Home Blog Pagina 25

‘Achteraf ben ik heel blij met mijn keuze’

VoetbalJournaal
-
0
‘Achteraf ben ik heel blij met mijn keuze’

Een trainerswissel, geen vaste positie en handhaving via de nacompetitie. Het eerste jaar in het shirt van derdeklasser Den Bommel verliep voor Erik Ruijgers allesbehalve zonder slag of stoot. Toch kijkt de inwoner van Rotterdam vol enthousiasme uit naar het nieuwe seizoen. “Achteraf ben ik heel blij met mijn keuze.”

Een keuze die Ruijgers (24) na al die jaren bij De Jonge Spartaan, moest maken voor zichzelf, vertelt hij. “Bij Spartaan hadden we veel goede spelers en ik wilde graag minuten maken. Dus moest ik naar een andere club, als ik voor mijn eigen ontwikkeling wilde gaan.” En die andere club, werd afgelopen zomer dus Den Bommel. Op een vrij uitzonderlijke manier. “Tijdens een bedrijventoernooi kwam ik een aantal jongens tegen die ik al kende en op die manier ben ik eigenlijk overgehaald.” Zonder spijt, lacht hij. “Het is voor mezelf een goede keuze geweest om hier te gaan voetballen.”

Lastige omstandigheden

En niet voor niks, legt Ruijgers uit. “Bij Spartaan had ik het ook altijd goed naar mijn zin, maar zat ik wel vaak op de bank. Dus ondanks dat ik daar met veel van mijn vrienden speelde, wilde ik bij Den Bommel graag weer mijn spelplezier terugvinden.” Met succes. “De derde klasse is een mooi niveau en we moeten het hier echt hebben van het collectief. Daar ga ik goed op. Dus wat dat betreft is het een goede match.” Desondanks, had Ruijgers in het begin wel even tijd nodig om te wennen. “Het eerste seizoen is toch altijd een beetje aftasten en aankijken. Maar gelukkig ging dat redelijk rap.” Ondanks de soms lastige omstandigheden. “We kregen te maken met een trainerswissel en ik heb op een hoop verschillende posities gespeeld. Van rechtsback en linksback, tot rechtsbuiten.” Kortom, weinig vastigheid dus. “Dat helpt, helemaal als je nieuw bent, allemaal natuurlijk niet echt mee.” Toch begonnen ze bij Den Bommel nog wel voortvarend aan het seizoen, memoreert Ruijgers. “Het begin was goed, maar daarna kwamen we in een dip. En die duurde eigenlijk te lang.” Met het vertrek van trainer Michel Visser tot gevolg. “Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, dus dat was wel even schakelen.” Met Dennis van Gils, die na zijn avontuur bij DBGC terugkeerde bij de club, vanaf de winterstop voor de groep, rechtte Den Bommel net op tijd de rug. “Gelukkig kwam, richting het einde van het seizoen, het teamgevoel steeds meer terug. Daar hebben we onderling ook veel gesprekken over gehad. We trokken elkaar echt mee in het ‘moeten’, anders was het gebeurd.”

Saamhorigheid

Want met een elfde plaats en slechts twee punten meer dan directe degradant VVC’68, liep het bijna nog verkeerd af. “Het spel werd de laatste wedstrijden beter en de echte drive kwam weer terug. Je zag dat het begon te leven in het team. Daardoor heb ik mezelf ook niet echt zorgen gemaakt om degradatie.” Via de nacompetitie, verzekerde Den Bommel zich uiteindelijk van nog een jaar derde klasse. “Ik denk dat er wel meer in had gezeten, maar achteraf kunnen we tevreden én trots zijn, dat we het hebben gehaald. Als je als dorpsclub in de derde klasse weet te blijven, heb je toch een voldaan gevoel.” Helemaal door de manier waarop. “De saamhorigheid in de groep… We deden alles voor elkaar in de nacompetitie.” Zaak om dat dit seizoen, meteen vanaf het begin te doen, vindt Ruijgers. “Het ontbrak af en toe ook aan een stukje scherpte, zowel voorin als achterin.” Toch ontbreekt het hem niet aan vertrouwen. “We hebben een ploeg met veel jonge gasten, waar we nog heel veel plezier aan gaan beleven. Juist daarom is het zo belangrijker dat we ons hebben weten te handhaven.” De lat, legt Ruijgers ditmaal dan ook wat hoger. “Persoonlijk zou ik graag wat meer naar boven kijken. We hebben er wat versterking bij gekregen en alle jongens hebben weer een jaar kunnen leren.” En dus, zo redeneert hij. “Ik denk dat onze groep kwalitatief goed genoeg is om boven in het rechterrijtje of onder in het linkerrijtje mee te kunnen doen.” Maar, zo voegt Ruijgers toe. “Dan moeten er wel meer automatismen in ons spel komen. Meer op elkaar ingespeeld raken, meer vastigheden en minder blessures.” Met hem als opkomende rechtsback. “Dat is wel mijn favoriete positie!” En gezien zijn kwaliteiten, waarschijnlijk ook zijn beste. “Explosief, krachtig in de duels en iemand met een goede voorzet.” Een voorzet waar ze bij Den Bommel, als het aan hem ligt, voorlopig nog wel even van kunnen genieten. “Ik heb hier echt wel mijn plek gevonden. De jongens die hier rondlopen, zijn inmiddels vrienden geworden. Daardoor voelt het als een warm bad. Zowel sportief als persoonlijk. Dus ik hoop hier nog wel een paar jaartjes door te gaan!”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.

VVAC kan verder bouwen in derde klasse

VVAC
-
0
VVAC kan verder bouwen in derde klasse

VVAC maakte er in het verleden regelmatig een gewoonte van om na een promotie snel weer de afzink te maken. In het afgelopen seizoen vond wat dat betreft een trendbreuk plaats: de Ottolandse brigade van trainer Pieter Lagendijk hield keurig stand in de derde klasse en kan – met een goede jeugdopleiding als basis – verder gaan bouwen aan een stevige basis om het niveau vast te kunnen houden.

OTTOLAND – De 6-2 nederlaag aan het einde van de rit bij DESK in Kaatsheuvel kon het goede gevoel van Lagendijk en zijn manschappen niet meer verstoren. Met glans was VVAC in het streven geslaagd om zich staande te houden in het jaar van de terugkeer in de derde klasse. De beloning: een mooie indeling in de derde klasse K in het seizoen 2025-2026 met Groot-Ammers, SV Meerkerk en Streefkerk als opponenten.

Lagendijk verlengde al in een vroeg stadium zijn contract en kan dus verder gaan op de ingeslagen weg op De Put. VVAC nam aan het einde van het seizoen afscheid van doelman Matthijs de Hoop en ploeggenoot Marck de Heer. Vooral voor De Hoop was het een bijzonder afscheid: hij verdedigde maar liefst twaal seizoenen het doel bij de Ottolanders. Marck de Heer blijft na zijn afscheid als speler wel betrokken bij het eerste team. Hij is inmiddels ingewerkt als leider. Die rol heeft hij overgenomen van Elard de Raad, die het voorzitterschap van Rick den Besten zal overnemen.

Jeugdopleiding

Binnen de jeugdopleiding van VVAC is er met ingang van het nieuwe seizoen wel een verandering. Hoofd jeugdopleiding Ger Klop kondigde eerder dit jaar zijn afscheid aan. ,,Helaas heb ik moeten besluiten om aan het einde van het seizoen te stoppen bij VVAC. Zelf vind ik het heel jammer, maar ik heb onverwachts een week in het ziekenhuis gelegen en daarom vind ik het niet verstandig om bij twee clubs actief te blijven.’’

Klop blijft wel verbonden aan Hardinxveld, waar hij  al wedstrijdanalyses voor he eerste elftal maakte. Bij die club zal hij dit seizoen op de dinsdag- en donderdagavond hoofdtrainer Maarten van Gastelen gaan ondersteunen bij de trainingen. Op zaterdag blijft hij de analyse van de komende tegenstander doen.

Bij de zoektocht naar een opvolger van Klop kwam VVAC uit bij Tristan Brouwer wordt als nieuwe ‘HJO’. Brouwer (55) is woonachtig in Schoonhoven en in het bezit van het diploma TCII. Afgelopen seizoen trainde hij geen team vanwege onregelmatig werk en om bij zijn zoon te kunnen gaan kijken, die bij Smitshoek (derde divisie) speelt. Hij was eerder trainer-coach bij Spirit en Schoonhoven en deed al eerder ervaring op als hoofd jeugdopleiding.

Klik op VVAC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVAC voor meer informatie over de club.

Sliedrecht: verwachtingen zijn hooggespannen

VoetbalJournaal
-
0
Sliedrecht: verwachtingen zijn hooggespannen
Sliedrecht slaagde erin om vorig seizoen op de valreep het vege lijf te redden en de status van tweedeklasser te behouden. De verwachtingen zijn hooggespannen voor het nieuwe seizoen 2025-2026, want dankzij de kwaliteitsinjectie in de selectie van trainer Sjoerd van der Waal zou het wel eens een mooi seizoen in de vertrouwde omgeving van 2F kunnen worden.

 

SLIEDRECHT – Groot was de opluchting toen Sliedrecht in extremis alle seinen op veilig zette in het afgelopen seizoen en daarmee zelfs een gang naar de nacompetitie kon vermijden. Eind goed, al goed na een jaar waarin het degradatiespook zich opnieuw veelvuldig (en meer dan menigeen lief was) liet zien op De Lockhorst. De 3-1 overwinning bij Dongen maakte in één klap een einde aan de knagende onzekerheid die de Sliedrechters maandenlang had gekweld.

Halverwege het seizoen leek het lot van Sliedrecht al bepaald en dreigde een duikeling naar de derde klasse. Maar de bedrukte stemming sloeg om in geruststellende gedachten dat de klus toch geklaard was en dat met een totaal gerenoveerde selectie na het zomerreces de blik naar boven gericht kan worden.

 

Terugkeer

Want Sliedrecht zal in het nieuwe seizoen een ander gezicht krijgen, zover lijkt duidelijk. In de overschrijvingsperiode veranderde er het een en ander. Mike van Kraaij (WNC), Jasper Sprong (Papendrecht), Fatih Ozbilek (GSC/ODS), Numan Oztürkoglu (GSC/ODS) en Patrick Zwart (Unitas zaterdag) verlieten de club. Daar tegenover stond de komst van Rick Stuy van den Herik (SteDoCo), Jesse Steegwijk (De Alblas), Damian van den Oever (Smitshoek), Justin Beemsterboer en Jessie Oostrum (beiden Sparta AV).

Voor oud-prof Rick Stuy van den Herik betekent het een terugkeer op het oude nest. Stuy van den Herik, nog niet zo lang geleden nog onder contract bij TOP Oss, stak zijn liefde voor zijn ouwe cluppie niet onder stoelen of banken en is blij om weer terug te zijn. Ook voor Justin Beemsterboer geldt dat hij weer terug is op bekend terrein. In 2021 streek hij namelijk al eerder in Sliedrecht, toen in het gezelschap van maatje Sven van der Net, neer.

Beemsterboer (op de foto tijdens zijn eerste termijn in Sliedrecht) maakte destijds de overstap van Papendrecht naar Sliedrecht. Dit keer verruilt hij de amateurs van Sparta, nadat hij in de jaren ervoor tot de selecties van ASWH (in Hendrik-Ido-Ambacht verdween hij al voordat het seizoen goed en wel was losgebarsten), Achilles Veen en Papendrecht.

 

Telefoontje

Papendrechter Beemsterboer, die voor zijn eerste Sliedrechtse avontuur Papendrecht verliet omdat hij meer mogelijkheden en ambitie bij de club uit het baggerdorp zag, werd ‘gelokt’ naar Sliedrecht door een telefoontje van technisch commissielid Dennis Verhoef met wie hij nog samenspeelde. Een telefoontje dat snel de interesse van de aanvaller wekte, die het reizen vanuit zijn woonplaats naar Rotterdam-Noord niet meer zo prettig vond. Sportief gezien was het ook geen fijn jaar, met een degradatie uit de eerste klasse – met tegenstanders als Nieuw-Lekkerland, Oranje Wit en Papendrecht, aan het einde van de rit. ,,Het is niet geworden wat ik er vooraf van gehoopt had’’, is het duidelijke commentaar van Beemsterboer, die blij is dat Jessie Oostrum ook met hem naar Sliedrecht is gekomen.

Op voorhand wrijft Justin Beemsterboer zich al in de handen over de mogelijkheden die hij straks in de competitie onder trainer Sjoerd van der Waal gaat krijgen. ,,Want met de komst van Jessie en mezelf en het feit dat Juhtlen Castillo is gebleven bij Sliedrecht hebben we straks veel scorend vermogen voorin lopen. Bovendien ken ik mijn trainer Sjoerd van der Waal al langere tijd en heb ik ook nog met zijn broer Coen samengespeeld.’’

Er is echter wel een complicerende factor: Beemsterboer heeft ook zijn hart verpand aan vissen. En dat kan nog wel eens in de knoop raken met voetbal. ,,In het najaar staat er weer een vistrip gepland, maar ik denk dat de trainer daar niet blij van wordt.’’ Sliedrecht maakt ook dit seizoen deel uit van de tweede klasse F, waar onder andere de Gorcumse clubs GJS en SVW de tegenstanders zijn.

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Businessclub bij Sliedrecht niet meer weg te denken

VoetbalJournaal
-
0
Businessclub bij Sliedrecht niet meer weg te denken

SLIEDRECHT – Binnen voetbalvereniging Sliedrecht, waar op organisatorisch – en accommodatiegebied volop speelt, is de businessclub een constante factor gebleken. Inmiddels bestaat het uit 85 ondernemers bestaande sponsorcollectief al vijftien jaar en hebben de ondernemers bijgedragen aan de realisatie van veel initiatieven en projecten binnen de vereniging.

In 2010 begon de businessclub van voetbalvereniging Sliedrecht aanvankelijk nog als losse stichting, maar inmiddels maakt zij onderdeel uit van de vereniging. ,,Maar wel op autonome basis’’, licht Vincent Bons (foto), vanaf het begin van de oprichting betrokken bij de businessclub, toe. ,,De leden van de club betalen lidmaatschap, de vereniging bepaalt uiteindelijk wat er met het geld gebeurt.’’

Bij verschillende clubs is het een mechanisme dat de door de businessclub verzamelde gelden vooral naar de hoofdmacht stromen. Bij Sliedrecht ligt dat duidelijk anders: ,,Wij zijn er voor het algemeen belang’’, wil Vincent Bons nog eens nadrukkelijk onderstrepen. Om maar wat voorbeelden te noemen: de businessclub schonk een zestal verrijdbare doelen voor het hoofdveld, een partytent van 12 bij 6 meter én vier robuuste terrastafels. Daarnaast zijn er 54 banken en 28 tafels geschonken met het oog op de Baggercup en het tentenkamp voor de pupillen. Maar ook de tien vlaggenmasten langs het hoofdveld op sportpark De Lockhorst en de vier vlaggenmasten bij de entree staan er dankzij de inspanningen van de businessclub, die ook de karakteristieke koelkasten in de kantine mogelijk maakte. En ook de vier complete sets reserveshirts (geel, groen, blauw en rood) voor de lagere seniorenteams en oudere juniorenteams komen op het conto van de businessclub.

De continuïteit van de businessclub, die niet meer weg te denken valt, in Sliedrecht lijkt ook voor de toekomst gewaarborgd. Bons, die al 45 jaar lid is van Sliedrecht en daarom ook de status van lid van verdienste heeft gekregen, ziet positieve ontwikkelingen. ,,Met Tim van Stek, Martijn Thijsse en Tom de Jong hebben we drie jonge gasten in de businessclub erbij gekregen. Zij brengen nieuwe energie en nieuwe ideeën. Door die jonge gasten zie ik de toekomst vol vertrouwen tegemoet.’’

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Michael Sloof: ‘We zaten er toch een beetje tegenaan te hikken’

de Jonge Spartaan
-
0
Michael Sloof: ‘We zaten er toch een beetje tegenaan te hikken’

Eindelijk! Zo voelde het afgelopen seizoen voor De Jonge Spartaan. Want nadat de derdeklasser de afgelopen jaren al een paar keer dicht bij promotie naar de tweede klasse was, slaagde de ploeg er onder leiding van Ben Mierop in om via de nacompetitie te promoveren. En dus overheerst bij Michael Sloof nog altijd het gevoel van trots. “We hebben geschiedenis geschreven!”

Geschiedenis waar ze in Middelharnis toch wel een beetje tegenaan zaten te hikken, is de 26-jarige Sloof eerlijk. “Als het een paar keer net niet lukt, voelt het nu toch wel een beetje als eindelijk… Helemaal omdat je merkte dat het echt leefde hier.” Met de aanstelling van Mierop, in het verleden onder meer als trainer werkzaam bij vierde divisionist Heerjansdam, onderstreepte De Jonge Spartaan afgelopen zomer de ambities. “Ben bracht nieuwe energie zowel binnen als buiten het veld en bouwde voort op het fundament van de laatste jaren. De promotie is vooral iets wat we als vereniging samen hebben bereikt.”

Leren winnen

Hetgeen uiteindelijk resulteerde in een tweede plaats achter kampioen DVV’09 en het winnen van de derde periode. Wat was volgens Sloof het grootste verschil, met de afgelopen jaren? “We zijn elkaars kwaliteiten nog beter gaan benutten en hebben als selectie tactisch grote stappen gezet. Door goed te kijken naar welke speelwijze het beste bij iedereen past.” Maar ook op fysiek vlak, zijn sprongen gemaakt. “De intensiteit op trainingen lag hoger dan voorheen, waardoor we het seizoen begonnen met flink wat blessures. Maar door jongens af en toe rust te geven, konden we uiteindelijk met een volledig fitte selectie aan de nacompetitie beginnen.” Echter niet alleen het individueel benaderen van spelers droeg daaraan bij, benadrukt de inwoner van Rotterdam. “Als team doen we er binnen én buiten het veld veel voor. Ben heeft ons daarnaast geholpen om een goede tactiek om te zetten in een duidelijk strijdplan. We zijn slimmer gaan spelen, hebben geleerd om momenten te herkennen en wedstrijden volwassen uit te spelen. Dat is misschien wel het grootste verschil: we zijn niet alleen beter gaan voetballen, we zijn echt gaan leren winnen.”

Kantelpunt

Tel daar een hecht teamgevoel bij op, en De Jonge Spartaan bleek afgelopen seizoen een opponent die lastig te verslaan was. Slechts vier keer, eenmaal minder dan kampioen DVV’09, ging de formatie van Mierop onderuit. Sloof, die al sinds zijn vierde bij de club speelt, heeft daar wel een verklaring voor. “We spelen eigenlijk al ons hele leven samen. Daardoor zijn we echt een soort vriendengroep. Dat merk je. Er zit routine, energie, vertrouwen, maar vooral ook plezier in. We weten precies wat we aan elkaar hebben.” Ook als ze een keer achterstaan, zoals eind maart, uit tegen VVC’68. “Toen kwamen we in de laatste tien minuten terug en wonnen we alsnog met 3-4, dat voelde voor ons écht als een kantelpunt. Daarna hadden we in de kantine allemaal het gevoel dat het wel eens iets moois kon gaan worden.” En zo geschiedde. “Het veldspel in de laatste weken was goed, dus we gingen met veel vertrouwen de nacompetitie in.” Alhoewel, begint Sloof te lachen. “Dat gevoel van de vorige nacompetities, waarin het steeds net niet lukte, zat toch een beetje in mijn achterhoofd. Als een soort vloek. Maar dit keer voelde het anders. We waren er klaar voor.”

Hoe het leeft

Gelukkig voor hem en heel De Jonge Spartaan, bleek dat zo te zijn. Mede door de verbeterde randzaken. “Maar ook de betrokkenheid binnen de vereniging is duidelijk gegroeid. Dat heeft zeker bijgedragen aan het succes.” Bleek ook tijdens de allesbeslissende finale, weet de aanvaller nog goed. “Dat is daar een mooi voorbeeld van. Die dag was heel bijzonder! Na het laatste fluitje, heb ik nog drie uur lang met kippenvel gelopen. Als je dan ziet hoeveel zo’n promotie met mensen doet…” Op iedere housewarming of tijdens ieder feestje, wordt het onderwerp dan ook al snel aangesneden, vertelt Sloof. ” Als speler heb je niet altijd door hoe het leeft. Dat maakt je wel trots.” Hoe kijkt hij verder persoonlijk terug op afgelopen seizoen? “Over het aantal goals, een stuk of tien, ben ik niet helemaal tevreden, maar qua spel en mijn ontwikkeling in het drukzetten wel.” Want vooral in dat laatste, moest Sloof een behoorlijke omslag maken. “Ik had eigenlijk geen andere keuze dan harder trainen en meer lopen. Gelukkig is dat beloond!” En niet alleen met promotie. “In balbezit ben ik belangrijk geweest door meer in het middenveld te komen, daar kijk ik positief op terug. En ik ben heel het seizoen fit gebleven. Dat is ook wel regelmatig anders geweest.”

Overtuigd

Zaak om dat, zeker in de tweede klasse, vol te blijven houden. “Ik verwacht dat we meer voetballende ploegen tegen ons zullen krijgen. Iets meer intensiteit, maar minder vaak de lang bal.” Juist dat, is iets waar Sloof naar uitkijkt. “Hopelijk gaan tegenstanders ons vaker onder druk zetten, zodat we zelf ook meer kunnen gaan voetballen.” De doelstelling is even helder als simpel. “Handhaven zonder nacompetitie.” Toch kijkt de spits met een schuin oog, stiekem al een beetje omhoog. “Dromen van nacompetitie of ergens een periode meesnoepen, lijkt me wel iets.” Al weet Sloof als geen ander, hoe groot de uitdaging wordt. “De intensiteit zal omhoog moeten en van achteruit, zullen we in een hoger tempo moeten gaan opbouwen. En ook de aanvallen in de laatste 30 meter, zullen directer moeten worden uitgespeeld.” Toch heeft de Rotterdammer er meer dan genoeg vertrouwen in. “Ik ben er heilig van overtuigd, dat we voor niemand onder hoeven te doen en dat we in die tweede klasse thuishoren.” Want tevreden, is Sloof niet zo snel. “Deze groep heeft voor mijn gevoel de potentie om nóg een stap te maken. Wie weet zit de eerste klasse er dan ook nog wel in?”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

De Alblas moet niveau lager wonden likken

Mark Grimmius
-
0
De Alblas moet niveau lager wonden likken

Onder impuls van interim-trainer Bert Buizert leek De Alblas zich weliswaar via een barrage in de nacompetitie alsnog het vege lijf te kunnen redden. Op de valreep ging het echter toch nog mis en duikelde de bespeler van sportpark Souburgh, waardoor de wonden gelikt moeten worden in de derde klasse.

 

OUD-ALBLAS – Prinsenland maakte op het terrein van eersteklasser Heinenoord een einde aan het verblijf van De Alblas in de tweede klasse door het beslissingsduel, de finale van de nacompetitie, in een 3-0 triomf te laten eindigen.

Een woelig seizoen, waarin trainer Maarten van Gastelen voortijdig het veld ruimde en Bert Buizert als tussenpaus voor de rest van het seizoen werd aangesteld, eindigde derhalve alsnog in mineurstemming. Ex-prof Buizert bracht met zijn no nonsens-mentaliteit het geloof in een goede afloop terug bij de spelersgroep die cruciale wedstrijden won om rechtstreekse degradatie af te wenden.

,,Maar we speelden op het belangrijkste moment onze slechtste wedstrijd van het seizoen, juist toen het erop aankwam’’, baalde Buizert van de anticlimax op Hoeksche Waardse bodem. ,,We hadden daarvoor zoveel finales moeten spelen die goed waren afgelopen.’’ Bovendien verloor De Alblas thuis geen enkele wedstrijd meer na de winterstop.

 

 

Pijnlijk werd door de degradatie ook het afscheid voor doelman Nick Schutte, die op die bewuste beslissende middag bij alle drie treffers van de opponent uit Dinteloord er niet goed uitzag. Zijn inmiddels voormalig medespeler Jeffrey Gelderblom zorgde echter voor de nuance. ,,We hebben het in de eerste helft van het seizoen laten liggen’’, stelde Gelderblom. ,,In de tweede helft van het seizoen hebben we wel als team gespeeld. Voor de club, maar vooral ook voor de jonge spelers in de selectie si deze degradatie vervelend want ik denk dat er in de tweede klasse meer wordt gevoetbald.’’

De Alblas is echter veroordeeld tot een verblijf in de derde klasse, waar ook de nodige bekende opponenten opduiken. Zoals het Dordtse EBOH, dat eveneens een afzink uit de tweede klasse maakte, Hardinxveld (dat de afgelopen jaren de pogingen om naar de tweede klasse te gaan zag stranden) en Drechtstreek. Andere ploegen die als tegenstander opdoemen zijn Spirit en nog twee andere Dordtse clubs, DFC en Wieldrecht.

 

In de cruciale fase van het afgelopen seizoen ontbrak de ervaren Bryan Jongeneel (foto), oud-speler van onder andere Kozakken Boys en SteDoCo. Nieuwe trainer Jerôme Ceton heeft de geroutineerde verdediger wel weer tot zijn beschikking. Dat geldt niet meer voor Luuk de Graag en Nick Schutte, die beiden naar Nieuw-Lekkerland zijn vertrokken terwijl Jesse Steegwijk (verkast naar Sliedrecht) en de gestopte Natanja de Haan ook weggevallen zijn. De Alblas begroette slechts één versterking: Dylan van Meerendonk kwam over van SVW.

Ceton is blij dat hij zijn routiniers Jongeneel en Gelderblom heeft zien blijven in de selectie. Daarnaast zin er verschillende jeugdspelers naar de selectie doorgestroomd, zodat er op Souburgh opnieuw een mooie mix op het veld staat. De nieuwe oefenmeester toonde zich tevreden met de indeling: ,,Gelukkig een competitie met veertien teams, hetgeen inhoudt dat we geen vrije zaterdagen hebben.’’

Klik op De Alblas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Alblas voor meer informatie over de club.

Bij een titel van Ameide viert het hele dorp mee

VoetbalJournaal
-
0
Bij een titel van Ameide viert het hele dorp mee

Een ontknoping in de strijd om het kampioenschap à la de eredivisie tussen PSV en Ajax, maar dan in de vierde klasse. De rivalen Ameide en SV Meerkerk voerden de spanning in hun krankzinnige titelrace tot het kookpunt op, met een geweldige climax op de slotdag. Waarbij ‘Termei’ het kampioenschap claimde en het gehele dorp de titel meevierde op sportpark Meihoven.

 

AMEIDE – Hoewel de voorbereiding op het nieuwe seizoen inmiddels in volle gang is en de blik in Ameide gericht is op wat komen gaat, haalt trainer Pieter van Zessen desgevraagd nog maar wat graag de beelden voor de geest van die unieke apotheose van het afgelopen seizoen.

,,Onbetwist de mooiste dag uit mijn trainerscarrière’’, steekt Van Zessen zijn gevoelens niet onder stoelen of banken. ,,En een prachtig slot van een geweldig seizoen. Het leefde zo enorm in het dorp, dat door het voetbal verbonden werd. Als je zag hoeveel mensen er stonden te kijken. Sommigen hadden tranen in hun ogen. En we hadden ook best wat ervaring in de ploeg. De jongens hebben werkelijk alles gegeven tot het einde en gedurende de tweede helft van het seizoen raakten we ook echt in een flow. Sommige spelers raakten in bloedvorm en we lieten ook nog eens goed voetbal zien. Maar dit was echt een teamprestatie, niet alleen van de eerste elf maar ook de spelers van twaalf tot en met vijftien in de selectie hebben we hard nodig gehad.’’

 

Misstap

SV Meerkerk en Ameide gaven elkaar geen duimbreed toe in hun krachtenverslindende en zenuwslopende titelrace. Op de voorlaatste speeldag maakten de kemphanen zelfs allebei een misstap, zodat het op de ultieme speeldag aankwam. Op die dag zette Ameide het eigen sportpark en heel dorp in vuur en vlam door met 3-0 van MVV’58 te winnen. Het 2-2 gelijkspel van SV Meerkerk tegen Peursum deed er niet meer toe: het kampioensfeest kende geen weerga meer bij ‘Termei’.

,,Waar we het kampioenschap uiteindelijk gewonnen hebben?’’, herhaalt Van Zessen de vraag. ,,Vlak voor de winterstop wonnen we in blessuretijd in Meteren bij MVV’58. Als we die verloren hadden was het gat met die ploeg en Meerkerk zeven punten geworden. Daardoor bleven we op dat moment meedoen. Na de winterstop was iedereen fit, we moesten keuzes maken en zijn gaan bouwen aan een serie met goede resultaten. Uit bij Meerkerk hadden we kunnen winnen, maar dat lukte net niet. En het zat ook mee, maar dat kwam ook omdat we bleven gaan. Als we een tegenslag hadden, dan rechtten we de rug. We hebben alleen van Vuren verloren op de voorlaatste speeldag, maar toen verloor Meerkerk bij Haaften. Dat was ook bijzonder. Over het geheel gezien denk ik wel dat we de terechte kampioen waren. We hebben de meeste goals gemaakt en bovendien thuis van Meerkerk, dat via de nacompetitie ook promoveerde, gewonnen. We hebben geschiedenis geschreven.’’

 

Aderlating

Maar dat deed Van Zessen ook persoonlijk. ,,Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat ik als speler en als trainer van Ameide kampioen ben geworden. Dat had nog nooit iemand gepresteerd, dus dat is ook hartstikke mooi om dat te mogen zeggen.’’

Boegbeeld Roel de Kruijk nam afscheid met een titel bij Ameide, dat nog meer belangrijke krachten kwijtraakte. Thijmen de Haan en René van Middelkoop maakten de overstap naar derdedivisionist SteDoCo en Kevin Kroeze koos ervoor om in een lager elftal te gaan spelen. ,,Voor ons is dat een aderlating, maar dat moeten andere jongens in gaan vullen. In de breedte zijn we iets minder geworden, maar in de oefencampagne zagen we al dat jongens op andere posities het goed invulden. We gaan ons er tegen wapenen, maar we gaan zeker niet veel anders doen en dan gaan we het wel ondervinden.’’

Van Zessen begint aan zijn derde seizoen als trainer van het eerste elftal van Ameide. Hiervoor deed hij drie jaar het tweede team. ,,Met de verdere toekomst ben ik nog niet bezig. We gaan het eerst een halfjaar aankijken en dan verneem ik ook wel wat de club wil. Ik heb het ontzettend naar mijn zin. Ik heb een enorm goede klik met de jongens en een fijne staf om mee te werken. Ik heb er heel veel zin. Dat het een stuk zwaarder zal worden dan vorig seizoen daar ben ik het mee eens, maar ook dat is ook weer een leerproces voor het team en voor mij.’’

 

(in kader)

Bezwaar baat niet: Ameide belandt in West I

Geen prachtige confrontaties met de streekgenoten SV Meerkerk, VVAC of Groot-Ammers maar ontmoetingen met clubs als Benschop, Elinkwijk, Jonathan en Odijk. Het kampioenschap en de promotie naar de derde klasse bracht Ameide niet de droomaffiches en de gehoopte kaskrakers, maar een plek in het district West I.

,,We hebben direct bezwaar aangetekend met als onderbouwing dat Ameide gezien de ligging en potentiële tegenstanders bij clubs als Meerkerk, Groot-Ammers en VVAC ingedeeld zou moeten worden’’, reageerde het bestuur van Ameide op de indeling. ,,Deze clubs uit Zuid 1 hebben hetzelfde karakter als Ameide en door het missen van deze derby’s missen we een deel van de voor een dorpsclub o zo belangrijke omzet. Dit bezwaar mocht echter niet baten en de KNVB heeft ons meegedeeld dat de indeling in de 3e klasse D gehandhaafd blijft.’’

Pieter van Zessen heeft zich erbij neergelegd. ,,We hebben het achter ons gelaten. Het is voor de club gewoon zonde en het is een zware indeling, maar we gaan er keihard tegenaan om handhaving af te kunnen dwingen.’’

Klik op VV Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ameide voor meer artikelen over de club.

‘Ammers’ gebruikt zomer voor verbouwing

VoetbalJournaal
-
0
‘Ammers’ gebruikt zomer voor verbouwing

Op sportief gebied beleefde de hoofdmacht van Groot-Ammers een rustig seizoen, waarbij keurig handhaving in de derde klasse werd afgedwongen. Maar in de periode tussen twee seizoenen was er buiten het veld meer reuring: ‘Ammers’ benutte de zomerperiode om de accommodatie een flinke facelift te geven.

GROOT-AMMERS – De bezoekers die niet wekelijks op sportpark Gelkenes komen, zullen even met de ogen knipperen als zij de volgende keer de thuisbasis van Groot-Ammers naderen. De derdeklasser heeft flink ingezet op verduurzaming en een metamorfose van het clubhuis, dat een geheel eigentijdse uitstraling zal krijgen.

Groot-Ammers zette breed in op de vernieuwing van de accommodatie en deelde de werkzaamheden in twee fases in. Al in mei van dit jaar werd begonnen met de eerste fase, waarbij aanpassing van de buitenkant werd opgepakt. Bij die werkzaamehden werden nieuwe kozijnen met HR++ glas geplaatst, kwam er een nieuw geïsoleerd dak, een warmtepompinstallatie en buffervaten en een batterijpakket en zonnepanelen. Daarnaast werd de gevel schoongespoten en deels opnieuw gevoegd.

Bij die werkzaamheden, die tot een duurzaam clubhuis moe(s)ten leiden, sloegen gespecialiseerde bedrijven en vrijwilligers de handen ineen. ,,Soms is het nodig om werk uit te besteden vanwege expertise of tijdsdruk, bijvoorbeeld omdat de BSO ook gebruikmaakt van het pand. We blijven echter altijd bouwen op de kracht van onze vrijwilligers’’, was de lezing van het bestuur.

Met het aanpakken van de buitenkant zijn de werkzaamheden echter allesbehalve afgerond. Via artist impressions heeft Groot-Ammers de leden al warmgemaakt voor de volgende onderdelen van de renovatie. Zo zal de entree een geheel ander uiterlijk krijgen.

Ook net buiten het clubgebouw vinden veranderingen plaats. Het terras krijgt een flinke upgrade, met picknicktafels en een gezellige loungehoek. Voor de echte supporters is aan de zijkant van het gebouw extra ruimte gecreëerd met een toeschouwersgedeelte. Iets lager staan extra bankjes op de planning en er komt een nieuwe trap en invalideopgang. En dan breekt fase twee aan, waarbij de binnenkant van de kantine een compleet nieuw uiterlijk krijgt. Als het seizoen na de zomervakantie volop draait hoopt Groot-Ammers genoeg fondsen op te halen om die fase gestalte te gaan geven.

Opgelucht

Op sportief vlak beleefde Groot-Ammers een prima seizoen. De club die nogal eens tussen derde en vierde klasse bewoog, bleef dit keer keurig in de derde klasse zitten. De beloning kwam bij de indeling voor het nieuwe seizoen: de geel-zwarte brigade kreeg een plekje toebedeeld in de derde klasse K met fraaie streekduels tegen VVAC en Streefkerk, met daarnaast ook ontmoetingen met SV Meerkerk, Schelluinen, Sleeuwijk en Woudrichem.

Trainer Bertus van Schaik gaf aan dat de poule-indeling in het Ooievaarsdorp met gejuich was ontvangen: ,,De jongens zijn in ieder geval opgelucht en hartstikke blij. Vorig jaar hadden wij, met Lekvogels, hetzelfde gevoel als Ameide nu heeft. De leukste wedstrijden speel je toch in de regio’’.

Waar clubs als Ameide en Hardinxveld in de wind werden gezet door de KNVB, daar werd het verzoek van Groot-Ammers gehonoreerd om in een overwegend streekgebonden poule uit te komen. En dat biedt op voorhand meteen kansen, zo schat Van Schaik in. ,,Ik hoop dat we sportief gezien een stapje te kunnen maken’’, liet hij optekenen. ,,Een periodetitel pakken zou mooi zijn.. Niet pas op het laatst ons veilig te spelen, is het eerste doel’’, aldus de keuzeheer die pas laat met zijn selectie aan de voorbereiding kon beginnen.

Klik hier voor meer artikelen over Groot Ammers.
Klik hier voor meer informatie over Groot Ammers.

Hardinxveld laakt indelingen van KNVB

VoetbalJournaal
-
0
Hardinxveld laakt indelingen van KNVB

Het jaarlijkse verwachtingsvolle moment van de indelingen voor het nieuwe seizoen draaide voor derdeklasser Hardinxveld uit op het effect van het aanzetten van een steenkoude douche. De Sluiswegclub vond zichzelf terug in een poule met clubs uit de regio Rotterdam, Dordrecht en De Alblas als enige Alblasserwaardse opponent. En dat stemde bepaald niet tot tevredenheid.

 

HARDINXVELD-GIESSENDAM – Vol ongeloof nam voorzitter Michel Helmink van Hardinxveld de indeling van het seizoen 2025-2026 tot zich. Nee, het was geen boze droom waarin hij was beland maar het was pure werkelijkheid: de hoofdmacht van Hardinxveld komt komend seizoen niet, zoals vorig jaar, uit tegen clubs uit de eigen regio. Geen ontmoeting met GDC, zoals op de foto van afgelopen seizoen te zien is, maar tien visites aan Rotterdam en de regio Dordrecht staan er ingeroosterd voor de komende maanden.

,,Wij gaan straks naar CKC en FC IJsselmonde. Ik heb eerst even gekeken waar die clubs spelen. Tien keer naar Dordrecht en Rotterdam. Als ik naar de landkaart kijk, horen wij in de derde klasse K met fijne clubs als VVAC, Meerkerk en Sleeuwijk’’, schamperde de preses, die de competitieleider(s) van de KNVB in Zeist laakte.

 

Opbrengst

Hardinxveld trok onmiddellijk aan de bel bij de voetbalbond, maar kreeg nul op rekest en louter standaardantwoorden op de vragen waarom de KNVB tot deze indeling was gekomen. Antwoorden die alleen maar olie op het vuur gooiden bij Helmink. ,, „Wij hoeven niemand uit te leggen dat regionale derby’s de kantineomzet meer dan ten goede komen. Een opbrengst die hard nodig is om als vereniging het hoofd boven water te kunnen houden.’’

Dat de KNVB aangaf dat het niet mogelijk is om alle clubs tevreden te stellen bij het maken van de indelingen wilde er bij Helmink niet in. Integendeel zelfs. „Wij voelen ons de laatste tijd vaker door onze bond genegeerd’’, stelt Helmink. „Bij een sterfgeval binnen onze Hardinxveld-familie kregen wij afgelopen seizoen geen toestemming om een wedstrijd uit te stellen. Richtlijnen en reglementen wegen op amateurniveau blijkbaar zwaarder dan enige vorm van empathie en fatsoen. En een jonge speler kreeg om dubieuze reden geen overschrijving naar onze club.’’

En dat doet Hardinxveld overwegen om zelf maatregelen te nemen. „De kans bestaat dat onze bestuurskamer bij thuiswedstrijden voortaan gesloten blijft. De bekende immer correcte ontvangst van tegenstanders en officials zal in dat geval niet meer plaatsvinden. Domweg omdat we er gewoon klaar mee zijn om niet gehoord te worden’’, is het relaas van Helmink. De eerste thuiswedstrijd voor Hardinxveld is op zaterdag 27 september, tegen De Alblas. Uitgerekend de club die ook in de Alblasserwaard vertoeft….

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

‘Het belangrijkste is plezier hebben in het spelletje’

VoetbalJournaal
-
0
‘Het belangrijkste is plezier hebben in het spelletje’

Kinderen meegeven wat hij zelf tijdens zijn carrière als profvoetballer heeft geleerd. Dat is wat Jeremy Cijntje met zijn eigen voetbalschool op de velden van FIOS wil gaan doen. Want nadat de oud-speler van onder meer Heracles Almelo en FC Dordrecht vanwege een blessure moest stoppen met voetballen, heeft hij nu een nieuwe passie gevonden. “Het belangrijkste is plezier hebben in het spelletje.”

Iets wat de 27-jarige Cijntje zelf, naar eigen zeggen altijd heeft gehad. “Ik weet wat voor blijdschap het mij heeft gebracht, dat wil ik die kinderen ook laten ervaren.” Toch, heeft hij meteen een kleine kanttekening. “Natuurlijk wil ik iedere speler die bij mij komt trainen graag meegeven wat ik heb geleerd in mijn carrière, maar ik kan niet beloven dat ze daadwerkelijk ook profvoetballer worden.” Toch gaat de oud-prof daar met Voetbalschool Cijntje, tijdens zijn trainingen alles aan doen. “Ik ga proberen mijn kennis te delen. Niet alleen wat betreft het voetballende gedeelte, maar ook het mentale stukje. Zodat ze plezier blijven houden in het spelletje.”

Enorm gemist

Want alleen dan, worden ze beter. “We gaan op zondagochtend, in groepsverband, trainen bij FIOS. Anderhalf uur lang en soms ook één op één.” Van conditie, tot techniek. “En we kunnen per speler ook dieper op zijn of haar positie ingaan.” Op het sportpark van vijfdeklasser FIOS dus. “Ik was op zoek naar een veld, en FIOS was de enige club die open was op zondag.” Na een goed gesprek, besloot Cijntje om in zee te gaan met de vereniging uit Achthuizen. Met tien aanmeldingen op zak, staan de eerste spelers al in de startblokken. “Mensen willen natuurlijk ook graag nog even kijken hoe alles in zijn werk gaat. Aan mij, om te zorgen voor goede mond-tot-mondreclame.” Aan zijn enthousiasme, zal het in ieder geval niet liggen. “Er wordt door profclubs over het algemeen niet heel veel gescout hier op het eiland, maar mijn doel is om iedere speler beter te maken.” Bewust, heeft Cijntje er dan ook voor gekozen om in groepsverband te trainen. “Dan leer je vanzelf om samen te werken.” Zijn nieuwe passie, heeft hij met het opstarten van zijn eigen voetbalschool dus helemaal gevonden. “Ongeveer anderhalf jaar geleden, heb ik vanwege een blessure afstand moeten doen van het voetbal. In die tijd, miste ik het enorm. Ik wist niet beter.” Dus kwam bij hem steeds vaker de vraag omhoog: “Moet ik niet weer iets gaan doen in het voetbal?” Via kennissen, kwam hij in Utrecht terecht. “Die hebben daar ook een voetbalschool, dus ging ik eens bij hen kijken.” En met succes. “Toen ik zag hoe die kinderen aan het genieten waren, kreeg ik meteen een glimlach op mijn gezicht.”

Progressie

De inwoner van Den Bommel had dan ook niet lang nodig om na te denken. “Waarom kunnen we dat ook niet hier doen?” Met de oprichting van Voetbalschool Cijntje tot gevolg. “In mijn carrière, heb ik natuurlijk de nodige trainers gehad. En ik was altijd al veel aan het praten met teamgenoten, om ze zoveel mogelijk te helpen. Nu wil ik dat die kinderen meegeven.” In de hoop spelers naar een hoger niveau te kunnen krijgen. “Als ik progressie en groei zie, is dat al een ‘win’. Dat is voor mij het mooiste.” Een mooie uitlaatklep, nu hij zelf niet meer op het veld kan staan. “Uiteindelijk is dat het leukste wat er is. Plezier hebben, je hoofd leegmaken, dat mis ik iedere dag nog steeds.” Het moment dat de doktoren zeiden dat hij moest stoppen met voetballen, herinnert Cijntje zich dan ook nog goed. “Ik gaf alles voor de voetbal, wilde het niet geloven. Zoiets is ook heel moeilijk om aan toe te geven.” Toch had hij, door kraakbeenschade, geen andere keuze. “Knieartrose zit helaas bij ons in de familie…” Desondanks, kijkt de aanvaller met een trots gevoel terug op zijn loopbaan. “Profvoetballer worden is niet voor iedereen weggelegd. Ik weet hoe mooi het kan zijn, om dat soort dingen allemaal mee te maken. Van spelen in De Kuip tot je debuut maken tegen Frenkie (de Jong).” Gelukkig kan hij als eigenaar van zijn eigen voetbalschool, nu alsnog zijn ei kwijt. “Als ik vroeger zelf de kans had gehad om op die manier extra aan mijn techniek te werken, had ik dat zeker weten gedaan!”

Klik op FIOS voor het laatste artikel van de club.

1...242526...1.413Pagina 25 van 1.413

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.