Home Blog Pagina 11

Kleurrijke Celton Biai maakt snel naam

0

Lang vertoefde hij in de schaduw van voorgangers als Luca Plogmann en Liam Bossin. Maar eenmaal uit die schaduw liet doelman Celton Biai de spotlights bij FC Dordrecht op hem rusten om daarbij in een rap tempo naam te maken.

DORDRECHT – FC Dordrecht heeft de afgelopen seizoenen patent op keepers die nadrukkelijk in het oog springen met hun kwaliteiten. Luca Plogmann, die vorig jaar als huurling van Go Ahead Eagles naar de Krommedijk kwam, bleek een toonbeeld van Duitse degelijkheid onder de Dordtse lat. En bij aanvang van het seizoen dat inmiddels (net) achter ons ligt, werd Liam Bossin als een verloren zoon onthaald in de Merwestad. De Iers-Belgische goalie pakte bij zijn terugkeer de draad weer op waar hij die bij zijn kortstondige vertrek naar België had laten liggen, maakte indruk en verdiende een overgang naar Feyenoord.

Tegenover dat vertrek stond de komst van Mannou Berger, die de weg andersom (van Feyenoord naar FC Dordrecht) bewandelde, maar bij zijn aankomst in de Drechtsteden nog niet fit genoeg bleek. En dus lag de weg open voor Celton Biai, de doelman met roots in Guinee-Bissau maar ook met een Portugese nationaliteit die begin 2024 van Vitoria Guimaraes naar Dordrecht was gekomen met een transferwaarde van 1 miljoen achter zijn naam.

,,Vanuit Portugal kwam ik in Nederland in koude omstandigheden binnen, dat was voor mij wel even flink wennen’’, keek hij later op zijn opmerkelijke entree terug. Een entree in relatieve stilte, want tot een concurrentiestrijd om de keeperspositie kwam het niet. Plogmann behield tot en met de play-offs zijn plek onder de lat, Biai kreeg in het seizoen 2023-2024 louter speelminuten in het laatste reguliere competitieduel uit bij Jong FC Utrecht (1-1). ,,Een debuut dat toen naar meer smaakte.’’

Een herhaling van zetten leek het echter voor Biai te worden toen Liam Bossin zich opnieuw, na het faillissement van Oostende, bij de Dordtse selectie voegde en nieuwe trainer Melvin Boel de keuze voor de publiekslieveling maakte.

De kaarten kwamen echter anders te liggen toen samenwerkingspartner Feyenoord zich op de lijn meldde met de al eerder gememoreerde plottwist rondom Bossin. Die transfer opende de weg van Biai naar het Dordtse basisteam.

Biai had in de eerste seizoenshelft alleen gekeept tegen Jong FC Utrecht (in eigen huis) en in de verloren bekerwedstrijd bij Noordwijk. Eind januari kreeg hij de kans, in de Gelredome bij Vitesse. Een avond waar hij indruk maakte met zijn reddingen maar ook met zijn presentatie. Zo behandelde hij zichzelf bij een krampaanval. ,,Die krampaanval was niet zo vreemd, want ik had natuurlijk lang niet gespeeld. En van de entourage in Arnhem was ik niet zo onder de indruk. Natuurlijk, er zaten veel mensen maar ik heb wedstrijden gespeeld met veel meer publiek in Portugal.’’

De kleurrijke sluitpost was dan ook niet nerveus geweest voor het eerste optreden na het vertrek van collega Bossin. ,,Ik wist dat ik klaar moest zijn als er een beroep op mij gedaan zou worden. In Arnhem heb ik destijds meteen aangetoond dat ik klaar was om de nummer 1-positie onder de lat in te nemen.’’

Samenwerking

En in rap tempo veroverde Biai nadien de harten van de supporters van FC Dordrecht. Zoals in de uitwedstrijd bij Helmond Sport, waar hij met enkele geweldige reflexen de 0-1 overwinning veiligstelde. Met zijn reddingen, zijn verre uittrappen, zijn uitstraling en winnaarsmentaliteit werd Biai zo’n beetje per week geliefder bij de aanhang. En hij maakte, net als zijn voorgangers, stappen onder de vleugels van keeperstrainer Rody Hoegee. ,,Ik heb veel van Liam Bossin, een monster in doel maar in positieve zin, geleerd. Maar de samenwerking met Rody is ook heel goed. Liam sprak vaak over zijn keepersvader als hij het over Rody hnad, maar zo zie ik hem ook wel. Hij is altijd bereid om je aan te horen, werkt keihard aan de verbeterpunten en zet je op scherp.’’

Daarnaast bleek de samenwerking ook goed in de voorbereiding op cruciale wedstrijden. Tijdens de play-offontmoeting in eigen huis kon Biai op zijn bidon aflezen welke hoek strafschopnemer Ralf Seuntjens zou kiezen. De informatie bleek te kloppen. ,,Toewerken naar een wedstrijd eist ook discipline en dan is het mooi als het goed uitpakt.’’

In Tilburg koos hij driemaal de goede hoek, maar kwam er geen beslissende redding. En dus eindigde het seizoen van Biai zonder de verwezenlijking van zijn droom: promotie naar de eredivisie. ,,Vanaf het begin heb ik die droom gehad. Maar ik weet zeker dat die ooit gerealiseerd gaat worden.’’

Klik op FC Dordrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dordrecht voor meer informatie over de club.

Danny Makkelie (even terug) bij Wieldrecht

0

De Dordtse toparbiter Danny Makkelie floot ooit zijn eerste officiële wedstrijd bij Wieldrecht. De gelouterde arbiter met veel internationale ervaring en optredens in de Champions League en op grote titeltoernooien (WK en EK) begon zijn roemruchte scheidsrechtersloopbaan ooit bij het derde team van Wieldrecht.

DORDRECHT – Zijn komst naar een avond, georganiseerd door de gemeente Dordrecht en in het teken van DordtSport, voelde dan ook een beetje als een korte terugkeer op zeer bekend terrein voor Makkelie. Hij gaf acte de présence op het terrein als ambassadeur van het Sportlief-programma. Die ambassadeursrol weerhield Makkelie, die door het AD onlangs werd uitgeroepen tot arbiter van het jaar in de eredivisie, er niet van om even tijd te nemen voor een meet&greet-sessie met enkele jeugdleden van Wieldrecht. Ayden, Liam, Marit, Noah en Sem vingen de toparbiter bij binnenkomst op. Zij vielen meteen met hun stoere en herkenbare tenues in de smaak bij Danny Makkelie, die ook gewillig met het ‘ontvangscomité’ poseerde voor de foto.

Tijdens de avond werd echter ook veel informatie gedeeld. Wieldrecht zoomde in op het opzetten van de (vrijwilligers)pool, de lessen die tot nu toe getrokken konden worden en het succes waarover veel andere verenigingen regelmatig bij Wieldrecht aankloppen omdat zij meer willen weten. Daarbij kreeg de gastvereniging van deze avond een groots compliment van Makkelie, die vertelde dat Wieldrecht in Nederland de enige vereniging is die het zo goed voor elkaar heeft. Niet alleen qua vrijwilligersinzet, maar ook op scheidsrechtersgebied. Makkelijk sprak daarbij de verwachting uit dat minimaal één van de leden van de club in de toekomst in de eredivisie actief zal zijn als scheidsrechter.

Makkelie gold daarbij natuurlijk als sprekend voorbeeld, die bewezen heeft dat een carrière die start bij het derde team van Wieldrecht – dat toen op een hoog niveau actief was – kan leiden tot een prachtige ontwikkeling op de lange termijn. De grote gast van de avond en ambassadeur liet Wieldrecht niet met lege handen achter. Hij zette zijn handtekening op één van de herkenbare shirts. Het tricot krijgt een mooi plekje op het wedstrijdsecretariaat als herinnering aan deze even nuttige als boeiende avond, die voor Wieldrecht een mooi verloop kende.

Klik op vv Wieldrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wieldrecht voor meer informatie over de club.

Gillard maakt rentree aan Smitsweg

0

Op technisch gebied gaat er bij Wieldrecht in het nieuwe seizoen flink wat veranderen bij de hoogste teams. Eén van de meest opmerkelijke veranderingen: Romano Gilaard treedt opnieuw aan als hoofdtrainer aan de Smitsweg, maar dit keer niet als interim maar als hoofdverantwoordelijke.

DORDRECHT – Met de aankondiging van Paul Koster dat hij aan het einde van het seizoen het trainerschap bij Wieldrecht zou neerleggen om meer tijd voor zichzelf en zijn gezin te creëeren, wist de technische commissie van de Smitswegclub dat er met volle kracht aan de opvolging gewerkt zou  moeten worden.

In de afgelopen maanden kreeg het technische plaatje in rap tempo gestalte. Met daarbij de opmerkelijke rentree van Romano Gilaard. Nadat hij in het seizoen van het tussentijdse afscheid van Pippy Pruymboom was doorgeschoven vanuit het tweede team naar de hoofdmacht van Wieldrecht, verkaste Gilaard naar stadgenoot Oranje Wit waar hij de onder 23 onder zijn hoede nam. In het eerste jaar reikte hij meteen naar de titel met dat team.

Lastig

Gilaard was destijds interim-trainer bij Wieldrecht op het moment dat de invulling voor het seizoen erna al was gedaan met de aanstelling van Paul Koster. Stiekem, zo gaf hij toen aan, hoopte hij  toen al op een voortzetting met een vaste aanstelling. De keus viel echter op de meer ervaren Paul Koster, bovendien als oud-speler kind van de club.

,,Vanuit clubs gezien is dat best begrijpelijk, maar met andere jonge trainers heb ik het er wel eens over hoe lastig het is om in die trainerscarrousel te komen’’, liet Gilaard toen doorschemeren. ,,Jeffrey Monster, Björn Vlasblom en Vincent de Klerk hebben die kans gelukkig wel gekregen als dertiger, maar ook dat zijn mannen met een bekende naam in de regio. Ik heb niet die achtergrond als speler en dan moet je dus hopen dat een club jou het vertrouwen durft te geven.’’

Die kans kwam er dus toch met terugwerkende kracht, want als potentiële opvolger van Paul Koster bleek hij tijdens de gesprekken met Wieldrecht het best bij de ambities van de derdeklasser te passen.

Reserves

Dat is niet de enige wijziging in de technische staf bij Wieldrecht, waar Gilaard een spiksplinternieuwe assistent naast zich krijgt. Wieldrecht legde namelijk Ferry den Breejen vast. Volgend seizoen zal hoofdtrainer Romano Gillaard bijgestaan worden door assistent Ferry den Breejen. Den Breejen is geen onbekende in het Dordtse voetbal. Als speler was hij actief voor de eerste elftallen van Dubbeldam, RCD en GSC/ODS. Bij laatstgenoemde vereniging was hij ook medeverantwoordelijk voor het tweede elftal als trainer.

Ook bij het tweede team zal een nieuw gezicht voor de groep staan. Wieldrecht stelde namelijk Perry Bakema als trainer van de ‘reserves’ aan. Bakema heeft verschillende jeugdelftallen bij clubs als ASWH, Oranje Wit en FC Dordrecht getraind. Daarna is hij overgestapt naar het seniorenvoetbal waar hij trainer was van het tweede team van Sliedrecht dat in de hoofdklasse uitkwam. Ook deed hij ervaring op als hoofdtrainer bij Lekkerkerk, dat op dat moment uitkwam in de derde klasse. Daarnaast was Bakema actief als trainersbegeleider.  In het dagelijks leven is Perry Bakema werkzaam als docent lichamelijke opvoeding. Als inwoner van de wijk Sterrenburg kan hij op de fiets naar Wieldrecht om het tweede te trainen en te coachen. Dat team zal in het komende seizoen in de reserve hoofdklasse uitkomen.

Klik op vv Wieldrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wieldrecht voor meer informatie over de club.

Jan Pruymboom maakt de veertig jaar vol

0

Jan Pruymboom en SSW zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat werd eind mei nog eens extra benadrukt door het feit dat de voorzitter van de Zeehavenlaanclub de veertig jaar als bestuurlijk boegbeeld volmaakte.

Vier decennia staat de nestor van de club al aan het roer van SSW en eigenlijk kan niemand zich meer de Zebra’s zonder Jan Pruymboom voorstellen. Want ook anno 2025 is Pruymboom nog steeds enorm betrokken bij alles wat zich binnen de vereniging afspeelt. Zijn staat van dienst binnen de verenging maar ook binnen voetbalstad Dordrecht leverde hem al eerder de sportprijs van de stad Dordrecht op. Maar de godfather van SSW, zoals hij liefkozend genoemd wordt, en één van de langst zittende voorzitters in het Nederlandse amateurvoetbal, kreeg bij het bereiken van weer een nieuwe mijlpaal ook landelijke erkenning. Uit handen van Sander van Beuzekom ontving Jan Pruymboom de bescheiden die horen bij de status van lid van verdienste. Een machtige erkenning voor veertig jaar clubleiderschap.

Op een mooie avond met veel vertegenwoordigers van diverse collega-clubs was het daarmee nog niet gedaan voor Pruymboom. Van de Verenigde Senioren Partij Dordrecht kreeg de preses een taart toebedeeld en die geste kon hij absoluut waarderen. En Pruymboom liet in niets merken dat het eindpunt van zijn voorzitterschap al aanstaande is…..

Klik op SSW voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SSW voor meer informatie over de club.

SSW slaat ambitieuze weg in

0

SSW bivakkeert op dit moment nog in de kelder van het zaterdagamateurvoetbal, maar daar komt op (zeer) korte termijn onbetwist verandering in. De Zeehavenlaanclub steekt de ambities niet onder stoelen of banken en gaat volgend seizoen met nieuwe trainer Pippy Pruymboom aan het roer (verder) de weg omhoog inslaan.

DORDRECHT – Bij het ter perse gaan van deze voorjaarseditie van het Voetbaljournaal was de uitkomst van het huidige seizoen nog onduidelijk voor SSW. Door het net mislopen van de titel, die op de laatste speeldag in blessuretijd door concurrent DVO’60 werd geclaimd, werd de formatie van huidige trainer Pieterman van Kooten naar de nacompetitie doorverwezen.

Of beter gezegd: één finalewedstrijd, want als nummer twee van de competitie in de vijfde klasse B mochten de ‘Zebra’s’ meteen naar het eindstadium van de nacompetitie doorstoten. ,,We hebben er alles aan gedaan om DVO’60 tot het laatste moment op te jagen, maar het is net niet genoeg gebleken. We hebben het in een eerder stadium laten liggen’’, stelde Van Kooten.

De gehele tweede helft van de competitie was SSW in de achtervolging op DVO’60, dat in de laatste minuten van het seizoen toch onder de druk leek te bezwijken bij Rillandia. Met een ultieme krachtsinspanning slaagde de koploper erin om toch nog met 1-2 te winnen in blessuretijd en daarmee een stokje te steken voor een Dordts kampioenfeestje.

,,We weten exact waar we het zelf hebben laten liggen’’, redeneerde Pieterman van Kooten bij de eindafrekening. ,,Tegen SPS verspeelden we een 3-0 voorsprong, waardoor we onnodig gelijkspeelden en tegen Rillandia stonden we met 4-2 voor waarna het alsnog 4-4 werd. In die wedstrijden zijn we tegen puntenverlies aangelopen, die heel duur bleek te zijn. Maar ook de twee gelijke spelen tegen stadgenoot FC Dordrecht, dat zeker in de tweede helft van het seizoen helemaal de kluts kwijt was, hebben ons de das omgedaan. En het zal er wel mee te maken hebben dat het een stadsderby was, maar tegen ons heeft FC Dordrecht tweemaal vol gas gespeeld.’’

Bij de eindafrekening kwam SSW, dat de magische grens van 100 doelpunten doorbrak op de slotdag van de competitie dankzij de 5-0 overwinning bij Lepelstraatse Boys, twee punten tekort om zich uiteindelijk tot kampioen én vierdeklasser te mogen kronen. De helft van die grote doelpuntenproductie werd overigens voor rekening genomen door de onbetwiste topschutter van de stad Dordrecht, Jessy van Kooten (foto) die maar liefst 52 treffers produceerde in de afgelopen competitiejaargang. ,,Aanvallend hebben we een ongelooflijk goed jaar gedraaid. Als ploeg verdienen we het ook om een klasse hoger te gaan spelen, al zullen we daarvoor nog één keer aan de bak moeten (tegen Rood Wit Vlijmen of Noordeloos, zoals het er bij het ter perse gaan van deze krant uitzage, red.). En ik zou het mooi vinden om mijn opvolger Pip een vierdeklasser na te laten’’ , stelde Pieterman van Kooten, die komend seizoen betrokken blijft in de technische staf en het tweede team voor zijn rekening gaat nemen.

Want ook als de missie dit jaar alsnog niet slaagt, dan wacht SSW een prachtige voetbaltoekomst. In maart van dit jaar werd al door de club gecommuniceerd dat Pippy Pruymboom, oud-speler van de club en in het afgelopen seizoen werkzaam geweest bij stadgenoot GSC/ODS, als trainer aan de slag zou gaan bij zijn eerste voetballiefde. In het kielzog van Pruymboom zouden Rik Kramer (GSC/ODS),
Matthew van der Linden (GSC/ODS), Regga Regales (GSC/ODS), Patrick Stoel (GSC/ODS), William Darjij (GSC/ODS), Shurandy Martis (Wieldrecht) en Lowell Baarends (Wieldrecht) naar SSW verkassen. Die kwaliteitsimpuls zorgt ervoor dat SSW op voorhand, of het nu in de vierde of vijfde klasse uitkomst, over een ijzersterke selectie zal gaan beschikken.

,,De sfeer in de vereniging is heel positief, dat is mooi om te zien’’, oordeelde Pieterman van Kooten. ,,We hopen ook dat het aantal jeugdspelers in de komende tijd nog wat zal toenemen zodat we wat meer aansluiting krijgen in de diverse leeftijdscategorieën. We willen in elk geval stappen omhoog gaan maken en dat is na de afgelopen jaren op het laagste niveau in het zaterdagamateurvoetbal een mooi vooruitzicht.’’

Klik op SSW voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SSW voor meer informatie over de club.

Nieuwbouw krijgt prachtig vorm

0

Dubbeldam geeft regelmatig een inkijkje op social media over de vorderingen van de nieuwbouw op sportpark Schenkeldijk. Via Facebook en Instagram worden de volgers nauwlettend op de hoogte gebracht van het bouwproces. Ook worden er regelmatig dronebeelden gedeeld, die van bovenaf ook een duidelijk beeld geven omtrent hoe de nieuwe accommodatie er straks uit gaat zien.

In de afgelopen maanden werd er keihard gewerkt aan de voortgang van het gebouw, dat steeds nadrukkelijker de contouren is gaan aannemen. Nadat in februari de volledige staalconstructie van de eerste verdieping was neergezet, lijkt het wel alsof de bouw in een stroomversnelling is geraakt want in ijltempo krijgt het onderkomen steeds fraaiere vormen aangemeten.

De kantine, die aan weerszijden terrassen krijgt, ziet er op de beelden al indrukwekkend uit. In de afgelopen weken werd er zowel binnen als buiten keihard gewerkt aan de voortgang. Inmiddels is de schuifpui een feit en zijn zo’n beetje alle deuren en ramen aangebracht. De bouwers liggen daarmee perfect op schema: na lang wachten krijgt Dubbeldam een complex om U tegen te zeggen.

Klik op vv Dubbeldam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Dubbeldam voor meer informatie over de club.

Jubileumjaar met sportief ‘happy end’

0

Oranje Wit heeft zich eind mei, drie weken na het vieren van het honderdjarig jubileum, kunnen handhaven in de eerste klasse C. De ploeg van Björn Vlasblom eindigde door twee overwinningen in de laatste twee duels uiteindelijk op de tiende plaats, een punt boven de degradatiestreep.

DORDRECHT – Het waren zenuwslopende maanden voor veel Oranje Witters. Begin mei vierde de grootste vereniging uit de regio het honderdjarig jubileum met een driedaags festival op het hoofdveld, maar ondertussen moest de hoofdmacht van hoofdtrainer Björn Vlasblom en assistent Rob van der Veen zich nog wel zien te handhaven in 1C. Daar slaagde Oranje Wit op zaterdag 24 mei uiteindelijk in, maar het kostte wel bloed, zweet en tranen.

De opluchting was dan ook groot na de 2-0 zege op het al gedegradeerde Spartaan’20, de club uit Rotterdam-Zuid die vorig jaar nog net te sterk bleek voor Oranje Wit in 2F. Oranje Wit promoveerde vervolgens via de nacompetitie, waarin IFC in de finale werd verslagen. Oranje Wit leverde daarna wel flink wat goals in, want spits Brandon Könemann stopte, aanvallende middenvelder Mike Langerak vertrok naar SVW en in de eerste competitiewedstrijd liep buitenspeler Job de Geus een vervelende enkelblessure op die hem het hele seizoen parten bleef spelen.

Problemen

Eind goed, al goed voor trainer Björn Vlasblom en zijn selectie. „We horen op dit niveau thuis als vereniging en als selectie, maar we hebben het onszelf te moeilijk gemaakt’’, oordeelde Vlasblom. ,,Er viel het hele seizoen geen peil op te trekken qua resultaten. Niet alleen bij ons, eigenlijk in de hele competitie. Dat maakte het ook wel een mooie competitie, maar wel alleen als je uiteindelijk aan de goede kant van de ranglijst staat. Dat is ons gelukt, maar ik blijf erbij dat we onszelf nooit in deze problemen hadden hoeven brengen.”

Vlasblom (35) was in zijn eerste seizoen als hoofdtrainer van Oranje Wit de gevierde man met promotie. Dit seizoen kreeg hij ook de nodige kritiek van veel kanten, vooral vanwege de vele wisselingen in het team. „Dat is het moeilijkste wat er is voor een trainer, vasthouden aan je plan als de resultaten niet goed zijn. Als je constant hetzelfde blijft doen en resultaten blijven uit vinden mensen het ook vreemd, dus met matige resultaten kun je het eigenlijk nooit goed doen”, zegt hij.

„Ik denk wel dat we het dit seizoen hebben kunnen redden omdat we terug kunnen vallen op zoveel spelers. Het liefst werk je zoveel mogelijk met een vaste kern, maar veel spelers zijn op hun manier toch erg belangrijk geweest. Mike Muijen vaak in zijn rol als invaller door wedstrijden open te breken met zijn snelheid, maar bijvoorbeeld ook Julian Trebels die in de laatste twee duels nog erg belangrijk was met zijn energie op linksback.”

Spanningsveld

Vlasblom twijfelde gedurende het seizoen regelmatig aan een goede afloop. „Maar dat kun je als trainer natuurlijk nooit uitspreken of uitstralen richting je groep, je moet er altijd voor zorgen dat iedereen geloof houdt. Je zit constant met het spanningsveld tussen de druk verhogen of de druk eraf halen. In mijn eerste seizoen speelden we om promotie, maar dat is een hele andere druk dan als je tegen degradatie speelt. Dan hoef je niemand te motiveren, want dan wil iedereen onderdeel zijn van het succes”, zegt Vlasblom.

Dit seizoen was dus een stuk zwaarder, vooral in mentaal opzicht. „Tegen Papendrecht gingen we twee keer koppie onder, na die 2-0 nederlaag daar in maart hebben we ook een stevig gesprek gevoerd met de hele groep. Thuis hebben we veel wedstrijden gehad met heel veel kansen waarin we maar niet tot scoren kwamen. De 0-1 nederlaag tegen Sparta, een week na het jubileumfeest, was wel symbolisch voor hoe moeilijk we tot scoren kwamen dit seizoen. Het laatste halfuur constant in de aanval en zeker tien goede kansen, maar toch niet scoren. Toen zag het er even slecht uit, maar dankzij de zeges op Spijkenisse (van 2-0 achter naar 2-4 winst, red.) en Spartaan’20 hebben we het toch gered”, sprak een opgeluchte Vlasblom na het laatste fluitsignaal.

Het is ook maar net hoe je dit seizoen van Oranje Wit wil beschouwen. Thomas Schalekamp heeft in de competitie helemaal niet gescoord, Marwan Amraoui sloot in januari aan en kwam uiteindelijk tot drie goals. Zijn hakbal tegen Spartaan’20 op de slotdag was wel van grote waarde. „Als je puur naar die statistieken kijkt kun je ook zeggen dat het een wonder is dat we er direct in zijn gebleven. Dat gebrek aan scorend vermogen heeft het er natuurlijk niet makkelijker op gemaakt voor iedereen. Ik hoop dat we volgend seizoen met Joey van Gennip en Dylan de Melo meer doelpunten in de ploeg hebben. Waar ik ook op hoop is dat Job de Geus en Pascal van der Kooij (op foto in actie tegen Heinenoord, red.) weer helemaal zonder fysieke klachten kunnen spelen, dat is dit seizoen ook nauwelijks het geval geweest. En verder hoop ik dat de backs Joris in ‘t Veld en Duane Wolleswinkel weer echt kunnen aansluiten. Twee talentvolle jongens, maar daar heb ik als trainer nog niet mee kunnen werken door de kruisbandblessures die ze in 2023 hebben opgelopen”, zegt Vlasblom, die blij is dat ondanks de degradatiezorgen veel belangrijke spelers toch al vroeg aangaven bij de club te blijven. „Dat is een goed signaal geweest en heeft ook voor rust gezorgd. De club leeft, dat hebben we tijdens het jubileumfeest wel gezien.”

Voor meer artikelen over SV Oranje Wit klik hier.
Voor meer informatie over SV Oranje Wit klik hier.

Oktay Karaca maakt ommezwaai

0

Eigenlijk was Oktay Karaca vorig jaar al gestopt als speler van de hoofdmacht van RCD, maar ook in het voorbije seizoen liet hij nog wel eens zijn neus zien in het elftal van vertrekkend trainer John de Wit. Komend seizoen meet de routinier zich echter een andere rol aan: die van trainer van de JO19-1 van de Racing Club.

DORDRECHT –  Oktay Karaca richtte zich in het voorbije seizoen al nadrukkelijk op het volgende voetbalhoofdstuk in zijn leven. Karaca (37) deed, met verschillende anderen binnen RCD, de cursus VC1-junioren en keek tegelijkertijd mee over de schouder van hoofdtrainer John de Wit om de fijne kneepjes van het trainersvak onder de knie te krijgen. ,,Maar af en toe was bij het eerste toch de nood aan de man en was mijn inzet toch weer gevraagd. Gelukkig hebben we er met elkaar voor kunnen zorgen dat RCD – straks als enige club op zondag – in de vierde klasse is gebleven.’’

Het trainerschap lonkt nu echter nog nadrukkelijker, omdat de gelouterde speler zich straks over de toekomstige hoofdmachtspelers van RCD gaat ontfermen. ,,Er is mij in het verleden wel eens gevraagd of het trainerschap niets voor mij was. Die vraag heb ik me ook gesteld en ik kwam tot de conclusie dat ik op dat gebied ook wilde ontwikkelen’’, vertelt de vader van vier dochters, die op vijfjarige leeftijd bij RCD terechtkwam en tussendoor uitstapjes maakte naar clubs als OMC en GSC. ,,Bovendien is het trainerschap ook een manier om wat terug te doen voor de vereniging.’’

Simeone

Daarbij wil Oktay Karaca graag een steentje bijdragen aan de ontwikkeling van spelers die op termijn moeten doorstromen – net zoals hij ooit deed – naar het eerste elftal. ,,Het doel is om de spelers van de onder 19 dichter bij de selectie te gaan brengen’’, geeft hij duidelijk aan. ,,Ik vind het ook een mooie leeftijdscategorie, want het zijn stuk voor stuk jongens die al de nodige ervaring hebben opgedaan. Aan mij is het om hen klaar te stomen op weg naar het voetballen in de senioren. Daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen. Ik heb me de afgelopen periode al goed kunnen oriënteren op de selectie waar ik straks mee ga werken. Ik denk dat er een mooie mix staat, waarmee ik aan de slag kan gaan.’’

Karaca stond zelf bekend als een voetballer met gogme, iemand die het spelletje zag maar ook intens beleefde. ,,Hoe ik mijn ploeg straks het liefst wil laten spelen? Ik vind Atletico Madrid wel een mooi referentiekader. Een ploeg die bij vlagen mooi kan voetballen, maar ook kan controleren. Of ik dan de rol van Diego Simeone ga vervullen langs de kant. Ik hoop dat ik toch wat rustiger ben. Wat ik voor type trainer zal zijn? Dat vind ik een lastige vraag. Dan moet je me volgend jaar rond deze tijd maar eens over terugbellen dan heb ik een jaar ervaring achter de rug haha.’’

Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD

Leslie Engelen is als trainer meegegroeid

0

De vrouwen van RCD kraaiden dit seizoen nadrukkelijk victorie. Met grote overmacht werd het kampioenschap in de vierde klasse binnengehaald, waarbij de concurrentie bijna verpulverd werd. Het succes straalt ook af op trainer Leslie Engelen, die met sommige speelsters van de vrouwenhoofdmacht ‘meegroeide’.

DORDRECHT – Tijdens de coronapandemie in 2021, toen het voetbal weer even stil kwam te liggen, stond Leslie Engelen nog voor de groep bij de meiden onder 19. ,,Op dat moment was ik al zo’n zeven jaar als trainer bezig. Ik begeleidde onder andere mijn dochter Neve en ben steeds met haar naar een oudere leeftijdscategorie meegeschoven.’’

Hoewel zijn dochter inmiddels een jaar of twee gestopt is met voetballen, was dat voor Engelen geen reden om te stoppen met het trainerschap. De inmiddels 53-jarige keuzeheer schoof vanuit de jeugdopleiding van de meiden door naar de vrouwenhoofdmacht. ,,Daar zitten speelsters bij die ik al lange periode onder mijn hoede heb gehad. Dat is mooi om die ontwikkeling bij die speelsters meegemaakt te hebben.’’

Tweede titel

Tijdens het interview in 2021 twijfelde Engelen nog of hij de stap van de meiden naar de vrouwen zou maken als trainer. ,,Achteraf bezien ben ik blij dat ik die stap toch gemaakt heb, want voor mij geldt ook dat ik als trainer eigenlijk meegegroeid ben. Ooit ben ik begonnen bij de onder 11, dan ben je als trainer natuurlijk op een hele andere manier bezig met een team. Bovendien heb ik het nog steeds hartstikke goed naar mijn zin bij het team en plak ik er ook volgend jaar gewoon weer een seizoen aan vast.’’

Dat Engelen die trainerscarrière voortzet, is niet verbazingwekkend want met de vrouwen van RCD heeft hij de wind in de rug. De formatie boekte alweer de tweede titel in successie en ontsteeg nadrukkelijk en letterlijk de vierde klasse in het huidige seizoen. ,,We hebben slechts één keer verloren in het afgelopen seizoen dat we kampioen werden en dat was eigenlijk te wijten aan het feit dat we op dat moment nogal wat speelsters misten. We hebben echt bewezen dat we de sterkste zijn en hebben aan de lopende band gescoord. Na het duel met Hardinxveld waren we al verzekerd van het kampioenschap en dat hebben we na de laatste wedstrijd nog eens extra gevierd.’’

Benieuwd is Engelen hoe zijn selectie zich volgend jaar in de derde klasse zal manifesteren. ,,We hebben nog niet geoefend tegen clubs van dat niveau, dus ik ben ook wel benieuwd hoe het is als we met betere ploegen geconfronteerd worden. Er zullen wat wijzigingen in de selectie zijn, maar we gaan er weer een mooi jaar van maken.’’

Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD

Gerde voorlopig laatste aanwinst

0

Het einde van de overschrijvingsperiode is nog niet in zicht, maar duidelijk is wel dat de selectie van SC Emma een transformatie zal doormaken. In de afgelopen periode presenteerde de club met de regelmaat van de klok nieuwe spelers die straks onder de nieuwe trainer Patrick van Ditten zullen gaan knokken voor een basisplaats.

De laatste aanwinst die Emma net voor het begin van de nacompetitie presenteerde, was Timo Gerde (foto). Met Gerde keert in elk geval een bekend gezicht terug op het sportpark aan de Reeweg. ,,In mijn jeugd ben ik begonnen bij SC Emma. Na een aantal seizoenen ben ik naar het toenmalige OMC, dat momenteel als FC Dordrecht (amateurs) door het leven gaat, gegaan en ook heb ik nog bij RCD in de jeugd gespeeld. In de afgelopen jaren ben ik actief geweest bij EBOH. Ik kies nu voor
SC Emma omdat ik er begonnen ben en de mogelijkheid krijg om in de selectie te gaan spelen.

Ik heb altijd al een keer terug willen keren naar de club waar ik begonnen ben en hoop dat we er een mooie tijd van gaan maken”, liet Gerde bij zijn presentatie – uiteraard met het shirt van Emma in de handen – weten.

Klik op SC Emma voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Emma voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.