Home Blog Pagina 2

Nieuw duo moet fundament DCV-jeugd verstevigen

Voetbalvereniging DCV slaat een nieuwe weg in met de jeugdopleiding. Niet één, maar twee mensen gaan de rol van hoofdjeugdopleiding vervullen: Michel van Wattum en Leonie Mulder. Een bewuste keuze, omdat de club gelooft dat ontwikkeling van jeugd zowel organisatorisch als op het veld moet worden gedragen. Het tweetal brengt precies die combinatie mee.

Michel van Wattum is een bekende naam in de regio. Zeven jaar lang gaf hij richting aan de jeugdopleiding van Spirit, waar hij een duidelijke leerlijn neerzette en processen strak organiseerde. De overstap naar DCV voelt voor hem vertrouwd. Hij heeft een verleden bij de club en zegt zich altijd welkom te hebben gevoeld, ook tijdens zijn periode in Ouderkerk. Voor de Rotterdammer, die zelf betaald voetbal speelde bij Excelsior en zelfs het Olympisch elftal haalde, is het tijd om zijn ervaring nu in Krimpen aan den IJssel in te zetten.

Hij ziet een club met kansen. DCV beschikt over veel potentie, maar mist volgens hem soms nog de mankracht om alle ambities waar te maken. De basis is goed, maar het fundament moet steviger, met meer structuur en meer vrijwilligers die verantwoordelijkheid pakken. Dat is de taak die hij als eerste wil oppakken: zorgen dat de organisatie klopt, zodat trainers en spelers kunnen groeien.

Aan zijn zijde staat Leonie Mulder, een vertrouwd gezicht op het complex aan het Waalplantsoen. Ze is speelster van Vrouwen 1, hoofdtrainster van de JO13-1 en had een belangrijk aandeel in het kampioenschap van de vrouwen. Daarnaast werkt ze als social workster bij Feyenoord. Juist die sociale achtergrond maakt haar sterk in het begeleiden van jonge spelers en trainers op het veld.

Bij hun eerste kennismaking merkten Michel en Leonie meteen dat hun ideeën over jeugdontwikkeling overeenkomen. Waar Michel de structuur bouwt, zorgt Leonie ervoor dat de voetbalinhoud op het veld wordt doorgevoerd. Het duo deelt een duidelijke visie: DCV moet een club zijn waar talent zich kan ontwikkelen én waar kinderen zich thuis voelen.

Eén van de grootste uitdagingen ligt in het binden van eigen jeugd. Veel jonge spelers uit Krimpen kiezen nu nog voor Spirit. Dat moet veranderen, vinden ze. DCV moet aantrekkelijker worden voor spelers én ouders , door zichtbare groei, goede teams in elke leeftijdscategorie en een helder perspectief richting de senioren. Intern ziet het duo al positieve beweging: het aantal betrokken vrijwilligers groeit en een activiteitencommissie wordt opgebouwd om de jeugd ook buiten trainingen en wedstrijden te binden.

Er staat veel op de lijst, maar de route wordt bewust stap voor stap afgelegd. Michel wil uiteindelijk ook bij DCV een doorlopende leerlijn realiseren, vergelijkbaar met wat hij bij Spirit ontwikkelde. Maar eerst moeten de fundamenten breder: teams op alle niveaus, een stabiel begeleidingsteam, en een structuur die blijft staan, los van poppetjes.

Dat het tweetal elkaar aanvult, staat buiten kijf. Michel woont in Krimpen, kent de club en weet hoe hij beleid moet vormgeven. Leonie ademt het DCV-gevoel op het veld en verbindt jeugdspelers door haar natuurlijke betrokkenheid. Samen vormen ze een duo dat zowel de basis verstevigt als talent vooruit duwt.

DCV kiest met deze benoeming voor een toekomst die niet draait om korte successen, maar om groei die blijft staan.

Klik op DCV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DCV voor meer informatie over de club.

Edwin Lake terug na werkweken van 70 uur

Voor Edwin Lake voelt dit seizoen als een nieuw begin. Niet zomaar een comeback, maar eentje die gebouwd is op verantwoordelijkheid, harde arbeid en volwassen keuzes. De 26-jarige linksback van FC Dordrecht (amateurs) stond jarenlang bekend als een talentvolle aanvaller die overal kansen zocht om richting het profvoetbal te groeien.

DORDRECHT – Maar toen hij hoorde dat hij vader zou worden, veranderde alles. ,,Geld harken, geld harken’’, zegt hij. ,,Eerst zorgen voor mijn kind. Dat was het allerbelangrijkste.”

Lake begon bij SV Bolnes in Ridderkerk en speelde er tot de D-pupillen. Daarna volgde een route die typisch is voor jongens met talent en ambitie: zoeken naar plekken waar deuren misschien opengaan. Hij stapte over naar Overmaas, daarna naar Slikkerveer, in de B1 naar ASWH en in de A1 uitkomend in de vierde divisie. ,,Ik zocht gewoon naar de clubs waar je verder kon komen. Ik wilde hogerop, kijken of het profvoetbal erin zat.”

Na de A’s belandde hij bij Brielle 2. Toen hij zijn volgende stappen wilde zetten, hoorde hij dat hij vader zou worden. Het voetbal ging  ‘on hold’.

Liefde

Twee tot drie jaar stopte hij helemaal met voetbal. Langzaam begon het weer te kriebelen. Terwijl hij langs de kant stond bij zijn kind, dat inmiddels voetbalde, merkte hij dat de liefde voor de sport niet verdwenen was. Integendeel.

Lake begon voor zichzelf te trainen, samen met een personal trainer. Puur om fit te blijven. Toen hij bij de amateurs van FC Dordrecht een proeftraining mocht doen, voelde het alsof het laatste puzzelstukje op zijn plek viel. ,,Dit is mijn eerste officiële seizoen terug. Ik ben blij dat ik er weer in zit.”

Lake weet dat het niveau (vijfde klasse) waar hij nu speelt niet het hoogste is dat hij in zich heeft. ,,Ik heb hoger gevoetbald. Dit is een goede herstart. Een opstap.” Toch gebeurde er iets opmerkelijks: hij werd meteen tweede aanvoerder en door omstandigheden staat hij vaak voorop als leider.

,,Wat ik heb vernomen is dat ze hier al een hele tijd geen tweede aanvoerder hebben gehad. Maar ik praat veel, breng positiviteit, probeer jongens te motiveren. Samen met de eerste aanvoerder doen we het.”

Lake probeert duidelijk verantwoordelijkheid uit te stralen. ,,Bij 1-0 achter zie ik soms kopjes hangen. Dan probeer ik moed in te praten. Verliezen hoort er soms bij. We zijn mannen, dit is een mannensport. Elke nederlaag moet je als mannen dragen.”

Linksback

Hoewel Lake jarenlang als aanvaller speelde, staat hij nu linksback. Een positie die hem goed ligt. ,,Ik ben opkomend, ik doe mee aan aanvallen. Mocht ik naar een nieuwe club gaan, dan neem ik genoegen met linksback. Maar ik weet dat ik voorin ook uit de voeten kan.”

Zijn neef speelt bij de amateurs van FC Dordrecht en zo rolde Lake vanzelf in de selectie. ,,Het bevalt me hier. Maar mocht ik ergens een kans krijgen, dan pak ik die. Ik ben fit, voel me sterk en heb die ambitie nog.”

Hij vervolgt: ,,Ik ben blij waar ik nu sta in het leven. Ik heb een kind, werk keihard, voetbal weer. Af en toe denk ik: jammer dat ik nu laag speel. Maar ik zie het als opbouw. Als ik kan, wil ik naar de eerste of tweede klasse. Hoe hoger je speelt, hoe serieuzer het voetbal wordt. Dat serieuzere ligt mij wel.”

De start van het seizoen was niet perfect, maar Lake blijft realistisch én positief. ,,De doelstelling? Middenmoot. We zijn onderin begonnen, dat is balen. Maar we kruipen weg van de onderste plekken. Als we hard blijven werken, komt het goed.”

Smalle selectie blijft achilleshiel

Ook dit seizoen beleven de amateurs van FC Dordrecht pittige tijden in de vijfde klasse. In de eerste tien wedstrijden werden vier punten behaald door de selectie van trainer Michael Witman, die weer bijna wekelijks moet roeien die de riemen die hij ter beschikking heeft.

En dat blijkt bepaald niet mee te vallen, want ook dit seizoen is de selectie van de amateurtak van FC Dordrecht bijzonder smal. Witman was er trots op dat hij voor het seizoen vier nieuwe spelers kon presenteren met de komst van Najib El-Yakoubi, die eerder speelde bij Pelikaan en IFC. Daarnaast kwam Walid Bakkach, die in de jeugd van Pelikaan was begonnen en ook bij ASWH speelde, naar de Krommedijk, werd Soufyan Harmak met zijn voormalige trainer Michael Witman – zij werkten samen bij de onder 19 van Wieldrecht – herenigd nadat hij bij Oranje Wit had gespeeld en keerde Zouhair el Yaakoubi (32) terug op het oude nest. Hij was speler bij voorganger SC OMC, waar hij zelfs ploeggenoot was van Witman.

Ondanks die aanvullingen bleven de smaken beperkt voor Witman, die wekelijks geconfronteerd werd met blessures en afwezigen om verschillende redenen. In de derby met SSW, dat vorig jaar nog tweemaal op een gelijkspel werd gehouden, bleek dit keer duidelijk het krachtsverschil: FC Dordrecht ging op eigen veld met 3-13 onderuit.

SSS geeft het stokje over aan Strijen

Een zonovergoten dag die de thermometer naar een temperatuur boven de dertig graden duwde, veel voetbalplezier en liefst 27 finales: SSS beleefde een finaledag van de Hoeksche Waard Bokaal die nog wel even nazinderde in Klaaswaal.

KLAASWAAL – De finaledag van de 42ste editie van de  Hoeksche Waard Bokaal bij SSS ging de geschiedenisboeken in als één van de warmste climaxmomenten in de historie van het toernooi. Waarbij de Klaaswaalse voetbalvereniging zich een geweldige gastheer toonde, die alle registers had opengetrokken om het de deelnemende teams, de begeleiders, scheidsrechters én de supporters/bezoekers helemaal naar de zin te kunnen maken.

Na een maandenlange voorbereiding, waarbij de datum van 21 juni 2025 al in vele agenda’s rood omcirkeld had gestaan, stond SSS voor de uitdagende taak om 27 finales te mogen huisvesten. Doordat het kwik die dag snel opliep, werd dat een extra uitdagende klus voor de betrokkenen. De catering moest inspelen op de warme omstandigheden en van de aanwezige EHBO’ers werd extra alertheid gevraagd.

Bovendien stond SSS voor de uitdaging om de ook de parkeercoördinatie goed te laten verlopen. Immers, met beperkte (parkeer)ruimte rond het sportpark moest de stroom bezoekers en deelnemende teams toch zo soepel mogelijk naar de speellocatie worden geleid. Met man en macht werd ervoor gezorgd dat ook dat praktische probleem zo goed mogelijk getackeld werd.

Toernooizeges

Op voetbalgebied viel er enorm veel te genieten, met liefst 27 finaleduels die gedurende de dag – die van 09.00 tot en met 21.30 uur in beslag zou nemen – afgewerkt moesten worden. Een dag waarop alle Hoeksche Waardse clubs actief waren en – op NBSVV na – een winnaar mochten bejubelen. Het Oud-Beijerlandse SHO was met zes winnende teams de meest succesvolle deelnemer op de finaledag, maar ook FC Binnenmaas (vier toernooizeges) en OSV Oud-Beijerland (drie keer winst) konden flink jubelen. Organisator SSS zag de feeststemming verder toenemen door de zeges van de JO19 (4-1 tegen FC Binnenmaas) en de MO17 (3-2 tegen SHO), waardoor er ook twee bokalen in de Klaaswaalse prijzenkast konden worden bijgezet. In de JO12 (B-categorie) zorgde Zinkwegse Boys voor de meest indrukwekkende score van de dag, door Heinenoord met 19-3 van het veld te blazen.

Naast de bokaal, die een jaar bij de winnaars mag verblijven, kregen alle finalisten een mooi aandenken om dit gedenkwaardige moment in hun voetbalcarrières nimmer meer te vergeten.

Visitekaartje

Na de volle tevredenheid in Klaaswaal is het de beurt aan Strijen, dat het stokje van SSS mag overnemen om – volgens het principe van de alfabetische volgorde – de 43ste editie van het toernooi te mogen huisvesten. Aan de ‘Kanaries’ de eer om het visitekaartje van het (jeugd)voetbal in de regio ook op een uiterst fraaie manier te mogen presenteren. Het goede weer voor de volgende editie is reeds besteld.

Klik hier voor meer informatie over SSS
Klik hier voor meer artikelen over SSS

Businessclub FC Binnenmaas laat zich regelmatig zien

Ook FC Binnenmaas weet zich verzekerd door de steun van een hecht sponsorcollectief, dat zich verenigd heeft in de businessclub. Een overzichtelijke businessclub, die elk jaar weer nieuwe leden krijgt.

MAASDAM – Met een dertigtal leden heeft FC Binnenmaas een businessclub die uitermate trouw is en regelmatig bij elkaar komt gedurende het kalenderjaar. Een businessclub die ook regelmatig buiten het complex van De Lange Weide, de thuisbasis van FC Binnenmaas in Maasdam, de neus aan het venster steekt.

Koos van Oudheusden, directeur van Time Out Concepts, Events & Verhuur, is één van de leden van de businessclub van FC Binnenmaas. Van Oudheusden is zo’n vijf jaar lid van de businessclub en spant zich sinds vorig jaar in voor de organisatie van activiteiten. ,,Eind november hebben we nog een proeverijtje gehad bij Distilleerderij Rutte in Dordrecht, gecombineerd met een etentje. Daarnaast zijn er nog verschillende activiteiten geweest, zoals de Nieuwjaarsborrel en we zijn op zeilschip De Zeeland naar de Havendagen in Rotterdam gevaren.’’

Hij vervolgt: ,,We proberen elk jaar wel een paar avondjes te plannen, al valt dat met drukbezette ondernemers en hun volle agenda’s soms niet mee om zo’n activiteit vast te zetten en de mensen bij elkaar te krijgen. En we proberen ook variatie in de activiteiten aan te brengen. Zo zijn we eerder bijvoorbeeld ook naar Dordt in Stoom geweest.’’

MO8

Van Oudheusden, die ook verbonden is aan de businessclub van het Numansdorpse NSVV, is niet alleen actief businessclublid (‘Ik zit niet in het bestuur, maar ben dus wel nauw betrokken’) maar ook op sponsorgebied bezig binnen FC Binnenmaas. ,,Wij sponsoren de MO8, waar mijn dochter in speelt’’, geeft hij aan.

Het jaar 2026 nadert en dat betekent ook dat de businessclub van FC Binnenmaas in het nieuwe jaar enkele ontmoetingsmomenten zal hebben. Een nieuwe sponsoravond ligt in het verschiet, maar moet nog gepland worden. ,,De volgende activiteit zal in het nieuwe jaar plaatsvinden. En in de feestmaand december zullen we ook nog wel wat naar onze leden doen. En misschien is ook weer een keer leuk om naar een betaald voetbalwedstrijd te gaan. In het verleden hebben we bijvoorbeeld al eens NAC bezocht.’’

Klik hier voor meer informatie over FC Binnenmaas
Klik hier voor meer artikelen over FC Binnenmaas

Legerstee is trouw aan FC Binnenmaas

Wie door de Hoeksche Waard rijdt, kan bijna de lesauto’s van Autorijschool Legerstee op het eiland niet missen. De rijschool van Henk Legerstee is immers prominent vertegenwoordigd in de regio. En niet alleen binnen de regio, maar ook daarbuiten: de tegenstanders van de hoofdmacht van FC Binnenmaas kunnen al jarenlang kennisnemen van het beeldmerk en de naam van Legerstee.

MAASDAM – FC Binnenmaas manifesteert zich ook dit jaar weer in de tweede klasse met een tenue dat de kenner van de formatie als het ware kan uittekenen. Met op de rechterzijde van de broek het beeldmerk en de naam van Autorijschool Legerstee.

In juni van het jaar 2024 verlengde Legerstee, evenals European Tyre Distributors BV, Reedijk Wheels and Tyres Group BV uit Strijen en Toll Global Forwarding een sponsorcontract dat de vier partijen voor de duur van drie seizoenen verbond aan FC Binnenmaas. Waarmee de herkenbaarheid van het tenue voor de jaren erna ook gewaarborgd was.

Henk Legerstee is derhalve trouw aan FC Binnenmaas, waar de autorijschool deel uitmaakt van de businessclub. Legerstee zette het familiebedrijf voort. ,,Gestart door mijn vader, zit het autorijden in mijn bloed. Toen mijn vader na 40 jaar met pensioen ging, ben ik zelfstandig verder gegaan. En inmiddels zijn we uitgebreid met meer rijinstructeurs’’, is het relaas van de rijschoolhouder.

Opfriscursus

‘De kortste weg naar het rijbewijs’ is de slogan van Autorijschool Legerstee, waar leerlingen vanaf de leeftijd van 16,5 jaar lessen kunnen volgen. Legerstee: ,,Je kunt bij ons terecht voor een reguliere rijopleiding, een versnelde (acht weken) cursus of een opfriscursus. De opfriscursus is bedoeld voor mensen die langere tijd niet of nauwelijks aan het verkeer hebben deelgenomen. Vaak is dat met een aantal lessen te verhelpen zodat je weer met vol vertrouwen het verkeer in kan gaan.’’

Duidelijk herkenbaar, met auto’s die haast uit te tekenen zijn, manifesteert Legerstee zich als de belangrijke rijschool in de Hoeksche Waard. En met de voorliefde voor voetbal zit het, bij FC Binnenmaas, dus ook wel snor.

Klik hier voor meer informatie over FC Binnenmaas
Klik hier voor meer artikelen over FC Binnenmaas

Jessy van Kooten blijft een garantie voor goals

0

DORDRECHT – De doelpuntenproductie van Jessy van Kooten kent ook in het seizoen 2025-2026 geen grenzen. De aanvaller van vijfdeklasser SSW, die vorig seizoen al goed was voor 55 doelpunten, heeft na tien competitiewedstrijden opnieuw indrukwekkende cijfers achter zijn naam staan. Met 21 treffers is hij veruit de meest productieve speler in de regio Drechtstreek en opnieuw van grote waarde voor zijn ploeg.

De teleurstelling van het mislopen van promotie in het afgelopen seizoen werd binnen de selectie snel verwerkt. In een beslissingswedstrijd op het terrein van Nieuw-Lekkerland bleek Noordeloos destijds te sterk, maar onder leiding van de nieuwe trainer Pippy Pruymboom, opvolger van Pieterman van Kooten, begon SSW met hernieuwde ambitie aan de huidige competitie. Met een versterkte selectie werd vanaf de eerste speeldag vol ingezet op het behalen van prijzen.

Van Kooten drukte direct zijn stempel op het seizoen. De eerste vijf doelpunten van de competitie kwamen allemaal van zijn voet. Toch blijft de spits bescheiden over zijn aandeel. „Ik doe het niet in mijn eentje, we doen het met elkaar,” benadrukt hij. Vorig seizoen speelde SSW voornamelijk tegen Zeeuwse tegenstanders, met FC Dordrecht als enige club uit de directe omgeving. Ondanks een enorme doelpuntenproductie kwam de ploeg op de laatste speeldag net tekort voor het kampioenschap. „We scoorden veel, maar maakten ook te veel foutjes en gaven soms te makkelijk punten weg,” blikt Van Kooten terug.

Dit seizoen is de samenstelling van de competitie volledig anders. In de vijfde klasse C treft SSW ploegen uit andere regio’s, waaronder Leerdam Sport’55, Well, ASH, Haaften en MEC’07 uit Maurik. Die laatste ploeg hield in de eerste tien wedstrijden gelijke tred met SSW, dat desondanks wel de eerste periodetitel wist te veroveren. „Er zitten dit jaar een aantal sterke ploegen bij. Het niveau ligt hoger dan vorig seizoen,” constateert Van Kooten.

Met zijn doelpuntenaantallen wordt regelmatig gesuggereerd dat Van Kooten onder zijn niveau speelt. „Er is wel eens belangstelling geweest, maar ik heb het hier goed. Mijn familie, vrienden en bekenden zitten bij de club en bovendien kunnen we met SSW nog stappen omhoog maken,” zegt hij. De doelstelling voor dit seizoen is duidelijk. „De selectie is breder en sterker dan vorig jaar. Persoonlijk wil ik weer veel scoren en dat lukt tot nu toe aardig.”

Niet alleen sportief, maar ook bestuurlijk is SSW in beweging. Na een periode van veertig jaar legde Jan Pruymboom eerder dit jaar het voorzitterschap neer. De zoektocht naar een opvolger werd uiteindelijk succesvol afgerond met de komst van Goof Peters, voormalig voorzitter van SC OMC, tegenwoordig FC Dordrecht Amateurs. Peters werd op het idee gebracht door zijn kinderen, nadat zijn zoon George optrad bij SSW. „Mijn dochter gaf aan dat ik moest overwegen om voorzitter te worden, omdat steeds duidelijker werd dat Jan Pruymboom echt wilde stoppen,” vertelt Peters. Na een gesprek met Pruymboom besloot hij de functie op zich te nemen.

Besturen zit Peters in het bloed. Hij was dertien jaar lang het bestuurlijk boegbeeld van SC OMC, een club die ooit beschikte over een moderne accommodatie bij Stadspolders. De gedwongen verhuizing naar de Krommedijk en de overgang naar FC Dordrecht Amateurs laat hem nog altijd niet los. „Ik vind dat de gemeente SC OMC heeft laten stikken. We hadden op De Corridor een prachtige accommodatie. Uiteindelijk bleef daar niets van over, zelfs de clubkleuren verdwenen,” zegt hij kritisch.

Als nieuwe voorzitter ziet Peters duidelijke uitdagingen bij SSW. „Er zijn binnen de club een paar mensen die ontzettend veel werk doen. Dat is op termijn niet vol te houden. We zijn bezig om de organisatie te versterken en meer mensen te vinden die taken willen oppakken.” Sportief gezien is hij positief. „Het gaat uitstekend, zeker als je kijkt naar de prestaties van het eerste elftal. De doelstelling is helder: kampioen worden. Maar daar moet ook buiten de lijnen hard voor gewerkt blijven worden.”

Klik op SSW voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SSW voor meer informatie over de club.

Inzet professional levert Wieldrecht mooie resultaten op

0

Voetbalvereniging Wieldrecht behoorde in 2024 en 2025 tot de zes Dordtse sportverenigingen die van de gemeente Dordrecht subsidie ontvingen voor de inzet van een professionele kracht. De club aan de Smitsweg maakte daar volop gebruik van – met zichtbare en blijvende resultaten.

Voorzitter Mariëlle Sloof vertelt dat Wieldrecht zelfs al vóór de officiële start van de subsidie begon. “Het voetbalseizoen start in september en wij wilden meteen aan de slag met een scheidsrechterspool.” Dat bleek een schot in de roos. Waar de club eerder wekelijks worstelde met het vinden van scheidsrechters, is dat probleem inmiddels opgelost. Ongeveer dertig jonge en volwassen scheidsrechters maken nu deel uit van de pool, ondersteund door ervaren krachten uit onder meer de familie Tempelaar.

Vrijwilligers beter georganiseerd

Naast arbitrage lag de focus op het versterken van de vrijwilligersorganisatie. “Veel mensen wilden wel helpen, maar het was te versnipperd,” aldus Sloof. Door meer samenhang aan te brengen verdwenen de ‘losse eilandjes’. Inmiddels geldt bij Wieldrecht dat ieder lid – of bij jeugdleden de ouders – minimaal één à twee keer per seizoen een vrijwilligerstaak vervult. Dat beleid werkt: de club telt nu zo’n 250 tot 300 vaste vrijwilligers.

Aandacht voor trainers

In het tweede jaar verschoof de aandacht naar ondersteuning van de bijna honderd jeugdtrainers. Er kwam een speciaal begeleidingsprogramma en bijeenkomsten worden goed bezocht. Ook werd jeugdcoach Simone Gommers ingehuurd, die een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van trainers. Hoewel zij binnenkort stopt, blijft trainerbegeleiding een speerpunt.

Sportief zwaar jaar voor de hoofdmacht

Sportief kent Wieldrecht een lastige periode. De hoofdmacht staat na tien speelrondes onderaan in de derde klasse H en kreeg stevige nederlagen te verwerken, waaronder een 9-2 bij Pelikaan. De jonge selectie mist soms de mentale weerbaarheid om zich te herstellen. Toch blijft binnen de club het vertrouwen bestaan dat de ingezette organisatorische lijn op termijn ook sportief vruchten afwerpt.

Klik op vv Wieldrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wieldrecht voor meer informatie over de club.

Voor Nicky van der Gijp is voetbal meer dan een passie

0

Nicky van der Gijp (24) speelt bij SC Emma, de club waar zijn achternaam onlosmakelijk mee verbonden is. Opgegroeid in een echte voetbalfamilie – met vader René van der Gijp – kreeg hij het spel met de paplepel ingegoten. Toch is voetbal voor Nicky meer geworden dan alleen een familienaam of hobby.

Toen zijn trainer voor het eerst de naam Van der Gijp hoorde, dacht hij meteen aan de beroemde internationals Wim, Cor en René. De verwachtingen waren hoog, maar Nicky relativeert dat met humor. “Na de wedstrijd kwam hij naar me toe en zei: ‘Dat had ik helemaal verkeerd gezien, jongen’,” lacht hij.

Thuiskomen bij SC Emma

Nicky groeide op in de Hoeksche Waard en begon met voetballen bij SSS in Klaaswaal. Later speelde hij bij Dubbeldam, om op zijn achttiende neer te strijken bij SC Emma in Dordrecht. Niet vanwege de rijke familiegeschiedenis, benadrukt hij, maar omdat zijn vrienden er speelden. Toch kan hij die historie wel waarderen. In de kantine hangen foto’s van familieleden en in de jaren vijftig speelden zelfs vijf Van der Gijpjes samen in het eerste elftal.

Zelf speelt Nicky in het vijfde elftal. “Ik heb een goede trap, maar ben traag,” zegt hij eerlijk. Zijn favoriete positie is linkshalf, al ziet zijn trainer hem liever aan de rechterkant. Met zijn team eindigde hij de afgelopen drie seizoenen telkens als tweede. “Dit jaar moet het kampioenschap erin zitten.”

Meer dan alleen spelen

De liefde voor voetbal beperkt zich niet tot het veld. Nicky kijkt, analyseert en praat het liefst de hele dag over het spel. Hij is groot fan van Feyenoord en raakte als tiener definitief verkocht na de gewonnen bekerfinale van 2006. Samen met Jan Boskamp bezoekt hij regelmatig wedstrijden en maakt hij de podcast Boskamp & Kleine Gijp.

Naast het amateurvoetbal werkt Nicky bij Viaplay, zowel achter de schermen als voor de camera. Hij stoort zich soms aan het niveau van analyses op televisie en probeert zelf voetbal zo helder en toegankelijk mogelijk uit te leggen. Dat hij soms wordt gezien als ‘de zoon van’, neemt hij voor lief. “Die kans heb ik gekregen, dat klopt. Het is aan mij om te laten zien dat ik hem verdien.”

Ambities genoeg heeft hij nog wel. “Langs de lijn staan als verslaggever bij wedstrijden in de Premier League, dat lijkt me fantastisch.”

Klik op SC Emma voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Emma voor meer informatie over de club.

Kai de Jong leeft zich uit met social media van EBOH

0

EBOH degradeerde vorig seizoen naar de derde klasse, na zeven seizoenen in de tweede klasse. Sportief een stapje terug, maar op het gebied van social media heeft EBOH de laatste jaren qua uitstraling veel weg van een goed georganiseerde club op een veel hoger niveau.

DORDRECHT – Dat soort complimenten krijgt Kai de Jong de afgelopen jaren wel vaker te horen. De EBOH-keeper pakte in 2021 ook de social media-handschoenen op en is nu al ruim vier jaar veel tijd en energie kwijt aan filmen, fotograferen en posten, maar doet het met alle liefde voor de club waar hij al twaalf jaar keeper is.

,,Niemand deed het, dus toen ben ik het maar op gaan pakken. Ik ben nu 18 jaar, dus toen ik begon zal ik 14 jaar zijn geweest. De website was het probleem niet, die werd en wordt nog altijd goed bijgehouden met verslagen, nieuws en aankondigingen van wedstrijden en andere evenementen. Maar op social media deden we heel weinig, alleen wat updates tijdens wedstrijden op Twitter en op Facebook werden de zangers na wedstrijden aangekondigd, dat was het eigenlijk wel. Daar wilde ik graag wat aan toevoegen en die vrijheid kreeg ik van de club”, vertelt De Jong.

Reacties

Bij dat fotograferen kwam ook al snel het filmen van de wedstrijden. ,,Dat gebeurt met die groene VEO Cam die de wedstrijd volgt en hoogtepunten kan detecteren. Het is dus vooral een kwestie van de camera voor de wedstrijd goed neerzetten en zorgen dat ‘ie niet omvalt. Op zaterdagavond ga ik al aan de slag met het monteren van de samenvatting, op zondagochtend leg ik daar de laatste hand aan. Dan stuur ik die beelden door naar onze aanvoerder Joey Steenbakker, die met veel enthousiasme de samenvattingen inspreekt als een echte commentator. Tenminste, als we winnen doet hij het meteen en als we verliezen kan het soms tot dinsdag duren”, lacht De Jong.

,,Daar krijgen we natuurlijk veel leuke reacties op, want er zijn maar weinig clubs die dat doen. Ook de tegenstanders zijn er natuurlijk wel blij mee. Zeker vorig seizoen die Zeeuwse clubs die niets van ons wisten. Die kwamen er op die manier wel achter hoe wij spelen en wat onze krachten zijn. Daarom zijn op verzoek van de technische staf de samenvattingen dit seizoen wat ingekort, van tien naar vijf minuten. Kort na de wedstrijd zet ik onze doelpunten al los door op social media.’’

Interactie

De Jong maakt sinds dit seizoen zelf overigens ook deel uit van de EBOH-selectie, al keept hij zijn wedstrijden vooralsnog in het tweede elftal. De ervaren doelman Jan-Arie Kouwenhouven is weer fit, nadat hij vorig seizoen nauwelijks wedstrijden heeft kunnen keepen door een meniscusblessure die hem ruim zeven maanden aan de kant hield. Toen stond Julian van Duren, die naar VVGZ is vertrokken, onder de lat. De Jong hoopt op den duur Kouwenhoven te kunnen gaan opvolgen in EBOH 1, maar zet zich vooralsnog dus op deze wijze in voor de club. ,,En met veel plezier, want de reacties zijn positief. Ik ben afgelopen zomer ook begonnen aan een studie Communicatie op het Fontys in Tilburg. Daar kun je veel kanten mee op.”

Op zaterdagen keept De Jong zijn wedstrijden met EBOH 2. Daarna gaat hij, vaak met zijn ouders, achter het eerste elftal aan om te filmen en fotograferen. ,,Dat valt meestal prima te combineren. Vorig seizoen speelde EBOH tegen zeven clubs uit Zeeland, dit seizoen zijn de afstanden gelukkig wat kleiner. En met mooie wedstrijden tegen Wieldrecht en DFC en natuurlijk Oranje Wit in de beker. Dan zie je ook op social media de meeste interactie, want dat zijn de wedstrijden die het meest leven.”

Klik op EBOH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op EBOH voor meer informatie over de club.

Jubileumboek Oranje Wit is ‘mooie reis door de tijd’

0

Oranje Wit vierde in 2025 het honderdjarig bestaan. Het hoogtepunt van dat jubileum was zonder twijfel het driedaagse festival op 1, 2 en 3 mei op het hoofdveld van Oranje Wit, met muziek te horen tot diep in Stadspolders en het centrum van Dordrecht. De afsluiting van alle festiviteiten was de uitreiking van het jubileumboek in oktober.

DORDRECHT – „Een project waar we tien maanden mee bezig zijn geweest. Het eerste idee was om in mei het boek al klaar te hebben, maar achteraf ben ik wel blij dat we er geen haast achter hebben gezet. Het gaat vooral om het eindresultaat en nu was er in het huidige seizoen nog iets moois. Alle enthousiaste reacties en honderden mensen met dat boek in hun handen in de kantine, dat gaf natuurlijk veel voldoening voor alle mensen die hebben meegewerkt aan dit project met zoveel vrijwilligers”, zegt Diana Langerak, die vanuit het mediateam van Oranje Wit naar voren stapte om het idee van een jubileumboek tot leven te brengen als coördinator en hoofdredactrice. Langerak heeft haar eigen bedrijf als marketing- en communicatieadviseur. Ze is wel grote klussen gewend, maar zeker voor de club waar haar vier kinderen (twee zoons en twee dochters) in de jeugd spelen moest alles perfect zijn.

Verzameling

Een project met bloed, zweet en tranen dus, maar met een heel mooi eindresultaat: 250 pagina’s aan historie, foto’s en verhalen in een mooi chronologisch overzicht. „We wilden het eerste deel van het boek niet te stoffig hebben, dus we hebben gelukkig veel oudere leden kunnen laten vertellen over hun herinneringen. Het mooiste in het boek vind ik de rode draad met echte Oranje Witters die zwart-wit staan afgebeeld, met het Oranje Wit-logo in kleur in hun handen. Een vereniging is een verzameling van betrokken en enthousiaste mensen, dat hebben we mooi weer kunnen geven in beeld en verhalen.”

Oranje Wit liet 500 boeken drukken; 250 waren er in de voorverkoop al verkocht en op 25 oktober ging het ook hard met de verkoop in de kantine. „Toch zijn er nog wel wat boeken over, dus mensen die nog een mooi cadeau zoeken voor onder de kerstboom wil ik graag nog even verwijzen naar www.oranjewit.nl/over-ons/jubileumboek voor een van de laatste exemplaren.”

Langerak is blij met de grote hoeveelheid aan verhalen en foto’s, maar ook verrast dat een groot mysterie nog altijd niet is opgelost. „Het mysterie van de man op de cover. Een prachtige foto van een trotse Oranje Witter uit de beginjaren van de club. Begin dit jaar hadden we al een oproep gedaan op social media om te kunnen achterhalen wie het was, maar niemand die het wist. Ik had verwacht dat het mysterie uiteindelijk wel opgelost zou worden toen het boek eenmaal verscheen, maar het blijft een raadsel. En dat vind ik stiekem ook wel mooi, de foto zelf vertelt eigenlijk al genoeg.”

Voor meer artikelen over SV Oranje Wit klik hier.
Voor meer informatie over SV Oranje Wit klik hier.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.