Home Blog Pagina 1368

Oranje Wit blijft in coronajaar kaarsrecht overeind

Jan-Willem Bozuwa, voorzitter van Oranje Wit, maakt ruim een jaar na de entree van corona voor de club de balans op. ,,Wij hebben op een veilige manier voor onze leden steeds het randje van wat mogelijk is opgezocht.”

DORDRECHT – Oranje Wit, dat over vier jaar het eeuwfeest kan vieren, is er bij Jan-Willem Bozuwa met de paplepel ingegoten. Oranje Wit zit de Bozuwa’s in het bloed. Opa Jan Stal was een van de oprichters van de nu grootse voetbalclub van de stad. Jan-Willems vader, Leen Bozuwa, behoorde tot een van de opvolgers en was acht jaar voorzitter. ,,Ik loop er vanaf mijn vijfde jaar rond en mag de club nu al zeven jaar leiden. De coronajaren zijn zeker niet de gemakkelijkste”, vindt Jan-Willem Bozuwa.

De zaterdag-eersteklasser is uitgegroeid tot een grote club, met naast de voetbalafdeling ook een bruisende tennis- en  biljartclub. ,,Je kunt dus je hele leven Oranje Witter zijn” liet de huidige preses eerder optekenen. ,,Wij voelen het als onze taak om onze leden zoveel mogelijk de kans te bieden te bewegen. Er zijn veel creatieve ideeën ontstaan.” Bozuwa noemt voetgolf op het sportpark. Er is een wielertocht langs de dertien Dordtse voetbalverenigingen georganiseerd. De renners werden gesponsord en zo kwam er weer geld voor Oranje Wit binnen. Er vloeide 5000 euro de verenigingskas in. Ook de jeugd liep op het eigen sportpark geld bijeen. En de jubilarissen werden coronaproof in het zonnetje gezet.

Ledenbestand
Bozuwa gaat door: ,,Wij hebben op alle kosten die wij normaal maken kunnen bezuinigen. Daarnaast konden wij, evenals alle verenigingen, gebruikmaken van de potjes van de overheid. Gelukkig hebben wij een grote groep trouwe sponsors, die ons door dik en dun blijft steunen. De sponsors begrijpen dat de club overeind moet worden gehouden en dat deze vereniging een heel belangrijke functie heeft binnen de gemeenschap. Het leek altijd zo vanzelfsprekend dat je altijd maar naar Oranje Wit kwam en dat alles goed geregeld was.  Bovendien haakt van ons ledenbestand van 1400, niemand af. Ook die geldstroom droogt gelukkig niet op. Bij de jongsten komen er jaarlijks tachtig leden bij. Dat is nu niet anders.”

Toekomst
Bozuwa kijkt toch ook naar de toekomst. Oranje Wit beheert het huidige sportpark vanaf eind jaren vijftig. Er is sindsdien veel veranderd. ,,Zo is er bijvoorbeeld één toegangsweg en die slibt vooral op de zaterdagen volledig dicht. Wij hebben hier op die dag zo’n tienduizend bezoekers. Wij missen bij de gemeente soms visie. Het ontbreekt aan een totaalvisie richting de toekomst. De gemeente zou eens na moeten denken over een meerjarenplan. Wij zouden ook graag over een derde kunstgrasveld beschikken.” Op het hoofdveld is een serieus onderling duel tussen de twee hoogste jeugdteams bezig. Coaches kijken al naar de toekomst. ,,De samenwerking met Feyenoord spreekt aan. Zij helpen ons met ideeën bij de jeugdopleiding, geven clinics en brengen ons een kwaliteitsimpuls.”

Bozuwa is uiterst tevreden over het niveau van het eerste elftal. ,,De eerste klasse is misschien wel ons plafond. In de hoofdklasse gaat het geld weer een rol spelen en daar kiezen wij beslist niet voor.”

Klik hier voor meer artikelen over Oranje Wit

Club van de week: VV Dubbeldam met Ries Fok

Ries Fok wordt volgend jaar de trainer van het eerste elftal van Dubbeldam. De trainer heeft al redelijk wat ervaring in het vak en heeft dan ook meerdere amateurclubs in Nederland getraind. Zo is Ries overgekomen van EBOH en kan hij niet wachten tot het nieuwe seizoen weer begint.

De geboren Dordtenaar heeft zelf vroeger ook gevoetbald. “Ik ben begonnen bij EBOH. Vanuit daar ging ik naar DS 79 gegaan, om later weer terug te keren naar EBOH. Even later vertrok ik naar Dordrecht’90.” Na een tijdje vertrok Ries naar Kozakken boys, en na hier ook een periode gespeeld te hebben keerde Fok weer terug naar de plek waar hij begon, EBOH. “Daar is mijn voetbal carrière geëindigd.  In de tussentijd heb ik ook nog zaalvoetbal gespeeld.” De stap van speler naar trainer was niet redelijk gepland voor Ries. “Ik heb mijn been gebroken in een wedstrijd vlak voor de winterstop in mijn laatste seizoen. Net daarna lag ik op de brancard en toen kwam helaas inmiddels overleden Gerrit de Keizer naar mij toe. Hij vroeg aan mij of ik wellicht trainer wilde worden. dit leek me wel wat, ik had namelijk mijn trainers diploma ook al.”

Vanaf dat moment was Ries trainer. “Dit was op het begin best wennen, omdat ik keuzes moet maken over wat eerst nog gewoon mijn teamgenoten waren. Je hebt ineens een hele andere rol in het team. Daarom was het in het begin soms ook lastig om te beslissen wie je opstelt en wie je op de bank laat zitten. Maar aan de andere kan denk je ook wel van, je behartigt het clubbelang. Je bent bezig met de spelers en elke keuze die je maakt die onderbouw je. Ik ga niet zomaar iets doen zonder onderbouwing. Maar als trainer weet je dat je voor dit soort keuzes komt te staan, en dan zal je hem uiteindelijk moeten maken.”

De begin jaren van Ries als trainer was het voor hem nog echt zoeken en zijn eigen stijl ontdekken. “Ik heb een hele goede leerschool gehad. Van het betaalde voetbal heb ik een aantal trainers gehad, en heb ook niet de minste trainers in het amateurvoetbal gehad. Je steekt van iedereen wat op. Zo heeft iedereen wel goede en minder goede punten. Ik heb zeker van iedereen wat geleerd en zo heb ik mijn eigen stijl proberen te creëren.” Ries is ongeveer veertien jaar trainer geweest bij EBOH. Daarna maakte hij de uitstap naar Unitas voor drie jaar. Hierna was Fok even een jaartje niet actief als trainer, in dit jaar volgde hij EBOH op de voet. “Na een tijdje sloot ik weer aan bij EBOH om hier trainer te worden.” Toen Ries bij de club waar hij begon nog een aantal jaar trainer was, werd hij benaderd door Dubbeldam. “We hebben hier goede gesprekken gevoerd hoe we alles willen gaan aanpakken. Uiteindelijk zijn we er beide heel positief uitgekomen en verheug ik me dan ook op mijn periode bij Dubbeldam.”

Wat de toekomst brengt voor Ries weet hij nu nog niet precies. “Ik ben heel blij dat ik met Dubbeldam akkoord ben. Wat ik heb gehoord over de club is dat het een grote maar toch hechte vereniging is. De insteek is in ieder geval om er meerdere jaren te gaan zitten. We willen er iets neer gaan zetten en of ik er nou twee, vier of acht jaar zit, ik vind het spelletje zo leuk. Dus ik blijf in ieder geval trainen want dat is het mooiste wat er is.” Aldus Ries Fok.

Klik hier voor meer informatie over de VV Dubbeldam.

Voor een ander artikel over de club, klik hier.

Hoofdtrainer Roy de Bruin traint de Emmajeugd

Hoofdtrainer van SC Emma Roy de Bruin heeft gisteren de jeugd van SC Emma getraind.

Roy die de laatste weken heel veel tijd en energie heeft gestoken in een nieuw selectie elftal voor het nieuwe seizoen samen met technische zaken man Leon Steenbakker en good old Ton van Eijsden was gisteren op het Sportpark om de jeugd te trainen en jeugdtrainers van advies te dienen.

Roy bedankt, super !!! Dit wordt gewaardeerd, zowel de tijd en energie die je er in hebt gestoken voor de selectie voor volgend seizoen en de trainingen van gisteren.

Bron: https://www.scemma.nl/nieuws/hoofdtrainer-roy-de-bruin-traint-de-emmajeugd/

Marcel van der Kolk blij met team Dubbeldam JO9-1

Gaan voetbal en fi etsen samen? Absoluut wel: Dubbeldam JO9-1 bewijst dat die combinatie soepeltjes en succesvol kan verlopen. Het team van trainer Marcel van der Kolk gaat als de brandweer met de naam van sponsor Bike Store Dordrecht op de borst.

DORDRECHT – Eigenaar Jerry Stuurman van Bike Store Dordrecht is er trots op dat hij de sponsor is van het jeugdteam. ,,Met onze trendy fietsenwinkel tonen wij zo onze betrokkenheid bij de voetbalsport. Maar mijn rol is verder die van supporter, hoor. Alle credits voor de prestaties gaan naar het team en hun begeleiding.”

Marcel van der Kolk heeft de jonge voetballers onder zijn hoede. ,,Dubbeldam JO9-1is een bijzonder team’’, geeft hij aan. ,,Dit is alweer hun derde seizoen. Het zijn maatjes geworden. Dat kan je zien op het trainingsveld. Daar hebben ze vaak iets van een kluittje jonge leeuwtjes, die echter ook een gedaanteverwisseling kunnen beleven. Pas had ik alle spelers aan het begin van de training eindelijk een beetje stil en bij elkaar staan na het tien keer gevraagd te hebben. Op dat moment zag één speler een konijntje achterop het trainingsveld zitten. Zoef, weg waren ze weer…Arm konijntje.’’ Marcel vervolgt: ,,Maar ze kunnen ook grommen als echte leeuwtjes. In hun eerste seizoen denderde de ploeg als een geoliede machine over vrijwel alle tegenstanders heen in een rechte lijn naar het kampioenschap. Het plezier spatte er toen al af en je zag toen al dat er behoorlijk wat talent in zat.’’

Marcel laat zijn team de revue passeren. Sem is onze ‘Messi’, die rap schiet, onbevangen is en scorend vermogen heeft. En hij heeft er duidelijk plezier in. Amin, klasgenoot van Sem, heeft echt iets van Romario, de voormalig speler van PSV. Een echte spits, een goaltjesdief. Heerlijk stout en een heerlijk schot met links. Bij Jeremiah denk ik aan Ronaldinho, onze aanvalskracht op het middelveld. Wat een drive en talent. Hij kijkt altijd een beetje de kat uit de boom, maar dan stoeit hij lekker mee. Joep ontpopt zich als sterke verdediger. Die ben je niet zomaar voorbij. Je moet hem af en toe even bij de les houden, maar wat schiet hij dan hard met rechts. Brian is onze keeper. Met pet, fl inke handschoenen en een prima spelinzicht is ons doel in goede handen. Thijmen is weergaloos. Wat een energie, wat een positiviteit en vrolijkheid. Een genot voor het oog en ons slot op de deur middenachter. Pepijn, de zoon van Jerry, is onze tank, onze buffel. Hij bestrijkt met gemak de hele linkerfl ank en schiet even makkelijk met links en rechts, voorzet, op doel, maakt niet uit. Als hij hem goed raakt, zou ik bukken en als hij zijn sliding inzet, zou ik springen. Roan is onze clown, altijd een beetje gek doen. Hij is ook de grootste, met een verrassend hoge topsnelheid. Daarmee begint hij goed door te krijgen hoe hij de rechterflank moet dichthouden. Ik denk dat we hem ook steeds vaker op rechts diep zien gaan.

Door het kampioenschap van twee jaar geleden kwam Dubbeldam JO9-1 in de hoofdklasse. Dat was een nieuwe ervaring. ,,Ook wel eens verliezen, dat was wennen. Maar ze kwamen het seizoen prima door en er komt steeds meer voetbal in, zoals je dat zegt”. Constateert trainer Marcel. In het huidige seizoen was het aanvankelijk nog even zoeken naar de juiste opstelling, maar die is gevonden. ,,We trainen nu op positiespel, slimme opbouw en afmaken. Maar… oppassen dat het niet te serieus wordt. De kikkers hoeven niet altijd in de trainingsemmer. Winnen is leuk, plezier is belangrijk.”

 

Tjeerd van der Zwaan bezig aan afscheidstournee

Voor Tjeerd van der Zwaan heeft de bel voor de laatste ronde geklonken. Na dit seizoen zegt de verdediger het selectievoetbal bij zondagtweedeklasser Foreholte vaarwel. “Ik heb niet het idee dat het elftal niet zonder mij kan. Mijn opvolgers staan klaar.”

IT-Rijnsburg

Met het afscheidstournee wil het overigens nog niet echt vlotten. Het lichaam van Van der Zwaan wil nog niet meewerken. “Ik ben eigenlijk altijd gevrijwaard gebleven van blessures”, zegt hij. “Maar dit seizoen dus niet. Ik heb eerst last gehad van mijn hamstrings, daarna schoot het in mijn lies.”

Het is volgens de goedgebekte Van der Zwaan een gevolg van een inactief coronaseizoen. “Ik hoor het van veel oudere spelers en zie het ook bij andere clubs. Terwijl de jonge spelers al snel weer aan de gang mochten met trainen, moest de groep van 27 jaar en ouder thuis blijven. Dat wreekt zich. Het lichaam werd meteen bij de start van de voorbereiding extra belast. Dat zie je terug aan het grote aantal blessures bij oudere spelers.”

Van der Zwaan hoopt snel weer te kunnen aansluiten om een bijdrage te leveren in een historisch seizoen voor de club. Voor Foreholte wordt het immers het laatste jaar in de contreien van het zondagvoetbal. De Voorhoutse club ging net als veel andere zondagclubs overstag voor het KNVB-voorstel om ‘horizontaal’ over te stappen naar de zaterdag. Het was volgens Van der Zwaan een aanbod om niet te laten liggen. “Het was een offer you can’t refuse”, reageert de 31-jarige centrale verdediger. “Laten we eerlijk zijn: de zondag loopt volledig leeg. Had de club niet overgestapt, dan kom je in een competitie terecht met onbekende en minder aansprekende clubs en krijg je te maken met veel reistijd. Eigenlijk werd de club gedwongen deze keuze te maken.”

Hij vindt het jammer dat het zondagvoetbal ten dode is opgeschreven. “De KNVB heeft het laten liggen, vind ik. Ze hadden een paar jaar geleden de regie moeten pakken en voor het weekendvoetballen moeten gaan. Nu is het te laat. Clubs kiezen eieren voor hun geld.”

Dat Van der Zwaan Foreholte niet vergezelt in de gang naar het zaterdagvoetbal, heeft geen invloed gehad op zijn besluit om te stoppen. “Ik vind het na al die jaren mooi geweest. Ik heb twaalfeneenhalf jaar selectievoetbal gespeeld en daar veel voor gelaten. Ik ben toe aan een volgende fase in mijn leven waarbij ik in het weekend mijn handen vrij wil houden.”

Hij wil met zijn vroege besluit duidelijkheid scheppen. “Maar ik wil er nog een mooi seizoen van maken. Er staat voor ons nog veel op het spel. Als we ons handhaven spelen we volgend seizoen in de tweede klasse op zaterdag. Dat levert mooie derby’s op. En wie weet zit er dit seizoen nog wel meer in.”

Clubman als hij is, zal hij de deur bij Foreholte niet achter zich dichtslaan. “Ik ga mij inzetten om de club nog beter te verkopen. Ik stort me op de interne en externe communicatie.”

Op de vraag wat het hoogtepunt was uit zijn carrière hoeft hij niet lang na te denken. “We krijgen als Foreholte vaak de stempel van grijze middenmoter in de tweede klasse. Dat beeld klopt zeker. Eén jaar springt er uit: 2013. Dat was het jaar dat we met trainer Kees Zethof kampioen werden in de derde klasse. De prestatie was mooi, maar het team was nog mooier. We waren als spelers en staf zó hecht, dat ik die periode tot de dag van vandaag blijf koesteren.”

Voor meer artikelen over Foreholte, klik hier.
Voor meer informatie over Foreholte, klik hier.

 

Begrip ‘Jaap Schaap’ neemt afscheid bij Ter Leede

Begrip ‘Jaap Schaap’ neemt afscheid bij Ter Leede

Zijn afscheid als trainer van de ukken ging op nadrukkelijk eigen verzoek met stille trom, maar wat Jaap Schaap achter laat bij Ter Leede is een nalatenschap van ‘positiviteit’ en ‘enthousiasme’. “Ik hoop velen te hebben geïnspireerd.”

Een snelle rekensom leert dat Schaap, 73 jaar inmiddels, zo’n duizend voetballertjes van Ter Leede onder zijn hoede had. “Jaap Schaap was en is een begrip in Sassenheim. Ik denk niet dat hij rustig over straat kon in het dorp”, zegt voorzitter Kees de Lange.

IT-Rijnsburg

Alle ukken leerde Schaap de beginselen van het edele voetbalspel. “Ik heb hier bij Ter Leede ook nog gevoetbald”, zegt Schaap in de bestuurskamer van zijn club. “Op een gegeven moment ben ik trainer geworden van de jeugd. Ukkenvoetbal had je in die tijd nog niet. In mijn tijd was het standaard om met 11, 12 jaar te beginnen. Later ging dat naar acht, negen jaar. Toen we een stuk of vijf, zes kinderen hadden van een jaar vijf, zes jaar heb ik de club  gevraagd om met het ukkenvoetbal te beginnen. Het bestuur stemde daarmee in.”

In die hoedanigheid leerde Schaap menig jongetje en meisje de eerste basisvaardigheden. “Dribbelen, scoren, bal aannemen, in circuitvorm waarbij alle elementen aan bod kwamen. Die opzet is overigens nog steeds hetzelfde”, weet Schaap, die standaard op vrijdagochtend het ‘veld’ met andere vrijwilligers van de club klaarzette.

“Het belangrijkste was dat de kinderen plezier hadden. Hadden zij het, hadden wij het ook.” Met dat wij doelt hij op Lien Drommel, die na tien jaar Schaap kwam bijstaan. “We zijn vrienden van elkaar en in die tijd dansten we met onze partners ook. Ik weet nog dat Jaap aan de bar regelmatig klaagde dat hij niet genoeg trainers kon vinden. Toen heb ik gezegd: ik kom je helpen.”

Meisjesvoetbal was in die tijd nog lang niet zo ingeburgerd als nu. De jongste dochter van Lien Drommel, Saskia, was niet meer te houden en wilde voetballen. “Het bestuur was snel akkoord dat ze kon meetrainen. Ze wilde echter ook graag gaan spelen. Van de KNVB mocht dat officieel nog niet. Toen heb ik andere clubs gebeld en die vonden het geen probleem als ze meedeed”, zegt Schaap. Saskia Drommel speelde al op haar dertiende in het eerste elftal van Ter Leede. “Ze had een enorm hard schot”, herinnert Schaap zich.

Voor Schaap en Lien Drommel bleef het niet alleen bij trainingen geven. Jarenlang zetten zij zich ook in voor de beroemde voetbalweek en andere feesten, zoals bij Sinterklaas.

Voor zijn enorme verdiensten voor Ter Leede werd Schaap tien jaar geleden met een lintje onderscheiden. Hij werd in 2010 lid in de Orde van Oranje-Nassau. Daarnaast kreeg hij van de club de verenigingsspeld met diamant. “Hij is erelid”, aldus voorzitter Kees de Lange. Daarnaast heeft de voormalig uitvoerder in de bouw een naar zich vernoemd toernooi – uiteraard voor de jeugd – en is op veld zes, waar de trainingen van de ukken plaatsvinden, een koffiehuisje gebouwd dat de naam ‘Schaaps koffiecorner’ draagt. “Ik had de vijftig jaar graag volgemaakt, maar dat zit er jammer genoeg niet in.” Hij is echter nog vaak op de club, als lid van het accommodatie- en klusteam. “Ik maak schoon en doe af en toe een klusje.”

De ukkentraining is inmiddels overgenomen door een nieuwe generatie trainers. “in de geest van Jaap en Lien. De opvolging is in vertrouwde handen, want de drie trainers zijn ook allemaal als uk bij Jaap en Lien begonnen”, laat jeugdvoorzitter Martin Nunninga weten.

Klik hier voor meer artikelen over Ter Leede.
Klik hier voor meer informatie over Ter Leede.

Voorbeschouwing: XerxesDZB – FC Rijnvogels

 

Aankomende zaterdag staat in de Hoofdklasse XerxesDZB – FC Rijnvogels op het programma. FC Rijnvogels won afgelopen weekend met 1-0 van Achilles Veen, en XerxesDZB verloor met 3-2 van FC ‘s-Gravenzande.

FC Rijnvogels
De wedstrijd begon wat angstig tegen Achilles Veen, en beide ploegen durfden niet echt naar voren te voetballen. Hoewel de beste kansen voor Achilles waren, werd een kwartier het belangrijke doelpunt gescoord FC Rijnvogels. En dat terwijl Achilles het laatste halfuur met een man meer speelde door een rode kaart.  Achilles verzuimde om in het eerste uur een doelpunt te maken, maar op basis van het laatste half uur verdiende de ploeg ook geen punt, doordat de ploeg uit Katwijk juist toen beter ging voetballen.

XerxesDZB
XerxesDZB verloor afgelopen zaterdag voor de tweede keer op rij. Uit bij de nummer drie van de Hoofdklasse werd het 3-2. De wedstrijd begon goed voor XerxesDZB, want na 5 minuten stond het 0-1. Direct daarna begon de thuisploeg wat meer druk te zetten en werd het na 20 minuten verdiend 1-1. Een paar minuten laten kreeg ’s-Gravenzande een penalty, maar dei werd goed gekeerd door keeper van der Molen. In de 2e helft kreeg de ploeg uit Westland een rode kaart, en dus leek het af te gaan op een overwinning voor de uitploeg. Maar het werd juist het tegenovergestelde. De ploeg wist niet goed om te gaan met de man meer die ze hadden, en stond binnen een kwartier met 3-1 achter. 10 minuten voor tijd werd het nog 3-2, maar het bleek niet genoeg te zijn.

De laatste wedstrijd tussen de twee clubs dateert alweer van het jaar 2016. De wedstrijd eindigde in een 2-1 overwinning voor XerxesDZB. Zaterdag om 14.45 begint de wedstrijd op Sportpark Faas Wilkes.

 

Marc Verwei wil graag met kampioenschap afscheid nemen bij Terneuzen

TERNEUZEN – Waar het in de voorbereiding verre van vlotjes verliep, daar is gaandeweg de machine bij v.v. Terneuzen aardig op stoom gekomen. Inmiddels is de ploeg koploper in de 3e Klasse A en ligt het op koers voor de titel. Het zou voor Marc Verwei (28) een gedroomd afscheid zijn van de club waar hij, met uitzondering van een uitstap naar RBC Roosendaal, altijd speelde. De middenvelder is verhuisd naar Rotterdam en gaat op zoek naar een club dichterbij zijn nieuwe thuis.

 

“Inderdaad, met pijn in het hart maar logistiek gezien is dat wel de enige optie. Momenteel rijd ik nog heen en weer tussen Rotterdam en Terneuzen om te trainen en wedstrijden te spelen. Maar dat is natuurlijk verre van ideaal. Toch is het wel dubbel omdat we op dit moment echt heel goed bezig zijn als ploeg. Dus is me er heel veel aan gelegen om het hier op de mooist mogelijk manier af te sluiten en dat zou toch wel met een kampioenschap zijn uiteraard.”

Verwei heeft gedurende dit seizoen met name de jonge garde in de selectie een behoorlijke omslag zien maken. “We zijn nu echt een collectief geworden en een lastig te bespelen ploeg. In het begin hebben de trainer Hubert en Tom de boel even flink op scherp gezet en de jonge gasten een spiegel voor gehouden. In de senioren spelen is toch wel even wat anders dan bij de jeugd. Dat hebben ze goed opgepikt en sindsdien is het alleen maar beter gaan draaien. Iedereen is bereid om voor elkaar de vuile meters te maken en dat werpt zijn vruchten af.”

Met een vrije rol pendelt de vormgever tussen middenveld en aanval en zwerft hij over het veld. Een rol die hij dus kan vervullen, omdat andere ook veel meters maken. “We zijn dynamisch en hebben veel voetballend vermogen. Er is een goeie klik met Devano Riemens en Jeremy Noa op het middenveld. En met Sinan Coban hebben we voorin een prima aanspeelpunt. Achterin geven we weinig weg en daardoor groeit het vertrouwen. Dat zie jij over de gehele lijn terug en ook de wissels doen het prima als ze erin komen. Ik had wel het gevoel dat we een prima selectie hadden, maar dat we zo’n groei zouden doormaken dat had ik niet durven dromen.”

De nieuwe inwoner van Rotterdam is overigens wel blij dat het seizoen weer op gang is gekomen, nadat het weer vanwege corona had stilgelegen. “Het zou extra klote zijn geweest als ook dit seizoen vroegtijdig was afgebroken. Zo had ik mijn tijd bij Terneuzen niet willen eindigen. Het is nu ook best pittig om steeds te pendelen tussen Rotterdam en Zeeuws-Vlaanderen, maar ik heb besloten om het seizoen hier af te maken. En dan wil ik dat met de hoofdprijs doen ook. We hebben al een periodetitel, dus een toetje hebben we al. Maar als we promotie kunnen realiseren zonder nacompetitie zou dat natuurlijk het allermooiste zijn. Stoppen op het hoogtepunt, voor mij dan toch in elk geval.”

Wat hij dan daarna gaat doen, daarvoor is het nu nog te vroeg om over na te denken. “Helemaal stoppen ga ik niet doen denk ik. Want ik voetbal al mijn hele leven en dat zou ik best missen. Ik heb ook wat vrienden in Breda wonen, dus misschien is dat een optie maar daar ben ik nog niet mee bezig. Nu telt alleen Terneuzen. Want hoewel we goed op weg zijn, moeten we wel de vorm zien vast te houden. Koploper worden was al een flinke klus, het nu afmaken is misschien nog wel lastiger. Maar we gaan er met zijn allen wel vol voor in elk geval.”

Klik op VV Terneuzen voor het laatste artikel van de club.

Samenwerken op gebied van jeugd loopt prima bij v.v. Groede

Gerjan de Hullu en Jan Elfrink zijn vanuit het bestuur samen verantwoordelijk voor het reilen en zeilen binnen de jeugdafdeling van v.v. Groede. Beiden zijn ze al jarenlang lid van de vierdeklasser. ‘Het is geweldig om al die jeugdspelertjes met plezier achter een bal over het veld te zien rennen.’

Sinds enkele jaren heeft de club op jeugdgebied een samenwerking met v.v. Cadzand. En die loopt volgens hen naar tevredenheid. “Er zijn goede onderlinge afspraken gemaakt en bij beide clubs zijn er elke week spelertjes actief op de velden. Wij leveren in de samenwerking ongeveer zestig procent jeugd en Cadzand rond de veertig procent. Maar we doen het echt samen en dat is prima. Zelf heb ik ooit als speler in een samenwerking met SV Oostburg gevoetbald als jeugdspeler, al was dat toen echt op teamniveau. Nu zie je steeds vaker dat het op clubniveau gebeurd én noodzaak is. Dat is bij ons niet anders.”

van-acker

Waar het bij Groede de laatste jaren met name bij het eerste elftal sportief gezien in een mooie opwaartse lijn gaat qua sportieve prestaties, daar zien Elfrink en De Hullu dat de aantrekkingskracht van de gehele vereniging daarvan meeprofiteert. “Je merkt in de aantallen aanmeldingen bij de senioren, maar zéker ook bij de jeugd dat de club in de lift zit. Voor de toekomst is dat natuurlijk geweldig en daar proberen we van onderaf binnen onze jeugdafdeling ook in te investeren. Goed kader, alles rondom de teams goed regelen én goed communiceren. Dat is van essentieel belang om de mensen verbonden te krijgen en te houden met je club. En ik denk dat we daar bij Groede prima in slagen.”

Ze benadrukken dat ze dit met een hele groep enthousiaste vrijwilligers doen. De accommodatie is de laatste jaren flink onderhanden genomen en toekomstbestendig gemaakt. “De kleedkamers en ook de kantine heeft een ware metamorfose ondergaan. En dat was gezien de groei van de vereniging ook meer dan nodig natuurlijk. Het is iets om als club ook trots op te zijn met zijn allen.”

mzc

De Hullu en Elfrink zeggen dat in de regio hun club een positieve uitstraling heeft en dat het sportieve én het plezier maken er hand in hand gaan. “Tegenstanders worden altijd met open armen ontvangen, zowel bij de senioren als de jeugd. En die geluiden krijgen we ook altijd terug van mensen. We zijn een club waar iedereen welkom is én zich welkom moet voelen. Gelukkig is dat ook zo, ongeacht wie je bent of waar je vandaan komt. Als je bijvoorbeeld ons tweede en derde seniorenteam ziet, dat is echt een verzameling van culturen en een mix van leeftijden tussen de zestien en zestig jaar. Ook dát is Groede!”

Voor de toekomst ziet het tweetal de ontwikkelingen met positieve blik tegemoet. “We zien dat we nog altijd groeien en dat de jeugd zich blijft ontwikkelen. De sentimenten die vroeger altijd heersten als het woord samenwerking of fusie op tafel kwamen, die heeft de huidige generatie al minder. Die zien de noodzaak om te overleven daarvan inmiddels wel in. Vroeger had je alleen voetbal of tennis en dat was het dan wel zo’n beetje. Die tijden zijn veranderd en daarmee moeten we dealen. Een SJO met wellicht Cadzand is op termijn misschien wel logisch en noodzaak. Maar tot die tijd doen we het zoals we nu naar tevredenheid doen. Een kind met een glimlach op zijn gezicht op het veld zien staan, dat is nog altijd het mooiste cadeau!”

Voor meer artikelen over VV Groede, klik hier.

Voor meer informatie over VV Groede, klik hier.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.