Home Blog Pagina 14

Nathan Dekker is helemaal terug bij WFB

0

Pas op zijn twaalfde gaan voetballen, er een tijdje tussenuit geweest en nu in zijn tweede seizoen terug bij WFB, speler van het eerste. De voetbalcarrière van Nathan Dekker kent een bijzonder verhaal. Maar wel één die toe is aan het volgende hoofdstuk. “Het is wel even wennen bij de senioren.”

Helemaal zo aan het begin van de voorbereiding, vertelt de achttienjarige Dekker. “Het is altijd weer even opstarten, als je net een paar weken vakantie hebt gehad.” Eenmaal opgestart, maakt de jongeling nu dus voor het eerst écht deel uit van de selectie. “Vorig jaar zat ik nog in de JO19, maar heb ik al wel een paar keer meegedaan.” Sterker nog. “Ik heb gescoord bij mijn debuut!” En dus heeft de inwoner van Goedereede wel vertrouwen dat hij de schifting van één en twee straks weet te overleven. “Tot nu toe sta ik steeds in de basis.”

Vrienden
Hoe anders was dat in de jeugd. “Ik ben pas vrij laat begonnen met voetballen, toen ik een jaar of tien was. Geen idee waarom, maar ik zat samen met mijn beste vriend op badminton.” Tot ze ineens het idee kregen, om op voetbal te gaan. Al duurde dat voor Dekker niet lang. “Aan het einde van de JO15 ben ik gestopt, omdat ik door ‘moest’ naar de JO17. Die waren een stuk ouder en ik wilde liever bij mijn eigen team blijven.” Toch had de aanvaller het er na die keuze behoorlijk moeilijk mee. “Mijn vrienden gingen op zaterdag wel steeds voetballen en ik niet…” Vorig seizoen pakte Dekker de draad weer op. “Dit is nu het tweede jaar dat ik weer voetbal en ik heb het hartstikke naar mijn zin!” Ook na zijn overstap vanuit de jeugd. “Het is best wel een groot verschil. Met de JO19 speelden we altijd tegen Rotterdamse teams, dat was leuk. Nu zitten we in de vijfde klasse.” Een heel andere wereld, zo schetst hij. “Nu voetbal je tegen oudere gasten, dat is even wennen. Die zijn toch vaak sterker én sneller.” Al gaat het hem naar eigen zeggen voorlopig goed af. “Vorig seizoen waren ze altijd positief!” Van dat team, is overigens weinig meer over, vertelt Dekker. “Een paar oudere spelers zijn gestopt en jongens uit de JO19 zijn net als ik doorgeschoven. Ook vrienden van mij.” En dat bevalt hem wel. “Het is leuk om met leeftijdsgenoten te spelen. Gasten die ik van vroeger al ken.”

Leuk seizoen
Een jeugdige selectie dus, maar wat kunnen we dit seizoen van WFB verwachten? “De trainers hebben nog niet echt een doelstelling en willen het eerst even aankijken, maar ik zou persoonlijk graag willen promoveren. Dat blijft toch het leukste, gewoon lekker kampioen worden.” Of het na de degradatie van vorig jaar realistisch is, valt nog te bezien. “Als we goed blijven voetballen, maken we een kans. Al blijft het ook nog wennen, met een behoorlijk nieuw team.” Met hem als aanvallende kracht. “Afgelopen seizoen stond ik altijd in de spits, alleen ik kan ook links- of rechtsbuiten spelen. En onlangs stond ik nog ‘op tien’.” Posities die goed bij hem passen, vindt Dekker. “Ik kan veel rennen, over heel het veld, om mee te verdedigen of druk te zetten. Technisch sterk en ik kan goed afwerken.” Toch heeft hij ook nog de nodige verbeterpunten, beseft hij. “Het verdedigen zelf. Als ik dan help meeverdedigen en er komt een tegenstander op me af, vaker de bal afpakken.” Al hoopt de tiener natuurlijk vooral op veel doelpunten. Hoeveel precies? “Minimaal tien. Hoewel dat misschien lastig zal worden. Het hangt natuurlijk ook een beetje af van waar ik straks ga staan.” Als het maar een leuk seizoen wordt, zo is Dekker van mening. “Vorig jaar werd er veel verloren, dus was op een gegeven moment het plezier een beetje weg. Als je wint, heb je dat vanzelf ook meer.” Voorlopig met Dekker, in de kleuren van WFB. “Stel er komt een club uit de buurt, die hoger speelt en waar ze een leuk team hebben, dan zou ik ooit best willen kijken. Maar voor nu heb ik het hier goed naar mijn zin en hoef ik daar niet aan te denken!”

Klik op WFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WFB voor meer informatie over de club.

Bert Bakker komt nog steeds het liefst bij Den Bommel

Een uitstervend ras. Tenminste, zo voelt Bert Bakker zich. En na ruim 50 jaar als lid van Den Bommel, is dat ook niet zo gek. Want ook na al die seizoenen, is het veld nog steeds de plek waar hij het allerliefste is. “Ik ben met voetbal geboren, dat laat je niet los.”

Al gebeurde dat voor de 78-jarige Bakker oorspronkelijk bij een andere club. “Ik kom uit Dirksland, dus ik heb daar ook gevoetbald. Tot ik in 1973 ben getrouwd en verhuisd naar Den Bommel.” Van de generatie Dick Advocaat, noemt de goedlachse assistent-trainer van het eerste zichzelf. “Ooit moest ik invallen voor iemand bij het trainen van de jeugd. Zo ben ik er eigenlijk een beetje ingerold.” Naast het zelf voetballen natuurlijk. “Op mijn 50ste heb ik nog een keer meegedaan bij het eerste. Ik heb sowieso lang doorgevoetbald, tot dik in de 40. Bij het tweede en derde.”

Waardering
Maar ook als hoofdtrainer van de selectie, droeg Bakker in al die jaren zijn steentje bij. “In 2001 moest ik de trainer vervangen en heb ik het seizoen afgemaakt. Dat duurde uiteindelijk vier jaar.” Na een uitstapje naar Herkingen, (“Dat waren vier fantastische jaren, bij een superclub”) keerde de inwoner van Den Bommel in 2010 weer terug op het oude nest. “Vroegen ze mij gelijk weer als assistent. En dat doe ik nu nog steeds! Met alle plezier en naar volle tevredenheid.” Want dat het spelletje een special plekje in zijn hart heeft, dat mag duidelijk zijn. “In 2013 overleed mijn vrouw, toen heeft de voetbal mij veel gebracht. Dat houd je overeind.” Het gaat voor Bakker dan ook vooral om de mensen. “Dat sociale houd ik van. Maar dat ligt ook aan de spelers. Die jongens accepteren me. Ieder jaar roep ik dat het mijn laatste seizoen wordt, maar van die gasten mag ik niet stoppen. Op een gegeven moment ben je 78 en sta je nog steeds op dat veld…” Onder meer om geblesseerde spelers te helpen bij het revalideren. “Een bevriende vriend is fysio, die geeft dan een seintje, van dit en dit kun je met ze doen. Dat vind ik hartstikke leuk.” Want, zo vertelt hij. “Het is vooral de omgang met die jongens. Dat is voor mij de drijfveer. Al blijf ik natuurlijk een ‘oude lul’, haha!” Maar wel één in een warm bad. “Het is ook een stukje waardering voor je als mens. Dat maakt voetbal zo mooi, dan heb je het allemaal toch ergens voor gedaan.”

Harde kern
Voor de voormalig middenvelder staat voetbal nog altijd voorop, al zit hij op zaterdag niet meer op de bank, bij wedstrijden van het eerste. “Dat wil ik niet meer. Ik wil ook de vrijheid hebben om een keer ergens anders te gaan kijken, bij andere clubs. Inmiddels lopen natuurlijk overal bekenden.” Doordeweeks doet Bakker daarnaast nog wat klusjes op de club en staat hij tijdens iedere trainingsavond op het veld. “Ik bemoei me verder nergens mee, pas als de trainer mij wat vraagt.” De clubman hoopt dat Den Bommel in die derde klasse nog eens mee kan gaan doen voor promotievoetbal. Zoals hij dat zelf ook ooit eens beleefde als trainer. “We speelden op het terrein van DBGC tegen De Jonge Spartaan en de verliezer moest tegen een club die banden had met de harde kern van Feyenoord. Die hadden de banden van auto’s van onze spelers lek gestoken en dus kwam de politie eraan te pas. Stonden we daar tijdens de rust met agenten in onze kleedkamer. Achteraf hadden we beter niet verder kunnen spelen.” Den Bommel verloor die wedstrijd en besloot de week erna maar niet meer te gaan. “Dat zijn dingen die je niet snel vergeet.” Wie weet komt daar dit seizoen nog wel een mooi hoofdstuk bij. “Het is vooral leuk dat we vijf derby’s hebben. En als we ons handhaven, mogen we denk ik niet mopperen. Dan doen we het goed.” Wordt dit dan echt zijn laatste jaar? “Dat zeg ik iedere keer, maar zolang ik fit blijf… Ik vind het spelletje nog zó leuk en ik doe graag dingen. Wat dat betreft ben ik een tevreden mens, dat ik dit op mijn leeftijd nog kan doen. Dat is toch best uniek.”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.

Sander van Tilborg start als trainer van NTVV

0

Nadat hij vorig seizoen halverwege instapte en zorgde voor een positieve ommekeer, staat Sander van Tilborg dit jaar vanaf de start bij vijfdeklasser NTVV voor de groep. En als lid van de technische commissie, is dat ook eigenlijk niet zo gek. “Ik had vanaf het begin al gezegd, als we geen geschikte kandidaat vinden, ga ik het gewoon zelf doen.”

En dus is de 52-jarige oefenmeester, vol energie begonnen aan de voorbereiding. “Die vakantieperiode is even lekker, toch is het daarna altijd weer fijn om met die gasten op het veld te staan.” Net zoals hij vorig seizoen dus deed, vanaf maart. “Het was hartstikke mooi om dat een half jaartje te doen. In het verleden had ik al wel jeugdteams getraind, onder meer mijn eigen zoon, maar een eerste selectie was ook wel eens een keer leuk.” Zo leuk, dat Van Tilborg het dit jaar nog een keer doet, vertelt het lid van de TC. “We hebben wel gekeken naar andere opties, de juiste hebben we uiteindelijk niet kunnen vinden. Daarom ben ik het uiteindelijk zelf gaan doen.”

Punten pakken
Toch is de situatie nu, een stuk anders dan pak ‘m beet vijf maanden geleden. “Je kunt vanaf het begin dingen naar je hand zetten, dat is lastiger wanneer je halverwege instapt. Nu kun je het echt samen met de spelers gaan doen.” Wat dat dan is, legt Van Tilborg graag uit. “Iets hoger drukzetten, meer variatie in ons spel en sneller naar voor voetballen. Attractief, maar verzorgd. Dan gaan we als het goed is meer scoren én krijgen we er minder tegen.” Iets wat hem vorig seizoen, ook al een klein beetje is gelukt. “Toen ik het overnam, stonden we laatste. Dan is negende worden, uiteindelijk denk ik wel een realistische plek.” Toch had er volgens Van Tilborg, misschien nog wel meer dan die drie plekken stijging ingezeten. “We hebben zelfs nog meegedaan om de laatste periode.” Van teleurstelling, was er echter allesbehalve sprake. “Het was vooral leuk voor die jongens en het team, dat we punten gingen pakken.” Dat goede gevoel, hoopt hij voor dit seizoen mee te kunnen nemen. “Onze doelstelling is bovenin meedoen, voor minimaal plek vijf of zes. En wellicht een periode, als het kan.” Want reëel, dat blijft Van Tilborg wel. “Er komen ook weer ploegen uit de vierde klasse bij, dus ik verwacht wel een zware competitie. Al krijgen we vooral veel leuke wedstrijden, met al die Flakkeese ploegen. Al die gasten kennen elkaar goed.”

Herkennen
Zaak om te zorgen voor een gedegen voorbereiding, als het aan Van Tilborg ligt. “Tijdens trainingen komen veel elementen van de wedstrijd terug. Zo probeer ik de manier van spelen na te bootsen, zodat spelers het gaan herkennen. Wanneer zetten we druk, dekken we door of bouwen we op? En wat doe je na balverlies.” De trainer, die zichzelf als rustig omschrijft, staat in ieder geval te trappelen. “Het laatste half jaar was hartstikke leuk, hopelijk wordt dit seizoen nog leuker!” Al had het ook zomaar heel anders kunnen zijn, lacht Van Tilborg. “Ik heb op mijn 21ste mijn TC3 gehaald, maar daarna heb ik hem nooit meer gebruikt of laten registreren. Dus in april moest ik nog snel al mijn punten halen.” Qua trainersambities, weet de inwoner van Nieuwe-Tonge het dan ook nog niet. “Eerst maar eens kijken of we dit jaar goed doorkomen!”

Klik op NTVV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NTVV voor meer informatie over de club.

Ron van Neck keert terug bij Herkingen’55

Na een periode van zes jaar, keerde Ron van Neck deze zomer als trainer van vierdeklasser Herkingen’55 terug op bekend terrein. En stiekem, is er sinds die tijd best wel veel veranderd, zo merkt de Rotterdammer. “Het is allemaal weer een stukje professioneler.”

Iets wat hij tijdens de gesprekken in januari al merkte. “Ik kreeg een belletje, dus dacht: praten kan altijd. Op dat moment had ik, nadat ik was gestopt als hoofd jeugdopleiding bij Melissant, net een jaar niks gedaan en begon het eigenlijk wel weer te kriebelen.” En dat werd alleen maar erger, herinnert Van Neck (59) zich. “Binnen anderhalf uur waren we eruit en kwam er opnieuw een samenwerking tot stand.” De oefenmeester heeft wel een verklaring waarom. “Ik snap het gevoel binnen Herkingen’55. Een klein clubje. Dan is het razendknap als je al jaren in die vierde klasse weet te blijven.”

Goed gevoel
De inwoner van Rotterdam-Zuid, Van Neck rijdt iedere wedstrijd en training 50 kilometer op en neer, voelt zich dan ook alweer helemaal thuis bij de club uit Herkingen. “In mijn vorige periode heb ik blijkbaar aardig wat ‘krediet’ opgebouwd, want de mensen zijn blij dat ik weer terug ben.” En hijzelf ook. “In het dagelijks leven werk ik in het onderwijs, training geven is voor mij therapie. Pure ontspanning.” Helemaal met de huidige groep. “Het is een mix met jongens van toen én jonge spelers die zijn doorgegroeid. Gasten die toen nog in de JO15 zaten, moeten we nu verder tot bloei laten komen. Dat is mijn uitdaging.” Bij een club, die Van Neck inmiddels maar al te goed kent. “Het is echt ons kent ons, daarom wilde ik graag terug. Ik heb een goed gevoel bij iedereen. Na 24 jaar als trainer op Flakkee, ben ik ook wel een beetje één van hen.” Het contact is de oefenmeester in al die jaren dan ook blijven houden. “Ook met spelers. Het is een soort familie. Daarom ging ik ook nog regelmatig kijken bij Herkingen’55.” Zijn herstart, bevalt Van Neck voorlopig goed. “De club heeft stappen gezet, is nu weer een stukje professioneler. Met een staf die weet waar het over gaat. Vorige keer moest ik het zelf allemaal een beetje uitzoeken. Nu heb ik twee assistenten.” En dus heeft Van Neck maar weinig om te klagen. “Ik kan er nu gewoon vanuit gaan dat dingen zijn geregeld. Dat heb ik toen ook aangegeven in het gesprek.”

Onverzettelijkheid
Randvoorwaarden in orde, tijd om te gaan presteren. Want daar komen de toeschouwers straks natuurlijk wel voor. “We moeten minimaal zorgen dat we in die vierde klasse blijven, zonder te hoog van de toren te blazen. Ons langzaam in het seizoen knokken, dat zit wel een beetje in het DNA van Herkingen. Die onverzettelijkheid spreekt me aan. Het is moeilijk winnen hier, hoor.” Helemaal als zijn team de stappen gaat maken, die Van Neck voor ogen heeft. “Nóg meer met durf willen voetballen, dat wordt mijn hoofdtaak.” En belangrijk daarbij. “We doen het niet met elf, maar met vijftien of zestien man. Dat gevoel moet gaan leven binnen de club.” Tegelijkertijd, hoopt de oefenmeester het gat tussen één en twee, te kunnen verkleinen. “Als dat lukt, in combinatie met een mooie klassering in de vierde klasse, ben ik tevreden.” Al is hij dat niet snel. “Ik ben een mensenmens, met een groot hart, maar ben wel duidelijk. Als het me niet bevalt, horen ze dat snel genoeg.” Wat dat betreft, is Van Neck in al die jaren niks veranderd. “Op mijn 35ste ben ik bij Stellendam als trainer begonnen, ik ben nog net zo fanatiek. Kan nog altijd slecht tegen mijn verlies.” Zaak om dat dus zo veel mogelijk te voorkomen. “Eerst kijken of het klikt, ook qua energie, en daarna gaan we er samen alles uithalen wat erin zit.” Voor hoelang? De UEFA B-trainer weet het nog niet. “Mijn eerste periode duurde vier jaar, dat gaat hem nu niet meer worden. Ik ga uit van twee seizoenen, daarna zien we het wel. Op mijn 65ste vind ik het straks sowieso wel mooi geweest!”

Klik op Herkingen’55 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Herkingen’55 voor meer informatie over de club.

‘Als dorp en vereniging DBGC zijn we een derdeklasser’

0

Een lange nacompetitie en uiteindelijk toch degraderen. Bij DBGC hadden ze de afgelopen periode wel even nodig, om zowel fysiek als mentaal te kunnen herstellen. Maar met een nieuw seizoen in de derde klasse voor de boeg, kijkt Sonny Noordermeer inmiddels weer positief vooruit. “De vakantie voelde kort, maar het is lekker om weer bezig te zijn.”

Of de bittere nasmaak van de degradatie inmiddels is weggespoeld? Een beetje. “We hebben jaren tweede klasse gespeeld, echt een paar leuke seizoenen gehad, dan is het gewoon jammer dat je nu degradeert.” Ooit gered door corona, leek DBGC zijn abonnement nog wel een paar seizoenen te kunnen verlengen, zo dacht ook Noordermeer (27). “Ik had niet verwacht dat we nu al zouden degraderen, eerder misschien over drie of vier jaar.” Want, zo is de middenvelder ook wel eerlijk. “We hebben veel blessures gehad en dan hebben we al snel een krappe selectie.”

Gemakzucht
Toch was dat niet het enige ‘probleem’, vindt Noordermeer. “Misschien sloop er ook wel een beetje gemakzucht in, van we doen het wel even. De eerste seizoenshelft was mede daardoor behoorlijk slecht.” Na de winterstop, ging dat beter. “Toen zijn we bij elkaar gaan zitten, omdat het toch ook wel een beetje lag aan de instelling en mentaliteit. We moesten er met z’n allen volle bak voor gaan, ook op de training.” Iedereen aanwezig en de neuzen dezelfde kant op. Het resulteerde voor DBGC in een spannend slot van de competitie. “In de laatste wedstrijd moesten we uit naar v.v. Arnemuiden, dat was een rechtstreeks duel voor de nacompetitie en een periode.” Het werd, na een 3-0-nederlaag, dat eerste. Een verlenging van het seizoen, waarin de club uit Oude-Tonge de finale haalde. “Tegen MOC’17 speelden we een goede eerste helft en had iedereen het gevoel dat die goal na rust wel moest gaan vallen. Door de wind bleef een bal hangen en vlogen we er toch uit…” Een uitkomst waar Noordermeer al tijdens het seizoen, stiekem een beetje rekening mee had gehouden. “Voor de winterstop, toen we slechts acht punten hadden, had ik al wel het gevoel dat het lastig ging worden. Helemaal met die versterkte degradatieregeling en een hoop goede ploegen.” De stofzuiger op het middenveld, is dan ook eerlijk. “Ik geloof niet in onterecht degraderen. We hebben een goede groep jongens, maar wel één die te smal is om structureel tweede klasse te kunnen spelen. Daarvoor hebben we ook te lang spelers gemist en niet in onze sterkste elf kunnen spelen.”

Realistisch
Wat verwacht Noordermeer van dit seizoen? “Persoonlijk vind ik dat we voor het kampioenschap moeten gaan. Dat zal niet makkelijk worden, maar ik denk dat het haalbaar is.” Sowieso bekijkt hij de gehele situatie vanaf de zonnige kant. “We spelen vier derby’s, dat zijn altijd leuke wedstrijden om naar uit te kijken. En de afstanden zijn een stuk korter.” Genoeg ingrediënten, om er een mooi jaar van te maken. Zou je zeggen. “We moeten in het veld duidelijkere afspraken maken. Zodat we allemaal hetzelfde doen. Er is te lang onduidelijkheid geweest over bijvoorbeeld het drukzetten. Dan loopt de helft naar voor en de rest naar achter, dan krijg je grote gaten.” Dat zorgde ook aan de bal, voor onrust, vertelt hij. “Daardoor werd het vaak al snel de lange bal, dat maakte het voor onszelf lastig. Hopelijk komen we nu weer meer toe aan opbouwen.” Helemaal richting de toekomst. “Met deze groep horen we thuis in de tweede klasse, maar het is vooral als club heel knap dat we het zolang op dat niveau vol hebben weten te houden. Want als dorp én vereniging, zijn we eigenlijk gewoon een derdeklasser. Zo realistisch moet je zijn.” En Noordermeer kan het weten. “Ik voetbal al heel mijn leven bij DBGC, op mijn zesde ben ik hier begonnen.” Aan een vertrek, denkt de inwoner van Oude-Tonge dan ook niet. “Ons eerste elftal is eigenlijk één grote vriendengroep. Alles om het voetballen heen, vind ik misschien nog wel belangrijker.” Maar vriendschappen of niet, op het veld wil Noordermeer winnen. “Ik vind het heerlijk om een hele wedstrijd achter een ‘nummer 10’ aan te lopen en lekker te irriteren, daar ga ik goed op.” Ook in balbezit, draagt hij zijn steentje bij. “Daar heb ik mezelf afgelopen seizoen wel in ontwikkeld, al zal ik het altijd simpel blijven houden!”

Klik op DBGC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DBGC voor meer informatie over de club

Peursum krijgt met nieuw kunstgras volgende impuls

0

Het fraaie sportpark van voetbalvereniging Peursum heeft in de regio (en daarbuiten) al de nodige complimenten geoogst vanwege het fraaie clubgebouw dat een bijzonder eigentijdse uitstraling heeft en staat als een huis. De club uit Giessenburg heeft echter de volgende impuls alweer ondergaan: het kunstgras op het hoofdveld is vervangen.

GIESSENBURG – De vervanging van de oude kunstgrasmat was een nadrukkelijke wens van het bestuur van Peursum, dat meteen na afloop van het vorig seizoen het teken kon geven dat er met de renovatiewerkzaamheden op het hoofdveld begonnen kon worden.

In sneltreinvaart werd de nieuwe mat gerealiseerd: eind juli kon Peursum via de ‘socials’ aankondigen dat het zover was en dat de nieuwe kunstgrasmat op het hoofdveld er snaarstrak bij lag. De oude kunstgrasmat was naar het collectieve Giessenburgse geheugen verbannen, de nieuwe doelen waren geplaatst en het veld was voor de voorbereiding startte geheel speelklaar.

Met de nieuwe kunstgrasmat manifesteerde Peursum zich ook als een soort van trendsetter. Als één van de eerste clubs maakt de club gebruik van de nieuwste generatie infill. Deze innovatieve infill, gemaakt van hout, zorgt voor een betere speelervaring en vermindert de hitte op het veld. Het spel voelt natuurlijker aan. Peursum heeft bewust gekozen voor de nieuwe generatie kunstgrasmat, die in den lande zeker verder zal oprukken.

De 10-0 overwinning op de amateurs van FC Dordrecht was één van de laatste memorabele momenten op de oude kunstgrasmat. In het huidige seizoen maakt Peursum deel uit van de fraaie vierde klasse D, waarin clubs als Ameide, SV Meerkerk, Arkel en de zaterdagformatie van Unitas de tegenstander zullen zijn van het span van trainer Hans Harmans.

Een gevoelige aderlating voor Harmans en de spelersgroep was het vertrek van aanvaller Jurre Nomen naar het één klasse hoger uitkomende Hardinxveld, dat in de bekerstrijd met 1-2 kwam winnen op het sportpark aan het Sportplein in Giessenburg. Een week eerder was met 3-3 gelijkgespeeld tegen SV Noordeloos, dat een niveautje later actief is. Het vertrek van Nomen zal collectief moeten worden opgevangen door Peursum, waar mogelijk buitenspeler en laatbloeier Menno de Jong na het vertrek van zijn broeder in de voorhoede de fakkel kan overnemen.

De 1-2 nederlaag tegen Hardinxveld maakte duidelijk dat er absoluut muziek zit in het team van Harmans, die ook Rody Korevaar (gaat voorlopig stoppen) en Martijn Rietveld (lager elftal) niet meer tot zijn beschikking heeft. Peursum miste in het afgelopen seizoen net deelname aan de nacompetitie door een miskleun tegen SC Everstein, nadat eerder de aanstaande kampioen VVAC nog een weekje langer op de festiviteiten voor de titelviering nog een weekje langer had moeten uitstellen.

Klik op VV Peursum voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Peursum voor voor meer informatie over de club.

Voor DVV’09 is mogen nu moeten geworden

0

Extra vroeg aan de voorbereiding beginnen, om goed aan het seizoen te kunnen starten. Dat is wat Harry Akkermans als nieuwe trainer van derdeklasser DVV’09 voor ogen heeft. Want na de tweede plaats van vorig jaar, zijn de verwachtingen opnieuw hoog. “Onze ambitie is om te promoveren.”

En dus is een goede voorbereiding, het halve werk, volgens de 54-jarige oefenmeester uit Rotterdam. “We zijn vrij vroeg begonnen, maar dat was een bewuste keuze. Zo kan ik nog sneller een volledig beeld krijgen.” Want in zijn eerste seizoen bij de club uit Dirksland, is dat in eerste instantie zijn opdracht. “Het is nu nog een groep van 43 man…”

Verenigingsklimaat
Veel nieuwe indrukken, maar vooral een positief gevoel, vertelt Akkermans. “Het bevalt heel goed! Je merkt dat er veel enthousiasme en dynamiek in de vereniging zit en dat het echt leeft. Dat is voor een trainer natuurlijk altijd wel leuk.” Bij een club die de Rotterdammer, naar eigen zeggen, tot voor kort nog wat minder in zijn vizier had. “Ik zag ze wel vaak voorbijkomen als ik keek wat mijn oude club Prinsenland had gedaan, maar ben ze natuurlijk intensiever gaan volgen nadat ik hier tekende.” En dus viel hij met zijn neus in de boter. Of tenminste, bijna dan. “Op dat moment stonden ze er eigenlijk nog niet zo goed voor, pas daarna ging het lopen.” Akkermans hoopte dan ook stiekem op een promotie, maar die kwam er met uitschakeling in de nacompetitie niet. “Dat had voor mij geen afstotende werking. Ik kijk toch vaak naar andere elementen. Hoe het bij een club leeft, maar bijvoorbeeld ook de betrokkenheid van vrijwilligers.” De gesprekken met verschillende mensen, gaven voor hem dan ook de doorslag. “De ontvangst was hartelijk en ze wilden graag dat ik zou komen. Wat dat betreft past DVV’09 ook precies in mijn profiel. Een echt verenigingsklimaat en midden in de maatschappij.” Al moet er natuurlijk ook goed gevoetbald worden. “Dat gaat hier samen. Prestatie, zonder het verenigingsleven uit het oog te verliezen. Met het eerste als uithangbord. Dat sociale aspect, maakt voor mij het verschil.”

Andere mentaliteit
Akkermans zit voorlopig dan ook prima op zijn plek. “De hele beleving, het aantal vrijwilligers, maar ook de supportersschare. Dat vind ik belangrijk in het type clubs waar ik train.” Na onder meer Zwaluwen en SC Feyenoord, een iets andere wereld voor de trainer die in het bezit is van zijn UEFA A. “Wat dat betreft heb ik veel verschillende verenigingen gehad. Ploegen die voor het kampioenschap gingen, in de hoofdklasse speelden of zelfs de vierde klasse. Als ze maar niet betalen, daar blijf ik tegenwoordig ver van weg.” Op het veld, verandert er voor hem weinig. “Vooral veel voetballen, met bal. Positiespelletjes, omschakelmomenten en nieuwe situaties. Zodat je steeds meerdere acties krijgt, op een hoge intensiteit.” Voeg daar videoanalyse aan toe en alle ingrediënten voor succes zijn aanwezig. “Dat doe ik al twintig jaar en gelukkig hebben ze daar bij DVV’09 ook goede faciliteiten voor.” Wat is zijn doelstelling voor dit seizoen? “Die moeten we samen nog bepalen en uitspreken. Daarvoor moet je praten met spelers, maar ook wedstrijden zien.” Een ambitie, heeft Akkermans duidelijk wel. “Het droomdoel van de hele club is promoveren. En ik vind, als je vorig jaar gestrand bent in de halve finale van de nacompetitie, mag dat ook het doel wel zijn.” Toch schuilt daar volgens de ervaren oefenmeester ook direct het gevaar. “Vorig seizoen was alles mooi meegenomen, nu wordt het wat meer ‘moeten’. Tegenstanders gaan rekening met je houden, dat vraagt een andere mentaliteit. Daar zullen we ons tegen moeten wapenen. Nu wordt er misschien wel op DVV’09 gejaagd…”

Klik op DVV’09 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DVV’09 voor meer informatie over de club.

Mooie mijlpaal voor vrouwenvoetbal bij Noordeloos

Het vrouwenvoetbal wint in Nederland nog steeds meer terrein. In Noordeloos was dat al veel langer het geval: bij de plaatselijke voetbalvereniging, SV Noordeloos, maakt de vrouwentak inmiddels al een halve eeuw onderdeel uit van het clubgebeuren en dat moet ook in de komende decennia zo blijven.

NOORDELOOS – Waar sommige clubs, zelfs op eredivisieniveau, de grote toegevoegde waarde van vrouwenvoetbal ontdekken en ook ‘overstag’ gaan met het bouwen aan een vrouwen- en meidenlijn, daar was SV Noordeloos de tijd eigenlijk al ver vooruit. In mei 1973, ver voordat in andere delen van Nederland het vrouwenvoetbal ontdekt zou worden, werd gestart met een team met speelsters die veel lol beleefden aan de voetbalsport.

Die historie werd en wordt hartstochtelijk gekoesterd binnen Noordeloos, dat met een heuse reünie eerder dit jaar stilstond bij een halve eeuw vrouwenvoetbal en waar de anekdotes en gebeurtenissen van die lange periode met elkaar gedeeld werden door de speelsters uit heden en verleden. Tijdens die bijeenkomst werd Ria Vrieselaar-Terlouw ook nog eens benoemd tot erelid van SV Noordeloos dankzij haar verdiensten voor het vrouwenvoetbal bij de club.

Anno 2024 maakt het vrouwenvoetbal nog steeds (prominent) deel uit van het voetbalaanbod dat de bespeler van het sportpark aan de Nieuwendijk heeft. De vrouwen van SV Noordeloos kenden een roerig en soms chaotisch seizoen 2023-2024, dat gestart werd met Jan Volwerk als nieuwe hoofdtrainer. Hij werd gedurende het seizoen opgevolgd door Ron Schaap. De Gorcumer trad na de jaarwisseling aan en is geen onbekende op trainersgebied in deze regio. Eerder was hij namelijk werkzaam bij Peursum in Giessenburg.

Waar de eerste maanden van het seizoen nog relatief zonder succes verliepen, daar kwam de kentering in het tweede deel van de vorige voetbaljaargang. Het 3-3 gelijkspel tegen Sparta’30 op de laatste zaterdag van januari van dit jaar was het eerste succesje dat de vrouwen boekten en daarmee was de teneur gezet voor de weken en maanden erna. Ook bij SC Everstein werd een punt bemachtigd, waarna de 2-0 overwinning op Wieldrecht een absoluut hoogtepunt betekende dat uiteraard gevierd moest worden.

In de daaropvolgende weken en maanden vergaarden de speelsters met de regelmaat van de klok punten en organiseerden zij tweemaal open trainingsavonden om zo meer meiden en vrouwen enthousiast te maken voor het vrouwenvoetbal bij SV Noordeloos dat inmiddels de mijlpaal van vijftig jaar vol trots had bereikt. Toernooiwinst bij Ameide aan het einde van het seizoen zorgde ervoor dat de vrouwen met een goed begin aan het zomerreces begonnen en het goede gevoel van voor de break is doorgetrokken want de bekerwedstrijd tegen Peursum 2 werd in een klinkende 9-2 zege omgezet. Er zit dus, ook na 50 jaar, toekomstmuziek in de vrouwen van Noordeloos.

Klik op SV Noordeloos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Noordeloos voor meer informatie over de club.

Jeugdopleiding krijgt nog meer body bij De Alblas

De doorstroming van de jeugd naar de selectie is een belangrijke pijler in het beleid van voetbalvereniging De Alblas. De sterke groei van de jeugdafdeling noopte de beleidsmakers op Souburgh echter om voor een meer beleidsmatige aanpak te kiezen.

De afgelopen jaren is de weg ingeslagen naar verdere professionalisering van het technisch beleid binnen de vereniging, waarbij spelers de ruimte kregen om zich – binnen de clubcultuur van De Alblas – te ontwikkelen. Daarnaast was en is er grote behoefte aan structuur en duidelijkheid over het te voeren technisch beleid. Dat had al een herstructurering van de A- en B-selectie tot gevolg en nu is de jeugdorganisatie aan de beurt.

Splitsen
De eerste stap op dat gebied was de aanstelling van jeugdvoorzitter Marco Spreeuwenberg, die verder gaat bouwen aan de organisatie van de jeugdafdeling. Om het technisch beleid verder te kunnen ontwikkelen, zette De Alblas in op het vinden van een Hoofd Jeugdopleidingen.

Het technisch hart van de club koos er daarbij voor om een geleidelijke ontwikkeling van de rol van Hoofd Jeugdopleidingen. Met momenteel veel aandacht voor de bovenbouw, waar de behoefte aan sturing en coaching van de trainers en het implementeren en doorontwikkelen van het technisch beleid het grootst is. Daarom is er gekozen voor het splitsen van de functie van HJO: één voor de bovenbouw (15-19 jaar) en één voor de onderbouw (10-15 jaar), waarbij met Hans Kroeze en Jelmer Zwaving geschikte kandidaten voor de functie zijn gevonden.

Voetbalschool
Voor het seizoen 2024-2025 is Hans Kroeze bereid gevonden om de functie van Hoofd Jeugdopleidingen op zich te nemen. Hij gaat de trainers van JO15, JO17 en JO19 en trainers/begeleiders voor de breedteteams begeleiden en coachen in visie, aanpak en ontwikkeling van spel en spelers.

Voor de onderbouw geldt de voetbalschool, waar de eerste stappen worden gezet, als basis die voor een doorlopende leerlijn moet zorgen. Spelers moeten op een gestructureerde wijze het voetbalspel onder de knie krijgen om daarna de eigen ontwikkeling en creativiteit te kunnen vergroten. Voor deze functie is Jelmer Zwaving aangesteld. Hij gaat eerst de voetbalschoolstructuur vastleggen en zal zich daarna richten op het verstevigen van de leerlijn en het ontwikkelen van oefenstof voor de trainers. Ook zal Jelmer trainers coachen en begeleiden tijdens de trainingen. De technische commissie en het technisch hart van de club zullen het tweetal daarbij op alle fronten ondersteunen.

Klik op De Alblas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Alblas voor meer informatie over de club.

Honkvaste Van Gastelen kiest op gevoel

Trainer Maarten van Gastelen bewees al eerder dat – als het gevoel goed is – hij langdurig trouw kan zijn aan een vereniging. Na eerder vijf seizoenen bij Streefkerk te hebben vertoefd, maakt hij dit seizoen zijn eerste lustrum vol bij De Alblas. En wederom spreekt het gevoel bij die keuze een flink woordje mee.

OUD-ALBLAS – Het is inmiddels een vertrouwd beeld: Maarten van Gastelen die zich op sportpark Souburgh beweegt naar een training of wedstrijd van De Alblas. De langlopende verbintenis tussen club en oefenmeester zorgt ervoor dat Van Gastelen in de regio behoort tot de trainers met de meeste dienstjaren achtereen bij één club.

,,Ik bepaal mijn keuzes altijd op gevoel’’, laat de keuzeheer optekenen. ,,Hiervoor heb ik twee jaar bij Nieuw-Lekkerland gezeten. Daar kon ik bijtekenen, maar dat heb ik toen niet gedaan. Toen ik hier kwam, schuurde De Alblas tegen de vierde klasse aan maar deze club wilde stappen maken met spelers die elders voetbalden maar terug wilden keren. Zo hebben Remco van der Burgh en Walter Heijkoop destijds de stap gemaakt om weer hier te komen spelen. Dat streven van de club is gelukt, want we spelen inmiddels voor het tweede achtereenvolgende jaar in de tweede klasse.’’

Toch zou het zomaar eens het laatste jaar van Van Gastelen bij De Alblas kunnen zijn. ,,Voor mezelf heb ik nu het gevoel dat ik nog een keer een stap wil maken, maar ik heb het nog steeds super naar mijn zin bij deze vereniging. We hebben destijds de coronaperiode met elkaar beleefd, het is hier nog steeds heel dankbaar en goed werken.’’

Energie
Daarnaast weet Van Gastelen ook waar hij aan toe is bij De Alblas en vice versa. De realiteitszin is groot bij de club, waar de jeugdopleiding een belangrijke levensader (zie hieronder) is en de doorstroming van talenten naar de hoofdmacht moet zorgen voor continuïteit op de lange termijn.

In het nieuwe seizoen wacht De Alblas, dat vorig jaar verwend was in een poule met tegenstanders als Oranje Wit, VVGZ, Pelikaan, IFC  en EBOH, een aantal flinke reizen met opponenten als Achilles’29 en JVC Cuijk en slechts één echte Alblasserwaardse derby tegen Sliedrecht. ,,Ik weet niet wat ze bij de KNVB allemaal aan het doen zijn. Helaas heb je er zelf geen grip op. Ik moet wel zeggen, vorig jaar viel het aantal toeschouwers bij de wedstrijden soms wel tegen. Aan de andere kant geven nieuwe tegenstanders ook weer energie. Je komt op sportparken waar je nooit bent geweest.’’

Keepers
Het doel voor Van Gastelen en zijn manschappen is in ieder geval heel duidelijk: De Alblas wil zich voor het tweede jaar in successie in veiligheid spelen in de tweede klasse. ,,We zijn wat jongens kwijtgeraakt, waarbij het verlies van Jari (Zijderveld, hij is naar Almkerk vertrokken red.) natuurlijk flink zwaar doorweegt omdat hij voor ons een belangrijke aanvaller was. Dat geeft echter ook weer de kans aan nieuwe spelers om hun kans te pakken’’, geeft Van Gastelen aan.

De trainer heeft de luxe dat hij dit seizoen kan kiezen uit drie keepers. ,,In de voorbereiding hebben ze allemaal hun kansen gehad en op grond daarvan zullen we een definitieve keuze maken. Maar het is lekker dat zij elkaar scherp kunnen houden. We gaan een zwaar, maar interessant jaar tegemoet met elkaar.’’

Klik op De Alblas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Alblas voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.