Senna Kortekaas is begonnen aan zijn tweede seizoen in de hoofdmacht van vierdeklasser Maasdijk. De verdediger, pas 19 jaar, kijkt met enigszins gemengde gevoelens terug op zijn eerste jaar in het team van trainer Dennis van der Steen. Een jaar vol nieuwe ervaringen en uitdagingen, vertelt hij. “Het was een leuk jaar, maar het begin was wel even wennen.”

“Het niveau ligt duidelijk hoger dan in de jeugd. Niet alleen het spel, maar ook de trainingen zijn een stuk intensiever.” Kortekaas begon zijn voetbalcarrière op vierjarige leeftijd bij Maasdijk en heeft sindsdien altijd met veel plezier bij de club gespeeld. “Ik speel hier nu al vijftien jaar en heb altijd genoten van de gezelligheid na de wedstrijden en trainingen. Het is een fijne club waar ik me echt thuis voel.”

Robin van der Ende
Maar de overgang van de jeugd naar de senioren was toch even slikken. “In de jeugd is het vooral veel voetballen, maar bij de senioren komt er veel meer bij kijken. Het is harder werken, meer tactiek en je wordt echt uitgedaagd om jezelf te verbeteren.” In zijn eerste seizoen wist Kortekaas wel meteen een basisplaats te veroveren. Hij speelde voornamelijk naast de ervaren centrale verdediger Robin van der Ende, die eerder bij Excelsior Maassluis speelde.

“Van Robin heb ik ontzettend veel geleerd. Hij heeft me laten zien hoe je positie moet kiezen en het spel moet lezen. Vooral in het begin sprak ik veel met hem, en dat heeft me echt geholpen om me aan te passen aan het seniorenniveau. Nu merk ik dat ik die rol ook begin over te nemen en probeer ik mijn teamgenoten te helpen.” Het afgelopen seizoen was succesvol voor Maasdijk, met een tweede plaats in de competitie achter kampioen FC Zoetermeer. “We zaten er echt goed bij,” herinnert Kortekaas zich. Maasdijk eindigde op vier punten van de nummer één.

Mis in nacompetitie
“Helaas ging het mis in de nacompetitie. In de eerste ronde verloren we, en dat was ongelukkig. Het was de eerste keer dat ik zo’n spanning voelde, maar nu weet ik wat ik kan verwachten en denk ik dat ik daar dit seizoen geen last meer van zal hebben.” Een van de hoogtepunten van het seizoen waren de derby’s tegen andere Westlandse clubs, Maasdijk tegen Quintus. “Zo’n wedstrijd wil je echt niet verliezen,” zegt hij met een lach. “Je voelt de spanning in de club, iedereen praat erover. Dat geeft extra druk, maar het maakt het ook juist leuker.”

Voor het komende seizoen zijn de verwachtingen hoog. “Ons doel is hetzelfde als vorig jaar: promotie. We hebben vorig seizoen laten zien dat we het kunnen, dus ik denk dat het zeker mogelijk is. Er zitten wel een paar nieuwe clubs in onze poule, dus het zal spannend worden om te zien hoe we tegen die clubs presteren. Maar uiteindelijk moeten we ze toch allemaal verslaan.”

Geen excuses meer
Kortekaas omschrijft zichzelf als een voetballer die graag van achteruit opbouwt en het fysieke duel niet schuwt. “Ik ben misschien niet de grootste en sterkste, maar wel eentje die altijd vooropgaat in de strijd. Ik hou van duels en probeer altijd te voetballen, niet zomaar de lange bal te geven.” Voor zijn tweede seizoen heeft hij ook persoonlijke doelen gesteld. “Ik wil meer van mezelf eisen, vooral in de grotere wedstrijden. Geen excuses meer, ik wil er gewoon staan.”

Naast zijn eigen ambities houdt Kortekaas ook zijn jongere broertje Kayne in de gaten, die begint aan zijn eerste jaar in de onder 19. “Hij moet zijn best doen, en ik hoop echt dat het hem lukt om het eerste team te halen. Voor mijn vader zou het geweldig zijn om ons allebei in het eerste te zien spelen. Hij is er bij elke wedstrijd sinds ik voetbal.”

Thuis
Wat de toekomst brengt, weet Kortekaas nog niet. “Voor nu heb ik het prima naar mijn zin bij Maasdijk. Ambities om hogerop te gaan, daar denk ik nog niet over na. Het is hier gezellig en ik voel me thuis. Dat is voor nu het belangrijkst.”

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.

Martin de Zeeuw wordt de nieuwe jeugdvoorzitter van Maasdijk. De clubman volgt Edwin de Kleijn op. Dat gaat officieel gebeuren in november, tijdens de Algemene Ledenvergadering. Op die dag neemt ook Ivo Peeters afscheid als voorzitter van de vereniging.

De Zeeuw, die het jeugdbeleid in de komende jaren vorm gaat geven, is een Maasdijker in hart en nieren. De rol die hij op zich gaat nemen, past bij hem. Althans, als we kijken naar het verleden. “Ik woon al mijn hele leven in Maasdijk en mijn vader en opa hebben allebei dezelfde functie in de jeugd vervuld. Het voelt alsof de cirkel nu rond is,” vertelt De Zeeuw met een lach. Hij loopt al enige tijd mee met De Kleijn, de huidige jeugdvoorzitter, om zich voor te bereiden op de taak die hem te wachten staat.

De betrokkenheid van de familie De Zeeuw bij Maasdijk gaat verder. Martins vader, Martien de Zeeuw, was ook nog voorzitter voordat de huidige voorzitter, Ivo Peeters, aantrad. “Twee van mijn kinderen zitten ook op voetbal, vertelt Martin, en als je ziet wat de jeugdafdeling betekent voor een club als Maasdijk, dan wil je daar iets voor doen. Het is een vorm van betrokkenheid die ik belangrijk vind.”

Bijzondere jaren
Hoewel De Zeeuw nieuw is in bestuurlijke functies, is hij geen onbekende met verantwoordelijkheid en leiderschap. Zeven jaar lang runde hij een sierteeltbedrijf en ook op het voetbalveld heeft hij zijn sporen verdiend. Vanaf zijn achttiende speelde hij in het eerste team van Maasdijk en beleefde hij bijzondere jaren. Voornamelijk als linksbuiten, maar later ook als spelverdeler op het middenveld. “Vond ik een mooie positie, op 8.” Tussendoor acteerde hij nog twee jaar bij Naaldwijk, waar hij ook kampioen werd onder leiding van trainer Edgar Kuntz.

“Bij Maasdijk heb ik mooie jaren beleefd als voetballer, maar wel vaak met spelers van buitenaf die het niveau omhoog tilden. Met Raymond van Dullemen heb ik een mooie tijd gehad. Een spits die ook in Engeland heeft gevoetbald (Northampton Towns, red.). Van hem leerde ik veel. Hij bracht echt iets extra’s voor ons. We speelden vooral in de derde klasse in die tijd. In de tweede klasse heb ik nooit gespeeld met Maasdijk. Toen we meer met eigen jongens speelden, schipperden we altijd tussen de derde en vierde klasse in.”

Identiteit
En toch is het voor een club als Maasdijk belangrijk dat de basis uit eigen jeugd bestaat, vindt De Zeeuw. Zoals dus nu het geval is. “Dat is de identiteit van de club.” Nu hij de stap maakt naar het jeugdvoorzitterschap, heeft hij een duidelijke visie voor ogen. “De jeugd is de toekomst van de club, en ik wil ervoor zorgen dat ze met plezier blijven voetballen en zich sportief kunnen ontwikkelen.”

“We hebben een goede organisatie, maar er zijn altijd mogelijkheden om stappen te maken. Vooral op het gebied van trainingen en begeleiding van onze jeugdtrainers zie ik wel wat ruimte voor verbetering,” zegt hij.

Derde team
Zijn ambitie om de jeugdafdeling verder te versterken, komt niet alleen voort uit zijn eigen ervaring als voetballer, maar ook uit zijn tijd als coach van het derde team van Maasdijk. “Ik heb twee jaar lang het derde team gecoacht, en het was mooi om te zien hoe de jongens zich ontwikkelden en doorgroeiden naar het tweede team. Die overgang van jeugd naar senioren is iets waar ik me op wil focussen”, vertelt hij.

Meniscusoperaties
De Zeeuw, 37 jaar inmiddels, heeft in zijn eigen voetbalcarrière ook te maken gehad met blessures. Drie keer is hij aan zijn meniscus. Hoewel hij na zijn laatste operatie het advies kreeg om kniebelastende sporten te vermijden, kan hij het sporten niet loslaten. “Ik ben eigenwijs,” geeft hij lachend toe. “Dat weet ik ook. Sporten is gewoon echt een belangrijk deel van mijn leven. Voetballen, padellen, tennissen. Gelukkig kan ik ook nog wel golfen, dat vind ik heerlijk.”

“Ik had voor mezelf altijd een sportieve carrière uitgestippeld. Voetballen tot mijn 35ste, daarna tennissen en rond mijn 50ste gaan golfen. Nou, het tennissen heb ik grotendeel overslagen. Met mijn knie kan ik wel lekker golfen. Een leuk kutspel, noem ik het altijd. Ja, het is ontspanning en je komt in de mooiste natuurgebieden, maar als je een bal niet goed slaat, kan je niemand de schuld geven. Het is soms best frustrerend. Het is heel veel oefenen en oefenen en hopen dat het beter gaat”, lacht hij.

Wat betreft de toekomst van Maasdijk ziet de nieuwe jeugdvoorzitter het zonnig in. “De jeugdafdeling groeit nog steeds, en het damesvoetbal zit ook in de lift. We doen het goed met open dagen en andere initiatieven om de jeugd enthousiast te houden. Maasdijk wordt als dorp ook steeds groter, dus er is genoeg potentieel”, zegt De Zeeuw. “We hebben ieder jaar meer aanmeldingen dan afmeldingen. Dat is alleen maar positief.”

Gespreid bedje
En hoe ziet hij zijn eigen rol als jeugdvoorzitter? “Nou, ik stap in een gespreid bedje. Dat is gewoon zo. De organisatie staat goed, en er zijn niet veel zaken die drastisch veranderd hoeven te worden. Maar ik wil wel dat we als club blijven groeien, vooral op het gebied van voetbaltechnische begeleiding. De juiste trainers en coaches zijn essentieel om de jeugd met plezier te laten voetballen en om hen te helpen het beste uit zichzelf te halen.”

Sterke band
Als jeugdvoorzitter staat De Zeeuw voor de taak om de jeugdafdeling van Maasdijk naar een hoger niveau te tillen. Met zijn ervaring, zowel binnen als buiten het veld, en zijn sterke band met de club, lijkt hij de juiste man op de juiste plaats. “Het is een eer om deze rol te mogen vervullen, en ik kijk ernaar uit om samen met iedereen bij Maasdijk verder te bouwen aan een mooie toekomst voor onze jeugd.”

“En het is leuk toch! Toen ik voetbalde in de jeugd, was mijn vader jeugdvoorzitter. Nu word ik jeugdvoorzitter met twee kinderen spelend in de jeugd van Maasdijk. Ik vind dat wel mooi. Wat ik zeg, het maakt de cirkel wel een beetje rond.”

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.