Nadat hij een jaar of negen geleden al eens een seizoen trainer was geweest bij de club, keerde Jack Sweres afgelopen zomer terug op bekend terrein. Want toen Virtus de ervaren oefenmeester belde, had de voormalig voetballer van NAC Breda maar weinig tijd nodig om na te denken. “Binnen een kwartiertje waren we eruit!”
En dat was niet voor niks, legt Sweres (62) uit. “Ik heb altijd een warm gevoel bij Virtus gehad. Het is gewoon een gezellige club, ook met alle mensen eromheen. Echt een fijne dorpsclub.” Het contact met een aantal jongens, is dan ook altijd gebleven, vertelt hij. “Dus toen de trainer wegging, vroegen ze aan mij: wil jij het niet doen? Maar ik ben natuurlijk ook geen twintig meer…” Toch besloot de inwoner van Prinsenbeek op gesprek te gaan. Al duurde dat dus niet lang. “Binnen een kwartiertje waren we eruit. Ik ben nooit zo moeilijk.”
Niet piepelen
Hoe bevalt het hem tot nu toe, terug op het oude nest? “Prima! Ik heb het goed naar mijn zin.” Met een jonge, maar talentvolle groep, schetst Sweres de situatie. “Er zijn flink wat jongens gestopt, waardoor er een hoop jeugdspelers zijn doorgeschoven. Onder andere gasten van net zeventien.” En dus, zo weet de oefenmeester uit ervaring. “Is het de ene week alles, en de andere week een stuk minder. Dat weten we.” Ook voordat hij besloot om voor twee jaar te tekenen, bij de derdeklasser. “Virtus heeft over het algemeen een goede jeugdopleiding en de JO19 was een heel goede lichting. Dat wist ik, want daar had ik mezelf op voorhand in verdiept.” Maar talentvol of niet, soms zorgt dat voor een ongelijke strijd, lacht Sweres. “Ze moeten nu regelmatig tegen mannen van 30. Die laten zich niet zomaar piepelen door een ventje van zeventien.” Zorgen, maakt de voormalig trainer van onder meer Baronie, Internos, Rood Wit, Zundert en Beek Vooruit zich daar echter niet over. “Daar moeten ze juist van leren, dat komt wel goed. Dat zeg ik ook steeds tegen die gasten. Laat je daardoor niet uit het veld slaan.” Gelukkig, gebeurt dat voorlopig ook niet, heeft hij gemerkt. “Omdat het om meer jongens gaat, die allemaal uit het dorp komen, houden ze elkaar scherp en sterk.” Want van de ervaring, moeten ze het bij Virtus dit seizoen niet hebben. “We hebben een stuk of vier spelers die ouder zijn, de rest zit onder de 21 of 22.”
Mondiger
De oud-jeugdtrainer van NAC, is dan ook voorzichtig met zijn verwachtingen. “Prioriteit nummer één is handhaven. Dat is onze eerste doelstelling, daarna kijken we wel.” In een leuke competitie. “Met allemaal wedstrijden in de buurt. Het is niet ver reizen, dat is ook wel fijn.” De voetballiefhebbers uit Zevenbergen, kunnen dan ook hun hart ophalen, denkt Sweres. “Die vinden het natuurlijk helemaal geweldig, dat we met allemaal jongens uit het dorp spelen. Zeker als ze ook nog uit de eigen jeugd komen.” Enthousiasme genoeg dus, al tempert het voetbaldier dat wel een klein beetje. “Iedere trainer wil aanvallend voetbal spelen, maar ik ben ook realistisch. Onze spits van vorig seizoen is gestopt, dus moeten we het met andere jongens doen.” En daar heeft Sweres alle vertrouwen in. “Ik ben tevreden, als we progressie boeken en in die derde klasse blijven. Maar vooral, als die gasten het naar hun zin hebben gehad en ik ze een prettig jaar heb bezorgd. Dat we het gezellig hebben gehad en leuk met elkaar omgaan.” Want, zo heeft Sweres de afgelopen jaren wel gemerkt: “Dat is niet altijd even makkelijk. Spelers zijn een stuk mondiger geworden, zelf durfde ik dat vroeger echt niet allemaal tegen een trainer te zeggen. Maar daar heb je nu gewoon mee te dealen, mijn vrouw merkt dat ook in het onderwijs.” Een stukje leeftijdsverschil en andere opvattingen, denkt hij. “Ik ging echt geen weekendje weg, ik ging voetballen. Nu is dat heel normaal. Dat vind ik wel eens lastig of moeilijk om mee om te gaan.” Zeker in een teamsport. “Dat zeg ik ook tegen die gasten. Wat nou als tien jongens dat doen? Dan kunnen we niet voetballen. Ik misgun ze niks, maar bij selectievoetbal, komen ook verplichtingen kijken. Anders moet je een individuele sport gaan doen.” Gelukkig is ook veel, na zijn eerdere periode bij de club, nog steeds hetzelfde. “Het is nog altijd dat gemoedelijke clubje. Voor de training een bakje thee doen en gezellig met de dame van de kantine een beetje ouwehoeren. Dat vind ik belangrijk. Gewoon normaal met elkaar omgaan, daar houd ik van.” Net als van het spelletje. “Ik geniet er nog steeds van! Om samen met die gasten iets te bewerkstelligen en dan na de wedstrijd gezellig een biertje te doen.”
Klik op VV Virtus voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Virtus voor meer informatie over de club.
