Je plezier kwijtraken in hetgeen je eigenlijk het liefste doet. Het overkwam Niek Trappenburg (30) van ASV Arkel. De 30-jarige legde de lat te hoog voor zichzelf, waardoor hij zijn plezier voor het voetbal verloor. Maar nu, bij zijn vertrouwde club, heeft hij de reden teruggevonden waarom hij als kleine jongen zo graag voetbalde. “Het klinkt misschien gek, maar dit voelt een beetje als een tweede jeugd.”
Zijn voetbalreis begon in de jeugd van GJS, waar hij met name in de JO17-1 op een competitief niveau speelde. “Dat was een geweldige tijd. We speelden in de derde divisie tegen clubs als PSV en andere BVO’s. Maar na dat seizoen begonnen we vaker te verliezen, en door mijn drang om te presteren verdween het plezier.”
In die periode kwam Trappenburg via goed contact met Remie Schuurman in aanraking met het zaalvoetbal bij Jogadores CF. Die connectie speelde uiteindelijk een belangrijke rol in zijn overstap van de jeugd van GJS naar het eerste elftal van ASV Arkel.
Bij Arkel kwam Trappenburg in goede handen terecht. Jerome Ceton was daar namelijk de hoofdtrainer. Het klikte tussen de twee en, niet onbelangrijk, Trappenburg speelde direct alle wedstrijden. Toch veranderde de situatie na zijn vierde seizoen. “We werden kampioen, maar met de komst van een nieuwe trainer belandde ik op de bank. Ook dat jaar pakten we de titel, maar omdat ik nauwelijks in actie kwam, voelde ik me geen onderdeel van het team. Dat knaagde aan mijn zelfvertrouwen en ging ten koste van mijn mindset. Uiteindelijk besloot ik te stoppen, ik was klaar met voetbal.”
Trappenburg geeft toe dat zijn prestatiedrang hem vaak in de weg zat. “Ik denk dat die drang altijd de boosdoener is geweest, waardoor ik niet altijd mijn beste spel kon laten zien. Daarnaast had ik zo nu en dan blessures, en in de senioren kampte ik lange tijd met een hardnekkige bilblessure, waardoor ik een periode niet volledig topfit was.”
Twee jaar lang stond hij aan de kant, maar een definitief afscheid van het voetbal bleek onmogelijk. “Ik betrapte mezelf erop dat ik hele dagen voetbal op tv keek en bleef volgen hoe clubs in de regio presteerden. Na twee jaar besloot ik terug te keren. Eerder had ik al contact gehad met trainer Tutu N’Dona, die mij hielp de voetbalschoenen weer uit de kast te halen.”
Bij SVW maakte hij een seizoen lang kennis met het niveau van de eerste klasse. “Dat was een totaal andere ervaring dan ik gewend was. De sportparken waar je komt, de faciliteiten, alles is veel groter. Pas dan zie je hoe groot het amateurvoetbal eigenlijk is. Het was een geweldige tijd met een leuke spelersgroep en een hoog niveau in zowel trainingen als wedstrijden. Aanvankelijk begon ik op de bank, maar wist ik toch de nodige speelminuten mee te pakken. Toch wilde ik meer, dus besloot ik een stap terug te doen.”
Na één seizoen keerde hij terug naar ASV Arkel, waar inmiddels ook oud-trainer Jerome Ceton weer aan het roer stond. “Nu speel ik elke wedstrijd als centraal verdediger en voel me als een vis in het water. Het vuur is terug, en het voelt echt als een tweede jeugd. Mijn vertrouwen is hersteld, en ik geniet weer van het spel. Het belangrijkste is om plezier te behouden en een groeimindset te hebben. De prestaties volgen dan vanzelf.”
Klik op ASV Arkel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ASV Arkel voor meer informatie over de club.
