Noodgedwongen moesten dit seizoen de overgebleven spelers van de JO19 uit de SJO Seroos/Veere doorschuiven naar de senioren van Serooskerke. Ook voor Kaj Cevaal was dat om te kunnen blijven voetballen bij zijn club de enige keuze. Tot op heden bevalt het de jonge middenvelder overigens meer dan uitstekend.
“We hadden niet voldoende spelers voor een JO19, dus hadden we weinig te kiezen. Ik vind het wel heel fijn, dat ik twee keer per week kan meetrainen met de eerste selectie. Het is, ondanks dat we nu laatste staan in de tweede klasse, toch een mooi niveau. Elke training word ik beter en leer ik dingen bij. Op zaterdagen speel ik daar waar mensen nodig zijn. De ene keer is dat bij het derde elftal, meestal bij het tweede team en toch ook geregeld zit ik bij het eerste op de bank.”
Tot op heden is het nog tot een handjevol optredens beperkt gebleven dat de controlerende middenvelder zich bij de tweedeklasser kon laten zien. Hopelijk zit het er in de toekomst voor de inwoner van Kamperland veel vaker in. “Als het aan mij ligt dan zeer zeker! Ik ben ooit bij Bevelanders begonnen, toen op mijn twaalfde overgestapt naar Serooskerke. Daarna nog twee seizoenen bij v.v. Kloetinge, maar dit is nu weer mijn derde jaar hier terug. Mijn vader heeft hier ook gevoetbald en mijn ouders brengen me twee keer per week naar de trainingen. Dus wat dat betreft heb ik geen seconde getwijfeld om weer bij Serooskerke te gaan spelen. Ik vind het een mooie en vooral ook gezellige club, waar ik me ook gewaardeerd voel. Dat is veel waard en daarom wil ik er nu ook alles aan doen om op termijn een basisplaats te veroveren.”
Met het tweede team speelt hij in de reserve-eerste klasse, terwijl het eerste elftal vecht voor lijfsbehoud in de 2e Klasse E van het zaterdagvoetbal. “Die klasse is echt enorm sterk en het helpt natuurlijk ook niet mee als bepalende spelers zoals Aron Wattel en Ruben Hollemans al tijden niet meedoen vanwege blessure. Stilaan komen er mensen terug en dat zie je direct aan ons niveau. Dan pak je wel punten en win je wedstrijden. Het zit er dus zeer zeker wel in, maar het is nu zaak om het vast te blijven houden. Want het zou geweldig zijn als we het nog zouden redden om ons in veiligheid te spelen. Daarvoor hebben we nog wedstrijden zat en is het gat nog zeker overbrugbaar.”
Het 17-jarige talent mag nu af en toe al aan het ‘grote werk’ ruiken en heeft in oefenduels, enkele bekerwedstrijden en een paar invalbeurten in de competitie zichzelf al mogen tonen. “Natuurlijk smaakt dat naar meer, maar ik ben ook realistisch. Ik ben nog heel jong en heb alles nog te leren en verbeteren. Het is mooi dat ik met ervaren spelers kan trainen, dat is geweldig leerzaam ook voor een jonge speler. Ik hoop dat we het redden in tweede klasse, al zou ik een niveau lager misschien meer kansen op speelminuten hebben wellicht. Toch wil ik proberen om het ook op dit niveau te redden en uiteindelijk een basisplaats te veroveren. Dat zal ik zelf moeten afdwingen en daar ga ik alles aan doen. Ik heb hopelijk nog heel wat seizoenen voor de boeg om dat te realiseren.”
Klik op VV Serooskerke voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Serooskerke voor meer informatie over de club.
