Sander Koeleman verbond onlangs zijn nabije toekomst aan die van FC ’s-Gravenzande. De stylist uit Delft, linkermiddenvelder op sportpark Juliana, verlengde zijn contract tot en met de zomer van 2021. “Het is geen straf om hier oud te worden.”
Voordat hij zijn handtekening zette onder de nieuwe verbintenis dacht Koeleman nog eens goed en diep na. “Ik ben nu achtentwintig en in de kracht van mijn leven. Als ik nog een stapje hoger had gewild, had het komende zomer moeten gebeuren. Daar was ik me zeer bewust van. Ik heb alle plussen en minnen tegenover elkaar gezet en kwam al snel tot de conclusie dat ik het bij FC ’s-Gravenzande goed heb. Er staat een geweldig complex, als voetballer heb je de beschikking over fantastische faciliteiten. De club wil zich steeds ontwikkelen. De visie die daarbij wordt gehanteerd spreekt me aan. De mensen zijn hier altijd goed voor me geweest. De supporters, ze hebben me altijd gesteund. Ik speel in een leuk elftal. Ik denk niet dat ik dat bij een andere club ook allemaal krijg.”
Koeleman, opgegroeid en nog altijd woonachtig in Delft, kwam zes seizoenen geleden in het kielzog van trainer Robin Knoester mee naar ’s-Gravenzande. “De club was bezig een switch te maken. In plaats van spelers van naam werd gekozen om wat jongere spelers aan te trekken. Ik speelde bij Robin bij Vitesse Delft. Scheveningen had ook interesse, maar dat speelde in de Topklasse. Ik zou daar meer voor de breedte gehaald worden. Ik zou me daar een plek naar de basis moeten vechten, ik dacht dat mijn kansen bij FC ’s-Gravenzande om snel bij de eerste elf te komen groter waren. Wat ook meespeelde, was de mogelijkheid die bij ’s-Gravenzande werd geboden om extra techniektraining te volgen. Dat paste precies in mijn straatje.”
Chris Kronshorst
De technicus pur sang groeide namelijk op met de lessen en oefeningen van Chris Kronshorst. De Delftse techniektrainer ontfermde zich al over de 12-jarige Koeleman. “Hij heeft mij geleerd om meester te worden over de bal”, zegt de sales- en marketingmedewerker van een groothandel in koeltechnische producten in Barendrecht. “Chris leerde je geen trucjes. Ik zie wel eens bij sommige voetbalschoten een driedubbele schaar, maar wat heb je daar aan? Hij bracht je functionele techniek bij, de bal aannemen waardoor hij meteen goed ligt voor een vervolgactie. Voor mij zijn die trainingen heel belangrijk geweest. Het heeft mij gevormd als voetballer. De essentie in mijn spel is op techniek gebaseerd.”
Hij kan zich voorstellen dat de supporters van FC ’s-Gravenzande wel eens ‘gek’ van hem worden. “Ik ben zeker niet het type ‘mouwen opstropen en bal veroveren’” En gniffelend: “Negen van de tien wedstrijden blijft mijn broekje helemaal schoon. Het is heel lang geleden dat ik een sliding heb gemaakt.”
“Dat past ook helemaal niet bij mij. Het was mijn eerste of tweede seizoen, dat weet ik niet meer, maar ik zat niet lekker in de wedstrijd. Om dat te compenseren ben ik de raarste capriolen gaan uithalen. Slidings maken, echt buffelen. Het was zo erg dat Robin Knoester in de rust naar me toe kwam en vroeg ik alsjeblieft weer normaal kon gaan doen, haha.”
Sindsdien blijft Koeleman dicht bij zichzelf als voetballer. “Ik doe heus mijn verdedigende taken, maar ik moet zorgen voor het verzorgde voetbal.”
Hij geniet van de successen van FC ’s-Gravenzande dit seizoen in de hoofdklasse. “Er wordt altijd gezegd dat het tweede seizoen altijd moeilijker is, maar we draaien knap bovenin mee. We stonden nog een tijdje tweede. Jammer genoeg zijn we na die slechte reeks voor de winterstop, met vier nederlagen, wat afgezakt. Al met al zijn we bezig aan een goed seizoen. Het elftal is goed in balans. Het is een voordeel dat we al een paar jaar in nagenoeg dezelfde samenstelling spelen. Als er versterkingen komen zijn dat gerichte versterkingen. De trainer past ook perfect bij de ploeg. Hij voelt de oudere, maar ook de jongere spelers goed aan.” Continuïteit is volgens Koeleman het toverwoord voor de ontwikkeling van FC ’s-Gravenzande. “Dat een groot deel van de spelers voor langere tijd is vastgelegd, geeft wel aan dat de leiding verder kijkt dan dit seizoen. In die visie past ook de keuze voor Wilfred Elzinga als trainer. Hij was weliswaar profvoetballer geweest, maar had nog niet een grote naam als trainer in de amateurwereld. De clubleiding zag echter zijn capaciteiten en durfde het ook aan om hem aan te stellen.”
