Home Blog Pagina 23

VV Hedel viert 70 jaar: een rijke historie, een bruisend jubileum en ambitieuze toekomstplannen

VoetbalJournaal
-
0
VV Hedel viert 70 jaar: een rijke historie, een bruisend jubileum en ambitieuze toekomstplannen

Voetbalvereniging Hedel, de trotse dorpsclub uit Gelderland, viert dit jaar een bijzondere mijlpaal: het 70-jarig bestaan. Voor Patrick Janse, lid van de jubileumcommissie, is dit een moment van trots en betrokkenheid. “Een jubileum is altijd mooi, maar dit is de eerste keer dat ik als bestuurslid bij zo’n mijlpaal betrokken ben. Dat maakt het extra leuk,” vertelt hij. Voor de club zelf biedt het jubileum de kans om terug te blikken op zeven decennia vol voetbalplezier, prestaties en gemeenschap, maar ook om vooruit te kijken naar de ambities voor de komende jaren.

Geschiedenis en herinneringen

VV Hedel werd opgericht op 21 juni 1955 en groeide door de jaren heen uit tot een stabiele vereniging in de regio. In de beginjaren stond de club vooral bekend om haar betrokkenheid bij het dorp en de inzet van vrijwilligers die het clubleven draaiende hielden. Volgens Janse springen enkele kampioenschappen en promoties er voor hem persoonlijk uit. “Diverse kampioenschappen zijn mooie prestaties waar je toch jaren later nog leuk op kunt terugkijken.”

De afgelopen decennia heeft de club zich sterk ontwikkeld, zowel in ledenaantal als in ambities. In de afgelopen drie jaar groeide het ledenbestand met ongeveer 120 leden, wat nieuwe uitdagingen én kansen met zich meebrengt. “De ambitie verandert vanzelf wanneer de club groeit. We willen de vereniging beter op de kaart zetten,” legt Janse uit. Tegelijkertijd merkt hij dat de sfeer niet per se beter is geworden. “Mensen hebben tegenwoordig meer hobby’s en gaan sneller naar huis na een training of wedstrijd. Dat is iets waar we bewust op letten en proberen te compenseren met gezamenlijke activiteiten en evenementen.”

Een van de tradities die volgens Janse absoluut behouden moet blijven, is de jaarlijkse paardenmarkt. “Dat blijft één van de mooiste voetbalweekenden. Het halve dorp loopt dan uit op het voetbalveld en de ambiance is geweldig. Het is een moment waarop de club echt het hart van het dorp wordt.”

Het jubileum: een week vol activiteiten

Het 70-jarig jubileum van VV Hedel wordt groots gevierd met een week vol activiteiten voor jong en oud. Janse vertelt dat het organiseren van de festiviteiten een grote gezamenlijke inspanning vergde. “We hebben een grote groepsapp aangemaakt met ongeveer 80 mensen waarvan we dachten dat ze iets wilden bijdragen. Uiteindelijk zijn er zo’n 35 personen actief betrokken geweest bij de organisatie van alles.”

De jubileumweek bevatte een breed scala aan activiteiten. Sportieve evenementen, sociale bijeenkomsten en unieke ervaringen voor de leden stonden centraal. Een van de hoogtepunten was de ondernemersavond, waarin scheidsrechter Bas Nijhuis centraal stond. “Die avond heeft echt veel indruk gemaakt en wordt nog steeds besproken,” aldus Janse.

Daarnaast was er speciale aandacht voor oud-spelers en vrijwilligers. Zo werd een wedstrijd georganiseerd waarbij oud-spelers uit de jaren 90, 00 en 10 het opnamen tegen het huidige eerste elftal. “Het was geweldig om iedereen weer eens op het veld te zien en herinneringen op te halen,” vertelt Janse. Ook andere evenementen, zoals een voetbalpubquiz, mix-toernooien en ouder-kindactiviteiten, droegen bij aan de feestelijke sfeer en betrokkenheid van de gemeenschap.

Clubcultuur en vrijwilligers

VV Hedel onderscheidt zich volgens Janse als een prettige en goed georganiseerde vereniging. “Of we uniek zijn ten opzichte van andere clubs weet ik niet, maar we zijn gewoon een vereniging waar alles redelijk tot goed geregeld is.” Vrijwilligers zijn daarbij essentieel. “Zij houden de club draaiende. De groei van het ledenaantal loopt helaas niet synchroon met de groei van het aantal vrijwilligers, waardoor de druk soms hoog is. Hopelijk komt daar snel verandering in.”

De club speelt een belangrijke rol in het sociale leven van Hedel. “Een teamsport verbindt altijd mensen. In een klein dorp zoals Hedel kom je elkaar vaak tegen, maar je leert elkaar echt beter kennen als je drie keer per week op het veld staat of langs de lijn staat als supporter. Het gaat niet alleen om sport, maar ook om gemeenschap en saamhorigheid.”

Toekomst en ambitie

Voor de komende jaren zijn de ambities van VV Hedel duidelijk en breed. Sportief wil de club met het eerste elftal een stabiele derdeklasser worden. “Om dat te bereiken investeren we in de jeugdopleiding, zorgen we voor meer gediplomeerde trainers en zorgen we dat de jeugdteams op een hoger niveau gaan acteren,” legt Janse uit.

Daarnaast heeft de club duidelijke ambities op het gebied van vrouwen- en meisjesvoetbal. “Dat gaat al hard vooruit, maar we willen deze lijn doorzetten. Het maakt de mix op de club leuker en geeft extra sfeer. Het is een belangrijke pijler voor de toekomst van VV Hedel.”

Ook op het gebied van accommodatie zijn er concrete plannen. De club werkt samen met de gemeente aan verbouwing en nieuwbouw van kleedkamers, een nieuwe bestuurskamer en een extra veld, inclusief een kunstgrasveld op het hoofdveld. “Deze voorzieningen zijn essentieel om de groei van de club te ondersteunen en de sportieve ambities te kunnen realiseren,” zegt Janse.

Persoonlijke herinneringen en trots

Voor Janse zelf zijn de mooiste herinneringen verbonden aan kampioenschappen, promoties en zijn eigen afscheidswedstrijd. “Dat was echt een geweldige dag,” vertelt hij. Trots kijkt hij terug op de veerkracht en de groei van de club: “Ons clubje groeit nog steeds en er zit veel potentie in.” Zijn wens voor de komende jaren is eenvoudig: jeugdteams op een hoog niveau, uitbreiding van het vrouwenvoetbal en een eerste elftal dat de top van de derde klasse haalt.

VV Hedel: een club met verleden, heden en toekomst

VV Hedel laat met het 70-jarig jubileum zien dat het een vereniging is waar geschiedenis, gemeenschap en ambitie samenkomen. Het jubileum is niet alleen een moment om terug te kijken, maar ook om vooruit te kijken. De club zet in op jeugdontwikkeling, vrouwen- en meisjesvoetbal en een stabiele eerste klasse, en blijft tegelijkertijd een ontmoetingsplek voor het hele dorp. Samenwerking, betrokkenheid en plezier zijn de kernwaarden die VV Hedel de komende jaren verder willen uitbouwen.

Dankzij de inzet van vrijwilligers, de betrokkenheid van leden en oud-leden en de steun van de gemeenschap kan VV Hedel met vertrouwen de volgende decennia tegemoetzien. Het 70-jarig bestaan is een mijlpaal die niet alleen de prestaties van het verleden viert, maar ook de basis legt voor een bloeiende toekomst.

Klik hier voor meer artikelen over VV Hedel.
Klik hier voor meer informatie over VV Hedel.

Pascal van Delden wil Roda Boys op sleeptouw nemen: “Ik voel de verantwoordelijkheid om goals te maken”

VoetbalJournaal
-
0
Pascal van Delden wil Roda Boys op sleeptouw nemen: “Ik voel de verantwoordelijkheid om goals te maken”

Bij Roda Boys loopt sinds dit seizoen een ervaren spits rond met een indrukwekkende staat van dienst. Pascal van Delden (35), afkomstig uit Gorinchem, maakte afgelopen zomer de overstap naar de dorpsclub uit Aalst. Met zijn ervaring, scorend vermogen en oog voor teamgenoten wil hij een belangrijke rol vervullen in het keurkorps van trainer Giel Goesten.

Van Hoornaar tot Aalst

Van Delden groeide op in Hoornaar en zette daar zijn eerste voetbalstappen bij SteDoCo. Hij doorliep er de gehele jeugdopleiding en haalde uiteindelijk het eerste elftal, waarmee hij meedeed in de derde klasse tot en met de toenmalige Topklasse. “Ik heb daar twee kampioenschappen en twee promoties via de nacompetitie meegemaakt,” blikt hij terug. “Na een minder seizoen in de Topklasse koos ik voor Unitas, waar ik opnieuw successen vierde met twee kampioenschappen en nog een promotie.”

Na vier seizoenen bij Unitas besloot Van Delden het rustiger aan te doen. Hij belandde bij Schelluinen in de derde klasse, waar hij opnieuw kampioen werd, maar ook degradatie meemaakte. “Na vijf seizoenen bij Schelluinen vond ik het tijd voor een nieuwe stap. En zo ben ik bij Roda Boys terechtgekomen.”

Overtuigd door topscorerstitel

De komst naar Aalst kwam niet vanzelf. Pas in april vorig seizoen klopte trainer Giel Goesten bij hem aan. “Hij was op zoek naar een spits en had me dat jaar zien spelen tegen Jan van Arckel. Ik werd topscorer van de competitie met 22 goals, en dat is hem blijkbaar opgevallen. Na een aantal gesprekken kreeg ik er een goed gevoel bij en besloot ik de overstap te maken.”

Wat Van Delden aantrekt in Roda Boys is vooral de cultuur. “Het is een warme dorpsclub, dat herken ik van mijn tijd bij SteDoCo. Dat voelt vertrouwd en goed. Het is een mooie mix van spelers uit de regio en jongens van buitenaf. De sfeer is prettig, iedereen werkt hard voor elkaar, maar er is ook tijd om na een training of wedstrijd samen een drankje te doen. Die balans is belangrijk.”

Eerste meters in Aalst

Het seizoen is nog pril, maar Van Delden voelt zich inmiddels thuis. “In de voorbereiding was het even wennen aan de groep en de speelwijze van de trainer. Dat gaat steeds beter. Met mijn ervaring probeer ik vooral de jongere spelers te helpen met tips en slimmigheidjes. Tegelijkertijd voel ik de verantwoordelijkheid om goals te maken. Dat is tenslotte mijn positie en wat ik het liefste doe.”

De teller staat momenteel op vijf doelpunten: twee in oefenwedstrijden en drie in bekerduels. “Ik hou mijn goals altijd bij en de trainer filmt onze wedstrijden, dus dan kijk je de volgende dag toch even terug. Ik loop graag één op één gemiddeld, dus ik ben tevreden met mijn start.”

Ambitieus maar realistisch

Op de vraag naar zijn persoonlijke doelen is Van Delden duidelijk: “Ik wil belangrijk zijn voor het team, mijn ervaring delen en natuurlijk zoveel mogelijk scoren. Tegen de trainer heb ik gekscherend een aantal goals genoemd, maar dat wil ik dan ook wel waarmaken of in de buurt komen.”

Over de toekomst van Roda Boys spreekt hij voorzichtiger. “Ik ga geen uitspraken doen over promoties of niveaus. Voor mij draait het erom zolang mogelijk te voetballen, zolang ik er plezier in heb en mijn lichaam het aankan. Ik bekijk het per seizoen.”

Buiten het veld

Het leven van de spits draait niet alleen om voetbal. Overdag werkt hij en ’s avonds staat hij op het trainingsveld. “Zaterdag is al jaren mijn voetbaldag. Tegen het einde van een seizoen merk je wel dat het soms wat moeizamer gaat, maar zodra de zomerstop voorbij is, heb ik er altijd weer zin in.”

Zijn liefde voor voetbal reikt verder dan alleen zijn eigen prestaties. Grote voorbeelden zijn voor hem Ronaldinho, Iniesta en Xavi, maar ook hedendaagse sterren als Lewandowski en Lamine Yamal kan hij waarderen. Het mooiste moment uit zijn carrière blijft echter dichtbij: het kampioenschap met SteDoCo in de hoofdklasse A. “Dat team was echt iets bijzonders.”

Boodschap aan de jeugd

Tot slot richt Van Delden zich graag tot de jeugd van Roda Boys. “Blijf plezier houden, leer van trainers en spelers waar je naar opkijkt, maar doe vooral wat je leuk vindt.”

Met zijn ervaring, scorend vermogen en nuchtere blik lijkt Pascal van Delden de ideale aanwinst om Roda Boys dit seizoen op sleeptouw te nemen. En of dat nu met een doelpunt, een slimme tip aan een jongere ploeggenoot of simpelweg met een goed gesprek na afloop van de wedstrijd is, de spits laat zien dat zijn waarde verder reikt dan alleen de doelpunten.

Klik op Roda Boys voor meer artikelen.
Klik op Roda Boys voor meer informatie over de club.

Damesvoetbal bij DSC groeit: “We willen promoveren en verder uitbouwen”

VoetbalJournaal
-
0
Damesvoetbal bij DSC groeit: “We willen promoveren en verder uitbouwen”
Het vrouwenvoetbal in Nederland zit al jaren in de lift, en ook bij DSC Kerkdriel is dat duidelijk merkbaar. Waar het damesvoetbal ooit een bijzaak was, is het inmiddels uitgegroeid tot een stevige pijler binnen de club. Met zeven meisjesteams en één damesteam staat de toekomst er rooskleurig voor. “We zijn trots op wat we hebben neergezet, maar we willen nog verder groeien,” vertelt speelster Iza Steenbekkers.
Van pionieren tot vaste waarde

DSC kent een lange, soms grillige geschiedenis met het damesvoetbal. Al in het seizoen 1974-1975 werd er gestart met een vrouwenteam, maar na twee seizoenen stopte dit weer. In 1979 volgde een herstart, waarna er opnieuw een periode van wisselende activiteit volgde. Pas na 2007, met de invoering van het jeugdplan, begon het echt te lopen. Inmiddels is het meisjesvoetbal stevig ingebed bij de club, met teams van MO10 tot MO20.

“Toen ik begon voetbalde ik eerst een aantal jaar met de jongens mee,” blikt Steenbekkers terug. “Later kwamen er steeds meer meisjesteams bij en dat maakte het voor ons alleen maar leuker. Nu is er een hele duidelijke lijn van de jeugd naar het eerste damesteam.”

Ambitie: promotie naar derde klasse

Het huidige vrouwenteam van DSC komt uit in de vierde klasse. Vorig seizoen eindigde het elftal op de vijfde plaats. “Daar waren we tevreden mee, maar dit jaar willen we meer,” legt Steenbekkers uit. “Onze ambitie is om mee te doen om promotie naar de derde klasse. We hebben een brede selectie van twintig meiden, dus iedereen moet zich bewijzen. Dat zorgt voor scherpte en maakt het een stuk serieuzer.”

De doorstroming vanuit de jeugd loopt soepel. Afgelopen seizoen maakten vijf speelsters de stap van de MO20 naar het eerste team. Daarmee is het fundament gelegd voor de toekomst.

Uitdagingen en stabiliteit

Zoals bij veel clubs was het opzetten en behouden van een stabiel damesteam geen eenvoudige opgave. Trainers, leiders, een vlagger: het was vaak zoeken. “Twee seizoenen geleden kregen we Hans Brekelmans als trainer,” vertelt Steenbekkers. “Dat was even wennen, want hij is behoorlijk fanatiek en wij waren dat niet gewend. Maar uiteindelijk heeft het ons veel gebracht. We hebben nu een vaste trainer, een vlagger en twee leidsters. Dat geeft stabiliteit en motivatie om door te gaan.”

Ook qua betrokkenheid merkt DSC dat het damesvoetbal steeds serieuzer wordt genomen. “Natuurlijk zijn er veel meer jongensteams, maar wij voelen ons gesteund door het bestuur en de sponsoren. Als er problemen zijn, wordt er meegedacht. Dat geeft vertrouwen.”

Teamgevoel en cultuur

Waar het team minstens zo trots op is, is de hechte band. “We hebben echt een fijne groep,” zegt Steenbekkers. “Op het veld zijn we fanatiek, maar na de wedstrijd is alles weer goed. We organiseren regelmatig teamuitjes en zijn zelfs twee keer samen op vakantie geweest. Dat schept een band die je niet zomaar ergens vindt.”

Dat vertaalt zich ook naar de clubcultuur. Na trainingen en wedstrijden zit het team vaak in de kantine, waar ook de andere DSC-teams bij elkaar komen. “Die mix van gezelligheid en fanatisme maakt het speciaal. Het is niet alleen sportief, maar ook sociaal een waardevolle ervaring.”

Groei en inspiratie

De populariteit van het meidenvoetbal in Kerkdriel groeit zichtbaar. Steeds meer jonge meisjes melden zich aan. “Voetbal wordt gelukkig niet meer gezien als een typische jongenssport,” legt Steenbekkers uit. “De meiden krijgen meer aandacht en worden serieuzer genomen. Dat maakt het ook aantrekkelijker om te beginnen.”

Inspiratie komt bovendien van hogerop. “De OranjeLeeuwinnen hebben veel betekend voor de populariteit. Hun successen zorgen ook bij ons voor meer aanmeldingen en enthousiasme. Het laat zien dat je ver kunt komen als je er hard voor werkt.”

Een mooi voorbeeld binnen de club is Lynn Vos, voormalig jeugdspeler van DSC en nu actief bij FC Utrecht. Ze is inmiddels assistent-trainster van het damesteam. “We leren ontzettend veel van haar,” zegt Steenbekkers. “Ze heeft ervaring op professioneel niveau en geeft die kennis met plezier door.”

Toekomstvisie

De komende jaren wil DSC verder bouwen aan een stevige structuur. Het doel is om meerdere selectieteams op te zetten, zodat vrouwen op verschillende niveaus kunnen voetballen. “Een goed fundament is belangrijk,” benadrukt Steenbekkers. “De jeugd heeft de toekomst. Als de basis goed staat, plukken we daar later de vruchten van.”

Voor meisjes die nog twijfelen om te beginnen met voetbal, heeft Steenbekkers een duidelijke boodschap: “Gewoon doen! Kom een keer langs voor een proeftraining. Je krijgt er niet alleen een goede conditie van, maar ook een heleboel leuke vriendinnen bij.”

Een anekdote die het teamgevoel mooi onderstreept, wil ze nog kwijt: “We zijn met het hele team twee keer op vakantie geweest. In Mallorca kwamen we vaak in Megapark, en dat hebben we later gewoon naar de DSC-kantine gehaald met een Megapark-feest. Dat was echt legendarisch en laat precies zien hoe hecht wij zijn.”

Klik op DSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSC voor meer informatie over de club.

Mari Bouman, onmisbaar voor BZC’14

VoetbalJournaal
-
0
Mari Bouman, onmisbaar voor BZC’14

Bij elke amateurclub zijn er mensen die niet wekelijks de headlines halen, maar die wél onmisbaar zijn. Bij BZC’14 in Brakel is dat zonder twijfel Mari Bouman, de verzorger van het eerste elftal. Terwijl spelers en trainers vaak in de schijnwerpers staan, is Bouman degene die achter de schermen zorgt dat zij hun werk kunnen doen. Met zijn kennis, toewijding en enorme clubhart is hij inmiddels een vertrouwd gezicht binnen de vereniging.

Mari komt uit Zuilichem en heeft daar lang gevoetbald en verzorgd. Maar liefst elf jaar was hij een gewaardeerd lid van de staf van Brakel en is vervolgens ook bij Wilhelmina’26 en Roda Boys verzorger geweest. Daarna ging hij aan de slag bij BZC’14, waar hij inmiddels ook niet meer weg te denken is.

Een clubman in hart en nieren

BZC’14 is nog een jonge fusieclub, ontstaan in 2014 uit de samenwerking tussen vv Brakel en vv Zuilichem. Het eerste elftal speelt in de derde klasse K, waar de competitie vaak pittig en fysiek zwaar is. Precies daar komt iemand als Mari Bouman om de hoek kijken. Spelers weten dat zij bij hem terecht kunnen voor een behandeling, een luisterend oor of simpelweg een geruststellend woord voorafgaand aan de wedstrijd.

Mari houdt ervan om deel uit te maken van het eerste elftal van BZC’14. “Het is heel mooi om ergens bij te horen. Maar het mooiste is om spelers zo optimaal mogelijk het veld in te sturen. Ik ben op dinsdag om 19:00 uur op de club en dan help ik spelers die een beetje klachten hebben. En op donderdag doe ik eigenlijk hetzelfde en ik drink dan een beetje koffie met de mensen of de spelers.”

Wie Mari spreekt, merkt al snel dat hij meer is dan alleen de man met de sporttape. Hij is een bindende factor binnen de selectie. “De jongens moeten zich fit voelen, maar ook vertrouwen hebben dat er iemand klaarstaat als er iets misgaat,” zegt hij zelf vaak. Het gaat hem dus niet alleen om spieren en blessures, maar vooral ook om mensen. Voor de spelers van het eerste elftal is hij dan ook niet alleen een verzorger, maar ook een soort klankbord. “Als spelers net even buiten de boot vallen of op de bank moeten zitten, dan praat ik een beetje met ze. Dan kunnen ze ook een beetje hun ei bij mij kwijt.”

En dat klankborden betaalt zich terug, want Mari is geliefd bij de spelers. “Het gaat heel erg goed. Vorig jaar degradeerden we, maar nu hebben we met Jorco de Kok een nieuwe trainer. Hij heeft zelf op goed niveau gespeeld en hij heeft ook nodige aspiraties. Ik ken hem van PSV en van Roda Boys, dus ik denk dat het een goede zet is dat hij nu de nieuwe hoofdtrainer van BZC’14 is.”

Voor Mari draait het niet alleen om sport, maar vooral ook om de sociale kant van het verenigingsleven. Hij kent de spelers door en door, weet wanneer iemand gespannen is of juist een steuntje in de rug nodig heeft. Daarmee is hij niet alleen verzorger, maar ook vertrouwenspersoon. Het maakt dat hij binnen BZC’14 een vaste waarde is, iemand die de clubcultuur ademt.

Voor Mari betekent BZC’14 dus veel. Voor de verzorger van het eerste elftal is de fusieclub van Brakel en Zuilichem, een belangrijk onderdeel van zijn leven. “De club is heel belangrijk voor mij. Ik ben dinsdag, zaterdag en zondag op de club en ik vind het heel leuk om ergens bij te horen en een beetje mee te leven.”

Dit seizoen gaat BZC’14 het opnemen in de vierde klasse van de regio Bommelerwaard. Onder leiding van de nieuwe coach Jorco de Kok hopen zij snel weer door te kunnen stoten naar de derde klasse.

Klik op BZC’14 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BZC’14 voor meer informatie over de club.

VV Kerkwijk viert tachtig jaar voetbal en verbondenheid

VoetbalJournaal
-
0
VV Kerkwijk viert tachtig jaar voetbal en verbondenheid

In 2025 bestaat VV Kerkwijk tachtig jaar. Een bijzondere mijlpaal voor de dorpsclub uit de Bommelerwaard, die sinds de oprichting in 1945 niet alleen een plek bood om te voetballen, maar vooral ook een sociale ontmoetingsplaats is geworden. Het jubileum wordt uitgebreid gevierd, en dat is niet meer dan terecht: VV Kerkwijk is al decennialang een vaste waarde in de regio.

Oprichting in naoorlogse tijd

De officiële oprichting van VV Kerkwijk vond plaats op 1 juni 1945, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Toch lag de basis voor georganiseerd voetbal in het dorp al eerder. In 1933 was er al een club onder de naam D.V.O. (Door Vrienden Opgericht), maar die hield tijdens de oorlogsjaren op te bestaan. De behoefte aan sport, ontspanning en saamhorigheid was direct na de bevrijding groot, en daarom besloten enthousiaste dorpsbewoners het voetbal weer nieuw leven in te blazen. Zo ontstond VV Kerkwijk in zijn huidige vorm.

Dat de club meteen een centrale rol in het dorpsleven ging spelen, was geen verrassing. In een kleine gemeenschap als Kerkwijk was het voetbalveld een plek waar jong en oud samenkwam. Niet alleen om te spelen, maar ook om elkaar te ontmoeten en verhalen te delen.

Vandaag de dag speelt VV Kerkwijk op Sportpark De Drie Morgen aan de Molenstraat. Met twee wedstrijdvelden, trainingsfaciliteiten en een karakteristiek clubgebouw beschikt de vereniging over een accommodatie die voldoet aan de wensen van een moderne amateurclub. Het sportpark is inmiddels een begrip in de regio, waar op zaterdagen van vroeg in de ochtend tot laat in de middag volop gevoetbald en geleefd wordt.

Kerkwijk pakt uit vanwege jubileum

Een vereniging als VV Kerkwijk kan alleen bestaan dankzij vrijwilligers. Al tachtig jaar lang zijn het de mensen achter de schermen die de club draaiende houden. Bestuursleden, trainers, leiders, barvrijwilligers, scheidsrechters, terreinbeheerders: stuk voor stuk dragen zij bij aan het succes van de vereniging.

Die betrokkenheid is ook in 2025 onverminderd groot. Waar veel clubs kampen met een gebrek aan handen, weet VV Kerkwijk telkens weer mensen te mobiliseren. Vaak zijn het hele families die generatie op generatie hun bijdrage leveren. Grootouders die vroeger zelf hebben gevoetbald, zien hun kleinkinderen nu in de jeugd spelen en schenken daarna koffie in de kantine. Die warme gemeenschapssfeer is misschien wel de grootste kracht van de club.

Op het jubileum zelf zal er behoorlijk uitgepakt worden. “We trappen af met een algemene receptie, daar zijn alle leden welkom en zullen voormalig trainers, scheidsrechters, alles wat je kan bedenken uitgenodigd worden. Dat zal op vrijdag 13 juni van start gegaan. Dan de 14e daarop komt er een zeskamp en een playbackshow. De maandag daarop zal de klaverjasvereniging bijeenkomen uit het dorp. Die komen dan voor een toernooitje. Vervolgens speelt het eerste elftal op de 17e een wedstrijd tegen het regioteam, op woensdagmiddag is er een clinic voor de jeugd dat geleid word door trainers van FC Den Bosch en voor de rest hebben we nog een pubquiz, feestavond met de nodige artiesten daarbij”, zo liet wedstrijdsecretaris Erik Verheij weten.

Enorme voorbereidingen door jubileumcommissie

Al meer dan een jaar geleden startte Kerkwijk de voorbereidingen voor het jubileum. Kevin van Zanten – hoofd van de jubileumcommissie – praatte ons uitgebreid bij over het werk achter de schermen. “Al in juni 2024 zijn we bij elkaar gaan zitten, toen zijn de eerste vergaderingen begonnen. Er heeft echt heel veel tijd ingezeten. Dit kan je zeker niet elk jaar doen maar door veel werk, veel voorbereiden en veel te zitten met elkaar is dit het geworden. Naarmate we dichterbij kwamen gingen we natuurlijk meer tijd eraan besteden, maar er hebben echt heel wat uren in de voorbereiding gezeten.”

Door de coronapandemie werd een streep gezet door het 75-jarig jubileum. Van Zanten benadrukt daarbij dat dit een stimulans was om bij het 80-jarig jubileum, dubbel zo groot uit te gaan pakken. “Toen hebben we alles doorgeschoven en hebben we gezegd: ‘We gaan nog groter uitpakken.’ En het is een behoorlijk succes geworden gelukkig.”

En dat is zeker gelukt. Als het aan Van Zanten ligt, is het een zeer geslaagd feest geworden in Kerkwijk. “Ik spreek niet namens iedereen, maar ik hoor nog steeds van veel mensen de complimenten voor wat we allemaal hebben neergezet. En dat is natuurlijk superleuk om te horen.”

Maar liefst negen dagen lang werd het jubileum in gang gezet. Van Zanten was logischerwijs enorm druk, maar kon er stiekem ook van genieten. “In de weken ernaar toe kwam het wel mijn spuigaten uit”, vertelt hij lachend. “Maar op een gegeven moment konden wij ons biertje drinken en ook genieten. Het was echt ontzettend leuk en alles is goed verlopen.”

Met 80 jaar achter de rug kan VV Kerkwijk met trots vooruitkijken. Het bestuur wil de komende seizoenen werken aan stabiliteit voor het eerste elftal en tegelijkertijd ruimte creëren voor groei bij de jeugd. Daarnaast blijft de club inzetten op maatschappelijke projecten en op een laagdrempelige, gastvrije cultuur.

Of de sportieve successen straks komen in de vorm van promoties of memorabele derby-overwinningen, dat is voor de supporters uiteindelijk bijzaak. Wat telt, is dat de club ook na tachtig jaar nog altijd springlevend is en een centrale plek inneemt in Kerkwijk en omgeving.

Klik op vv Kerkwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kerkwijk voor meer informatie over de club.

Onder het motto, “gun kleding een tweede leven” van Maassluis naar Kaapverdië

VoetbalJournaal
-
0
Onder het motto, “gun kleding een tweede leven” van Maassluis naar Kaapverdië

Salamansa: Daar is waar het hier over gaat, het hart van São Vicente.

Op het noordoostelijke deel van São Vicente ligt het pittoreske dorp Salamansa, met kleurrijke huizen, vriendelijke bewoners en een adembenemende kustlijn. Hier komt Verhagen al bijna twintig jaar, en hij ziet hoe de lokale gemeenschap zich ontwikkelt, zowel cultureel als sportief.

De voetbalclub van Salamansa vormt het kloppend hart van het dorp. Ondanks beperkte middelen ademt de club de passie van het eiland: trots, gastvrijheid en energie. Voor de jongeren is het meer dan een sportclub; het is een plek waar ze teamwork leren, dromen najagen en hun talenten kunnen ontwikkelen.

De toekomst van de Salamansa Futebol Clube ziet er veelbelovend uit. De club werkt aan betere faciliteiten en versterkt de banden met omliggende dorpen. De passie voor voetbal blijft onveranderd, en het is een symbool van gemeenschap en doorzettingsvermogen.

Arjan Verhagen loopt al zijn gehele leven langs de amateurvelden in de regio, maar sinds 2008 is zijn hart ook gaan kloppen voor Kaapverdië. Mede omdat zijn schoonvader is geboren in Kaapverdië. Omdat zijn zoon overstapte naar Excelsior Maassluis en hij zelf assistent-trainer is geweest in 2014 met zijn beste maatje John de Wolf, kende hij al veel mensen bij de club. Die connecties (Nancy en Jorrit) kwamen in deze goed van pas toen hij hoorde dat de club zou overstappen van het kledingmerk Patrick naar Adidas als kledingleverancier. Na een bizarre inzameling kunnen er uiteindelijk vijf grote tonnen vol kleding naar het eiland worden verzonden.

Het hele project wordt uit eigen middelen betaald. Zo regelde hij met de douane dat er geen invoerrechten betaald hoefden te worden. Het plan was aanvankelijk eerder dit jaar, maar door een orkaan op Kaapverdië stelde Verhagen de verzending uit. In oktober gaat hij zelf naar het eiland en de verwachting is dat in januari 2026 de kleding kan worden uitgereikt aan de lokale voetbalclub. Het wordt een speciale dag voor de mensen van Salamansa FC.

“Als je het in Nederland goed hebt, kun je zeker wat betekenen voor de bevolking die het minder goed heeft,” zegt Verhagen, die zijn vrouw Fatima hierin niet mag vergeten te noemen. Hij bezoekt het eiland al 20 jaar en ziet de ontwikkeling. “Toen ik er in 2006 voor het eerst kwam, dacht ik echt: wat moet ik hier? Maar door de jaren heen zie je hoe Kaapverdië zich ontwikkelt. Het is prachtig om mee te maken. Sterker nog, het eiland wordt het Ibiza van de toekomst genoemd. Nu koop je een appartement met zeezicht voor 160.000 tot 180.000 euro, over vier jaar kan dat zomaar 50% meer zijn. ” Zelf wil hij er niet permanent wonen, maar drie tot vier keer per jaar is hij er graag om de accu op te laden. Het hele jaar zon, een dagje strand betaalbaar en maar 5 uurtjes vliegen!

Het initiatief van Verhagen gaat verder dan alleen voetbalkleding. Bij de recente storm die het eiland teisterde was zijn vrouw actief in ontwikkeling. Er werden door vrienden en bekenden ingezameld, van wc-rollen, tampons en tandenborstels, de dagelijkse behoefte. Alles wordt uit eigen zak betaald en ik weet zeker dat het daar komt waar nodig! De samenwerking met Excelsior Maassluis is voor hem zeer waardevol: de club steunt het project volledig. “Ik ga het persoonlijk uitdelen, met een mooie voetbaldag. Een soort koningsdag met veel plezier en voetbal!  Waar mensen kunnen helpen en steunen, is dat een mooie gedachte.

Voor Verhagen en zijn vrouw Fatima is het een bijzondere ervaring om daar hun steentje aan bij te dragen en de lokale voetbalcultuur.

Klik op Excelsior Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Excelsior Maassluis voor meer informatie over de club.

De ervaren spits en de jonge keeper: Johnny de Nies en Tom van Oers over hun club RKVSC

VoetbalJournaal
-
0
De ervaren spits en de jonge keeper: Johnny de Nies en Tom van Oers over hun club RKVSC

Bij RKVSC draait alles om voetbal, kameraadschap en het gevoel van thuiskomen. Twee spelers die daar op hun eigen manier een belangrijke rol in spelen zijn spits en aanvoerder Johnny de Nies (39) en doelman Tom van Oers (19). De één is een ervaren goalgetter met een gezin en een lange carrière achter zich, de ander een jonge keeper die zijn eerste stappen in het eerste elftal zet. Samen vertellen ze over hun passie voor voetbal, hun band met de club en hun ambities voor de toekomst.

Persoonlijk & achtergrond

Johnny de Nies woont samen met zijn vrouw Tamara en hun drie dochters – een vierde is onderweg – en voetbalt al 35 jaar. “Ik scoor niet alleen in het veld, maar ook daarbuiten, haha,” lacht hij. Via een goede vriend, Raoel Noijen, kwam hij vier jaar geleden bij RKVSC terecht. “Raoel is vaak de man van de assist bij mijn doelpunten.”

Voor Tom van Oers begon het voetbalavontuur dertien jaar geleden in de jeugd van Velddriel. Sinds zijn veertiende staat hij onder de lat. “Voetbal is voor mij ontspanning, maar ook afleiding. Ik haal er plezier uit, maar de gezelligheid met teamgenoten staat altijd voorop.” Zijn grootste inspiratie kreeg hij van oud-keeper en clubvoorzitter Herman Bergacker: “Van hem heb ik enorm veel geleerd.”

Rol in het team

De Nies draagt de aanvoerdersband, maar blijft nuchter. “Ik ben dezelfde jongen met of zonder band. Het enige verschil is dat ik nauwer contact heb met de trainer en scheidsrechter. Leiderschap draait voor mij om respect en sportiviteit.”

Voor Van Oers is het vooral belangrijk om zich te ontwikkelen. “Ik wil groeien in mijn rol als eerste keeper. Ik heb mijn eigen ritueeltjes, zoals de paal en lat aantikken voor de wedstrijd, maar mentaal begint het bij mij pas echt tijdens de warming-up. Dan kom ik in mijn focus.”

Sfeer & clubgevoel

Beide spelers prijzen de gemoedelijkheid van RKVSC. “Het is een klein clubje waar iedereen zichzelf kan zijn, hoe gek je ook doet,” zegt De Nies. “Zelfs met veertien nieuwe spelers voelt het weer vertrouwd.” Van Oers vult aan: “RKVSC voelt als thuiskomen. Iedereen kent elkaar, en je kunt elkaar alles zeggen – positief of negatief – het wordt geaccepteerd.”

Mooiste momenten

Voor Johnny springt één herinnering eruit: het kampioenschap van twee jaar geleden. “We stonden achter HRC’14 en wonnen door een late kopbal. Dat vergeet ik nooit meer.” Tom denkt terug aan hetzelfde seizoen, toen hij uitblonk in de kampioenswedstrijd. “Ik werd uitgeroepen tot man van de wedstrijd na een paar cruciale reddingen. Die dag hebben we het nog steeds vaak over.”

Toekomst & ambities

Beiden kijken op hun manier vooruit. De Nies: “Ik wil blessurevrij blijven, twintig goals maken en met dit elftal voor promotie strijden. Een stap hogerop hoeft voor mij niet meer. Ik ben 39, de vierde is op komst, voetbal met vrienden – het is goed zo.”

Van Oers ziet vooral zijn ontwikkeling als doel. “Ik wil mezelf verbeteren en ervaring opdoen. Over vijf jaar hoop ik dat RKVSC nog steeds op eigen benen staat als kleine, hechte club. Dit is mijn thuis.”

Kleedkamerhumor en dromen

Bijnamen zijn er ook. De Nies staat bekend als “Regio”, naar aanleiding van zijn topscorerstitel in de Bommelerwaard. Van Oers hoort vaker “Lange” of “Tommetje” voorbijkomen, maar ook weleens “kutkeeper”. “Daar lig ik niet wakker van,” lacht hij.

En als ze mochten kiezen voor een droomtransfer? De Nies grapt: “Doe mij maar Saudi-Arabië, kan ik nog wat geld binnenharken.” Voor Van Oers blijft het serieuzer: “In Nederland zou ik voor Ajax kiezen, maar in het buitenland Inter Milaan. Dat is altijd al een mooie club geweest.”

Klik op RKVSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVSC voor meer informatie over de club.

Ron van Straaten bouwt aan de toekomst van MSV’71

VoetbalJournaal
-
0
Ron van Straaten bouwt aan de toekomst van MSV’71

Sinds drie jaar is Ron van Straaten (56) de Hoofd Jeugd Opleidingen bij MSV’71. Een functie die hem eigenlijk op het lijf geschreven is, want zijn hele voetbalcarrière staat in het teken van jeugd, opleiding en ontwikkeling.

Van linksbuiten tot linksback

Ron begon op zijn zevende zelf met voetballen en stond in de jeugd als linksbuiten op het veld. In het eerste elftal schoof hij door naar de linksbackpositie. Tweebenig, fanatiek en met een voorliefde voor aanvallend voetbal.

Naast zijn eigen spelerscarrière zette hij al vroeg stappen als trainer. Op zijn zestiende nam hij de F1 onder zijn hoede en in 1992 haalde hij zijn trainersdiploma. Toch verloor hij halverwege zijn dertiger jaren even het plezier en stopte hij als trainer. Pas toen zijn zoon begon bij MSV’71 keerde hij terug op het veld. Eerst om zijn zoon te begeleiden, later als jeugdtrainer én uiteindelijk als Hoofd Jeugd Opleidingen.

Van kritiek naar verantwoordelijkheid

De stap naar HJO kwam eigenlijk vanzelf. Ron was kritisch op de manier waarop de jeugdopleiding destijds werd geleid. Toen hem werd gevraagd of hij het beter dacht te kunnen, nam hij de uitdaging aan. En dat bleek de juiste keuze. Inmiddels staat hij aan het roer van de jeugdafdeling, die tussen de 230 en 250 leden telt en elk seizoen met zo’n twintig tot dertig kinderen groeit.

Visie op opleiden

Ron werkt volgens de Meulensteenvisie, een moderne variant van de oude Coerver-methode. Techniek staat altijd voorop: pas als spelers technisch vaardig genoeg zijn, kan er gewerkt worden aan tactiek. Het verschil met vroeger? Bij Coerver draaide het veel om nadoen, bij de Meulensteenvisie zijn spelers continu actief bezig. “Bewegen, oefenen, herhalen – dát is de manier om jeugd beter te maken,” aldus Ron.

Focus op meidenvoetbal

Ook het meidenvoetbal krijgt bij MSV’71 steeds meer aandacht. Ron gelooft sterk dat meisjes tot hun twaalfde beter meedoen met de jongens, omdat dat de ontwikkeling versnelt. Tegelijkertijd ziet hij hoe belangrijk het is dat meiden daarna ook in hun eigen teams plezier maken en binding houden met de club.

Vrijwilligers en sfeer

Naast zijn rol bij MSV’71 was Ron ook negen jaar voorzitter van een volleybalvereniging in Maassluis geweest. Hij weet dus hoe cruciaal vrijwilligers zijn voor een club. Inmiddels zorgt MSV’71 ervoor dat er jaarlijks een vrijwilligersbarbecue is, als blijk van waardering voor alle inzet. “Zonder vrijwilligers geen club” – een gedachte die hij overal benadrukt.

De sfeer bij MSV’71 is volgens hem positief. Zijn zoon speelt inmiddels in de O19 en mocht zelfs al even proeven aan het eerste elftal. Dat Ron zelf niet bij zijn zoon langs de lijn als trainer staat, maar als supporter, vindt hij een gezonde ontwikkeling. “Als trainer wil je dat ouders niet te veel coachen – dus geldt dat ook voor jezelf als vader.”

Vooruitkijken

Onder Ron’s leiding schuiven de oudere jeugdteams steeds vaker richting de eerste klasse, terwijl dat voorheen meestal tweede klasse was. Een teken dat de opleiding stappen maakt. Ook initiatieven zoals de Barcelona Soccer Schools die in de herfstvakantie neerstrijken bij MSV’71 worden enorm gewaardeerd. Met hun “tiki-taka” voetbal hopen ze opnieuw tientallen kinderen te trekken, terwijl de club de faciliteiten biedt.

Hoelang Ron Hoofd Jeugd Opleidingen blijft? Daar heeft hij zelf geen vast antwoord op. Zolang het leuk blijft en niet als werk voelt, gaat hij door. Het sparren over voetbal en het begeleiden van jonge trainers geven hem energie. Voor Ron is het simpel: zolang er plezier in zit, blijft hij bouwen aan de toekomst van MSV’71.

Klik op MSV’71 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV’71 voor meer informatie over de club.

VoetbalJournaal Roosendaal, najaar 2025

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal Roosendaal, najaar 2025

VDL hoopt op promotie met debuterende coach Jim van der Jagt

VoetbalJournaal
-
0
VDL hoopt op promotie met debuterende coach Jim van der Jagt

Hij is de debuterende hoofdtrainer in de regio Waterweg. Jim van der Jagt (45) nam een rustige aanloop in zijn trainerscarrière. Van jeugd, naar de tweede selecties bij MVV’27 in Maasland en Lyra in De Lier. Maar nu krijgt hij de kans in Maassluis om bij het tot bijna 800 leden uitgegroeide VDL te bewijzen dat er in hem een echte hoofdcoach schuilt.

Zijn start bij de blauw-witten is in elk geval fraai en hoopgevend, waardoor het er veel van weg heeft dat de Technische Commissie onder aanvoering van oud-speler Dennis de Vette een goede keuze heeft gemaakt. Van der Jagt heeft voor nieuw elan gezorgd en deinst er niet voor terug om met veel eigen jeugd te gaan strijden om de bovenste plaatsen in de vierde klasse.

In die vierde klasse hoort VDL gelet op de grootte van de vereniging en de uitpuilende jeugdafdeling eigenlijk niet meer thuis. Maar het wordt belangrijk om die eigen jeugd vast te houden en niet meer af te hoeven staan aan omringende verenigingen die op een hoger niveau acteren. Zo’n 90 procent van de selectie komt voort uit de eigen jeugd en binnen VDL wordt dat beschouwd als een fraai resultaat van jarenlang werken aan een gezond beleid met veel goed kader.

Toch zou het fraai zijn als de kroon op dat werk bij de jeugd wordt gezet met liever vroeg dan laat de promotie van het eerste elftal. Van der Jagt gaat in elk geval een serieuze poging doen. Hij zegt zich gelukkig te prijzen met alle talentjes, met de vaste staf om hem heen (‘ik kom hier met alle begeleiding en assistenten in een gespreid bedje’) maar ook met een aantal routiniers van wie hij nog geen afscheid kan nemen.

De oudere spelers, zoals Dennis van Rijn, Fred van Maaswaal, Kees Ketting en Melvin Louwen, moeten de jeugd een handvat bieden om zich in de hoofdmacht te spelen en successen te gaan boeken.

Van der Jagt: ,,Die oudere jongens  kende ik wel. Ik kwam wel eens op VDL. Dat groepje is boven de 35 jaar, daarna zijn het allemaal jongens die jonger zijn dan 23 jaar! Maar eind vorig seizoen heb ik de jongste groep al aan het werk gezien en daar werd ik heel enthousiast van. En achter die groep zit nog een heerlijke lichting onder 19 jaar.’’

,,Wat we bij VDL moeten inzetten is een transitie, waarbij we nog even leunen op de ervaren jongens. Die hebben heel veel kwaliteiten, maar we moeten VDL met de selectie toekomstbestendig maken. Er komen veel jonge talenten aan en we moeten proberen om elk seizoen twee of drie jongens te laten instromen.’’

Van der Jagt kon zelf best een aardig balletje trappen. Hij werd in zijn jeugd gescout door Sparta, maar redde het niet om door te breken als prof. Daarna kwam hij bij het Rotterdamse HOV terecht. Hij speelde ook nog bij HBS en bij Victoria in Vlaardingen, waar hij in één elftal voetbalde met Dennis de Vette, die nu bij VDL al jaren hoofd van de Technische Commissie is.
Via Ruud Spierings, die coach was bij Victoria en doorging naar MVV’27, werd hij gestimuleerd om het trainersvak in te duiken. Tijdens de coronaperiode werd hij een stuk ambitieuzer, haalde hij twee UEFA-diploma’s en kwam zijn carrière als coach in een hogere versnelling.

Over zijn eigen ambities zegt hij:  ,,Ik heb een leuke tijd als speler gehad in het amateurvoetbal. Toen de 2e klasse zondag nog wat voorstelde, kon ik daar leuk uit de voeten. Dat was een beetje mijn niveau. Als trainer begon ik met mijn eigen ervaringen van trainers die ik had. Maar in de coronaperiode heb ik een slag gemaakt. Ik heb een duidelijk beeld hoe ik wil spelen, heb ook het gevoel dat wat ik voor ogen heb kan overbrengen op de spelers om ze in een bepaalde formatie te laten voetballen.’’

Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.

1...222324...1.422Pagina 23 van 1.422

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.