Als opvolger van de illustere Hans Schoon, die vijftien jaar het voorzitterschap vervulde en daarvoor vijf jaar tweede voorzitter was, werd door de ledenvergadering van EBOH Paul Reijnders als nieuwe preses benoemd.

Dertiger Reijnders, al meer dan drie decennia betrokken bij de vereniging, trad aan met een bestuursploeg, waarbij Niels Waterdrinker de rol van vicevoorzitter vertolkt. Bas van Oosterhout was en is penningmeester en Evelien Noordermeer heeft de taken van het wedstrijdsecretariaat en jeugdzaken in handen. Nieuw in het bestuur zijn Jasper de Bruin, op de positie sponsoring en commerciële zaken, en Rick Reijnders die kantinezaken voor zijn rekening neemt. Oud-voorzitter Axel van den Heuvel heeft zich over algemene zaken ontfermd.

Bij zijn aantreden was Paul Reijnders heel duidelijk: ,,Het is niet de bedoeling om de koers 180 graden te wijzigen. We zijn drie jaar geleden met  een stuurgroep gestart om EBOH toekomstbestendig te maken en nu vormen we het bestuur. Speerpunten zijn de jeugd, seniorenselectie, onderhoud accommodatie en commercie. En het belangrijkste doel is betrokkenheid realiseren bij zoveel mogelijk leden en aanhangers.”

Na de degradatie uit de tweede klasse bleef Reijnders positief gestemd. ,,We gaan zeker niet bij de pakken neerzitten. En met een architect zijn we al aan het kijken hoe we de accommodatie kunnen aanpakken.’’

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Wat eigenlijk al maanden onvermijdelijks was, gebeurde uiteindelijk op de slotdag van de competitie in de tweede klasse E: EBOH maakte na de 3-4 nederlaag tegen Terneuzense Boys definitief een duikeling en nam na zeven jaar afscheid van het tweede klasse-niveau.

DORDRECHT – Tot op de slotdag hoopte Eendracht Brengt Ons Hoger nog op een Houdini-act, maar dat geloof was eigenlijk in de weken ervoor al weggesijpeld. Na een totaal mislukte eerste helft van het seizoen moest de selectie van trainer Jeffrey Monster heel lang in de achtervolging in een poging om naderend onheil toch nog af te wenden.

De 0-1 overwinning bij concurrent Halsteren, door een wereldgoal van Obaida Kurea, blies in de aanloop naar de ultieme slotfase van de competitie het vertrouwen in een goede afloop nog even nieuw leven in. Maar het degradatiespook, dat eigenlijk het hele jaar op sportpark Schenkeldijk had verbleven, liet zich niet meer verjagen en sloeg op de laatste speeldag alsnog keihard toe met zijn grijpgrage tentakels.

Prioriteiten

Na de uitkomst maakte zich even de ontluistering meester van alles wat rood-zwart een warm hart toedroeg. ,,We zijn dit seizoen zeker niet de mindere geweest van tachtig procent van de tegenstanders’’, was het oordeel van captain Noël Goossens, die gedurende het seizoen te kampen had met heup- en kuitklachten maar vaak de pijn had verbeten. ,,Maar waar vorig seizoen de ballen erin rolden, gingen dit jaar de mooiste kansen er niet in. En ook in de breedte bleken we kwetsbaar’’, stipte de voormalig speler van FC Dordrecht aan.

Voor trainer Jeffrey Monster (foto) kende zijn eerste jaar als zelfstandig hoofdtrainer van de club die hij ook als speler diende dus een bitter einde. ,,Ik heb gedurende het seizoen te veel spelers moeten missen door blessures en dan gaven sommige spelers gedurende het jaar ook nog eens prioriteiten aan andere dingen buiten het voetbal. Dat heeft ons lelijk opgebroken.’’

Klankbord

In het laatste deel van de competitie kreeg Monster nog een klankbord naast zich in de persoon van Ries Fok, voormalig speler én trainer van EBOH. Fok liet zich gedurende één helft in de met 3-2 gewonnen degradatiekraker tegen MOC’11 gelden door zelfs spelers instructies te geven.

,,Ik vond het prettig om met Ries te kunnen klankborden. Ries krijgt een actieve rol binnen de club en gaat van alles doen, met de jeugd en ook jeugdspelers en -trainers beter maken. Nadat de technische commissie binnen de club was opgestapt, heeft Ries die taak opgepakt. Ik heb hem erbij gevraagd en meteen daarna is hij bij een training wezen kijken. Daarbij zei hij niks, keek en luisterde hij alleen maar en het was ook niet zo dat ik door zijn aanwezigheid beperkt werd. Hij praatte wel met spelers over wat er binnen de groep leefde, zeker omdat er veel gebeurd was en weinig vertrouwen was. Ik heb hem met open armen ontvangen.’’

Hoofdstuk

De inbreng van Fok mocht echter niet baten. EBOH moet noodgedwongen een stap terug doen naar een niveau, waarop de Schenkeldijkbewoners hun stadgenoten van Wieldrecht gaan tegenkomen. Dat gaat wel gebeuren met een veranderde selectie, want er zullen de nodige mutaties gaan plaatsvinden. Obaida Kurea, die in het voorbije seizoen belangrijk was met treffers, zal na één seizoen de Schenkeldijk alweer gaan verlaten. De voormalig speler van RCD verkast naar het Gorcumse SVW, dat op de slotdag de status van tweedeklasser claimde.

Daar staat tegenover dat inmiddels meerdere spelers de toezegging hebben gedaan dat zij voor EBOH gaan spelen. Eén daarvan is een kind van de club dat terugkeert op bekend terrein: Jordi Fok, zoon van Ries, heeft het hoofdstuk bij stadgenoot Oranje Wit afgesloten en zal zich weer in het meer vertrouwende rood-zwarte tenue gaan hijsen. Ook twee andere spelers die Oranje Wit dienden, Dirk Kusters en Casper Westera, hebben hun aankomst naar EBOH aangekondigd.

In de technische staf vinden ook mutaties plaats. Melvin Spruijt maakt plaats als assistent voor Patrick Stolk, terwijl Colin van der Gijp bij het tweede team aan de slag gaat maar ook zijn tijd aan de jeugd gaat besteden. De doelstelling voor het nieuwe seizoen is al duidelijk: EBOH wil het verloren gegane terrein zo snel mogelijk herwinnen.

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Patrick Stolk voegt zicht na het zomerreces bij de technische staf van EBOH. Als assistent-trainer zal hij dan naast de hoofdverantwoordelijke Jeffrey Monster, die aan zijn tweede jaar als de man voor de selectie bij Eendracht Brengt Ons Hoger gaat beginnen, plaatsnemen.

Stolk, die een verleden heeft bij buurman Dubbeldam, kijkt uit naar die rol naast hoofdtrainer Monster. ,,Ik ken Jeffrey al een aantal jaar, dus echt verrassingen verwacht ik niet. Ik zal Jeffrey zo veel mogelijk proberen aan te vullen waar nodig.”

De verwachtingen van Stolk zijn duidelijk, nadat de hoofdmacht een stap terug heeft moeten doen op de voetballadder.  ,,Voor mij was al duidelijk op het moment dat ik mijn jawoord gaf, dat als EBOH zich niet had kunnen handhaven dat we dan in het nieuwe seizoen voor promotie moeten gaan

Bij EBOH zal Stolk samenwerken met een aantal goede spelers. Of hij zich op de samenwerking met één speler in het bijzonder verheugt? “Ik heb op dit moment niet een specifieke speler op het oog.” Als oud-speler valt zijn aandacht wel op voetballers die op zijn oude positie spelen. “Ik ben zelf altijd verdediger geweest, dus daar let ik altijd wel extra op.”

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Heel lang moest hij in de voetbaljaargang 2024-2025 noodgedwongen toekijken. Doelman Jan Arie Kouwenhoven, al jarenlang de trouwe sluitpost van EBOH, diende zich lang te verbijten en vierde in de slotfase alsnog zijn rentree tussen de palen. De ultieme poging om met de inzet van de routinier de degradatiedreiging af te wenden bleef echter vruchteloos.

DORDRECHT – Zijn ervaring werd grote delen van het seizoen 2024-2025 node gemist, al moet wel gezegd dat zijn vervanger – de nog piepjonge Julian van Duren – tijdens de absentie van Jan Arie Kouwenhoven prima keeperswerk bij EBOH afleverde.

Maar voor Kouwenhoven zelf was het flink door de zure appel heen bijten in een seizoen dat het de uiteindelijke Dordtse degradant bepaald niet meezat. Want inmiddels ruim een jaar geleden kreeg hij last van blessureleed. Dat was op 4 mei 2024, de dag dat EBOH met 2-3 won bij CVV Zwervers.

,,Na een botsing met spits en aanvoerder Noël Goossens liep ik op dat moment een kuitblessure op. Daardoor heb ik de laatste drie wedstrijden van vorig seizoen al moest missen. Vervolgens begon ik met frisse energie aan de voorbereiding op het inmiddels voorbije seizoen, maar begin augustus raakte ik in de eerste trainingsweek opnieuw geblesseerd. Een meniscusblessure, waardoor ik in totaal zeven maanden geen wedstrijd heb kunnen keepen’’, blikt Kouwenhoven terug op de periode van fysieke malheur.

Fysio

Een oefenwedstrijd tegen stadgenoot DFC markeerde het einde van die periode met blessureperikelen. Een duel waar de onwennigheid op voorhand vanaf straalde, want Kouwenhoven moest duidelijk weer even schakelen naar zijn rol als doelman. ,,Ik stond al in het doel voordat de toss van de wedstrijd was verricht’’, kan hij achteraf wel lachen om het ietwat kolderieke voorval van destijds. ,,Het was wel lekker om er met die wedstrijd weer in te komen, want ik heb niet zoveel te doen gehad.’’

Zijn terugkeer verliep volgens de weg van de geleidelijkheid. ,,Ik heb eerst enkele weken met de groep meegetraind. Na die eerste training had ik wel last van, want ik moest bij de fysio gekraakt worden. Het voelde allemaal nog wat stroef aan. Daar moest ik echt doorheen. Ook heb ik aanvankelijk mijn stijl wel aangepast, om weer vertrouwd te raken. In de opbouw deed ik bijvoorbeeld alles kort en daar hield en hou ik ook wel van, maar ik wist op dat moment al dat ik ook weer de lange bal zou moeten gebruiken als ik eenmaal op het veld stond. Ik ben blij dat mijn terugkeer alsnog heb kunnen maken omdat ik het team graag wilde helpen.’’

Realistisch

Tijdens zijn afwezigheid liet Kouwenhoven zijn gezicht tijdens de wedstrijddagen ook wel eens niet zien. ,,Ik heb enkele wedstrijden die we in Zeeland speelden overgeslagen. Daar was alle begrip voor binnen de vereniging en de selectie. De jongens gunden het me dat ik op zaterdag wat leuks ging doen met de kinderen op die momenten.’’

Maar de ervaren sluitpost vervulde in die periode ook een belangrijke rol: hij kroop in de huid van mentor van de nog piepjonge doelman Julian van Duren die hij  met raad en daad bijstond. ,,Julian is ambitieus en leergierig, dus we hadden elke week wel even contact  met elkaar en spraken met elkaar over het keepersvak. Ik heb geprobeerd zo’n jonge gozer te helpen door wat tips te geven en eigen ervaringen te delen, maar uiteindelijk moest hij het natuurlijk wel zelf doen. En dat was voor een jonge keeper niet makkelijk in een team dat vaak tegen klappen opliep.’’

De missie van EBOH om het hoofd alsnog boven water te houden mislukte in extremis. Kouwenhoven is daar realistisch in: ,,Ik heb in de voorbije periode geprobeerd om achterin voor een beetje rust en stabiliteit te zorgen, maar we konden natuurlijk geen wonderen verwachten. Het is natuurlijk niet alleen maar pech geweest, dat we in de eerste periode van het seizoen nauwelijks resultaten konden boeken. We hebben geprobeerd om ons er als team uit te knokken en dat is helaas net niet gelukt.’’

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.