Home Blog Pagina 1265

CvdW: v.v. Roda Boys – Voorbeschouwing komend weekend

Deze editie was v.v. Roda Boys de Club van de Week en komend weekend speelt het eerste elftal van de club thuis tegen Wilhelmina’26. De uitwedstrijd tegen Wilhelmina’26 op 27 januari 2018 eindigde in een gelijkspel (1-1).

Na de winterstop heeft v.v. Roda Boys zes wedstrijden gespeeld, waarin de club 13 van de mogelijke 18 punten wist te behalen. De eerste wedstrijd na de winterstop was uit tegen Wilhelmina’26 en bleef met een eindstand van 1-1 onbeslist. De vier wedstrijden die hierop volgden, werden allemaal gewonnen. Zo werd er punten gepakt tegen: Brederodes uit(1-7), Meerkerk uit (1-2), Woudrichem uit (0-2) en Drechtstreek uit (0-4). De wedstrijd thuis tegen Papendrecht van afgelopen dinsdag werd met 2-3 verloren. Deze wedstrijd werd grotendeels afgewerkt op 24 maart, maar werd een kwartier voor tijd gestaakt vanwege een blessure van de scheidsrechter. De tussenstand was toen 2-2.

Wilhelmina’26 heeft na de winterstop negen wedstrijden gespeeld en wist 14 van de mogelijke 27 punten te behalen. De eerste wedstrijd na de winterstop was thuis tegen Roda Boys en bleef met een eindstand van 1-1 onbeslist. Uit de zes wedstrijden die hierna volgden, wist Wilhelmina vier keer te winnen, maar werd er ook drie keer verloren. De volgende wedstrijden werden gewonnen: Woudrichem uit (2-3), Brederodes thuis (3-2), Heukelum uit (0-1) en SVW thuis (3-0). De wedstrijden die verloren gingen, zijn: Papendrecht thuis (1-2), Tricht thuis (2-3) en Nivo Sparta uit (4-0). De wedstrijd van afgelopen weekend thuis tegen Pelikaan bleef onbeslist (0-0).

 

 

Deze week is er gesproken met Adrie van de Laar, Jeroen van Driel en Jan van Eijndhoven over hun betrokkenheid, de club zelf en over hun rol binnen de club. Daarnaast is er aan de bovenstaande mensen ook gevraagd om een voorspelling te doen voor de wedstrijd v.v. Roda Boys – Wilhelmina’26.

 

De voorspellingen van de clubleden
Over de wedstrijd van aankomend weekend tegen Wilhelmina, had Adrie van de Laar het volgende te melden: ‘’Ik denk dat komend weekend een lastige wedstrijd gaat worden. Wilhelmina is een goede ploeg, ze zijn een stugge en fysiek sterke ploeg. We hebben zelf een goede ploeg en scoren iedere wedstrijd. Daarnaast hebben wij de laatste wedstrijden ook de nul kunnen houden. Wij zitten op het moment echt in een goede flow.’’

 

Jeroen van Driel verwacht een mooie derby. ”Wilhelmina is altijd een lastige tegenstander voor ons geweest. We zullen volle bak moeten gaan om de punten in eigen huis te houden en daar heb ik alle vertrouwen in.’’

 

Jan van Eijndhoven gaf aan dat als Roda Boys donderdag een goede training op de mat leggen, dat hij verwacht dat Roda Boys zaterdag de bittere nasmaak van de wedstrijd tegen Papendrecht kunnen wegspoelen. ”Ik verwacht eigenlijk best veel van de wedstrijd tegen Wilhelmina. Blijkbaar leeft er flink wat rivaliteit tussen Roda Boys en Wilhelmina. Zelf heb ik hier weinig last van, aangezien ik nog best nieuw ben bij de club. Wij gaan uiteraard gewoon voor de 3 punten, dan kunnen wij nog een rol blijven spelen in de strijd om het kampioenschap.’’

De voorspellingen voor de eindstand:
Adrie van de Laar:     2-0 voor v.v. Roda Boys.
Jeroen van Driel:       2-0 voor v.v. Roda Boys.
Jan van Eijndhoven: 3-1 voor v.v. Roda Boys.

Op de ranglijst is het verschil tussen beide clubs slechts drie punten in het voordeel van Roda Boys. Hoewel Roda Boys twee wedstrijden minder heeft gespeeld dan Wilhelmina’26, zal het toch een zeer belangrijke wedstrijd worden voor de club uit Aalst. Een overwinning tegen Wilhelmina betekent namelijk dat Roda Boys mee blijft doen in de strijd om het kampioenschap.

Het VoetbalJournaal bedankt v.v. Roda Boys voor haar medewerking en wenst de club veel succes in de strijd om het kampioenschap!

 

 

S.V. Aarlanderveen – SPV’81: 7-1

Kansloos ging de ploeg uit Polsbroek ten onder in de wedstrijd tegen de ploeg met kampioens-aspiraties uit Aarlanderveen. Met een gehavend team betrad SPV’81 de zichtbaar slechte grasmat bij de voetbalvereniging Aarlanderveen in het gelijknamige dorp.

Toen na tien minuten op ongelukkige wijze, een van richting veranderd schot het eerste doelpunt aantekende leek er nog niet veel aan de hand. Een schot op de paal door Ivo Sluijs, had enkele minuten later de wedstrijd een heel ander verloop kunnen bieden, een doelpunt bleef uit. Toen Aarlanderveen na enkele snelle counters en een kopbal uit een hoekschop de ruststand van 3-0 lieten opmaken leek de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld.

Toen na de thee enkele kansen voor de bezoekers met daarin één op één situaties voor de keeper van de gastploeg niet verzilvert werden, leek een flinke uitslag niet uitgesloten. Kwaliteit en conditie bleek de bottelnek te worden voor SPV. Met strijd hoog in het vaandel was het geen wedstrijd waarin schoonheid uitblonk. Een doelpuntenreeks tot de 85ste minuut bracht de stand op 7-0. De welverdiende eretreffer enkele minuten voor het fluitsignaal door Ivo Sluijs was meer dan verdiend voor een ploeg die letterlijk en figuurlijk strijdend ten onder was gegaan.

 

Purmersteijn weerstaat koploper SJC

Frustratie. Dat was na de wedstrijd tegen Purmersteijn het sleutelwoord. Want de frustratie droop er vanaf. Niet alleen bij de trainer. Zeker ook bij de spelers vooral ook bij veel supporters. Het verlies tegen  de club uit Purmerend kwam op de Lageweg aanvankelijk heel hard aan. Maar al gauw was ook een veel gehoorde opmerking: ‘verliezen is nooit de schuld van een scheidsrechter’.

Het leek een mooie middag te kunnen worden. Een lekker voorjaarszonnetje  en een heerlijke temperatuur. Hoewel iedereen vooraf al de nodige vraagtekens zette bij de conditie van het hoofdveld. Bepaald niet in optimale conditie gebracht voor dit belangrijke treffen. En hoewel spelers na de warming-up bedenkelijk keken geloofde niemand dat dit slechte veld een overwinning  van de zwart-witten in de weg zou kunnen staan.

Wel bleek dat er qua personele bezetting nogal wat  geïmproviseerd moest worden. Want de vorige week opgelopen blessures van Mike Verhoek en Marvin Sloos bleken toch zo ernstig dat spelen onmogelijk was. Waardoor Abbas Al Tamimy  samen met Juriaan van Duin, David Verweij en Jordy Groot de verdedigingslinie vormden.  Jeroen Dedel, spits Tom Duindam en Benji Broekhof  vormden de aanval. Bovendien ontbrak ook de geblesseerde Timo Ruigrok waardoor Rik van Dijk samen met Tom  Broekhuizen en Stef van der Zalm vanuit het middenveld de aanvalspatronen moesten gaan opzetten.

Purmersteijn liet al heel gauw blijken dat men niet van zin was om er een aantrekkelijke pot voetbal van te maken. Vanaf het eerste begin was vertragen troef. Bij iedere spel hervatting werd nadrukkelijk heel veel tijd genomen.  Bij spelhervattingen sjokten de middenvelders diagonaal over het veld om zich met de vrije trappen of corners bezig te houden. Een snel te herkennen strijdplan wat uiteindelijk ook nog eens de volle winst zou opleveren. Daartegenover stelde SJC vooral de eerste 20 minuten een redelijk aanvalsspel. Waarbij getracht werd Purmersteijn onder druk te houden.

In de 8e minuut al kreeg Jeroen Dedel een mogelijkheid op aangeven van Rick van Dijk. In die periode  was SJC de beter ploeg maar tot grote kansen kwam het niet. Pas in de 20e minuut deed zich voor Jeroen Dedel de 2e mogelijkheid voor en een minuut later een kans voor Stef van der Zalm. Maar resultaat  bracht dit niet. En plots stond er 0-1 op het scorebord nadat door matig optreden in de defensie een bal in eigen  doel werd gewerkt.

Na deze tegenslag  was het gebeurd met SJC.  Purmersteijn vertraagde zo mogelijk nog heviger en bij SJC ontbrak het niet aan strijdlust, maar tot aan de rust vooral aan creativiteit.

Wie had gedacht dat er na de thee een ander SJC het veld op zou komen kwam bedrogen uit.  De mannen van Polak vergaten de sterke punten te benutten, en  zochten heil in opportunistische pogingen. Naarmate de wedstrijd vorderde maakte de strijdlust bovendien plaats voor frustratie. Met als gevolg nauwelijks uitgespeelde mogelijkheden maar wel een waslijstje aan gele kaarten. Met als dieptepunt een rode kaart voor Dandy Steenvoorden nadat hij bij een luizige counter van Purmersteijn, met een wanhopige overtreding, erger moest voorkomen.

Ook het strijdplan van ‘alles of niets’ met eerst  David Verweij in de spits en later het volledig één op één  in de verdedigingslinie bracht niet het gewenste resultaat van een tegengoal. Het spel was en bleef fantasieloos en de verdediging van Purmersteijn  bleef eenvoudig overeind. En dus werd er opnieuw een nederlaag geleden.

De titel ‘man of the match’ moest in de ogen van veel  SJC-ers niet worden uitgereikt aan scheidsrechter Niels Zeeman uit Sneek. De man, die in 2008 nadrukkelijk in beeld  kwam nadat hij via cameraopnamen werd betrapt op het schoppen van een speler van SC Erica, leek SJC te willen benadelen door geen extra speeltijd toe te voegen aan de exact 90 minuten speeltijd. Mogelijk als gevolg van de heftige kritiek die hem tijdens de wedstrijd al ten deel viel.

Man of the match werd uiteindelijk de pupil van de week Ralph van Geldre. Hij was namelijk de enige SJCer die keeper Niel Post van Purmersteijn wist te verschalken. Na afloop was hij ook teleurgesteld over het resultaat maar liet weten deze middag tussen de selectiespelers wel veel plezier te hebben beleefd. Als fan van Messi en diens club Barcelona  houdt hij veel van technisch voetbal. En de bal met alle  handtekeningen van de SJC-spelers nam hij breed lachend in ontvangst.

 

 

Sander Fakkel streeft naar herkenbaar- en volwassenheid bij v.v. SHO

Bij v.v. SHO lopen dit seizoen korte en lange termijn door elkaar heen. De club zit midden in een omslag naar meer eigen jeugd in de hoofdmacht, maar wil dat schadevrij doen. “Op de korte termijn zullen we punten moeten pakken”, meent trainer Sander Fakkel.

De 37-jarige inwoner uit Hoogvliet maakt dit seizoen zijn debuut als hoofdtrainer. In Oud-Beijerland volgt hij Richard Middelkoop, die naar hoofdklasser Smitshoek vertrok, op. Fakkel, opgegroeid in Spijkenisse, heeft al een verleden bij v.v. SHO, waar hij vijf seizoenen werkzaam was. “Ik heb vooral de jeugd getraind en één seizoen ben ik assistent van toenmalig hoofdtrainer Jeroen Rijsdijk geweest”, vertelt hij.

“De club wist dat ik graag hoofdtrainer wilde worden. Mijn benoeming past in het beleid van de club om met meer eigen jeugdspelers te gaan spelen. Met een groot deel van die spelers heb ik in het verleden gewerkt, de club zag dat als een pré.”

Fakkel wist van tevoren dat het geen gemakkelijk seizoen zou worden. “Ik heb al eerder gezegd dat ik de eerste klasse B een ijzersterke competitie vind. Er zijn een paar sterke ploegen bijgekomen. Neemt niet weg dat de competitie tot nu toe voor ons teleurstellend verloopt. We hadden zeker niet verwacht dat we bij de onderste ploegen zouden staan. De realiteit is dat we degradatiekandidaat zijn.”

“We zitten midden in een omslag naar meer eigen jeugdspelers en dat proces is er één met vallen en opstaan. Als club willen we spelers ontwikkelen, maar tegelijkertijd moet je ook resultaten boeken. Punt pakken is korte termijn, een goed, georganiseerd elftal neerzetten is lange termijn, maar het moet wel allebei gebeuren. Daarbij hebben we bij SHO ook te maken met een bepaald verwachtingspatroon dat gebaseerd is op het verleden. Reëel is dat niet, omdat de situatie totaal anders is, maar SHO heeft die naam wel.”

Wat die ontwikkeling betreft zegt Fakkel eerlijk dat hij nog omvoldoende zijn stempel op v.v. SHO heeft weten te drukken. “Ik herken nog te weinig van mezelf in het elftal. We staan nog te ver af van een elftal dat zowel in verdedigend als in aanvallend opzicht domineert. Anders gezegd: er nog veel te veel verschil tussen de ene en andere wedstrijd. Het is té broos, niet volwassen genoeg.

Het gaat om vertrouwen, dingen durven. Zolang de resultaten uitblijven is het een lastig proces om spelers te overtuigen om in een spelsysteem te geloven. Die spelers zijn dan eerder geneigd juist aan dat spelsysteem te twijfelen. Daarin moeten we wat meer lef en durf tonen.”

Volgens Fakkel, die het hoofdtrainerschap van SHO combineert met een baan als leerkracht op basisschool De Plevier in Hoogvliet, is het voor spelers en trainer een leerzaam jaar. “Ik zeg bewust geen leerjaar, want dat is het niet. Het is leerzaam om de manier waarop het seizoen verloopt. Hoe ga je met  tegenslagen om, wat doe je met nederlagen. Dat geldt ook voor mijzelf. Ik denk dat ik als onervaren trainer nog beter mijn best moet doen om mijn spelers te overtuigen over het hoe en waarom van een speelwijze. Ik kan me voorstellen dat spelers eerder geneigd zijn trainers, met een reeks gerenommeerde clubs achter hun naam, sneller te volgen.”

 

V.v. Groote Lindt lijkt de weg kwijt

Op de eerste wat warmere dag van het jaar ontmoette v.v. Groote Lindt thuis het verrassend laag geklasseerde Alblasserdam. Het was echter Alblasserdam dat vele malen scherper aan het duel begon en direct het initiatief pakte. Het was aan routinier Raymond Klootwijk te danken dat de gasten niet al binnen 10 minuten de voorsprong pakten.

Daarna kwam er meer evenwicht en waren de kansen spaarzaam.  Het was Marcel van Berkel die halverwege de eerste helft met een kopbal het de lange keeper van Alblasserdam lastig maakte maar dat was het dan ook wel van de wel heel vrijblijvend spelende thuisclub.  En nadat de Lindt voor de zoveelste keer balverlies leed, was het Alblasserdam dat in de blessuretijd van de eerste helft de 0-1 binnenschoot.

In de rust had trainer Serge van den Hurk zijn mannen duidelijk aangemaand meer strijd te leveren en was er meer initiatief van de zijde van de Lindt te zien. Na enkele goede kansen niet benut te hebben was het Roel Peterse die na een mooie voorzet van Patrick Tukker hard en doeltreffend uithaalde : 1-1.   Wie dacht dat de Lindt hierna door zou drukken kwam bedrogen uit.  De goede openingsfase van de tweede helft kreeg geen vervolg en de ploeg grossierde wederom in veel balverlies. En omdat er veelal niet kort gedekt werd, kreeg Alblasserdam de kansen op een presenteerblaadje aangediend.

Het was geen verrassing dat uit een goed uitgespeelde aanval de 1-2 in de touwen werd gejaagd.  De nieuwe achterstand gaf de Lindt wel weer iets meer druk naar voren, maar dat gaf Alblasserdam de kans om te counteren.  Dat spelletje beheerst de ploeg goed, want in no time liep het uit naar een 1-4 overwinning.   Na eerdere flaters thuis tegen Asperen en onlangs Schelluinen, opnieuw een ruime thuisnederlaag voor Groote Lindt. Na een goede start van de competitie lijkt het er dus op dat Groote Lindt de weg kwijt lijkt te zijn. Aangezien in deze competitie vrijwel alle clubs dicht bij elkaar staan, is het van belang dat er weer een  driepunter behaald gaat worden. Aanstaande zaterdag speelt de ploeg uit bij DFC en zal er uit een ander vaatje getapt moeten worden om niet in de gevarenzone te geraken.

 

Kevin van Pelt (ZBC’97) naar v.v. Groote Lindt
Donderdag 5 april heeft Kevin van Pelt (29) bekend gemaakt, dat hij volgend seizoen deel gaat uitmaken van de A selectie van Groote Lindt. Kevin – aanvoerder en topscorer – maakte afgelopen zaterdag nog de beide doelpunten in de derby ZBC’97 – Groote Lindt. Voordat Kevin de overstap maakte naar ZBC’97 was hij selectiespeler van VVGZ. Direct na het zetten van de handtekeningen is Kevin voorgesteld aan de huidige selectie. De A selectie voor volgend seizoen krijgt met de komst van Kevin van Pelt steeds meer zijn definitieve vorm.

 

RSC Alliance gaat verder als zaterdagclub.

©Tekst: Van Boxtel Media

De Roosendaalse voetbalclub RSC Alliance gaat door als zaterdagvereniging. De binding met de jeugd heeft een belangrijke rol gespeeld in die keus. Alliance heeft momenteel een zaterdag- en zondagtak, maar kiest er tijdens het 100-jarige bestaan voor om in de toekomst alleen op zaterdag door te gaan.

“Vooral de binding met de jeugd en de andere leden binnen de club hopen wij door deze zet weer te versterken. Wij zullen op korte termijn meer bekendmaken over de verdere invulling en details. Die zijn in de afrondende fase en hebben nog heel even de tijd nodig”, laat het bestuur weten.

Zowel het zondag- als zaterdagteam van RSC Alliance speelt momenteel in de vierde klasse.

 

VV Zwaluwen zet breed in voor jeugdafdeling.

VV Zwaluwen heeft een hoog eisenpakket samengesteld voor de toekomst van de jeugdafdeling. De ambities van de Vlaardingse club zijn verpakt in drie speerpunten: samenleving, technisch vlak én waarden en normen. Jeugdvoorzitter Ashraf Yassen en hoofd jeugdopleiding Arno Kooij vertolken de voortrekkersrol.

De onlangs veertig geworden Yassen is als opvolger van Menno de Mol net begonnen aan zijn nieuwe klus. “Het is het klassieke verhaal, hé”, zegt hij. “Toen mijn zoontje bij Zwaluwen ging voetballen ben ik leider van zijn team, de F6, geworden. Toen even later de functie van F-coördinator vrijkwam, heb ik me daarvoor aangemeld. Ik heb in die hoedanigheid een goed kijkje in de keuken kunnen nemen en gezien wat er allemaal bij een club speelt.”

Voor de toekomst zet Zwaluwen breed in. “Een voetbalvereniging is tegenwoordig veel meer dan een training doen of wedstrijdje spelen. Als VV Zwaluwen willen we die meerwaarde creëren en zoeken we bewust de interactie met de gemeenschap”, zegt Yassen.

Waarden en normen nemen een prominente plaats in. “Niet voor niets één van onze speerpunten van het plan”, vervolgt Yassen. “We willen jeugdspelers goed gedrag bijbrengen. Dat betekent dat je als club corrigerend moet optreden als een speler de grens overschrijdt. Sommige trainers hebben bijvoorbeeld ingevoerd dat ze na iedere training of wedstrijd de trainer een handje geven. Dat heeft met goed fatsoen te maken. Ouders staan bij ons bij de wedstrijden en trainingen achter de hekken. Wie zich niet aan de regels houdt en wedstrijden of trainingen negatief beïnvloedt, wordt daarop door ons aangesproken. Dat staat allemaal goed uitgelegd in een brief die ze van ons mee naar huis krijgen.”

Met het vastleggen van de ervaren Arno Kooij (52 jaar, woonachtig in Berkel en Rodenrijs) zet Zwaluwen ook de sportieve ambities extra kracht bij. Yassen: “We hebben dit seizoen voor het eerst een onder 21-team. Dat moet als springplank fungeren naar het eerste elftal. We hopen zo die talenten net dat extra duwtje te geven dat nodig is om door te stomen naar Zwaluwen 1 of 2.”

“Een goede jeugdopleiding vraagt om visie, goede trainers en trainingen van niveau”, reageert Kooij. “Wat mij bij Zwaluwen opviel was het niveauverschil tussen de diverse lichtingen. De ene zat vol talent, de ander was veel magerder bezet. Dat grote verschil moet er uit”, stelt Kooij.

Hij ziet het ook als zijn taak de organisatie te stroomlijnen. “Er gebeurde veel goede dingen, maar de samenhang ontbrak af en toe. Het is belangrijk dat trainers van elkaar weten wat ze doen. Het is aan mij om die rode draad in de gaten te houden.”

De trainers hoeven van Kooij geen uitgeschreven trainingen te verwachten. “Daarin laat ik trainers vrij. Ik ga ze geen oefenstof voorkauwen, wel de grote lijnen. Ik zal de trainers regelmatig vragen waarom ze iets doen. Uiteindelijk moet de oefenstof passen bij wat de groep op dat moment nodig heeft.”

 

CvdW: v.v. Roda Boys – Jan van Eijndhoven

Jan van Eijndhoven (55) is sinds dit seizoen actief als assistent-trainer bij v.v. Roda Boys. Van Eijndhoven is zijn hele leven al gepassioneerd over voetbal. Zelf heeft hij lang gevoetbald als speler. Het hoogste niveau wat hij als speler heeft weten te behalen is de 2e klasse van de KNVB. Na zijn carrière als speler is van Eijndhoven, naar eigen zeggen, besmet geraakt met het trainersvirus.
CvdW v.v. Roda Boys - Jan van Eijndhoven
Jan van Eijndhoven heeft als hoofdtrainer al tal van clubs onder zijn hoede gehad. Maar op het moment staat hij aangegeven als de assistent-trainer bij het eerste elftal van v.v. Roda Boys, waar Frank Brands actief is als de hoofdtrainer. ‘’Ondanks het feit dat Frank staat aangeschreven als de hoofdtrainer, doen wij alles samen en in overleg. Wij werken gewoon op basis van gelijkheid.’’ gaf Van Eijndhoven aan.

Samenwerking met Brands
De twee kenden elkaar al voordat zij samen aan de slag gingen bij de club uit Aalst. Voordat het tweetal bij Roda Boys arriveerde, hebben zij al drie jaar samengewerkt bij RKSV Schijndel. ‘’De samenwerking beviel wederzijds zo goed, dat toen Brands bij Roda Boys kwam, heeft hij vrij snel mijn naam laten vallen en ik heb besloten om hem te volgen. Ik had ook andere opties om zelf weer als hoofdtrainer aan de slag te gaan, maar nogmaals de samenwerking beviel mij zo goed waardoor ik niet lang over de keuze hoefde na te denken.’’

V.v. Roda Boys en de vrijwilligers
Vorig jaar hebben zowel Brands als van Eijndhoven een sabbatical gehouden. Tijdens hun sabbatical heeft het tweetal enkele wedstrijden van Roda Boys bezocht. ‘’Wij zagen toen dat de accommodatie en de velden wel een renovatie konden gebruiken. Dit werd uitgevoerd door heel veel vrijwilligers.’’

Van Eijndhoven: ‘’Als je dan ziet, terwijl je met de voorbereiding bezig bent, dat de laatste hand al aan deze renovatie wordt gelegd, dan kan je daar alleen maar respect voor hebben. Zeker voor de wijze waarop dit tot stand is gekomen. De vrijwilligers hebben heel vaak hun hart op hun tong, maar ze zetten zich enorm in voor de club. Dit vind ik echt heel mooi.’’

Zowel Brands als van Eijndhoven kijken verder dan alleen het eerste elftal en praten ook met de vrijwilligers over wat zij tot stand hebben gebracht. ‘’Toen het sportpark opnieuw geopend werd, merkte ik toch dat daar bij veel mensen flink wat emotie bij kwam kijken.’’

Verwachting komend weekend
Dinsdagavond moest de club uit Aalst de gestaakte wedstrijd tegen Papendrecht uitspelen. Deze wedstrijd werd op 24 maart een kwartier voor tijd gestaakt door een blessure van de scheidsrechter bij een tussenstand van 2-2. Jan van Eijndhoven had het volgende te zeggen over de wedstrijd van dinsdagavond. ‘’Helaas heeft Papendrecht nog weten te scoren, waardoor wij die wedstrijd niet winnend hebben kunnen afsluiten.’’

Vooruitkijkend naar de wedstrijd van komend weekend tegen Wilhelmina’26, had van Eijndhoven het volgende te melden: ‘’Als wij donderdag een goede training op de mat leggen, dan verwacht ik dat wij zaterdag de bittere nasmaak van gisteren kunnen wegspoelen. Ik verwacht eigenlijk best veel van de wedstrijd tegen Wilhelmina.’’

‘’Blijkbaar leeft er flink wat rivaliteit tussen Roda Boys en Wilhelmina. Zelf heb ik hier weinig last van, aangezien ik nog best nieuw ben bij de club. Wij gaan uiteraard gewoon voor de 3 punten, dan kunnen wij nog een rol blijven spelen in de strijd om het kampioenschap.’’

Jan van Eijndhoven voorspelt een 3-1 overwinning voor v.v. Roda Boys.

CvdW v.v. Roda Boys - Jan van Eijndhoven

 

VV De Zwerver verlengt contract Edward Knook en stelt Guido Luiten aan als trainer JO-19.

VV De Zwerver heeft op 29 maart het contract van de hoofdtrainer Edward Knook met twee jaar verlengd. “Nadat Edward eind vorig seizoen vervroegd instapte bij ons en samen met zijn assistent Dennis Verkaik de Zwerver heeft weten te behouden voor de derde klasse, zijn we dit seizoen een nieuwe weg ingeslagen.”

De selectie herbergt momenteel een goede balans van ervaren jongens die al jaren bij de club spelen of zijn teruggekeerd op de Schans en een aantal jongens die doorgestroomd zijn uit de eigen jeugd. De ruimte en begeleiding die Edward deze jongens biedt om aan te haken bij de selectie en hen ook de mogelijkheid geeft om te voetballen in een selectie, past precies bij de ambities en uitstraling welke wij als De Zwerver willen hebben. We zijn blij dat we dus kunnen melden dat we met Edward tot overeenstemming zijn gekomen om ook de komende twee jaar op de Schans als hoofdtrainer te willen werken” aldus het bestuur van De Zwerver.

Daarnaast heeft VV De Zwerver gisterenavond Guido Luiten aangesteld als trainer van de Zwerver JO-19 voor het komende seizoen. Samen met mede eerste elftal speler Robert Kuipers, welke als assistent trainer zal gaan fungeren bij JO-19, heeft De Zwerver met Guido een trainer aangesteld met een rijk verleden bij De Zwerver en een brok aan (voetbal)ervaring.

“We zien als bestuur van VV De Zwerver met de aanstelling van Guido en Robert bij de jeugd in combinatie met Edward als hoofdtrainer, dat we een goede ambitieuze trainersstaf in huis hebben welke alle mogelijkheden bieden voor een mooie voetbaltoekomst op de Schans”.

Vrouwenafdeling TSV Theole ‘groeit als kool’

De vrouwentak van voetbalvereniging Theole is in twee jaar tijd uitgegroeid tot een serieus onderdeel van de club uit Tiel. Met in bijna elke leeftijdscategorie een team, een dameselftal en een ploeg voor vrouwen die de dertig zijn gepasseerd, is TSV Theole een voorbeeld voor veel clubs.

“Het idee ontstond twee jaar geleden, toen een vriendin tegen me zei dat ze het zo jammer vond dat ze bij Theole niet kon voetballen. Haar vriend speelde daar en zij wilde ook graag in een damesteam van TSV Theole voetballen”, vertelt Danny Verhoef, de 32-jarige algemeen coördinator van de damesafdeling van Theole. “Ik dacht: weet je wat, waarom proberen we het niet gewoon? Toen zijn we er samen mee begonnen, hebben we een oproep op Facebook gezet, zijn we persberichten gaan versturen en sponsoren gaan zoeken.”

Verhoef, die zelf in het vijfde elftal van Theole speelt, werd verbaasd door de voorspoedige start van de damesafdeling. “De meiden die zich aanmeldden vonden het volgens mij gewoon leuk om met andere beginners samen te spelen. De meesten hadden nog nooit serieus gevoetbald.” Overigens had Theole al wel wat vrouwelijke leden. “Maar die speelden allemaal in jongensteams. Dat kan ook, maar sommige meiden spelen liever alleen met meisjes. Dan heerst er toch een wat andere sfeer in een team, dat geeft ze blijkbaar een vertrouwder gevoel.” Hij denkt dat de goede naam van Theole als club ook meegeholpen heeft bij het opbouwen van de vrouwentak.

Twee jaar na dat begin heeft de vrouwentak al een flinke status opgebouwd bij TSV Theole. De meiden krijgen dezelfde faciliteiten, begeleiding en mogelijkheden aangeboden als de jongens. “Daarnaast hebben wij met Daniëlle Vermeulen een heel prettig uithangbord.” Vermeulen heeft een voetbalschool, speelde zelf in de Eredivisie en begeleidt trainers van de meisjes- en dameselftallen bij Theole.

Inmiddels behoort Theole tot de grootste verenigingen qua vrouwenvoetbal van de regio. “We groeien als kool.” De club heeft in de MO11 en MO13 twee teams, bij de MO15, MO17, senioren en 30-plussers één team. Bij elkaar zijn er dus acht teams ontstaan in twee jaar tijd, met ongeveer 130 leden. “Daar komt na de winterstop waarschijnlijk nog een MO9 bij ook. Dat is uniek in de regio. Zo uniek, dat die meisjes in een jongenscompetitie moeten spelen omdat er geen andere tegenstanders zijn.”

Qua niveau kan het vrouwenvoetbal bij Theole nog een stuk beter. Maar dat is ook niet zo gek, gezien het feit dat de meesten voor het eerst serieus kennismaken met voetbal en de basis nog moeten leren. “Het is grappig om te zien dat bij nieuwe teams de resultaten in het eerste seizoen vaak tegenvallen, waarna ze in het tweede seizoen heel goed presteren. Een voorbeeld daarvan is de MO11-1. Die verloren bijna alles dik in het eerste jaar, maar zijn in het tweede seizoen kampioen geworden. Zo ging dat ook bij de M017. De senioren verloren in het eerste seizoen ook veel, waren vorig jaar een stabiele middenmoter en draaien nu weer prima mee in de competitie.”

Theole richt zich vooral op de ontwikkeling van het individu. “Die staat voorop, wij willen elke speelster beter maken. Daarom is het voor ons minder belangrijk of een team kampioen wordt, zolang we maar progressie zien bij de voetbalsters. Zo kunnen we ook een hele goede speelster uit een bepaalde leeftijdscategorie naar een ouder of jongensteam verplaatsen, als ze daar meer kan leren. We willen alles uit die meiden halen.”

In de toekomst willen Verhoef en de rest van Theole minimaal twee teams per leeftijdscategorie hebben. Op die manier kunnen ze prestatief en recreatief voetbal goed scheiden. “Wij zijn al goed op weg met die doelstelling. Ik ben echter vooral blij met de bereidheid om elkaar te helpen. Als de ene trainer een training moet missen, staan er drie anderen klaar om hem te vervangen. De sfeer is gewoon heel goed.”

Die trainers zijn vrijwilligers die via Theole de mogelijkheid krijgen de nodige trainersdiploma’s te behalen, zoals Iwan Arisse van de MO15 in deze krant ook uitlegt. Verhoef merkt dat de vrouwentak echt serieus wordt genomen binnen de vereniging en is daar best trots op. “Twee jaar geleden werd er nog een beetje lacherig over het vrouwenvoetbal gedaan, maar inmiddels is het echt een volwaardig deel van de vereniging geworden. Je kunt niet meer om onze vrouwenafdeling heen. Dat is mooi om te zien.”

 

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.