Home Blog Pagina 159

Voor Matthijs Janisse is er één club en dat is De Noormannen

Echte clubmensen zijn er zeker nog wel te vinden. Tot die categorie mag toch ook Matthijs Janisse zichzelf wel rekenen. Op zijn vijfde stapte hij de poort van Sportpark De Prelaat door om er nooit meer te vertrekken. Ondanks dat hij nu onregelmatig werkt op zee, keert hij er altijd weer terug om te voetballen. ‘Er is voor mij maar één club en dat is De Noormannen.’

Door een teleurstellend verlopen revalidatie door een vervelende knieblessure nam hij drie jaar afscheid van het voetbal. Hij speelde toen in het eerste elftal van de club uit Westkapelle, maar toch begon het uiteindelijk weer te kriebelen. “Een gescheurde meniscus herstelde slecht en dat irriteerde me mateloos. De motivatie zakte even weg. Eén jaar heb ik niks gedaan en twee jaar was ik toen leider bij een elftal met spelers uit de JO17 en JO19, dat in zijn geheel werd doorgeschoven naar de senioren. Dat was leuk, maar het haalt het niet bij zelf voetballen en wedstrijden spelen.”

Daar had Janisse in zijn ogen wel een goede conditie voor nodig, dus hij ging terug trainen. “Ik kocht een racefiets en ben toen veel gaat fietsen om conditie te kweken zonder directe weerstand op mijn knie. Daarna ook gaan hardlopen en dat ging steeds beter. Vijf jaar geleden ben ik uiteindelijk weer het voetbalveld opgestapt. Even in het derde, maar al snel stapte ik over naar het tweede elftal en daar voetbal ik nog altijd met heel veel plezier.”

Als aanvallende middenvelder speelt hij daar als hij thuis is in Westkapelle zijn wedstrijden en is hij voor en na de trainingen en wedstrijden steevast op het sportpark te vinden. “Ik werk al storingsmonteur voor windmolens op zee. Twee weken op het water verblijf ik op een hotelboot in Groningen zo’n tachtig kilometer uit de kust. Daarna ben ik dan weer twee weken thuis in Westkapelle. Dat doe ik nu drie jaar en ben er inmiddels goed aan gewend. Trainen kan ik dan natuurlijk niet, maar we hebben een sportschool aan boord en daar ben ik dan veel te vinden. Fietsen en de spieren sterker maken om zodoende fit te zijn en te blijven.”

Sportief gezien bezet het tweede elftal van De Noormannen de laatste plaats in de competitie, maar het heeft geen invloed op het plezier van de middenvelder. “Ik heb het enorm naar mijn zin. Het is een geweldige manier om mijn energie kwijt te kunnen, voetbal met vrienden en we hebben een enorm goede spirit in de ploeg. We gaan steeds wat beter spelen en hebben nu toch ook al wedstrijden gewonnen. Dat is ook wel weer eens lekker natuurlijk, want een resultaat boeken is voor iedereen leuk. De trainingsopkomst is en blijft ondanks dat het nog niet loopt zoals we zouden willen elke week nog heel hoog. We hebben veel jonge gasten erbij en dat heeft tijd nodig.”

De zaken rondom het team zijn volgens Janisse goed geregeld, al missen ze nog een echte elftalleider die wat taken op kan pikken. “Met elkaar doen we dat nu en Jacco Cijsouw en Marco Verburg regelen als trainers heel veel. Het is gewoon een geweldige groep om deel van uit te kunnen maken en als ik kan dan ben ik ook altijd van de partij. Trainingen, wedstrijden, maar zéker ook tijdens de derde helft. Want sportieve prestaties zijn leuk, maar een goede sfeer en spelplezier, ook na de wedstrijden en buiten het veld zijn, voor mij minstens zo belangrijk. Gelukkig ontbreekt het daar hier niet aan en dat maakt het voor mij tot een unieke vereniging.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Ooit hoopt Nout de Waele op rol als centrale verdediger bij De Meeuwen

Met een periode in de pocket weet De Meeuwen zich al verzekerd van een extra kans op promotie naar de tweede klasse van het zaterdagvoetbal. De ploeg van verdediger Nout de Waele (21) vond vorig seizoen in de nacompetitie zijn Waterloo en degradeerde naar de huidige, ijzersterke 3e Klasse A.

“Het was een tegenvaller dat we degradeerden, maar met ons daalden er nog een aantal tweedeklassers af. Dat maakt het nu tot een fikse klus om onze doelstelling te realiseren. Want we hebben we afgesproken dat we sowieso bij de bovenste vier teams willen eindigen, waardoor je normaal gezien ook meedoet voor promotie. Dat we de eerste periode hebben gepakt, geeft aan dat we goed aan de competitie zijn begonnen. Het is in deze klasse wel zaak om wekelijks bij de les te zijn want voor je het weet raak je achterop en dat willen we koste wat kost voorkomen.”

Jeugdproduct

De Waele is een product uit de eigen jeugd en doorliep tot de JO17 alle jeugdlichtingen. Door het ontbreken van een JO19 werd de aanwezige jeugd, waaronder ook De Waele doorgeschoven naar de senioren. “In eerste instantie sloot ik aan bij de tweede selectie, maar na een half jaar mocht ik als zeventienjarige me al melden bij de eerste selectie. Een mooie beloning, maar ik moest wel enorm wennen aan de fysieke wetten van het seniorenvoetbal. Bovendien kreeg ik ook een nieuwe positie in het elftal. In de jeugd was ik vooral aanvallende middenvelder, in het tweede rechtsback en centrale verdediger. Maar nu bij het eerste elftal moet ik me vooral richten op een rol als rechtsback. Gelukkig spelen we heel aanvallend en mag ik me ook als het kan inschakelen bij de opbouw. Een rol die me goed ligt in elk geval.”

Huidige situatie

Over het algemeen kan de inwoner van Zoutelande rekenen op een basisplaats, maar rijk rekent de offensieve flankverdediger zichzelf zeker nog niet. “Er valt voor mij elke training en wedstrijd nog voldoende te winnen, te leren en de ontwikkelen. Sportieve doelen heb ik volop. Ten eerste vast basisspeler worden en blijven, maar het grootste doel is kampioen worden. Als dat lukt zou gaaf zijn. Net zoals ik op termijn hoop hop een rol als centrale verdediger. Dat is het ultieme doel om naartoe te werken. Voorlopig richt ik me op een vaste basisplaats. Ik ben blij met het vertrouwen dat ik voel en krijg van mijn medespelers en technische staf. Dat is in mijn ogen ook essentieel wil je groeien als speler en met durf kunt voetballen. Ik heb er nu drie keer een half seizoen bij het eerste opzitten en de rest bij het tweede, dus in alle opzichten heb ik nog alles te bewijzen. Ik ben blij met hoe het tot nu toe verloopt en hoop die stijgende lijn zo lang mogelijk vast te houden.”

Klik op VV De Meeuwen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV De Meeuwen voor meer informatie over de club.

Handhaven in vierde klasse moet haalbaar zijn voor MZVC

Wisselvallig, zo kan volgens verdediger Matthijs van Belzen (28) het seizoen van zijn club MZVC in één woord tot nu toe worden omschreven. De zaterdagvierdeklasser bevindt zich onderaan de brede middenmoot, net onder de gevreesde rode degradatiestreep. Toch is Van Belzen er van overtuigd, dat handhaving haalbaar moet zijn.

“Het is inderdaad nog veel te wisselvallig. Maar om te handhaven hebben we voldoende kwaliteit in de selectie, ondanks dat er een aantal bepalende spelers zijn vertrokken of gestopt. Dat is tenminste mijn mening als ik kijk naar andere teams in de competitie, dan zijn wij zeker niet minder. Al moet je wel punten blijven pakken, want in de middenmoot zit het allemaal enorm dicht bij elkaar.”

Daar komt volgens de verdediger/ middenvelder ook nog bij, dat er dit seizoen een aantal degradanten uit de derde klasse zijn. “Waar we de voorgaande seizoenen regelmatig bovenaan de subtop eindigden, merk je nu dat die teams toch kwalitatief sterker zijn en dan zak je automatisch ook wat verder omlaag. Het is voor nu wel zaak om bij te blijven, want als je een aantal slechte resultaten boekt, dan val je onder de streep, win je een paar keer dan sta je er boven. Het is aan ons om daar waar we kunnen de broodnodige punten te pakken.”

Met Henk Willemse als nieuwe trainer is er volgens de geboren Zeeuws-Vlaming wel het een en ander veranderd. “We hebben goed met elkaar gesproken en vaste afspraken gemaakt. Daardoor is er toch wat meer vertrouwen in de ploeg en merk ik dat het, zeker verdedigend, steeds beter staat. Het is een belangrijke basis om resultaten te kunnen halen.”

Van Belzen groeide op in Axel waar hij eerst bij AZVV en daarna JVAB speelde. Toen AZVV en vv Axel fuseerden tot FC Axel verhuisde Van Belzen naar Walcheren. Hij speelde er onder meer bij Zeelandia Middelburg en Oostkapelle. Zes seizoenen geleden kwam hij binnen bij MZVC om er, als het aan de verdediger zelf ligt, nooit meer weg te gaan. “Een aantal vrienden hebben me destijds gepolst of ik niet de stap naar MZVC wilde maken. Dat heb ik gedaan en nog geen seconde spijt gehad.”

In de voorgaande jaren had hij vaak last had van verschillende blessures. Inmiddels is Van Belzen, die vooral als rechtsback, centrale verdediger en controlerende middenvelder wordt gebruikt, zo’n twee jaar blessurevrij. “Dat is echt een fijn gevoel. Ik ben fitter en sterker dan voorheen. Werk er ook hard aan. Veel hardlopen en fitnessen. Dat werpt vruchten af. Ik krijg van de trainer ook veel vertrouwen en dat voelt prettig. Dus ondanks dat we nog niet staan waar we willen, ben ik zelf blij met hoe het gaat. Hopelijk weten we het te redden. Het wordt een geweldige uitdaging, maar ik denk dat het zeker mogelijk moet zijn. We gaan er alles aan doen met elkaar.”

Klik op MZVC voor meer artikelen over de club.
Klik op MZVC voor meer informatie over de club.

 

Bjorn Francke wil daar waar hij kan steentje bijdragen voor Serooskerke

Op aanraden van de arts stopte Bjorn Francke (27) halfweg vorig jaar noodgedwongen met voetballen vanwege een chronische knieblessure. Na de winterstop assisteerde hij Cees Houtepen tijdens de trainingen en op zaterdagen. Maar inmiddels is het toch weer gaan kriebelen en heeft hij toch alweer getraind en wedstrijdminuten gemaakt bij Serooskerke. ‘Of het verstandig is weet ik niet, maar het spelletje is te leuk om zomaar vaarwel te zeggen….’

Het is overigens niet zo dat Francke, die al zijn gehele leven actief is voor ‘Seroos’ zichzelf nu illusies maakt over basisplaatsen bij de tweedeklasser. “Verre van dat zelfs, maar ik ben blij dat ik vooralsnog pijnvrij mee kan doen. In de winterstop trainden we in de zaal, deed ik mee had ik erna geen last. Daarna voorzichtig op het veld getraind en opnieuw geen reactie erna. Toen stelde Cees voor om weer wat gerichter mee te gaan trainen en dat doe ik nu en dat gaat goed.”

Inmiddels zag hij zichzelf tegen SVOD’22 terug bij de wedstrijdselectie en viel hij een kwartier voor tijd in. “Het was ongetwijfeld het slechtste kwartier dat ik ooit heb meegemaakt in een Serooskerke-shirt, maar dat boeide niet. Het gevoel wat het gaf was voor mij geweldig. Daarna ben ik nog een aantal wedstrijden ingevallen en het voelt goed. Je wilt het team graag helpen en als speler gaat dat dan toch net even wat makkelijker. Al ben ik wel zo realistisch dat ik het doel om weer volledige wedstrijden te gaan spelen uit mijn hoofd heb gezet. Dat zit er niet meer in en dat risico ga ik ook niet meer lopen. Nu heb ik geen pijn of reactie na trainingen of wedstrijden en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.”

‘Juiste’ herstel

Zo kan het dus verkeren in het voetbal. Francke heeft in zijn knie nog nauwelijks kraakbeen over, maar een jaar inactiviteit en nu gedoseerd belasten blijken voor hem het juiste ‘herstel’ te zijn geweest. “Het voelt heerlijk om weer ‘echt’ onderdeel van de groep te zijn, want wanneer je geblesseerd bent dan is het totaal anders. Dan sta je aan de bar of langs de kant en heb je niet direct inbreng of écht invloed op het resultaat. Het was ook leuk om te assisteren tijdens de trainingen en ik heb zelfs tegen MOC’17 de coaching overgenomen. Ook leuk, maar niets haalt het nog bij zelf voetballen. Nu ik dat weer kan, hoe minimaal misschien ook, geeft dat veel voldoening. Ik wil helpen waar het kan en was blijkbaar nog niet klaar om het groepsproces als voetballer los te laten.”

Klik op VV Serooskerke voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Serooskerke voor meer informatie over de club.

Jochem Hazelaar hoopt met SVOD’22 terug te keren naar eerste klasse

0

Terugkeren naar de eerste klasse van het zaterdagvoetbal. Dat staat bij verdediger Jochem Hazelaar (26) met dikke letters bovenaan de sportieve wensenlijst. Slechts één seizoen duurde het avontuur voor fusieclub SVOD’22 op dat niveau, nadat het als Oostkapelle/Domburg in 2022 de titel pakte. ‘Dat niveau smaakt echt naar meer en ik denk ook dat we daar zeker op moeten kunnen meekomen.’

Hazelaar zegt het met de nodige overtuiging, daarbij gesterkt met de prestaties die hij en zijn ploeg dit huidige seizoen kunnen overleggen. Met een tweede plaats op de ranglijst van de 2e Klasse E is de linkspoot samen met zijn ploeggenoten volop in de race voor promotie of zelfs een eventueel nieuw kampioenschap. “Ik speel al ruim zeventien jaar hier bij de club en dat kampioenschap was geweldig om mee te maken en om de stap te maken naar dat niveau. Een podium wat voor mij zeker smaakte naar meer en dan is het teleurstellend dat het tot nu toe maar één seizoen heeft geduurd. Daarom hebben we als groep wel uitgesproken dat we opnieuw willen promoveren en dat we daarvoor alles in het werk gaan stellen.”

Lastige uitdaging

Toch beseft Hazelaar, die voornamelijk als linksback zijn wedstrijden speelt voor SVOD’22, dat het een meer dan lastig karwei zal worden om na de degradatie weer direct de stap omhoog te zetten. “Daar zijn we ons zeker van bewust. Want het is een sterke klasse waarin veel ploegen het elkaar lastig maken en waarin ook Heinenoord en MZC’11 geduchte concurrenten zijn voor ons. Ook zij hebben dezelfde ambitie en we zullen daarom elke week het maximale moeten brengen om ons doel te bereiken aan het eind van de rit.”

Blessure

Dit seizoen heeft Hazelaar, wiens broer Maarten ook in het eerste speelt, overigens ook al te kampen gehad met de nodige fysieke ongemakken waardoor hij deels moest toekijken vanaf de kant. “Klopt inderdaad. Een vervelend enkelblessure die blijft af en toe terugkomen. Vorig seizoen heb ik een enkelband verrekt en dat blijft een zwakke plek. In de winter blokte ik een bal tegen Kruisland en was het direct foute boel. Ik ging er doorheen en voelde direct dat het niet lekker zat. Balen, want je wilt zoveel mogelijk van waarde zijn en als je dan moet toekijken dan sta ik me wel op te vreten. En daarbij is het ook belangrijk om iedereen zoveel mogelijk fit te houden, want ten opzichte van concurrerende teams is onze kern niet heel erg groot dus hebben we iedereen ook écht nodig om resultaten te blijven boeken.”

De Oostkapellenaar geniet nog altijd van elke training en wedstrijd bij zijn club, waar hij op zijn zeventiende begon mee te trainen bij het eerste, zijn debuut maakte en ook eigenlijk sindsdien nooit meer uit het elftal verdween. “Het is een geweldig mooie club om voor te voetballen. Daarnaast ook een club waar alles goed is geregeld en waar we te maken hebben met hele trouwe supporters en vrijwilligers. De spelersgroep is ook al jarenlang bij elkaar en wordt geregeld aangevuld met een paar versterkingen van buitenaf. Noodzaak ook om bij te blijven en om iedereen scherp te houden.”

Ambitie

”We hebben vorig jaar geproefd aan de eerste klasse en dat smaakte voor mij naar meer. Je moet sneller denken en sneller handelen. Daarbij krijg je ook écht heel sterke tegenstanders waardoor je jezelf blijft ontwikkelen als speler. Voor mijn gevoel kan ik zo’n niveau zeker aan, al zullen we met z’n allen vol aan de bak moeten om terug te kunnen keren. We gaan er in elk geval alles aan doen.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Johan de Visser hoopt dat VC Vlissingen zich alsnog weet te handhaven

‘Een verschrikkelijk lastig half jaar’, zegt voorzitter Johan de Visser als hij in één zin moet uitleggen hoe het seizoen tot op heden verloopt voor zijn club VC Vlissingen. De derdeklasser pakte vorig seizoen eindelijk de titel en promoveerde. Een niveau hoger vindt de voormalig BVO zichzelf terug op de laatste plaats en dreigt degradatie.

Vanaf de start van het seizoen kreeg de ploeg van trainer Thomas Ragut, die ook komend seizoen eindverantwoordelijke blijft bij de Vlissingers, te maken met de nodige tegenslag. Een aantal ervaren krachten hadden aangegeven te stoppen, terwijl een aantal bepalende spelers te maken kregen met langdurige blessures. “Dan wordt de spoeling ineens ook bij ons heel erg dun en moeten jeugdige spelers voor de leeuwen worden geworpen die er eigenlijk helemaal nog niet klaar voor zijn. Tel daarbij op dat door verschillende verplichtingen aanvoerder Said Bouzambou weinig beschikbaar was, dan wordt het allemaal wel heel dunnetjes en loop je al vanaf het begin van het seizoen achter de feiten aan.”

Degradatieregeling

De versterkte degradatieregeling die de KNVB al sinds vorig seizoen hanteert en ook dit seizoen van kracht is om de voetbalpyramide te ‘herstellen’ speelt daarbij ook niet in Vlissings voordeel. “Er zijn een aantal heel sterke teams in de derde klasse terecht gekomen en door die versterkte regeling gaan er twee rechtstreeks uit en moeten er drie teams de nacompetitie in. We hebben dus nog een flinke inhaalslag te maken om niet het kind van de rekening te worden.”

”Gelukkig zijn onder andere Khalid el Hattach en ook Abdoe Abdendi teruggekeerd om de ploeg te helpen en te voorzien van de broodnodige ervaring. Het zijn jongens met hart voor de club en dat is prettig om die weer op het veld terug te zien. Er zijn in het voetbal al gekkere dingen gebeurd, maar de nacompetitie halen dat moet er in mijn ogen zeker toch inzitten. Het liefst wil je meer, maar we moeten ook realistisch zijn.”

Doelstelling

De doelstelling was helder: handhaven als derdeklasser en dan van daaruit de weg omhoog zien te zoeken. Vooralsnog is alleen die eerste opdracht er al eentje van gigantische omvang, beseft ook De Visser die inmiddels zo’n vijf jaar voorzitter is. “We zijn blij met de teruggekeerde ervaring in de selectie, maar willen op termijn ook insteken op doorstroming van jeugd. Een hele lastige opgave, zeker omdat de oudere jeugd steeds vaker afhaakt en daar dus de schoen wringt. Niet alleen bij ons overigens, maar het is een breder probleem waar veel clubs mee te kampen hebben. Het is echter voor ons wel zaak om die weer aan het voetballen te krijgen en te houden, want dat moet de levensbron zijn om op termijn uit te kunnen putten.”

De voorzitter is blij met het aanblijven van Ragut als trainer en de assistentie die ook Hoessein Bouzambou levert. “Dat zijn echte VCV-jongens en die heb je nodig om de kar te trekken en de groep bij elkaar te houden. Daarom is het te hopen dat we weten te handhaven op dit niveau, want het is een prachtige klasse met veel derby’s om te voetballen. Terugvallen naar de vierde klasse zou doodzonde zijn en in mijn ogen met dit materiaal ook onnodig. Hopelijk valt het balletje de komende weken eens een aantal keer de goede kant op en dan kan je zomaar in de juiste flow komen. We gaan er met z’n allen in elk geval alles aan doen.”

Klik op VC Vlissingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VC Vlissingen voor meer informatie over de club.

Bij SV Walcheren liggen nog een hoop mooie uitdagingen in het verschiet

Het eerste elftal van SV Walcheren speelt al een paar seizoenen in de tweede klasse, het tweede elftal speelt top reserve 1e klasse terwijl de jeugdteams JO19-1 en JO17-1 uitstekend presteren in de 4e Divisie. Het bestuur van SV Walcheren kijkt vol optimisme naar de toekomst, vol met prachtige uitdagingen.

Bij de jeugd van SV Walcheren draaien diverse teams op hoog niveau mee. Ook in het tweede en derde elftal spelen veel talentvolle veelal nog jonge spelers. Hierdoor heeft S.V. Walcheren de intentie om in het seizoen 2024-2025 te starten met een prestatief O23-team op divisie niveau. Bestuurslid technische zaken Marco Schroevers geeft aan dat een belangrijke reden hiervoor is dat SV Walcheren veel jonge talenten binnen de vereniging heeft die zich na de jeugdafdelingen verder kunnen ontwikkelen door te voetballen tegen talentvolle leeftijdsgenoten uit andere regio’s. Ook draagt een prestatief O23 op divisie niveau bij aan een meer natuurlijke doorstroom vanuit de jeugd naar het prestatieve seniorenvoetbal.

Recentelijk heeft het bestuur Daryl Hollander aangesteld als hoofdtrainer. Daryl heeft sinds de winterstop de leiding over de groep en zal ook volgend seizoen als hoofdtrainer aanblijven. Deze continuïteit biedt stabiliteit en de mogelijkheid om verder te bouwen aan een gedegen beleid.

De keuze voor Daryl Hollander als hoofdtrainer benadrukt het beleid van SV Walcheren, waar ook de trainer van het tweede elftal Renaldo Jacobs uit de eigen verenig komt. Het beleid heeft als intentie om trainers vanuit de eigen geledingen op te leiden en door te schuiven. Dit is een belangrijk speerpunt in het technische beleidsplan. Veel trainers zijn opgeleid binnen de club en/of hebben hun weg gevonden vanuit de jeugd of het tweede elftal naar het hoofdtrainerschap. In het verleden waren Marco Schroevers, Rene van Herpen, Kevin Hollander en Anthony Orprecio hier voorbeelden van.

De club

SV Walcheren, ooit een zondagclub actief in de vierde klasse, is nu een familiaire vereniging met zes senioren teams, een prachtig G-elftal, steeds meer meidenteams en de grootste jeugdafdeling in de gemeente Vlissingen. Ondanks de sportieve groei blijft het gemoedelijke karakter behouden met dat verschil dat we enorm gegroeid zijn op het sportieve niveau. Waar in het verleden de talentvolle jeugd er voor koos ergens anders op een hoger niveau te spelen zien we nu dat we de talentvolle spelers behouden voor onze vereniging.

De club heeft geïnvesteerd in goede randvoorwaarden en zelfopgeleide trainers om leden aan zich te binden. Deze succesvolle ontwikkeling, voortgekomen uit doordacht beleid, streeft SV Walcheren ernaar zo lang mogelijk voort te zetten.

Klik op SV Walcheren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Walcheren voor meer informatie over de club.

Plezier staat voor Matthijs van Gilst nu voorop bij Veere

0

Jarenlang was hij selectielid en speelde hij zijn duels voor de hoofdmacht van v.v. Veere. Inmiddels is Matthijs van Gilst vijfendertig, nog altijd wel selectielid maar voetbalt hij voornamelijk in het tweede elftal van de vierdeklasser. ‘Het plezier staat nu bij mij voorop als het gaat om voetballen en dan is het prima zoals het nu verloopt.’

Het is een realistische kijk op de situatie bij Veere, waar hij nu ziet dat er jonge gasten zijn die fitter zijn en die de speelwijze bij het eerste elftal wellicht ook beter invullen. “Dat is niet erg en is ook een logisch gevolg van het ouder worden als voetballer. Dan moet je op een gegeven moment plaats maken voor jongere spelers die dan het stokje overnemen. Met mijn ervaring probeer ik dit seizoen nog een bijdrage te leveren tijdens de trainingen en tijdens wedstrijden bij het eerste waar mijn inbreng door de trainer nodig wordt geacht. Dat is nog altijd mooi om te doen, want het voetbalspel is en blijft het mooiste van alles.”

Waar hij bij het tweede elftal veelal verdedigend of als middenvelder speelt, daar speelt hij bij het eerste voornamelijk linksback. “Dat is een mooie positie om te spelen. Tegenstander uitschakelen en in de opbouw meedoen waar nodig. Bij het tweede maakt het me niet zo heel veel uit, daar speel ik waar het team dat nodig heeft en waar ik van waarde kan zijn.”

Terug in de tijd

Van Gilst is, met uitzondering van drie jaar Hengelo, sinds zijn negende lid van Veere geweest. Inmiddels dus zo’n drieëntwintig jaar. Daarvan was hij zo’n vijf jaar vaste basiskracht bij het eerste elftal, waarmee hij actief was in de derde- en vierde klasse zaterdag. “Een prachtige periode. Jammer dat we nu weer in de vierde klasse spelen, maar voor de vereniging is het goed om nu de boel van onderaf weer opnieuw op te bouwen. Het is mooi om te zien dat we de eerste periode hebben gepakt en dus nacompetitie gaan spelen. Wie weet kunnen we dan opnieuw de stap omhoog zetten, maar of dat nu al de juiste is dat zal moeten blijken.”

Zelf heeft de clubman wel de keuze gemaakt om dit seizoen bij de selectie af te maken en in het nieuwe seizoen volledig de stap terug te zetten naar de tweede selectie. “Ik zal dan als het nodig is nog wel klaarstaan, maar wil vooral de jongere spelers laten door ontwikkelen. Het tweede is ook een geweldige groep waar ik het enorm naar de zin heb. Het is sowieso voor mij een prachtige vereniging om mijn vrije tijd door te brengen. Een gemoedelijke, kleinschalige club met een echte ons-kent-ons cultuur. Daarbinnen voel ik me thuis en dat zal zolang ik op het veld sta als speler ook zeker zo blijven.”

Klik op VV Veere voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Veere voor meer informatie over de club.

Kaj Cevaal wil graag in toekomst werken richting basisplaats bij Serooskerke

Noodgedwongen moesten dit seizoen de overgebleven spelers van de JO19 uit de SJO Seroos/Veere doorschuiven naar de senioren van Serooskerke. Ook voor Kaj Cevaal was dat om te kunnen blijven voetballen bij zijn club de enige keuze. Tot op heden bevalt het de jonge middenvelder overigens meer dan uitstekend.

“We hadden niet voldoende spelers voor een JO19, dus hadden we weinig te kiezen. Ik vind het wel heel fijn, dat ik twee keer per week kan meetrainen met de eerste selectie. Het is, ondanks dat we nu laatste staan in de tweede klasse, toch een mooi niveau. Elke training word ik beter en leer ik dingen bij. Op zaterdagen speel ik daar waar mensen nodig zijn. De ene keer is dat bij het derde elftal, meestal bij het tweede team en toch ook geregeld zit ik bij het eerste op de bank.”

Tot op heden is het nog tot een handjevol optredens beperkt gebleven dat de controlerende middenvelder zich bij de tweedeklasser kon laten zien. Hopelijk zit het er in de toekomst voor de inwoner van Kamperland veel vaker in. “Als het aan mij ligt dan zeer zeker! Ik ben ooit bij Bevelanders begonnen, toen op mijn twaalfde overgestapt naar Serooskerke. Daarna nog twee seizoenen bij v.v. Kloetinge, maar dit is nu weer mijn derde jaar hier terug. Mijn vader heeft hier ook gevoetbald en mijn ouders brengen me twee keer per week naar de trainingen. Dus wat dat betreft heb ik geen seconde getwijfeld om weer bij Serooskerke te gaan spelen. Ik vind het een mooie en vooral ook gezellige club, waar ik me ook gewaardeerd voel. Dat is veel waard en daarom wil ik er nu ook alles aan doen om op termijn een basisplaats te veroveren.”

Met het tweede team speelt hij in de reserve-eerste klasse, terwijl het eerste elftal vecht voor lijfsbehoud in de 2e Klasse E van het zaterdagvoetbal. “Die klasse is echt enorm sterk en het helpt natuurlijk ook niet mee als bepalende spelers zoals Aron Wattel en Ruben Hollemans al tijden niet meedoen vanwege blessure. Stilaan komen er mensen terug en dat zie je direct aan ons niveau. Dan pak je wel punten en win je wedstrijden. Het zit er dus zeer zeker wel in, maar het is nu zaak om het vast te blijven houden. Want het zou geweldig zijn als we het nog zouden redden om ons in veiligheid te spelen. Daarvoor hebben we nog wedstrijden zat en is het gat nog zeker overbrugbaar.”

Het 17-jarige talent mag nu af en toe al aan het ‘grote werk’ ruiken en heeft in oefenduels, enkele bekerwedstrijden en een paar invalbeurten in de competitie zichzelf al mogen tonen. “Natuurlijk smaakt dat naar meer, maar ik ben ook realistisch. Ik ben nog heel jong en heb alles nog te leren en verbeteren. Het is mooi dat ik met ervaren spelers kan trainen, dat is geweldig leerzaam ook voor een jonge speler. Ik hoop dat we het redden in tweede klasse, al zou ik een niveau lager misschien meer kansen op speelminuten hebben wellicht. Toch wil ik proberen om het ook op dit niveau te redden en uiteindelijk een basisplaats te veroveren. Dat zal ik zelf moeten afdwingen en daar ga ik alles aan doen. Ik heb hopelijk nog heel wat seizoenen voor de boeg om dat te realiseren.”

Klik op VV Serooskerke voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Serooskerke voor meer informatie over de club.

Geweldig internationaal weekend bij VV Klundert

VV Klundert kijkt trots terug op een geweldig, sportief en gezellig internationaal voetbalweekend met de Engelse vrienden van Wivenhoe Tempest FC. Een traditie die inmiddels al 19 jaar voortduurt.

Het éne jaar komt Wivenhoe Tempest naar VV Klundert en het volgende jaar
gaat voetbalvereniging Klundert naar Engeland. Dit jaar was Voetbal Verenging Klundert (VVK) de gastheer.

Op zaterdag werd er een onderling mixtoernooi georganiseerd. Op deze manier kwamen de spelers van VV Klundert en Wivenhoe met elkaar in contact en leerden zij elkaar beter kennen. Na de wedstrijden werd er samen genoten van heerlijke pizza en kebab wat goed in de smaak viel bij de jeugd. Daarna is er een voetbalquiz gespeeld waar iedereen fanatiek aan mee deed. De avond is afgesloten met gezellige muziek en een drankje.

De volgende dag op paaszondag werd er gestreden om de wisselbeker. De gasten uit Engeland waren in alle 3 de wedstrijden de bovenliggende partij. Het mag duidelijk zijn dat het voetbal in het land is uitgevonden en fanatiek beleefd wordt. De zondag werd afgesloten met een heerlijke barbecue, waarbij iedereen zijn steentje heeft bij gedragen.

De gastvrijheid werd erg gewaardeerd door de Engelse gasten. Volgend jaar is de volgende generatie aan de beurt om de overtocht naar Engeland te maken. Door een goede samenwerking en inzet van enthousiaste vrijwilligers heeft iedereen genoten van een sportief en geweldig weekend. Waarvoor enorm veel hulde!

Klik op V.V. Klundert voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Klundert voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.