De 45-jarige Huib van Hemert had vroeger een verschrikkelijke hekel aan voetbal maar heeft in de loop van de jaren toch zijn hobby van deze sport weten maken. Momenteel is het bestratingsbedrijf van Huib en zijn vrouw Karin de hoofdsponsor van de jeugdafdeling van vv GDC en verrichten zij nog verschillende vrijwilligerswerkzaamheden binnen de vereniging. Wij spraken met hen over het vrijwilligerswerk, de verbondenheid onderling bij vv GDC en het zijn van Hoofdsponsor.
Huib van Hemert – Verleden met voetbal
In het verleden heeft Van Hemert nooit zelf gevoetbald en had zelfs een hekel aan de sport. Zelfs wanneer een van zijn kinderen graag wilde gaan voetballen zag van Hemert er tegen op. Uiteindelijk zijn alle drie de kinderen terecht gekomen bij de dorpsclub uit Eethen en zo is hij bij het voetbal betrokken geraakt. Tegenwoordig zijn Huib en zijn vrouw elke zaterdag ochtend tot de avond bij de club aanwezig. ‘’Elke zaterdag ga ik in de ochtend mee met de jongste daarna met de middelste en in de middag bij het eerste kijken. En dan vaak in de avond ook nog voetbal kijken, voor ons is zaterdag echt de voetbaldag.’’
Hoofsponsor
Huib en zijn Karin vrouw zijn samen in het bezit van een bestratingsbedrijf en daarmee hoofdsponsor van de jeugd. Behalve sponsoren doen zij ook al het straatwerk bij de vereniging, zo hebben zij een aantal weken geleden een wandelpad langs het D-veld helemaal aangelegd, mocht er sneeuw liggen op het kunstveld zorgt Van Hemert dat het sneeuwvrij wordt gemaakt zodat er toch gevoetbald kan worden en zo zijn er nog wel een aantal dingen wat er voor de club wordt gedaan.
Karin van Hemert – Uit de hand gelopen hobby
‘’De voetbal is een uit de hand gelopen hobby voor ons’’. In het verleden is Karin actief zwemster geweest en het was daarom een logische beslissing om de kinderen na hun diploma op de zwemclub te houden. ‘’Toen de kinderen daarna wilde voetballen leek mij dat eerst niks maar ik dacht: laten we maar eens kijken, misschien vinden ze het na drie weken al niet meer leuk. Uiteindelijk is dat toch iets anders gelopen.’’ Sindsdien is Karin actief vrijwilliger bij de vereniging.
Vrijwilligerswerk
Een jaar of vier geleden heeft Karin met een aantal andere moeders een gesprek gehad over voetbalschoenen vanwege de prijs en het feit dat de kinderen zo hard groeien op jonge leeftijd. ‘’Wat moet je dan doen met al die schoenen die over zijn? Toen hebben we besloten om een 2ehands schoenen verkoop op te zetten binnen de club.’’ Momenteel gebeurt dit vier zaterdagochtenden op een jaar in de kantine. Dit is uiteindelijk uitgegroeid tot schoenen, scheenbeschermers en kleding.
‘’Alle opbrengsten gaan geheel naar de jeugd. Elke zomervakantie is er een voetbalkamp voor de jeugd en dan regelen wij dat er een buikschuif- en stormbaan aanwezig zijn. Behalve dit helpen we er ook veel mensen mee, voor een klein bedrag hebben ze bij ons al een mooi paar schoenen.’’ Behalve dit heeft Karin haar handen ook vol met de PR van de vereniging wat ze met een aantal andere mensen doet, ook zit ze sinds kort als enige vrouw in het bestuur van GDC.
Verbondenheid onderling
‘’Als je naar ons eerste elftal kijkt zijn dit allemaal jongens uit de omliggende dorpen. Die jongens zitten voor de wedstrijd bij elkaar en gaan ‘s avonds opstap, wanneer er andere clubs bij ons komen en dan met name eerste elftallen is dat meer ieder voor zich en zitten ze meer verspreid. Bij ons kent iedereen, iedereen en is de verbondenheid onderling erg sterk.’’
