Home Blog Pagina 1298

CvdW: v.v. Oostkapelle – Richard Louws

Richard Louws is aanvoerder van Oostkapelle 2 en tevens bestuurslid bij de club. De 33-jarige pannenkoekenbakker van beroep is samen met zijn ‘bestuursmaat’ Cor Stange onder andere verantwoordelijk voor het beheer van de accommodatie. VoetbalJournaal sprak met hem over zijn carrière bij de club, de ‘groene’ aanpassingen op het sportpark en de wedstrijd van aankomende zaterdag tegen kersvers kampioen De Meeuwen.

De in Grijpskerke woonachtige Louws speelt al zijn hele loopbaan bij Oostkapelle. ‘’Als je bij ons in het dorp woont heb je de keuze tussen Serooskerke en Oostkapelle. Het is maar net waar je vrienden of bijvoorbeeld je neefjes heengaan en daar ga je dan ook heen. Dat is de keuze geweest destijds.’’ Richard doorliep verschillende jeugdelftallen en stroomde daarna door naar de selectie. ‘’Ik heb 6 à 7 seizoenen in het eerste gespeeld. Toen ik veel last kreeg van mijn enkels heb ik op mijn 26e een stapje terug gedaan en ben ik in het tweede gaan voetballen.’’ Richard is zeer tevreden over zijn carrièreverloop bij één en dezelfde club. ‘’De binding met elkaar is heel groot en iedereen heeft veel voor elkaar over. Ik denk dat je dat in een dorp wat sneller hebt omdat je dan iedereen kent. Dat weet ik niet zeker, maar dat lijkt me wel. Het is een kleine warme club, waar denk ik iedereen graag naartoe gaat.

Vier jaar geleden vertrok het bestuur en werd er een commissie opgericht om een nieuw bestuur samen te stellen. ‘’Door mijn best wel drukke leven wilde ik die taak niet alleen op me nemen. Toen is Cor, vader van een voetbalmaat van me, ook gevraagd en hebben we besloten om het een jaar samen aan te kijken hoe het bevalt. Nu zijn we bezig aan ons vierde seizoen dus je kunt wel zeggen dat het niet is tegengevallen.’’ Het duo is samen met nog wat anderen bezig aan een energiezuinig project. ‘’Zo hebben we 80 zonnepanelen op de kantine gelegd, de ramen in de kantine voorzien van dubbelglas zodat we warmte binnen kunnen houden en zijn we bezig met het splitsen van de ketels zodat het warm water beter verdeeld wordt.’’ Wanneer wordt gevraagd of het gele Oostkapelle groen aan het kleuren is antwoord Louws lachend; ‘’Dat kun je wel stellen ja.’’

Aankomende zaterdag staat de wedstrijd tegen kampioen De Meeuwen op het programma. Richard verwacht een 0-3 overwinning van zijn club. ‘’Thuis hebben we met 4-0 gewonnen. Die jongens kennen elkaar allemaal goed dus die stoken het vuurtje hoog op, in positieve zin van het woord. Ik verwacht een lastige wedstrijd maar wel een overwinning.’’ Dat de tegenstander al kampioen is heeft de hem ook aan het denken gezet. Lauws met een knipoog en een lach: ‘’Ik denk dat die jongens volgend seizoen liever tegen ons voetballen dan tegen ik noem maar wat Almkerk, dat kan ook nog meespelen natuurlijk.’’

Voor Stefan van der Klooster kwam de voetballoze coronaperiode goed uit

NIEUWDORP – Blessures horen er als voetballer soms bij, maar als je na een duel verkeerd neerkomt en het gevoel in je benen kwijt bent.. Dat is niet direct alledaags. Het overkwam Stefan van der Klooster (29) bij SV Nieuwdorp zo’n anderhalf jaar geleden. Daarna volgende nog was verschillende kwetsuren, waarvan hij nu nagenoeg is hersteld en toch relatief weinig wedstrijden heeft gemist.

“Wat dat betreft kwam het voor mij persoonlijk wel goed uit. Geblesseerd zijn is nooit leuk, zeker niet als je dan ook tijdens wedstrijden noodgedwongen moet staan toekijken langs de kant. Maar doordat de competities werden stilgelegd, tot twee keer toe zelfs, heb ik dat niet hoeven doen en kon ik rustig toewerken naar mijn herstel.”

Webbanner VoetbalJournaal Robey-sportswear-teamkleding-teamwear

Van der Linden (23) is afkomstig uit Scharendijke en streek een aantal jaar geleden neer in Zierikzee om er tot op heden niet meer te vertrekken. “Daar zag en zie ik ook totaal geen reden toe, want we hebben een goeie groep die voor komend seizoen met Luuk van Vossen en Ramon Janson alleen maar sterker wordt. De concurrentie wordt groter en de huidige spelers allemaal een jaartje ouder en meer ervaren. Dus wat dat betreft moet er in mijn ogen zeker een plek in de Top-5 van de tweede klasse inzitten. Iedereen begint overigens bij weer op nul.”

De centrale verdediger doelt daarbij op de komst van Adriaan Nieuwenhuijse, die Edwin Kriens als trainer opvolgt. Nieuwenhuijse is geen onbekend voor op Sportpark Den Hogen Blok, waar hij al eens eerder trainer was. “We zullen ook iets eerder aan de nieuwe voorbereiding beginnen, terwijl de nieuwe jongens de afgelopen periode ook al meetrainden. Dat is echt een toevoeging aan onze groep, de voornamelijk uit heel wat jonge spelers bestaat met een enkele wat meer ervaren kracht. Door de komst van Luc en Ramon is de selectie weer wat meer in balans en zijn brengen vanaf het hogere niveau waar ze vandaan komen ook weer wat extra ervaring mee.”

Van der Linden; “Het is voor MZC’11 belangrijk dat we tijdens wedstrijden soms voor het resultaat moeten durven kiezen en ze op een volwassenere manier moeten uitspelen. Dat ontbrak nu soms en koste ons onnodige punten. Want dat we kunnen voetballen staat buiten kijf, alleen slimmer en soms ook wat ‘harder’ durven zijn in duels maar ook tegen elkaar is essentieel om te kunnen komen waar we als groep naartoe willen. Als ons dat uiteindelijk lukt, dan denk ik zeker dat we komend seizoen tot mooie dingen in staat gaan zijn. Ik kan in elk geval niet wachten, want het hardlopen, trainen, trainen en trainen zonder écht perspectief, rondjes rijden op de racefiets en onderlinge partijtjes op de club, dát heb ik inmiddels nu wel een beetje gehad. Hoewel dit seizoen pas kort ‘officieel’ afgelopen is, kan ik niet wachten om straks weer terug te beginnen.”

Klik hier voor meer informatie over SV Nieuwdorp
Lees hier meer artikelen over SV Nieuwdorp

Jan de Vos: “Die ambitie bij Wemeldinge is er gelukkig nog altijd”

Tot halfverwege de dertig was Jan de Vos (bijna 57) een rechtsbuiten met een goede conditie. Eentje die het mooier vond om anderen in stelling te brengen dan zelf te scoren. Tegenwoordig is De Vos al jarenlang scheidsrechter én is hij scheidsrechterscoördinator bij VV Wemeldinge.

 

De Vos, geboren in Kortgene, voetbalde zelf altijd bij Colijnsplaatse Boys. Toen hij trouwde kwam hij vervolgens in Wemeldinge wonen. En daar is hij sinds een jaar of vijf scheidsrechterscoördinator van de plaatselijke voetbalvereniging. ,,Daar ben ik toch wel een paar uurtjes per week mee bezig”, merkt De Vos op. ,,Je gaat de hele week achter vrijwilligers aan die een potje willen fluiten. Op zaterdagochtend ben ik ook op het complex te vinden, en af en toe fluit je dan nog een wedstrijdje.”

De Vos Consultancy
De Vos is ook actief voor de KNVB in de zaterdag tweede-en derde klasse, en wil dat zeker nog een aantal jaren volhouden. Daarnaast heeft hij een bedrijf in financiële-en administratieve dienstverlening: De Vos Consultancy. Daarmee doet hij voornamelijk projecten voor grote bedrijven. ,,En dan heb ik het scheidsrechtersvak als m’n grote hobby. Soms zijn er mindere ervaringen, maar ik heb nog steeds evenveel plezier. Misschien ben je in het begin van je carrière iets gemotiveerder omdat je dan wilt kijken wat je eruit kunt halen.”

Ambitie
De Vos ontving op zijn achttiende zijn scheidsrechtersdiploma, maar prefereerde nadien toch zijn eigen spelerscarrière boven het fluiten. ,,Als jonge scheidsrechter stond ik toch minder in m’n schoenen en dus ben ik weer gaan voetballen. Nee, als voetballer was ik echt helemaal nooit met scheidsrechters bezig.”
Toen zijn kinderen gingen voetballen kwam De Vos weer in aanraking met het scheidsrechtersvak. ,,Ik begon als clubscheidsrechter, maar was daar dan toch weer te ambitieus voor. En die ambitie is er gelukkig nog altijd.”

Meer informatie over  Wemeldinge? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Beveland.

Dylan Adelaar: “De band met je teamgenoten is echt zoiets speciaals”

,,Zierikzee ja, je moet er wel tussen passen”, begint Dylan Adelaar over zijn nieuwe club MZC’11. ,,Dat gevoel heeft de aanvaller gelukkig wel, al speelde hij voor de winterstop weinig. Tijdens de winter werd hij geopereerd aan zijn enkel, waarna hij begin februari voor het eerst weer de volle negentig minuten speelde.

Adelaar kwam in Zierikzee terecht na een periode bij Kethel Spaland, waarmee hij uit de tweede klasse D degradeerde. Na één seizoen vond hij het genoeg bij de club uit Schiedam, waar hij terecht kwam via mede-Zeeuw Dimitri Hooftman. Zo ruilde hij het unieke complex in – bovenop het tunneldak van de A4 ligt de sportaccommodatie van de club, met voetbalvelden, handbalvelden, een sporthal, een ballet- en dansstudio, een fysiotherapiepraktijk en een buitenschoolse opvang – voor dat van Sportpark Den Hogen Blok. ,,Het op en neer rijden naar Schiedam was niet ideaal. Ik studeer nog één dag per week in Rotterdam (HBO Crossmediale Communicatie), maar ik werk ook vier dagen in Zeeland. Dat doe ik bij een bedrijf dat zich richt op Europese projectfondsen, op schoolniveau.”

Voor zijn periode bij Kethel Spaland speelde hij een half seizoen bij zijn oude liefde Bruse Boys. Die club verliet hij in 2017 voor een avontuur bij LSUS in Louisiana. Adelaar werd benaderd door King Talent, een bedrijf uit Eindhoven dat Nederlandse voetballers helpt om in Amerika te gaan spelen en studeren. Uiteindelijk kreeg hij zo’n vijftien concrete aanbiedingen clubs. Of hij de juiste keuze maakte? ,,Bij LSUS moesten we vijf tot zeven uur per dag sporten. De band die je creëert met je teamgenoten is echt zoiets speciaals; je leeft 24 uur per dag met elkaar. Nog steeds heb ik goed contact met die jongens en waarschijnlijk komen er deze zomer een paar uit Brazilië en Mexico hierheen. Ik hield er iets moois aan over, maar het avontuur werd niet wat ik ervan verwachtte.”
Net als veel teamgenoten verliet hij de club, na slechts een half jaar. ,,Er zijn wel twee jongens van dat team doorgebroken, en ze trainen nu bij een MLS-team. Maar de leefomgeving was niet optimaal. Ook de studie Sportmarketing viel wat tegen.”

’11Wat Adelaar niet tegenvalt is het niveau bij zijn nieuwe club MZC’11, waar hij met zijn 24 jaar één van de oudere spelers is bij de middenmoter uit de zaterdag tweede klasse. ,,Ik woon en werk in Burgh-Haamstede en dus is Zierikzee prima aan te rijden. Met Bruse Boys heb ik eigenlijk ook geen contact gehad.” Bij MZC’11 komt hij dit seizoen trainer Edwin Kriens tegen, die hij nog kent uit zijn DFS-tijd. ,,Hopelijk kan ik hem dit seizoen nog het nodige laten zien. En de planning is om volgend seizoen gewoon bij de club te blijven.”

Meer informatie over MZC’11? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Beveland.

Kind van OFB pakt eindelijk weer de punten bij WIK’57

0

Hij heeft dit seizoen al meer punten bijeengesprokkeld dan in de vijf seizoenen hiervoor. WIK’57-trainer Wouter Zwackhalen bedoelt het een beetje gekscherend, maar toch zal hij er niet ver naast zitten.

Zwackhalen liep meer dan 25 jaar rond bij OFB uit het Zuid-Hollandse Ooltgensplaat, waarvan de laatste vijf jaar als hoofdtrainer. ,,In het seizoen 2013-2014, mijn eerste seizoen als trainer van OFB, haalden we één punt in de competitie. Regelmatig verloren we met dubbele cijfers”, vertelt Zwackhalen. Er was zelfs een tijd dat er zestien maanden niet werd gewonnen. Zelfs niet vriendschappelijk. ,,En plots gingen we toen winnen, dat was de beste tijd. Beter dan vorig seizoen in ieder geval, toen haalden we maar drie punten.” In de winterstop van het vorig jaar vertrok plotsklaps zijn assistent, waardoor ook Zwackhalen uiteindelijk eieren voor zijn geld koos. Wel maakte hij het seizoen netjes af. ,,Ik was 27 jaar lid. Eigenlijk wilde ik wachten op de nieuwe talentvolle lichting die dit seizoen zou doorstromen. Achteraf ben ik wel blij met m’n vertrek. OFB maakt helaas weer een moeizaam seizoen door.” Met WIK’57 staat hij medio februari in de middenmoot. Maar waarom koos hij voor de Zeeuwse uitdaging? ,,Het is hier goed vertoeven moet ik zeggen. Ik kwam met OFB altijd graag in het Zeeuwse. Ja, misschien ligt het niveau in Flakkee en het Rotterdamse iets hoger, maar hier gedragen de spelers zich erg volwassen moet ik zeggen. Het werkt hier net wat makkelijker. Dat half uur rijden heb ik er dan graag voor over.” In de winterstop werd er een trainingskamp in Hoenderloo belegd. ,,We kwamen daar tot de conclusie dat we eigenlijk veertien punten te weinig hadden. We hebben een goede selectie, maar weinig aanvulling vanuit het tweede, dat niet of nauwelijks traint. Blessures en schorsingen zijn nauwelijks op te vangen.” Zwackhalen, die nog wel steeds wedstrijdsecretaris is bij OFB en er regelmatig kantinediensten draait, hoopt volgend seizoen op beter. ,,Dan willen we met WIK bovenin mee kunnen draaien.”

CvdW SV Buren – Voorbeschouwen

Deze week stond in het teken van SV Buren. Wij spraken onder andere de trainer van de Burenezen, een speelster van de dames en een bestuurslid met dubbele functie. Met hier en daar een ‘scheve’ stand, probeerden zij allen toch een voorspelling te doen voor de eerstvolgende wedstrijd.

 

Na een goede start, van zowel de mannen als de vrouwen, is het natuurlijk belangrijk om die positieve flow vast te houden. Voor de vrouwen kan dat aankomende zondag al gebeuren. In een clash met TGG VR1 gaat er gestreden worden om de derde plek op de ranglijst. De mannen mogen daarentegen nog eenmalig genieten van een competitie vrij weekend. De week erop staat VCB te wachten. Zij hebben momenteel pas twee wedstrijden gespeeld, maar zij komen zondag en dinsdag in actie, waardoor volgende week zondag beide teams vier wedstrijden hebben gespeeld. Wij vroegen naar een aantal voorspellingen van SV Buren.

Arie Kraaijveld trapt de voorspellingen af met een ietwat behoudende instelling. De trainer ziet in dat de start zeker niet slecht was, maar dat zij er nog lang niet zijn. ‘’Wij staan er momenteel goed voor en wij zullen ons in de aankomende week goed voorbereiden. Ik ga in de komende periode ook goed onze tegenstander bekijken.’’ VCB speelt tegen respectievelijk Teisterbanders en Boxtel, wat op het moment ook nog geen hoogvliegers zijn.

Aankomende zondag staat er een uitdagende ‘zes-punten-pot’ op het programma voor de vrouwen van SV Buren. Ook TGG heeft na vier wedstrijden gespeeld te hebben negen punten in de pocket. Hierdoor staan zij op gelijke hoogte. Bo Vork verwacht dat het geen gemakkelijke wedstrijd zal worden. ‘’Het wordt een lastige wedstrijd. TGG is een goede tegenstander, maar hopelijk kunnen wij ze net een stapje voor zijn. We moeten er alleen voor zorgen dat wij één doelpunt meer maken dan zij.” Dit zal een lastige taak worden, omdat TGG al 26 keer het net wist te vinden in vier wedstrijden.

Het bestuurslid c.q. eerste elftalspeler Rob van Bommel ziet ook in dat er nog geen pijl getrokken kan worden op de tegenstander. Met drie punten uit twee wedstrijden lijkt een overwinning toch wel mogelijk. ‘’Het is na twee wedstrijden lastig om hier iets over te zeggen. Als wij naar onszelf kijken dan zien wij dat drie van de vier wedstrijden werden gewonnen. Het zou mooi zijn als wij deze lijn kunnen doorzetten. Als wij hetzelfde niveau op de mat kunnen leggen als in de voorgaande wedstrijden, dan moeten wij zeker kunnen winnen.’’

Beide teams strijden nog mee voor de bovenste plekken en zij hopen dit natuurlijk zo lang mogelijk vast te houden. Ondanks het feit dat er niet duidelijk uitgesproken wordt dat men gaat winnen, zullen zij allen vastberaden zijn om de punten binnen te halen. Eerst is het aan de dames, komende zondag 10:30 uur, Sportpark ’t Hulster, veld 1.

Klik hier voor meer artikelen over SV Buren.
Klik hier voor meer informatie over SV Buren.

In gesprek met ijverige student Timo Lutters van LRC Leerdam

Een ijverige student is de achttienjarige Timo Lutters uit Leerdam wel te noemen. De jonge student komt uit voor het eerste bij LRC Leerdam. Hij blijft met een leergierige houding het veld betreden en hoopt zijn spel nog meer te kunnen verbeteren.

Zijn hele leven speelt Timo al bij zijn thuisclub, LRC Leerdam. “Ik ben begonnen op mijn vierde bij LRC. Nu, zoveel jaren later, heb ik mijn debuut gemaakt bij het eerste van LRC, dat was op mijn achttiende verjaardag”, vertelt de jonge student. Menig teams zijn al doorlopen door de Leerdammer, zoals meerdere mensen is hij begonnen in de F’jes. Hij heeft een sterke band met het spel: “Voetbal is voor mij ook een uitlaatklep, je vergeet gewoon alles om je heen en je doet wat je leuk vindt. Ik zou elke dag wel willen trainen.” Dat is een stevige kluif voor naast zijn studie. “Ik volg de MBO niveau vier opleiding Sport en Bewegen in Den Bosch”, vertelt hij. Stilzitten heeft niet echt zijn voorkeur, de opleiding vraagt dan ook om veel lichamelijke beweging. Desondanks heeft hij de energie over voor het voetbal.

werktalent-breda banner

Ontvangst

Je weet nooit wat je helemaal kan verwachten bij een nieuw team, je kan meestal vooral hopen op aansluiting. Voor Timo was het ontvangst eigenlijk zeer aangenaam: “Ik kan niet anders zeggen dan ontzettend lovend te zijn over de leiders van LRC één. Louis Struyk en Ab Donga hebben mij erg goed opgevangen en ondersteunen me bij alles. Ik ben hen erg dankbaar voor de mogelijkheden die ze mij geboden hebben om in het eerste te kunnen spelen.” Dat er een goede ondersteuning was blijkt wel, het is niet voor niets dat het presteren op het veld al snel kon.

mandemakers banner

Hoogtepunt en doel

“Mijn hoogtepunt binnen mijn functie is denk ik mijn goal tegen Huizen. Ik scoorde de één-twee en dus de aansluitingstreffer, helaas hebben die wedstrijd wel verloren. Ik heb dit seizoen ook gescoord tegen SVL en WNC, maar mijn goal tegen Huizen was mijn eerste goal voor het eerste van LRC”, aldus Lutters. Een mooie prestatie is het wel te noemen, helemaal gezien hij nog niet zo lang bij het team speelt. Zijn presteren en aansluiten bij de eerste klasser is dan ook duidelijk van waarde. Wel heeft hij voor zichzelf een droom voor ogen: “Mijn doel is om zo snel mogelijk een vaste basisspeler worden bij LRC. Ik heb ook zeker ambities om op een hoger niveau te gaan voetballen, maar daar ben ik op dit moment nog zeker niet mee bezig.”

Stand van zaken

Zoals bij menig voetbalverenigingen is er een wat mindere start geweest van het seizoen. “We hebben een goede voorbereiding gehad maar een mindere start in de competitie. In het begin hebben we bij een paar wedstrijden onnodig punten laten liggen, daarna zijn we beter gaan voetballen en kwamen de punten binnen. De rest van het seizoen ziet er goed uit en we hopen in de top drie te eindigen”, vertelt de achttienjarige middenvelder. Gelukkig trekt hij dit niet naar zich toe als een tegenslag, maar probeert hij er het beste uit te halen. “De verloren wedstrijden zie ik niet als een dieptepunt, daar leer je alleen maar van”, zo schrijft Timo.

 

Klik de link voor een recent artikel over LRC Leerdam

Trainer Nabil Bouchlal is op z’n plek bij VV Kerkwijk

Oud-profvoetballer Nabil Bouchlal gaat zijn derde jaar in als trainer van VV Kerkwijk. De voormalig speler van onder meer Willem II en Kozakken Boys beleeft veel plezier aan het trainen in de vierde klasse. “Ik kan als trainer genieten van de vooruitgang van spelers.”

mandemakers banner

KERKWIJK – Nee, de voorbereiding op het nieuwe seizoen is niet geheel vlot verlopen bij VV Kerkwijk, zo geeft trainer Nabil Bouchlal (47) toe. “Maar het is ook een illusie dat je een voorbereiding hebt met de gehele spelersgroep bij een amateurvereniging”, stelt hij. Bouchlal is wel wat gewend. “Je moet er gewoon mee omgaan als trainer op dit niveau. Eerst kon ik dat maar heel moeilijk, maar door de ervaring van de afgelopen jaren ga ik er steeds beter mee om.”

Natuurlijk had Bouchlal graag een voltallige groep tot zijn beschikking willen hebben. De trainer is dolblij dat hij weer drie keer per week op het veld kan staan met zijn spelers bij de vierdeklasser. Dit moet namelijk zijn eerste volledige seizoen worden bij Kerkwijk, en dat terwijl hij al zijn derde jaar ingaat bij de plaatselijke VV. Maar ook hier gooide corona tweemaal roet in het eten. Twee keer werd het seizoen abrupt afgebroken.

“Of dat mijn ontwikkeling als trainer heeft dwarsgezeten? Ja en nee”, zegt Bouchlal. “Enerzijds ja, omdat je natuurlijk zoveel mogelijk op het veld wilt staan, trainingen wilt geven, wedstrijden wilt coachen en ervaring op wilt doen. Dat heb je nu amper gehad. Maar aan de andere kant: ik heb die twee seizoenen niet stilgezeten, integendeel zelfs.”

Bouchlal geeft onder meer het voorbeeld dat de KNVB webinars -online cursussen- organiseerden voor alle trainers. ,,Daar steek je zeker wat van op. En als coach leer je elke dag als je het voetbal volgt. Alles wat je over voetbal leest of ziet, of het nou gaat over een discussie over een formatie of wat dan ook, daar leer je van als je er als trainer naar kijkt of luistert.”

Als voetballer speelde Bouchlal op hoger niveau dan waar hij nu traint. Hij doorliep de jeugdopleiding van Willem II en speelde jaren bij Helmond Sport, Kozakken Boys en Achilles Veen. Toch heeft hij zich als trainer niet echt hoeven aanpassen aan het kwaliteitsverschil.

“Op een hoger niveau kun je meer eisen van spelers, hier moet je daar iets anders mee omgaan”, zegt Bouchlal. “Maar ik ben bovenal een voetballiefhebber. Het spel is hier gewoon hetzelfde, het is elf tegen elf. Als coach kun je hier wel grotere stappen voorwaarts maken met spelers dan op een hoger niveau. Daar hoef je ze qua tactiek en techniek niet heel veel bij te brengen, terwijl je hier echt het verschil kan maken wat dat betreft. Ik kan ook als trainer echt genieten van de vooruitgang van spelers.”

Bouchlal ziet zichzelf ook nog wel een tijdje doorgaan als trainer van Kerkwijk. Hij heeft niet direct de ambitie om het na Kerkwijk ergens hogerop te proberen. “Ik doe niet aan carrièreplanning. Als het op mijn pad komt, dan ga ik er zeker over nadenken. Maar trainer zijn is mijn hobby, niet mijn beroep. Ik zit hier bij Kerkwijk nu vooral op mijn plek. Vanaf het begin heb ik hier al een goed gevoel en dat is heel belangrijk voor mij.”

Bouchlal benadrukt dat de club een gezonde sportieve ambitie heeft. Dit seizoen promoveren zou volgens de trainer niet realistisch zijn. “Je moet dan meer aan een meerjarenplan denken. Ik vind het lastig om een doelstelling te bepalen voor dit seizoen. We zitten namelijk in een compleet nieuwe competitie waardoor we de teams dus niet kennen. Pas halverwege kan ik een goede doelstelling uitspreken. Maar het doel moet altijd zijn om zo hoog mogelijk te eindigen en het maximale uit het team te halen, daar ligt voor mij een belangrijke taak natuurlijk.”

Klik hier voor meer artikelen over VV Kerkwijk
Klik hier voor meer informatie over VV Kerkwijk

VoetbalJournaal Bommelerwaard, najaar 2021

Lees hier de krant</

Het krankzinnige voetbalseizoen van Bart Goesten

Een voetbalseizoen kan soms tegelijkertijd dramatisch en ook schitterend zijn. Bart Goesten (24) kan erover meepraten. De aanvaller van Nivo Sparta kon vorig seizoen door een zware knieblessure het hele jaar zelf niet voetballen, maar had daardoor wel de tijd om als onervaren interim-hoofdtrainer zijn jeugdliefde Jan van Arckel naar een historische promotie te leiden.

Bart Goesten ontpopte zich vorig seizoen tot een van de bekendste voetballers in de regio, zonder dat hij zelf ook maar één minuut in actie kwam binnen de lijnen.

De aanvaller had ambitieuze plannen met zijn nieuwe zaterdagclub Nivo Sparta, maar doordat hij in april 2017 zijn voorste kruisband afscheurde als toenmalig speler van Roda Boys, kwam daar niets van terecht. “Dit was een enorme dreun voor me, zeker omdat ik bezig was aan een goed seizoen”, zegt Goesten. “Ik wist even niet meer hoe het verder moest. Totdat mijn oude club Jan van Arckel aan de lijn hing.”

Zijn oude zondagclub en jeugdliefde uit Ammerzoden verleidde hem voor een rol als assistent-trainer bij het eerste en zodoende werd de geblesseerde aanvaller herenigd met zijn vriendengroep van Jan van Arckel, dat hij nog altijd beschouwt als zijn club. “Het voelde goed om wat voor de club te kunnen doen.” Na een paar maanden liet hoofdtrainer Erik Oeben de trainingen steeds vaker over aan Goesten en toen Oeben vanwege een nieuwe baan opstapte, werd Goesten zelfs ineens hoofdtrainer.

Het was het begin van een bijzondere periode die sprookjesachtig eindigde: met promotie naar de vierde klasse. Toen Goesten in februari instapte als hoofdtrainer, stond Jan van Arckel nog negende. In de maanden die volgde, viel alles op zijn plek voor de formatie van de jonge coach. Via een gescoorde omhaal van Niels Oltmans in de 96ste minuut kwalificeerde Jan van Arckel zich voor de nacompetitie. In een dubbele confrontatie met MEC’ 07 was het team van Goesten na een 4-4 en 0-0 gelijkspel na penalty’s de beste. “Voor dik duizend toeschouwers flikten we het met z’n allen, het was in één woord geweldig”, aldus Goesten.

Inmiddels is Goesten weer meer voetballer dan trainer. Bij Nivo Sparta gaat hij weliswaar de JO15-1 trainen, maar hij wil vooral belangrijk zijn voor het eerste team van de club. “Bij Roda Boys was ik voor mijn blessure topscorer en ik wil bij Nivo bewijzen dat ik na anderhalf jaar revalideren nog altijd kan scoren en belangrijk kan zijn voor de club.

En hoe moet Jan van Arckel nu verder? “Met Marco Loon hebben ze een goede nieuwe trainer gehaald. Ik ga als supporter vaak kijken hoe de club het doet in de vierde klasse.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.