Home Blog Pagina 23

Divkovic heeft de kampioen al zien spelen

Na een ‘sabbatical’ vanwege de geboorte van het tweede kind in zijn gezinnetje was Ivan Divkovic helemaal klaar om zijn eerste grote klus als hoofdtrainer aan te vangen. De oud-speler van Heerjansdam ging de verbintenis aan met Heinenoord, dat na de ondertekening van het contract naar de eerste klasse promoveerde en onder Divkovic prima blijkt mee te kunnen op het hogere niveau.

HEINENOORD –  Bewust een jaar rust inbouwen om vervolgens met volle energie aan een trainersklus beginnen. Het ideaalscenario voor Ivan Divkovic was duidelijk: na de geboorte van zijn dochter, het tweede kind van het in Heerjansdam woonachtige gezinnetje, en de aandacht voor het thuisfront hoopte hij in het seizoen 2024-2025 om aan een fraai trainerskarwei te gaan beginnen.

,,Voordat ik aan mijn sabbatical was begonnen had ik voor de trainerscursus stage gelopen bij de onder 21 van FC Dordrecht, onder Rick Hoogendorp. Een mooie en leerzame periode, maar toen was het al passen en meten om alles voor elkaar te krijgen. Daarom bleek achteraf de keuze om het afgelopen seizoen te kiezen voor thuis de juiste beslissing. Dat gaf rust maar ook de gelegenheid om te kijken wat er zich aan kansen op trainersgebied zouden voordoen. Waarbij ik zeker ook ambitie had om zo hoog mogelijk in te stappen.’’

Voor de inmiddels 52-jarige Divkovic bleek voldoende belangstelling. Hij ging het gesprek aan met Heerjansdam, de club waar hij jarenlang als speler actief was maar de Molenweiclub besloot voor Richard Elzinga als opvolger van Ben Mierop te gaan. Bij Heinenoord, op sportpark Tienvoet, ging de poort wel wagenwijd open voor de ambitieuze trainer-coach. ,,Ik kende Heinenoord nog uit de periode dat ik bij Heerjansdam voetbalde en beide teams elkaar troffen. Een club die, op het moment dat ik daar tekende, de ambitie had om weer uit de tweede klasse te komen en verder omhoog te kijken. Dat sprak me enorm aan. Bovendien was de korte afstand, vanuit Heerjansdam, natuurlijk perfect.’’

Heinenoord, waar de teruggekeerde hoofdtrainer Ralph Kalkman vorig seizoen aan het bewind stond, had op het moment dat de inkt van de verbintenis met Divkovic nog niet opgedroogd was ogenschijnlijk al een voorschot op het kampioenschap genomen. ,,Maar er brak daarna alsnog een spannende periode aan, omdat MZC’11 (dat tweemaal in competitieverband van Heinenoord won, red.) het spannend maakte en zelfs even de beste papieren leek te hebben’’, blikt Divkovic terug. Uiteindelijk bleek ‘De Noord’ de langste adem te hebben en was de titel een feit.

Het kampioenschap en de promotie naar de eerste klasse betekenden voor de nieuwe trainer Ivan Divkovic een prachtig instapmoment. ,,Als trainer wil je het maximale eruit halen en dus was en is het mooi dat Heinenoord op een hoger niveau kwam te spelen. Ik heb het streven om uit mijn trainerschap meer te halen dan ik als speler bereikt heb. Ik vind dat de stip op de horizon zover mogelijk gezet moet worden.’’

Met de in Heinenoord al bekende Tom den Boer aan zijn zijde in de technische staf begon Divkovic dit seizoen aan een prachtig nieuw avontuur. ,,Waarbij we eigenlijk vanaf de start verder zijn gaan kijken dan handhaving, gezien de aanwezige kwaliteiten binnen de groep. Dat is een proces dat nog steeds voortduurt: de jongens in te laten zien dat er méér inzit, op mentaal gebied. Want op technisch en tactisch vlak doen we het tot nu toe al uitstekend in de eerste klasse, waarbij we eigenlijk in alle wedstrijden die we gespeeld hebben de bovenliggende partij waren maar er regelmatig niet in slaagden om de voorsprong vast te houden.’’

Dat gemors aan punten kostte in de eerste periode al menige overwinning, zoals bijvoorbeeld tegen hoogvlieger Nieuw-Lekkerland en ook tegen BVCB dat de handjes mocht dichtknijpen met een punt. Divkovic: ,,Het is een mentaal verhaal geworden dat we in de slotfase soms dure punten morsen. Dat moet geen eigen leven gaan leiden: we zijn dagelijks bezig om dat te verbeteren, met elkaar erover praten maar er ook mentaal mee bezig zijn.’’

De doelstelling blijft echter, ondanks het onnodige puntverlies dat tot nu toe werd geleden, onverminderd hoog bij Divkovic en de zijnen. ,,Voetballend zijn we in elke wedstrijd tot nu toe, in de eerste periode, de betere ploeg geweest ten opzichte van de tegenstander.’’

De eerste periode is inmiddels ten einde en dus is de vraag aan Divkovic of hij de aanstaande kampioen al heeft zien spelen. Hij begint daarbij te lachen: ,,Ja, die heb ik al zien spelen en zie ik wekelijks spelen. Met Heinenoord hebben we tot nu toe nog geen tegenstander getroffen die beter is dan wij. Dat is knap als nieuwkomer in de tweede klasse, maar zegt ook wat over de aanwezige kwaliteiten in de groep.’’

Wat het trainerschap hem in de toekomst gaat brengen, eendachtig zijn eerdere uitspraak dat hij hoger wil eindigen dan hij ooit zelf heeft gespeeld, is nog niet duidelijk. ,,Ik heb bij Heinenoord voor één seizoen getekend dus we moeten nog gaan zitten. Op termijn hoop ik hogerop te kunnen gaan. Natuurlijk heb ik ooit de wens om Heerjansdam te trainen Dat blijft een geweldige club, maar ik zit bij Heinenoord nu ook bij een mooie vereniging.’’

Titel als kroon op hectisch jaar
Als Arie van den Berg, al sinds lang het bestuurlijk boegbeeld van Heinenoord, terugkijkt op het jaar 2024 staat de kampioenswedstrijd bij Walcheren (0-4) zege het hoogste aangeschreven. ,,Omdat het de bekroning was van een hectisch jaar, het seizoen 2023-2024, waarin veel gebeurd is binnen de vereniging. Het had een stuk beter gekund in verschillende wedstrijden, maar uiteindelijk sta je aan het einde van de rit op de plek waar je hoort te staan. Ondanks twee nederlagen tegen concurrent MZC’11 hebben we het toch geflikt met elkaar, met het kampioenschap ook als mooi afscheid voor mijn zoon Anthal.’’

Klik hier voor meer informatie over SV Heinenooord
Klik hier voor meer artikelen over SV Heinenoord

Koninklijk bezoek maakt SSS supertrots

0

Het komt niet dagelijks voor dat een lid van de koninklijke familie achter de bar bij de Klaaswaalse voetbalvereniging SSS plaatsneemt. Het bezoek van koningin Máxima aan de club, als onderdeel van een rondgang door het dorp, was dan onlangs ook een bijzonder moment in de clubhistorie voor leden en bestuur.

KLAASWAAL – Het leek wel Koningsdag in Klaaswaal, op de dag dat koning Máxima zich meldde voor een bezoek aan het Hoeksche Waardse dorp waarbij leefbaarheid en sterk verenigingsleven de belangrijkste items waren. Daarbij mocht uiteraard een visite aan de trotse plaatselijke voetbalclub niet ontbreken tijdens het ‘rondje Klaaswaal’ dat Hare Majesteit en haar gevolg langs de verschillende locaties – onder grote belangstelling van de plaatselijke bevolking – maakte.

SSS koestert sinds enkele jaren de ‘koninklijke’ status, nadat de vereniging in 2022 het predikaat van eeuwling met ere verwierf. Binnen de Klaaswaalse dorpsgrenzen is de club dan ook een belangrijke waarde in het plaatselijke verenigingsleven. De accommodatie van SSS is een plek waar wekelijks voetballers én voetbalsters en hun familieleden mooie momenten beleven en met elkaar sportief plezier beleven.

Training
Momenteel telt SSS zo’n driehonderd leden. Een deel van dat ledenbestand was actief op het veld tijdens het koninklijke bezoek dat de vereniging in alle geledingen supertrots maakte. De jeugdleden van SSS deden een training en liepen net een stapje harder toen Máxima op het complex van de vereniging aanwezig was. De vorstin liet niet alleen haar goedkeurende oog over de verrichtingen op het veld gaan, maar liet zich ook graag door de spelers uitleggen hoe goed zij het naar hun zin hebben bij de rood-zwarte club.

Daarmee zat het bezoek er bepaald nog niet op, want het onbetwiste hoogtepunt was dat koningin Máxima vervolgens achter de bar in de kantine van SSS plaatsnam om zelf een biertje te tappen en een roseetje in te schenken. En hoewel de getapte biertjes een flinke schuimkraag droegen, ging het met name om de hulpvaardigheid van de koningin die het clubgevoel binnen de voetbalvereniging totaal beleefde. En waarbij Hare Majesteit zelf kon ervaren wat de kracht van een kleine gemeenschap als Klaaswaal was en is.

Klik hier voor meer informatie over SSS
Klik hier voor meer artikelen over SSS

Naam op shirt SSS maakt BTS Logistics nog steeds trots

0

BTS Logistics fungeert al dertien jaar als hoofdsponsor van de Klaaswaalse voetbalvereniging SSS, waarbij de uitingen van de vrachtvervoerder te zien is op de shirts van onder andere de hoofdmacht. En hoewel het al een langdurige periode is, kan directeur-eigenaar en Klaaswaler Michael de Rouw nog steeds genieten van de aanblik van het tenue van de hoofdmacht.

KLAASWAAL – SSS heeft een traditie als het gaat om langlopende verbintenissen met hoofdsponsors, zo weet Michael de Rouw. ,,Ik had twee illustere voorgangers, Schop’s Vlees en daarna Boonstoppel Groen. Toen Boonstoppel stopte, kwam ik al wekelijks bij SSS om daar op zaterdag een biertje te drinken met de zogeheten COT: de Circle of Trust. Er kwam een gat in de sponsoring en ben daar ingestapt met BTS Logistics waarbij we ook de veteranen en de jeugd sponsoren.’’

BTS Logistics, dat onderdeel uitmaakt van de VBE/MSA Group, bestaat sinds 1985. ,,Aan de basis heeft het vroegere Van Bebberen Transport uit Heerjansdam gestaan. Vervolgens zijn we naar Barendrecht verhuisd. Inmiddels zit het hoofdkantoor in Dordrecht terwijl de warehousing sinds kort plaatsvindt vanuit Puttershoek. In mei van dit jaar hebben we 24.500 vierkante meter geopend, in maart komend jaar komt daar nog eens 24.000 vierkante meter achteraan.’’

Brommertje
Binnen de VBE/MSA Group, waarvan De Rouw de CEO is, houdt BTS Logistics zich bezig met vrachtvervoer over zee (ocean), door de lucht (air) en logistiek. ,,Met een zeevrachtkantoor in Rotterdam, een luchtvrachtkantoor op Schiphol en een kantoor in Hamburg. De logistiek zit in Dordrecht en Puttershoek. Onder de VBE/MSA Group vallen acht bedrijven in negen verschillende landen met achttien kantoren.’’

Geboren Delftenaar Michael de Rouw, die inmiddels 52 jaar in Klaaswaal woont, begon op zijn negentiende met het rondbrengen van documenten in de Rotterdamse haven op zijn brommertje. ,,Daarna ben ik op kantoor terechtgekomen en uiteindelijk heb ik me in 2008 ingekocht in BTS Logistics. Toen hadden we veertien man, inmiddels zijn dat er 360.’’

Voetbaldorp
En hoewel het bedrijf dus flink is gegroeid door de tijd, kan Michael de Rouw genieten van de kleine dingen. ,,Het geeft mij een gevoel van trots om onze naam op het shirt van SSS te zien. Ik vind het mooi dat we wat terug kunnen doen voor het dorp. We zijn een echt voetbaldorp. SSS heeft een mooi bestuur, met allemaal voetballers erin. Een mooie sponsorcommissie en dubbele rijen reclameborden rond het veld. Wij doen het zo slecht nog niet.’’

Zelf speelde De Rouw na de jeugd te hebben doorlopen in het vierde team waarna hij zich ging toeleggen op het zaalvoetbal. ,,Momenteel golf en padel ik en kom ik graag bij SSS. Dit jaar zitten we in een andere derde klasse-poule dan we gewend waren. Wij hebben de afgelopen jaren steeds de pech gehad dat we een topploeg in de competitie hadden. Vier jaar lang zat er een voormalige hoofdklasser bij ons in de poule. Vorig jaar hebben we een jaar met blessures gehad, met een veel te smalle selectie. We hebben nu een brede selectie. We moeten er gewoon voor gaan, minimaal voor een periodetitel. Ik zou graag zien dat SSS binnen drie jaar promoveert en een middenmoter in de tweede klasse wordt. Vorig jaar heb ik toegezegd dat we hoofdsponsor blijven zolang als het kan.’’

Klik hier voor meer informatie over SSS
Klik hier voor meer artikelen over SSS

‘Onze familie ademt voetbal, ook de vrouwen zijn voetbalminded’

0

Davey van Velzen staat snel op eigen benen, dat is zeker. Wanneer? Dat moet de tijd nog even uitwijzen, maar het moment van het hoofdtrainerschap komt na een rol van zes jaar als assistent bij Spijkenisse steeds dichterbij. “Ergens in de winter van 2025 hoop ik mijn UEFA A-diploma binnen te hebben, daar ben ik momenteel nog druk mee bezig. Dan is het logisch dat ik wel een stap wil maken.”

 

Van Velzen, 30 jaar, startte in zijn rol als assistent bij Spijkenisse toen hij 24 jaar was. “Ik heb even met Marco van Rijn samengewerkt, maar vooral met de huidige trainer Peter Wubben. Ik leer ontzettend veel van hem. Vooral hoe je als coach voor een groep staat. Hoe je dingen managet. Peter is verbaal zo sterk, en het gaat hem ogenschijnlijk makkelijk af. Zeker in de eerste jaren nam ik alles op als een spons, tegenwoordig hebben we veel meer voetbalinhoudelijke discussies. Ik heb inmiddels al wat jaren ervaring als assistent, dus veranderen ook die gesprekken.”

 

De Zuidlander – oud-speler van PFC, Rockanje, OHVV en OVV – stopte al op jonge leeftijd zelf met voetballen. “Ik had een vervelende knieblessure en had een dag na de wedstrijd altijd pijn. Ik vond het genoeg en ben me volledig gaan focussen op het trainersvak, omdat ik daar dacht meer te kunnen bereiken. Ik was al jeugdtrainer, onder meer bij de jeugd van Dordrecht. Daar begon ik ooit als stagiaire, tijdens mijn opleiding op het CIOS in Goes, maar uiteindelijk bleef ik hangen. In mijn laatste actieve voetbaljaar speelde ik bij OVV, onder trainer Rob Vuik.”

 

Inspiratiebronnen

En Rob Vuik is tegenwoordig ook assistent van Spijkenisse. Dat maakt de hernieuwde samenwerking niet perse bijzonder voor Van Velzen, maar wel iets anders. “Rob is mijn oom. Net als Arjan Vuik, ook een bekende amateurtrainer in deze regio. Zij zijn mijn inspiratiebronnen. Toen ik klein was en zij trainer waren bij PFC, stond ik altijd langs de kant te kijken in de hoop ooit in hun voetsporen te treden.”

 

“Onze familie ademt voetbal”, vervolgt Van Velzen. “We praten altijd over voetbal. Bij alle familiemomenten gaat het er wel over. En we hebben het geluk dat al onze vrouwen ook voetbalminded zijn, ha ha.”

 

Van Velzen werkte ook samen met Arjan. “Toen hij trainer was van Rockanje, voetbalde ik daar. En nu werk ik dus weer samen met Rob, alleen zitten we samen op de bank. Ja, daar ben ik stiekem best trots op. Rob is er sinds dit seizoen bij. Ik ben vanwege mijn opleiding bij de KNVB wat minder op de club. Ik loop ook stage bij ASWH, maar veel tijd gaat nog steeds in Spijkenisse zitten. Het is echt leuk om samen met Rob te werken. We voelen elkaar wel aan, en qua karakter lijken we ook wel op elkaar. Ook voor mijn oma is het hartstikke leuk dat we allebei op de bank zitten bij Spijkenisse.”

 

Derde of vierde divisie

De vraag is hoelang het nog duurt voordat Van Velzen zelf hoofdtrainer wordt. “Peter Wubben en ik hebben twee jaar geleden allebei met twee jaar verlengd. Dat contract loopt aan het einde van dit seizoen af. We zullen zien. Kijk, als ik naar mezelf kijk over bijvoorbeeld vijf jaar, dan hoop ik wel trainer te zijn van een club in de derde of vierde divisie.”

 

En Wubben opvolgen bij Spijkenisse? “Nou, laat ik het zo zeggen: ik wil als die mogelijkheid er is zeker ooit hoofdtrainer worden van Spijkenisse. Maar alleen als Peter zelf besluit om te stoppen. Ik wil niet ten koste van hem op de bank zitten, daar is hij me veel te dierbaar voor. Peter is echt mijn mentor. Maar stel, hij gaat met trainerspensioen en ik krijg de kans…. Ja, dan grijp ik die met beide handen aan. Zeker.”

Klik hier voor meer artikelen van VV Spijkenisse.
Klik hier voor meer informatie over VV Spijkenisse.

Horecaondernemers Broeren en Vriens worden teamgenoten bij Vrederust

HALSTEREN – Dennis Vriens speelde al jaren voor het tweede elftal van v.v. Vrederust. Bij de vierdeklasser was Yannick Broeren (32) jarenlang een vaste waarde als aanvalsleider. Beiden hebben nu samen Eeterij de Ruif in Bergen op Zoom overgenomen. Daardoor kiest Broeren voor een maatschappelijk carrière en speelt sinds dit seizoen in het tweede elftal. Daar komt hij dus zijn compagnon Vriens tegen als teamgenoot.

 

“ Ik heb altijd op een leuk niveau gevoetbald en geprobeerd met het eerste elftal het hoogst haalbare te bereiken. Twee jaar terug was het behalen van het kampioenschap in de vierde klasse een absoluut hoogtepunt. Geweldig en ook uniek om dat met Vrederust te mogen meemaken. Zoiets was voor de club een ongekende prestatie en daar ben ik nog altijd enorm trots op.”

 

Inmiddels is Broeren de dertig gepasseerd en dan komen er naar zijn zeggen toch andere prioriteiten om de hoek kijken. “Vorig seizoen was van zowel het elftal en mij persoon niet het allerbeste seizoen en helaas degradeerden we direct weer uit de derde klasse. Dan ga je nadenken. Ik wilde kijken of ik misschien terug bij defensie zou gaan werken, totdat het eethuis op ons pad kwam. Met Dennis had ik er wel al eens over gesproken omdat ik wist dat hij de wens had om ooit een horecazaak te openen. Dit kwam voorbij en we zijn samen gaan zitten om te kijken of dit iets kon worden. We waren er snel uit en sindsdien zetten we er vol de schouders onder met z’n tweeën.”

 

Broeren stond zelf thuis ook geregeld in de keuken en vond het vooral ook leuk om te doen. Bij De Ruif zorgt Vriens voor de planning en de inkoop, terwijl Yannick de scepter zwaait over de gerechten die worden geserveerd. “We zijn een cafetaria, maar zeker niet standaard. Daarin willen we ons toch echt onderscheiden. Met burgers en loaded fries bijvoorbeeld. Ieder gezin heeft wel een standaard frietdag en daar willen wij met ons assortiment net een andere twist aan geven.”

 

Waar Yannick geen horecaervaring heeft, weet hij wel heel goed waar hij met Eeterij de Ruif naartoe wil en wie ze willen bereiken. “Ik heb in het verleden bij defensie en de politie gewerkt. Dan is dit zeker wel een andere dimensie, maar vooralsnog een hele leuke. We zitten vlakbij het Wilhelminaveld en kunnen zowel binnen als op terras plaats bieden aan dertig gasten. Sinds 1 januari hebben we er onze eigen filosofie op losgelaten en dat werk vooralsnog goed gelukkig.”

 

Door de drukte van het ondernemerschap zit een vaste rol bij het eerste elftal van Vrederust er niet langer in. “Nee, dat is een bewuste keuze die ik heb gemaakt. Doordat we beiden zes op zeven dagen aanwezig zijn in de zaak en alles moeten regelen, dan is trainen niet iets wat op één staat. En de selectie van het eerste is ruim genoeg om dan andere de voorkeur te geven. Natuurlijk ben ik beschikbaar als de trainer me nodig heeft om bij te springen, maar een prominente rol zal ik niet meer vervullen. Niet omdat ik het niveau meer zou aankunnen, want ik heb dit seizoen al meegedaan en ook nog gescoord. Dus wat dat betreft geen probleem en ook nog een prettige bevestiging dat ik nog prima meekom. Maar soms kom je in het leven kansen tegen die je niet kan laten lopen. Dit avontuur samen met Dennis was er zo eentje en daar gaan we samen vol voor.”

Klik op v.v. Vrederust voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Vrederust voor meer informatie over de club.

‘We willen dit seizoen met Prinsenland vol gaan voor het kampioenschap’

DINTELOORD – Na de eerste reeks wedstrijden kan worden gesteld dat v.v. Prinsenland en DVV’09 samen vol opgaan voor de titel in de zaterdag 3e Klasse. Volgens spits Rik van Langerak is dat ook het hardop uitgesproken doel voor de equipe uit Dinteloord. ‘We hebben er denk ik de spelersgroep én de kwaliteiten voor. Alleen moeten we het wekelijks nu laten zien.’

 

En juist dat laatste facet, daar ontbrak het soms de afgelopen seizoenen wel eens aan. Steevast bivakkeerde Prinsenland bovenin, streed het mee voor de prijzen maar strandde het telkens in schoonheid of door onnodig puntverlies. “Juist dat onnodige puntverlies in sommige wedstrijd dat is iets wat ons uiteindelijk een paar keer heeft opgebroken. Wel domineren maar het niet weten af te maken of soms te gemakkelijk een wedstrijd ingaan en dan verliezen. Daar moeten we met elkaar dit seizoen voor waken willen we tot het eind toe mee kunnen strijden. We hebben een goed team en een prima selectie, alleen moeten we zorgen dat we het niet meer in de eindfase verknallen.”

 

Van Langerak speelt als zijn hele leven in Dinteloord waar hij begon in de jeugd bij RKSV Divo, dat later SJO Prinsenland werd en uiteindelijk fuseerde tot het huidige Prinsenland. “In 20219 maakte in mijn debuut onder trainer Daan Uithof en inmiddels ben ik al drie seizoenen een vaste waarde in de selectie van Natalino Storelli. We hebben er dit seizoenen een aantal versterkingen bijgekregen, waardoor we als selectie in de breedte enorm zijn versterkt.”

 

Die versterkingen zorgen er momenteel wel voor dat de 21-jarige Van Langerak geen onbetwist basisspeler is bij de trotse koploper van de 3e Klasse I. De aanvaller moet zich tevreden stellen met invalbeurten, mede door de toegenomen concurrentie op zijn positie. “Vorig seizoen speelde ik vrijwel alles, maar op mijn positie speelt nu Zé Lucas die is overgekomen van RBC Roosendaal. Hij heeft zoveel ervaring en komt van een hoger niveau. Ik ben realistisch genoeg om nu even een pas op de plaats te maken, maar dat neemt niet weg dat ik vol ga voor alle kansen die ik nu krijg als ik mag invallen. Ik leer enorm veel van Zé en ben blij dat het met het team goed draait. Voor mij is het qua speeltijd even minder, maar ik word wel elke training en wedstrijd een betere speler.”

 

Een eventueel kampioenschap wordt vaak ook mede bepaald door de kracht van de wisselspelers. Een cliché misschien, maar volgens Langerak in het geval van Prinsenland zeker waar. “Klopt inderdaad. Wij hebben jongens op de bank die ook prima in de basis zouden kunnen starten. De concurrentie is groot en dat maakt iedereen scherper en beter. Voor een trainer ook heerlijk om gewoon jongens in te brengen waardoor het elftal in de laatste fase óók het verschil kan blijven maken. Daar ging het voorgaande seizoenen vaak mis en juist nu zie je dat we dan soms wel de wedstrijden naar ons toe trekken.”

 

Ook als invaller draagt de jonge aanvaller dit seizoen meer dan zijn steentje bij en wist hij al een aantal keer het net te vinden. “Ik heb al een aantal goals gemaakt, maar nu is het voor mij vooral zaak om de rust te houden. Soms wil ik nog té graag in die twintig of dertig minuten speeltijd laten zien wat ik kan. In het begin zeker. Nu word ik al wat rustiger en probeer vooral efficiënter om te gaan met de momenten dat ik er moet staan. Ik geniet van hoe het loopt met de ploeg en heb geduld. Ik ben nog jong en ben er van overtuigd dat mijn tijd wel weer komt hier.”

Klik op vv Prinsenland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Prinsenland voor meer informatie over de club.

 

André Bunders ziet Warmunda vergrijzen

0

Sinds drie jaar is André Bunders voorzitter van SV Warmunda. Hij moest bijna het hele bestuur opnieuw opzetten en heeft dat gedaan. Met een frisse blik is hij aan de slag gegaan en die heeft hij nog steeds. Bunders is trots op de hardwerkende vrijwilligers bij de club, maar ziet ook dat er uitdagingen zijn.

Bijna drie jaar geleden hakte André Bunders dan eindelijk de knoop door. Hij besloot voorzitter van SV Warmunda te worden. Al meerdere jaren werd hij aan zijn jasje getrokken of hij deze functie wilde bekleden. “Ik was jeugdtrainer bij Warmunda, bij het team waar mijn zoon Zico speelde. Op een gegeven moment is het goed voor een kind om niet alleen maar van zijn ouders training te krijgen, maar ook eens iemand anders voor de groep heeft staan dus ging ik naar UVS. Toen ik daar wegging ben ik voorzitter bij Warmunda geworden.” Bunders is dus geen onbekende voor de club. Zelf was hij in zijn jongere jaren voetballer bij Warmunda en heeft ook het nodige vrijwilligerswerk gedaan.

Als eigenaar van Johlex Bouw heeft Bunders samen met zijn compagnon Alex van der Poel 40 man in loondienst. Hij weet dus wel hoe hij de boel moet leiden bij Warmunda en kwam niet als leek binnen. “Toen ik drie jaar geleden voorzitter werd, ging het hele bestuur -op één iemand na- weg. Ze zaten er al twintig jaar. Het was dus zaak voor mij om een compleet nieuw team neer te zetten. Dat heb ik gedaan vanuit mijn eigen kenniskring. Je moet zorgen dat de juiste mensen op de juiste plek komen te staan. De bedrijfsleidster van de plaatselijke Albert Heijn heb ik gevraagd om het kantinebeheer te doen. De rol van penningmeester, heb ik twee jonge gasten voor gevonden die verstand hebben van financiën. De secretaris moest dan weer iemand zijn die is van de puntjes op de i en voor het bestuurslid voetbalzaken heb ik een goede vriend van me gevraagd, met wie ik jaren heb samengespeeld. Met dat bestuur zijn we aan de gang gegaan en daar ben ik nog altijd positief over.”

Warmunda staat voor een grote uitdaging. In Warmond worden nauwelijks huizen gebouwd waardoor het dorp aan het vergrijzen is. “Seniorleden van Warmunda kunnen geen huis vinden in Warmond en gaan dus in een ander dorp op zoek naar een huis. De kinderen van die leden willen natuurlijk met hun vriendjes en vriendinnetjes voetballen en gaan dus niet bij Warmunda voetballen, maar in plaats daarvan bij de plaatselijke voetbalclub. Dit is zorgwekkend voor de lange termijn. De woningen die er zijn, zijn te duur voor starters. Helaas kun je er niet zo veel aan doen. De provincie bepaalt nou eenmaal welke gemeentes groeigemeentes zijn. In onze omgeving is Voorhout de groeigemeente. Daar wordt dus wel volop gebouwd. Sommige mensen vinden het fijn dat Warmond niet te veel groeit zodat het dorp rustig blijft. Dat snap ik volledig, alleen het maakt het verenigingsleven wel een stuk moeilijker. Er gaat helaas geen oplossing komen voor dit probleem.”

De andere grote uitdaging is het vrijwilligersbeleid. “Vroeger was het normaal dat als je actief was geweest bij de club als speler  je daarna trainer werd. Dat vond ik ook altijd heel leuk. Dan stond ik met allemaal oud-medespelers op het veld bij Warmunda, training te geven aan de jeugd. Nu is dat veel minder. Ik ken geen één oud-speler die nu op het veld training staat te geven. Wellicht klinkt dit als een klaagzang, zo wil ik het zeker niet over laten komen. We hebben fantastische positieve vrijwilligers die keihard werken om de club draaiende te houden.”

Klik op SV Warmunda voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Warmunda voor meer informatie over de club.

De normen en waarden van Rijnsburgse boys

Appels uitdelen aan ouders langs de kant zodat ze gaan eten in plaats van schreeuwen. Dit was afgelopen seizoen één van de ludieke acties van de Normen en Waarden commissie van Rijnsburgse Boys, in samenwerking met de vier andere voetbalverenigingen binnen de gemeente Katwijk. Bij Rijnsburgse Boys is de commissie onder andere door Ariea van Zuylen in het leven geroepen. “Samen met VV Katwijk, Quick Boys, FC Rijnvogels en Valken ’68 hebben wij een KRV Normen en Waarden commissie en hebben wij gezamenlijke projecten waaronder dus ‘Gedrag Ouders langs de lijn’ waarbij we appels en flyers hebben uitgedeeld. met als doel ouders bewust te laten worden van hun gedrag langs de kant.”

De N&W commissie, voluit de Normen en Waarden commissie, is volgens Ariea van Zuylen iets wat elke voetbalclub zou moeten hebben. Bij Rijnsburgse Boys is de commissie al elf jaar actief en is het inmiddels een begrip geworden binnen de club. En daar heeft de commissie hard voor gewerkt. “Samen met het bestuur vonden we elf jaar geleden dat het tijd werd om de Normen en Waarden commissie op te richten. Nadat alle statuten opgesteld waren en de goedkeuring van het bestuur er was, konden we beginnen. De grootste uitdaging was om naamsbekendheid binnen de club te krijgen. Om dit voor elkaar te krijgen zat de kracht hem daarbij in de herhaling. We informeren op de website onze leden, geven informatieavonden en zijn via sociale media actief met informeren. Inmiddels weten de meeste mensen ons te vinden, maar blijven wij actief met de informatieavonden of andere projecten waarin wij ons kunnen presenteren. Nogmaals, de kracht zit hem in de herhaling.”

De N&W commissie is in het leven geroepen om problemen binnen en buiten het veld aan te pakken. “Dat kan gaan over pesten, misdragingen, discriminatie of bijvoorbeeld sexting. Maar ook over wat er op zaterdag op en rondom de velden gebeurt. Als een team zich bijvoorbeeld misdraagt tijdens een wedstrijd en wij krijgen daar een melding van, dan gaan wij met dat team, leiders en/of trainers in gesprek. We doen als commissie aan hoor en wederhoor om zo een helder beeld van de situatie te krijgen. Op het moment dat er in het weekend een mail bij ons binnenkomt beantwoorden wij die zo snel mogelijk en gaan wij hiermee intern aan de slag. Binnen de club hebben wij een adviserende rol naar het bestuur toe. Het bestuur is uiteindelijk degene die beslist. In sommige gevallen verwijzen wij mensen naar de vertrouwenspersoon die binnen onze club ook actief is. Hij staat los van de Normen en Waarden commissie en rapporteert alleen naar het bestuur. Wij werken wel samen op het moment dat dat nodig is. Naast de vertrouwenspersoon hebben wij ook een Pedagogische Commissie waar wij mee samenwerken als dat nodig is. Als een trainer of speler bij ons aanklopt en wij zijn van mening dat dit beter bij de Pedagogische Commissie hoort dan spelen wij dit door. Zij gaan daar dan mee aan de slag.”

“We proberen akkefietjes in de kiem te smoren. Rijnsburgse Boys is een fantastische club maar als commissie houden wij ons vooral bezig met de minder leuke dingen van de club. Soms heb ik echt iets van ‘jeetje mina, wat bizar dat je dit dan ook weer meemaakt.’ De voldoening die wij als commissie eruit halen, en ik persoonlijk eruit haal, is als het lukt om iets positief op te lossen.”

Rijnsburgse Boys is niet de enige club met een N&W commissie. Samen met VV Katwijk, KVV Quick Boys, VV Valken ’68 en FC Rijnvogels hebben zij de KRV N&W opgericht. In tegenstelling tot de rivaliteit tijdens de wedstrijden, werken de N&W commissies van deze clubs samen. “We proberen van elkaar te leren en elkaar te helpen. Het gaat soms te ver in de derby’s met vuurwerk en geweld. Wij proberen met de N&W commissies ons daartegen te verzetten. Samen staan we sterk en de gemeente is er erg blij mee”.

“Ludieke sfeeracties zouden wij liever zien. Zo moest Rijnsburgse Boys bijvoorbeeld een keer tegen VV Katwijk spelen en hadden supporters van ons een oude auto opgekocht, die geel/zwart gespoten, op de parkeerplaats bij VV Katwijk gezet en deze vol uien gestort. Daartegenover hebben supporters van VV Katwijk een keer in de nacht voorafgaand aan de wedstrijd bij Rijnsburgse Boys ons hele veld bezaaid met oranje balletjes. Iemand moest dat wel opruimen, maar dat soort dingen zijn leuk.”

Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.

Handhaving lijkt maximaal haalbare

0

MIJNSHEERENLAND – De terugkeer in de vierde klasse leidde tot een vreugde-explosie bij GOZ, op het best denkbare moment terwijl de club het 75-jarig jubileum op grootse wijze vierde. Die terugkeer verloopt vooralsnog moeizaam, want het is voor de brigade van trainer Dirk Quik tot nu toe sprokkelen geblazen op een hoger niveau. Met de overwinning op streekgenoot Strijen, vorig jaar nog actief in de derde klasse, als voorlopig hoogtepunt.

Quik liet eerder nog doorschemeren dat resultaten mooi zijn maar dat de aanpak, de manier van spelen voor hem ook belangrijk is. ,,Wat resultaten betreft ging het hier afgelopen seizoen heel goed, met een kampioenschap als ultieme bekroning, maar dat was ook het gevolg van onze werkwijze. Van de spelers en van mij als trainer. Het gaat mij als trainer niet eens om de prestaties op zich, maar wel op de manier waarop we tot die prestaties gekomen zijn. Dat kampioen worden is heel leuk natuurlijk en daar word ik echt wel blij van, maar nog meer voldoening geeft het mij als ik in het veld dingen terugzie waar we op trainingen aan gewerkt hebben.’’

En dus zette hij zijn werkwijze en visie voort en speelt GOZ ook tegen Meeuwenplaat, ’s-Gravendeel en Oud-Beijerland hetzelfde spel. En met het rotsvaste vertrouwen dat het, ondanks een voorlaatste plek na de eerste acht wedstrijden, goed gaat komen.

Klik hier voor meer informatie over VV GOZ
Klik hier voor meer artikelen over VV GOZ

GOZ-oprichter Flip Vos ontdekt zelfs de podcast

0

Voor de inmiddels 93-jarige Flip Vos was het 75-jubileum van GOZ extra bijzonder: Vos was immers betrokken bij de oprichting van Gemengd Oranje Zwart en was dus de ideale gesprekspartner rond de festiviteiten van de club uit Mijnsheerenland. Dat leverde vermakelijke uitspraken én een ontdekking op.

MIJNSHEERENLAND – Wie GOZ zegt, zegt eigenlijk in één adem Flip Vos. Zeker in het jubileumjaar van de club, waarbij de verhalen van de oer-GOZ’er erin gaan als zoete koek als hij vertelt over het ontstaan van de club en zijn liefde voor oranje-zwart.

Zwart-wit gesteld kan je zeggen: Flip Vos gaf, samen met een aantal andere initiatiefnemers, Mijnsheerenland en het belendende Westmaas voetbal. GOZ publiceerde in de aanloop naar het jubileum de notulen van de eerste ledenvergadering van de club. Daaruit blijkt dat Jan Blok junior met zestien stemmen tot voorzitter was gekozen, Bertus Legerstee de vicevoorzitter was (met een stem minder) en dat Flip Vos (ook met vijftien stemmen) als secretaris door het leven mocht gaan. Later zou de medeoprichter de post van penningmeester, die bij het begin door Rinus Bijl werd ingevuld, overnemen.

Schapen
De oprichting van GOZ was bijzonder, zo verhaalt Flip Vos. Meer dan 75 jaar terug was hij – toen hij op dat moment zestien jaar oud was – erbij tijdens de oprichting van Oranje Zwart Mijnsheerenland, op 30 juni 1948 gestalte kreeg. Dat zou de boeken ingaan als de officieuze oprichtingsdatum, want men was te laat om de geboorte van de club te laten registreren.

Pas na de samenvoeging met de voetballers uit het nabijgelegen Westmaas, die zelf geen speelterrein hadden, werd op 14 april 1949 Oranje Zwart officieel opgericht. Al snel veranderde de naam in Gemengd Oranje Zwart ging heten. De keuze van de clubkleuren was unaniem, zo vertelde Flip. ,,Oranje shirt, zwarte broek want bij een witte broek moesten vrouwen zich rot wassen om hem een beetje schoon te krijgen.’’ De zwarte kousen kregen een oranje omslag.

Het speelterrein was ook een verhaal op zich, zo deed Flip uit de doeken: ,We speelden op een weiland bij boer Jaap van der Erven, waar schapen liepen. Als er schapenstront lag, was dat niet zo erg. Maar Jaap liet er ook gerust koeien lopen. Dan moest je er toch met een schep naartoe.”

Sarina Wiegman
Totdat hij in militaire dienst ging, hielp Flip Vos – die met zijn vrouw Riet vier telefoons in huis heeft om overal bereikbaar te zijn anno 2024 – met het opbouwen van de club. Om na het vervullen van die plicht naar Rotterdam te verkassen en daar als onderhoudsmonteur aan de slag te gaan die in de avonduren als verzorger actief was en vele (ook bekende) voetballers onder handen nam. Ook dat deel van zijn levensverhaal levert een fraaie anekdote op: ,,Ik heb in één bed gelegen met Sarina Wiegman, de toenmalige trainster van Zwart Wit’28, oud-bondscoach van het Nederlands team en nu bondscoach van Engeland. Bij een toernooi kregen we een tweepersoonskamer toegewezen met één bed, dus waren we op slapen naast elkaar aangewezen. Dat was geen enkel punt.’’

Tot april van dit jaar was hij nog aan het masseren, tot hij van de trap afviel en een armbreuk opliep. ,,Sindsdien kon ik eigenlijk niks meer, al deed ik tot die tijd nog maar de massage van enkele mensen.’’

Kampioensschaal
Wat echter is gebleven, is het wekelijkse bezoek aan sportpark De Erve al sinds jaar en dag nu de thuishaven van Gemengd Oranje Zwart. De plek waar hij bij thuiswedstrijden van het eerste team, dat sinds dit seizoen weer in de rijen der vierdeklassers is opgenomen, steevast te vinden is. Die hoofmacht gaf de medeoprichter, de enige die nog in leven is vanaf het prille begin, en het oudste lid van GOZ het mooiste cadeau dat maar gegeven kon worden: het kampioenschap in de vijfde klasse, dat uitbundig gevierd werd. De trots straalt van het gezicht van Flip af op de foto waarop hij de kampioensschaal vasthoudt.

In het jubileumjaar deed hij regelmatig zijn verhaal. En ontdekte hij het medium podcast, waar hij ook mocht shinen in Erve Inside dat over het wel en wee van GOZ gaat. De Flip Vos-cast was daarmee geboren, waarin de mooie verhalen zich aaneenregen. Flip Vos, sinds dertig jaar weer terug in het dorp waar hij ooit aan de wieg stond van GOZ, is dus ook in geluid vastgelegd als één van de initiatiefnemers van de voetbaltrots van Mijnsheerenland.

Klik hier voor meer informatie over VV GOZ
Klik hier voor meer artikelen over VV GOZ

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.