Home Blog Pagina 12

Verzorgster Rowana Stenzel op haar plek bij RKVV Koewacht

KOEWACHT – Min of meer toevallig kwam Rowana Stenzel (32) terecht bij RKVV Koewacht. Haar man Mike maakte drie seizoenen geleden de overstap van RIA W naar het vlassersdorp en in zijn kielzog ging Rowana mee. Inmiddels is ze al twee seizoenen verzorgster en sinds dit seizoen ook elftalleidster bij het eerste elftal.

“Het eerste seizoen toen Mike bij Koewacht speelde stond ik als supporter langs de lijn. En gezien ik bij RIA W ook de rol van verzorgster had was de vraag vanuit Koewacht een logische. En als ik er dan toch ben, dan kan ik me best ook maar wat nuttig maken toch? Bovendien vind ik het voetbalspelletje enorm leuk en doe het graag.”

Rowana en Mike wonen in Westdorpe, waar Mike zowel bij het eerste als tweede team voetbalde voordat hij de overstap naar de Sportpark Berlaere maakte. “Via het tweede elftal rolde ik eigenlijke en beetje in de rol van verzorgster. Ik had een Sportopleiding afgerond en daarbij medical taping en sportmassage als basisvak gehad. Op die manier kon ik een stukje vanuit mijn studie toepassen terwijl ik naar mijn vriend kon kijken langs de lijn. En dat ben ik uiteindelijk bij Koewacht dus ook gaan doen.”

Daar kwam ze terecht via voorzitter Diego de Vliegher. “Ik werk als beveiliger bij Mammoet en kwam zo in gesprek met Diego die daar ook. Of Mike interesse had in een overstap. Zo is het contact gelegd en ben ik uiteindelijk ook bij de club binnen. En het bevalt ons uitstekend. We zijn enorm goed ontvangen. Koewacht is een heel huiselijke en warme club. De communicatie is daar echt super en dat is toch enorm belangrijk.”

In de seizoenen dat Rowana als verzorgster langs de lijn staat heeft ze gelukkig nog niet te maken gehad met ernstige kwetsuren. “Nee, gelukkig maar. De eerste zorg verlenen waar nodig is voor mij iets wat ik leuk vind om te kunnen doen. Verdediger Justin Martinet studeert fysiotherapie en is degene die de bredere kennis heeft. Sinds dit seizoen ben ik ook deel verantwoordelijk voor de zaken rondom het elftal zoals het wedstrijdformulier en andere kleine taken. Dit doe ik om trainer Rudy Govaert te ontlasten. Alle handjes kunnen van waarde zijn om de zaken rondom het elftal goed te regelen en dat doen ik graag.”

Op haar zestiende kwam de van oorsprong Terneuzense terecht bij v.v. Terneuzen via een maatschappelijke stage. “Dat was leuk en ik ben toen flink wat jaren actief gebleven binnen het jeugdvoetbal. Van de C2 tot en met de A2 was ik verzorgster en assistent-trainer bij Terneuzense Boys. En nog één seizoen als hoofdtrainster bij de A2 waarin we kampioen werden. Later ben ik natuurlijk via Mike altijd bij het voetbalspelletje betrokken gebleven. En dat doen we intensief want Mike voetbalt ook samen met mijn broer in de zaal en dan sta ik altijd op de tribune. Voetbal neemt dus in ons leven een prominente plek in.”

Bij Koewacht is het dit seizoen afwachten wat het allemaal gaat brengen. “We zijn wat spelers kwijtgeraakt. Aan andere clubs of jongens zijn gestopt. Daar zijn een paar gasten voor teruggekomen maar hoe het plaatje in elkaar gaat vallen is afwachten. Wanneer we rond de vijfde of zesde plek kunnen spelen dan doen we het erg goed denk ik. Daarbij hoop ik persoonlijk vooral ook op een seizoen zonder zware blessures. Als dat allemaal lukt dan zou ik erg blij zijn.”

Klik op RKVV Koewacht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVV Koewacht voor meer informatie over de club.

 

FC Dordrecht JO13-1 speelt bij VV Papendrecht

Voetbalvereniging Papendrecht is verheugd te kunnen melden dat de samenwerking met FC Dordrecht in het seizoen 2025-2026 wordt voortgezet. Met dit partnerschap zet de club een belangrijke stap vooruit op het gebied van jeugdopleidingen, talentontwikkeling en regionale samenwerking.

De samenwerking kreeg recent een extra impuls doordat VV Papendrecht haar accommodatie beschikbaar heeft gesteld als thuisbasis voor de JO13-1 van FC Dordrecht. Dit betekent dat op sportpark Slobbengors regelmatig wedstrijden worden gespeeld tegen teams van gerenommeerde profclubs als Feyenoord, NAC Breda, Willem II, Roda JC, MVV en Fortuna Sittard. Voorafgaand aan de wedstrijd ontbijten de spelers van FC Dordrecht in de kantine van VV Papendrecht.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Verslag: Excelsior’20-Victoria’04

In Schiedam moest Victoria’04 de drie punten aan de tegenstander laten. In de eerste helft bouwde Excelsior’20 een licht veldoverwicht op. Victoria’04 trachtte in de omschakeling iets terug te doen, doch liep zich telkens vast in de hechte verdediging van de thuisclub.

In de openingsfase was Owen Passon dichtbij een treffer, hetgeen in de eerste rondgang nagenoeg het enige wapenfeit was voor de Vlaardingse bezoekers. Na 40 minuten spelen zette Victoria’04 een aanval op, maar verloor de bal op het middenveld. Excelsior’20 profiteerde volop, want counterde meteen naar de 1-0 voorsprong. 

Na de pauze trachtte Victoria’04 de bakens te verzetten. Naar mate de wedstrijd vorderde kwamen de Vlaardingers beter in het spel en ook vaker voor het doel van Excelsior’20. Goede mogelijkheden om de gelijkmaker te scoren bleven onbenut, want Björn Verschoor (schot hoog over), Ronaldo Lindeborg (stuit op de doelman), Owen Passon (kopbal in handen van de doelman) en Bob Planken (schot rakelings naast) verzuimden de trekker over te halen. 

Aan de overzijde kwam het op de counter spelende Excelsior’20 enkele keren gevaarlijk door in het strafschopgebied van Victoria’04, maar wist de score niet te verdubbelen. De Vlaardingse formatie, dat weliswaar een doelpunt verdiende, moest wederom pijnlijk genoegen nemen met een 1-0 nederlaag.

Selectie Victoria’04: Gilmario Correia dos Santos, Nick Rutten, Jur de Visser, Björn Verschoor, Mitchell van der Hoeven, Owen Passon (83: Lizandro Niewold), Raphael van Doorn (70: Diego Rivas), Jeroen de Lely (70: Joery Kaashoek), Ronaldo Lindeborg, Vico Senchi, Bob Planken.

Meer informatie over Victoria ’04? Klik hier.
Meer artikelen over Victoria ’04? Klik hier

Leuke keepersclinic bij VV Papendrecht

Op zondagochtend 12 oktober organiseerden Voetbalvereniging Papendrecht en Straver Keepersschool een clinic voor jeugdkeepers. De kinderen werden om 9.50 uur op het zonnige kunstgrasveld van het Slobbengors verwacht. Door de trainers waren al enkele oefeningen voorbereid.

Om 10.00 uur werd begonnen met een actieve warming-up zodat de doelverdedigers lekker warm werden. Daarna volgde er een circuittraining met verschillende onderdelen. Daarbij kwam van alles aan bod zoals het insnijden van de bal, 1 op 1, passen en vooral heel veel duiken. Tevens werd veel feedback gegeven over bijvoorbeeld de positionering in het doel en de houding van de keeper. Na ruim anderhalf uur keihard werken was het tijd om met zijn allen af te sluiten. Tegen het middaguur en keerde iedereen moe maar tevreden huiswaarts na deze leerzame clinic.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

NSVV boekt eerste zege van dit seizoen.

0

Na drie achtereenvolgende nederlagen speelde NSVV afgelopen zaterdag tegen het eveneens laag geklasseerde Unitas uit Gorinchem. Onze tegenstander, die vorig seizoen nog uitkwam in de 4e divisie kende, net als NSVV een tegenvallende start. 

Vorige week behaalden zij het eerste punt. Voor beide ploegen was er alles aan gelegen uit de onderste regionen weg te geraken. Die urgentie leek bij Unitas groter als bij NSVV. De ploeg uit Gorinchem begon voortvarend aan de wedstrijd en creëerde vanaf de aftrap een veldoverwicht. Na een kwartier spelen viel de 0-1 en leek het erop dat het dezelfde kant uit zou gaan met NSVV als de weken daarvoor. 

Het lukte maar moeizaam om de vrije man te vinden en het ontbrak voorin aan stootkracht. Pas na een half uur spelen diende zich de eerste mogelijkheid aan, in een fase van de wedstrijd dat ook Unitas niet meer in de buurt van Jarmo Hartgers kwam. Het leek er zelfs even op dat NSVV uit het niets de gelijkmaker leek aan te tekenen. De goal werd echter afgekeurd wegens buitenspel.

De rest van de 1e helft leverde voor beide ploegen geen kansen meer op.

Het spelbeeld na de rust leek gekanteld in het voordeel van NSVV. Meer balbezit, beter in de duels en nog belangrijker, meer gevaar voor het doel van Unitas. Na 10 minuten spelen was Finn Langerak dicht bij de gelijkmaker. Zijn stift belande net in de handen van de boomlange doelman van Unitas. Een ‘gouden’ wissel in de 68e minuut zorgde voor euforie bij de spelers en aanhang van NSVV. Een diepe bal van achteruit werd door Sander Backx met het hoofd verlengd en Christian Bellassai, koud binnen de lijnen, schoot de doorgekopte bal onhoudbaar in de kruising. 

NSVV ging na de gelijkmaker voortvarend op zoek naar de overwinning. Een hoge bal werd door Jasper Huisman prima gecontroleerd en vervolgens op maat voorgegeven aan de mee opgekomen Christian Bellassai. Zijn schot werd nog door de keeper gekeerd, maar de rebound werd door Finn Langerak binnengekopt. 

Met nog 10 minuten officiële speeltijd op de klok leek de eerste overwinning van dit nog prille seizoen in zicht. Unitas, dat de 2e helft nog geen kans had gecreëerd veerde weer op en dwong NSVV terug. Waar iedereen bang voor was gebeurde. Met een prachtig doelpunt, dat moet gezegd worden, leek Unitas in de 84e minuut toch nog een punt uit het vuur te slepen. 

Jasper Huisman schoot die hoop een goede minuut later aan diggelen. Een dieptepass van Jeroen Voshart belande aan de rechterkant in de voeten van Jasper Huisman. Waar iedereen, ook de keeper, rekende op een voorzet, schoof hij de bal slim bij de eerste paal binnen. Unitas probeerde nog met man en macht de gelijkmaker te forceren, wat aan de andere kant in de counter nog mogelijkheden voor NSVV opleverde. Na 10 nog zenuwslopende minuten blessuretijd was de eerste overwinning van dit seizoen een feit.

Volgende week speelt NSVV een bekerwedstrijd uit tegen ASC uit Oegstgeest, aanvang 15.00 uur.

Opstelling NSVV:

Jarmo Hartgers, Rick Berghout, Kjetil Mol (73e Dave van Leerzem), Jeroen Voshart,  Quinton Burk, Sven Moerland, Davy Snijders (46e Boyd van Andel), Peter Jan Cazander (68e Christian Bellassai), Sander Backx (90e Nathan Bernadina), Dion van Kralingen (68e Jasper Huisman}, Finn Langerak

Ruststand: 0-1

Eindstand: 3-2

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Spirit blijft ongeslagen na zege op EBOH: 2-3

0

Spirit heeft ook de vierde speelronde in winst omgezet. Op bezoek bij EBOH trok de ploeg uit Ouderkerk aan den IJssel met 2-3 aan het langste eind en blijft daarmee ongeslagen koploper in de derde klasse H.

EBOH begint sterk, maar Spirit slaat toe

Op Sportcomplex Schenkeldijk begon de thuisploeg uit Dordrecht sterk. Al vroeg in de wedstrijd kreeg EBOH kansen om de score te openen, maar doelman Sean Luthart hield zijn ploeg met een knappe redding op de been. Even later ging een schot van EBOH net naast het Ouderkerkse doel.

Halverwege de eerste helft kreeg Spirit meer grip op het duel. De ploeg werd aanvallend gevaarlijker en dat resulteerde al snel in de openingstreffer. Thico Addicks veroverde de bal op het middenveld en leverde een perfecte voorzet af, die door Levi de Jong vrij kon worden binnengekopt: 0-1.

Niet veel later was het opnieuw Levi de Jong die trefzeker was. Na een scherpe dieptepass bleef de spits koel en schoof de bal beheerst langs de EBOH-doelman: 0-2.

Tegentreffer voor rust en blessure Luthart

Nog voor rust kwam EBOH terug in de wedstrijd. In een scrimmage voor het Ouderkerkse doel belandde de bal via de paal en een Spirit-verdediger uiteindelijk in het net: 1-2. Ondanks een korte opleving van de thuisploeg hield Spirit de voorsprong vast tot aan de rust.

In de pauze werd duidelijk dat doelman Sean Luthart niet verder kon spelen. Hij kwam vlak voor rust ongelukkig ten val bij het uitkomen. Zijn vervanger was niemand minder dan Bastiaan Haasnoot, de huidige keeperstrainer, die zijn rentree maakte in het eerste elftal. Bastiaan Haasnoot keepte zijn laatste officiële wedstrijd in het seizoen 2020-2021.

Spirit breidt voorsprong uit en houdt stand

EBOH begon de tweede helft opnieuw fel, maar zonder tot uitgespeelde kansen te komen. Spirit bleek effectiever: uit een goed genomen corner kopte Ruben Slooff de 1-3 binnen.

Daarna koos Spirit voor een behoudende speelstijl en probeerde het de wedstrijd gecontroleerd uit te spelen. Dat lukte bijna, al wist EBOH in blessuretijd nog een doelpunt te maken, waardoor de eindstand op 2-3 werd bepaald.

Spirit blijft koploper

Dankzij de overwinning behoudt Spirit de leiding in de derde klasse H. Van de achtervolgers wisten alleen Pelikaan (2-3 bij Perkouw) en Hardinxveld (2-0 tegen Rijsoord) hun wedstrijden te winnen. Zij volgen respectievelijk op twee en drie punten van de Ouderkerkers.

Onderaan de ranglijst speelden Wieldrecht en De Alblas hun eerste gelijkspel van het seizoen. Wieldrecht en Drechtstreek hielden elkaar in evenwicht (3-3), terwijl De Alblas een punt pakte bij CKC (4-4). Beide ploegen bezetten voorlopig nog de onderste plaatsen.

Vooruitblik

Dinsdagavond speelt Spirit voor de beker tegen Poortugaal, de koploper van de vierde divisie. Deze wedstrijd wordt gespeeld op Sportpark Polder Albrandswaard.

De competitie ligt komend weekend stil. Over twee weken hervat Spirit de competitie met een uitwedstrijd tegen Drechtstreek in Papendrecht.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Leen Muis (Excelsior’20) : “Een tweede elftal trainen past beter bij mij.”

Leen Muis (53) begint aan zijn tweede opeenvolgende seizoen als trainer van Excelsior’20 2. Voor hem is het geen onbekend terrein: het is al zijn derde periode bij de Schiedamse club. “Toen ik vorig jaar terugkeerde, kende ik maar een paar spelers. De rest was nieuw, en dat gaf juist weer een mooie uitdaging.”

 

Van speler naar trainer

Muis begon als jeugdspeler bij VDL en stapte later over naar SVV. Een fusie met Dordrecht gooide zijn plannen in de war. Blessures deden de rest: eerst een zware enkelbreuk, later een afgescheurde kruisband. Op 28-jarige leeftijd moest hij noodgedwongen stoppen met voetballen.

Het trainersvak bood een nieuw perspectief. Bij MSV’71 klom hij op van assistent naar hoofdtrainer, maar al snel ontdekte hij dat het leiden van een tweede elftal hem beter lag. “Je werkt met jonge spelers die door willen breken, en met jongens die uit het eerste komen. Je bouwt echt aan een groep. Bovendien houd ik van de gezelligheid eromheen; de derde helft hoort er voor mij gewoon bij en bij een eerste elftal moet je altijd de pers na afloop te woord staan. Als je dan in de kantine komt voor een biertje is de helft van de groep al weg.”

Succesvolle promotie

Onder zijn leiding promoveerde Excelsior’20 2 vorig seizoen naar de eerste klasse. De ploeg pakte een periodetitel en klom via de nacompetitie omhoog. De finale tegen Rhoon leverde een 3-2 overwinning op, na een zenuwslopende blessuretijd. “We stonden 3-1 voor in de 93e minuut en kregen nog een goal tegen. De scheids liet maar liefst tien minuten doorspelen. De ontlading was enorm toen het fluitsignaal eindelijk kwam.”

Toch blijft Muis realistisch. “We worden dit seizoen geen kampioen. Als je vorig jaar vierde werd in de tweede klasse, ga je nu niet ineens meedoen om de prijzen. Het gaat erom dat we ons aanpassen aan het hogere niveau.” Het tweede van Excelsior’20 gaat wel mooie wedstrijden spelen tegen onder meer Capelle 2, Barendrecht 2 en Nieuwerkerk 2. Dat zijn toch wel mooie affiches voor Excelsior’20 2.

Familie en toekomst

Ook thuis draait veel om voetbal. Zijn oudste zoon Kaylan speelt in het eerste van Zwaluwen in de derde divisie, terwijl zijn jongste zoon Quinten in de O19-1 van Maasdijk actief is. “Ik probeer ook hun wedstrijden te zien, maar soms moet ik keuzes maken.”

Over zijn eigen toekomst is Muis duidelijk: “Ik heb vaker gezegd dat ik wilde stoppen. Spelers hebben tegenwoordig een andere mentaliteit, daar kan ik me soms aan ergeren. Maar uiteindelijk moeten wij als trainers daarin meegaan. Voorlopig teken ik elk jaar opnieuw bij, maar tegen mijn vrouw heb ik gezegd dat ik wil stoppen als ik 55 ben. Dan is het tijd om samen andere dingen te doen.”

Klik op rksv Excelsior’20 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rksv Excelsior’20 voor meer informatie over de club.

Marja van Steenwijk: verzorgster, oma en voetbalbeest

Ze zegt het zelf: “Ik heet MarJA en ik kan geen nee zeggen.” En dus staat Marja van Steenwijk nog steeds wekelijks klaar als verzorger bij Kethel Spaland. Inmiddels 38 jaar lang masseert, tapet en troost ze spelers. Duizenden benen zijn door haar handen gegaan, maar ook minstens zoveel verhalen en lachsalvo’s. Want naast verzorgster is Marja misschien wel net zo vaak psycholoog, moeder en supporter.

Van rechtsbuiten naar verzorgster

De geboren Rotterdamse, nu woonachtig in Hoek van Holland, begon ooit zelf als rechtsbuiten bij LMO. Ze schopte het zelfs tot het Nederlands dameselftal, totdat gescheurde enkelbanden een streep door de rekening zetten. Een fysiotherapeut stelde voor een cursus sportverzorging te doen – en zo begon een carrière die inmiddels bijna vier decennia duurt.

Tot haar 42e voetbalde Marja nog bij Smitshoek, tussen meiden die soms ruim twintig jaar jonger waren. “Toen ik oma werd, kreeg ik een shirt met ‘Oma’ erop. En zo noemden die meiden me ook. Een keer riep een tegenstandster dat ze tegenover een oma stond – ze heeft geen bal geraakt die wedstrijd.”

Van DRL naar Kethel Spaland

De eerste club waar Marja begon met verzorgen was een jeugdelftal van DRL, daarna volgden Smitshoek en vooral SV Lombardijen. “Een klein volksclubje. Als ze nog bestonden, had ik er nog steeds gezeten.” Na de fusie tot FC IJsselmonde was er geen plek meer, maar de telefoon bleef rinkelen. Via Zestienhoven en DVO’32 belandde ze bij Kethel Spaland, waar ze inmiddels haar vierde seizoen bezig is.

In totaal werkte ze bij talloze clubs en zag ze generaties voetballers voorbijkomen. Haar werk leverde ook bijzondere bedankjes op. Toen ze na zes jaar afscheid nam van Lombardijen, signeerde speler Jonathan Baan zijn boek voor haar met de tekst: “Dank je wel dat je aan mijn benen hebt gezeten.”

Moederrol en fanatisme

Marja is meer dan een verzorger. Ze is vertrouwenspersoon, luisterend oor en soms zelfs therapeut. “Omdat ik een vrouw ben, praten mannen makkelijker tegen me. Als ik zie dat iemand niet lekker in zijn vel zit, dan merk ik dat meteen. Gaat de deur dicht, dan komen de privéverhalen los.”

Langs de lijn is ze bloedfanatiek. Voor de selectie 1, 2 en O23, maar eigenlijk voor de hele vereniging. Donderdag behandelt ze iedereen, zaterdag is ze er voor het eerste. “Soms vraag ik me af of verzorgers van de tegenstander wel weten wat ze doen. Regelmatig vragen jongens van de tegenstander of ik ze wil tapen. Dat doe ik alleen als ik weet waarom.”

Alles meegemaakt

In al die jaren maakte Marja bijna alles mee. Van reanimaties tot een blikseminslag, van aanvaringen met scheidsrechters tot hilarische momenten langs de lijn. “Bij een hoofdblessure ren ik het veld op, fluitsignaal of niet. Daar willen scheidsrechters nog wel eens boos om worden, maar veiligheid gaat voor alles.”

Marja heeft een duidelijke mening. “Trainers die bij een blessure zeggen dat iemand ‘even hard moet stampen’, daar kan ik niet tegen. Stel dat er een scheur zit? Mijn maag draait zich dan om. Eigenlijk zou elke trainer een basiskennis van blessures moeten hebben.”

Geen idee hoelang nog

Hoe lang ze nog doorgaat? Marja lacht. “Geen idee. Eigenlijk zou ik stoppen, maar ze konden geen vervanger vinden. En eerlijk gezegd: ik zou het enorm missen. Dan zit ik alsnog elke zaterdag langs een veld.”

Ondertussen blijft ze trouw supporter van Feyenoord en droomt ze stiekem nog van een keer een meisjesteam trainen. Maar dan wel serieus. “Geen lippenstift en nagellak op het veld. Gewoon voetballen.”

En dat zegt alles: Marja van Steenwijk is een voetbalbeest, met humor, hart en handen van goud.

Klik op vv Kethel Spaland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kethel Spaland voor meer informatie over de club.

Dimitri Hooftman: jonge trainer met een frisse blik bij Victoria’04

Victoria’04 heeft er dit seizoen een nieuw gezicht langs de lijn bij: Dimitri Hooftman. Met zijn 36 jaar behoort hij tot de jongere trainers in de regio, maar hij heeft al flink wat kilometers gemaakt in het amateurvoetbal.

Hooftman begon als speler bij Bruse Boys in Zeeland en trok later onder meer naar VVGZ en Kethel Spaland. Toch merkte hij dat het trainersvak hem meer energie gaf dan zelf voetballen in de derde klasse. “Ik dacht altijd al veel na over het spel en was al jeugdtrainer terwijl ik zelf nog speelde,” vertelt hij. Met een afgeronde CIOS-opleiding en de nodige trainersdiploma’s op zak, was de keuze om de stap te maken naar de dug-out snel gemaakt.

Zijn trainersloopbaan startte bij de jeugd van Excelsior Maassluis, maar door corona kwam daar abrupt een einde aan. Vervolgens ging hij aan de slag bij VVGZ, waar hij eerst het tweede elftal onder zijn hoede kreeg en daarna twee seizoenen het eerste elftal leidde. Dit jaar koos hij voor een nieuwe uitdaging bij Victoria’04.

Wat hem meteen opviel in Vlaardingen? “Het voelt hier als een warme familieclub, met veel gezelligheid. De kantine doet soms aan als een bruine kroeg – en daar houd ik wel van.” Sportief gezien is het even zoeken: veel nieuwe spelers kwamen erbij, terwijl er ook zo’n vijftien vertrokken. Inmiddels beschikt Hooftman over een brede selectie van 24 man, met een mix van ervaren krachten en gretige jonge spelers.

Over doelstellingen wil hij zich niet te veel uitlaten. “Alles wat je roept kan tegen je gebruikt worden. Het belangrijkste is zoveel mogelijk wedstrijden winnen en dan zien we waar we eindigen.” In de derde klasse wacht in elk geval een pittige competitie met veel derby’s tegen clubs als HBSS, CWO, Excelsior’20 en Kethel Spaland. Volgens Hooftman zijn er zeker zeven ploegen die aan elkaar gewaagd zijn.

Toch kijkt hij met vertrouwen vooruit. “Als wij het steady kunnen houden dit seizoen, kunnen we er iets heel moois van maken. De brede selectie zou daarin ons voordeel kunnen zijn.”

Ambities als trainer reiken bij Hooftman niet per se tot de hoogste regionen van het amateurvoetbal. “Hoe hoger je komt, hoe minder de gezelligheid vaak wordt. Tweede of derde klasse vind ik prima. Ik wil vooral een club als Victoria’04 verder helpen.”

Naast het voetbal werkt Hooftman al ruim elf jaar als recruiter bij Stone Interim & Detachering in Capelle aan den IJssel. Samen met zijn vrouw en dochter woont hij in Schiedam, dicht bij de club. “Ik vind het heerlijk dat ik gewoon op de fiets naar de club kan. En na afloop smaakt dat Bacootje nog beter.”

Meer informatie over Victoria ’04? Klik hier.
Meer artikelen over Victoria ’04? Klik hier

Oud-prof Marcel van Helmond nieuwe trainer van GVV’63

Met ingang van het seizoen 2025/2026 staat GVV’63 uit Gameren onder leiding van een voormalig profvoetballer: Marcel van Helmond. De voormalig profvoetballer, die jarenlang op de velden van de Eredivisie en Eerste Divisie actief was, heeft de uitdaging aangenomen om de geel-zwarten te leiden. Voor de club betekent dit de komst van een ervaren trainer met een indrukwekkend verleden en een brede staat van dienst in het amateurvoetbal.

Marcel van Helmond (60) heeft ervaring in zowel de Eredivisie als de Eerste Divisie. Hij speelde in totaal 144 officiële wedstrijden in de Eredivisie en Eerste Divisie, verdeeld over clubs als NAC Breda, Fortuna Sittard, FC Eindhoven, FC Den Bosch en RBC Roosendaal. Daarmee kan hij terugblikken op een carrière waarin hij zijn sporen ruimschoots verdiende. Van Helmond stond bekend als een betrouwbare en gedreven speler, iemand die altijd oog had voor het collectief.

“Het was een goede tijd, vooral bij Fortuna Sittard. Daar speelden we zelfs mee om Europees voetbal. Daarna ben ik naar Eindhoven gegaan en heb ik in de eerste Divisie gespeeld. Toen ben ik naar Den Bosch gegaan en werden we kampioen en vervolgens haalde Robert Maaskant mij naar RBC. Die promoveerden naar de Eredivisie voor het eerst dus dat was wel heel bijzonder.”

Uiteindelijk besloot Van Helmond om trainer te worden. De man uit Oosterhout vertelt daarover dat hij daarvoor een zetje in de rug nodig had. “Ik voetbalde bij Eindhoven onder Chris Dekker. Die stelde voor dat ik mijn trainerspapieren ging halen omdat hij dacht dat dat goed voor mij zou zijn. En zodoende heb ik dat gedaan. Dat maakte mij als voetballer ook beter, je begint het spelletje beter te begrijpen.”

Die ervaring uit zijn profperiode neemt hij mee naar Gameren. Voor spelers van GVV’63 is het bijzonder om te werken onder een trainer die precies weet hoe het is om op hoog niveau te presteren en hoe je een team mentaal en fysiek naar een hoger plan tilt. Van Helmond geeft aan dat een belletje al voldoende was om overtuigd te raken door GVV’63.

“Een speler van GVV’63 kende ik want die had ik bij Wilhelmina. Zij ambiëren aanvallend voetbal en ik sta daar ook voor. Zodoende hebben ze mij gebeld met de vraag of ik interesse had. Onze visies kwamen goed overeen dus wilde ik het gaan doen.”

Van Helmond is duidelijk over zijn plannen met GVV’63. De kersverse trainer hoopt met aanvallend voetbal hoge ogen te gooien in de vierde klasse. “Ik speel een beetje volgens de ouderwetse school. Op de helft van de tegenstander wil ik met echte buitenspelers en een diepe spits hoog druk zetten en een beetje durven voetballen van achteruit. Dat is wat wij willen.”

Met Marcel van Helmond haalt GVV’63 niet alleen een trainer in huis, maar ook een schat aan ervaring en een echte voetbalman. Hij kent de klappen van de zweep, weet wat er in de kleedkamer speelt en heeft bewezen dat hij groepen kan smeden. De verwachtingen zijn hooggespannen, maar realistisch: Van Helmond moet de club helpen groeien, stap voor stap.

In Gameren hopen ze dat zijn komst een nieuw hoofdstuk inluidt, waarin GVV’63 sportief vooruitgaat en de band tussen spelers, staf en supporters nog sterker wordt. Eén ding is zeker: met een oud-prof als trainer zal het komende seizoen hoe dan ook met extra belangstelling gevolgd worden.

Klik op GVV’63 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV’63 voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.