Home Blog Pagina 13

Kevin de Geus: Van wilde haren naar vaderlijk rustpunt onder de lat

vv Nieuwerkerk
-
0
Kevin de Geus: Van wilde haren naar vaderlijk rustpunt onder de lat

Kevin de Geus is inmiddels een vertrouwd gezicht onder de lat bij VV Nieuwerkerk. De 32-jarige doelman speelt al vijf seizoenen voor de club en heeft inmiddels een indrukwekkende carrière achter de rug. Toch is er iets wezenlijks veranderd: sinds de geboorte van zijn dochter, anderhalf jaar geleden, is Kevin een stuk rustiger geworden. “Ik wil nog steeds altijd winnen, maar mijn fanatisme is wel wat getemperd,” zegt hij met een glimlach.

Een rijke keepers carrière

Kevin begon zijn voetbalavontuur op 10-jarige leeftijd bij SV Ommoord. Daarvoor haalde hij zijn zwemdiploma’s en deed hij aan judo, maar vanaf het moment dat hij het doel in dook, was hij verkocht aan het keepersvak. Na twee jaar bij Ommoord vertrok hij naar VV Nieuwerkerk, waar hij tot en met de C-junioren speelde.

Zijn talent bleef niet onopgemerkt. Kevin maakte de overstap naar FC Dordrecht en daarna naar Alphense Boys, een amateurclub die met zijn jeugdteams hoger speelde dan sommige profclubs. Vervolgens speelde hij bij Xerxes, waar hij tweede keeper was achter de oud-profs Lex van Haaften en Jesper Hoogendoorn. Daarna volgden Alblasserdam (toen eerste klasse), SVS (waarmee hij promoveerde naar de tweede klasse) en een kort avontuur bij ASWH.

Nieuwerkerk: thuiskomen met ambitie

Na een seizoen bij vrienden bij SVS, notabene als veldspeler, belde Hans Jeroense met de vraag of Kevin naar Nieuwerkerk wilde terugkeren. Dat werd het begin van een stabiele periode, waarin hij uitgroeide tot een vaste waarde. “In mijn eerste jaar promoveerden we direct van de derde naar de tweede klasse. Onder trainer Ron Luijten misten we op een haar na promotie: we verloren de finale van Den Hoorn met 3-1, maar hadden voor rust al 3-0 voor moeten staan,” blikt hij terug.

In diezelfde wedstrijd kreeg Kevin rood voor het hard tegen een tegenstander schieten van de bal – nota bene een directe collega van hem. “Ik werk op een basisschool in Berkel en Rodenrijs als gymdocent en coördinator van de BSO. We hebben het na afloop gelukkig snel uitgepraat. Het was een echte frustratiekaart.”

Jeugdhoogtepunten en profdromen

Als jeugdkeeper bereikte Kevin het hoogste amateurniveau. Hij speelde bij Alphense Boys tegen alle grote BVO’s en maakte deel uit van de KNVB-regioselectie onder 15, als enige speler zónder profclub op zijn naam. Hij liep ook stage bij Feyenoord, Sparta en VVV-Venlo, en speelde uiteindelijk bij FC Dordrecht.

Toch bleef de stap naar het profvoetbal uit. “Vooral mijn lengte zat me in de weg. Ik ben 1,80 meter, wat aan de kleine kant is voor een keeper. Daarnaast had ik er buiten het veld niet alles voor over. In het veld was ik bloedfanatiek, maar qua levensstijl liet ik het soms een beetje lopen. Toen ik eenmaal het stappen had ontdekt, was een carrière als profvoetballer ver weg.”

Nacompetitie in zicht

Dit seizoen doet VV Nieuwerkerk mee om promotie. Tijdens het trainingskamp werd de basis gelegd voor een sterke tweede seizoenshelft. De tweede periodetitel in de tweede klasse C werd binnengehaald en de ploeg plaatste zich voor de nacompetitie. Even lonkte zelfs het kampioenschap, maar een onverwachte nederlaag tegen degradant Koudekerk gooide roet in het eten.

Toekomst: nog één seizoen erbij

Hoewel hij inmiddels 32 is, heeft Kevin besloten er nog een seizoen aan vast te plakken bij Nieuwerkerk. De kennismaking met de nieuwe trainer Raymond Kraaijbeek moet nog komen – de focus ligt nu nog volledig op het slot van dit seizoen. Met zijn ervaring, rust en inmiddels ook een flinke dosis vaderlijke wijsheid, hoopt hij Nieuwerkerk opnieuw richting promotie te helpen.

Klik op vv Nieuwerkerk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Nieuwerkerk voor meer informatie over de club.

CKC bestaat 97 jaar: Van modderveld tot maatschappelijke motor

vv CKC
-
0
CKC bestaat 97 jaar: Van modderveld tot maatschappelijke motor

Kralingseveer – Op 4 mei 2025 vierde voetbalvereniging CKC – voluit Capelsche Kralingscheveer Combinatie – haar 97-jarig bestaan. Een bijzondere mijlpaal voor een club die sinds 1928 niet meer weg te denken is uit de Rotterdamse voetbalwereld, en die vol vertrouwen toewerkt naar het eeuwfeest in 2028.

Een club uit nood geboren

De oprichting van CKC vond plaats op 4 mei 1928. In die tijd bestonden er in Kralingseveer nog geen blijvende voetbalverenigingen. Eerdere initiatieven zoals Kralingsche Veer (ontbonden in 1920) en K.V.V. Victoria hielden geen stand. Dat moest anders, vonden de heren Vuyk, Vogelaar en Van den Adel. Tijdens een drukbezochte vergadering met 44 aanwezigen werd de kiem gelegd voor wat CKC zou worden. H.Th. van Beek werd benoemd als eerste voorzitter. De ambitie: een stabiele club bouwen die zou blijven bestaan.

Baggeren voor de zondag

In 1929 kreeg CKC de beschikking over een eigen veld van 85 bij 40 meter. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan: het terrein moest door de leden zelf worden aangelegd, inclusief het dempen van een sloot. In natte seizoenen veranderde het veld in een modderbad. Op zaterdag werd er gebaggerd, zodat er zondag gevoetbald kon worden. De spelers gingen soms druipend van de modder naar huis — of wasten zich in een emmer met slootwater.

Een sociaal fundament

De contributie bedroeg in die jaren vijf cent per week. Een aanzienlijk bedrag in crisistijd. Binnen de club hielpen leden elkaar: wie het kon missen, betaalde meer. Werkloze leden werden vrijgesteld van betaling. Deze solidariteit vormt nog steeds een belangrijk fundament van CKC.

Eerste sportieve successen

Ondanks moeilijke beginjaren kende CKC al snel sportief succes. In 1931 werd de club kampioen in de 3e klasse van de Rotterdamse Voetbalbond. In de jaren daarna promoveerde CKC tot aan de 4e klasse van de KNVB – destijds een indrukwekkende prestatie voor een jonge vereniging.

Oorlogsjaren en overstroming

De Tweede Wereldoorlog liet ook bij CKC diepe sporen na. Hoewel het competitievoetbal grotendeels stilviel, promoveerde de club tijdens de oorlog nog naar de 3e klasse KNVB. In 1944 werd het terrein volledig onder water gezet door de Duitse bezetter, als onderdeel van militaire verdedigingsstrategieën. De kleedkamers werden gevorderd en veel mannen moesten zich melden voor dijkwerk.

Herstel en nieuw begin

Na de bevrijding trof de club haar terrein aan als een modderige vlakte. Dankzij de inzet van leden en vrijwilligers begon een periode van wederopbouw. In 1951 opende CKC een nieuw clubgebouw: het symbool van herstel, saamhorigheid en de veerkracht van de vereniging.

Een clubicoon: Heimen Lagerwaard

Een van CKC’s bekendste oud-spelers is Heimen Lagerwaard. Hij begon zijn voetbalcarrière bij CKC en speelde later meer dan 250 wedstrijden voor Excelsior. In 1953 maakte hij zelfs zijn opwachting bij het Nederlands elftal, waar hij als invaller 20 minuten meespeelde tegen Noorwegen.

Op naar 100 jaar CKC

Vandaag de dag is CKC veel meer dan een voetbalclub. De vereniging is sterk geworteld in de gemeenschap en speelt een belangrijke maatschappelijke rol. Initiatieven zoals Walking Football en de samenwerking met zorginstelling Rijckehove laten zien dat CKC inzet op vitaliteit, verbinding en inclusie. Daarbij staat de club ook bekend om haar sociale karakter – de feesten zijn beroemd in de regio.

Op 4 mei 2028 bestaat CKC precies 100 jaar. De voorbereidingen voor een bijzonder jubileumjaar zijn inmiddels begonnen. Maar eerst: stilstaan bij een trotse geschiedenis van 97 jaar. Van een veld vol bagger tot een club vol maatschappelijke betrokkenheid.

Klik op CKC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CKC voor meer informatie over de club.

SVS 35+: De oude vossen verliezen wel hun haren, maar niet hun streken

SVS
-
0
SVS 35+: De oude vossen verliezen wel hun haren, maar niet hun streken

Bij elke amateurvoetballer die boven de 30 jaar is, schiet de gedachte om te stoppen met voetballer wel eens door het hoofd. Veel spelers van het derde en vierde elftal van SVS kwamen vorig seizoen voor dit dilemma te staan. Gaan we door of hangen we onze schoenen aan de wilgen? Onder leiding van Aram Koedood en andere spelers besloten zij om in de 35+ categorie te gaan spelen.

Eigenlijk is het op een redelijk natuurlijke manier gegaan. Het team waar ik al heel lang in speel zijn op de zaterdag al zeker een jaar of tien bij elkaar.  We zijn begonnen op de zondag en gingen op een gegeven moment fuseren met het oud eerste elftal. Toen werd SVS een zaterdagclub en zijn we op de zaterdag in een laag seniorenelftal gaan spelen. Die kern van een man of 12 is eigenlijk nog steeds bij elkaar en we probeerde altijd rond de vierde klasse te voetballen.  Elk jaar wordt het natuurlijk lastiger om te blijven voetballen. Je tegenstanders worden steeds jonger en wij steeds ouder. Je vraagt je dan met zijn allen wel af hoelang het nog leuk blijft.  Toch is het lastig om de knoop door te hakken wat te gaan doen in een volgend seizoen. Uiteindelijk zijn we twee keer samengegaan met een jonger team en hadden we ook leuke seizoenen, maar de kwaliteit lag wel behoorlijk uit elkaar. Wij waren eigenlijk jarenlang het derde elftal en het team van Kevin Wijtenberg was altijd het vierde. We kenden elkaar natuurlijk wel en gingen wel met elkaar om, maar ja we speelden in een ander elftal. Zij zaten eigenlijk met hetzelfde dilemma als ons team.

Vorig seizoen, we zaten toen al in de zesde klasse, werden we laatste. We werden aan alle kanten voorbijgelopen door jonge gasten die misschien niet zo goed konden voetballen, maar wel allemaal een conditie als een paard hadden. We zitten allemaal rond de 40, met een aantal jongens van een jaar of 35. We kwamen bij een kantelpunt. Gaan we stoppen met voetbal of gaan we iets nieuws beginnen. Toen het vierde eigenlijk hetzelfde probleem had zijn de oudere gasten uit beide teams samengegaan en hebben we een veteranenteam opgericht. Begin van het seizoen hadden we 26 man!  Dat was in het begin wel enorm wennen aan elkaar. Zoals gezegd kenden we elkaar van de club, maar niet qua voetbal. Dus we zijn met zijn allen uit eten geweest en ik kan wel zeggen na driekwart seizoen dat het de beste keuze ooit die we ooit gemaakt hebben.

Wat is eigenlijk het verschil tussen het gewone seniorenvoetbal en 35+?

Het grootste verschil is dat er bij de 35+ meer technisch wordt gevoetbald en er minder druk wordt gezet. Je krijgt dus meer ruimte om te voetballen. Je speelt wel eens tegen oud-eerste elftalspelers die de 50 jaar al naderen en die kunnen geen sprint meer inzetten, maar tikken kunnen ze wel. De wedstrijden worden niet meer op snelheid beslist, maar met combinatiespel. Daar moesten wel enorm aan wennen in het begin, maar dat gaat steeds beter. Belangrijkste is om lekker simpel te voetballen.

De derde helft

Zoals voor veel recreatieteams is de derde helft ook voor SVS 35+ enorm belangrijk. “We staan erom bekend. Onze snelheid op het veld is misschien minder geworden, maar aan de bar niet”, zegt Aram over de derde helft.

Actief binnen de club

Een aantal spelers van het 35+ team is ook actief bij activiteiten. “SVS heeft met Nicole Buijs en Ingrid den Otter twee dames die fantastische dingen organiseren bij de club. Wij hebben een tijdje terug met een aantal spelers een pub quiz georganiseerd en we organiseren ook de darttoernooien bij SVS. Eén van de spelers is sinds kort jeugdvoorzitter en meerdere jongens verzorgen trainingen bij jeugdteams. Het is heel belangrijk dat je als speler ook iets terug doet voor de club.

Competitie

In de competitie gaat het momenteel erg goed en zelfs het woord kampioenschap in de mond genomen. Op het moment van publicatie staat SVS 35+ nog bovenaan, maar kan concurrent PPSC nog langszij komen en eventueel op doelsaldo SVS passeren. Wat Aram wel opvalt is dat de grensrechters bij het 35+ nog partijdiger zijn dan bij de normale senioren. Iets met oude vossen en hun streken.

Voor meer artikelen over SVS, klik hier.
Voor meer informatie over SVS, klik hier.

De Ukkenleague van Spirit: waar het voetbalhart al op jonge leeftijd gaat kloppen

vv Spirit
-
0
De Ukkenleague van Spirit: waar het voetbalhart al op jonge leeftijd gaat kloppen

Op zaterdagochtend gonst het van de energie op de velden van Spirit in Ouderkerk aan den IJssel. Niet vanwege een kraker in de tweede klasse of een talentvolle JO17-selectie, maar door tientallen kinderen van vier tot zeven jaar oud. De Ukkenleague is dan in volle gang: een regionale competitie voor de allerkleinsten, opgezet met zorg, enthousiasme en een flinke dosis voetbalplezier.

Harry Oudshoorn: nooit zelf gevoetbald, maar alles voor het spel

Éen van de drijvende kracht achter de Ukkenleague is Harry Oudshoorn (45), technisch jeugdcoördinator bij Spirit voor de Ukken. Opvallend: Harry heeft nooit zelf bij een club gevoetbald. “Maar ik ben altijd met voetbal bezig geweest. Van mijn club Feyenoord mis ik geen wedstrijd,” lacht hij. Toen zijn zoon wilde gaan voetballen, twijfelde het gezin tussen DCV en Spirit. De positieve verhalen trokken hen over de streep.

“Mijn zoon ging keepen en toen er een keeperstrainer nodig was, ben ik erin gerold. En toen mijn tweeling later ook ging voetballen, ben ik me verder gaan verdiepen in het Ukkenvoetbal.” Wat begon als betrokken ouder aan de zijlijn, groeide uit tot het coördinatorschap over een van de meest unieke initiatieven in de regio.

Een regionale competitie voor de kleinsten

De Ukken zijn de jongste voetballers: kinderen van 4 tot en met 7 jaar. Spirit biedt voor deze groep een speciaal programma, waarbij wekelijks getraind en gespeeld wordt. Maar het bijzondere is dat het niet stopt bij de clubgrenzen van Spirit. De Ukkenleague is regionaal opgezet en wordt inmiddels gedragen door meerdere verenigingen uit de Krimpenerwaard.

“Clubs als Bergambacht, Lekkerkerk, Dilettant, Gouderak en Ammerstol doen regelmatig mee,” vertelt Harry. “Niet iedere club heeft elk seizoen een eigen Ukken-team, dus het is belangrijk om goed contact te houden. Het draait om samenwerken, niet om concurreren.” Hoewel de meeste wedstrijden bij Spirit plaatsvinden, wijkt de organisatie soms uit naar andere verenigingen wanneer de velden vol zijn. “Zo betrek je de regio ook echt actief bij het Ukkenvoetbal.”

Voetballen als profs: Champions League-sfeer bij de Ukken

Om het voor de jongste spelers extra leuk te maken, heeft de Ukkenleague een uniek concept: teams worden ingedeeld in de ‘Champions League’ of ‘Europa League’. Elke ploeg speelt in een shirt van een bekende Europese club. “De eerstejaars noemen we de Europa League. Daar zie je dan shirts van Fiorentina, Bayern München, Manchester United en ga zo maar door,” legt Harry uit. “Veel Ukken kennen voetbal vooral van televisie, dus het is leuk om die fantasie werkelijkheid te laten worden.”

Ruim 25 jaar Ukkenvoetbal – met liefde gecoördineerd

De Ukkenleague bestaat al meer dan 25 jaar. Harry is inmiddels ruim tien jaar betrokken bij de organisatie. “Je bent soms best wat tijd kwijt aan het vinden van de juiste contactpersonen – mensen wisselen, kinderen gaan door – maar de samenwerking met de clubs is echt goed,” zegt hij.

Elke donderdag verzamelt Harry van de clubs en spelers de informatie over wie er op zaterdag komt. Op basis daarvan maakt hij een speelschema. “Zo zorgen we dat elk team twee wedstrijden van 2x 20 minuten speelt en proberen we de krachtsverschillen zo klein mogelijk te houden.”

Op de wedstrijddagen zelf is hij vaak niet aanwezig, mede omdat hij ook trainer van een jeugdteam van zijn zoons is,  Maar een vast trio organisatoren: Ivo Raadgever, Danny Koenen en Jeroen Boudesteyn verzetten dan het werk. Zij zetten de velden uit, delen de shirts uit en zorgen dat alles soepel verloopt.

Ouders en vrijwilligers

Naast de kinderen is er ook volop aandacht voor ouders en vrijwilligers. “Voor Spirit is de Ukkenleague een eerste kennismaking met potentiële nieuwe vrijwilligers. We zorgen dat mensen zich welkom voelen en goed worden wegwijs gemaakt in de club.” Normen en waarden zijn belangrijk binnen de Ukkenleague. “We informeren ouders vooraf duidelijk over onze gedragscode. Zo zorgen we dat het een positieve, veilige en sportieve omgeving blijft.”

Trainer Arie Hoogendijk: hét gezicht van de Ukken

Een bijzondere vermelding krijgt Arie Hoogendijk, die al sinds jaar en dag van de Ukkenleague de trainingen verzorgt. “Hij is het gezicht van het Ukkenvoetbal,” zegt Harry trots. “Hij kent deze leeftijdscategorie door en door en weet precies hoe hij jonge kinderen moet stimuleren en motiveren. Zijn bijdrage is onmisbaar.”

Spirit als regionale motor voor jeugdvoetbal

Spirit wil meer zijn dan een grote club. “Wij willen een regionale rol vervullen, ook als partnerclub van Feyenoord,” zegt Harry. “Dat betekent dat we het belangrijk vinden dat jonge kinderen kunnen voetballen, ongeacht bij welke club ze spelen. We hebben geen behoefte om kinderen weg te halen bij andere clubs. Als ze graag naar Spirit willen komen, vinden ze hun weg vanzelf wel.”

De Ukkenleague laat zien hoe voetbal op jonge leeftijd draait om plezier, spel en samenwerking – niet om winnen. En dat is precies waarom het al zo lang een succes is.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Samen Sterk voor SPV’81: Sponsorcommissie zet club letterlijk en figuurlijk in het zonnetje 

SPV 81
-
0
Samen Sterk voor SPV’81: Sponsorcommissie zet club letterlijk en figuurlijk in het zonnetje 

Wat begon als een spontaan gesprek langs het voetbalveld van SPV’81, groeide uit tot een daadkrachtig initiatief dat de club een stevige impuls geeft. Edwin Wiltenburg,  voetballer en vader van drie voetballende kinderen , en Gerdine Kok, voetbalmoeder en partner van een voormalig gevreesde spits, keken tijdens een wedstrijd naar de sponsorborden en concludeerden dat er werk aan de winkel was. “Die borden kunnen wel een opfrisbeurt gebruiken,” dachten ze allebei. Bovendien viel op dat er nog genoeg ruimte was voor nieuwe sponsoren. 

Met hun gedeelde liefde voor de club en de wens om SPV’81 levendig en toekomstbestendig te houden, volgde al snel het besluit: “Als we denken te weten hoe het moet, moeten we het misschien gewoon gaan doen.” En zo werd, langs het veld, de sponsorcommissie geboren.

Sponsorcommissie groeit snel 

Het bleef niet bij twee enthousiastelingen. Martine Boele, lid van de jeugdcommissie en voetbalmoeder, en Jeffrey de Leeuw, speler, leider en vaste kracht achter de bar, sloten zich al snel aan. Samen vormen zij de huidige sponsorcommissie, die sindsdien actief werkt aan de zichtbaarheid van sponsoren én de financiële versterking van de club.

Opknappen sponsorborden was de eerste actie van de commissie 

Een van de eerste acties was het opknappen van de bestaande sponsorborden. Daarnaast werd de samenwerking gezocht met De Mediagraaf, zodat nieuwe reclameborden professioneel gedrukt konden worden Ook werd er een informatieve flyer ontwikkeld en werden diverse nieuwe sponsoren enthousiast gemaakt om zich aan de club te verbinden.

Mooi contact met VV Cabauw 

De samenwerking tussen SPV’81 en Cabauw laat zien hoe voetbal mensen bij elkaar brengt – niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten. Tijdens derby’s is de onderlinge verbondenheid duidelijk merkbaar, met sportiviteit en gezelligheid in de hoofdrol. Ook op het gebied van sponsoring wisselen de clubs ideeën en informatie uit, wat de onderlinge band verder versterkt.

Sponsoring op maat 

De commissie benadrukt dat er voor iedereen een passende manier van sponsoring is. Dat varieert van een reclamebord langs het veld tot het sponsoren van een team of evenement. Voor slechts €30 per jaar kunnen betrokkenen zich al ‘Vriend van de Club’ noemen. Zelfs anoniem bijdragen als stille sponsor is mogelijk. “Elke bijdrage, hoe klein of groot ook, is van grote waarde voor SPV’81,” aldus de commissie.

Persoonlijke aanpak loont 

Wat de aanpak van SPV’81 onderscheidt, is de persoonlijke aandacht voor sponsoren. Er wordt actief contact gezocht met ondernemers, waarbij oprechte interesse wordt getoond in hun werkzaamheden en drijfveren. De commissie zoekt naar samenwerking en denkt mee over hoe club en sponsor elkaar kunnen versterken. Die waardering wordt niet alleen uitgesproken, maar ook zichtbaar gemaakt — via borden, sociale media en in de dagelijkse praktijk op de club.

“Sponsoren zijn geen bijzaak, maar een onmisbare schakel in de voetbaltoekomst van SPV’81,” benadrukken de initiatiefnemers.

Vooruitkijken: nieuwe plannen in de maak 

De ambities van de sponsorcommissie reiken verder. Zo is inmiddels een groot tv-scherm aangeschaft waarop vanaf het nieuwe seizoen digitale advertenties van bedrijven te zien zullen zijn — een moderne toevoeging aan het sponsorpakket. Ook wordt gewerkt aan een sponsorwand in de kantine, waar alle sponsoren een prominente plek krijgen.

Met deze en toekomstige plannen bouwt SPV’81 verder aan een gezonde, betrokken én toekomstgerichte vereniging, waar sportiviteit en gemeenschap hand in hand gaan.

Klik op SPV’81 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SPV’81 voor meer informatie over de club.

 

VV Capelle JO13-2 in actie voor KiKa

vv Capelle
-
0
VV Capelle JO13-2 in actie voor KiKa

Met trots kan VV Capelle JO13-2 melden dat zij trainingspakken dragen met het logo van KiKa, Stichting Kinderen Kankervrij. Het team van trainer Jesse Schotman is door de ouders in nieuwe trainingssets en trainingspakken gestoken. Het idee werd geopperd om de achterzijde van de trainingsvesten te bedrukken met het logo van een goed doel. Uit een enquête bleek dat van de diverse goede doelen, verbonden aan kinderen of de voetbalsport, KiKa de grote voorkeur had.

Positieve reactie van KiKa

Teammanager René de Kok kreeg direct een uiterst positieve reactie vanuit KiKa: “Wat fijn dat jullie in actie komen voor KiKa en ons logo willen gebruiken op jullie sportshirt.” KiKa heeft uiteraard al een heel grote naamsbekendheid, waar ze heel blij mee zijn, en daar dragen de spelers van VV Capelle JO13-2 graag nog een extra steentje aan bij. Zij zullen het logo met trots dragen. Wanneer zij het shirt dragen vertegenwoordigen ze immers niet alleen onze voetbalvereniging, maar nu ook KiKa, als ‘ambassadeur’.

Normen en waarden staan hoog in het vaandel bij VV Capelle

Gepast gedrag is dan natuurlijk vanzelfsprekend, iets wat VV Capelle ook hoog in het vaandel heeft staan. De speciale Normen en waarden Commissie van VV Capelle heeft recent de regels nogmaals aangescherpt. VV Capelle is dan ook trots op het KiKa-logo op de trainingsshirts van JO13-2. Ruben de Wit, jeugdbestuurslid VV Capelle: “Ik ben trots dat we een team hebben met zo’n mooi goed doel op de trainingsshirts.”

Meer dan alleen een logo

VV Capelle JO13-2 is trots het logo van KiKa te mogen dragen en zal dus als een ware ambassadeur optreden. Iedere wedstrijd zal voor de aftrap aan de tegenstander een informatieve folder worden overhandigd, zodat ook de tegenstanders weten waarom dit logo wordt gedragen en om ook hen bewust te maken waar KiKa voor staat en waarom het team dit een warm hart toedraagt. Gedurende het seizoen zal er vanuit het team ook een actie worden opgezet om geld in te zamelen en ook op die wijze een bijdrage te leveren aan het doel van KiKa.

Doel van KiKa (visie en missie)

Ieder kind kankervrij. Dat is de visie van KiKa. KiKa gelooft dat dit mogelijk is door het financieren van onderzoek naar kinderkanker. Zij richten zich exclusief op kinderkankeronderzoek. Kinderen hebben andere behandelingen nodig dan volwassenen. Het doel van KiKa is dat geen enkel kind meer hoeft te overlijden aan deze verschrikkelijke ziekte. KiKa zet zich dagelijks in om zoveel mogelijk geld op te halen voor onderzoek dat bijdraagt aan betere behandelingen en kwaliteit van zorg, minder pijn tijdens behandelingen, meer kans op genezing en een hogere kwaliteit van leven voor patiënten, ook na behandeling.

Prestaties van het team ook steeds beter

Capelle O13-2 begon dit seizoen in de derde klasse. Daar werd op slechts één doelpunt het kampioenschap aan XerxesDZB gelaten. Wel promoveerde het team naar de tweede klasse. Daar had het team het heel moeilijk, maar wist het zich te handhaven. In het derde en laatste deel van de competitie bleek dat er veel progressie is gemaakt. De ploeg bevindt zich keurig in de middenmoot en won in de laatste wedstrijden van de koploper en noteerde ook een gelijkspel tegen de nummer twee. Een prachtige prestatie van dit mooie en bijzondere team, staf en de ouders.

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.

Sterk deelnemersveld op het 31e CVV Zwervers U13 toernooi

cvv Zwervers
-
0
Sterk deelnemersveld op het 31e CVV Zwervers U13 toernooi

Op 8 en 9 juni 2025 wordt er op Sportpark Couwenhoek gestreden om de U13 Cup. De voorbereiding voor de 31e editie is in volle gang. Vanuit CVV Zwervers kwam vorig jaar wel een noodkreet dat het bijna niet meer te realiseren is door de oplopende kosten. Toch heeft de club meer sponsoren binnen gehaald dan andere jaren, waardoor ook de 31e editie weer door kan gaan

Intensieve voorbereiding

Vanaf het moment dat Club Brugge vorig jaar de beker in ontvangst mocht nemen als winnaar van de U13 Cup 2024 is de voorbereiding voor de editie van 2025 alweer van start gegaan. Vorig jaar kwam vanuit de organisatie wel de waarschuwing dat met name door de hoog opgelopen kosten een volgende editie wel eens lastig zou kunnen worden om de begroting rond te krijgen. Toch is dat wederom gelukt. Er werden meer advertenties verkocht voor de toernooikrant en de toernooigids. In de kantine prijkt al jarenlang het Vriendenbord. Daar hangen nu 140 bordjes met vrienden van het

Wederom een prachtig deelnemersveld op Sportpark Couwenhoek

Zoals altijd staan er weer prachtige namen op de deelnemerslijst van het toernooi. Vaste gasten zoals Paris St Germain, Feyenoord, KRC Genk en Ajax doen mee. Ook Liverpool, Borussia Dortmund, Glasgow Rangers, FC Midtjylland, Malmö FF, Everton en het Portugese Benfica maken hun opwachting. Ook de thuisclub doet uiteraard mee met het toernooi.

Concurrentie vanuit België

De 31e editie heeft last van concurrentie van het O13 toernooi van Bassevelde. Normaliter wordt dit toernooi eind mei gespeeld, maar de aankomende editie wordt door omstandigheden ook tijdens het pinksterweekend afgewerkt. “Daarom kunnen Club Brugge en AZ bijvoorbeeld niet deelnemen aan ons toernooi. De clubs zijn daar overigens niet blij mee”, zegt de coördinator hierover.  Dat is jammer, want Club Brugge kan daardoor zijn titel niet verdedigen.

Beroemde spelers gaven acte de préséance op het toernooi

Het toernooi kent een rijke historie met deelnemende spelers. Zo speelden de Nederlandse internationals Calvin Stengs, Georgino Wijnaldum, Frenkie de Jong, Royston Drente, Lutsharel Geertruida, Jorrel Hato  en Teun Koopmeiners op het toernooi. Bekende buitenlandse spelers waren er ook genoeg. Een kleine greep uit deze spelers: Thibaut Courtois, Kaj Havertz, Leon Goretzka, Hector Fort, Divock Origi en Ethan Mbappe. Wie weet zitten er bij de 12 clubs die dit jaar deelnemer weer een paar grootheden in de dop bij.

Winnaars van het toernooi

De historie van de U13 Cup kent mooie winnaars. De afgelopen tien jaar wonnen Bayer Leverkusen, Feyenoord (4x), Borussia Dortmund, Paris St. Germain, Barcelona en Club Brugge het toernooi. Dat is toch een lijst waar iedere voetballiefhebber zijn vingers bij aflikt! Feyenoord is de recordhouder wat betreft het aantal overwinningen van de U13 Cup: Maar liefst zes keer ging de beker mee naar Varkenoord. Sparta won vier keer, PSV en Borussia Dortmund zegevierden drie keer op Sportpark Couwenhoek.

Klik op CVV Zwervers voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Zwervers voor meer informatie over de club.

Michel van Noort (58): Heel bijzonder om samen met mijn zoon DCV te gaan trainen

DCV Krimpen
-
0
Michel van Noort (58): Heel bijzonder om samen met mijn zoon DCV te gaan trainen

Michel van Noort, een bekende naam binnen de regionale voetbalwereld, heeft een mooie carrière achter de rug. Van actieve voetballer naar trainer, zijn reis door het amateurvoetbal heeft alles te maken met passie voor het spel, toewijding en de liefde voor het ontwikkelen van jonge talenten. Afgelopen voorjaar besloot de geboren Rotterdammer te stoppen als trainer bij Nieuwerkerk om meer aandacht aan zijn gezin te geven. Maar zoals dat vaak gaat in de voetbalwereld, was zijn afscheid van de zijlijn slechts van korte duur. Vanaf volgend seizoen zal hij samen met zijn zoon Youri aan het roer staan bij DCV, de club uit Krimpen aan den IJssel, waar hij zijn ervaring en liefde voor het vak wil overbrengen.

Een mooie spelerscarrière

Hoewel Michel van Noort nu al een aantal jaren in Rotterdam woont, ligt zijn geschiedenis in Krimpen aan den IJssel. Als vierjarige verhuisde hij vanuit Rotterdam naar Krimpen, maar begon zijn voetballoopbaan bij Alexandria’66 in Rotterdam. Het was voor hem vanzelfsprekend om daar te spelen, aangezien een groot deel van zijn familie betrokken was bij de club. “Mijn ouders brachten me altijd naar de club, maar toen ik ouder werd, moest ik zelf op de fiets naar Rotterdam om te trainen. Uiteindelijk ben ik na een paar jaar bij Alexandria’66 overgestapt naar DCV, dat dichter bij huis was,” vertelt Michel. Na zijn periode bij DCV, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerde speler, keerde hij terug naar Alexandria’66. Daar speelde hij nog jaren in het eerste elftal, voordat hij besloot zijn actieve voetbalcarrière te beëindigen.

Van speler naar jeugdtrainer

Na zijn actieve voetballoopbaan besloot Michel de overstap naar het trainersvak te maken. Zijn eerste stappen als trainer zette hij bij CVV Zwervers in Capelle aan den IJssel, waar hij begon als jeugdtrainer. “De technische commissie vroeg of ik als jeugdtrainer wilde helpen om het team dat ik trainde te begeleiden in het eerste elftal,” zegt Michel. Na CVV Zwervers trainde hij de jeugd bij DCV. De zoektocht naar nieuwe uitdagingen bracht hem naar Dilettant, Spirit en SC Excelsior. Bij deze clubs was Michel hoofdtrainer.

In deze periodes leerde hij het trainersvak goed kennen, maar het was niet altijd eenvoudig. “Bij SC Excelsior moest ik echt alles zelf doen. Wat me het meeste tegenstond was dat de kantine na de wedstrijd meteen dicht ging. Je kon niet eens rustig wat eten of een drankje doen na afloop van de wedstrijd.” Na het stoppen bij SC Excelsior besloot Michel meer tijd aan zijn gezin te besteden, waarbij hij zijn voetballende kinderen wel trainde. “Op een gegeven moment konden ze zichzelf goed redden, en ben ik bij FC Binnenmaas gaan werken. Een mooie club met een fantastisch clubgebouw.”

FC Binnenmaas

Bij FC Binnenmaas kreeg Michel de kans om veel jeugdspelers in te passen op verzoek van het bestuur. Gedurende zijn drieënhalf jaar bij de club, ook tijdens de coronaperiode, heeft hij veel jeugdige talenten kansen gegeven om zich te ontwikkelen.

Het avontuur bij Nieuwerkerk

Momenteel is Michel nog trainer bij Nieuwerkerk, waar hij in 2023 het stokje overnam van Ron Luijten. De start was allesbehalve makkelijk. Na zes wedstrijden stond het team op slechts twee punten. Toch slaagde Van Noort erin om zijn team om te vormen en leidde hij hen naar de achtste plek in de Tweede Klasse D. Dit seizoen gaat het beter. Voor de winterstop stond de ploeg in de

middenmoot, maar de winterstop ging de knop om en pakten ze periodetitel en spelen nu nacompetitie. Ondanks de teleurstelling over het mislopen van de titel, is hij optimistisch over de toekomst van het team.

De overstap naar DCV

Hoewel Michel dus nog steeds actief is als trainer van Nieuwerkerk, heeft hij inmiddels de beslissing genomen om volgend seizoen bij DCV aan de slag te gaan. De club benaderde hem met een bijzonder voorstel. “Ze vroegen of ik samen met mijn zoon Youri aan de slag wilde bij het eerste elftal. Hij is bezig met het behalen van zijn UEFA B-licentie en wil heel graag een eerste elftal gaan trainen. Ze gaven ons het podium om dat te doen.” Michel heeft enthousiast ja gezegd, en volgend seizoen zal hij beginnen als hoofdtrainer bij DCV, met Youri als zijn assistent. Het plan is om Youri binnen een paar jaar als hoofdtrainer aan het roer te zetten. “Het is heel bijzonder om samen met je zoon te trainen,” zegt Van Noort met een glimlach.

Heropbouw bij DCV

Dit seizoen is DCV helaas gedegradeerd naar de tweede klasse, maar Michel is vastbesloten om snel weer terug te keren naar de eerste klasse. Ondanks dat er verschillende spelers stoppen of vertrekken heeft de club goede aanwinsten kunnen binnenhalen. “We gaan met een kleine, maar sterke selectie het nieuwe seizoen in,” zegt Michel. Nieuwe aanwinsten zoals Javan Hagens, Luciano Ramos Bosselaar en Shay van Liempd moeten helpen om de club weer naar het juiste niveau te tillen.

Michel van Noort kijkt met vertrouwen naar de toekomst. En het mooiste is: hij doet het samen met zijn zoon Youri.

Klik op DCV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DCV voor meer informatie over de club.

SC Zoelen JO14 kroont zich tot kampioen: ‘Deze ploeg gaat door het vuur voor elkaar’

sc Zoelen
-
0
SC Zoelen JO14 kroont zich tot kampioen: ‘Deze ploeg gaat door het vuur voor elkaar’

ZOELEN – Het is een seizoen om in te lijsten voor SC Zoelen JO14. Onder leiding van trainer Cornelis Onink en zijn vaste compagnon Marto van Malsen, werd het team overtuigend kampioen in de derde fase van de competitie. Na eerdere tweede en derde plekken in voorgaande fases, liet de ploeg dit keer niets aan het toeval over. “Vanaf dag één geloofden we erin”, aldus Onink. “En de jongens hebben het geweldig waargemaakt.”

Cornelis Onink (37) is vrachtwagenchauffeur van beroep en trainer met passie. Al jarenlang verbonden aan SC Zoelen – eerst als jeugdspeler, later bij het eerste elftal – traint hij inmiddels zijn tweede team bij de club. “Mijn zoon kwam bij in de JO14 terecht en toen de vorige trainer ermee stopte, ben ik erin gerold. Samen met Marto, die al langer meedraait met deze groep. Voorheen trainde ik de JO10.”

In de eerste fase eindigde Zoelen als vijfde. Een grote verandering die plaatsvond? “We zijn toen begonnen met een vaste keeper”, blikt Onink terug. “Er werd daarvoor tussen drie jongens gerouleerd en dat gaf onrust. Sinds we een vaste doelman hebben, heeft dat veel stabiliteit gebracht. En de jongens die eerst op doel stonden, zijn nu juist van waarde als veldspeler, waaronder mijn zoon. Daar ben ik alleen maar trots op.”

In de tweede fase zat er al meer lijn in het spel. “We eindigden bovenaan, maar grepen net naast de titel. Dat was een teleurstelling, maar ik heb ze gezegd: we kunnen het. Het is tijd dat wij kampioen worden.” En dat gebeurde. In de derde fase was SC Zoelen JO14 oppermachtig en werd het met maar liefst negen punten voorsprong kampioen.

De ontlading kwam in de kampioenswedstrijd tegen Tricht. “Ze begonnen zenuwachtig, maar toen het eenmaal ging lopen vielen de doelpunten vanzelf. Het was mooi om te zien hoe het team er stond.” Een ander hoogtepunt was de wedstrijd tegen BRC. “Daar hadden we eerder van verloren. Dit keer kregen we de opmerking dat we te veel dispensatiespelers hadden, dus hebben we er eentje op de bank gehouden. In de rust bleek dat het gewoon mocht, maar het gaf onze jongens een boost. Ze kwamen terug van 0-2 naar 4-2. Ze waren er extra op gebrand om te winnen – dat tekent hun karakter. Ik nam het die trainer niet kwalijk. Vond het wel slim zelfs, en had het waarschijnlijk zelf ook geprobeerd.”

Onink ziet dat de groep als team gegroeid is. “In het begin was het veel ego, nu is het echt een collectief. Ze begrijpen de patronen, herkennen situaties en blijven gaan. Het uithoudingsvermogen is enorm. Als iemand in de problemen zit, lossen ze het samen op. Dat maakt deze ploeg zo bijzonder.”

Het kampioenschap werd groots gevierd, met een huldiging op de platte kar door Zoelen. “Luid zingend en springend door het dorp – het was één grote ontlading. Na al die keren nét niet, voelde dit als een bevrijding.”

Volgend seizoen speelt het team in de derde klasse van de JO15. Een stap omhoog, met nieuwe uitdagingen. “We hebben een jonge ploeg – sommigen zijn pas 12 of 13. Ons doel is handhaving, maar als we blijven groeien zoals nu, kunnen we verrassen. En dromen mag altijd.”

Klik op SC Zoelen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Zoelen voor meer informatie over de club.

Hoe het Spring Tournament van Focus’07 een internationaal begrip werd

Focus 07
-
0
Hoe het Spring Tournament van Focus’07 een internationaal begrip werd

CULEMBORG – Wat ooit begon met een lijstje mailadressen en een goed idee, is uitgegroeid tot een van de best georganiseerde jeugdtoernooien van Nederland: het Spring Tournament van Focus’07. In maart vond de derde officiële editie plaats op sportpark Parijsch, waar twaalf (inter)nationale topclubs streden in de leeftijdscategorie Onder-13. Robert Puddu (58) is een van de geestelijk vaders van het toernooi. “Dat het zó groot zou worden, had ik nooit gedacht.”

Puddu is al sinds de oprichting van Focus’07 betrokken bij de club. Toen zijn zoon op voetbal wilde, rolde hij het vrijwilligerswerk in. “Ik begon als jeugdtrainer, samen met een andere vader. Focus was toen net ontstaan, na de fusie.” Na zijn jaren als trainer – onder meer ook van zijn dochter – groeide hij door naar het jeugdbestuur, de sponsorcommissie en de kledingcommissie.

Het idee voor het toernooi ontstond zo’n zeven jaar geleden. “Samen met een teamgenoot van het 35+-elftal dachten we: laten we iets doen voor spelertjes die net overstappen van een half naar een heel veld. Die in de lente van hun voetbalcarrière zitten. Voor hun beleving en ontwikkeling.” Met een groot bestand aan mailadressen begonnen ze simpelweg clubs te benaderen. “In het begin deden ploegen als Vitesse, De Graafschap en Beerschot mee. Maar wij wilden méér.”

Als partnerclub van FC Utrecht waren de lijntjes kort met Focus’07. Via hoofd jeugdopleiding Robin Pronk kwamen ze in contact met jeugdtrainer Nathan Wiener (inmiddels werkzaam bij AZ), die dankzij zijn netwerk clubs als Ajax, Feyenoord, Bayer Leverkusen en Club Brugge wist te strikken. “Vanaf dat moment is het hard gegaan,” zegt Puddu. “We kozen bewust voor een eendaags toernooi met twaalf teams – precies het aantal kleedkamers dat we hebben. Alles moest kloppen. En het overtrof alle verwachtingen.”

Wat het Spring Tournament volgens hem onderscheidt? “De gastvrijheid. We regelen vervoer vanaf het vliegveld, maaltijden, verblijf – alles. De clubs worden echt in de watten gelegd. Daarnaast hebben we een topteam voor media. Er worden filmpjes gemaakt met drones, en de aftermovie staat vaak tien minuten na de finale al online.”

Dit jaar won FC Utrecht de finale van Anderlecht. Die laatste ploeg maakte volgens Puddu de meeste indruk. “Ze speelden fris, dynamisch voetbal. Er liep een klein opdondertje rond met een lange paardenstaart – echt een fenomeen. Hij werd niet voor niets uitgeroepen tot beste speler van het toernooi.”

Voor Focus’07 is het toernooi inmiddels hét uithangbord geworden. “We ontvingen zo’n 1500 tot 2000 bezoekers. Ze komen voor het voetbal, de sfeer, de beleving. Veel kinderen dromen er nu al van om ooit mee te mogen doen. Dan hoor je zo’n jochie zeggen: ‘Nog twee jaar, dan mag ik ook.’ Dát is precies waarom we het doen.”

De toekomst ziet er rooskleurig uit. Clubs staan in de rij voor deelname, en de editie van 2026 is al in voorbereiding. “We hebben al drie toezeggingen, waaronder clubs van absolute Europese topklasse die hier nog niet eerder waren. Namen mag ik nog niet noemen, maar geloof me: het wordt groter dan ooit.”

Klik op Focus ’07 voor de laatste artikelen over de club
Klik op Focus’07 voor meer informatie over de club

1...121314...1.383Pagina 13 van 1.383

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.