiten. Op mijn werk. Ik ben automonteur. Sinds ik bij Katwijk speel, in de O23, is dat veel beter geworden. Het wordt ook van me verlangd. De persoon die ik was toen ik bij Katwijk kwam, ben ik niet meer. Ik heb me in de communicatie enorm ontwikkeld. Vroeger kwam ik niet verder dan ‘in je rug’, nu praat ik veel meer. Mijn ouders zeggen ook dat ik op een positieve manier veranderd ben.”

Stappen maken
En toch kan het nog beter, vindt Kooij. “Er is altijd ruimte voor verbetering. Dan maak je het ook makkelijker voor je medespelers. Op ons niveau is het belangrijk om veel te praten. Zeker in mijn rol, als verdediger. Fysiek kan ik ook nog stappen maken. Ik vind zelf dat ik een beetje moet aan komen, maar dat is voor mij best wel een dingetje. Ik krijg heel goede begeleiding bij Katwijk. Ik word daarin echt geholpen.”

In maart van dit jaar meldde Katwijk op de officiële website dat Kooij zich in het seizoen 2024/2025 definitief gaat voegen bij de eerste selectie. “Maar het speelde al langer. Ik heb mooie gesprekken gehad met de clubleiding, rond de winterstop. Ze zien dat ik progressie boek, dat ik me door ontwikkel bij Katwijk en hard wil werken. Ja, als je deze stap kan maken, is dat geweldig.”

Leren
Wat verwacht Kooij van het nieuwe seizoen bij Katwijk? “Hopen op zo veel mogelijk minuten. Blijven groeien als voetballer. Ik leer al heel veel van jongens die nu in het eerste team spelen. Van Kay Blokland en Paul Kok bijvoorbeeld, maar ook van aanvallers. Ik neem zoveel mogelijk in me op. Ik stel ook vragen en vraag om advies. Ik kijk enorm uit naar het komende seizoen. Wedstrijden tegen Quick Boys en Rijnsburgse Boys, ja, wie kent ze niet.”

Klik op VV Katwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Katwijk voor meer informatie over de club.

Pjotr Krijger kiest voor een vertrek bij gedegradeerd Krabbendijke

KRABBENDIJKE – Een kampioenschap beleven en een degradatie het seizoen erna in het herinneringsboek vol voetbalervaringen bijschrijven. Pjotr Krijger (23) van v.v. Krabbendijke heeft het allebei meegemaakt. Na de stap omhoog met zijn ploeg volgde dit jaar weer de stap terug. Maar daar blijft het niet bij, want Krijger daalt nog een treetje lager af omdat hij de overstap maakt naar buurman SC Waarde. Dat degradeerde ook en zo speelt de verdediger na de zomer in de vijfde klasse.

“Ik was gewoon toe aan iets nieuws en kom zelf ook uit Waarde. Dus toen ze vroegen of ik geen interesse had om komend seizoen daar terug te keren ben ik gaan praten. Ik ga overigens niet alleen, maar ook twee van mijn vrienden Joey de Rooij en Robin Sinke maken de overstap. Het leek me gewoon leuk om te proberen bij Waarde terug te gaan voetballen. Tijdens het gesprek was het gevoel goed en het plan waar ze naartoe willen werken dat sprak me wel aan. En dat het niet in de vierde-, maar voorlopig in de vijfde klasse is dat maakt me niks uit.”

Bij Krabbendijke beleefde de inwoner van Waarde overigens een aantal mooie en ook leuke jaren met het kampioenschap van vorig seizoen als absoluut hoogtepunt. “Dat was heel mooi. We werden heel overtuigd kampioen en hadden in het kampioensjaar nauwelijks wedstrijden verloren. De laatste keer was in april 2023 tegen Rillandia. Dus dan was afgelopen seizoen wel weer even een ontnuchtering voor iedereen. Al was het tot de allerlaatste wedstrijd spannend onderin om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Dat mocht jammer genoeg niet zo zijn.”

In het begin van het avontuur in de derde klasse was Krijger voornamelijk wisselspeler en deed hij af en toe ook met de reserves mee. Maar op een gegeven moment kreeg hij de kans in de basis. “En sindsdien ben ik eigenlijk er niet of nauwelijks nog uit geweest. Er waren wat jongens met blessures waardoor ik de kans kreeg achter en die heb ik gepakt door een serie behoorlijke wedstrijden te spelen.”

Het is voor de verdediger, die pas op zijn vijftiende begon met voetballen, een leuke tijd geweest bij de tricolores, waar hij ook nog een aantal seizoenen de JO15 trainde. Nu wacht een nieuw hoofdstuk bij ‘de buurman’ in zijn woonplaats. “Ik heb hier een leuke periode gehad, veel geleerd en ben een betere voetballer geworden. Die ervaringen neem ik mee en wil ik nu bij SC Waarde verder gaan uitbouwen.”

Klik op VV Krabbendijke voor meer informatie over de club.
Klik op VV Krabbendijke voor meer artikelen van de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.