Home Blog Pagina 9

Verhuist DSC uit Kerkdriel naar een andere locatie? “We zijn inderdaad wel met de gemeente bezig”

0

Voetbalclub DSC uit Kerkdriel staat mogelijk op het punt een belangrijke stap te zetten in haar lange geschiedenis. Na 58 jaar op haar huidige locatie aan de Ipperakkeren 2, lijkt de club toe te zijn aan een nieuw complex. Het is een stap die niet alleen de toekomst van de club zal bepalen, maar ook een keerpunt markeert in de lange traditie van DSC. Het idee van een verhuizing roept zowel enthousiasme als gemengde gevoelens op, aangezien de club diep geworteld is in de gemeenschap van Kerkdriel.

DSC, opgericht in 1932, heeft een rijke geschiedenis in de regio. De club is door de jaren heen uitgegroeid tot een belangrijke speler in de Bommelerwaard, niet alleen op sportief vlak, maar ook op sociaal en cultureel gebied. Het eerste elftal heeft diverse successen geboekt, maar DSC staat vooral bekend om zijn sterke gemeenschapsgevoel en de actieve rol die het speelt in de ontwikkeling van jeugdvoetbal in de regio. Dit heeft de club geholpen om haar leden, supporters en vrijwilligers altijd met elkaar te verbinden, generatie na generatie.

De Ipperakkeren, waar de club haar thuisbasis heeft, is voor veel leden een vertrouwde plek. Tom de Vaan, lid van het bestuur van DSC, heeft aangegeven dat de club al met de gemeente in overleg is over een nieuwe locatie. “Wij hebben al sinds 2015 een plan om iets nieuws neer te zetten, maar dat heeft nu tien jaar vertraging omdat wij tegenover de gemeente de zekerheid moeten geven dat we blijven bestaan.”

De Vaan en DSC hebben zelfs al een optie klaarliggen waar een eventueel nieuw complex van DSC uit de grond gestampt kan gaan worden. “Aan de rand van de provinciale weg was vroeger een glas- en tuinbouw. Dat is nu omgezet naar de woningbouw, dus daar ligt ook ruimte om het complex te bouwen. Voor de clubs als Alem, Heerewaarden en Velddriel kunnen daar dan ook aansluiten.”

De Vaan benadrukt daarbij dat DSC niet moet verhuizen naar een andere locatie. “We hebben gesproken met de betrokken wethouders over de ontwikkelingen. En daar hebben we gezegd dat het goed zou zijn, maar het heeft zijn voor- en nadelen. Hier kan iedereen op de fiets komen omdat we middenin het dorp zitten. Als je daar naartoe zal verhuizen wordt dat anders, maar er zit wel meer groei. Aan de andere kant is het zo dat de vraag is of de clubs die ik net opnoem, ook nog zullen bestaan als zo’n complex over vijf, zes of zeven jaar wordt gebouwd.”

Binnen de club was er veel begrip voor de keuze van het bestuur voor misschien een nieuwe locatie in de toekomst, geeft De Vaan aan. “Mensen beseffen dat de maatschappelijke rol van een club in het dorp heel belangrijk is. Je moet altijd op tijd in gesprek gaan met de mensen en ze een spiegel voorhouden. Maar niks moet, we zien het allemaal wel. Wij staan overal open voor.”

Klik op DSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSC voor meer informatie over de club.

Voormalig PSV’er Jorco de Kok wordt hoofdtrainer bij BZC’14: ‘Ik ben trainer, maar in mijn hoofd ben ik nog een voetballer’

0

Aankomende seizoen zal Jorco de Kok de hoofdtrainer zijn van BZC’14. De Kok stapt met een rugzak vol ervaring in bij de club uit de derde klasse. De 49-jarige trainer praat ons bij over zijn liefde voor voetbal, ambities en zijn toekomst bij BZC’14.

Jorco de Kok heeft een rijke en gevarieerde loopbaan in de voetballerij achter de rug. Zijn voetballoopbaan begon in de jeugdopleiding van PSV, een van de grootste en meest prestigieuze clubs in Nederland. Bij PSV ontwikkelde hij zich tot een veelbelovend talent, maar na zijn periode in Eindhoven vervolgde hij zijn carrière bij RKSV Schijndel. Daarna speelde hij voor Roda Boys en vv Oosterhout. “Door die bagage ben ik in de voetballerij gebleven en gedurende de jaren heb ik een warm hart voor de regio Bommelerwaard gekregen.”

Na zijn leven als voetballer werd De Kok al vrij snel trainer. Hij begon als hoofdtrainer bij TSC en vervolgens trainde hij ook Oosterhout, Veerse Boys en opnieuw Oosterhout. Daarnaast trainde hij ook Virtus, Right Oh en deed hij als interim Roda Boys. Bij Oosterhout was hij ook nog eens hoofd van de jeugdopleiding. De Kok staat bekend als iemand die zeer gedreven is en altijd wilt winnen. “Ik heb altijd een helder doel. Wel grappig, ik ben ooit een keer beschreven als een soort Diego Simeone. Ik hou wel van aanvallend spelen, maar de organisatie vind ik het belangrijkst. Organisatie is de basis van daaruit gaan we aanvallen. Lukt dat niet dan heb je altijd je organisatie nog. Ik houd van aanvallend voetbal maar niet met de deur open.”

Na een aantal goede gesprekken, besloot De Kok zijn trainerscarrière te vervolgen bij BZC’14. De Kok keert hiermee terug in een gezellige omgeving, wat voor hem zelf heel belangrijk is. “Vanuit mijn periode bij Roda Boys kende ik een aantal mensen bij BZC’14. Ik kwam zij vorig jaar tegen bij een vriendschappelijke wedstrijd en van daaruit ging BZC’14 het gesprek met mij aan. Dat verliep heel goed en ook de regio Bommelerwaard, dat dorpse dat bevalt mij wel. Dat vind ik belangrijk, maar er moet wel geleverd worden. Ik hou ervan als we echt goed trainen en dan iets bereiken.”

De Kok hoopt bij BZC’14 te presteren, maar ook een goede band op te bouwen met zijn spelers. “Bij PSV had ik te maken met een harde leerschool. Dat bestaat helaas niet meer in de huidige tijd. Ik praat altijd wel met mijn spelers hoe het met ze gaat en dat soort dingen. In combinatie met hard willen werken voor elkaar, denk ik dat we iets kunnen bereiken.”

Momenteel strijdt BZC’14 tegen degradatie in de derde klasse. De ploeg van Mo Düzgün pakte onlangs een knappe overwinning tegen Schelluinen, waardoor zij niet meer op de laatste plaats staan. Mocht de club degraderen, vergroot dat de kans voor De Kok om volgend seizoen voor een kampioenschap mee te doen. Maar daar wilt hij zelf niets van weten. “Zeker, het biedt een bepaald perspectief op voetbalgebied. Je krijgt het minder makkelijk, maar met een goede selectie kan je altijd iets moois neerzetten. Als je degradeert, dan kunnen we volgend jaar misschien voor een kampioenschap meedoen. Maar ik vind het leuker om op derde klasse te spelen dan de vierde klasse.”

De Kok wilt BZC’14 transformeren tot een stabiele derdeklasser. Met de juiste inzet en gedrevenheid hoopt hij de club uit Brakel goed op de kaart te kunnen zetten. “Daarmee wil ik zeggen dat we voor de vijfde of zesde plek mee kunnen doen. Daarnaast zal het mooi zijn als we een plek bij de nacompetitie veroveren en veel jeugd kunnen laten doorstromen.”

Klik op BZC’14 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BZC’14 voor meer informatie over de club.

Gosé de Geus: ‘Ze hebben al een keer gewonnen van PSV!’

0

Het eerste elftal van Hedel bevindt zich momenteel op een roze wolk. Met het kampioenschap in de vijfde klasse en een huidige derde plaats in de vierde klasse, zag het er afgelopen seizoen zeer rooskleurig uit voor de ploeg van Fatah Hadouir. Maar momenteel worden er talenten klaargestoomd, die het eerste elftal later misschien wel naar een nog hoger niveau kunnen brengen.

Onder leiding van Gosé de Geus, werken de jonge Hedel-talenten uit de JO11 aan hun ontwikkeling om uiteindelijk over een paar jaar het eerste elftal te halen. “Ik startte vier jaar geleden samen met de huidige leider die alles organiseert – Joost Bouman – nadat de jongens vanuit de mini’s naar de JO7 gingen in 2020/2021. Je zag meteen dat er heel veel talent was, ze werden toen namelijk meteen kampioen tegen jongens die een jaar ouder waren. En nu staan we vierde in de hoofdklasse”, zo laat een trotse De Geus weten.

“We hebben in totaal een groep van tien jongens die eigenlijk qua leeftijd nog in de JO10 horen en er trainen vanuit de JO11-2 ook elke maandagavond jongens mee. De basisprincipes bestaan vooral uit techniek en inzet, maar ook met een stukje durf, kunnen wij ons op een goed niveau meten”, zo legt De Geus uit als hem gevraagd wordt naar hoe hij met de jongens omgaat. Daarbij geeft de trainer ook aan dat hij niets wil weten van loopoefeningen zonder bal en dat alle focus op de bal ligt.

“Onze filosofie is dat we alle oefenstof willen doen met de bal ook als we conditieoefeningen doen, dan doen we dat met de bal erbij. Onze voorbereiding begint al vroeg, namelijk in augustus. Daarnaast doen we naast de wedstrijden ook toernooien, zodat de jongens zoveel mogelijk voetballen. Het plezier ligt voorop en de lat ligt altijd hoog.”

De sterke opmars van de jonge talenten, roept ook de belangstelling op van buiten Hedel. Naast hun verrichtingen bij de de club met het groene shirt, gaan er ook een aantal jongens naar de voetbalschool. Daarmee speelden zij tegen een jeugdelftal van PSV op de herdgang, het trainingscomplex van de Eindhovenaren. En met succes. “Ze hebben uiteindelijk gewonnen van PSV, dat is voor de jongens natuurlijk hartstikke mooi. Die gasten ademen voetbal en zijn er altijd mee bezig. Maar het doel is dat ze uiteindelijk voor het eerste van Hedel gaan spelen”, zo reageerde De Geus duidelijk.

De Geus zegt daarbij dat de jongens ook bewust worden gemaakt van de huidige nummer drie in de vierde klasse. “We hebben een duidelijke structuur en discipline. Ze gaan vaak kijken bij het eerste en zijn ook al een keer door de hoofdtrainer en een aantal jongens van het eerste getraind. Maar ik snap ook heel goed dat als ze wat ouder worden, ook een keer een biertje drinken of een vriendinnetje krijgen”, aldus een lachende De Geus.

Over zijn eigen rol als trainer is De Geus bijzonder bescheiden. Volgens de trainer, die zelf afkomstig is uit Hedel en ook lid is van de technische commissie senioren, speelt hij een kleine rol in de ontwikkeling van de jonge spelers. “Ik doe het natuurlijk niet alleen, we hebben een staf met zijn vieren en we willen ze simpelweg beter maken. We zijn altijd met voetballen bezig en willen gewoon plezier maken. Via deze weg wil ik ook een dankwoordje doen aan onze sponsoren voor het leveren van de mooie spullen. Onze jongens lopen picobello bij!”

De Geus is bijzonder ambitieus met de jongens in hun weg naar het eerste elftal van Hedel. Op de vraag wanneer de eerste zijn debuut zal maken, deed hij een gewaagde voorspelling. “Ik verwacht dat de eerste op zijn vijftiende, misschien zestiende zijn debuut zal maken.”

Klik op Hedel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Hedel voor meer informatie over de club.

Happy Kamille maakt naam in regio Bommelerwaard 

Het bloemenbedrijf Happy Kamille is al sinds 1957 in de bloemenindustrie. Onder leiding van Laurens van den Oord ontwikkelt het bedrijf zich goed in de regio Bommelerwaard. Maar Happy Kamille doet meer, er zijn namelijk ook een hoop medewerkers die bij Jan van Arckel furore maken in de selectie-elftallen. Job Lamers, Job Vermeulen en Luca van Harsel praten ons bij. 

is een familiebedrijf dat al sinds 1957 een belangrijke speler is in de Nederlandse bloemenindustrie. Het is begonnen door de opa van Laurens van den Oord, die het in 2003 overnam van zijn ouders die het in 1971 in handen kregen. Wat het als bedrijf verder bijzonder maakt, is de nauwe band met de lokale gemeenschap. Er werken veel scholieren, die bij hen in de kas werken. Op dit moment hebben ze 34 jongeren in dienst, waarvan er veel voetballers zijn. Zij begrijpen de belangrijke rol die sport speelt in hun leven, en daarom bieden ze flexibele werktijden aan zodat ze hun werk bij hen kunnen combineren met hun trainingen en wedstrijden. Op de vraag waarom Happy Kamille momenteel de marktleider is reageerde Van den Oord lachend: “Omdat we de grootste zijn!”. 

Job Lamers 

Job Lamers – afkomstig uit Ammerzoden – keept momenteel in het tweede van Jan van Arckel. Lamers heeft op zeer respectievelijk niveau gekeept in het verleden. Op zijn 16e keepte hij een jaar bij OJC Rosmalen, waar hij uitkwam in de 5e divisie. Over zijn kwaliteiten is Lamers glashelder. “Op de lijn ben ik op mijn best. Daarnaast ben ik sterk in de lucht als ik het vertrouwen heb en kan ik mijn onderscheid maken in het coachen”, zo geeft hij zelf aan. 

Momenteel wisselt Lamers zijn wedstrijden in het tweede af met de derde keeper, maar zijn ambitie is uiteraard om in het eerste elftal te keepen. “Soms frustreert het een beetje, maar ik kan daar zeker zelf iets aan veranderen. Ik ben pas 18 jaar en ik train al met de senioren mee vanaf mijn veertiende. Als ik in de voorbereiding laat zien dat ik beter ben, dan maak ik zeker kans”. 

Job Vermeulen 

De 19-jarige Job Vermeulen staat al bijna zijn hele leven in het hart van de jeugdteams van Jan van Arckel. Momenteel speelt hij in het tweede waar hij regelmatig het slot op de deur is. “Ik denk dat ik goed op het laatste moment kan ingrijpen. Daarnaast ben ik tactisch sterk alleen moet ik nog meer durven om in te dribbelen of een bal diep te spelen in plaats van breed”, zo zegt hij zelf. 

“Het mooiste zou zijn als ik het eerste van Jan van Arckel haal. Dat is het hoogst haalbare bij deze club. Ik kom zelf hier vandaan dus zou het heel mooi zijn als ik hier in het eerste zal spelen. Ik moet zelf gewoon bewijzen dat ik er klaar voor ben”, voegde een ambitieuze Vermeulen daaraan toe. 

Luca van Harsel 

De creatieve Luca van Harsel komt op zijn 17e al uit in de voorhoede van het eerste van Jan van Arckel. Zelf geeft hij aan dat hij in het eerste een andere positie kreeg, maar dat hem dat wel goed afgaat. “Ik speelde de hele jeugd eigenlijk als aanvallende middenvelder. Toen ik in het eerste kwam moest ik in de spits of aan de buitenkant. Daar hadden ze extra mankracht nodig”, aldus Van Harsel. 

De liefde van Van Harsel voor Jan van Arckel blijkt eindeloos te zijn. “Ik wil hier eigenlijk voor altijd blijven voetballen. Het is een superclub en ik zit hier al mijn hele leven. Ik hoop dat ik op korte termijn een vaste basisspeler in het eerste kan worden. Dat ga ik doen met mijn linkerbeen en mijn inzicht, dat zijn mijn sterkste punten. Jan van Arckel hoort gewoon in de derde klasse en we moeten ervoor zorgen dat we daar blijven.” 

Vorig jaar werd Jan van Arckel ongeslagen kampioen in de vierde klasse. Dit seizoen vechten zij voor lijfsbehoud en nemen ze het op tegen GDC, BLC en BZC’14 onderin de derde klasse. 

Klik op Jan van Arckel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Jan van Arckel voor meer informatie over de club.

Hoe ‘echte DSC’er’ Jack Ackermans de harten veroverde bij de Kerkdrielse voetbalclub

0

Jack Ackermans heeft een enorme impact gehad op de club DSC en alle leden. Na 25 jaar van onvoorwaardelijke toewijding aan het eerste elftal van DSC, neemt Jack afscheid van zijn rol als verzorger. Het markeert het einde van een tijdperk voor zowel de club als voor Jack zelf, die door zijn inzet en betrokkenheid een onmiskenbare stempel heeft gedrukt op de club en de regio. Tom de Vaan, lid van het bestuur, praat ons bij over de rol van Ackermans bij DSC.

Ackermans heeft bijna alle rollen gehad die je binnen een amateurvereniging kan bedenken. Als speler kwam hij uit in het eerste elftal, waar hij bekend stond als bloedfanatiek. “Jack liep nog wel eens tegen een kaartje aan, maar de laatste jaren werd dat al wel wat minder”, vertelt een lachende De Vaan.

“Jack is echt van de club”, vervolgt De Vaan. “Nadat hij in de selectieteams had gevoetbald, heeft hij zich om laten scholen. Hij is toen meer de medische kant opgegaan, waarna hij uiteindelijk verzorger werd bij het eerste elftal. Hij is heel gedreven, een echte DSC-man. Hij is veel meer voor de club dan een verzorger. Ook in sociaal opzicht was hij heel belangrijk.”

Ook de verzorging van de sponsorkleding en uitstraling kon je aan Ackermans overlaten. “Binnen het eerste elftal was de leidersrol een beetje vervaagd. We hadden leider die moest stoppen vanwege gezondheidsredenen, maar dat is toen verdeeld over de assistenten en ook over Jack. En hij was daar heel serieus mee. Qua discipline is hij van de oude stempel. Hij was altijd heel erg duidelijk”, aldus De Vaan.

De Vaan benadrukt dat Ackermans door zijn toewijding altijd voor sympathie binnen de club heeft gezorgd. Zijn fanatisme, hulp en inzet hebben ervoor gezorgd dat hij een geliefde en gerespecteerde figuur binnen DSC is geworden. Het is dan ook geen verrassing dat Jack in de regio Bommelenwaard werd uitgeroepen tot Vrijwilliger van het Jaar.

“We hebben daar inderdaad een verkiezing voor en Jack heeft die gewonnen. Het geeft aan hoe geliefd en gewaardeerd hij is. Hij loopt hier al heel lang, iedereen kent Jack. Hij wint niet voor niets zo’n prijs.”

Na 25 jaar in deze onmiskenbare rol heeft Ackermans besloten dat het tijd is om afscheid te nemen van zijn werk als vrijwilliger. Het was geen gemakkelijke beslissing, maar hij zelf benadrukt dat de tijd gekomen is om een stap terug te doen en ruimte te maken voor nieuwe gezichten. Het afscheid van het eerste elftal betekent echter niet dat Ackermans niet meer betrokken zal zijn bij DSC. Zijn hart zal altijd bij de club blijven, en hij blijft ongetwijfeld een belangrijk gezicht binnen de gemeenschap.

“Wij vinden het jammer, voor ons hoefde hij niet te stoppen. Maar hij heeft zelf aangegeven dat het genoeg is geweest. En het is niet zo dat hij niet meer op DSC zal zijn. Zijn zoon keept altijd nog in de selectieteams en zijn dochter heeft hier ook gevoetbald, dus hij zal ongetwijfeld nog veel op de club te vinden zijn. Het is een echte DSC’er en we vinden het ook mooi dat hij er zelf mee is gestopt. Wij waarderen hem enorm.”

Klik op DSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSC voor meer informatie over de club.

GVV’63-aanvoerder Stefan Blom stopt na maar liefst zeventien seizoenen in het eerste: ‘Promotie als afscheid zou mooi zijn’

0

Na zeventien seizoenen in het eerste elftal van GVV’63 heeft Stefan Blom besloten dat het tijd is om zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Een versleten heup heeft het voor hem onmogelijk gemaakt om nog verder te spelen, en zo komt er een einde aan zijn lange carrière als speler.

Stefan Blom, die al vele jaren een vaste waarde is in het eerste team van de club uit het kleine dorp, heeft een bijzondere band opgebouwd met GVV’63. Als klein jongetje groeide hij op bij de amateurclub uit Gameren. “Mijn vader is altijd al lid geweest van GVV’63 en heeft hier ook altijd gevoetbald. Ik ben zelf geboren in S’Hertogenbosch, maar opgegroeid in Gameren. Het was dus logisch dat ik hier ging voetballen”, zo laat Blom weten.

Vanaf zijn vijfde doorliep Blom al de jeugdelftallen door van GVV’63 en wist al op zijn 16e zijn debuut te maken in het eerste elftal. “Ik denk niet dat ik een toonaangevende speler was, in de jeugd stond ik altijd linksbuiten en scoorde ik best veel. Maar dat werd steeds minder en dus werd ik meer een dienende speler”, zo reageert Blom bescheiden. Uiteindelijk ontpopte Blom zich als verdedigende middenvelder in het hoogste team van GVV’63.

Helaas voor GVV’63 en voor Blom zelf, komt er een noodgedwongen einde aan zijn jarenlange reeks bij de club uit Gameren. Door een blessure aan zijn heup, moet hij de schoenen eerder aan de wilgen gaan hangen dan hem lief is. “Ik heb een versleten heup opgelopen. Als ik op deze manier met voetballen doorga, dan moet ik dadelijk een nieuwe heup en dat wil ik nog niet. Dat wil ik nog even uitstellen. We kijken nu van wedstrijd tot wedstrijd met de trainer om te kijken of ik nog een bijdrage aan het team kan leveren. En dan probeer ik het zo goed mogelijk af te sluiten.”

“Ja, ik baal er wel van. Zeker omdat ik niet zo goed stil kan zitten. Ik moet wel opletten met welke sporten ik ga doen en daarnaast wil ik ook mijn afscheid kunnen plannen. Ik dacht er vorig jaar nog aan, maar toen speelde ik wel alles dus ging ik nog door. Dat het dan nu zo tot een einde komt, dat is wel balen ja”, voegde Blom daaraan toe.

De optie om in een lager elftal te gaan spelen, was voor Blom geen optie. “Nee, ik ben daar niet de speler naar. Ik ben te fanatiek voor mijn teamgenoten en de scheidsrechters op dat niveau. Dat zal voor niemand goed zijn”, zei hij lachend.

Maar GVV’63, met in bijzonder het eerste elftal, is nog zeker niet van Blom af. De aanvoerder zal vanaf volgend jaar, onder aanvoering van een nieuwe technische staf, de rol van teammanager gaan bekleden. “We zijn al bezig om een goede groep voor volgend jaar en dat gaat al best wel goed. Ik heb al met de nieuwe trainer gesproken, dat ging goed en ik blijf zo lekker betrokken. Ik ben wel benieuwd hoe het is om toe te gaan kijken in die managende rol.”

Over zijn afscheid bij GVV’63 is Blom glashelder. Hij wil nog altijd vol voor promotie gaan zodat hij op een goede manier kan afsluiten als voetballer. “We willen via de nacompetitie promoveren. Als ik kijk naar onze voetballende kwaliteiten zijn we dat misschien wel verplicht. Het zal ervan afhangen dat we er op de juiste momenten zullen staan. Maar afscheid nemen met promotie dat zal heel erg mooi zijn.”

Klik op GVV’63 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV’63 voor meer informatie over de club.

 

Nieuwe rol in nieuwe seizoen voor Reinier Wondergem bij SVOD’22

0

Maar liefst acht jaar was Reinier Wondergem assistent-trainer bij tweedeklasser SVOD’22. Volgend seizoen stopt de clubman als trainer, maar blijft wel betrokken bij de hoofdselectie en gaat hij de sportverzorging op zich nemen.

“Nu Pim Bruins vertrekt en Harro Hazelaar weer terugkomt als nieuwe trainer vond ik het een mooi moment om zelf ook als assistent-trainer te stoppen. Acht seizoenen was best een lange tijd en bovendien ook een fikse investering qua tijd. Al heb ik het altijd met heel veel plezier en voldoening gedaan. Tot het eind van het seizoen blijft ik deze rol vervullen en gaan we proberen om er met elkaar nog het maximale uit te halen.”

De keuze om de verzorggingsstaf te versterken is een weloverwogen besluit. “Al jarenlang is de bezetting qua verzorging op zaterdagen een lastig punt. Nu doen Frank Smits en Louise Midavaine dat en vanaf het nieuwe seizoen zal ik daar op zaterdagen bijkomen. In het verleden heb ik ook vier seizoenen prima met Harro samengewerkt op het trainingsveld, maar nu zal dat dus even wennen zijn in die andere rol.”

Met SVOD’22 wist Wondergem dat het dit seizoen een lastige klus zou worden om echt voor de bovenste plekken mee te strijden. “We hebben de afgelopen seizoenen wel wat kwaliteit ingeleverd. We hadden een prima lichting en daarvan spelen verschillende gasten nu op een nog hoger niveau. Je weet dat de kans erin zit dat jongens op een hoger niveau zichzelf willen bewijzen. We blijven een club die niet betaald en waar je dus afhankelijk bent van wat er uit de eigen jeugd dan doorkomt. Soms heb je geluk en doe je een aantal seizoenen op hoog niveau mee en boek je succes. Maar dan beleef je vaak als kleine dorpsclub ook periodes dat het wat minder is. Daarbij is het ook gewoon een heel sterke klasse waarbij veel ploegen, op IFC en MZC’11 na misschien, redelijk aan elkaar gewaagd is. Win je twee wedstrijden sta je in de subtop, verlies je er twee dan val je ineens een aantal plekken terug. Het is dus wel zaak om geregeld je punten te blijven pakken.”

Het geluk is volgens Wondergem wel dat de huidige selectie relatief jong is en toch de nodige kwaliteit herbergt. “Daar kunnen we nog jaren mee vooruit. In de jeugd zit wel behoorlijk wat talent, dus voor de toekomst zie ik het wel positief in hier bij SVOD’22. Een jonge en talentvolle groep spelers, dat gaat vaak ook onlosmakelijk gepaard met wisselvalligheid. In onze resultaten en wedstrijden is dat iets wat je dus dit jaar geregeld terugziet.”

De rol als assistent is hem door de jaren heen altijd prima bevallen, vooral als klankbord fungeren voor enerzijds de hoofdtrainer en anderzijds de spelers. “Dat heb ik met veel plezier gedaan, maar nooit met de ambitie om ooit zelf hoofdtrainer te worden. En ook uitsluitend bij deze club, want ik zou nooit als trainer kunnen en willen werken bij een andere vereniging dan SVOD’22.”

Vanwege een hernia was Wondergem, die nooit in het eerste elftal speelde van, toen nog Oostkapelle, vrij vroeg gestopt. Hij werd jeugdtrainer en later dus assistent. Nu komt daar dus na acht jaar een eind aan. “Ik ben bij Jaimy van Bloppoel begonnen, daarna onder Harro gewerkt en nu samen met Pim. Ik heb veel mooie momenten gehad, veel geleerd en ook mijn eigen idee kwijt gekund. Volgend seizoen wordt vast wennen, maar ik kijk er met genoegen naar uit.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Niels Dekker heeft eindelijk zijn stek als eerste keeper te pakken

0

Na bijna tien jaar heeft Niels Dekker eindelijk zijn stek als eerste keeper bij SVOD’22 te pakken. Op zestienjarige leeftijd sloot hij aan bij de eerste selectie, maar steeds moest hij genoegen nemen met een rol op het tweede plan. Tot Dion Aerssens koos voor een overstap naar VCK en Dekker zijn kans greep.

“Eindelijk kan ik mezelf eerste keeper noemen. Veel van de voorgaande seizoenen heb ik een beetje een dubbelfunctie gehad. Eerst keepen bij het tweede en dan als reservekeeper aansluiten bij het eerste elftal. Dat waren dan vaak wel lange zaterdagen haha. Daarnaast heb ik ook geregeld met blessures te kampen gehad die me veel duels aan de kant hielden. Nu gaat het vooralsnog goed en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.”

Dekker was in het eerste seizoen dat SVOD’22 uitkwam in de eerste klasse ook eerste man, maar na drie wedstrijden sloeg het noodlot toe. “Ik kreeg te maken met een rughernia en heb toen een operatie moeten ondergaan. Sindsdien ben ik wel wat voorzichtiger geworden en probeer me zo goed mogelijk soepel en fit te houden. Vorig seizoen heb ik een compleet seizoen in het tweede elftal gespeeld en dat was prettig om terug ritme en vertrouwen op te bouwen.”

Na het vertrek van Aerssens naar VCK wilde Dekker maar één ding: eerste keeper worden. Al die jaren van keeperstrainingen en in mezelf investeren had ik dat als uiteindelijke doel. Tot nu toe mag ik zeker niet klagen en gaat het goed. Ik voel het vertrouwen ook en dat is altijd erg prettig.”

De keeperstrainingen met Bart van Wuyckhuyze, die overigens volgend seizoen hoofdtrainer wordt bij v.v. Serooskerke, en de wedstrijden in het tweede.. “Dat heb ik er altijd voor over gehad en ik denk dat ik door de jaren heen een betere keeper ben geworden. Ik ben nu vijfentwintig en hoop de komende jaren hier onder de lat te blijven staan. Met Harro komt er nieuwe trainer die we allemaal goed kennen en die de club ook kent. We hebben een vrij jonge groep maar wel met jongens die toch ook al wat seizoenen op dit niveau actief zijn. Er zit nog best veel rek in denk ik, dus hopelijk kunnen we de komende jaren nog wat stappen omhoog zetten.”

De huidige stek in de middenmoot is volgens de goalie niet direct een positie die passend is bij de kwaliteiten van de groep. “Maar als we wat blessures krijgen dan wordt de spoeling soms wel dun en dan krijgen we het lastig. Het is een sterke klasse en er zijn veel teams die redelijk gelijkwaardig zijn. Ondanks dat we soms tegen een tik aanlopen qua resultaat blijft de vibe in de groep wel goed en dat is ook al heel belangrijk.”

De doelman begon ooit op zijn zesde met voetballen bij de club, een keuze die niet direct met gejuich ontvangen werd door zijn ouders. Een aantal jaren later besloot hij om bovendien te kiezen voor een rol als keeper. “Dat trok me altijd ook wel aan en ik bleek er aanleg voor te hebben. Het heeft uiteindelijk even geduurd, wat langer misschien dan bij sommige keepers, om in het eerste terecht te komen. Ik heb er veel trainingsuren en tijdsinvesteringen voor over gehad maar het is me toch gelukt. Nu wil ik er de komende jaren hopelijk ten volle van gaan genieten en proberen met SVOD’22 zo ver mogelijk te reiken.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

‘Als we zo blijven voetballen, dan blijft BZC’14 op dit niveau’

0

De spanning onderin de derde klasse in de regio Bommelenwaard is om te snijden. Zwaluwe, GDC, Jan van Arckel, BLC en BZC’14 maken onderling met zijn vijven uit wie er in de derde klasse mag blijven. Aanvoerder van BZC’14, Daan Schriever heeft er alle vertrouwen in dat GDC’14 zich kan handhaven.

 Schriever kan al op 19-jarige leeftijd vertellen dat hij de trotse aanvoerder is van BZC’14. Dit seizoen kreeg hij de band overhandigd van trainer Mo Duzgun, waardoor hij nog meer verantwoordelijkheid heeft. “Mijn hele jeugd speelde ik al bij Zuilichem en later is dat BZC geworden. Op mijn vijftiende trainde ik al mee met het tweede en van daaruit maakte ik de stap naar het eerste. Nu zit ik alweer vier jaar in het eerste.”

“Middenin het seizoen kwam de trainer naar mij toe kwam de trainer naar mij toe om te vragen of ik de kar wilde trekken.’ Als dat moet, dan moet dat maar’ zei ik zelf en zodoende ben ik de aanvoerder geworden”, zo vertelt hij heel nuchter. “Het is moeilijk om zelf te zeggen, maar ik wil altijd mijn duels winnen en ik probeer het goed neer te zetten. Daarnaast ben ik denk ik wel een gezellige jongen in het team en kan ik wel aardig voetballen”, aldus de middenvelder die de laatste tijd meer als centrale verdediger fungeert.

BZC’14 kende een mindere start van dit seizoen in de derde klasse. De ploeg van Zuilichem won slechts vier duels van de eerste zeventien, maar Schriever geeft aan dat het de laatste paar weken een stuk beter gaat met het eerste elftal. “We vechten nu veel meer voor elkaar. Door die strijdlust hebben we wel wat punten weten te pakken.”

BZC’14 wist verrassend te winnen van Schelluinen met 5-3, tot grote genoegen van Schriever. “Het was een lastige wedstrijd. Iedereen had gecarnavald en er waren wat spelers een beetje grieperig. Maar uiteindelijk hebben we echt gevochten voor de drie punten. Het zat ook eindelijk een keer mee en dat is ook wel een keer fijn.”

Het zit enorm dicht bij elkaar onderin de derde klasse. Momenteel is het gat tussen nummer tien Zwaluwe en nummer veertien BLC slechts vier punten. Door de vernieuwde regels van de KNVB zullen de onderste twee rechtstreeks degraderen, maar Schriever geeft aan dat BZC’14 met hun kwaliteiten goed genoeg is om zich te handhaven.

“Als we zo blijven voetballen als tegen Schelluinen, dan blijven wij in de derde klasse, daar heb ik alle vertrouwen in. We zijn veel meer een team geworden, we hebben veel meer strijdlust. De eerste paar wedstrijden was dat er niet. Hoe dat er gekomen is, durf ik niet te zeggen. Maar ik heb er heel veel vertrouwen in.”

Alles is nog mogelijk voor BZC’14. De ploeg onder leiding van Mo Duzgun heeft nog maar liefst negen wedstrijden voor de boeg. De vorm zit er in ieder geval beter in. Van de afgelopen vijf duels werden er maar liefst drie gewonnen.

Klik op BZC’14 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BZC’14 voor meer informatie over de club.

‘Ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers’ 

0

Na twee seizoenen bij VV Alem, gaat hoofdtrainer John Cornelissen vertrekken. De voormalig assistent bij OJC Rosmalen maakt vanaf de club met het oranje shirt, de stap naar Boxtel. Voor Cornelissen was het geen makkelijke beslissing om Alem in te ruilen voor de koploper van de vierde klasse. 

Als assistent-trainer van OJC, kwam Cornelissen in aanraking met Alem. “Twee seizoenen geleden ben ik er begonnen. Ik kende de voorzitter vanwege een vorige relatie die ik daar had. Toen hoorde ik dat de toenmalige trainer ging stoppen. Ik heb toen bij de voorzitter, Tonny van Lent, aangegeven dat ik interesse had. Toen is eigenlijk het balletje gaan rollen en al vrij snel werd duidelijk dat we een goede klik hadden. Ook nu heb ik het nog steeds naar mijn zin en ik heb zeker nooit spijt van deze keuze gehad.” 

Door de versterkte degradatie-regeling en de vele weerstand in de derde klasse, degradeerde Alem vorig jaar via de nacompetitie. “Dat is natuurlijk niet iets waar we trots op zijn. Maar als je kijkt naar hoe de competitie was, hoe wij speelde en het aantal punten dat we haalden, deden we het heel netjes. Als je kijkt naar het resultaat was dat minder, maar ik heb spelers zien groeien en beter zien worden. Dat ze de manier van spelen echt onder de knie kregen, daar haalde ik heel veel genoegdoening uit”, zo geeft Cornelissen aan. 

“Ik kan wel gaan solliciteren bij een vijfdeklasser met veel budget, maar dan is kampioen geen kunst. Qua resultaat had het beter gekund dan de degradatie, maar dit jaar doen we het goed in de vierde klasse. We staan bovenaan in de tweede periode, dus dat is positief. Maar ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers”, voegde hij daaraan toe. 

Na dit seizoen zal Cornelissen vertrekken bij Alem. De hoofdtrainer van de vierdeklasser zal de stap maken naar Boxtel, waar hij wederom als hoofdtrainer zal fungeren. “Het begon een beetje te spelen in december. Ik zat te denken aan de perspectieven bij deze club. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier, maar ik wilde kwalitatief een stap vooruit maken. Ik moest dus een keuze maken tussen een club waar ik vrienden heb, of een stap omhoog. Vanuit het tweede elftal hier komt er weinig doorstroming, omdat het allemaal oud spelers uit het eerste elftal zijn. Dus als je bepaalde dingen wil implementeren, dan moet je de afweging maken om te vertrekken of te blijven. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een club waar ik meer weerstand kan krijgen.” 

Bij Boxtel hoopt Cornelissen meer bagage op te bouwen en wederom jonge spelers te ontwikkelen. “Ik kreeg het gevoel in de gesprekken dat de club ambitie heeft en een talentvolle O19. Ze staan momenteel bovenaan dus dat zegt genoeg. Hier kunnen echt spelers vanuit de O19 doorstromen naar het eerste en dat is ook de opdracht die ik heb gekregen om die te implementeren. Dat is de concrete doelstelling en dat is de reden dat ik daarop ben ingegaan.” 

Cornelissen houdt warme herinneringen over aan zijn twee seizoenen bij Alem. De 38-jarige geeft aan dat hij zeker wat heeft weten te bewerkstelligen bij de club. “We zijn voor het eerst in de clubhistorie op trainingskamp geweest. Daar maak je natuurlijk herinneringen die je 

niet snel zal vergeten. Ik ga ze natuurlijk enorm missen. In het afgelopen anderhalf jaar heb ik veel vrienden gemaakt. Het is altijd lastig als je drie dagen in de week bij elkaar bent en je maakt veel plezier, dan ga ik dat zeker missen.” 

Klik op V.V. Alem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Alem voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.