Bezig aan zijn laatste maanden bij de club, hoopt Paul van der Donk zijn periode bij vijfdeklasser SSC’55 op een mooie manier af te kunnen sluiten. Want na drie jaar bouwen aan een jong en talentvol team, moet dit seizoen de kers op de taart worden gezet. “Promoveren is het enige dat telt!”
De start van de competitie, is wat dat betreft veelbelovend, vertelt de 48-jarige Van der Donk. “Voetballend staat het goed en we geven weinig weg. Alleen scoren we niet makkelijk. En we moeten compleet zien te blijven.” Want dat laatste, is nog wel een dingetje. “Als ons dat lukt, zit het er zeker in.” Promotie, dan wel te verstaan. “De groep is er klaar voor! We moeten gewoon ons ding blijven doen.”
Fijne trainer
Eigenlijk precies, wat ze sinds zijn aanstelling hebben gedaan. “We hebben drie jaar lang gebouwd aan een jong team, nu is het moment om de vruchten daarvan te plukken.” In zijn laatste seizoen bij de club dus. “Dan heb ik het in totaal vier jaar gedaan. Terwijl ik denk dat de houdbaarheidsdatum van een trainer, vaak maximaal drie jaar is.” Toch wilde SSC’55 graag nog een vierde seizoen, vertelt hij. “Het gaat goed, dus wil je verlengen? Vroegen ze.” En goed, ging het afgelopen jaar. “Uiteindelijk werden we tweede en grepen we in de nacompetitie net naast promotie.” In de finale, om precies te zijn. “Als we tien keer tegen die tegenstander spelen, winnen we denk ik zeven keer. Nu kregen we rood…” Een flinke teleurstelling, zo memoreert hij. “Maar dat hoort er ook bij. Huilen en lachen zitten vaak dicht bij elkaar in het voetbal.” Toch overheerst bij Van der Donk over het algemeen, vooral de trots. Mede vanwege de uitgesproken waardering van staf, club en spelers. “Als ze zeggen dat je een fijne trainer bent, heb je toch iets goed gedaan.” Spreekt ook uit het verlengen van zijn contract. “Ik had ook contact met andere clubs, want wilde graag wel een keer een stap maken. Het liefste naar een zondagclub, zodat ik op zaterdag bij mijn kinderen kan gaan kijken. Die wil ik ook graag zien voetballen.” Want, zo herinnert Van der Donk uit zijn eigen tijd. “Mijn vader kwam ook altijd bij mij kijken, dat vond ik heel fijn. Inmiddels is hij overleden, dan ga je over dat soort dingen nadenken.” Maar gemakkelijk, is dat vinden van een zondagclub niet, heeft de inwoner van Drunen gemerkt. “Je komt daar niet zo makkelijk binnen. Er wordt door zondagclubs, maar weinig naar zaterdagclubs gekeken.” Heel erg, vond hij dat overigens niet. “Ik had en heb het ontzettend goed naar mijn zin bij SSC’55. Het is een fantastische club, dus spijt, heb ik daar absoluut niet van.”
Over vijf jaar
Helemaal, omdat de trainer weet waar hij ruim drie jaar geleden aan begon. “We zijn echt gaan bouwen aan een jong team. De oudere spelers stopten en we hadden geen JO19.” Met een degradatie in zijn tweede jaar, tot gevolg. “In dat seizoen zijn we echt gaan verjongen. Door de versterkte degradatie, slaagden we er toen net niet in om in die vierde klasse te blijven.” Toch spreek hij van een leerzaam jaar. “Ik heb het toen ook gewoon naar mijn zin gehad, omdat we echt attractief voetbal speelden en onszelf aan het ontwikkelen waren.” Die stapjes ziet Van der Donk zijn ploeg ook nu, nog altijd maken. “Ondanks dat we nog steeds het jongste team van de competitie hebben, gaan spelers dingen in het veld nu sneller herkennen.” En dus, durft de oefenmeester wel een gewaagde uitspraak aan: “Over vijf jaar speelt SSC’55 in de derde of vierde klasse.” Want, zo redeneert hij. “Er komt een goede lichting van de JO17 aan én je wordt op die manier aantrekkelijker voor de regio. Ook omdat de club een hoop leuke dingen organiseert.” Zoals wellicht een promotiefeestje. Hoe gaat Van der Donk dat dit seizoen voor elkaar zien te krijgen? “Tegenwoordig ben je als trainer bijna een soort manager, dus ik probeer heel veel met mijn spelers te communiceren. Daar ben ik ook sterk in.” Want, zo omschrijft hij zichzelf. “Ik ben wel echt een clubmens. Kan me eigenlijk overal thuis voelen. Zo heb ik het ook goed naar mijn zin gehad bij RFC, Achilles Veen, Roda Boys en Almkerk.” En los van het sociale. “Houd ik van duidelijkheid. Ik ben scherp en direct, en heb altijd een plan.” Afhankelijk van zijn spelers. “Je moet het bij iedereen anders brengen.” Wie weet, bij welke club Van der Donk dat volgend seizoen als trainer doet. “Ik wil graag een keer naar een tweede- of derdeklasser.” De lijntjes, zijn alvast uitgegooid. “Liever geen zaterdag, maar als er nu echt een heel leuke tweedeklasser komt…” Aan zijn vrouw en kinderen, ligt het in ieder geval niet. “Die vinden dat ik lekker training moet blijven geven, ook al is dat bij een zaterdagclub.” Begonnen als hoofdtrainer op zijn 41ste en oorspronkelijk afkomstig uit Heeswijk-Dinther, licht Van der Donk tot slot één klein tipje van de sluier. “Dan kun je wel invullen welke club me trekt…”
Klik hier voor meer artikelen over SSC’55
Klik hier voor meer informatie over SSC’55
