Home Blog Pagina 22

Smalle selectie breekt Vivoo op volgens Kaylan Timmermans

HUIJBERGEN – Hij maakt al acht seizoen deel uit van de hoofdmacht bij v.v. Vivoo uit Huijbergen, al miste hij door verschillende zware blessures zo’n drie jaar. En dat terwijl voor de blauwhemden elke selectiespeler het verschil kan maken tussen aan- of afhaken als het gaat om punten en prijzen.

“In mijn eerste seizoen dat ik vanuit Meto was overgestapt naar Vivoo raakte ik zwaar geblesseerd in een uitwedstrijd tegen Graauw. Daar kreeg ik een vliegende tackle te verwerken en brak mijn enkel. Dat heeft me in totaal een jaar gekost. Verder heb ik nog wat spierblessures, een liesbreuk en een enkeloperatie gehad. Dus ik ben blij dat ik inmiddels qua blessures nu redelijk gespaard blijf en wekelijks mijn inbreng kan hebben.”

Timmermans woont in Hoogerheide waar hij als vierde generatie nu werkzaam is in het familiebedrijf. Zijn hele jeugd speelde hij, op een seizoen Halsteren na, bij de tricolores in zijn woonplaats.  “Daar heb ik met Ronald Broos, onze huidige trainer, ook nog in het eerste gespeeld. Toch besloot ik om met nog twee vrienden om naar Vivoo te vertrekken waar het dus in mijn eerste seizoen al flink mis ging. Daarna ben ik nog een seizoen bij Grenswachters geweest maar helaas ook weinig gespeeld. Uiteindelijk toch teruggekeerd bij Vivoo en dat bevalt prima.”

De vrienden zijn inmiddels gestopt, maar de middenvelder/aanvaller speelt bij Vivoo nu dus weer wekelijks in het eerste elftal. “In het verleden ben ik al zo vaak geblesseerd geweest en ook dit seizoen heb ik de eerste zes duels gemist door blessures. Daarom hoop ik de komende jaren nog zoveel mogelijk speelminuten te maken.   We hebben bovendien prachtige nieuwe velden terwijl de rest van de accommodatie ook volop wordt vernieuwd. Dat ziet er straks echt mooi uit en kunnen ze nog jaren mee vooruit.

Momenteel bezet Vivoo in de 5e Klasse A een vijfde plek met uitzicht op een ‘podiumplek, maar daar had bij een fittere en bredere selectie in de ogen van de buitenspeler zeker meer in kunnen zitten. “We hebben wekelijks maar veertien man en soms zelfs minder. Dan moet de trainer meedoen of jeugdspelers als wissel mee. Dat breekt ons een beetje op. Als iedereen fit is dan ben ik er van overtuigd dat we een ploeg hebben die van iedereen kan winnen. Maar het spelersgebrek is voor de club de voornaamste reden om in het nieuwe seizoen naar het zaterdagvoetbal over te stappen. Ook in de hoop dat er meer jongens beschikbaar komen.”

Het zorgt ervoor dat de ploeg nu feitelijk in het restant nergens meer om spelen dan om de sportieve eer. “Klopt, we stromen in de vijfde klasse in, dus nu rest ons alleen nog om te proberen zo positief mogelijk het seizoen af te sluiten en zoveel mogelijk wedstrijden nog te winnen en op een mooie manier het zondagvoetbal kunnen verlaten. Ik speel sinds de winterstop in de spits en dat gaat lekker. Ik heb er sindsdien al zes gemaakt en hoop dat nog even vol te houden. Als ik tot het eind van de competitie elke week een goaltje kan meepikken dan kan ik tevreden zijn.”

Klik hier voor meer informatie over Vivoo
Klik hier voor meer artikelen over Vivoo

DE VIRGIL VAN DIJK VAN UNITAS

Jan de Wit (71) is de motor achter het walking football bij GVV Unitas. Als voetballer leek hij naar eigen zeggen op de huidige aanvoerder van Oranje: Virgil van Dijk. Er was alleen één verschil. Daarover later meer. Nu op oudere leeftijd is het walking football onderdeel van Jan zijn sociale leven.

Bij walking football is het, zoals de naam van de sport al weggeeft, de bedoeling om voetbal te spelen maar dan op wandel tempo. Bij Unitas kan het er nog wel eens fanatiek aan toe gaan. Zo fanatiek dat er niet meer gewandeld, maar gerend wordt. “Sommigen kunnen zich niet inhouden” vertelt Jan. “Laatst kwam er iemand zo hard in dat m’n bril van m’n neus viel en ik een tand door m’n lip had. Ik moet eerlijk bekennen dat er soms mannen zijn die toch gaan dribbelen of rennen. Maar over het algemeen zijn wij wel rustig hoor. Als we toernooitjes spelen, spelen we bijvoorbeeld tegen teams van Utrecht, Feyenoord en PSV. Daar gaat het er nog veel fanatieker aan toe en wordt er ook heel veel gesmokkeld. Laatst speelden we tegen de gebroeders Pattinama, die konden er wat van. Wij zijn minder fanatiek. Door dat fanatisme wat in onze ogen soms te ver gaat, gaan we bijvoorbeeld niet meer naar het toernooi in Den Bosch, maar kiezen we de toernooitjes uit.”

Af en toe speelt het walking football team van Unitas dus toernooien, maar op wekelijkse basis spelen Jan en zijn leeftijdsgenoten een onderlinge wedstrijd. In totaal heeft Unitas veertien tot zestien mannen die meedoen aan het walking football. “Elke week spelen we een zes tegen zes wedstrijdje. Dat doen we onderling. Er zijn natuurlijk wel eens mensen die niet kunnen, maar twaalf halen we altijd wel. Helaas is het ook zo dat op onze leeftijd ons af en toe ook wel eens iemand ontvalt door ziekte of overlijden.”

Het belangrijkste van het walking football is niet hoeveel goals er in worden geschoten of wie de mooiste actie heeft, nee het is de sociale component waardoor de mannen elke week weer bij elkaar komen. Jan vertelt over zijn zwager Henk Bogaard die in Lexmond woont. Elke week fietst Henk een uur naar Unitas om even te voetballen met de mannen die hij inmiddels vrienden kan noemen. “Er zijn maar drie of vier mensen die echt van Unitas komen. We zijn allemaal voetballers geweest en de derde helft is net zo heilig als dat hij vroeger was. Voordat we gaan voetballen drinken we meestal een koffietje met z’n allen en eten we een koek. Na het voetballen blijven de meesten ook nog even hangen. Soms gaan we ook uiteten met de groep naar bijvoorbeeld de chinees. Nu is er één man die heeft een TIA gehad. We halen hem dan op van huis en brengen hem naderhand weer terug. Het is voor iedereen mooi dat we dit nog kunnen doen. En laat het duidelijk zijn dat iedereen dit leest zich bij ons kan aanmelden.”

De derde helft waar Jan het eerder over had is voor hem eigenlijk altijd al het belangrijkste geweest in het voetbal. Zo richtte hij ooit een vereniging op onder de naam GSV, languit: Gezelligheid Staat Voorop. “Ik kom zelf oorspronkelijk uit Gorinchem maar heb 43 jaar in Dordrecht gewoond. In 1984 heb ik daar die club opgericht. We speelden op het aller aller laagste niveau en zelfs in die klasse stonden we ook nog eens helemaal onderaan. Maar het ging dus meer om de gezelligheid. Als voetballer stond ik libero (laatste man) en ik leek een beetje op Virgil van Dijk. Ik stond te zwaaien en te commanderen. Het enige verschil is dat ik niet kon voetballen.”

Klik op GVV Unitas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV Unitas voor meer informatie over de club.

Verslag: Victoria’04 – Excelsior’20

Gedurende de eerste helft moest Victoria’04 alle zeilen bijzetten om tegenstand te bieden aan het aanvallende spel van Excelsior’20. De Vlaardingse aanval kon  spaarzaam bediend worden of werd vroegtijdig een halt toegeroepen. Aan de overzijde moest Victoria’04 vol aan de bak om het aandringende Excelsior’20 van dadendrang af te houden. De Schiedamse bezoekers dachten vlak voor de rust de score te openen middels een strafschop. De kalktrap werd echter feilloos gestopt door doelman Colin Kraaijbeek.

Na de pauze werden de rollen omgedraaid. Victoria’04 kwam naar mate de wedstrijd vorderde steeds beter aan aanvallen toe, want kreeg meer vat op het spel van Excelsior’20.  Het spel golfde over en weer en het was wachten op een treffer. Enigszins verrassend kwam de thuisclub na een uur spelen op voorsprong. Een hoge voorzet van Jur de Visser belandde in het strafschopgebied van de bezoekers en bereikte de hoog opspringende Jelle Blankestijn, die koppend fraai afrondde: 1-0. Excelsior’20 was nauwelijks bekomen van deze tegentreffer of Roy Meerten verdubbelde bijna de voorsprong voor Victoria’04. Zijn lage schot eindigde echter op de paal.

In de zeer spannende slotfase zocht Excelsior’20 keer op keer de aanval, maar liep zich telkens vast in de Vlaardingse verdediging of trof in de uitblinkende doelman Colin Kraaijbeek een niet te nemen horde. Victoria’04 legde het accent op het verdedigen van de voorsprong om zodoende zich veilig te spelen zonder degradatiezorgen. Met nog twee wedstrijden te spelen en door de resultaten van de overige teams bestaat zelfs uitzicht op de derde periode.

Selectie Victoria’04:
Colin Kraaijbeek, Nick Rutten, Jur de Visser (65: Sonny Assenberg), Bob Planken, Roy Meerten (65: Colin Pleijsier), Ronaldo Lindeborg (85: Wesley van Doorn), Björn Verschoor, Kynan Bruce, Oscar Knecht, Nailey Girigorie (80: Raphael van Doorn), Jelle Blankestijn.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Zoveel mogelijk speelminuten maken is doel voor Danny

BERGEN OP ZOOM – Zoveel mogelijk spelen, dat is het doel voor Danny van Bemmel bij De Markiezaten. De achttienjarige is bezig aan zijn tweede seizoen bij de hoofdmacht van de zaterdag vierdeklasser. Daarin moet hij samen met zijn ploegmaats nog vol aan de bak om ook komend seizoen vierdeklasser te blijven

“Op mijn vijftiende ben ik bij FC Bergen gedebuteerd en heb dat seizoen een aantal invalbeurten gehad. Daarna ging dat stapje voor stapje beter en sinds 2023 maak ik deel uit van De Markiezaten en dat gaat niet onaardig als ik naar mezelf kijk. Als ploeg hebben we het heel lastig omdat er een aantal jonge gasten in de selectie zitten. Vanuit de jeugd instromen bij de senioren is toch best een flinke stap, qua fysiek en handelingssnelheid bijvoorbeeld. Er komt bij de senioren toch wel wat extra’s bij kijken.”

Van Bemmel, die zowel op meerdere plekken in de aanval, middenveld en achterhoede kan spelen, kreeg dit seizoen onder meer ook te maken met een trainerswisseling. Nadat Patrick Arnouts stopte kwamen Rien Luysterburg en Joffrey Hoetelmans voor de spelersgroep te staan. “En dat is wel goed geweest. Er is duidelijkheid en het voetbalplezier is zichtbaar weer toegenomen. Dat is wel heel fijn moet ik zeggen, zeker voor een jonge speler zoals ik.”

In de selectie is hij een van de jongsten, maar dat ziet hij zeker niet als een nadeel. “Ik word heel goed opgevangen, word goed gecoacht en voel me echt ook wel geaccepteerd. Het is een heel leuke en ook best hechte spelersgroep. We willen heel graag en proberen ook elke week er het maximale wel uit te halen, maar op cruciale momenten missen we net wat ervaring of slimmigheid. Toch zie je na de winterstop wel duidelijke groei in de prestaties van het elftal. Het zit onderin heel dicht bij elkaar allemaal en dat maakt dat je jezelf eigenlijk geen misstap kan veroorloven wil je in die vierde klasse blijven.”

Lijfsbehoud is het enige wat voor Van Bemmel en De Markiezaten eigenlijk nu nog telt en waar op trainingen naartoe wordt gewerkt. “Dat is het doel voor ons inderdaad. We hebben nog een lastig programma af te werken maar ik heb wel goede hoop dat we aan de goede kant van de streep terecht gaan komen.”

Op welke positie de Cios-student daarvoor zijn bijdrage moet leveren dat zal hem om het even zijn. “Zoveel mogelijk spelen dat is het allerbelangrijkste. Ik ben een harde werker en wil op die manier mijn inbreng hebben. Ik heb al in de voorhoede gespeeld, maar kan ook aan de zijkant van het middenveld of in de verdediging spelen. De vorige trainer gebruikte me als wingback, wat een fijne plek was. Ik kon heerlijk mee aanvallen en mijn energie kwijt.”

Afhankelijk van de beschikbare spelers kiest de trainer waar Van Bemmel speelt. “Als iedereen er is dan sta ik vaak voorin en dat bevalt ook goed. De buitenpositie vind ik wel het leukste om te spelen als ik heel eerlijk ben. Acties maken, voorzetten geven of proberen zelf te schieten daar geniet ik wel van. Hopelijk kan ik op die manier in het restant nog van waarde zijn. Als we de nacompetitie zouden kunnen ontlopen dan zou dat mooi zijn, maar dan moeten we wel met z’n allen vol aan de bak.”

Klik op v.v. De Markiezaten voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. De Markiezaten voor meer informatie over de club.

“Onze presentatiegids is de mooiste in het amateurvoetbal”

“Ik denk dat de presentatiegidsen die wij maken de mooiste zijn in heel het amateurvoetbal in Nederland,” aldus Patricia Versluis. Patricia ademt voetbal en dat begint bij haar eigen club Meerkerk, waar ze als twaalfjarige haar eerste stappen op het veld zette. Inmiddels zet ze zich op andere manieren in voor de club, van sponsorwerving tot het ontwerpen van de presentatiegids. Ook bij de KNVB vervult ze een belangrijke rol als teammanager van de Onder 15.

Ooit stond Patricia zelf op het veld bij Meerkerk. “Ik begon op mijn twaalfde te voetballen bij Meerkerk. Eerst deed ik mee bij de jongens en na een jaar, op mijn dertiende, ging ik samen met een vriendin bij de dames spelen. Dat was niet per se omdat ik zo goed was, maar ze kwamen speelsters tekort. Ik ben toen hartstikke warm ontvangen door die meiden en vrouwen. Tot mijn 26e heb ik bij Meerkerk en in 2014 nog één seizoen bij SV Noordeloos gevoetbald. Maar dat bleef bij één seizoen… de spierpijn haalde me in! Wat dat betreft, ben ik iets te vroeg geboren. In die tijd was er maar één elftal en dat betekende twee keer per week trainen en op zaterdagochtend wedstrijden. Ik was toen al toe aan de huidige 30+ competitie (7×7) op vrijdagavond. En nu dat team er is, heb ik inmiddels zoveel hobby’s dat ik daar geen tijd voor heb.”

Patricia stopte dan wel met voetballen, maar haar betrokkenheid bij Meerkerk stopte niet. Zo is ze voorzitter van de sponsorcommissie. “Zo’n twaalf jaar geleden heeft de sponsorcommissie een nieuw elan gekregen. Lex Vonk, Otto Ouwerkerk en Ad Verhoef hebben de sponsoring professioneler gemaakt door sponsorpakketten te introduceren. Zo wordt het voor bedrijven gemakkelijker en overzichtelijker om te sponsoren. Om de bedrijven die ons helpen te bedanken organiseren we één keer per jaar een sponsoravond. Afgelopen keer kwamen daar 125 sponsors op af. En dat op een woensdagavond. We proberen dan wat terug te doen door een leuke avond neer te zetten. De laatste keer kwamen Dick Advocaat en Cor Pot langs en presenteerde Jan-Dirk Stouten de avond.”

Op een dag kwam Ad Verhoef naar Patricia toe met een magazine in zijn hand. “Hij vond het tijd dat we een presentatiegids zouden uitbrengen en had een voorbeeld in zijn hand hoe het eruit kon komen te zien. Voor mijn werk ben ik grafisch vormgever, dus het maken van de presentatiegids is iets wat ik goed kan. We hebben een redactie samengesteld met Anja Sprong, tekstschrijvers Theo Sprong, Bram en Ab vd Wal en de foto’s worden gemaakt door fotograaf Ferry Verheij. Door mijn werk bij de KNVB heb ik al heel veel presentatiegidsen van voetbalclubs gezien, maar ik kan toch wel zeggen dat die van ons de mooiste in het hele amateurvoetbal zijn. Het is fijn dat we als redactie alle vrijheid krijgen om een mooie gids te maken. Eén keer per jaar komt onze glossy uit, dan wordt hij door heel het dorp huis aan huis bezorgd en uiteraard bij al onze sponsors. Daar ben ik trots op.”

Naast haar activiteiten bij Meerkerk is Patricia ook nog actief voor de KNVB. “Ik ben teammanager van de Oranje meiden Onder 15. Inmiddels doe ik dat vijftien jaar. De Onder 15 is het eerste stapje naar Oranje. Daarvoor kun je als speelster alleen in regionale selecties van de KNVB uitkomen. We komen een aantal keer per jaar bij elkaar en spelen vijf à zes interlands. Het is mooi om hun ontwikkeling van dichtbij mee te mogen maken. Je bent met de beste meiden van Nederland bezig. Ik ben teammanager en tussen de trainers en hoge verwachtingen ook een aanspreekpunt voor de meiden.”

klik op SV Meerkerk voor de laatste artikelen over de club.
klik op SV Meerkerk voor meer informatie over de club.

Derrik Vinjé gaat ook na schedelbreuk de duels niet uit de weg

DINTELOORD – Hij had eind november 2024 net met een prachtig doelpunt een bijdrage geleverd aan de 4-2 overwinning van vv Prinsenland in de topper tegen DVV’09. Na afloop had Derrik Vinjé wel hoofdpijn na een kopduel eerder in de wedstrijd. Hij voelde zich niet lekker en ging naar toilet. Daar ging het licht uit en werd hij wakker in de ambulance. Vinjé had een schedelbreuk en hersenschudding opgelopen.

“Dat was echt wel schrikken maar vooral voor mijn teamgenoten. Zelf heb ik er verder weinig van meegekregen gelukkig. Teamgenoten die me naar toilet zagen gaan vertrouwden het niet en toen ik niet reageerde hebben ze de deur opengebroken. Direct hebben ze de ambulance gebeld en daar kwam ik weer bij. Gelukkig is het achteraf allemaal redelijk meegevallen.”

Een tegenstander had in het duel ongelukkig tegen de slaap van Vinjé gekopt. “Ik ben behandeld, heb nog wat ballen weggekopt, gejuicht met iedereen en na afloop nog een interview gegeven. Ik had wel koppijn maar dacht dat het wel zou wegtrekken. Dat gebeurde dus niet. Met de ambulance werd ik naar het Erasmus MC gebracht in Rotterdam. Een hersenscan wees uit dat rond de slaap mijn schedel gebroken was, net als mijn jukbeen dat naar binnen stond. Een operatie volgde en zes tot twaalf weken mocht ik geen wedstrijden spelen. Echt verschrikkelijk, want voetballen is voor mij echt een uitlaatklep.”

Vinjé speelde in het verleden voor RKSV Divo en sinds de fusie maakt hij onafgebroken deel uit van de eerste selectie bij Prinsenland. Hij knokte zich direct in de basis en is er nooit meer uit verdwenen. Tot hij die blessure opliep. Maar inmiddels is hij weer terug en speelt met een speciale hoofdband zijn wedstrijden bij de derdeklasser. “Heerlijk is het om weer op het veld te staan, mijn energie kwijt te kunnen en een sportieve inbreng te kunnen hebben. Die band geeft me veel zekerheid en vertrouwen dus die gaat voorlopig ook niet meer af. Alleen met aanvallend koppen is het lastig, al heb ik nu een prima excuus als ik een kans nu naast kop hahaha.”

De multifunctionele clubvoetballer kan zowel voorin, op het middenveld en in de verdediging uit de voeten. De voorkeur gaat naar een aanvallende rol, maar dit seizoen is hij vooral linksback. “Daar krijg ik van de trainer wel de vrijheid om aan te vallen en voor het doel te komen. Elke week in de basis staan is voor mij het belangrijkste, op welke positie dat dan is maakt me niet echt veel uit. Ik wil wekelijks proberen er het maximale uit te halen. We kunnen in mijn ogen op dit niveau zéker meedoen voor de prijzen, spelen al jaren nacompetitie maar het is tot nu toe nooit gelukt te promoveren helaas.”

Met Prinsenland hoopt de verdediger ook dit seizoen tot het eind te kunnen strijden voor promotie naar de tweede klasse. “Dat is wel het doel wat we met elkaar hebben afgesproken. Maar we hebben na de winter wel al onnodig veel punten laten liggen. We krijgen voldoende kansen, alleen schort het als elftal aan de afwerking en dat is doodzonde. Ik baal er wel van dat we onze goede reeks voor de winter geen vervolg hebben weten te geven. Ooit een keertje kampioen worden met Prinsenland lijkt me heel gaaf, maar dat zit er dit seizoen zeker niet in. Daarom moeten we proberen om met z’n allen voor promotie te knokken. Daar gaan we in elk geval alles aan doen in de resterende wedstrijden.”

Klik op vv Prinsenland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Prinsenland voor meer informatie over de club.

VV Rietmolen wint de Wedstrijd van je Leven!

Tijdens de uitzending van De Eretribune kwam vanavond het verlossende woord: VV Rietmolen – Heren 1 wordt dé tegenstander van FC de Rebellen tijdens de Wedstrijd van je Leven! Op vrijdag 30 mei barst het spektakel los op hun eigen complex in het Gelderse Rietmolen.

Meer dan 1500 teams meldden zich sinds 28 maart aan op wedstrijdvanjeleven.nl om kans te maken op deze unieke ervaring. De jury keek de afgelopen tijd niet alleen naar het aantal stemmen, maar ook naar de meest originele, gekke, en creatieve acties die teams bedachten om stemmen te werven. Er zijn een hoop unieke acties de revue gepasseerd, waaronder oproepen van bekende Nederlanders, inzet van Burgemeesters en hilarische sketches van verschillende teams.

Recordaantal
Alle teams verzamelden de afgelopen weken een recordaantal stemmen van bijna 60.000. En hoewel Rolder Boys – Heren 4 en Vitesse’08 – Heren 4 de laatste week nog gedegen concurrentie waren voor de heren uit Rietmolen, zijn zij uiteindelijk de terechte winnaar. Door hun ludieke acties wist het team maar liefst 9.600 stemmen te verzamelen. Nooit eerder lukte het een team zo veel stemmen te bemachtigen voor de Wedstrijd van je Leven.

FC de Rebellen
Nu wacht de ultieme beloning: een onvergetelijke wedstrijd tegen de oud-profs van FC de Rebellen. Dit team onder leiding van coach Theo Janssen bestaat onder anderen uit ex-profs Andy van der Meijde, Bram van Polen, Tom Beugelsdijk en Stefanie van der Gragt. Bas Nijhuis is de scheidsrechter van dienst.

De Wedstrijd van je Leven op ESPN
De wedstrijd wordt op vrijdag 30 mei op Eredivisieniveau in beeld gebracht en is vanaf 19:00 uur live te volgen op ESPN, inclusief voor- en nabeschouwing met Aletha Leidelmeijer, interviews door Hans Kraay jr. en wedstrijdcommentaar van Koert Westerman.

Bron: ESPN

Zussen De Groot nauw verbonden aan Heukelum

Familie De Groot is een prominente familie binnen v.v. Heukelum. Zo was Arie de Groot ooit de spits van Heukelum 1. Zijn zoon Fred de Groot zit momenteel in de technische commissie, maar was in het verleden ook speler, trainer en voorzitter van de club. Voor zijn inzet kreeg hij vorig jaar de titel Lid van Verdienste. De dochters van Fred, Sigrid en Maureen, lopen ook al sinds kleins af aan rond op de club. De twee speelden als tieners samen in het eerste dameselftal. Nu spelen ze in het combinatieteam van Heukelum, Unitas en GJS. Daarnaast zijn ze beiden betrokken bij de club; Sigrid als bestuurslid Evenementen & Activiteiten en Maureen als lid van de activiteiten- en kantinecommissie.

Sigrid en Maureen voetballen al sinds kleins af aan bij Heukelum. Al vroeg waren de meiden genoodzaakt om door te stromen naar het eerste elftal. Sigrid deed dat op haar vijftiende en Maureen ging bij het eerste voetballen op haar veertiende. Maureen: “Inmiddels is er geen vrouwenelftal meer bij Heukelum. Nu spelen we in een gecombineerd elftal met meiden van Unitas en GJS. De samenwerking is goed. We hebben het gezellig met elkaar, hebben allemaal nieuwe meiden leren kennen en doen ook buiten de wedstrijden om een drankje met elkaar. Toch vind ik het jammer voor het vrouwenvoetbal in het algemeen dat deze samenwerking tussen de clubs nodig is. Maar goed, het is de enige oplossing. Waar het vrouwenvoetbal een tijdje in de lift zat, lijkt dit de laatste jaren steeds meer af te nemen. Er zijn gewoon te weinig meiden bij Heukelum om een volledig elftal te kunnen neerzetten. ”

De zussen zijn naast het voetballen actief betrokken bij de club als vrijwilliger. Momenteel zitten Sigrid en Maureen in de activiteitencommissie. Sigrid: “De ene keer is er meer te regelen, dan de andere keer. Aan het begin van het seizoen maken we een planning voor het hele seizoen, waarbij we de activiteiten proberen te verspreiden. We werken vervolgens van activiteit naar activiteit en proberen voor een ieder wat wils te organiseren. Zo hadden we afgelopen jaar in november bijvoorbeeld een Tropical Party. Op die manier probeerden we met het slechte weer de zomer een beetje terug naar de kantine te halen. Het is dan erg leuk om te zien dat iedereen van de club leuk meedoet door zomerkleding aan te trekken, om er zo met zijn allen een geslaagde avond van te maken.”

De Groot is een naam die diepgeworteld zit bij Heukelum. In een ver verleden was Arie de Groot, de opa van Sigrid en Maureen, de spits van Heukelum. Sigrid: “Wij horen van iedereen dat hij erg goed kon voetballen, maar helaas werden er toen nog geen video’s gemaakt, waardoor wij dit zelf nooit hebben kunnen zien. Daarnaast is onze vader (red. Fred de Groot) ook al jaren actief bezig voor de club, waardoor hij vorig seizoen de titel Lid van Verdienste heeft gekregen. Dat is voor ons natuurlijk ook iets om trots op te zijn. In het seizoen 2021/22 werden wij kampioen met Heukelum VR1. Onze vader was op dat moment onze trainer, dus dat was niet alleen voor Maureen en mij, maar voor ons drieën een fantastisch moment. Bijzonder om dat met zijn drieën mee te mogen maken.”

Maureen: “We speelden de kampioenswedstrijd dat seizoen tegen HSSC. Dat was altijd al een flinke strijd, maar nu natuurlijk nog een tikkeltje extra. Als zij tegen ons gelijk zouden spelen of zouden winnen, dan hadden zij de beste papieren om kampioen te worden. Als wij zouden winnen, dan pakten wij, met nog één wedstrijd te gaan, de koppositie over. De wedstrijd begon al heel leuk, doordat er vuurwerk en rookpotten in de clubkleuren werden afgestoken. Een extra motivatie om te winnen. We waren beter, maar kwamen toch 0-1 achter. Op een gegeven moment stond het 2-2 en kregen wij een penalty, maar deze werd gemist. Ik zakte door de grond, maar kort voor tijd maakten we gelukkig alsnog de 3-2. De ontlading was groot, het werd meteen één groot gekkenhuis toen er allemaal jongens en meisjes het veld op kwamen rennen nadat de scheidsrechter affloot.”

Klik hier voor meer informatie over vv Heukelum
Klik hier voor meer artikelen over vv Heukelum

Seizoen voor Stijn Prop en WVV’67 draait nu om handhaven

WOENSDRECHT – Het ene seizoen is het duidelijk het andere niet. Het is zonder meer van toepassing op het seizoen dat WVV’67 en Stijn Prop beleven in de 4e Klasse A van het zondagvoetbal. Waar vorig jaar de ploeg derde werd en een periodetitel pakte, daar is het nu vooral knokken voor lijfsbehoud.

“Daar hadden we vooraf niet direct op gerekend. Het zit dit seizoen allemaal heel erg dicht op elkaar en veel ploegen wisselen wekelijks van positie. Een wedstrijd winnen kan het verschil zijn tussen wel of niet degraderen, echt bizar”, zegt Stijn Prop.

De 25-jarige linksback maakt al zes jaar deel uit van de selectie maar is dit jaar voor het eerst vrijwel wekelijks basiskracht. “In de voorgaande jaren heb ik vaak last gehad van blessures en daardoor weinig constante seizoenen beleefd. Ik speel hier al sinds de F’jes en ben met een hele groep vrienden steeds doorgestroomd door de jeugdlichtingen. Nu speel ik met een groot deel van hen in het eerste en dat is wel heel gaaf.”

Net als vorig seizoen hadden Prop en zijn ploegmaats het doel op wederom bovenin mee te doen, maar dat liep, mede door de sterke tegenstanders’ al vrijwel vanaf het begin anders. “Nu is dat volledig verschoven naar handhaven. De oorzaak is lastig te duidelijk. Vorig seizoen vloog vrijwel elke kans erin, terwijl dat nu niet lukt en zeker niet na de winterstop. De vorm is er bij veel jongens niet en ook niet in het elftal en dat is moeilijk om daar een kentering in de brengen.”

Trainer Jaimy van Wortel, die overkwam van RSV, doet er volgens de verdediger alles aan om de boel om te keren en dat gaat met wisselend resultaat. Ook zijn eigen seizoen is, net als dat van het hele team, veel te wisselend. Goede wedstrijden met dramatische prestaties. “Dat is wel een beetje het verhaal. We hebben een grote, brede selectie. Maar ook een aantal blessures, ook langdurige, en dan is het soms ook lastig om vastigheden erin te kunnen brengen voor een trainer.”

De inwoner van Hoogerheide pendelt al sinds zijn zevende op het fietsje naar Sportpark De Fortuin en is blij dat hij dit seizoen relatief veel speeltijd krijgt. In het verleden was hij altijd centrale verdediger, tot de vorige trainer Ruud Spierings hem besloot als linksback te gebruiken. Dat is ook de positie waarop hij nu een basisplek heeft weten te veroveren. “Dat was in het begin enorm wennen, want ik ben een rechtspoot van nature en had nog nooit op die plek gespeeld. Inmiddels voel ik me er wel comfortabel en leer elke week nog bij. Ik ben niet de snelste en beste voetballer, maar probeer altijd sober en in dienst van het elftal te spelen.”

Blessures liepen altijd als een rode draad door de seizoenen van Prop, die eigenaar is van een bedrijf in betonboringen. “Als je steeds klachten hebt, dan weer je lies, dan de hamstrings. Dat is balen en lastig om enerzijds in je ritme te komen, maar vooral lastig om aanspraak te maken op een basisplek. Dit seizoen gaat dat beter en was doel ook écht om een basisplaats te veroveren. Dat gaat tot op heden vrij behoorlijk. Als we ons nu nog kunnen handhaven, dan zou dat het seizoen toch nog positief doen eindigen.”

Klik op WVV’67 voor meer artikelen over de club.
Klik op WVV’67 voor meer informatie over de club.

Jowy Henriette keert terug bij VV Kethel Spaland

De 18 jarige Schiedamse verdediger Jowy Henriette keert komend voetbal seizoen terug bij Kethel Spaland.

Met trots mogen we melden dat Jowy Henriette terugkeert bij vv Kethel Spaland! Na een aantal leerzame en waardevolle jaren in de jeugdopleiding van Excelsior Maassluis, keert deze talentvolle speler nu terug op het sportpark Willem Alexander.

Jowy Henriette: “Na een goed gesprek met de trainers Paul van Loenen en Marc Verhaeren en vertegenwoordiging uit de voetbaltechnische commissie heb ik besloten om terug te keren bij m’n oude club. Ik kijk dan ook heel erg uit naar het nieuwe voetbalseizoen. Hopelijk gaan we er met z’n allen sportief gezien wat moois van maken!”

VTC lid Ed van Troost: “ De overstap van Jowy terug naar KethelSpaland is voor ons als bevestiging dat we als club sportief gezien op de goede weg zijn. Jowy heeft na zijn vertrek een aantal seizoenen bij Excelsior Maassluis ervaring op kunnen doen en komt dus met een goed gevulde voetbal bagage onze selectie versterken. In de selectie komt hij een aantal spelers tegen waarmee hij eerder heeft gevoetbald of die trainer van hem zijn geweest, dat zal hem positief beïnvloeden in zijn ontwikkeling als speler zodat hij snel onze selectie aan kan haken. We wensen Jowy veel succes en voetbal plezier bij onze club.

Klik op vv Kethel Spaland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kethel Spaland voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.