Een seizoen zonder zorgen. Zo kan Gianni Straal het tweede jaar van Heerjansdam in de Vierde Divisie het beste omschrijven. En gezien de directe handhaving, een achtste plek en bijna winst van de derde periode, valt daar weinig tegenin te brengen. “Al met al kunnen we zeker tevreden zijn!”

Want de doelstelling, zo snel mogelijk veilig spelen, werd met nog vier wedstrijden voor de boeg, ruimschoots gehaald. “Uiteindelijk zijn we zonder zorgen het seizoen doorgekomen. En voor een club als Heerjansdam, is een achtste plaats natuurlijk hartstikke mooi.” Tevredenheid overheerst dan ook, bij de 26-jarige Straal. “Rond de winterstop stonden we er niet zo goed voor, maar het vertrouwen is nooit weggeweest. Dus al met al, kunnen we tevreden zijn.” Zeker gezien de eindsprint in de derde periode. “Dat deden we vorig jaar ook!”

Even wennen

Al leverde het nu, mede dankzij achttien punten in de laatste tien duels, directe handhaving op. In tegenstelling tot de nacompetitie van vorig jaar. “Het eerste seizoen, is het altijd even wennen aan het niveau”, blikt Straal terug op het debuut van Heerjansdam in de Vierde Divisie. “Nu waren we daar al aan gewend. Dat is wat mij betreft de belangrijkste reden dat het beter liep.” Ondanks de dus ietwat moeizame start. “We zijn vooral rustig gebleven. Ook omdat we wisten dat er wedstrijden gingen komen waarin het wél mee zou zitten. Daar moesten we in blijven geloven.” En die kwamen er. Met winst van de derde periode, nog bijna tot gevolg. “Dat had helemaal een mooie beloning geweest, maar het is ook niet heel erg dat we die niet gewonnen hebben.” Straal kijkt dan ook verder dan alleen de prestaties op de ranglijst. “Ieder jaar proberen we weer een stapje te zetten. Vorig seizoen werden we dertiende, nu achtste. Wie weet lukt dat volgend jaar weer. En dan zien we wel waar we eindigen.” Om uiteindelijk, een stabiele vierdedivisionist te kunnen worden. “Dat is uiteindelijk wel het doel van de club.” Met Straal er in ieder geval volgend seizoen, gewoon weer bij. Voor het vierde jaar op rij. “Voordat ik hier kwam spelen, kende ik veel jongens al, maar ondertussen zijn dat vrienden geworden. Wat dat betreft hebben we wel een unieke groep.” Aan een vertrek, heeft de middenvelder dan ook eigenlijk niet gedacht. “De sfeer is altijd goed, binnen en buiten het veld. Dat maakt het zo leuk. Daarom ga ik ook niet zomaar weg.”

Vrij in hoofd

Straal heeft zijn plekje dan ook helemaal gevonden. Iets wat hij na een zware blessure in de jeugdopleiding van Excelsior Rotterdam, wel kon gebruiken, vertelt hij. “Toen ik daar in de JO17 speelde, kreeg ik last van een scheurtje in mijn bekken. Daardoor heb ik een heel jaar niet kunnen voetballen en werd ik aan het einde van het seizoen weggestuurd. Dat is natuurlijk nooit leuk.” Maar als een verrassing, kwam het voor de Rotterdammer niet, is hij eerlijk. “Als je weinig speelt, weet je dat de kans bestaat dat je weg moet. Er zijn daar zoveel andere jongens…” Via SC Feyenoord en Rijsoord, belandde hij drie seizoenen geleden bij Heerjansdam. Op voorspraak van toenmalig trainer Ben Mierop, die hij kende van zijn tijd bij Feyenoord. Al was zijn overstap van het profvoetbal naar de amateurs, in het begin wel even wennen. “Tuurlijk is dat anders. Maar voetbal is voor mij het leukste spelletje wat er is, en op welk niveau, maakt dan eigenlijk niet uit. Achteraf is het ook wel goed voor me geweest, om mijn plezier terug te kunnen vinden.” En met succes. Want na de laatste competitiewedstrijd, werd Straal bij Heerjansdam uitgeroepen tot Speler van het Jaar. “Ondanks dat ik het niet had verwacht, is het altijd leuk om zoiets te winnen. Dat is toch een mooie waardering vanuit de club.” De nummer 6 kijkt dan ook met een positief gevoel terug op zijn eigen seizoen. “Het was, denk ik, weer een stapje beter en constanter dan afgelopen jaar. Dat probeer ik altijd.” Hoe dat kwam? “Ik was vrij in mijn hoofd. Waar dat aan ligt, weet ik niet. Gewoon lekker een potje voetballen.” Als verdedigende middenvelder dus. “Een echte teamspeler. Iemand die de vuile meters maakt, gaten dichtloopt, rustig is aan de bal en het spelletje goed leest.” Kwaliteiten waar ze in Heerjansdam, in ieder geval nog een seizoen van kunnen genieten. En misschien wel langer. “Ik had altijd de ambitie om profvoetballer te worden, maar dat gaat op mijn leeftijd natuurlijk niet snel meer gebeuren. Toch zou ooit nóg hoger voetballen leuk zijn. Wie weet Tweede of Derde Divisie?” Al moet het dan wel allemaal kloppen, voegt hij daar meteen aan toe. “Ik heb het hier ontzettend goed naar mijn zin, dus ga Heerjansdam niet zomaar verlaten. Dan moet het echt een club zijn met een plan en die goed bij me past!”

Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.

Ondanks dat hij in de winterstop had aangegeven nog een jaar door te gaan met voetballen, heeft Mathijn Valster (30) zijn laatste wedstrijd als voetballer er inmiddels opzitten. Want na acht seizoenen in het eerste van Heerjansdam, is het mooi geweest voor de middenvelder uit Barendrecht. “Ik had graag nog een jaartje doorgegaan, maar ik merkte dat het te druk begon te worden.”

Met name door zijn werk én dat van zijn vriendin. “Het is heel jammer, want ik voel mezelf nog fit en heb het hartstikke naar mijn zin. Alleen, het moet wel passen.” En dat deed het, na lang wikken en wegen, uiteindelijk dus niet. “Het was een lastige beslissing. Helemaal als je dan op zaterdag wint en je staat met een biertje in het zonnetje… Dan denk je toch bij jezelf: moet ik niet gewoon lekker doorgaan?” Maar het antwoord was en bleef dus ‘nee’. “Het is prima zo. Misschien ga ik wel nog in een vriendenteam bij Heerjansdam voetballen.”

Vriendenteam

Want zonder voetbal én de club, kan Valster toch eigenlijk niet. Ondanks dat hij in de jeugd begon bij Barendrecht. “Uiteindelijk heb ik daar vanaf mijn vierde, tot het eerste gespeeld. Al was ik speler nummer 28.” Na een jaartje Rijsoord, kwam Valster al snel bij Heerjansdam terecht. “Bij Rijsoord miste ik een beetje de gezelligheid, en vrienden van mij, voetbalden bij Heerjansdam.” Een overstap, waar hij in al die acht seizoenen, geen spijt van heeft gehad. “Hier heb je echt het gevoel van een vriendenteam, maar dan op een hoger niveau. Relativeren na een verlies, biertje erbij en vergeten.” Al werd er de afgelopen jaren, toch vooral veel gewonnen, kijkt hij terug. “We zijn van de eerste klasse, naar de Vierde Divisie gegaan. Dat was heel mooi om mee te maken.” Die euforie in de kleedkamer, gaat Valster dan ook missen, is hij bang. “Net als de wedstrijdspanning, het prestatievoetbal, de mensen die komen kijken en natuurlijk die gasten. Gewoon samen op het veld staan. In al die jaren, is er qua spelers bijna geen verloop geweest.” De routinier speelde mede daardoor, ook in totaal zeven seizoenen lang samen met broertje Lukas. “Dat was heel bijzonder, ook voor onze ouders. Van voetballen in de huiskamer, tot ergernis van onze moeder, in de tuin en op vakantie, naar samen in het eerste. Dat ga ik wel heel erg missen.” De trainingen, gaat de dertiger iets minder missen, is hij eerlijk. “Ik was nooit zo’n trainingsbeest. Moest het vooral hebben van mijn techniek en inzicht.” Gelukkig hoeft hij dat als supporters langs de lijn, straks in ieder geval niet meer te doen. “Natuurlijk kom ik nog wel kijken, maar dat is toch anders…” De middenvelder, die dit seizoen vaak als hangende rechtsbuiten speelde, laat zijn toekomst in de voetballerij dan ook nog in het midden. “Vooralsnog heb ik geen ambitie om trainer te worden. Helemaal niet als je ziet met hoeveel gezeur je dan te maken hebt. Wie weet ooit als assistent. Maar eerst ga ik ervaren hoe het is om in een vriendenteam te spelen.”

Volwassener

En dat allemaal, nadat hij Heerjansdam dit jaar zonder al te veel moeite in de Vierde Divisie heeft weten te houden. “Het was gelukkig een stuk minder stressvol dan afgelopen seizoen”, lacht Valster. “Na de wedstrijd tegen Achilles Veen, vier duels voor het einde, was het wel duidelijk dat we ons gingen handhaven.” Met uiteindelijk een achtste plek tot gevolg. “Daarna misten we wel dat ‘beetje extra’ om wedstrijden echt te willen winnen. Maar het was vooral lekker dat we zo vroeg veilig waren.” Helemaal na een moeizame start van het seizoen. “Rond de winterstop stonden we er een stuk minder goed voor.” Al ontbrak het niet aan zelfvertrouwen, herinnert Valster. “Op trainingskamp zeiden we al tegen elkaar dat het goed zou gaan komen. Vervolgens hebben we bijna niet meer verloren.” Hoe dat komt? “Ten opzichte van vorig seizoen, spelen we redelijk hetzelfde. Alleen zijn we een stuk volwassener geworden in het omgaan met de kansen, waardoor we makkelijker scoren. In de Vierde Divisie moet je jezelf daar bewust van zijn, anders kom je er niet mee weg en ga je er gewoon af.” Een stukje ervaring dus. “Die volwassenheid krijg je vanzelf, als je langer op dit niveau speelt. Dat gevoel hadden we al redelijk snel. Ondanks dat het in de eerste seizoenshelft een aantal keer tegenzat.” Vasthouden aan het plan, bleek het beste devies. “Verdedigend hebben we ons als team enorm ontwikkeld. Doordat we met hoge druk spelen, is het heel belangrijk om in de restverdediging goed te staan. Vorig jaar liepen we daardoor vaak tegen een counter aan, nu staan we veel georganiseerder.” Vol tevredenheid, sluit Valster straks dan ook voor het laatst de kleedkamerdeur. “Heerjansdam is echt mijn club geworden!”

Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.