Home Blog Pagina 3

Oranje Wit pakt punten met realistische aanpak

VoetbalJournaal
-
0
Oranje Wit pakt punten met realistische aanpak

Oranje Wit speelde zich vorig seizoen pas op de slotdag veilig in de eerste klasse. Dat wil de ploeg van trainer Björn Vlasblom dit seizoen voorkomen. De grootste club van Dordrecht heeft immers al jaren de ambitie om een stabiele eersteklasser te worden en wil dus niet naar beneden kijken. Met een meer realistische aanpak lijkt Oranje Wit voor de winterstop de formule tot overwinningen te hebben gevonden.

DORDRECHT – Vlasblom (35) keerde in 2023 terug bij Oranje Wit, na twee seizoenen als hoofdtrainer van het Zwijndrechtse Pelikaan. Zijn eerste seizoen was een mooie, want Oranje Wit promoveerde glansrijk via de nacompetitie (in de finale tegen IFC) nadat Spartaan ‘20 uit Rotterdam-Zuid in 2F net te sterk was gebleken.

Vorig seizoen hoopte Oranje Wit in de eerste klasse C direct weer te kunnen aanpikken bij de subtop, maar daar slaagde de Dordtse club niet in. Vooral door een ernstig gebrek aan scorend vermogen, dat zich het hele seizoen liet voelen. Uiteindelijk speelde Oranje Wit zich pas op de slotdag van de competitie veilig dankzij een 2-0 overwinning op Spartaan‘20, dat toen al wist dat het weer zou degraderen naar de tweede klasse.

Dit seizoen hoopte Oranje Wit met de terugkeer van Edison Warner (SSS) en de komst van Joey van Gennip (ASWH), Luivienno Statia (Rijsoord) en Dylan de Melo (Spijkenisse) sprongen te hebben gemaakt in de kwaliteit op het veld. Daartegenover stond overigens wel het vertrek van Jordi Fok, Noah Wijne, Dirk Kusters, Casper Westera en Mike Muijen naar stadgenoot EBOH.

Dieptepunt

In de eerste maanden van het seizoen verliep het echter nog steeds moeizaam. Opnieuw was het gebrek aan scorend vermogen in veel wedstrijden zichtbaar. Het dieptepunt was zonder twijfel de pijnlijke nederlaag in de beker bij derdeklasser EBOH (2-1) op 18 oktober.

Het roer ging om in november, met een meer behoudende tactiek. Inzakken en op de counter proberen toe te slaan. Dat pakte uitstekend uit, met drie zeges in vier wedstrijden. De 4-4-2 tegen koploper BVCB (1-3) werkte niet goed, maar de 5-4-1/5-3-2 tegen Nieuwerkerk (1-2), GVV Unitas (0-3) en Heinenoord (2-0) wel. „Heel veel keuze hadden we ook niet in die periode door een aantal blessures voorin. Wat met zo’n tactiek wel belangrijk is eruit komen op de juiste momenten. De jongens herkenden die momenten perfect en hebben het plan goed uitgevoerd. Ze voelen zich hier goed bij, dus dan ga ik daar graag in mee”, zegt Vlasblom.

Benidorm

„Drie verdedigers, vijf verdedigers, noem het maar zoals je het wil. Het gaat er vooral om dat je tot kansen komt en dat deden we, ook omdat we op deze manier onze eigen ruimtes creëren, de wingbacks het goed invulden en de voorste jongens heel veel meters maakten in aanvallend en verdedigend opzicht. Natuurlijk ziet iedereen het liefste 4-3-3 met aanvallend voetbal, maar dat is niet altijd realistisch. Uiteindelijk wil iedereen op de club vooral graag dat we wedstrijden winnen, zo simpel werkt het gewoon”, weet ook Vlasblom.

Met die resultaten op zak gaat Oranje Wit toch nog met vertrouwen en een goed gevoel de winterstop in. In het eerste weekend van januari gaat de selectie weer op trainingskamp naar het Spaanse Benidorm, al baalt Vlasblom er flink van dat negen spelers niet mee kunnen/gaan. „Iedereen moet zijn eigen keuzes maken, maar dat kan uiteraard ook consequenties hebben op de beslissingen die ik in januari weer zal moeten nemen.”

klik hier voor meer artikelen over SV Oranje Wit
klik hier voor meer informatie over SV Oranje Wit

Joey van Oosten: CKC is mijn tweede thuis

VoetbalJournaal
-
0
Joey van Oosten: CKC is mijn tweede thuis

Wie bij CKC rondloopt, kent hem inmiddels wel: Joey van Oosten, 22 jaar, vaste kracht op het middenveld van het eerste en iemand die precies weet wat hij wel en vooral niet leuk vindt. Studeren? Nee. Omschakelen? Liever niet. Maar een bal in de voeten en een ploeg die voelt als familie? Ja, graag.

Joey groeide op in Capelle Schollevaar, verhuisde later naar Capelle-West en woont daar nog steeds thuis. Hij deed HAVO op Thorbecke, ontdekte dat de collegebanken niet per se zijn natuurlijke habitat waren en ging meteen aan het werk. Dat doet hij nu bij Karat in Rotterdam

Zijn voetbalcarrière begon zoals bij velen: klein mannetje, veel te grote shirtjes, eerste stappen bij de club om de hoek, CKC dus. Toch vertrok hij als tweedejaars D naar DCV in Krimpen aan den IJssel, omdat zijn neef Carlo de Reuver daar trainer was. Dat familiegevoel speelt bij Joey duidelijk een rol; hij schopte het er tot de selectie van het eerste, maar toch bleef CKC trekken. Zijn familie komt er, zijn opa Hans de Reuver is een bekende naam binnen de club en als het even kon was hij ook bij CKC te vinden om met zijn vrienden te zijn.

En dus kwam hij op zijn zeventiende terug naar CKC. Meteen het eerste elftal in, alsof hij nooit was weggeweest. Waar het kon schoof hij nog aan bij de O19, vooral omdat zijn vrienden daar speelden. Dat de trainer daar iets minder enthousiast van werd, is bijzaak; het gaat tenslotte om de gezelligheid, toch?

Die gezelligheid is sowieso kenmerkend voor CKC. De selectie van het eerste elftal is al jaren relatief stabiel, zeker omdat de club geen spelers betaalt. Wie komt, komt voor de club zelf, niet voor de portemonnee. Op het middenveld lopen drie 22-jarigen rond die samen de toekomst vormen. Dat is prettig voor de club, en eigenlijk ook voor Joey, die het liefst speelt met mensen die hij al jaren kent.

Sportief gezien draait CKC de laatste jaren steeds bovenin de derde klasse mee. Tweemaal werd de nacompetitie gehaald en tweemaal ging het mis in de halve finale. Het deed pijn, zeker die wedstrijd tegen Rhoon waar een late voorsprong in blessuretijd alsnog verdween. Maar zoals dat gaat in het amateurvoetbal: een paar weken later sta je gewoon weer te trainen alsof het nooit is gebeurd.

Afgelopen seizoen begon uitstekend: voor de winterstop geen nederlagen, daarna… nou ja, laten we zeggen dat het flink minder werd. Uiteindelijk was FC Zoetermeer in de nacompetitie de eindhalte.

Dit seizoen speelt CKC in de competitie van Zuid 1, waar de onderlinge verschillen zo klein zijn dat niemand er verstandig aan doet z’n geld op een ander te zetten. De start was moeizaam, maar inmiddels is de ploeg aardig op gang. Dat mag ook wel, want de seizoenstart was er één voor in de boeken. Door de afgesloten Brienenoordbrug moest de ploeg drie uur eerder verzamelen voor de uitwedstrijd tegen Wieldrecht. Het verkeer dacht daar anders over: sommige spelers kwamen pas tegen half vijf in Dordrecht aan, een halfjaar geblesseerde speler moest tóch het veld in en de reservekeeper stond  rechtsbuiten. Dat het daarna niet meteen beter werd, is niemand kwalijk te nemen. Met blessures,  waaronder de eerste keeper Perry Heijster, leek het soms meer op een overlevingsstrijd dan op voetbal.

Joey staat inmiddels bekend als middenvelder met een goed inzicht en strakke passing. Hij weet ook dat hij soms wat te veel geniet van het goede leven. Als hij niet oplet, sluipt er snel een kilo bij. Maar ja: hij traint veel, voetbalt veel en wil ook gewoon een gezellig biertje kunnen drinken. Dat moet kunnen, vindt hij.

Omschakelen is een ander verhaal. Dat blijft zijn achilleshiel. Zijn teamgenoten en trainer roepen het vaak genoeg, maar Joey weet van zichzelf dat hij nou eenmaal aanvallend denkt. Het zit niet in zijn systeem, sommige dingen moet je accepteren.

Vertrekken bij CKC? Geen sprake van. Hij voelt zich thuis bij de club en bij de mensen. Zijn ambitie ligt bij promotie naar de tweede klasse, al wordt dat dit seizoen lastig gezien de stand. Buiten het veld wil hij graag in Capelle blijven wonen, liefst in West of ’s-Gravenland, maar met de huizenmarkt van nu is dat meer een lange-termijndoel dan een korte.

Klik op CKC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CKC voor meer informatie over de club.

Yara Helderman (22): Van balverliefd meisje tot aanvoerder in de Eurojackpot Eredivisie

VoetbalJournaal
-
0
Yara Helderman (22): Van balverliefd meisje tot aanvoerder in de Eurojackpot Eredivisie

Op haar vierde liep Yara Helderman al met een bal onder de arm over de velden van GSC – tegenwoordig GSC/ODS. Terwijl andere kinderen nog zochten naar hun hobby, wist zij het meteen: voetballen zou haar wereld worden. Jarenlang speelde ze tussen de jongens, iets wat haar later veel zou opleveren. Tot haar tiende bleef ze bij de club waar ze begon, waarna ze de stap zette naar Stedoco, destijds bekend om de sterke meidenafdeling. Vier keer per week trainen was een grote omschakeling voor de jonge Yara, die volop in de groei zat. De combinatie van veel belasting en snelle lichamelijke ontwikkeling zorgde voor flinke kniepeesklachten, waardoor het spelplezier soms onder druk kwam te staan. Toch wilde ze blijven voetballen, en ze zette door.

Uiteindelijk keerde Yara terug naar GSC, opnieuw tussen de jongens, dit keer in de JO15. Dat halfjaar bleek meer waarde te hebben dan ze ooit had verwacht. De dynamiek, het tempo en de manier waarop de jongens haar steunden, maakten het tot een bijzondere tijd. En precies in die periode klopte Feyenoord aan. De club waar ze als kind al warm voor liep. De overstap naar de O15 van Feyenoord voelde als een droom; elke rit langs De Kuip was een bevestiging van hoe bijzonder het was om dat shirt te mogen dragen.

Bij Feyenoord ontwikkelde Yara zich verder en speelde ze tegen andere BVO’s in de beloftecompetitie. Toen Vrouwen 1 werd opgericht, mocht ze aansluiten bij de selectie. Het werd een periode waarin niet alles vanzelf ging. Minder speeltijd en een mindere fase in haar ontwikkeling zorgden ervoor dat ze een nieuwe start nodig had. Die vond ze bij Excelsior.

Maar voordat ze bij Excelsior daadwerkelijk kon laten zien wat ze waard was, sloeg het noodlot toe. Een week voor de start van de competitie ging het mis op de training. Bij een draaibeweging bleef haar voet hangen; haar enkel schoot volledig weg. Het kuitbeen brak en haar enkelbanden scheurden af. Twee operaties en maanden niet kunnen lopen volgden. Het eerste seizoen kwam ze nauwelijks in actie, al maakte ze in de laatste wedstrijd nog enkele minuten. Inmiddels is ze hersteld en zijn eerdere kniepeesklachten redelijk onder controle.

Wat deze periode vooral duidelijk maakte, was hoe warm Excelsior als club is. Ze werd opgevangen door mensen die betrokken, sociaal en oprecht geïnteresseerd waren. De club voelde als een veilige omgeving waarin ze kon revalideren én groeien.

Naast het voetbal speelt een ander deel van haar leven zich af binnen dezelfde organisatie. Yara werkt bij de Excelsior Foundation als pedagogisch- en topsportbegeleider voor de MO17 en de beloften. Tegelijkertijd rondt ze dit jaar haar universitaire studie Pedagogische Wetenschappen af. Inmiddels woont ze in Rotterdam, waar ze haar studie, werk en topsport combineert.

Op het veld is Yara uitgegroeid tot aanvoerder van Excelsior Vrouwen. Als rechtercentrale verdediger staat ze bekend om haar voetballende kwaliteiten, sterke inspeelpass en duelkracht. Technisch vaardige aanvallers vindt ze soms lastiger te bespelen, maar ze blijft zich ontwikkelen en wordt iedere week sterker in haar rol. Excelsior, jarenlang een ploeg die onderaan bungelde en grote nederlagen moest incasseren, doet het steeds beter in de Eurojackpot Vrouwen Eredivisie. Overwinningen op plekken waar dat voorheen ondenkbaar was en het feit dat de ploeg topteams steeds beter kan bijbenen, laten zien hoe groot de stappen zijn. Waar er ooit met ruime cijfers van bijvoorbeeld FC Twente werd verloren, worden zulke wedstrijden nu vaak spannend gehouden.

Volgens Yara zit de kracht van de ploeg in de variatie: verschillende kwaliteiten, verschillende wapens, maar vooral een hechte en gemotiveerde groep. Zelf koestert ze nog altijd ambities. Een stap naar een subtopper behoort zeker tot haar doelen, en als ze zich blijft ontwikkelen, ziet ze dat als een realistische vervolgstap.

Van balverliefd meisje tot leider in de Eredivisie: Yara’s verhaal is er een van doorzetten, groeien en nooit opgeven.

Jack Harmsen na 18 jaar terug bij V.V. Stolwijk: ervaren trainer keert terug als Hoofd Jeugdopleiding

VoetbalJournaal
-
0
Jack Harmsen na 18 jaar terug bij V.V. Stolwijk: ervaren trainer keert terug als Hoofd Jeugdopleiding

Met ingang van dit seizoen heeft V.V. Stolwijk een bekend gezicht terug in huis: Jack Harmsen. De oud-hoofdtrainer van de club, die in de regio al decennialang naam heeft gemaakt als oefenmeester, keert terug op het oude nest als Hoofd Jeugdopleiding. Hoewel gezondheidsredenen hem eerder dwongen een stap terug te doen, bleef zijn passie voor het voetbal onverminderd groot. Diezelfde passie brengt hem nu opnieuw naar Stolwijk, maar dit keer in een rol achter de schermen

Harmsen, geboren in Gouda, zette zijn eerste voetbalstappen bij Jodan Boys, waar hij ook het grootste deel van zijn jeugd doorliep. Na een kort uitstapje naar DONK kwam zijn eigen spelerscarrière op 23-jarige leeftijd abrupt tot stilstand door een afgescheurde kruisband. “Vroeger was de wetenschap nog niet zover als tegenwoordig,” zegt de inmiddels 61-jarige Harmsen over zijn gedwongen afscheid als voetballer. Tijdens zijn revalidatie werd hij door Jodan Boys gevraagd of hij wilde instromen als jeugdtrainer. Hij begon bij de C2 en kreeg al snel meerdere teams onder zijn hoede. Het bleek een schot in de roos: de combinatie van spelinzicht, enthousiasme en verantwoordelijkheidsgevoel leidde hem richting zijn trainersdiploma’s Oefenmeester III en II.

Na zes jaar jeugdtrainer bij Jodan Boys vond Harmsen het tijd voor een nieuwe uitdaging. Op zijn dertigste werd hij seniorentrainer bij Soccer Boys uit Bleiswijk, in een periode waarin het zondagvoetbal nog een belangrijke positie innam. Daarna volgden achtereenvolgens Be Fair, een terugkeer naar Jodan Boys en vervolgens zijn eerste periode bij Stolwijk. Daarna leidde zijn loopbaan hem onder meer naar ESTO, DONK, ASW, Haastrecht, Zwammerdam en RVC’33. Daarnaast was hij actief bij Complete Techniek en vervulde hij opnieuw een rol in de jeugdopleiding, zowel bij Haastrecht als bij Jodan Boys. Toen zijn periode bij RVC’33 eindigde, besloot hij de trainerscarrière af te sluiten. Zijn drukke baan bij Fokker in Papendrecht woog daarbij mee, maar ook een diagnose van drie jaar geleden speelde daarin een grote rol.

Toch bleef de band met het voetbal sterk. Deze zomer belde oud-Stolwijk-speler Marco van der Stad hem met de vraag of hij openstond voor een gesprek. Stolwijk zocht iemand die structuur kon aanbrengen binnen de jeugdopleiding, nu de samenwerking met Complete Techniek financieel niet langer haalbaar was. De club wilde een duidelijke lijn neerzetten: hoe er wordt getraind, wat er wordt getraind en waar men naartoe werkt. Harmsen bleek precies de juiste persoon om dat plan vorm te geven.

Wie terugkijkt op zijn loopbaan ziet een trainer vol verhalen. Een van zijn sportieve hoogtepunten beleefde hij met DONK in het seizoen 2010/2011, toen de ploeg via de nacompetitie promoveerde van de derde naar de tweede klasse. Ook persoonlijke herinneringen duiken op, zoals het moment dat zijn zoon,  inmiddels 28 en door blessures gestopt met voetballen, Pupil van de Week was tijdens Haastrecht–Stolwijk.

Over zijn terugkeer bij Stolwijk is Harmsen uitgesproken positief. Hij noemt het een warme, gemoedelijke dorpsclub met ambitie en visie. De jeugdcommissie werkt hard en er wordt momenteel gebouwd aan een vernieuwd jeugdbeleidsplan. Het doel is helder: Stolwijk wil een stabiele derdeklasser worden met zoveel mogelijk spelers uit eigen gelederen. “Stolwijk heeft niet de status om maar even jongens van buitenaf te halen,” zegt Harmsen. “Daarom is het extra belangrijk om het eigen talent binnenboord te houden.”

Met dertien jeugdteams, waaronder een aantal meidenteams, heeft Stolwijk een brede basis om op voort te bouwen. Harmsen voelt zich er thuis en de gesprekken voor een langer verblijf zijn al gaande. De intentie om samen verder te gaan is er volop, en Harmsen heeft het uitstekend naar zijn zin bij de club waar hij nu voor de tweede keer zijn ervaring mag inzetten.

Klik op vv Stolwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Stolwijk voor meer informatie over de club.

De kledingcommissie van VV Bergambacht zet de club strak in het pak

VoetbalJournaal
-
0
De kledingcommissie van VV Bergambacht zet de club strak in het pak

Bij VV Bergambacht lopen spelers, trainers en begeleiders dit seizoen in een splinternieuwe outfit rond. Na jaren met het Deense merk Hummel te hebben gespeeld, is de club overgestapt naar het Nederlandse Stanno. Een logische keuze, want kledingleverancier Oskam, al jarenlang de vertrouwde partner van de club, werkt samen met Deventrade, het moederbedrijf van Stanno.

De kledingcommissie, bestaande uit Melanie Zeltenrijch, Tamara Zeltenrijch en Cees van Rees, is verantwoordelijk voor deze frisse nieuwe look. En eerlijk is eerlijk: zij zijn er zelf behoorlijk trots op. Er was zoveel keuze binnen de Stanno-collectie dat het nog een hele klus was om de juiste lijn te selecteren. Eén ding stond echter vast: de clubkleuren moesten behouden blijven. Het eerste elftal speelt nu ook in het wit als uittenue, terwijl andere teams nog de oude Hummel-reservesets dragen, al worden die toch niet vaak gebruikt.

Voor Cees is de kledingcommissie vertrouwd terrein; hij draait al wat langer mee. De vorige kledinglijn was aan vervanging toe en de contracten met de leverancier liepen af, een perfect moment om alles opnieuw te regelen. Toen haakten Tamara en Melanie enthousiast aan, en samen pakten zij het complete project op. Daar hoorde ook het zoeken naar sponsors bij, zodat zoveel mogelijk teams worden voorzien van gesponsorde shirts en trainingspakken. Dat blijft een belangrijke taak waar hard aan gewerkt wordt.

Hun betrokkenheid bij de club is groot. Melanie komt uit een echt Bergambacht-gezin: haar kinderen spelen er en haar man staat al bijna 40 jaar op de velden. Tamara heeft via haar man, jarenlang speler en inmiddels al ruim tien jaar trainer en leider van hun zoon, een sterke band met de club opgebouwd. Voor de twee schoonzussen is de kleding dan ook echt een “kindje”.
Cees kwam dankzij vrienden als achttienjarige bij de vereniging binnen. Zelf voetbalde hij niet voor de club, maar hij werd al snel actief als vrijwilliger in verschillende functies en begeleidde vele teams.

De keuze voor Stanno werd uiteindelijk gemaakt omdat deze lijn beter aansluit bij de zwart-blauwe uitstraling van VV Bergambacht. De shirts hebben voortaan korte mouwen, een veelgehoorde wens, omdat lange mouwen vaak te warm waren. Wie wil, kan er altijd nog een thermoshirt onder dragen. De stof is weliswaar iets dunner, maar de kwaliteit blijft uitstekend.

Een bijzondere upgrade is dat de sponsoring voortaan in de kleding geweven is in plaats van erop gedrukt. Dat ziet er niet alleen mooier uit, maar blijft ook veel langer goed. Voor alle teams wordt dit zo geregeld.

De commissie is er bijna: alleen voor een paar teams wordt nog gezocht naar sponsors voor tassen en shirts. Dus mochten er mensen zijn die de jeugd van VV Bergambacht een warm hart toedragen, zijn ze van harte welkom om contact te leggen met de kledingcommissie van de club. Gelukkig worden de wedstrijdjasjes voor de hele jeugd al mogelijk gemaakt door Oskam.

Klik op v.v. Bergambacht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Bergambacht voor meer informatie over de club.

Nieuw regionaal toernooi: Wie wordt kampioen van de Krimpenerwaard?

VoetbalJournaal
-
0
Nieuw regionaal toernooi: Wie wordt kampioen van de Krimpenerwaard?

In oktober gaat een gloednieuw voetbaltoernooi van start dat de onderlinge rivaliteit én verbondenheid in de regio nieuw leven moet inblazen. Tien regionale clubs strijden dan om de titel ‘Kampioen van de Krimpenerwaard’. De exacte speeldata worden binnenkort bekendgemaakt.

Het initiatief komt uit de koker van Wout den Braber, al bijna 50 jaar de trouwe wedstrijdsecretaris van VV Schoonhoven. Daarnaast is hij lid van de seniorencommissie én teammanager van het eerste elftal. “Het idee voor dit toernooi speelde al langer,” vertelt Den Braber. “Ik heb alle clubs uit de Krimpenerwaard benaderd. In totaal zijn dat er negen – Ammerstol viel af omdat zij geen standaardelftal meer hebben.”

Tien deelnemers

Tijdens een eerste bijeenkomst bij Gouderak bleken de aanwezige clubs direct enthousiast. Toch ontbrak er nog een tiende club. “Daarom heb ik de dag erna SPV’81 benaderd,” aldus Den Braber. “Hoewel ze officieel onder de gemeente Lopik vallen, rekenen we ze er geografisch gewoon bij.” Daarmee was het deelnemersveld compleet.

Deelnemersveld

Het deelnemersveld zal bestaan uit Bergambacht, Dilettant, Gouderak, Haastrecht, Lekkerkerk, FC Perkouw, Schoonhoven, Spirit, Stolwijk en SPV’81.

Poulefase en finaledag

Het toernooi zal bestaan uit twee poules van vijf clubs. De wedstrijden in de poulefase worden op doordeweekse avonden gespeeld. De exacte speeldata worden later bekend gemaakt. Regionale scheidsrechters zullen worden ingezet om de wedstrijden in goede banen te leiden. In juni volgt een finaledag op één centraal sportcomplex. Daar is voor geloot en SPV’81 uit Polsbroek kwam uit de koker. Op deze finaledag spelen alle teams en zal de nummer vijf van de eerste poule tegen de nummer vijf van de tweede poule spelen. Ook de nummers 4,3 en 2 spelen dan nog tegen elkaar en de dag zal worden afgesloten met de grote finale. De twee groepswinnaars tegen elkaar.

“Zo kunnen alle deelnemende clubs profiteren van de baromzet tijdens zo’n dag,” licht Den Braber toe. “In andere regio’s zoals Vlaardingen, Schiedam en de Lopikerwaard bestaan soortgelijke toernooien al langer. Dit is een mooie kans om dat ook in onze regio op te zetten.”

De loting

Op 30 oktober vond in de kantine van VV Schoonhoven de loting plaats voor het eerste toernooi. Dit resulteerde in de volgende poule indeling:

Poule A: Spirit, Schoonhoven, Lekkerkerk, SPV’81 en Bergambacht

Poule B: Dilettant, Haastrecht, FC Perkouw, Gouderak en Stolwijk

Meer dan voetbal

Het nieuwe toernooi heeft nadrukkelijk ook een maatschappelijk doel. “We willen met dit initiatief het belang van lokale voetbalclubs voor de gemeente Krimpenerwaard benadrukken,” zegt Den Braber. “Clubs zijn het hart van een gemeenschap. We hopen op een echte derbysfeer, waarin sportiviteit vooropstaat.”

De organisatie heeft in verzekeringsmaatschappij De Onderlingen een sponsor gevonden die zijn naam aan het toernooi heeft verbonden.  Ook zijn de burgemeester en de wethouder Sport worden benaderd met het verzoek een trofee beschikbaar te stellen.

“Het zou mooi zijn als het Kampioenschap van de Krimpenerwaard uitgroeit tot een jaarlijkse traditie een toernooi voor én door de regio.”, aldus Wout den Braber.

Klik hier voor meer informatie over VV Schoonhoven

Klik hier voor meer artikelen over VV Schoonhoven

Mohammed Serroukh: met rust, warmte en wilskracht langs de lijn bij Capelle O14-1

VoetbalJournaal
-
0
Mohammed Serroukh: met rust, warmte en wilskracht langs de lijn bij Capelle O14-1

Sinds dit seizoen heeft V.V. Capelle er een nieuwe teammanager bij. Mohammed Serroukh (47) versterkt de begeleiding van de O14-1 en brengt een flinke dosis enthousiasme, betrokkenheid en levenservaring mee. Na enkele jaren vooral als toeschouwer langs de lijn te hebben gestaan, besloot hij opnieuw actief een rol te pakken binnen de voetballerij.

“De afgelopen jaren deed ik niet zoveel meer in het voetbal, behalve kijken naar mijn voetballende zoons,” vertelt Mohammed. “In het verleden was ik leider en coach bij SVS, waar we zelfs kampioen werden met de E3. Daarna ging mijn oudste zoon Amin naar Capelle en deed ik nog een seizoen de O13. Toen hij stopte met voetballen, speelde mijn middelste zoon Shakir bij Spartaan’20 en later Alexandria’66. Daar heeft hij een goede opleiding gehad. Uiteindelijk besloot hij ook naar Capelle te komen, waar hij nu in de O19-1 speelt.”

Bij Alexandria’66 coachte Mohammed ook nog een jaar zijn jongste zoon Kiyan. “Toen hij begon met voetballen, wilde ik hem natuurlijk helpen. Daarna heb ik een behoorlijke tijd niets gedaan. Tot nu dan, want bij Capelle O14-1 heb ik de draad weer opgepakt.” Inmiddels speelt Kiyan voor het derde jaar bij Capelle. “De eerste twee jaar keek ik gewoon als vader naar de wedstrijden. Toen de vorige teammanager naar een ander team vertrok, ben ik ingestapt. En daar heb ik absoluut geen spijt van.”

Mohammed straalt rust uit, een eigenschap die ook merkbaar is binnen zijn team. “Ik wil de jongens op een positieve manier motiveren,” zegt hij. “Niet per se op techniek, maar op inzet en wilskracht. Dat ze net dat stapje extra willen zetten. We hebben een goede trainer die ze uitstekend laat trainen, en ik ondersteun hem waar ik kan. Op zaterdag zorg ik dat alles goed verloopt, dat de tegenstanders netjes worden ontvangen, en dat de jongens mentaal gesteund worden. Soms hebben ze gewoon even een luisterend oor of een arm om zich heen nodig. Daar ben ik voor.”

Zijn liefde voor voetbal is onmiskenbaar. “Ik vind het geweldig om te zien hoe de jongens zich ontwikkelen. Bovendien is je zaterdag dan ook lekker gevuld. Zelfs toen ik zelf niet actief was bij een club, stond ik nog langs de lijn om te kijken. Ik houd gewoon enorm van voetbal.”

Het team van Capelle O14-1 staat bekend om zijn strijdlust. “De jongens moeten nog veel leren, maar ze hebben plezier en vechten voor elkaar. Niet iedereen zal de top van de vereniging halen, maar als ze plezier hebben, samen kunnen lachen en met enthousiasme naar de training komen, dan is dat het belangrijkste. Dat houdt ze ook van de straat.”

Mohammed vindt het essentieel dat iedereen zich thuis en veilig voelt bij de club. “Ze hoeven niet elke wedstrijd te winnen. Als ze maar hard hebben gewerkt en moe maar voldaan naar huis gaan, dan is het goed.”

Of hij ook na dit seizoen doorgaat, weet hij nog niet. “We kijken hoe het loopt. Voor nu draag ik graag mijn steentje bij. En als ze volgend jaar iemand anders nodig hebben, dan sta ik er gewoon weer als vader langs de lijn.”

Mohammed woont in ’s-Graveland, op een steenworp afstand van de club. Thuis wordt ook volop over sport gesproken. “We zijn een sportieve familie. Mijn vrouw heeft al meerdere keren de marathon van Rotterdam gelopen,” vertelt hij trots.

Voor Mohammed draait het uiteindelijk om meer dan alleen voetbal. “Voetbal is een mini-maatschappij. Kinderen leren omgaan met winst en verlies, met teleurstelling en onrecht. Als ze aan het eind van de dag iets hebben geleerd, dan is dat wat telt. Dat nemen ze mee in het leven, en vaak houden ze er ook nog mooie vriendschappen aan over.”

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.

Voetballende makelaar Jens de Jong geniet van de combinatie

VoetbalJournaal
-
0
Voetballende makelaar Jens de Jong geniet van de combinatie

Doordeweeks is Jens de Jong als directeur-eigenaar de gezichtsbepalende persoon van Makelaardij De Jong, het makelaarskantoor in de Hoeksche Waard dat vestigingen heeft in Oud-Beijerland en Puttershoek. Op zaterdag is hij een gewaardeerde kracht in het vierde elftal van SHO, waar hij inmiddels alweer ruim een decennium actief is.

OUD-BEIJERLAND – Twee werelden die elkaar perfect aanvullen. Voor de in Puttershoek woonachtige Jens de Jong is de balans tussen werk en hobby ideaal. ,,Het trainen is minder geworden door de loop der jaren, maar voetbal is nog steeds een geweldig leuke tijdsbesteding naast het werk.’’

Sinds zeven jaar is hij directeur-eigenaar van Makelaardij De Jong, nadat zijn vader in 1982 het makelaarskantoor was gestart. ,,Het vak van makelaar zat wel in de genen, maar ik heb het zelf wel mogen ondervinden dat ik het vak leuk vond’’, vertelt Jens de Jong. ,,Ik heb een hoop andere dingen gedaan om het tegendeel een kans te geven. Tijdens mijn studie heb ik – als bijbaantjes – acht jaar bij Recreatieoord Binnenmaas gezeten, maar ook bij Alcazar gewerkt, drie jaar bij Van Speyck in Oud-Beijerland en bij meubelzaak De Bommel. Als zoon van een ondernemer gaan ze er sowieso vanuit dat je het bedrijf overneemt. Ik heb goed om me heen gekeken, maar mijn interesse voor het vastgoed bleef maar groeien.’’

En dus was het logisch dat hij zijn vader zou opvolgen. Wat het beroep van makelaar zo leuk maakt? Over het antwoord op die vraag  hoeft Jens de Jong niet lang na te denken: ,,De omgang met de mensen, dat je binnen en buiten werkt en niet de gehele dag achter je computer zit. De vrijheid om te bewegen, maar het leukste blijft toch om de match te vinden: de woning vinden die bij de mensen past.

Makelaardij De Jong, dat op verschillende manieren de sportclubs in de Hoeksche Waard ondersteunt en in totaal over dertien werknemers beschikt, richt zich niet alleen op de Hoeksche Waardse woningmarkt, maar ook op omliggende gemeentes als Hellevoetsluis, Barendrecht, Rhoon, Dordrecht en Rotterdam. ,,Maar soms ook in Den Haag.’’

Op voetbalgebied ligt het hart van Jens de Jong nu op spotpark De Kikkershoek in Oud-Beijerland. Dat was ooit anders. In het verleden kwam Jens de Jong namelijk uit voor Puttershoek, waar hij voor het eerste zaterdagelftal uitkwam. Tot Puttershoek met Maasdam samensmolt tot FC Binnenmaas.

,,Bij die club heb ik in het tweede en het derde gespeeld. Toen het derde team van FC Binnenmaas is gedegradeerd en tegenstander SHO zich wel handhaafde, ben ik naar dat team overgestapt. Ook omdat in dat elftal verschillende vrienden speelden.’’

Dat was zo’n dertien jaar geleden en inmiddels is Jens de Jong dus niet meer weg te denken in het zwart-witte tricot van SHO. ,,Het team bestaat uit een vaste kern van een mannetje of tien. Toen ik destijds kwam, speelde ik soms in het derde en soms in het vierde. Ik was eigenlijk gewend om twee keer in de week te trainen, maar een vriendenelftal traint maar één keer in de week. Zodoende sloot ik ook bij het andere elftal aan, omdat ik graag wilde trainen. Nu, op 39-jarige leeftijd is trainen op donderdag wel voldoende.’’

De flankspeler, die zowel op links als rechts uit de voeten kan, ziet inmiddels dat er ook aan zijn opvolging gewerkt wordt op het voetbalveld. Zijn zoons zijn al (voorzichtig) actief in de Voetbalschool van Patrick van Gils, maar zijn nog niet ingeschreven bij een vereniging. ,,Daarover denken we nog na. Bij SHO hebben ze de Grashoppers, de allerkleinsten die kennis mogen maken met voetbal. ,,Dat is niet op iedere plek in de Hoeksche Waard, dus het is een overweging om daar te gaan starten. Als ze er maar plezier in hebben.’’

Klik op VV SHO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV SHO voor meer artikelen over de club.

Fortuna Be Quick is nu echt één geheel

VoetbalJournaal
-
0
Fortuna Be Quick is nu echt één geheel

Met ingang van het huidige seizoen straalt Fortuna Be Quick echt één geheel uit. Terwijl achter de schermen de laatste plooitjes van de samensmelting tussen Goudswaardse Boys en Piershil worden gladgestreken, presenteert de club zich nadrukkelijk als een eenheid.

GOUDSWAARD – Met nieuw elan is Fortuna Be Quick, dat inmiddels onder deze naam niet meer weg te denken valt uit het  Hoeksche Waardse voetballandschap, begonnen aan de voetbaljaargang 2025-2026. Het nieuwe bestuur, onder leiding van voorzitter Arie van der Oost en met Summer Achterberg (secretaris) en Martijn de Heer (penningmeester) op de andere sleutelposities, heeft inmiddels de eerste maanden achter de rug. Maar er is meer gebeurd binnen de vereniging.

Den Aanwas

Met ingang van het huidige seizoen is Sportpark Den Aanwas in Piershil niet meer van Fortuna Be Quick. Zo worden de opstallen verkocht aan de gemeente Hoeksche Waard. De velden op het sportpark blijven wel behouden en worden onderhouden door Stichting Sportpromotie Piershil. ,,De afspraak met hen is dat wij van de velden gebruik mogen maken’’, zo geeft het bestuur aan. ,,Dit gaat gelden voor  de ‘Veteranen’. Zij zullen het complete seizoen ‘op Piershil’ blijven voetballen. De jeugdafdeling zal na de winterstop de trainingen en wedstrijden op Piershil afwerken. Verder zullen zij allerhande activiteiten organiseren op de velden en in de kantine’’, zo geeft het bestuur van Fortuna Be Quick aan.

Op de thuisbasis van FBQ, sportpark De Koorenaar in Goudswaard, is al het nodige gebeurd en staat het nodige te gebeuren. De verwachting is dat met ingang van seizoen 2026-2027 er een nieuw kunstgrasveld is aangelegd. De gemeente Hoeksche Waard had in een eerder stadium al ingestemd met de komst van kunstgras voor ZBVH, NBSVV én Fortuna Be Quick. Daarnaast heeft het complex een FBQ-uitstraling gekregen. De meeste uitingen die verwezen naar Goudswaardse Boys zijn verdwenen en de deuren en kozijnen vertonen nu de clubkleuren van de nieuwe vereniging.

Mooie basis

Op sportief gebied veranderde er ook het nodige bij de hoofdmacht. Niet op trainersgebied, want Pascal van den Hoek is zijn tweede seizoen ingegaan op De Koorenaar. Maar binnen zijn selectie waren er wel de nodige mutaties. ,,Dylan de Vroed, die in het afgelopen seizoen regelmatig bij doelpunten betrokken was (als producent en aangever) vertrok naar SHO. De Vroed was niet de enige vertrekker: Indy Reedijk maakte de overstap naar NSVV, Joeri Heistek ging naar competitietegenstander ZBVH en Darwyn Pennock, een heel ervaren speler, besloot aan het einde van het vorig seizoen zijn schoenen aan de wilgen te hangen.

Trainer Van den Hoek gaf eerder aan dat hij zich op een breder vlak wil inzetten binnen de club dan alleen voor het eerste. ,,Als trainer wil ik eraan meehelpen dat de selectie breder wordt en dat er in veel leeftijdscategorieën elftallen gaan komen. Want als dat lukt, zal dat een mooie basis zijn, waar je als club nog jaren mee vooruit kunt.’’

Klik hier voor meer informatie over Fortuna Be Quick
Klik hier voor meer artikelen over Fortuna Be Quick

Fysiotherapie Hoeksche Waard draagt sport een warm hart toe

VoetbalJournaal
-
0
Fysiotherapie Hoeksche Waard draagt sport een warm hart toe

Fysiotherapie Hoeksche Waard, dat met locaties in ’s-Gravendeel, Strijen en Klaaswaal goed op het eiland is vertegenwoordigd, heeft niet alleen alle specialisaties in huis maar wil ook de (sport)verenigingen op het eiland een hart onder de riem steken.

HOEKSCHE WAARD – ,,Wij stimuleren sport en sponsoren verschillende sportclubs in de omgeving, waaronder voetbalvereniging Strijen en FC Binnenmaas. En met Brian Monster, Jamie de Kort en Eline Koster hebben we ook specialisten in dienst die op voetbalgebied actief zijn’’, vertelt praktijkhouder Remco Evers, die zelf aan crosstraining, hardlopen en krachttraining doet en een verleden als wedstrijdzwemmer heeft.

Vanwege de aanwezigheid van drie sportfysiotherapeuten komen regelmatig sporters in de praktijk van Fysiotherapie Hoeksche Waard. ,,Die sportfysiotherapeuten doen gedurende de week revalidatietrainingen. Dan gaat het om spierblessures, maar ook om revalidatie na operaties (kruisband of meniscus) of verrekkingen/spierscheuringen in de kuit of hamstrings. En bij die sporters die dan langskomen zitten veel voetballers.’’

Naast behandeling legt de fysiotherapiepraktijk ook de nadruk op preventie. ,,Dat doen we niet alleen binnen de praktijk, maar ook via lezingen’’, geeft Remco aan. ,,Maar ook één op één-advies is bij ons mogelijk.’’

Het bedrijf bestaat al vijftig jaar en heette aanvankelijk Fysiotherapie Strijen. Vijf jaar geleden nam Remco, die als praktijkeigenaar ook behandelingen doet, het bedrijf over om enkele jaren later de bedrijfsnaam te wijzigen. ,,Omdat Strijen eigenlijk werd overstegen’’, is de simpele verklaring. ,,Groei is voor ons geen doel op zich. Door de aanwezigheid van die specialisaties trekt dat echter mensen van het hele eiland’’, stelt Remco.

Andere specialisten zijn manueel therapeuten, psychosomatische fysiotherapeuten, maar ook geriatrie, kaakfysiotherapie, echografie – een methode om te zien of een pees of spier gescheurd is of niet, zodat heel gericht hersteltraining ingezet kan worden – en ergotherapie behoren tot het dienstenaanbod van Fysiotherapie Hoeksche Waard dat twintig werknemers telt.

Het sportseizoen 2025-2026 is alweer enige tijd bezig en dat merken de specialisten van Fysiotherapie Hoeksche Waard ook. ,,Dat zie je ook aan de blessuregevallen in de eerste weken van het nieuwe sportseizoen’’, bevestigt Remco. ,,In de opstart van het seizoen wil het wel eens fout gaan. De competities hebben een tijdje stilgelegen en er is gedurende de zomerperiode minder aan sport gedaan. Als er dan begonnen wordt met trainen, kunnen spier- en peesblessures ontstaan.’’

Het grote aantal specialisaties binnen de praktijk breidt zich nog steeds verder uit. ,,We bieden ook kinderfysiotherapie aan. Soms gaat het bij jonge kinderen op motorisch gebied niet goed. Dat wordt dan door trainers gemonitord, waarna zij bij de gespecialiseerde kinderfysiotherapeuten terecht komen. We zien daar mooie resultaten mee.’’

Maar voorkomen is beter dan genezen. En dus heeft Remco nog wel wat tips voor de sportbeoefenaars in de regio. ,,Zorg ervoor dat je een goede warming-up doet en in de periode tussen de seizoenen ook in beweging blijft en probeer twee à drie keer per week wat looptraining te doen. Daarnaast is rust ook belangrijk. En als er zich klachten of pijntjes voordoen, schroom dan niet om een specialist te bezoeken.’’

 

1234...1.441Pagina 3 van 1.441

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.