Home Blog

‘We wisten dat het dit seizoen lastiger zou worden’

rkvv BSC
-
0
‘We wisten dat het dit seizoen lastiger zou worden’

Ondanks dat ze bij derdeklasser BSC Roosendaal niet per se hadden verwacht ook dit seizoen weer mee te doen om het kampioenschap, vallen de resultaten voorlopig toch een beetje tegen. Al zijn daar genoeg verklaringen voor te verzinnen, vertelt aanvoerder Steven van Ginderen. “Vooral achterin is het voortdurend gaten dichten met middenvelders of zelfs aanvallers.”

En dat allemaal, door een aantal blessures én spelers die zijn vertrokken of gestopt. “Daardoor hebben we eigenlijk nog niet echt in een vaste samenstelling kunnen spelen.” Met tegenvallende resultaten tot gevolg. “Vorig jaar viel het vaker nét wel onze kant op, dit seizoen niet.” Toch zijn die nipte nederlagen, niet alleen maar pech, vindt Van Ginderen (35). “We hebben ook gewoon aan kwaliteit ingeboet.” De lat werd, ondanks de tweede plaats van afgelopen voetbalseizoen, dan ook een stukje lager gelegd. “Ik had niet per se verwacht weer mee te doen om het kampioenschap. Maar wel dat we voor het linkerrijtje konden gaan.”

Zorgen maken

Met een plek vlak boven de degradatiestreep, staan ze daar voorlopig nog niet. “Daarom was het, als we heel realistisch zijn, ook geen ramp dat we niet gepromoveerd zijn. We wisten dat het dit seizoen lastiger zou worden. Al valt dit wel heel erg tegen.” Desondanks, heeft Van Ginderen het nog altijd uitstekend naar zijn zin, bij de club uit Roosendaal. “Het is een leuke groep en de nieuwe jongens zijn goed ingepast.” Maar zorgen, maakt de routinier zich weldegelijk. “Tuurlijk ben je ‘bang’ voor degradatie. Alles staat kort bij elkaar, dus we moeten echt nog wel een paar keer winnen.” Kortom, iedere pot zal het ervan af nu omgaan. “Als we thuis onze punten kunnen pakken, heb ik er vertrouwen in dat het goed gaat komen.” Al komt dat niet vanzelf, weet ook Van Ginderen. “Verdedigend hebben we het als team niet goed genoeg gedaan. Krijgen te veel goals tegen.” Met spelers die terugkeren van blessures en een selectie die steeds completer wordt, houdt de Roosendaler tijdens zijn negentiende seizoen bij het eerste, de moed erin. “In al die jaren, heb ik alles wel zo’n beetje meegemaakt. Promoties, degradaties en de nodige nacompetities.” Toch begon Van Ginderen ooit met voetballen, bij Cluzona. “Ik kom oorspronkelijk uit Wouw, dus daar ben ik op mijn zesde begonnen.” Na zes seizoenen in de jeugdopleiding van RBC Roosendaal, maakte hij de overstap naar het groen met wit. “Vrienden van mij zaten bij BSC, dus dat was een makkelijke stap.”

Fijne mensen

Spijt van zijn overstap, heeft Van Ginderen dan ook nooit gehad. “Ik heb één keer echt serieus getwijfeld om weg te gaan, toen ik werd benaderd door RKVV Roosendaal.” De middenvelder ging op gesprek, maar besloot toch te blijven. “Het voelde niet goed, vooral omdat er al meer jongens zouden vertrekken.” Een keuze in belang van de club dus. “Misschien heb ik altijd een beetje voor de comfortabele weg gekozen. Maar ik voelde me ook goed bij BSC. Met fijne mensen en een leuke groep. Ik ga nog steeds met veel plezier naar de trainingen.” Sinds acht seizoenen ook als captain. “Aanvoerder zijn zat nooit echt in me. Ik ben van mezelf geen natuurlijke leider, maar wel iemand die zijn stinkende best doet en positief is. Een soort van ‘lead by example’.” Normaal gesproken als aanvallende middenvelder. “Op tien of acht. Met loopvermogen én diepte. Al heb ik dit seizoen ook al achterin gespeeld, centraal of als back.” Hoelang kunnen ze bij BSC nog van zijn kwaliteiten genieten? “Vorig seizoen begon ik rond oktober of november wel een beetje te twijfelen. Bas Antens, een goede vriend van mij, ging weg als trainer, toen dacht ik: misschien is het voor mij ook wel mooi geweest.” Mede door een aantal blessures. “Maar na de winterstop kwam ik weer terug in dat ritme en vond ik het stiekem nog veel te leuk.” Voornemens dat dit zijn laatste jaar zou worden, plakt Van Ginderen er toch nog eentje aan vast. “Ik voel me nog fit en heb het naar mijn zin, dus waarom niet?” Alles om BSC, aan een goede toekomst te helpen. “Een stabiele derdeklasser worden. Dat zou voor ons prima zijn! Er is te weinig aanwas vanuit de jeugd, om daar structureel voldoende spelers uit te kunnen halen. Dus als we dan een paar sterkhouders verliezen, wordt het lastig.” Relativeren, noemt Van Ginderen dat. “Hopelijk weten we er dit seizoen in te blijven!”

Klik op BSC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BSC Roosendaal voor meer informatie over de club.

Nick van Vliet na lange voetballoopbaan nu actief voor Maasdijk

vv Maasdijk
-
0
Nick van Vliet na lange voetballoopbaan nu actief voor Maasdijk

De 35-jarige Nick van Vliet is een bekende naam in het Westlandse voetbal. Met clubs als Westlandia en Excelsior Maassluis, heeft hij er al een mooie amateurcarrière opzitten. Nu speelt hij woon de club uit zijn eigen woonplaats. ,,Heel gemoedelijk en rustig’’

,,Die laagdrempeligheid maakt het leuk. Je kan een keer een training missen, al ben ik daar niet per se van,” vertelt hij. De 35-jarige middenvelder is een belangrijke spil binnen het team. Samen met Robin van den Ende, een jeugdvriend en eveneens 35 jaar, vormt hij de ervaren kern van de selectie. “We hebben samen in de jeugd van Excelsior Maassluis gespeeld en daardoor ook bij Maasdijk terechtgekomen. Mijn broer speelde hier vier jaar geleden ook in het eerste, net als Robin. Met zijn vieren een jaar samen voetballen was geweldig,” zegt Van Vliet over zijn keuze om zich een aantal jaar geleden aan te sluiten bij VV Maasdijk.

STAPJE TERUG

Van Vliet maakte enkele seizoenen geleden de overstap naar Maasdijk, een beslissing die niet makkelijk was. Met zijn ervaring uit de derde divisie en hoofdklasse bij Westlandia, brengt Van Vliet veel stabiliteit in de ploeg. “Ik heb negen jaar centraal achterin gestaan met Marco van der Knaap. In mijn tijd bij Westlandia speelden we in de derde divisie en later zelfs in de tweede divisie. Ik ben de speler met de meeste wedstrijden in de derde divisie voor Westlandia. De stap terug was groot. In het begin vraag je je af: wat kom ik hier nou doen? Je merkt dat je zelf nog een hoger niveau gewend bent en denkt soms: waarom neem je die bal niet gewoon goed aan? Maar je gaat vanzelf mee in het niveau en probeert de jonge jongens tips mee te geven. Daardoor gaat het niveau op trainingen en in wedstrijden ook omhoog. Dat klinkt gek om te zeggen over jezelf, maar ik denk dat het zo werkt in het voetbal. Jongere jongens kunnen wat leren van routiniers.”

POTENTIE

Ondanks dat Maasdijk ‘maar’ in de vierde klasse speelt, ziet Van Vliet de potentie in het team. “We doen niet onder voor teams in de tweede en derde klasse, alleen je moet uit deze competitie zien te komen. Dat is niet altijd even gemakkelijk, want ieder jaar is er wel een sterke degradant uit de derde klasse die met het kampioenschap of de promotie aan de haal gaat. Naaldwijk gaat waarschijnlijk kampioen worden, maar daarachter is alles mogelijk. We winnen allemaal van elkaar, waardoor we nog kansen hebben in de promotiewedstrijden. We kunnen nu meerdere speelstijlen hanteren en wat verrassender uit de hoek komen. Na de winterstop zijn we compleet, er is meer concurrentie en we staan sterker in de promotiewedstrijden. De groep wordt hechter en went aan elkaar, jongens worden ouder en volwassener in hun spel. Ik ben benieuwd hoe ver we kunnen komen. Het is nu twee keer niet gelukt, maar wie weet wordt het drie keer scheepsrecht’’, hoopt Van Vliet.

NOG ÉÉN SEIZOEN

Voor Van Vliet is de toekomst onzeker, maar hij wil in ieder geval nog een seizoen doorgaan. “Ik had gezegd dat ik door zou gaan, maar ik krijg er nog een derde kindje bij. Dat maakt de keuze wel lastiger. Maar Robin blijft ook nog een jaar en dat maakt het voor mij wel makkelijker. Als we stoppen, doen we dat denk ik samen’’, is hij van mening.

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.

Rob van Binsbergen knokt zich terug in de basis bij Quintus

vv Quintus
-
0
Rob van Binsbergen knokt zich terug in de basis bij Quintus

De 31-jarige Rob van Binsbergen stopt na dit seizoen met voetballen. Het is niet zo dat het plezier weg is, maar het is tijd voor een nieuwe fase van mijn leven.

Ik merk wel dat ik het een lastige keuze vind. Ik twijfel al een lange periode om te stoppen, maar nu ik binnenkort een meisje krijg, is de keuze wel makkelijker gemaakt’’, zegt van Binsbergen, die dus niet alleen raak schoot op het voetbalveld. Het is tijd voor een nieuwe stap, en dat is ook heel erg mooi’’. Ongetwijfeld zal de spits het voetballen gaan missen. Hij kwam er na het trappen van een roze bal op de ‘gender reveal’ achter kwam dat zijn eerste kindje een meisje zou worden.

Al jaren staat van Binsbergen in de punt van de aanval. Sinds kleins af aan woont de spits dichtbij de club en kent hij iedereen. Nog steeds woon ik in de buurt. We kennen elkaar allemaal en dat is prettig, ik voel me altijd thuis op deze plek’’.

De eerste 3 competitiewedstrijden van dit seizoen stond van Binsbergen nog in de basis, hierna kwam het steeds vaker voor dat andere jongens de voorkeur kregen in de aanval. Van Binsbergen kon de keuze van de trainer daarin ook wel begrijpen. Na hard blijven trainen en in de speelminuten die ik kreeg mijn best te blijven doen kwam ik wederom in aanmerking voor de basisplaats. Vervolgens kreeg ik een knieblessure, dus was ik mijn basisplek weer kwijt. Maar sinds de winterstop, te lage klassering op de ranglijst en het teleurstellende nieuws dat de trainer stopt, kiest hij voor een aantal andere spelers, zo ook voor mij. Meer ervaring en voor de juiste balans tussen strijd en voetbal voor het gewenste resultaat. Voor mij is dat prettig, want ik speel weer’’.

Trainer Ramon Hageraats zei over zijn aanvalsleider dat hij respect heeft voor de manier waarop van Binsbergen zich terug wist te knokken in de wedstrijd. Het getuigde van een hoop karakter en dat verdiende een basisplaats’’.

Van Binsbergen wil zijn laatste seizoen als voetballer namelijk goed afsluiten. Van het bankje warmhouden word ik niet gelukkig. Ik hoop het op een mooie manier af te sluiten. Dit seizoen kunnen we waarschijnlijk niet meer aanhaken voor de nacompetitie, maar ik hoop vooral nog minuten te maken en goals te maken. Nog een mooi slot aan het seizoen proberen te geven’’.

Van Binsbergen kijkt terug op 25 mooie jaren voor Quintus. ,,Ik maakte mijn debuut in 2012. Ik was toen zeventien, en het leuke daaraan was dat ik er nog niet standaard bij de selectie zat. We speelden toen in de vierde klasse op de zondag en speelden een beslissingswedstrijd voor het kampioenschap en wonnen met 2-1. Het jaar daarop gingen we naar de zaterdag vierde klasse. Toen was ik ook nog jeugdspeler, maar ik maakte wel hier en daar mijn minuten. Weer een jaar later beleefde ik mijn echte doorbraak. We werden gelijk kampioen in de vierde klasse. Ik denk wel dat dit mijn hoogtepunt bij Quintus was. Het was ook meteen mijn eerste en laatste kampioenschap in het selectievoetbal. Ieder jaar pikte ik wel mijn goaltjes mee.

Soms zoek ik nog weleens wat terug over Quintus en dan zie je jezelf verschijnen op een website uit 2014. Het is grappig om te zien dat ik al zo lang meedraai. Ieder jaar deden we mee om de bovenste plekken, maar nooit promoveerden we terug naar de derde klasse wat we zo ambiëren. Ondanks dat het niet meer lukte om te promoveren heb ik altijd geweldig naar mijn zin gehad en ben ik blij om in mei of juni afscheid te nemen van het eerste elftal. Ik hoop dat we er nog een mooi einde van kunnen maken’’.

Klik op vv Quintus voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Quintus voor meer informatie over de club.

Robin Verstraten over pech met blessureleed en zijn nieuwe thuis bij KMD

sv KMD
-
0
Robin Verstraten over pech met blessureleed en zijn nieuwe thuis bij KMD

De 24-jarige Robin Verstraten was ooit een veelbelovend talent in de jeugd van Sparta Rotterdam en ADO Den Haag, maar blessureleed hield hem tegen in zijn ontwikkeling. Bij KMD heeft hij een mooie balans tussen niveau en plezier gevonden. ,,Ik ben blij dat ik überhaupt nog kan voetballen’’

Als jeugdspeler leek Verstraten een mooie toekomst tegemoet te gaan. Na periodes bij Sparta en ADO Den Haag belandde hij bij Excelsior Maassluis, waar zijn voetbalcarrière een andere wending kreeg. Op 18-jarige leeftijd brak hij zijn kuitbeen op twee plekken. Hij moest twee keer geopereerd worden en hij liep blijvende kraakbeenschade op. Door de blessure veranderde zijn manier van lopen en voetballen, wat weer leidde tot andere fysieke problemen. Het werd een terugkerend gevecht tegen pijn en blessures, waardoor hij niet meer de trainingsintensiteit kon halen die hij eist van zichzelf.

Na Excelsior Maassluis probeerde hij het nog bij Scheveningen en later Zwaluwen, maar telkens liep hij tegen dezelfde problemen aan. Toch gaf hij niet op. Hij wilde blijven voetballen en vooral genieten van het spel, ook al moest dat op een ander niveau dan hij oorspronkelijk had gehoopt. Dat plezier vond hij uiteindelijk terug bij KMD.

Meer dan voetbal
Nu speelt Verstraten bij KMD, een club die voor hem meer is dan alleen voetbal. “Het is een hele gezellige club waar iedereen elkaar kent. Heel anders dan wat ik gewend was. Mijn teamgenoten zijn echt vrienden geworden, en mijn sociale leven draait nu grotendeels om het voetbal. Feestjes, activiteiten, dat maakt het extra leuk,” vertelt hij.

Verstraten is een veelzijdige speler die zowel als linkshalf als linksback uit de voeten kan. Met zijn sterke linkerbeen zorgt hij regelmatig voor gevaar met zijn passes en schoten. Vorig seizoen scoorde hij tien doelpunten vanaf links op het middenveld. Dit seizoen heeft hij nog niet gescoord, maar wel al vijf assists gegeven. “Ik hoop daar nog een paar doelpunten aan toe te voegen,” zegt hij.

KMD klaar voor de tweede klasse
Momenteel speelt KMD in de derde klasse, maar Verstraten ziet zijn team liever een stap hogerop gaan. “Ik denk dat we beter passen bij de tweede klasse. Dat spel ligt ons denk ik beter. Kort dekken en lange ballen is meer van de derde klasse, maar wij zijn voetballend sterk en ik geloof dat als er meer van ons wordt gevraagd, dat wij dat ook kunnen brengen. Ik kijk ernaar uit om kampioen te worden, want dat is me nog nooit gelukt in mijn leven’’.

KMD heeft de titel nog steeds in eigen hand. “We moeten twee wedstrijden inhalen en als we die winnen, hebben we het zelf in de hand. Onze doelstelling blijft kampioen worden. “Een paar weken geleden werd een wedstrijd tegen Vitesse Delft stilgelegd vanwege een incident, en daardoor lopen we nu wat achter. Maar in puntverlies staan we bovenaan en we gaan er alles aan doen om te promoveren”

Jeugdtrainer
Naast het voetballen is Verstraten ook actief als jeugdtrainer. ,,Ik wilde wat hebben voor als ik ga stoppen met voetballen. Door al op jonge leeftijd te beginnen als jeugdtrainer heb ik een stapje voor als ik straks klaar ben met voetballen. Ik wil zoveel mogelijk papieren halen en leren als trainer. Ik ben trainer van de onder veertien bij Excelsior Maassluis en de onder elf van Vitesse Delft. Zo ben ik vijf dagen in de week met voetbal bezig, maar dat is het leukste wat er is’’.

Klik op KMD voor de laatste artikelen over de club.
Klik op KMD voor meer informatie over de club.

Theo Verbeek verheugt zich op nieuwe klus bij Quintus

vv Quintus
-
0
Theo Verbeek verheugt zich op nieuwe klus bij Quintus

Quintus heeft vanaf het seizoen 2025/2026 een nieuwe hoofdtrainer voor de groep staan. In de naam van, nu nog hoofdtrainer van de zaterdagselectie van Westlandia, Theo Verbeek. Samen met de 62-jarige oefenmeester kijken we uit naar zijn nieuwe avontuur. 

Als ik naar mijn persoonlijkheid kijk, is Quintus de juiste club voor mij. Ik wil graag hoofdtrainer zijn en daarom ben ik om me heen gaan naar de mogelijkheden. Ik organiseer ook een groot jeugdkamp, en Quintus stond daardoor al op mijn radar. Ik had interesse in een gesprek en ben vervolgens meegenomen in de sollicitatieprocedure, wat een prima proces was. Quintus is een vierdeklasser en dat al sinds jaar en dag, maar ze hebben de ambitie om door te groeien naar de derde klasse. Het is een ploeg met een mooie mix van jeugdig talent en ervaren spelers. Ik denk dat er veel potentie in zit. Voordat Berry Jansen, lid van de technische commissie van Quintus, mij belde had ik al interesse in de club. Zo is het balletje gaan rollen.

Ik ben een trainer die graag hard traint, vooral in de opbouwfase. Ik hou van initiatiefrijk voetbal, maar dat is natuurlijk afhankelijk van het materiaal dat je hebt. Dat maakt het spelletje juist interessant. Zelf ben ik ook centrale verdediger geweest en ik weet dat het leuk is om soms in te schuiven. Aanvallend voetbal spelen is het leukst, maar alleen als het kan. We moeten daarin kijken naar ons materiaal en als het mogelijk is streven we aanvallend voetbal na. Dat moeten we samen ontdekken als team. Achterin hebben we een jonge verdediging en we geven veel doelpunten weg, dus dat is iets waar we aan zullen moeten werken. Mijn doel is om een goed evenwicht in het elftal te brengen.

Ik kom uit het Westland en heb daar veel ervaring opgedaan. Bij Westlandia heb ik jeugdteams gecoacht en jeugdwerk gedaan. Ik heb in de jeugd van Honselersdijk gezeten en ben daarna vijf jaar trainer geweest bij Naaldwijk, waarvan het laatste jaar als hoofdtrainer. Vervolgens heb ik het hoogste jeugdteam van Westlandia getraind en was ik verantwoordelijk voor Zondag 2, waarmee we zelfs Nederlands kampioen zijn geworden. Daarna ben ik hoofdtrainer van de zaterdagselectie geweest en heb ik gewerkt als jeugdcoördinator. Uiteindelijk werd mijn contract als hoofdtrainer van Westlandia Zaterdag niet verlengd. Ik ben inmiddels 62 jaar, maar heb nog steeds de ambitie om bij een club iets moois neer te zetten en goede resultaten te halen. Met Quintus wil ik de stap maken naar de derde klasse, en ik merk dat die ambitie daar ook leeft.

Het grote doel is om met Quintus naar de derde klasse te promoveren. Dat is mede de reden waarom ik deze stap heb gezet. Of dat lukt, weet ik niet, en ik kan ook niet zeggen of dat binnen één, twee of drie jaar gaat gebeuren. Maar, ik wil bouwen aan een sterk en leuk elftal en dat ook uitstralen.

Kijk je uit naar je nieuwe uitdaging?
Ja, natuurlijk! Ik ben er eigenlijk al ongemerkt mee bezig. Bij Westlandia ben ik nog niet helemaal klaar, maar ik laat me tegelijkertijd goed informeren door Quintus. Ik kijk regelmatig naar de opstellingen en volg de club op de voet. Met Westlandia staan we er nu moeilijk voor, en ons doel is om ons te handhaven. Ik probeer me zo veel mogelijk in te zetten voor Westlandia. Daar ligt mijn focus op dit moment en ik hoop op een mooi afscheid bij de club die ik een warm hart toe draag. Maar, dat ik uitkijk naar mijn nieuwe uitdaging bij Quintus, is geen geheim.

Klik op vv Quintus voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Quintus voor meer informatie over de club.

Tim van Marrewijk over zijn passie voor Westlandia

rkvv Westlandia
-
0
Tim van Marrewijk over zijn passie voor Westlandia

Tim van Marrewijk is al drie jaar lang een vaste waarde voor Westlandia. Al op 21-jarige leeftijd heeft hij bijna 150 wedstrijden op zijn naam staan. De jonge verdediger speelt met zijn hart voor de club waar hij opgroeide en ook zijn vader en opa een belangrijke rol spelen.

Zijn vader, Ton van Marrewijk, is namelijk voorzitter van de vereniging. In het begin was Tim nog weleens het mikpunt bij Westlandia. ‘Jij speelt zeker omdat je vader voorzitter was?’ Was de vraag die de verdediger kreeg. ,,Ik trek me daar weinig van aan en ik laat op het veld wel zien waarom ik speel om mijn kwaliteiten op het veld en niet vanwege het feit dat mijn vader voorzitter van deze club is”, zegt Tim. De eerste keer dat Tim zich mocht melden bij het eerste elftal is alweer drie jaar geleden. Toen Westlandia thuis tegen Hollandia een 3-2 voorsprong moest verdedigen. Tim liep een minuutje warm en mocht zich vervolgens in de 85e minuut opmaken voor zijn invalbeurt. Na zijn debuut sloot hij gewoon weer aan bij de onder 21 van de club, maar in oktober van hetzelfde jaar trainde hij steeds vaker mee. Dat werd uiteindelijk beloond met een basisplek in het eerste. ,,Sinds die wedstrijd heb ik altijd in de basis gestaan”. blikt hij terug.

Opgroeien bij Westlandia

Tim is blij dat hij kon opgroeien bij Westlandia. ,,Het was altijd heel leuk. Ik woon hier om de hoek en speel hier al zo lang ik me kan herinneren. Hier heb ik mijn vrienden gemaakt en ben ik een man geworden. Voetballen bij Westlandia heb ik altijd met veel plezier gedaan’’, aldus de centrale verdediger. ,,Het is mooi om te zien dat de club draait dankzij al haar vrijwilligers. Het zijn stuk voor stuk warme en fijne mensen met een hart voor de club’’.

Herkenbaar elftal

Westlandia staat bekend als een club dat veel jongens uit de eigen jeugdopleiding door laat stromen. Met de sterke jeugdafdeling die Westlandia heeft is dat mogelijk. Tim is daar een uitstekend voorbeeld van. ,,Naast mijzelf spelen er nog negen jongens in de selectie die ook hier in de jeugdopleiding hebben gevoetbald. Het is mooi dat het bij onze club lukt om zoveel jongens door te laten stromen. Het zo leuk zijn als we dat nog meer kunnen doen. We willen een herkenbaar elftal voor onze supporters zijn”.

110% voor de club

Want, spelen voor de club waar je van houdt is voor Tim het mooiste wat er is. ,,Ik speel altijd met heel veel passie en geef altijd meer dan 100% op het veld. Ik heb een grote winnaarsmentaliteit en ik geef nooit op. Ik gooi alles in de strijd om de wedstrijden te winnen. Aan de bal is het allemaal prima, maar vooral in het verdedigen ben ik sterk. Die passie heb ik van huis-uit meegekregen en komt ook echt uit mezelf. Ik wil nooit verliezen. Voor Westlandia zet ik me altijd 110% in. Dat komt omdat Westlandia speciaal is voor mij’’, aldus Tim, die hoopt te promoveren met zijn eigen club. ,,Ik heb persoonlijke ambities, maar het zou het mooiste zijn om met Westlandia zelf te promoveren naar de derde divisie en op ten duur naar de tweede divisie. Dan zou ik mijn hele leven bij de club kunnen blijven voetballen. Dat is wel echt mijn doel. Maar zeg nooit, nooit. Je weet niet hoe het kan lopen’’.

Klik op RKVV Westlandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKKV Westlandia voor meer informatie over de club.

Middenvelder Joey Valstar jubileert en excelleert bij Honselersdijk

sv Honselersdijk
-
0
Middenvelder Joey Valstar jubileert en excelleert bij Honselersdijk

250 wedstrijden voor Honselersdijk, en dat al op 27-jarige leeftijd. Een status als clublegende, maar niet de leeftijd. Want, waar velen deze aantallen bereiken aan het einde van hun voetballoopbaan, is Valstar pas net begonnen. ,,Het is gewoon heel leuk hier’’

Sinds het seizoen 2016-17 speelt Valstar al voor de club waar hij ook opgroeide. Valstar is een aanvallende middenvelder. Dit seizoen speelt Honselersdijk met twee aanvallende middenvelders, waar hij er een van is. Valstar is te herkennen aan zijn overzicht en balbehandeling. Een echte spelverdeler, die niet snel van de bal te zetten is.,,Ik heb een grote vriendengroep in de selectie. Het zijn geen teamgenoten, maar vrienden. We spelen met alleen maar jongens die uit het dorp komen en dat maakt het gewoon heel erg leuk’’, vertelt de middenvelder. ,,De sfeer in de kleedkamer is geweldig, maar als er serieus gedaan moet worden zijn we dat ook. Er wordt echt wel hard gewerkt op de trainingen en in de wedstrijden geven we alles voor elkaar’’.

Sfeer in de kleedkamer

De sfeer in de kleedkamer en de kantine is de reden dat Valstar zo geniet van het voetballen bij SV Honselersdijk. ,,Bij andere clubs zie je deze gezelligheid een stuk minder. Ik ben in de jeugd naar Westlandia vertrokken, maar daar blijven spelers een minder lang hangen na de wedstrijd’’, aldus Valstar, die de saamhorigheid en de warmte van de club waardeert. ,,Veel mensen uit het dorp zijn bij de club betrokken en dragen de club een warm hart toe. Daar mogen we gewoon heel trots op zijn’’, zegt hij.

Uitstapje

Toen Valstar 16 was, maakte hij een uitstapje naar Westlandia. ,,Ik had het gevoel dat ik stil stond in mijn ontwikkeling en heb uiteindelijk zelf de keuze gemaakt om naar Westlandia te bellen’’, vertelt de jubilaris. Uiteindelijk voetbalde hij drie jaar in het groen en wit. Twee jaar in de A-selectie en een jaar in de B-tjes. ,,Toch besloot ik om terug te keren. Ik had geen uitzicht om het eerste elftal te bereiken en Honselersdijk promoveerde op dat moment naar de tweede klasse. Tom van Veen keerde ook terug, en dat gaf de doorslag voor mij om terug te komen. Het doel was om een stabiele tweedeklasser te worden en te handhaven’’. Valstar vertelt dat zijn ploeg de afgelopen jaren goede stappen heeft gezet. ,,We zijn weer gepromoveerd naar de eerste klasse, en daar zijn we heel trots op. Al een paar jaar hikten we tegen promotie aan, maar het seizoen dat we promoveerden, zaten we in een lekkere flow. In de finale wonnen we met 6-1 van Sparta Amateurs en ik scoorde een mooie goal’’, geniet hij na.

Goed op mijn plek

Inmiddels staat Valstar dus op 250 wedstrijden. Hij werd hiervoor gehuldigd op het veld, vlak voor de thuiswedstrijd tegen Westlandia (za). ,,Ik werd er door overvallen’’, zei Valstar. Nooit miste hij veel wedstrijden door blessures of schorsingen. ,,Ik heb een keer mijn middenvoetsbeentje gebroken, maar verder heb ik nooit veel gemist. Altijd speelde ik voor de club en ik heb nooit echt aanbiedingen gehad om weg te gaan. Dat hoeft ook niet van mij. Uiteindelijk speel ik hier omdat ik het naar mijn zin heb. Het zou leuk zijn als mensen interesse hebben en vinden dat je het goed doet, maar ik zit hier goed op mijn plek’’.

Klik op SV Honselersdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Honselersdijk voor meer informatie over de club.

Rens de Vries van jeugdspeler tot vaste kracht bij VELO

sv Velo
-
0
Rens de Vries van jeugdspeler tot vaste kracht bij VELO

De 21-jarige Rens de Vries is een echte VELO-man. Al zijn hele leven speelt hij bij de club en inmiddels is hij een vaste waarde in het eerste elftal. De jonge centrale verdediger ziet hoe de cirkel rond is: als jeugdspeler keek hij op naar de jongens van het eerste, nu zijn het de jeugdspelers die hém als voorbeeld zien. “Dat is best vet,”

Bij VELO voelt De Vries zich helemaal thuis. “Ik ken hier iedereen. Bijna iedereen die hier komt, komt uit Wateringen. Ik woon op tien minuutjes lopen en loop dus ook vaak naar de training. Dat kan ik bij geen enkele andere club krijgen. Het is ideaal. Ik ben met deze club opgegroeid en keek vroeger altijd naar het eerste. Ook bij de voetbalkampen keek ik op naar de spelers van het eerste elftal. Nu ben ik zelf een van hen en zie ik jonge jongens opkijken naar mij. Dat klinkt gek, maar het is een mooi gevoel en maakt me trots. Dat maakt het cirkeltje wel weer rond”, grapt De Vries. Naast zijn ambities op het veld denkt De Vries ook aan zijn toekomst buiten het voetbal. Hij studeert Sportkunde en wil zijn eigen bedrijf beginnen in sportmanagement. Op het voetbalveld kan hij zijn energie kwijt en dat doet hij met veel plezier bij VELO.

De binding met zijn teamgenoten is sterk. “Ik voetbal al jaren met dezelfde gasten. Lars de Jong, Abel Dries en Ryan Corsuizen bijvoorbeeld. Dat zijn jongens die dezelfde leeftijd als ik hebben en ook buiten het voetbal regelmatig zie. Maar ook met de oudere spelers in de groep heb ik een goede band. Het is echt een hechte groep.”

Van spits naar verdediger

De Vries is van nature een centrale verdediger, maar speelde vorig seizoen een tijdje in de spits. “Dat was wel lachen. Ik ben geen topscorer geworden, maar het ging best prima. Toch ben ik blij dat ik weer achterin sta. Als verdediger ben ik coachend sterk en in de lucht niet te kloppen. Mijn taak is om de laatste linie dicht te houden. Daar liggen meer mijn kwaliteiten dan in het maken van aanvallende loopacties en het maken van doelpunten.”

De Vries blikt terug op zijn eerste minuten in het eerste elftal, die hij maakte hij tegen Vitesse Delft, waar hij in de slotfase mocht invallen. “Dat was een mooi moment. In de periode daarna speelde ik regelmatig met Onder 23 en zat ik weer op de bank bij het eerste. Maar inmiddels heb ik mijn plek veroverd.”

Ambities

Dit seizoen heeft VELO een duidelijk doel: kampioen worden of promoveren. “Dat wil ik echt een keer meemaken. We hebben een goed team en als we hard blijven werken, kunnen we dat bereiken. Soms heb je ook een beetje geluk nodig, maar dat moeten we afdwingen.” Een stap hogerop ziet De Vries wel zitten. “Het zou mooi zijn om ons te meten in de vierde divisie. In de jeugd ben ik wel eens kampioen geworden, maar dat gebeurde niet vaak. Om dat nu op seniorenniveau mee te maken, zou geweldig zijn. We hebben een mooi team en een duidelijke ambitie. Hopelijk kunnen we dat bekronen met een titel of promotie.’’

Klik op VELO Wateringen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VELO wateringen voor meer informatie over de club.

Robin van der Ende geniet net als jeugdvriend Nick van voetballen bij Maasdijk

vv Maasdijk
-
0
Robin van der Ende geniet net als jeugdvriend Nick van voetballen bij Maasdijk

De 35-jarige Robin van der Ende kent een vergelijkbaar verhaal als zijn jeugdvriend Nick van Vliet. Net als zijn voetbalmaat is hij aan het afbouwen bij Maasdijk en geniet hij van zijn laatste jaren als voetballer van een eerste elftal. ,,Aan het begin was het wel wennen’’

Dan heeft Van der Ende het over de grote stap terug uit de topamateurs. ,,Vroeger had ik altijd geweldige spelers om me heen. Iedereen zorgde voor loopacties en manier om zich vrij te lopen, maar hier zat iedereen te wachten op mijn passes. In het verleden, bij clubs als Excelsior Maassluis en Westlandia, gingen jongens veel doen als ik de bal had. Nu moest ik echt wennen aan de bewegingen van de jongens. Ook het niveau van grensrechters en scheidsrechters was schokkend. Ik moest daar heel erg aan wennen. Het niveau van de competitie daarentegen is best leuk. We hebben een grote poule van clubs die dicht bij elkaar zitten en meedoen om de bovenste plekken. Dat maakt het spannend’’.

Jeugdvrienden
Net als zijn jeugdvriend, Nick, heeft Van der Ende een rijke voetbalhistorie. Hij begon op zijn vijfde bij Excelsior Maassluis en kwam op 18-jarige leeftijd bij de A-selectie. Ik voetbalde altijd al bij Excelsior Maassluis en Nick kwam in de D-tjes bij ons voetballen. Later toen ik mijn vriendin ontmoette, werden we nog closer, want mijn vriendin is een goede vriendin van hem’’, vertelt hij. ,,Het is leuk om samen te voetballen bij Maasdijk. Zo lang ik het leuk vind en de tijd heb ga ik nog een jaartje door. Ik hoop dat we samen kunnen stoppen’’. Van der Ende begon als linksbuiten en werd in de senioren getransformeerd tot een linksback. Bij Maasdijk staat hij centraal achterin, waar zijn maat Nick nu op het middenveld staat.

Nieuwe stap
Van der Ende vertrok naar Maasdijk op het dat jongere jongens meer de kans kregen en het drie keer trainen de verdediger tegen ging staan. ,,het was tijd voor een nieuwe stap. Ik wist gelijk dat dit de juiste club was voor mij’’, zegt Van der Ende. Nu speelt hij alweer vier jaar voor Maasdijk. ,,Ik heb het nog altijd goed naar mijn zin. We hebben een leuke groep van jonge jongens maar ook was oudere gasten. De jonge gasten zijn gemotiveerd en willen graag. Wij als oudere mannen proberen die gasten wat bij te brengen. Dat vind ik ook leuk om te doen. Onze trainer is ook heel erg bezig met het kijken van beelden en manier van spelen. We kunnen op velen verschillende manieren spelen en kunnen onze tactieken aanpassen. Ik probeer hierin ook mee te denken met de trainer’’, aldus Van der Ende.

Nacompetitie
Dit seizoen doet Maasdijk opnieuw goed mee in de competitie. ,,Ik heb goede hoop dat we de nacompetitie gaan halen. Naaldwijk kunnen we niet meer inhalen, denk ik. Maar ik hoop dat er wat mogelijk is via de nacompetitie. We willen ons graag meten met de derde klasse en ik denk dat we dat ook aankunnen, maar dan moeten we wel zorgen dat we uit de vierde klasse komen’’, weet Van der Ende.

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.

Richard Grootscholten: ”’Westlandia is een uitlaatklep”

rkvv Westlandia
-
0
Richard Grootscholten: ”’Westlandia is een uitlaatklep”

De 60-jarige Richard Grootscholten hoeven we ondertussen niet meer voor te stellen. Als Hoofd Voetbalbeleid van Westlandia probeert hij samen met de rest van het bestuur de club vooruit te helpen. ”Iedereen heeft wel zo’n club waar hij of zij veel aan te danken heeft, voor mij is dat Westlandia”.

,,Laat ik voorop stellen dat de vraag vooral vanuit de club kwam’’, begint Grootscholten. ,,De vraag was of ik me wat nadrukkelijker bezig kon houden met de club. Dat wilde ik doen, want ik had er tijd voor en ik ben vrij om deze rol in te vullen. Ik heb veel aan Westlandia te danken en doe dit niet vanuit zakelijk oogpunt, maar simpelweg om wat terug te doen’’. De ervaren voetbaltrainer spreekt vol lof over de club waar hij opgroeide en veel leerde. ,,Iedereen heeft wel zo’n club waar hij of zij veel aan te danken heeft, voor mij is dat Westlandia. Ik heb hier vrienden gemaakt en ik ben hier gevormd. Terug gaan naar de club op trainingsavonden en wedstrijddagen is voor mij een uitje en een uitlaatklep van de lange dagen. Dan eet ik lekker met mijn gezin en ga ik daarna op de fiets naar de club. Ik kijk alle trainingen van de onder acht tot het eerste elftal. Ik spreek met mensen af, zie hoe trainers en ouders met situaties omgaan en zie veel jonge jongens voetballen. Zo’n avondje Westlandia voelt voor mij totaal niet als werken.

De tijd is veranderd

Voor Grootscholten lagen een aantal grote vraagstukken over de clubcultuur klaar. Het is duidelijk dat een voetbalclub een andere plek aanhoudt in de maatschappij dan vroeger. Grootscholten vertelt: ,,Vroeger was het logisch dat je op zaterdag de hele dag op de club was. Nu heeft de jeugd meer keuzes, zoals festivals en terrasjes. Andere dingen worden belangrijker dan het voetbal. Je moet je als club aanpassen aan de tijd van nu’’, aldus het Hoofd Voetbalbeleid van Westlandia. De club uit het Westland had vroeger een grote aanhang en op het hoogste niveau kwamen er zo’n twee tot twee en een half duizend mensen kijken bij grote wedstrijden. ,,Die tijd is ook wel veranderd”, zegt Grootscholten. ,,Mensen laten het voetbal vaker vallen. Daar is heel veel goed aan, maar ook af en toe jammer. De jongeren tussen de 18 en de 30 werden vaak pas wakker als wij moesten voetballen op de zondag. Vroeger ging de kroeg dicht om half 1 en kon je bij het zondagvoetbal gaan kijken. Dat gebeurt nu niet meer en mede om die reden zijn we ook verhuisd naar de zaterdag. Gelukkig mogen we af en toe nog op zondag spelen tegen een ploeg met het zelfde beleid als wij”.

Westlandia heeft de toekomst

Grootscholten is blij met de grote jeugdopleiding van Westlandia. ,,We beschikken over veel mogelijkheden. We hebben ook de florerende zaterdagploeg toegevoegd aan ons lijntje in de opleiding. Jongens die nog niet klaar zijn voor de vierde divisie kunnen zich ontwikkelen op de zaterdag in de tweede klasse. We willen steeds meer jongens af kunnen leveren aan het eerste elftal. Als wij op een hoger niveau dan nu willen spelen, met veel jongens van de eigen jeugdopleiding, moeten we daar tijd en energie in steken. Dat heeft tijd nodig en dus moeten we geduld hebben. We zijn een goede opleidingsclub en dat willen we blijven. Dan moet er een hoger niveau uit komen als ze doorstromen. Op deze manier geven we jongens langer de tijd om zich te ontwikkelen’’. Volgens Grootscholten ziet de toekomst van Westlandia er rooskleurig uit. ,,De toekomst is geweldig. Er liggen plannen om de accommodatie te veranderen en we hebben een mooi bestuur met mensen die een voetbalhart voor de club hebben. We hebben heel veel vrijwilligers die veel aandacht en moeite in deze mooie club stoppen’’.

Klik op RKVV Westlandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKKV Westlandia voor meer informatie over de club.

123...1.336Pagina 1 van 1.336

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.