Home Blog Pagina 23

Puike overwinning van ’s-Gravendeel op GOZ

vv ’s-Gravendeel heeft zich tegen GOZ knap hersteld na de remise in de vorige wedstrijd tegen Rozenburg.

En het begon al gelijk goed voor de Seuters. Na één minuut en vijfentwintig seconden lag de bal in het GOZ doel. Ryan Aarnoudse voerde een fraaie actie uit, bijna op de achterlijn, trok de bal voor en bij de eerste paal was het Levi Vugts die de bal achter doelman Joost van Wassenaar werkte, 1-0.

Er waren nog genoeg minuten voor GOZ om iets aan de snelle achterstand te doen. Het had dan ook wel wat meer balbezit na het snelle tegendoelpunt, maar stuitte op het degelijk verdedigingswerk aan ’s-Gravendeelzijde.
’s-Gravendeel moest het even hebben van wat omschakelmomenten en zo leek het erop dat ’s-Gravendeel een strafschop zou krijgen toen Ryan Aarnoudse binnen de zestien ter aarde viel. Maar de correct leidende arbiter wuifde het voorval weg. De gelijkmaker leek binnen het kwartier te komen toen Rick Jeanson alleen op doelman Ricardo Bakker af stevende, De ’s-Gravendeel sluitpost redde met de voet.

’s-Gravendeel wist kort na dit moment de voorsprong vergroten. Er werd snel omgeschakeld vanuit de verdediging via de rechterkant met Ryan Aarnoudse. Het ging snel, hij passte op Zoey Hoogwerf die op zijn beurt Levi Vugts in stelling bracht. De spits was zelf niet eerzuchtig en vond dat Dustin Zomerhuis er beter voorstond. Heel beheerst bracht Zomerhuis feilloos de bal achter van Wassenaar, 2-0.
Drie minuten na de 2-0 werd de stand alweer teruggebracht naar 2-1. Knullig balverlies in de ’s-Gravendeelse defensie was de oorzaak dat Rick Jeanson het doelpunt op zijn naam mocht zetten. Nog even werd er door de ploeg uit Mijnsheerenland aangezet om voor de gelijkmaker te gaan, hetgeen niet meer lukte. Want het was Arnold Coppens die de bal net naast kopte nadat een vrije trap scherp bij de tweede paal werd geplaatst.

GOZ had bij aanvang van de tweede helft zichtbaar moeite met de veranderde spelopvatting bij ’’s-Gravendeel. ’s-Gravendeel kon zodoende al na vijf minuten spelen in deel twee profiteren om het zoekende GOZ op grotere achterstand te zetten. Zoey Hoogwerf bracht de bal bij de tweede paal, waar Koen Colijn met uiterste inspanning de bal weer terug kon trekken. Dustin Zomerhuis was er als de kippen bij en zette ’s-Gravendeel op 3-1.

De toon was gezet en er werd vaker richting GOZ doel gevoetbald. Wat resulteerde rond de zeventigste minuut in de 4-1. Ryan Aarnoudse was op rechts weer te snel voor zijn directe tegenstander en bracht de bal voor. Het was invaller Owen de Vos die Levi Vugts in staat stelde om ’s-Gravendeels vierde doelpunt op het scorebord te zetten.
De uitslag had ietwat ruimer uit kunnen vallen, ware het niet dat er doelrijpe kansen werden gemist bij ’s-Gravendeel. Zo redde onder andere de lat, GOZ voor een verdere grote achterstand toen Koen Colijn met een leep balletje de bal over de boomlange GOZ doelman lepelde. De 4-1 stand was dus de eindstand.

Verslag : Jeffrey Nathalia
Foto’s : Sandra Barth

Klik op de link voor meer artikelen over vv’s-Gravendeel
Klik op de link voor meer informatie over vv’s-Gravendeel 

‘Fantastisch om het plezier van die kinderen bij WFB te zien’

0

Trainer van het derde en organisator van de jeugdtoernooien. Leon Struijk heeft het er bij WFB maar druk mee. Toch kan je de inwoner van Ouddorp eigenlijk niet blijer maken. “Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen tijdens de toernooien hebben.”

Voorheen als jeugdtrainer, tegenwoordig dus bij de senioren. “Dit wordt mijn derde jaar als trainer van het derde.” Iets waar hij op jonge leeftijd al mee begon. “Ik was bijna acht toen ik hier ging voetballen, vanaf mijn zestiende ben ik ook training gaan geven. Van de JO7 tot en met de JO19 en vervolgens zes jaar het tweede elftal. Toen tijdelijk gestopt, maar al snel weer opgepakt en nu dus het derde elftal.” Zelf schopte Struijk (54) het als voetballer tot het eerste. “Een wedstrijdje of 80. Dat heb ik tot mijn 28ste gecombineerd. Daarna ben ik vanwege een blessure aan mijn hamstrings en onregelmatige diensten gestopt.” Als balvaste spits. “Moest het meer hebben van aangeven dan zelf scoren.”

Typisch
Dit seizoen staat Struijk dus opnieuw bij het derde voor de groep. “Het enthousiasme is voor mij eigenlijk het leukste, het plezier wat die jongens hebben.” Toch is hij er bijna anderhalf jaar van tussen geweest. “Uiteindelijk kon ik het toch niet laten.” Typisch WFB, meent hij. “Heel hecht en lekker zeuren, maar als het puntje bij het paaltje komt, staan we voor elkaar klaar.” Een beetje zoals het met hemzelf ging, toen hij ruim twintig jaar geleden begon met het organiseren van de jeugdtoernooien en sportdagen. “Ook daar ben ik een beetje ingerold. De eerste veertien jaar heb ik dat samen met mijn vaste maat Hans gedaan, tot dat een beetje te veel werd. Het was ook tijd voor iemand anders.” Anderhalf seizoen geprobeerd, kwam de club toch weer bij hem uit. “Dus ben ik weer ingestapt, maar wel met een toernooicommissie, die een hoop werk uit handen neemt. Dat is nu een groepje van zeven man.” Naast een 75-tal vrijwilligers, vertelt Struijk. “Rond juni organiseren we altijd twee dagen toernooien, dat zijn in totaal 120 teams en 750 spelertjes per dag. Van de JO6 tot en met de JO19. Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen hebben.” En dus krijgt hij vaak al snel weer de vraag: “Wanneer is de volgende keer?”

Complimenten
Iets waar Struijk, na de geslaagde editie van dit jaar, nu ook alweer een klein beetje mee bezig is. “Eind augustus versturen we de uitnodigingen, eind oktober zitten we meestal voor 95 procent vol.” Van Rockanje tot aan ploegen vanuit Haarlem of Utrecht, de organisator is trots op ieder team dat komt. “Afgelopen jaar hadden we Zulte Waregem en Feyenoord JO7 is ook al een aantal keer te gast geweest. Maar ook teams uit Schotland en Duitsland, al wordt dat nu steeds wat lastiger.” Waarom? “Omdat die clubs graag meerdaagse toernooien willen en bij ons is het echt een dagdeel, zodat ploegen niet lang hoeven te wachten. Dat vinden ze fijn.” Dagdeel of niet, bij het organiseren van zo’n toernooi, komt een hoop kijken, weet Struijk inmiddels. “Deelnemers zoeken, het programma maken, kleedkamers indelen, zaken rondmailen, sponsors benaderen en natuurlijk nog veel meer.” Gelukkig wordt dat alles meer dan gewaardeerd, merkt hij. “We krijgen veel complimenten. Dat alles prima georganiseerd is, er fantastische vrijwilligers rondlopen en er voldoende parkeerruimte is.” Net een beetje dat extra, legt Struijk uit. “Alle spelers tot en met de JO12 krijgen een eigen beker. En elk team van de JO13 tot en met de JO19 een mooie bokaal. Als ze daarmee dan het terrein verlaten, dat zijn de mooiste beelden. Zoiets trekt toch teams naar je toe, het is een leuk aandenken.” Naast natuurlijk iets te eten en te drinken. “Die kleine dingetjes maken het verschil.” Hoelang blijft Struijk het nog doen? “De afgelopen editie heb ik zelf gezegd nog twee keer, maar ik ben er wel achter, dat ik me niet aan dat soort beloftes kan houden. En zolang het leuk blijft, blijf ik het ‘gewoon’ nog een paar jaar doen!”

Klik op WFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WFB voor meer informatie over de club.

FIOS gaat in vijfde klasse opnieuw bouwen

0

Vier overwinningen, zeventien nederlagen en degradatie naar de vijfde klasse. Vierdeklasser FIOS beleefde afgelopen jaar een seizoen om snel te vergeten. En dus is dat precies wat Nick Legierse probeert te doen. “Na een aantal wedstrijden kregen we al het idee dat het lastig ging worden.”

Een nieuwe trainer, flink wat spelers weg en dus een smalle groep. Dat het een zwaar seizoen ging worden, wisten ze bij FIOS op voorhand dus eigenlijk al wel. “Ergens hielden we misschien al rekening met degradatie”, vertelt de achttienjarige Legierse. “Maar natuurlijk heb je de hoop in het begin nog wel.” Toen die eenmaal vervlogen was, maakten ze er bij de nummer elf van afgelopen jaar, dan maar het beste van. “We wilden het leuk afsluiten en de sfeer goed houden, dat is gelukt!”

Trainingsopkomst
Bij de pakken neer, zit Legierse dan ook niet. “We zitten nu meer op ons niveau. Die vijfde klasse is beter om te gaan bouwen aan een nieuw team.” Want, zo weet de jongeling ook als geen ander. “Meer winnen, geeft meer vertrouwen en automatisch ook meer plezier.” Toch heeft de aanvallend ingestelde speler, het gevoel dat er meer in had gezeten. “De trainingsopkomst was niet altijd goed, soms stonden we met zes of acht man op het trainingsveld. Daar raak je niet erg gemotiveerd van.” Ook Legierse zelf, had het er halverwege even moeilijk mee. “Toen dacht ik wel bij mezelf: wat zijn we aan het doen?” Maar, zo is hij ook realistisch. “We zijn maar een kleine club. Op een gegeven moment speelden we onze wedstrijden met één en twee tegelijk thuis, zodat we elkaar aan konden vullen. Dat deden we ook met jongens uit de jeugd.” Dus is de slotsom eigenlijk simpel: “Een kwestie van kwaliteit en te weinig spelers.” Als het aan Legierse ligt, gaat dat dit jaar anders. “Onze doelstelling is om goed te gaan voetballen. Plezier terugkrijgen, wedstrijden winnen en hopelijk meedoen voor een periode. Ik denk echt dat we dat moeten kunnen!” Aan vertrouwen ontbreekt het bij de inwoner van Achthuizen na zijn eerste seizoen als basisspeler dus niet. “Dat vertrouwen krijg ik ook van de trainer. In het begin had ik wat problemen met mijn conditie, maar dat gaat nu goed.”

Team helpen
Heel lang nodig om te wennen, had Legierse na zijn definitieve overstap vanuit de jeugd dan ook niet. “Daarvoor had ik al een paar keer meegedaan, daardoor was de stap niet zo groot. Ik ben ook goed opgevangen door iedereen.” In zijn derde jaar bij het eerste, zit hij inmiddels helemaal op zijn plek. “Qua intensiteit en fysieke kracht was het even wennen, het gaat allemaal een stukje sneller. In de jeugd doe je alles op het gemakje.” En dat kan nu niet meer, heeft Legierse gemerkt. “Mijn conditie is nu beter, waardoor ik het negentig minuten lang vol kan houden. En door de sportschool, ben ik fysiek een stuk sterker geworden.” Tijd voor de volgende stap dus. “Ik wil natuurlijk eerst basisspeler blijven en daarna ook meer gaan coachen, om het team te helpen.” Naast uiteraard het maken van doelpunten en het geven van assists. “Vorig seizoen stond ik veel linksmid, maar dit jaar heb ik nummer 10 gekregen. Dat vind ik een eer en geeft veel vertrouwen.” De aanvallende middenvelder beschikt dan ook over de nodige kwaliteiten. “Een spelmaker met inzicht. En iemand die altijd wil winnen, ik ben heel fanatiek.” Al doet de gezelligheid Legierse, die sinds zijn vierde bij FIOS zit, ook nog altijd goed. “Er worden veel feestjes georganiseerd en iedereen bij de club is goed met elkaar.” Reden om weg te gaan, heeft de tiener dan ook eigenlijk niet. “Ik heb er wel eens over nagedacht, maar toen ben ik toch lekker bij FIOS gebleven. Wie weet heb ik ooit nog eens die ambitie. Voorlopig heb ik het hier goed naar mijn zin!”

Klik op FIOS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FIOS voor meer informatie over de club.

Voor Nagtegaal is Melissant nog steeds een droom

0

Stiekem was het altijd al zijn droom, trainer worden van Melissant. En gelukkig voor Johan Nagtegaal, zijn dromen niet altijd bedrog. En dus is de oefenmeester van de vijfdeklasser ook in zijn derde seizoen, nog altijd een meer dan blij man. “Het is hier fantastisch werken.”

Zelfs als je daar iedere training en wedstrijd ruim veertig minuten voor moet rijden, begint de inwoner van Sint-Annaland te lachen. “Ik heb het zo naar mijn zin, dan kost dat geen enkele moeite! En op donderdag eet ik voor de training altijd eerst bij mijn ouders.” Want waar die wel in Melissant zijn blijven wonen, verhuisde Nagtegaal (55) jaren geleden naar Zeeland. Zonder de vereniging uit het oog te verliezen. “Dit is één van de clubs die in mijn hart zit.”

Totaalplaatje
Heel gek is dat gezien zijn verleden, dan ook niet. “Ik ben hier als vijfjarig ventje begonnen met voetballen, tot mijn achttiende en daarna vanaf mijn 29ste weer. Daardoor was het voor mij een droom om bij Melissant trainer te worden.” En dat is via omzwervingen bij onder meer Vosmeer, Lepelstraatse Boys, DVV’09, Stavenisse, de jeugd van Tholense Boys en het tweede elftal van Melissant, inmiddels dus gelukt. Lang nodig om na te denken, had Nagtegaal bij het verlengen van zijn contract na het eerste seizoen dan ook niet. “Toen heb ik met twee jaar verlengd. Voornamelijk door het plezier wat ik erin heb.” En dat is ook na 2,5 jaar, Nagtegaal was een half seizoen interim-trainer bij de vijfdeklasser, niet veranderd. “Het is een heel kleine dorpsclub, maar het totaalplaatje klopt. De accommodatie, de vrijwilligers en het damesvoetbal. Bij het eerste hebben we een fijne staf, dus dat is voor mij fantastisch werken.” Vooral over dat laatste, heeft Nagtegaal allesbehalve klagen. “Twee assistenten, een fysio, vaste vlagger en een keeperstrainer. Dat is volgens mij heel bijzonder. Zeker op dit niveau.” Toch kende Melissant afgelopen seizoen een moeilijk jaar. “Als club kregen we te maken met een aantal sterfgevallen, dat heeft er bij iedereen toch behoorlijk ingehakt. Daardoor waren de resultaten eigenlijk maar bijzaak.”

Plezier maken
Toch heeft Nagtegaal, behalve de eerdergenoemde verzachtende omstandigheden, wel een verklaring voor die achtste plaats. “We zijn aanvallender gaan voetballen, maar daardoor kregen we meer goals tegen en ook het spel is er niet beter op geworden. Ondanks dat we er hard aan hebben gewerkt.” In een zware vijfde klasse, zo vindt Nagtegaal. “Eigenlijk waren er bijna geen zwakke broeders meer. En dit seizoen wordt ‘ie misschien nog wel zwaarder…” Wat is dan zijn doelstelling? “Om twee elftallen op de been te houden. We hebben door wat oudere spelers die lager zijn gaan spelen en wat langdurige blessure, namelijk best wat ingeleverd dit seizoen.” Wat betekent dat voor de prestatieve ambities? “Als we bij de eerste tien eindigen, hebben we het goed gedaan.” Al komt dat niet vanzelf, weet Nagtegaal als geen ander. “Fitter worden, zodat we 90 minuten lang kunnen knallen. Daarnaast moet ook het plan beter.” Want daar valt volgens de oefenmeester nog wel wat winst te behalen. “We gingen naar 433, maar dat hebben we niet helemaal over kunnen brengen. Nu gaan we een ander systeem spelen. Je merkt op trainingen al dat het beter gaat.” Een positieve start dus. “Ik moet die jongens soms na twee uur trainen van het veld trekken, daar word je als trainer natuurlijk vrolijk van. Dat is bij een kleine club als Melissant, ook waar het vooral om draait. De boel bij elkaar houden, als een soort peoplemanager.” Plezier maken én veel leren. “Een seizoen mag voor een speler nooit een verloren seizoen zijn. Als we het samen leuk hebben gehad, ben ik tevreden.” Hoe doet hij dat op trainingen? “Met gevarieerde oefenstof. Van een conditionele prikkel, tot aan voetvolley en wedstrijdgericht.” Kortom, Nagtegaal zit helemaal op zijn plek. Of ‘Boei’, zoals zijn bijnaam luidt. Al wil hij daar verder niks over vertellen. “Dat is een familiegeheim! Sommige mensen kennen zelfs alleen die bijnaam en weten niet mijn echte naam…”

Klik op VV Melissant voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Melissant voor meer informatie over de club.

Remco Paasse zorgt als bestuurslid van De Jonge Spartaan voor een frisse blik

Als jeugdtrainer én voetballer van het vijfde, was Remco Paasse altijd al een meer dan graag geziene gast bij De Jonge Spartaan. Maar sinds maart van dit jaar, is de 26-jarige inwoner van Middelharnis ook lid van het bestuur. “Ik was vaak al bereid om mee te denken, dat wisten ze.”

En dus kwamen ze een aantal maanden geleden, op zoek naar iemand voor de voetbalzaken qua breedtesport bij de senioren en de jeugd, uit bij Paasse. “Het vorige bestuur zat er al een flinke poos en sommige bestuursleden wilden een stapje terug gaan doen of een andere rol binnen de vereniging oppakken.” En, zo vertelt hij. “De club wilde ook graag wat verjonging, dat is natuurlijk altijd belangrijk.” Samen met Laura Baars (23) pakte hij de handschoen op. “Ik deed al het één en ander, dus was vaak al bereid om mee te denken en te werken. Dat wisten ze!”

Vriendenteam
Want na acht jaar als jeugdtrainer en voorheen ook leider van het vijfde, is Paasse nu dus actief voor de breedtesport. Bij de senioren. “Ik ben voor de lagere teams het aanspreekpunt, heb contact met de leiders en maak de indelingen. Dus als er problemen zijn, komen mensen naar mij.” Daarnaast is Paasse samen met Bert Grootenboer betrokken bij het jeugdvoetbal. Een rol die goed bij hem past. “Dit seizoen geef ik training aan de JO17-2. Het is gewoon fantastisch om het enthousiasme bij die jongens te zien. Inmiddels is dit mijn derde seizoen met deze groep. Als je dat gaat vergelijken, dat is een wereld van verschil. Die gasten zijn met sprongen vooruitgegaan.” Een beetje zoals het ook bij Paasse zelf ging, lacht hij. “Ik voetbal vanaf mijn zevende bij De Jonge Spartaan en ben nooit weggegaan. Het vijfde is nu gewoon een vriendenteam.” Daardoor zit zijn agenda soms flink vol, zo blijkt. “Vaak geef ik eerst training en daarna moet ik zelf trainen. Dan ben je toch heel de avond weg. En op zaterdag ben ik er sowieso heel de dag.” Met alle liefde, vertelt Paasse. “Er zitten de nodige uren in, maar ik haal er ook veel voldoening uit.” En niet alleen als liefhebber van het spelletje. “Het is ook gewoon het sociale aspect van vrienden en ons kent ons. Een echte dorpsclub.”

Verjonging
Waar Paasse dus maar al te graag zijn steentje aan bijdraagt. “Door een bepaalde verjonging in het bestuur, krijg je toch een andere kijk op dingen. Een soort frisse blik.” Bijvoorbeeld met het opzetten van een technische jeugdcommissie. “Dat was op initiatief van Bert (Grootenboer). Eerst was zoiets er niet, nu heeft de jeugd altijd een aanspreekpunt.” Verder zit die vernieuwing hem vooral in de kleine dingetjes, merkt Paasse. Iets waar hij de komende jaren graag nog onderdeel van uit wil blijven maken. “Ik ben nu ingestapt voor een termijn van drie jaar, dus zie mezelf dit sowieso nog wel even doen.” Al was vooral het begin, best even wennen. “Het is toch een nieuwe rol.” Maar voorlopig verloopt de samenwerking goed en dus staat zijn fietsje alweer te trappelen. “We willen samen proberen de vereniging zo goed mogelijk vooruit te helpen!”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

DVV’09 heeft met stripboek zijn eigen verhaal

0

Jeugd kennis laten maken met de vereniging, door sport en cultuur samen te laten komen. Maar hoe doe je dat? Door een stripboek te maken dus! Tenminste, dat dachten ze bij DVV’09 uit Dirksland. En dus verschijnt er begin september een boek vol tekeningen én echte leden, vertelt Judith van der Welle. “Het is echt iets unieks.”

En dat allemaal bedacht door initiatiefnemer en hoofd jeugdopleiding van de club, Ronald de Moedt. Hij is tevens ook de schrijver van het verhaal. “Het idee was om de jeugd kennis te laten maken met het beleidsplan in kindertaal”, legt Van der Welle (36) uit. “Dus hoe word je lid van DVV’09? En hoe ga je vervolgens met elkaar om? Het verhaal is bedacht om de kinderen mee te nemen in het verenigingsleven bij DVV’09“, vult De Moedt haar aan. Verhaal bedacht, met Charlotte de Waal een striptekenaar gevonden en het uittekenen kon beginnen. “Vrijwilligers binnen de club hebben in het begin geholpen om het Charlotte zo makkelijk mogelijk te maken. Zodat we samen op een heel kinderlijke en leuke manier, kunnen vertellen hoe het er hieraan toe gaat.”

Veel uren
Om dat goed te kunnen doen, heb je natuurlijk echte leden van de club nodig, schetst Van der Welle. “Zeven kinderen die bij ons voetballen staan met hun echte naam (Jeronimo, Babet, Evy, Bruce, Liz, Laurens en Jelle), in het stripboek. Net als scheidsrechter Glenn en trainer Marc. Zo is het echt een DVV-verhaal geworden.” Blijft de vraag, waar gaat het boek nu precies over? “In totaal bestaat het boek uit twaalf strips, die samen het hele verhaal maken. Van een nieuwe speler aan de hand meenemen naar de club, tot de omgang van ouders en spelers.” Al komt dat natuurlijk niet vanzelf, weet Van der Welle. “Zoiets kost geld. Met sponsoracties, het verkopen van cake én broodjes grillworst, hebben we geld op proberen te halen. En lokale ondernemers hebben ook hun steentje bijgedragen!” Zo ook wat betreft het drukken. “Een sponsor heeft gezegd: Maakt niet uit hoeveel oplages er moeten komen, ik doe het.” Zo zijn er tijdens de officiële presentatie van het stripboek, op 7 september, in ieder geval genoeg. “Iedere jeugdspeler krijgt er eentje vanuit de club. Maar ook van buiten de vereniging, kunnen de mensen een boek bestellen”, vertelt De Moedt. Vol met strips, die de kinderen zelf in hebben mogen kleuren. Samen met een aantal vrijwilligers, heeft Van der Welle ook meegeholpen aan het proces, lacht ze. “Daar hebben we ons best wel op verkeken, hoeveel werk dat is. Wij dachten, dat doen we wel even. Stiekem zitten er heel veel uren in…”

Iets unieks
Maar wel met alle liefde. “De reacties zijn onwijs positief. Mensen zijn flabbergasted. Dan weet je waar je het voor doet.” Precies zoals ze, op initiatief van De Moedt, hadden bedacht. “We wilden graag iets unieks doen vanuit de vereniging. Volgens mij zijn we één van de eersten.” Mensen dus kennis laten maken met de club. “Door sport en cultuur samen te laten komen.” Met een project van de lange adem, meent Van der Welle. “Op 19 oktober 2023 zijn we begonnen. We hebben er bewust de tijd voor genomen, zodat het echt goed zou worden. In januari kon Charlotte aan de slag.” Maar niet voordat alle deelnemende kinderen, waaronder haar eigen dochters Evy en Liz, in november een geheimhoudingscontract hadden getekend. “Er mocht natuurlijk niks uitlekken!” Dat gebeurde niet en dus werd er achter de schermen maandenlang keihard gewerkt. “De betrokkenheid en het enthousiasme van iedereen, waren het leukste. En, inkleuren werkt heel ontspannend, haha!” Ook voor de kinderen zelf, heeft ze gemerkt. “Om al die reacties en de gezichten van die kindjes te zien, dat is geweldig.” Precies ook de reden waarom de inwoonster van Dirksland er een aantal jaar geleden als vrijwilliger bij de club is ingerold. “Ik heb geen voetbalachtergrond, maar toen mijn dochters vijf seizoenen geleden lid werden, ben ik begonnen als assistent. Inmiddels geef ik ze zelf training. Daarnaast sta ik achter de bar en ben ik cateraar tijdens het jeugdkamp. Gewoon om kinderen een glimlach te bezorgen, daar doe je het uiteindelijk voor!”

Klik op DVV’09 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DVV’09 voor meer informatie over de club.

Fenne van Meeteren heeft volgende stap gezet

0

De Hardinxveldse Fenne van Meeteren durfde het enkele jaren geleden al uit te spreken: zij wilde als speelster van de Sluiswegclub de stap hogerop gaan maken op termijn en kijken waar haar plafond zou liggen als speelster.

En de talentvolle speelsters heeft de daad bij het woord gevoegd: ze maakt op dit moment onderdeel uit van de selectie van Jong Excelsior. En aangezien de Rotterdamse club ook in de eredivisie van het vrouwenvoetbal uitkomt, zou het zomaar kunnen dat de volgende stap zich op korte termijn aandient voor de talentvolle Alblasserwaardse.

En daarmee komt de vervulling van haar vurige wens om ooit voor een topclub uit te komen steeds een stapje dichterbij. Van de start op haar vijfde jaar op het voetbalveld bij de plaatselijke voetbalvereniging Hardinxveld via de selecties van Zuid-West Nederland naar de volgende stap in haar ontwikkeling.

Want door haar contacten die zij via die selectie opdeed in Zeist, speelde zij zichzelf ook weer nadrukkelijk in de kijker bij andere clubs die haar volgden. Uiteindelijk pikte Excelsior het Alblasserwaardse talent op en poseert zij trots op de teamfoto van Jong Excelsior. Die mooie toekomst, waar zij ooit over sprak, lonkt.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

Hardinxveld wil sterk(er) terugkomen

0

Een seizoen waarin de pechduivel regelmatig een bezoek bracht aan de Sluisweg leidde voor Hardinxveld uiteindelijk toch naar degradatie uit de tweede klasse. Maar de club is allesbehalve bij de pakken gaan neerzitten en is vastberaden, onder andere met een uitgestippeld technisch beleid, om zich op te richten.

HARDINXVELD-GIESSENDAM – De berusting heeft plaatsgemaakt voor ambitie, de teleurstelling is veranderd in prestatiedrang. Hardinxveld heeft de duikeling uit de tweede klasse en de emotionele ontwikkelingen in de slotfase van het vorig seizoen achter zich gelaten en is een nieuwe jaargang binnengestapt met een nieuwe drive.

De 4-1 nederlaag bij DBGC markeerde het einde van het verblijf in de tweede klasse, nadat de formatie van trainer Theo de Boon ongelukkig in de nacompetitie was beland. Gekoppeld aan de trieste familieomstandigheden waarmee een van de spelers van Hardinxveld in de slotweken van het seizoen mee te maken kreeg was dat er mentaal, fysiek en emotioneel even te veel aan voor de rood-witten.

In de afgelopen periode was er sprake van overpeinzing, maar werden ook de ruggen gerecht. Hardinxveld is vastberaden om zich een weg terug te banen naar de tweede klasse en mag dat gaan doen in een verrassende klasse. Met VV Schelluinen, SVW, Sleeuwijk, en Woudrichem speelt de gewezen tweedeklasse reen handvol leuke derby’s. Daarnaast maken ook de Brabantse clubs DESK, VV ZwaluweBLC en WSC deel uit van de competitie, terwijl met Jan van Arckel ook nog een Gelderse tint aan de poule is toegevoegd. Voor De Boon is het doel dan ook duidelijk: ,,We willen zo snel mogelijk terug naar de tweede klasse, omdat ik vind dat we daar thuishoren. Bovendien hebben we heel veel geleerd van het vorig seizoen.

In de selectie van Hardinxveld is weinig veranderd: Vincent van Lopik kondigde aan een stapje terug te doen. Jonathan MacDaniels (SV Noordeloos) en Jurre Nomen (Peursum) kwamen de Hardinxveldse gelederen versterken.

Op technisch vlak is wel het nodige veranderd. Achter de schermen heeft Hardinxveld keihard gewerkt aan het op poten zetten van een organisatie op technisch gebied. Eerst was er de aanstelling van Johan de Boon als hoofd opleidingen. ,,We zijn erg blij dat Johan ons gaat helpen bij de volgende stappen die we als vereniging graag willen zetten’’, licht voorzitter Michel Helmink van Hardinxveld toe. Eén van de taken van de nieuwe opleidingsman is het implementeren van de visie op de ontwikkeling van kinderen in het voetbal aan de Sluisweg, zodat trainers en leiders de mogelijkheden krijgen om betere trainingen neer te zetten voor hun spelers.

Daar bleef het echter niet bij: in de voorbije periode werd een technische commissie bij de jeugd (zie foto) geformeerd en kreeg ook het technisch hart van de vereniging, met daarin onder andere een rol voor hoofdtrainer Theo de Boon.

De technische commissie jeugd is nadrukkelijk betrokken bij het maken van plannen en de uitvoering van het jeugdbeleid, waarbij de coördinatoren als technisch kader jeugd gaan ondersteunen. Het technisch voetbalhart verbindt de jeugdopleiding dan weer met de selectieteams bij de senioren. Allemaal stappen om de jeugdopleiding een boost te geven en het voetbalniveau op te trekken.  voetbalniveau.

In de nieuw gevormde technische commissie jeugd hebben klinkende namen uit het Hardinxveldse voetbalverleden zitting genomen met namen als Erwin de Ruiter, Eelke Kraaijeveld en Marco van der Linden. Ook de eerder al genoemde hoofd jeugopleidingen Johan de Boon krijgt een rol in de commissie. Stefan Klop heeft als lid van de commissie ervaring als cursus- en praktijkbegeleider. Ook de hoofdcoördinator van de jeugdtak, Patrick de Bruin, zet zich in voor de commissie.

Dat Theo de Boon een functie in het technisch hart toebedeeld heeft gekregen, is niet verwonderlijk. De Boon is gepokt en gemazeld als trainer in de regio en daarbuiten, waarbij hij ook op het allerhoogste niveau werkt. Binnen het technisch hart gaat hij samenwerken met Chris van Andel, die als bestuurslid technische zaken fungeert binnen Hardinxveld, en Johan de Boon.

Daarnaast wordt er keihard gewerkt aan het maken van een jeugdplan, waarbij ook de input van ouders, trainers en begeleiders een belangrijk onderdeel zal zijn. Hardinxveld is dus volop in beweging als het gaat om het technisch (jeugd)beleid.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

Vangnet voor ‘Ammers’ blijkt stevig genoeg

0

Evenals streekgenoot VVAC uit Ottoland maakt Groot Ammers er een gebruik van om het verblijf in de derde klasse regelmatig af te wisselen met een bezoek aan de vierde klasse. Dit jaar kwam er aan die sportieve migratie geen vervolg: de geel-zwarte brigade van trainer Bertus van Schaik eindigde keurig netjes op een negende plek in de eindrangschikking en dat was toereikend om rechtstreekse handhaving af te dwingen.

GROOT-AMMERS – Ruim voor het einde van de competitie klonk er op sportpark Gelkenes al een zucht van verlichting, want met vereende krachten had ‘Ammers’ zich verzekerd van nog eens een jaar in de derde klasse. Lijfsbehoud als grootste prijs van het seizoen, het werd gekoesterd door Van Schaik en zijn manschappen.

En dus werd er na het bereiken van dat grote doel uitgekeken naar de indeling van het volgend seizoen. Met de degradatie van Streefkerk naar de derde klasse diende zich een prachtige reprise van de derby in competitieverband aan, zo op het eerste gezicht voordat de competitie-indeler zijn werkzaamheden had verricht. Maar zover kwam het dus niet: Streefkerk, VVAC en Groot Ammers werden strikt van elkaar gescheiden en kwamen allemaal in aparte competities terecht waarbij ‘Ammers’ in de richting van Utrecht werd gemanoeuvreerd.

Geheimen
Het bestuur van de club overwoog nog even om te protesteren tegen de indeling, maar besloot uiteindelijk toch maar geruisloos in te stemmen met de nieuwe indeling die weinig streekontmoetingen met zich meebrengt. ,,En dat is bij ons dus wel ingeslagen als een bom’’, sprak trainer Van Schaik, die in zijn derde seizoen is beland bij Ammers en ook dit jaar met keeperstrainer Patrick Botermans en Krijn Schep, de trainer van het tweede elftal zal blijven samenwerken, duidelijke taal. ,,Alleen met Lekvogels en SC Everstein hebben we nog ploegen die enigszins uit onze omgeving komen. Maar verder moeten we vooral richting het Utrechtse.’’ Heukelum is ook nog een tegenstander die zich redelijk in de buurt bevindt. Maar van Streefkerk, dat met name in de regio Rotterdam gaat opereren, en VVAC – dat met name naar Brabant zal trekken – geen enkel spoor in competitieverband in het seizoen 2024-2025.

Van Schaik is zelf afkomstig uit de regio Lopik, dus voor hem hebben verschillende tegenstanders nauwelijks geheimen. Uit eigen ervaring weet hij dat het niveau in de regio best in orde. De spelers, die liever wat meer streekderby’s verrijkt waren geworden, konden de humor van de nieuwe indeling nog wel inzien. Gekscherend werd Van Schaik er al van beticht dat hij de indeling van de nieuwe competities beïnvloed had. Het tekent ook de sfeer bij Groot Ammers, waar staf en spelers elkaar weer op scherp hebben gezet voor opnieuw een overlevingstocht in de derde klasse.

Klik op Groot Ammers voor meer artikelen over de club.                                                Klik op Groot Ammers voor meer informatie over de club.

Ottolandse ‘Heen-en-Weer’ legt weer aan in derde klasse

0

Met een beetje fantasie zou je de hoofmacht van VVAC het FC Volendam van het amateurvoetbal in de Alblasserwaard kunnen noemen. Waar de Noord-Hollanders regelmatig tussen de eredivisie en het niveau daaronder pendelen met de ‘Heen-en-Weer’, daar hebben de Ottolanders een abonnement om van de derde naar de vierde klasse en vice versa te jojoën.

OTTOLAND – In het huidige seizoen is de derde klasse opnieuw het domein van VVAC, dat erin slaagde om het verloren gegane terrein – na de degradatie in 2023 dankzij verlies in de nacompetitiefinale tegen het zaterdagteam van Unitas – in één keer te herwinnen. Trainer Maarten de Bruijne, die na drie seizoenen de keuze maakte om sportpark ‘De Put’ te verruilen voor GDC in Eethen, bereidde daarmee zichzelf én de club een prachtig afscheidscadeau.

,,We zullen niet zomaar in één keer terug zijn’’, had De Bruijne na de duikeling uit de derde klasse op het terrein van Peursum nog opgemerkt. Dat bleken voorspellende woorden, want de Ottolanders moesten zich flink wat moeite getroosten om vanuit de vierde klasse weer op te klimmen. ,,Vooral na de winterstop zat de spanning er soms flink op’’, was de resumé van De Bruijne, die waarschuwde voor een mogelijk nieuw verval. ,,Er zit nog rek in deze groep, maar de spelers hebben soms wel een schop onder hun kont nodig. Als zij er vol voor gaan, dan kan VVAC de derde klasse aan.’’

Dat moet dan gebeuren zonder speler Wilco Slob, die meteen na het behalen van de titel zijn besluit om te stoppen bekrachtigde, én met een nieuwe trainer voor de groep. Pieter Lagendijk is op De Put neergestreken als opvolger van De Bruijne. Lagendijk vergaarde bekendheid als trainer van Streefkerk, dat onder zijn leiding naar de tweede klasse promoveerde. In het afgelopen seizoen was hij actief als assistent-trainer bij het Zwijndrechtse Pelikaan, dat ook naar de derde klasse duikelde.

Van een weerzien met Pelikaan, dat onder andere aan Drechtstreek gekoppeld werd, komt het niet. Evenmin als met Streefkerk en  Groot Ammers in competitieverband, want het regionale trio werd van elkaar gescheiden bij de indelingen. Ter compensatie werden de streekgenoten aan elkaar gekoppeld in een poule van de strijd om de districtsbeker.

Teammanager
Lagendijk zal dit seizoen ook te maken krijgen met Stevan Jovanovic, die de ontstane vacature bij het tweede team van VVAC heeft ingevuld. De 68-jarige Dordtenaar heeft trainingservaring opgedaan bij onder andere Nieuw-Lekkerland, FC Dordrecht en Peursum. Onder Rob Fluijt was hij assistent-trainer bij BZC’14.

In het begeleidingsteam van het in de derde klasse teruggekeerde VVAC speelt Elard de Raad als teammanager een belangrijke rol. Die rol binnen VVAC zal nog prominenter worden, want De Raad is voorbestemd om de huidige ‘interim’ Rick den Besten op te volgen als voorzitter. Daartoe zal hij vanaf de winterstop langzaam zijn taken als manager gaan terugschroeven. In november van dit jaar zal hij al worden voorgedragen als nieuwe preses, op 1 januari 2025 zou zijn voorzitterstermijn dan ingaan.

Klik op VVAC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVAC voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.