Home Blog Pagina 24

Aanvoerder Jeroen Augustijn blijft strijdbaar met VVC’68 tot laatste snik

HALSTEREN – Na tevredenheid vorig seizoen met een stevige plek in de middenmoot, ging men bij VVC’68 ook deze competitie vol vertrouwen van start. Dat liep helaas even anders en nu is de derdeklasser met nog vier ploegen vol in de slag voor lijfsbehoud. Aanvoerder Jeroen Augustijn blijft echter strijdbaar tot de laatste snik.

“Het is constant stuivertje wisselen nu onderin. Eén overwinning kan het verschil maken tussen rechtstreekse degradatie of directe handhaving.. De laatste weken hebben we de aansluiting gevonden en daar zag het heel lang niet naar uit. Het zit extreem dicht bij elkaar en die kans om de dans te ontspringen op het eind mogen we nu niet meer laten glippen.”

Augustijn speelt alweer zes seizoenen voor de roodhemden op Sportpark de Beek en heeft het ondanks het teleurstellende seizoen heel goed naar zijn zin. Hoewel de jaren tellen voelt hij zich nog altijd fysiek en conditioneel sterk en heeft hij al te kennen gegeven ook volgend seizoen nog bij VVC’68 actief te blijven. “Daarin sta ik niet alleen overigens, want ook nagenoeg de complete selectie blijft intact. Ook als we het onverhoopt niet mochten redden en degraderen naar de vierde klasse. Gezien de kwaliteit in de selectie zou dat doodzonde zijn, maar iedereen is er debet aan en dan hebben we direct een goede reden om in de vierde klasse weer vol te gaan voor een terugkeer.”

Zover is het echter nog niet, want VVC’68 heeft dankzij enkele belangrijke overwinningen de aansluiting met de vier ploegen erboven te pakken. Hoewel de centrale verdediger de mening heeft dat er kwaliteit voldoende is bij zijn ploeg, ziet hij wel oorzaken van het slechte seizoen. “Er is vaak een te groot verval. De ene week spelen we goed en winnen we overtuigend, maar andere wedstrijden hebben we in mijn ogen niet altijd het maximale gegeven en dan kan je van iedereen verliezen in deze klasse. We zijn de enige ploeg die nog geen duel gelijk heeft gespeeld…. Het is of alles of niks en dat heeft ons al te vaak punten gekost dit seizoen.”

Al vroeg in de competitie kreeg men te maken met een trainerswissel. Peter Remie vertrok en werd opgevolgd door Remco van Haaren. “Er zijn daarna wel dingen veranderd, ook qua trainingen en spelopvatting. Iets meer zekerheid en dat gaf wel meer vertrouwen. Remco blijft ook komend seizoen dus dat geeft ook rust. Het is nu voor iedereen zaak om de komende weken de schouders er met elkaar onder te zetten en de overtuiging op het veld te tonen. Want dat we voetballen weten we, dat we mee kunnen op dit niveau hebben we vorig seizoen bewezen. Maar als je bijvoorbeeld de wedstrijd tegen WHS neemt… Wij hebben driekwart balbezit, krijgen twee counters om de oren en verliezen met 2 – 0. Dat mág gewoon niet! Ook bij standaardsituaties zijn we niet scherp genoeg geweest met tegendoelpunten en puntverlies tot gevolg. Als je alles bij elkaar optelt hebben we het zelf laten liggen en dat is doodzonde.”

Toch heeft de Steenbergenaar nog het volste vertrouwen dat VVC’68 het kan redden. “Dat hebben we toch echt zelf in de hand. De kwaliteit is aanwezig, alleen moet iedereen het geloof en de overtuiging nu laten zien. Als we na een jaartje laatste te hebben gestaan nu inblijven… Reken maar dat we het dan dik gaan vieren. We blijven strijdbaar, tot het eind.”

Klik op VVC’68 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVC’68 voor meer informatie over de club.

 

Jasper Gunter: dit seizoen stevig gegroeid in voetbalontwikkeling!!

HALSTEREN – Het eerst seizoen bij Vierde Divisionist RKSV Halsteren was vooral eentje ‘wennen en groeien’ voor aanvaller Jasper Gunter. Nu in zijn tweede seizoen is hij naar eigen zeggen aardig toegegroeid naar het gewenste niveau.

“Toen ik overkwam van WHS, uitkomend in de tweede klasse zaterdag, was het toch echt wel wennen en aanpoten. Alles bij Halsteren ging zo ongekend veel sneller… Dat deed me wel beseffen dat je niet ‘zomaar’ even overstapt naar een hoger niveau. Waar ik bij WHS nog wel eens een bal kon goedleggen of iets meer tijd kreeg voor het doel, daar merkte ik dat op divisieniveau je veel sneller moet handelen en betere keuzes moet maken.”

Gunter verkeek zich dus op de stap die hij maakte van WHS naar Halsteren, maar inmiddels heeft hij wel de nodige stappen voorwaarts in zijn voetbalontwikkeling gezet. “De intensiteit op trainingen en wedstrijden ligt zoveel hoger dan ik gewend was. Daar moet je in mee en dat gaat dan op een gegeven moment wel vanzelf. Daardoor is de ‘motor’ qua inhoud wel enorm toegenomen. Voor een speler zoals ik ook wel noodzaak, want ik ben iemand die altijd heel veel energie in zijn spel legt en altijd vol gas geeft. Nu kan ik dat wel weer volhouden, al is het wel een leerpuntje om meer mijn momenten te kiezen. Dat kan net het verschil zijn tussen nog wel of geen energie hebben voor die laatste sprint aan het eind van de wedstrijd.”

Waar hij in de tweede- en derde klasse veelal aan het eind van een WHS-aanval de trekker succesvol overhaalde, vraagt het leven van een Halsteren-spits net wat andere dingen. “Hier is het ook belangrijk dat je als spits meer meevoetbalt, aanvallen vloeiend houdt en óók als het even kan de trekker overhaalt.. In het voetballend stuk heb ik hier, mede door de intensiteit en de kwalitatief sterke selectie flinke stappen gemaakt. Daardoor ben ik wel toegegroeid tot het divisieniveau, al kan en moet het nog op heel veel facetten beter. Dat is ook de drijfveer die ik mezelf als voetballer opleg, want de competitie in de regio Den Haag en Rotterdam is toch wel van een ander level dan dat we gewend waren.”

Dit seizoen in de ‘regio West’ is er voor zowel Gunter als zijn ploeg eentje met twee gezichten. Vanaf het begin viel het steeds de verkeerde kant op en zag de ambitieuze Brabantse club zichzelf helemaal onderaan de ranglijst van de 4e Divisie B. “Dat was wel even slikken. In wedstrijden kregen we vaak op het eind nog een goal te slikken terwijl eigen kansen er niet ingingen. Ook bij mij niet en dat was balen. We hebben een grote selectie en heel veel kwaliteit. Maar het wilde in het begin niet onze kant opvallen en dat heeft ons heel veel punten gekost. Inmiddels hebben we sinds een paar weken voor de winter een goede reeks neergezet en een prima ‘flow’ te pakken. We hebben laten zien dat we óók tegen hoger geklasseerde (top)ploegen resultaat kunnen boeken. Daarom heb ik veel vertrouwen in een goede afloop.”

Want Halsteren is er alles aan gelegen om Vierde Divisionist te blijven. “Daarvoor hebben we absoluut de kwaliteiten. We hebben in de winterstop een aantal versterkingen van buitenaf erbij gekregen en dat heeft de concurrentie nog doen toenemen. We wisten in deze competitie niet wat we exact konden verwachten en het zich heel erg dicht bij elkaar. Win je twee keer sta je in de subtop, verlies je twee duels kan je op een nacompetitieplek eindigen. We moeten vol aan de bak en dat beseffen we ook. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat we het gaan redden, dat hebben we de afgelopen maanden laten zien.”

Klik op Halsteren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Halsteren voor meer informatie over de club.

Totaalplaatje klopt bij Grenswachters voor Mike Hagenaars

PUTTE – Eén van aanjagers in de selectie, zo wordt Mike Hagenaars door ploeggenoten bij RKVV Grenswachters gezien. Want voor de verdediger is voetbal puur plezier, maar wel met alle andere geneugten die erbij horen, zéker op het niveau waar zijn club speelt. ‘Voetballen, sportiviteit, ontspanning en af en toe een biertje.’

Hagenaars (27) loopt al vanaf zijn vijfde rond op sportpark de Buizerd en doorliep er de hele jeugd om daarna voornamelijk in het tweede elftal zijn wedstrijden te spelen. Incidenteel pikte de verdediger wel zijn wedstrijdjes mee bij het eerste elftal, maar een vaste waarde was hij nooit, tot dit seizoen. “Klopt inderdaad. Een laatbloeier dus haha. We hebben nu te maken met een minder brede selectie en moeten nu vooral terugvallen op spelers uit de eigen jeugd en vanuit de eigen club. Daardoor krijgen jongens zoals ik nu volop kansen.”

De groep is volgens Hagenaars hecht en bestaat vooral uit Puttense jongens. “Een enkeling komt uit Ossendrecht, maar we hebben niet meer zoals in het verleden een hele hoop Belgische spelers. De selectie is smaller, maar vooral ook heel erg jong. Je merkt dan wel in wedstrijden dat we soms ervaring, slimheid en duelkracht tekort komen. Daardoor zijn ook de prestaties misschien we wisselvalliger dan we jaren bij Grenswachters gewend zijn geweest.”

Het doel vooraf aan het seizoen was om te gaan voor een plek in de linkerrij, maar de omstandigheden laten zien dat Grenswachters daarin heeft moeten bijsturen. “Het linkerrijtje is niet realistisch. We hebben tussentijds ook nog te maken gehad met een trainerswissel. Bram Kot stopt al voor de winterstop. De klik was er helaas niet. Nu hebben we Peter van Oirschot en Jan Lemmens voor de selectie staan en zie je dat het wel beter gaat. Maar het linkerrijtje is iets waar we voor komend seizoen ons op moeten richten.”

In de jeugd speelde Hagenaars links- en rechtsachter, bij de selectie is hij nu vooral actief als rechter centrale verdediger. “In het tweede speelde ik overigens vooral op het middenveld, maar nu in het eerst is de plek als rechts centraal prima. Ik kan er mijn energie prima kwijt. Ik ben niet de beste voetballer en heb het spel graag voor me. Bovendien kan ik op die positie inschuiven waar nodig en vooral heerlijk de duels aangaan.”

Nu hij eindelijk een basisplek heeft weten te veroveren, twijfelt hij nog wel of hij ook de komende seizoenen in het eerste elftal actief zal zijn. “Met een drukke baan bij een internationaal logistiekbedrijf maakt ik veel lange dagen en dan is het soms haasten om te kunnen trainen. Het is vaak een race tegen de klok om het te redden. Dus ik ben nog aan het nadenken wat ik ga doen. Maar voetballen blijf ik sowieso doen en dan alleen bij Grenswachters. Want het totaalplaatje voor mij klopt hier perfect en ik kan me niet bedenken dat ik ooit een andere kleur shirt om mijn schouders draag dan het geelgroen.”

Klik op vv Grenswachters voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Grenswachters voor meer informatie over de club.

JOHN BOEKELMAN ZWAAIT UIT NA TWINITIG JAAR

John Boekeleman (67) zat maar liefst twintig jaar in het bestuur van Leerdam Sport ’55, maar nu is hij gestopt. Hij is gestopt terwijl veel leden, onder andere Remy Wijler, “liever hadden dat hij bleef.” Boekelman zelf gaat het voorzitterschap ook missen, zegt hij, maar “Ik vind twintig jaar een mooie tijd. Ik heb een mooie vereniging achtergelaten die financieel gezond is, dus ik kijk er met een goed gevoel op terug.”

Vier jaar als secretaris en zestien jaar als voorzitter moesten gevierd worden. Zonder dat het bestuurslid er ook maar iets van wist, werd er bij hem thuis aangebeld. De nietsvermoedende Boekelman deed de deur open en werd gevraagd om in de auto te stappen die op de stoep stond. “Toen ik aankwam in de kantine wachtten er, ik denk wel, 100 tot 125 mensen op me. En het was gewoon op een zondagmiddag. Ik werd door het bestuur, door wethouder Kees Bel en tal van andere sprekers toegesproken over mijn verdiensten voor de club. Ik denk wel dat ik het goed gedaan heb, maar je kunt niet alles goed doen. Ook ik heb fouten gemaakt. Maar als je dan die toespraken hoort waarin iedereen heel positief was, maakte dat me toch trots.”

In 1972, op zijn veertiende, raakte Boekelman betrokken bij een ongeluk met zijn brommer. Voetballen zat er vanaf dat moment niet meer in voor hem. In plaats daarvan ging hij zich richten op een functie als scheidsrechter. Zo bleef hij toch nog op het voetbalveld staan en vond het zo leuk dat hij er serieus in door wilde groeien. Uiteindelijk is hem dat aardig gelukt. “Ik heb het hoogste jeugdvoetbal van Nederland mogen fluiten. Feyenoord, PSV… Dat soort clubs. Als je nog verder omhoog wil groeien, heb je kruiwagens nodig: contacten die je verder brengen.”

Na zijn carrière als scheidsrechter werd Boekelman supporter. Zijn tijd in het bestuur begon meer dan twintig jaar geleden. Hij stond met zijn goede vriend Jeroen de Bruin langs de kant van het veld waarop Leerdam Sport aan het voetballen was, toen hij gevraagd werd om in het bestuur te gaan. “Ik had al wel eens eerder wat in het bestuur gedaan en nu trok het me ook wel weer. Het was 7 december 2004 toen Jeroen en ik samen instapten. Een sprong in het diepe. Financieel niet rooskleurig, maar we durfden het aan. En ik mag zeggen dat het een succes was. Het woord ‘kaasschaafmethode’ hebben wij uitgevonden. Overal waarop bezuinigd kon worden, werd op bezuinigd. En ik mag zeggen dat het een succesformule is geworden. Op dit moment zijn we een financieel gezonde vereniging met een schitterende nieuwe accommodatie en een groeiend ledenaantal.”

Boekelman is door de club benoemd tot Erevoorzitter. Voorzitter zal hij niet meer zijn, maar geen mening meer hebben over de gang van zaken is lastig af te leren voor hem. “Soms zie je bepaalde dingen waarvan je denkt: ik zou het zus en zo doen. Dat moet je dus afleren. Dat is niet meer aan mij. Dat zal wel lastig zijn, maar dat komt wel goed. Wel staat mijn deur altijd open voor adviezen.”

Boekelman zal niet snel verdwijnen bij Leerdam Sport, maar zal wel minder te zien zijn op de club. “Als voorzitter liet ik vaak mijn gezicht zien. Iedere avond liep ik wel even langs om een kopje koffie te drinken en langs de velden te kijken. Dat ga ik missen.”

Klik op Leerdam Sport’55 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Leerdam Sport’55 voor meer informatie over de club.

ERNÖ KALMÁR IS MISTER GJS

Ernö Kalmár (60) is Mister GJS. Bijna 50 jaar is deze man al verbonden met de club waar hij zowat alle functies die er zijn bij een amateurclub bekleed heeft. Nog altijd heeft Ernö een  invloed op het beleid van zijn geliefde GJS. “We hebben een mooie club.”

Één keer. Slechts één keer heeft Ernö zijn geliefde GJS verlaten. Dat was in 1977, hij was veertien jaar. Ernö voetbalde als enige bij GJS en al zijn klasgenootjes speelden bij Unitas. Op zijn achttiende keerde hij terug bij de club waar zijn hart lag en 42 jaar later nog steeds ligt. Clubicoon Ruud Bos noemt hem zelfs Mister GJS. Bos: “Ernö loopt al heel lang mee en heeft heel veel meegemaakt. Hij is de bepalende man binnen de club.”

Als voetballer heeft Ernö een aantal keer in het eerste elftal gespeeld, maar kwam voornamelijk uit in de tweede selectie. Na twee knieoperaties nam hij aan het eind van zijn carrière met het bestuur deel aan het jaarlijkse vier tegen vier toernooi. Nadat hij opnieuw door zijn knie ging en een derde operatie volgde, besloot hij zijn voetbalschoenen weg te gooien. Als bestuurder heeft Mister GJS meer succes gekend. Zo heeft Ernö in de ruim veertig jaar zoveel functies bekleed bij GJS dat de inkt moeite heeft om de pen bij te houden. Bij deze toch een poging; (jeugd)trainer, clubscheidsrechter, voorzitter jeugdcommissie, voorzitter, secretaris, bestuurslid facilitaire zaken, bestuurslid sponsorzaken en als laatste bestuurslid voetbaltechnische zaken. “Na mijn tweede bestuurlijke periode heb ik me gericht op het realiseren van de uitbreiding van het clubgebouw wat in 2023 is gerealiseerd.”

De enige rollen die ontbreken aan het CV van Mister GJS zijn kantinebeheerder, wedstrijdsecretaris en penningmeester. Momenteel is Ernö teammanager van het eerste team en coördinator van de senioren. “We hebben nu zes seniorenteams bij GJS. Gezien het ledenaantal van ongeveer 1200 is dat weinig. Zeker als je bedenkt dat alleen de eerste twee teams prestatief zijn. Ik probeer te zorgen voor een goede doorstroming naar de seniorenteams. Met de nieuwe Onder 23-teams hopen we de drempel te verlagen. Behalve teammanager en coördinator van de senioren ben ik ook nog medeoprichter en bestuurslid van de business club: Business United GJS. Samen met Martin de Man en René de Kuiper is de business club opgericht na mijn eerste bestuurlijke periode. Het doel van de business club is niet om spelers te betalen, maar om de vereniging in de volle breedte te ondersteunen. ”

Naast deze officiële functies heeft Ernö nog altijd invloed op het beleid van GJS. Zoals Ruud Bos ook al zei is hij de bepalende man binnen de club. Ernö zegt er zelf het volgende over: “Ik ben nu een klankbord voor het bestuur dus ik heb nog wel enige invloed, maar uiteindelijk is het bestuur het orgaan wat beslist. Op bestuurlijk niveau ben ik een constante factor geweest. Jarenlang heb ik me druk gemaakt over het ontwikkelen van deze club. Het geeft mij voldoening om het maximale uit mensen en organisaties te halen. Als je dan ook nog eens een goed beleid hebt en bereid bent om samen te werken, kun je als club heel ver komen. En ik denk dat we heel ver zijn gekomen. We hebben nu meer dan 1200 leden. Zo’n twintig jaar geleden hadden we rond de 300 leden. Die groei heeft ook alles te maken met de groei van Gorinchem-Oost. Daarom zie ik GJS, hoewel de club nu 94 jaar is, eigenlijk als een jonge vereniging.”

Ernö kijkt met veel genoegen naar zijn club. “We hebben een mooie club. Er heerst een goede cultuur en de betrokkenheid is hoog. De spelers die in het eerste elftal staan, leiden we zelf op. Ik haal mijn voldoening uit het feit als ik zie dat iedereen zich happy en betrokken voelt. En ik heb het idee dat dat over het algemeen zo is bij ons.”

Klik op GJS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GJS voor meer informatie over de club.

SportBSO NL sinds 1 april nu ook op Tholen geopend

THOLEN – SportBSO NL had al verschillende vestigingen in Etten-Leur, Bergen op Zoom en Roosendaal. Maar sinds 1 april zijn ook de deuren van SportBSO Tholen geopend. De buitenschoolse opvang met ‘sport en spel’ als extra plus is gevestigd in Basisschool De Kraal in Tholen-stad.

Eigenaren Max Geers en Marvin Bedaf hebben de afgelopen tien jaar al vijf vestigingen  geopend van hun SportBSO NL. De vesting in Tholen is de eerste in Zeeland. Het is tevens de eerste BSO die oom de eerste samenwerking is tussen het tweetal en Corina Oudesluijs. “Zij woont op Tholen en verzorgt vanuit Sportbedrijf de Leertuin al jarenlang het bewegingsonderwijs en/of sportclinics binnen alle basisscholen van de gemeente Tholen. We zijn blij met deze stap en samenwerking. De voorbereidingen duurden ruim anderhalf jaar, maar nu zijn er bij SportBSO Tholen dertig kindplaatsen beschikbaar”, zegt Marvin Bedaf.

Open dag
Onlangs werd er nog een open dag georganiseerd en daar kwamen maar liefst tachtig kinderen en hun ouders een kijkje nemen. “Dat zegt ons dat er zeker voor een buitenschoolse opvang met dagelijks anderhalf uur sporten als extra voldoende interesse is.”

SportBSO Tholen is gevestigd op Tholen bij Basisschool De Kraal, de sportactiviteiten worden gegeven in Sporthal de Meulvliet, op wandelafstand gelegen van de basisschool. “Daar zijn we uiteraard enorm blij mee. Het was lang zoeken en afwegen maar we hebben nu een heel geschikte uitvalsbasis en sportruimte gevonden.”

Bedaf wil overigens wel verduidelijken dat de SportBSO Tholen beschikbaar is voor kinderen van 4 tot 13 jaar van alle scholen uit de gemeente Tholen. “En dus niet allen voor de kinderen uit Tholen. Wij verzorgen, indien dat nodig is, voor het vervoer van en naar onze opvanglocatie. Sinds de start van onze SportBSO NL zien we dat steeds meer mensen het belang inzien van een buitenschoolse opvang in combinatie met sport, gezondheid en bewegen.”

SportBSO Tholen is vijf dagen per week geopend en biedt voor- en naschoolse opvang, Maar ook opvang tijdens vakantieperiodes. Tijdens de opvangmomenten wordt dagelijks anderhalf uur sport en bewegen aangeboden. “Dat doen we in een afwisselend programma waarbinnen de kinderen kennis maken met verschillende sporten en waar ze zich op motorisch vlak verder kunnen ontwikkelen. We sporten overwegend binnen, maar mocht de gelegenheid zich voordoen zullen we ook buitenactiviteiten aanbieden tijdens de opvangmomenten.”

Victoria ’04 is een stap dichterbij handhaving

De opdracht was duidelijk voor Victoria’04: er moest worden gewonnen in de strijd om degradatievoetbal te voorkomen. De Vlaardingse ploeg startte daarom ook zeer gemotiveerd aan het duel met Hillegersberg. Want ook de thuisclub bevindt zich nog niet in veilige haven.

Vanaf de aftrap werd het doel van Hillegersberg door Victoria’04 opgezocht. En met snel succes, want in de 3de minuut na vlotte aanval rondde Jelle Blankestijn een assist van Nailley Girigorie beheerst af: 0-1. Victoria’04 bleef jagen op meer treffers, doch pogingen van Roy Meerten en Nailey Girigorie brachten niet het gewenste succes. 

Pas na een kwartier spelen spelen kreeg Hillegersberg iets meer vat op het aanvallende spelen van de bezoekers. Doelman Colin Kraaijbeek keerde een knap schot uit de kruising. Het spel golfde over en weer, maar Victoria’04 bleek de betere partij. Na 20 minuten spelen belastte Linksachter Kynan Bruce zich met een vrije trap en zag zijn prachtig geplaatste schot in het doel van Hillegersberg verdwijnen: 0-2. 

De Vlaardingers dachten de winst binnen bereik te krijgen, nadat kort hierna aanvoerder Oscar Knecht zijn solo fraai afrondde: 0-3. Doch in de 35ste minuut kwam de thuisclub terug tot 1-3 door na een aanval over vele schijven doeltreffend af te ronden. Vlak voor het rustsignaal deponeerde Roy Meerten na een snelle counter de bal nog tegen de paal van de gastheren.

In de tweede helft ontwikkelde zich hetzelfde spelbeeld. Een dominerend Victoria’04, dat het accent legde op het behouden van de voorsprong en een machteloos spelend Hillegersberg, dat geen potten meer kon breken. Na een uur spelen was de wedstrijd gespeeld, toen Nailey Girigorie zich vrij maakte in het strafschopgebied van Hillegersberg en Victoria’04 op een 1-4 voorsprong zette. De moe gestreden bezoekers verzuimden hierna om de score uit te breiden.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Spirit nu weer samen met De Zwerver koploper

Spirit heeft zaterdag op bezoek bij FC IJsselmonde goede zaken gedaan in de strijd om het kampioenschap. Zelf won het vrij eenvoudig met 0-3 en zag op het naast gelegen veld concurrent De Zwerver met 0-0 gelijk spelen tegen Overmaas.

Op het zonovergoten Sportpark Olympia, waar FC IJsselmonde èn Overmaas hun thuiswedstrijden spelen, nam Spirit via Ruben Slooff al in de 11e minuut de leiding. De aanvoerder verdubbelde 5 minuten later de voorsprong na een prachtige pass van Levi de Jong (0-2).

Spirit kreeg in het vervolg van de 1e helft nog een aantal mogelijkheden. Een schot van Olaf Visser belandde in de handen van de keeper en Levi de Jong en Ruben Slooff schoten (hoog) over. Vlak voor rust kreeg Thico Addicks de bal niet voor het doel waar Ruben Slooff en Levi de Jong geheel vrij voor het doel opkwamen.

In de 2e helft was het de thuisclub dat wat meer het spel maakte. Het zocht regelmatig het Ouderkerkse doelgebied op, maar tot echte kansen kwam het niet. De Spirit defensie, waarin Marijn Advocaat na lang blessureleed zijn rentree als basisspeler maakte, hield goed stand.

Na een uur spelen kwam Spirit op 0-3. Levi de Jong gaf de bal aan Thico Addicks dat zijn schot via de keeper naast het doel zag gaan. De snel genomen corner kwam bij Jéziël van der Zijde die hoog voorgaf richting de 2e paal. Ruben Slooff kopte terug op Levi de Jong die van dichtbij de definitief beslissende treffer inkopte. In het restant van de wedstrijd moest Sean Luthart nog 2 keer in actie komen en trof Levi de Jong het zijnet.

Na afloop spoedde de ploeg naar het naastgelegen veld om te kijken wat concurrent De Zwerver deed. Het was en bleef daar 0-0 waardoor Spirit nu weer samen met de ploeg uit Kinderdijk (in punten) bovenaan staat in de 3e klasse J. De Zwerver bezet nog wel de 1e plaats door een iets beter doelsaldo (5 doelpunten).

Behalve de strijd om het kampioenschap wordt er in de competitie ook volop gestreden om de 2e en 3e periode. Rijsoord leidt de 2e periode, maar ziet De Zwerver en Slikkerveer op 1 punt in hun nek hijgen. Voor de 3e periode (de hoogst genoteerde ploeg in de eindstand achter de kampioen die nog geen periodetitel heeft) zijn Slikkerveer, Rijsoord en Drechtstreek met elkaar in gevecht. Slikkerveer heeft daar 1 punt voorsprong.

Onderin gaat de strijd ook nog volop door. Hekkensluiter ZBC’97 won met 3-2 van Wieldrecht en gaf daarmee de rode lantaarn af aan LMO, dat met 3-2 verloor van Drechtstreek. Beide ploegen staan nog op de rechtstreekse degradatie plekken. LMO staat nu 2 punten achter ZBC’97. Om nacompetitie af te dwingen moeten beide ploegen in de resterende 3 wedstrijden resp. 2 en 4 punten goed maken op Streefkerk, dat verrassend met 0-3 won bij Pelikaan. Groote Lindt (5-0 nederlaag bij Rijsoord) staat met slechts 1 punt meer op de laagste ‘veilige’ plaats.

Volop spanning dus, waarbij met name Rijsoord een sleutelrol gaat spelen. Zelf maakt het nog steeds kans op plaatsing van de nacompetitie voor promotie naar de 2e klasse, maar heeft in de laatste 2 speelronde koplopers Spirit (thuis) èn De Zwerver (uit) op het programma.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Sterren van Morgen schittert in Marokko: kampioenen, cultuur en karakter!

Een unieke voetbalreis vol sportieve glorie en persoonlijke groei

De talenten van Sterren van Morgen uit Breda hebben deze maand geschiedenis geschreven met een onvergetelijke voetbalreis door Marokko. Wat begon als een sportief avontuur werd een inspirerende reis vol overwinningen, culturele ontdekkingen en onvergetelijke ervaringen voor de jonge spelers, ouders, begeleiders én staf.

Vier teams, vier kampioenschappen

Met vier jeugdteams – Onder 10, Onder 12, Onder 14 en Onder 17 – reisde Sterren van Morgen af naar het indrukwekkende Ifrane, waar ze deelnamen aan een sterk bezet jeugdtoernooi, op uitnodiging van de koning van Marokko. De prestaties waren indrukwekkend: alle vier de teams wisten kampioen te worden in hun leeftijdscategorie. De toewijding, het spelplezier en de teamgeest spatten van het veld, tot grote trots van de begeleiders, coaches en de meegereisde ouders.

Een stop vol cultuur in Rabat

Na het toernooi reisden de O17 spelers, staff en begeleiders door naar Rabat, waar een culturele tussenstop op het programma stond. In de hoofdstad van Marokko kregen de jongens de kans om niet alleen te ontspannen, maar ook om te leren over de rijke geschiedenis en cultuur van het land. Van koninklijke paleizen tot eeuwenoude stadspoorten – voor een aantal was het een eerste kennismaking met een andere wereld buiten het voetbalveld.

Indrukwekkend Casablanca

De reis eindigde in Casablanca, een metropool die bij aankomst direct indruk maakte. “Wat een stad!”, was een veelgehoorde reactie. Ook voor oprichter Abdelhak, geboren en getogen in Casablanca, was dit een zeer emotioneel en mooi moment; zijn Sterren Van Morgen jongens in zijn geboortestad. Terwijl de jongens even ontspanden, reed oprichter Abdelhak door Casablanca – van wijk naar wijk – om bij zijn familie álle kleding van de spelers fris en fruitig gewassen te krijgen. Alles voor dat ene moment: de wedstrijd van hun leven.

Tijdens wandelingen door de volkswijken en de bekende souks werden de jongens regelmatig aangesproken: “Wie zijn jullie?” “Wat komen jullie doen?” De rivaliteit tussen supporters van Raja en Wydad Casablanca werd voelbaar toen bekend werd dat Sterren van Morgen het zou opnemen tegen de O17 van Wydad, een van de grootste clubs van Afrika, grootmacht en bekend over heel de wereld. Tijdens het komende WK voor clubteams zal Wydad aanwezig zijn om Afrika te vertegenwoordigen.

Op straat spoorden Raja-supporters de Bredase ploeg aan om “zeker te winnen”, terwijl Wydad-fans het wat sceptisch hielden: “Dat moeten we nog maar eens zien…”

Voor aanvang van de wedstrijd klonk het Marokkaanse volkslied. Stilte. Ontzag. Een moment om nooit te vergeten. Onder toeziend oog van vele bekende Marokkaanse personaliteiten werd de wedstrijd bekeken. Waaronder Abdesslam Hanat (oud President Raja), Saïd Ben Manssour president  sport en vriendschapsvereniging en voorzitter stichting oud internationals,, Hassan Nadir (oud speler Marokkaans elftal en oud speler WAC), Shayta Abdelmajid (oud speler Marokkaans elftal en oud speler WAC), Said Ghandi (oud speler Marokkaans elftal en oud speler Raja), Mustapha Najjari, (top atleet) en Fatima Halim, (president FNHEC).

David vs Goliath – en David won

Voor de grote wedstrijd tegen Wydad kregen de jongens van de O17 een peptalk van jewelste. De coaches spraken over karakter, over geloof in jezelf, over dromen durven najagen. De wedstrijd begon met 11 namen. In het doel: Abdullahi, die het vertrouwen kreeg om het fort te bewaken tegen niemand minder dan Wydad Casablanca. In het hart van de verdediging stonden Souhail Anaoua (links centraal) en Abdousalam Aboubacar – oftewel aanvoerder Abu Bambam – (rechts centraal). Op de backs: Nielson Liong a Kong rechts, Rachad Traore links.

Het middenveld bestond uit Julian Rojer samen met Riki Florentina als controleur en Jantje de Vulder als spelmaker op 10. Voorin stonden drie aanvallers: Abdulrahman el Bouazati (spits), Michee (rechtsbuiten) en Damin (linksbuiten).

Voor de aftrap werd het Marokkaanse volkslied gespeeld. De spelers stonden stil. Een moment van kippenvel, respect en geschiedenis.

De eerste 20 minuten waren zwaar. De felle zon brandde op de jongens neer. Maar ondanks de erbarmelijke omstandigheden hielden ze stand. Ze kwamen door het dode punt heen, herpakten de organisatie en begonnen de controle over de wedstrijd over te nemen.

In de rust gaven de coaches aan dat er meer rust en controle nodig was op het middenveld. De gouden wissel volgde: Zakariya El Haouary kwam erin voor Julian Rojer.. Zijn eerste balcontact? Een droom. Na een aanval die door bijna elk teamlid werd aangeraakt – van de centrale verdediging via de backs naar de vleugels, weer terug naar het centrum en uiteindelijk naar Abdulrahman el Bouazati, die een voorzet gaf op Damin. Zijn kopbal werd nog gered, maar Zakariya stond klaar. Bam. 1-0 voor Sterren van Morgen.

Wydad reageerde fel en zette hoger druk. Die druk leidde tot een ongelukkig moment: een miscommunicatie achterin tussen keeper Abdullahi en verdediger Souhail. De bal kwam via Souhail zijn borst, maar de scheidsrechter zag er een hands bal in. Penalty.

Wydad scoorde. 1-1.

Maar Sterren van Morgen gaf niet op. Ze bleven voetballen met lef en flair. In de tweede helft kregen ze een vrije trap vanaf de middenlijn. Trainer Maikel riep: “Souhail, jij neemt hem!” En Souhail, met stalen zenuwen, ramde de bal in de kruising. 2-1.

In het slot van de wedstrijd kwamen er nog twee jonge invallers in: Adam Balaj (geboren in 2010) en Sami ait Bahmet (2011). Zij namen het op tegen spelers van 2007/2008 – en hielden stand.

De scheidsrechter floot voor het einde.

Sterren van Morgen wint van Wydad Casablanca.

 

Na Red Bull Leipzig. Na Paris Saint-Germain. Nu ook Wydad.

Wat. Een. Verhaal.
Een sprookje? Nee. Realiteit. Een stunt van formaat, waar zelfs de tegenstanders na afloop hun respect voor uitspraken. Na afloop werd de beker uitgereikt door niemand minder dan mevrouw Fatima Halim, president van FNHEC en vrouwenambassadeur in Marokko. Een eer voor de jongens, een bekroning op een droom.

Maar daarmee was het verhaal nog niet klaar. De jongens werden na afloop persoonlijk aangesproken door prominente aanwezigen, waaronder oud-internationals en sportfunctionarissen. De boodschap was helder: “Als jullie zo doorgaan, zien we jullie over een paar jaar zeker terug in het Nederlands Elftal.” Woorden die binnenkwamen en nagalmden. Voor Jantje – onze creatieve spelverdeler op tien – was er een extra bijzonder moment. Zijn spelinzicht, passing en rust aan de bal deden velen denken aan niemand minder dan Ronald Koeman. Een vergelijking van formaat. Maar voor ons? Hij blijft gewoon ‘Jantje Koeman’.

De ware motor achter dit team? De technische en begeleidingstaff, met niemand minder dan Maikel Resort, al 38 jaar actief in het vak. Onder zijn vleugels zijn talloze talenten gevormd – van pupil Amine Bakbachi tot Guillermo Zschusschen, Virgil van Dijk, Omer Bayram, Mehdi Naqqadi, Ali Bouhajtaoui, Yvan Nkundumugisha, Mardoche Mputu,, tot de huidige generatie. Coach Mardoche Mputu speelde maar liefst 11 jaar bij NAC Breda. Coach Ali Bouhajtaoui speelde 6 jaar bij Willem II en kwam uit voor KNVB Onder 13 en Onder 14. Head coach Amine Bakbachi, oud-speler van NAC en FCV Dender (België), coach Gildo Neto, FC Den Bosch. Samen met oprichter Abdelhak vormen zij een team met ervaring, visie en hart voor jeugdontwikkeling. Zij vormen het fundament waarop deze jongens groeien – als voetballers én als mensen.

Meer dan voetbal

Deze reis was meer dan alleen een reeks wedstrijden. Het was een ervaring die de jonge spelers – sommigen voor het eerst buiten Europa – gevormd heeft. Ze leerden omgaan met druk, trots, emoties en nieuwe culturen. Het is precies wat Sterren van Morgen voor ogen heeft: jongeren perspectief bieden via sport, hen sterker maken – op en buiten het veld.

De toekomst ligt open voor deze talenten. Ze hebben bewezen dat ze het in zich hebben. En wie weet kijken we over een paar jaar terug en kunnen we zeggen: “Toen, in Marokko, begon het echt.”

Volg de Sterren van Morgen op instagram via @sterrenvanmorgennl

Klik op Sterren van Morgen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sterren van Morgen voor meer informatie over de club. 

Papendrecht legt Heinenoord over de knie

Papendrecht heeft op zaterdag 3 mei op niet mis te verstane wijze revanche genomen voor de grote 1-6 thuisnederlaag tegen Heinenoord in november 2024. Vanaf het eerste moment namen de rood-zwarten het heft in handen op sportpark De Tienvoet in de gemeente Hoekse Waard en slaagden erin om binnen 20 minuten de Worstebakkers, de bijnaam van inwoners van Heinenoord, op een ogenschijnlijk kansloze 0-3 achterstand te zetten.

De 0-1 kwam uit een snelle uitval waarbij Roger Dupuis met een slim passje Lorenzo van Wijk alleen voor Spanjaart zette. De Heinenoord-doelman was na 7 minuten volstrekt kansloos. Papendrecht hield het tempo hoog en zag na ongeveer 18 minuten spelen uit een corner Brent van der Hilst na een daaropvolgende scrimmage de bal hoog in het doel schieten: 0-2. Kort na de Heinenoordse aftrap was het opnieuw raak. Izzy Karfouh wist rond de middenlijn de vrijwel op een lijn opererende verdedigers van ‘De Noord’ met een snelle voetbeweging uit te spelen. In een ruk alleen afgaand op Spanjaart maakte hij geen fout en schoot onberispelijk binnen: 0-3.

Net voor de drinkpauze werd het drama compleet voor de gastheren. Donny Navajas Sanchez begin binnen 1 minuut tijd 2 overtredingen die door de uitstekend leidende heer B. de Meij met evenzoveel gele kaarten werden bestraft. Daarna volgde uiteraard rood en moest Heinenoord de wedstrijd met 10 man vervolgen. Kort daarop had Roger Dupuis de 4e treffer moeten aantekenen maar zijn schot was niet krachtig genoeg nadat hij door Izzy Karfouh alleen voor de keeper was gezet.

Trainer Divkovic van de thuisploeg wisselde in de rust tweemaal. Heinenoord ging achterin 1 op 1 spelen om wat meer druk naar voren te kunnen geven. De hechte Papendrecht-defensie, onder leiding van de goed coachende Brent van der Hilst, gaf geen enkele kans van betekenis weg. Doelman Timo Kurpershoek werd maar 1 keer tot een redding gedwongen hetgeen hem prima afging. Defensief nam Heinenoord het nodige risico maar Papendrecht was slordig bij het uitspelen en het benutten van de vele kansen. Uiteindelijk zorgde Lorenzo van Wijk ervoor dat hij het duel met de ver uit zijn doel komende doelman winnend kon afsluiten en gaf Djerrel Saffignani de gelegenheid de bal in het verlaten doel te schieten: 0-4.

Trainer Driss el Akchaoui, die de met een blessure kampende Rick Molenaar uit voorzorg aan de kant hield, wisselde kort daarna Lorenzo Van Wijk, Izzy Karfouh, Jarden Van Ek en Cees Baars en bracht Ties van Aggelen, Wouter van der Werff, Maikel van Rooijen en Mart Wielaard in het veld voor het laatste kwartier. Nadat een schot van Norichio Nieveld de lat had geteisterd en nog enkele zeer fraaie mogelijkheden om zeep waren geholpen, was het Ties van Aggelen die voor de 0-5 eindstand zorgde. Vanaf rechts naar binnenkomend deponeerde hij met zijn linker de bal in de verre kruising. Een beauty waarmee de snelle aanvaller bijzonder blij was en waarvoor hij door zijn teamgenoten flink geknuffeld werd.

Een topprestatie dus van Papendrecht dat door de nederlagen van Sparta AV, BVCB en Spartaan’20 inmiddels 6 punten is verwijderd van een nacompetitieplaats. Ook is de ploeg nog steeds in de running voor de derde en laatste periodetitel. SHO en Spijkenisse hebben in de tussenstand respectievelijk 3 en 1 punt meer.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Klik hier voor meer artikelen over SV Heinenoord
Klik hier voor meer informatie over SV Heinenoord

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.