Voor het eerst op eigen benen, staat Koen Kwakernaak dit seizoen als hoofdtrainer voor de groep bij vijfdeklasser Melissant. Blij met de kans, voelde de voormalig assistent van De Jonge Spartaan dat hij toe was aan een nieuwe uitdaging. “De club was op zoek naar een jonge en ambitieuze trainer.”
En die vonden ze afgelopen zomer dus in de pas 34-jarige Kwakernaak. “Na vijf jaar als assistent-trainer bij De Jonge Spartaan, vond ik het een mooi moment om rustig na te denken over wat ik wilde gaan doen. De VC3-cursus gaan volgen, assistent blijven of ergens hoofdtrainer worden?” Het werd, nadat de inwoner van Middelharnis eerder al het tweede elftal van Spartaan onder zijn hoede had, dus dat laatste. “Amper twee weken later, belde Melissant. Toen ben ik heel open het gesprek aangegaan.”
Vertrouwde omgeving
Met een delegatie van een mannetje of zes. En al snel, raakte Kwakernaak enthousiast van het verhaal, vertelt hij. “Ze waren op zoek naar een jonge en ambitieuze trainer, die met een talentvolle groep aan een nieuw tijdperk wilde gaan bouwen. Om samen een fundament neer te zetten.” In die zoektocht, kwam de vereniging dus uit bij hem. “Vervolgens heb ik het even de tijd gegeven, om het thuis te overleggen en er goed over na te kunnen denken.” Heel lang, had de jonge trainer daar echter niet voor nodig. “Het is fijn om je eerste klus als hoofdtrainer in een vertrouwde omgeving te kunnen doen. Op het eiland, op nog geen tien minuutjes rijden. En ik kende al jongens die er spelen.” Kortom. “Het is een enorme uitdaging, dus ik ben heel blij met de kans. Hoewel ik er niet nadrukkelijk naar op zoek was, zat ik er stiekem wel een beetje op te wachten.” Zaak voor hem, om nu vlieguren te gaan maken en ervaring op te doen. “Het kost natuurlijk meer tijd dan jeugdtrainer of assistent-trainer zijn.” Helemaal, als je het goed wil doen. “Op termijn willen we promoveren naar de vierde klasse. Maar dat lukt alleen, als we samen gaan bouwen aan een team met een duidelijke speelstijl.” Wat die speelstijl is? Kwakernaak legt het graag uit. “Ik wil aanvallend voetbal spelen, vanuit de opbouw, hoog druk en de tegenstander vanaf minuut één bij de keel grijpen.” Maar, zo weet ook hij in al zijn fanatisme. “Daar moet je wel de spelers voor hebben, om dat plan uit te kunnen voeren.”
Uit de kom
Waar nodig, zal Kwakernaak zijn strijdplan dit seizoen dan ook aanpassen. “Je hebt met volwassenen te maken, dus kan je ook tegengas verwachten. Dat vind ik helemaal niet erg, juist omdat het heel belangrijk is om naar je spelers te luisteren.” De lat, ligt desondanks onverminderd hoog. “Ik ben tevreden als we de beste Flakkeese ploeg binnen onze afdeling zijn én onze manier van spelen voor iedereen herkenbaar is.” Dat alles, met het oog op de lange termijn. “Daarom heb ik ook bewust voor twee jaar getekend. Zodat we nu de fundering van het huis kunnen bouwen en komend seizoen écht mee kunnen doen voor promotie. Dan moeten we doorpakken!” Ook in zijn eigen ontwikkeling als trainer. “Het afgelopen jaar heb ik bij De Jonge Spartaan ontzettend veel van Ben (Mierop) geleerd. De manier van communiceren, omgang met spelers, maar ook het voorbereiden van een training. Ben is tactisch ongelooflijk sterk. Dat zijn dingen die ik meeneem naar Melissant.” Om de komende jaren van zijn trainerscarrière een groter succes, dan zijn eigen voetbalcarrière te maken. “Ik heb vroeger zelf onder meer bij De Jonge Spartaan gevoetbald, maar ik had last van een anatomische afwijking in mijn knieën. Daardoor waren mijn knieschijven niet volgroeid en schoten ze regelmatig uit de kom. In de C’tjes gebeurde dat voor het eerst.” Twee operaties, bleken vervolgens niet afdoende. “Op mijn achttiende ben ik toen gestopt en ben ik jeugdtrainer geworden.” Een welkome afleiding. “Ik was altijd al op de voetbal te vinden en zo ben je toch nog met het spelletje bezig.” Het mooiste daarvan? “Je krijgt spelers aan het begin van het seizoen binnen, helpt ze in hun ontwikkeling en ziet ze plezier hebben.” Een lange tijd samen met goede vriend Donny Klem. “Ooit komt er een dag dat we weer samen gaan werken. Dat is en blijft onze droom.” Misschien wel bij De Jonge Spartaan. “Een terugkeer daar, zou de cirkel wel rond maken. Ik ben nog jong, dus dat is mijn eerste doelstelling, voor de komende tien tot vijftien jaar. Mooi en realistisch.” Want gelukkig geniet hij nu, in een iets andere rol, nog net zo van het spelletje. “Het liefste sta je natuurlijk zelf op het veld, maar als je die jongens ziet groeien, kun je me niet gelukkiger maken!”
Klik op Melissant voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Melissant voor meer informatie over de club.
