Home Blog Pagina 1305

In gesprek met Arjan Gijze van HBSS

“Niet te veel doorstrekken”, klinkt het over het veld. Arjan Gijze is bezig de JO13-1 van HBSS een warming-up te geven voor de woensdagtraining. “Preventie, daar gaat het om”, zegt hij even later. “We moeten zuinig zijn op de jonge knieën.”

HappyPoint_desinfectie

De Schiedamse club introduceerde begin jaar een revolutionaire warming-up. Een warming-up die standaard in het programma zit en voor alle jeugdtrainingen wordt gegeven. Het doel: het aantal knieblessure terugbrengen tot het minimum.

“We hebben een samenwerking met Joint Forces”, zegt Gijze. “Dat is een bedrijf van fysiotherapeuten, Spomed uit Capelle aan den IJssel, en de praktijk van een orthopeed, dokter Pad. Zij hebben een warming-up ontwikkeld die gebaseerd is op onderzoek in de Verenigde Staten en Zweden. Door deze serie oefeningen voor elke training te doen is het aantal knieblessures met tachtig procent afgenomen.”

“Kinderen van tegenwoordig spelen veel minder vaak op straat. Daardoor is hun motoriek minder. Ze zijn daardoor eerder vatbaar voor blessures. De komst van kunstgras heeft de belasting op het lichaam extra vergroot.”

Gijze (47) is zelf een voormalig kniepatiënt. Hij kwam zelf met een kruisbandblessure terecht bij Pad en de fysiotherapeuten van Spomed. “Ik heb zelf heel veel baat gehad bij die oefeningen. Ik doe ze nog steeds. Ik vind dat je als club, naast voetbalplezier, ook de taak hebt om aan blessurepreventie te doen. Ook dat hoort bij een veilig sportklimaat. Vandaar dat ik voorgesteld heb om het bij HBSS bij alle jeugd te introduceren”, aldus de coördinator van de jeugdcommissie.

Er zijn drie niveau’s oefeningen. “Niveau 1 is voor de allerjongste jeugd. Niveau 3 voor de JO17 en JO19. Op elk niveau zijn er een stuk of tien oefeningen. Rekken en strekken is er niet bij. Er zijn loop-, maar ook springoefeningen. Bij elkaar duur het tien minuutjes. Het is even wennen in het begin voor trainer en spelers. De trainer moet er op letten dat de oefeningen goed worden uitgevoerd.”

Klik hier voor meer informatie over HBSS
Klik hier voor meer artikelen over HBSS

MVV’58 pakt eerste winst tegen TSVV Merlijn

Je zou haast gaan denken dat er niet meer werd gevoetbald op sportpark Achterveld op deze prachtige zaterdag, al is voetbal uitgegroeid tot belangrijkste bijzaak in Meteren. Het sportpark stroomde daarom niet onverwachts lekker vol met hondstrouwe supporters die wel wat over hadden voor een mooie pot voetbal zoals je het alleen in Meteren ziet. MVV’58 mocht in deze pot aantreden tegen de mannen van TSVV Merlijn.

Een enkele supporter zou zich voor de kop hebben geslagen dat ze eerst nog bak lauwe koffie in de kantine achterover sloegen in plaats van direct naar het strijdtoneel te gaan. Het was namelijk Remco Knoop die de 1-0 gelijk achter de keeper had liggen. Een mooiere start kon MVV’58 niet wensen. MVV’58 was duidelijk sterker voordat TSVV Merlijn meer in de wedstrijd kwam. In de 8e minuut kopte Robin Jager een balletje net over en op het half uur mikte Jacco de Leeuw van 2 meter huizenhoog over. De eerste helft werd beëindigd met een ouderwets voetbalcliché: er werd gescoord op een psychologisch gunstig moment! Na een voorzet van Jacco schoot Remco in de blessuretijd van de eerste helft beheerst de 2-0 binnen. Een minuut later had hij zelfs de 3-0 op de schoen, maar hij mikte helaas net naast.

MVV’58 pakte de draad in de tweede helft goed op en liet TSVV Merlijn niet dichterbij komen. Al had het hier regelmatig de hulp bij nodig van de uitstekend keepende Jurre Grandia. Gelukkig namen de mannen uit Meteren in de 56e minuut een nog comfortabelere voorsprong. Dave stoomde zoals vanouds flink op over de rechterkant, zijn voorzet liet Robin prima lopen voor Twan die vogelvrij de 3-0 binnen kon tikken. Een kleine 5 minuten voor tijd werd de beste man aan Meterense zijde ingespeeld rond randje 16 en met een prachtige boogbal beloonde Dominic zijn goede wedstrijd met de 4-0. Hij blij, Meteren blij, een mooie afsluiting van deze heerlijke pot voetbal.

Komende zaterdag wordt het hele circus vervolgd tegen Sparta’30. Tot dan!

Explosieve groei zet CWO in beweging

In één jaar tijd groeide het aantal leden van CWO van 560 tot 650. De explosieve groei van het ledenbestand biedt de Vlaardingse fusieclub volop mogelijkheden, maar er zijn ook uitdagingen. “Het gaat er om de groei op een gezonde manier in goede banen te leiden”, aldus Sjaak van der Kroon.

Het lid van het managementteam – CWO werkt met een bestuursstructuur van vier managers – ziet dat zijn club in alle opzichten in beweging is. “Het feit dat we zo aan het groeien zijn is natuurlijk een positieve ontwikkeling. De verwachting is dat we er door de nieuwe wijk de komende jaren nog veel nieuwe leden bij zullen krijgen. Wij denken dat wij er over een jaar vijf tussen de acht- en negenhonderd hebben.”

CWO is daarom hard bezig om een organisatie in te richten die de ledengroei aankan. “Er staat altijd een spanning op je vrijwilligersbestand en dat is ons geval nog wat groter omdat we in een jaar tijd vijftien procent meer leden hebben gekregen”, stelt Van der Kroon. “Nieuwe vrijwilligers vinden is sowieso lastig en in ons geval nóg iets lastiger. Ongeveer zeventig procent van onze jeugdleden zijn van allochtone afkomst en in die groep is het een stuk moeilijker om kader te vinden. We proberen ouders zo veel mogelijk bij de club te betrekken. Onlangs hebben we nog een informatieavond gehouden.” De club heeft ook de hulp heeft ingeroepen van de gemeente Vlaardingen. “De gemeente is bereid om mee te denken en te helpen. We zijn een gezamenlijk plan aan het maken dat één dezer weken handen en voeten moet krijgen. ”

Daarnaast bouwt CWO verder aan een nog beter kwalitatieve club. Om de kwaliteit van de jeugdafdeling te verhogen is met Mark Bresser een nieuwe technische man aangetrokken. “Hij is de Hoofd Jeugd Opleidingen. Hij moet samen met Mike van der Meer, eerste elftalspeler en verantwoordelijk voor de onderbouw, en Fred Romer, die coördinator bovenbouw is, de jeugd een impuls gaan geven. We willen dat onze selectieteams op een hoger niveau komen te spelen. Daarmee voorkom je dat de betere spelers naar andere clubs gaan. Een ander uitgangspunt, wat je daar niet los van kan zien, is het hebben van een herkenbaar eerste elftal. Wij streven naar een team met spelers uit de regio met in de zomer zo min mogelijk verloop. We willen geen doorgangshuis van spelers zijn. In sportief opzicht willen we de stap maken naar de eerste klasse.”

“De basis daarvoor is een goede sfeer en die is er zeker bij de selectie. Op donderdag zit de kantine bomvol. ” CWO zet ook in op de meisjestak dat eveneens fors aan het groeien is. ” We maken daar serieus werk van. We zijn afgelopen seizoen van drie naar vier teams gegaan en er is ruimte om nog meer te groeien. We hebben een damesteam, een MO19-, een MO17- en een MO15. Het liefst hebben we overal twee teams van, we willen geleidelijk daar naartoe groeien.”

 

 

 

CvdW: Excelsior Maassluis

Deze editie is Excelsior Maassluis de Club van de Week. Deze week zullen er meerdere interviews worden afgenomen met betrokkenen bij de club uit Maassluis. In deze interviews zullen de betrokkenen meer vertellen over o.a. hun rol binnen de club, hoe ze bij Excelsior Maassluis betrokken zijn geraakt, het afgelopen seizoen en uiteraard wordt er ook vooruitgeblikt op het aankomende seizoen.

Excelsior Maassluis is een amateurclub uit Maassluis die opgericht is op 1 Juni 1918. Het eerste elftal speelde afgelopen seizoen in de Tweede Divisie waar ze op de 7eplaats eindigde. In 2006 kreeg Excelsior Maassluis als tweede amateurclub ooit een ster van de KNVB voor zijn jeugdopleiding. In 2010 is het hoofdveld van Excelsior Maassluis voorzien van kunstgras.

Op zaterdag 2 oktober speelde de hoofdmacht de eerste wedstrijd daarop. 2013 was een zeer succesvol voetbaljaar voor de hoofdmacht uit Maassluis. Zij werd 2 wedstrijden voor het einde van de competitie kampioen in de Hoofdklasse B, waardoor promotie naar de Topklasse (Nu Tweede Divisie) het hoogste amateurniveau, een feit werd. In oktober 2014 werd Excelsior Maassluis beloond voor het goede werk in de jeugdopleiding. Als eerste amateurvereniging in Nederland werd door de KNVB de status van Regionale Jeugdopleiding toegekend.

Het seizoen 2014/2015 verliep moeizaam. Na een inhaalslag werd degradatie uit de topklasse voorkomen. Het seizoen daarna was Excelsior Maassluis de revelatie. Nadat er sinds oktober 2015 geen wedstrijd meer verloren werd, pakte Excelsior Maassluis op de laatste speeldag de titel in de Topklasse zaterdag. Op 28 mei 2016 werd de club voor het eerst in zijn bestaan algeheel Nederlands Kampioen amateurvoetbal. Door de invoering van de open voetbalpiramide is Excelsior Maassluis (in ieder geval voorlopig) de laatste algeheel amateurkampioen.a

Geen zee te hoog voor VDL’s duizendpoot

Marco van der Zee is het prototype voetbalfanaat waarop prachtige amateurverenigingen drijven. Hij zou zo kunnen figureren in een reclamespot van de KNVB. Een duizendpoot met voetbaltechnische bagage én interesse in het ontwikkelen van talent. Bij VDL zijn ze blij met hem.

Als er over een of twee seizoenen een talent uit de lichting die hij nu onder zijn hoede heeft als trainer in het eerste elftal belandt, zal hij trots zijn. VDL is een pure amateurclub waar eigen jeugd voorrang krijgt en waar net als overal de jeugd in de hoogste leeftijdscategorieën niet de makkelijkste is. “Geen probleem, ik heb veel geduld. Dat moet je ook hebben in deze tijd als trainer”, glimlacht Van der Zee.

Van der Zee, die zelf jarenlang bij VDL actief was als voetballer, heeft oog voor veel zaken in een club. Hij lijkt soms op een kleine ondernemer die overal kansen ziet. Het fraaie sportcomplex van de bijna 100-jarige vereniging, dat in de afgelopen seizoenen een ware face-lift heeft ondergaan en inmiddels prachtige faciliteiten biedt, was in de ogen van Van der Zee perfect voor het onderbrengen van veel KNVB-activiteiten en de in de regio inmiddels beroemde keepersschool van voormalig profkeeper Arjan van der Kaay.

De KNVB loopt inmiddels met hem weg en ook Van der Kaay prijst zich gelukkig met Van der Zee, die ook actief meewerkt binnen het Jeugplan Nederland van de KNVB. “Mijn functie is voornamelijk facilitair manager. Mijn taken zijn het verzorgen van alle zaken rondom de activiteiten op onze locatie. Daarnaast ben ik betrokken bij de organisatie en planning van accommodaties in de regio voor de KNVB en de planning en verzorging van de scheids en grensrechters.”

Een druk baasje, zullen sommigen denken. Maar Van der Zee maakt duidelijk dat het ontwikkelen van talent in het amateurvoetbal ook veel voldoening geeft. “Tijdens de wedstrijddagen en toernooimomenten ben ik ook als assistent actief en ontferm me dan veelal over de reserves en verzorg samen met de fysio de voorbereiding van wissels en de verzorging van de spelers.”

Hij heeft nog meer plannen. Een fraai sportcomplex biedt grote mogelijkheden en hij merkt dat er behoefte is aan extra trainingen bij de jeugd én de ouders van die talentvolle jeugd. “We staan nu nog met een keeperschool op het complex, maar mocht de ruimte er komen wil ik er een voetbalschool naast gaan zetten. Deze kan dan actief worden op woensdagmiddag en zondag.”

Van der Zee vindt VDL een prachtige club waar veel mogelijk is. Het is ook een club van deze tijd, zegt hij. “Met een meidenafdeling die fantastisch is. Damesvoetbal wint aan populariteit, meer dan jongensvoetbal. Mijn eigen kinderen bepalen zelf of ze hockeyen of voetballen. Zo bepalen meisjes ook zelf of ze of voetbal gaan.”

VDL is een vereniging met 600 leden die ‘goed aan de gang is’, zegt Van der Zee, die in het dagelijks leven werkzaam is in sportmanagement. “De club leeft. Dat merk je op alle fronten. Je moet alleen de mensen duidelijk maken hoe het werkt.  Vroeger werd je vanuit de kerk of de gemeenschap naar een vereniging gestuurd en vulde je een taak in. Nu komen mensen hun kind brengen en zeggen: Ik betaal toch contributie, dus verwacht ik dat dit en dat geregeld is… Zo werkt het natuurlijk niet”, vult hij aan.

Bas Belder houdt van avontuur én FC Perkouw

Een lange voetbalcarrière was hem niet gegund, maar een leven zonder FC Perkouw is voor Bas Belder geen leven. Bij zijn al uitgebreide taken behoort sinds kort een nieuwe, die van bestuurslid. “Ik hou van deze club”, legt hij een openlijke liefdesverklaring af.

In de tijdens de coronaperiode fraai opgeknapte kantine van FC Perkouw doet Belder op een rustige zaterdag zijn verhaal. “We hebben vandaag vooral uitwedstrijden”, legt hij uit. “Het eerste en tweede spelen uit.”

Het betekent dat Belder het deze zaterdag rustig aan kan doen. Normaal is hij al vroeg in touw. “Ik ben scheidsrechterscoördinator, ik fluit zelf natuurlijk ook. Soms twee wedstrijden, als het moet drie. Jeugd, senioren, het maakt niet uit.”

Die veelzijdigheid hoort volgens hem bij de kleinschaligheid van FC Perkouw. “We zijn een kleine club met maar tien elftallen. Dat betekent dat je ook uit een beperkte poel van vrijwilligers kan putten. Veel mensen steken hun handen uit de mouwen. Ik ben één van de vele vrijwilligers die zich belangeloos inzet.”

Sinds enige tijd maakt hij deel uit van het bestuur van de Berkenwoudense dorpsclub. Dat hij pas 22 jaar is, speelde volgens hem geen rol, wel dat hij een Perkouw-hart heeft. “Die saamhorigheid, dat samen rooien met elkaar, zit er diep in. Ik kan me geen leven voorstellen zonder Perkouw. Ik loop hier van jongs af aan rond. Dit clubgebouw is mijn tweede thuis.”

Het liefste had hij dat ook nog gedaan als actief voetballer, maar zijn knieën zijn volgens hem niet gemaakt om te voetballen. “Ik heb altijd problemen gehad. In de jeugd zeiden ze dat het kwam door groeipijnen, maar ik bleef klachten houden. Ik hou het er maar op dat mijn lichaam niet gemaakt is voor voetbal.”

Dat vindt hij jammer, maar het is geen reden om FC Perkouw vaarwel zeggen. “Ik ben altijd al geweest met training geven. Ik haal mijn plezier nu uit andere dingen. Deze club met elkaar overeind houden vind ik een zeer nobel doel.”

Dat is niet altijd makkelijk, zeker als er een twee jaar durende coronapandemie om de hoek komt kijken. “We hebben ons er goed doorheen geslagen”, meent Belder. “We hebben zelfs kans gezien om de kantine een nieuwe look te geven. Als bestuur hebben we nog veel meer plannen. LED-verlichting bijvoorbeeld en op termijn renovatie van de kleedkamers. Maar eerst moet er wel gespaard worden. We doen geen onverantwoorde uitgaven”, zegt het algemeen bestuurslid.

In die coronatijd had Belder alle tijd om zijn tweede hobby volop te beoefenen. Als wielrenner ontdekt hij graag de wilde wijde wereld. “Ik heb de afgelopen jaren echt het langeafstandsfietsen ontdekt. Ik fiets soms wel tot vijfhonderd kilometer. Vaak in mijn eentje.” Zo maakte hij nog niet zo lang geleden een fietstocht naar de Noordkaap in Noorwegen, bij elkaar zo’n drieduizend kilometer,. “Ik heb genoten. Ik ben wel terug met het vliegtuig gegaan. Na drie weken wachtte mijn studie economie.”

 

 

In gesprek met Marlon van der Schelling van VV CKC

De 25-jarige Marlon van der Schelling is geen onbekende bij VV CKC. Bij de club uit Rotterdam Kralingseveer is hij naast trainer van de JO15-1 ook coördinator van de jeugd en lid van de activiteiten commissie. Daarnaast maakte Marlon tot voor kort deel uit van de selectie bij de Rotterdammers.
Dominos_voorjaar2021
Achtergrond
Marlon heeft gestudeerd op het Albeda college in Rotterdam. Hier heeft hij de opleiding sport & bewegen afgerond. Uiteindelijk is hij komen werken bij DPFC health fit & dance. “Na twee jaar ben ik de uitdaging in dit werk verloren en op zoek gegaan naar iets anders met meer uitdaging”, vertelt hij. In mei 2020 zou van der Schelling beginnen met een nieuwe opleiding, maar dankzij Corona werd dit uitgesteld naar augustus. “Inmiddels ben ik al ruim anderhalf jaar bezig en heb ik gevonden wat ik zocht”, aldus Marlon.

Voetbal loopbaan
De vrijwilliger van VV CKC is begonnen met voetballen bij de club in een team met jongens die op een wachtlijst stonden. Al snel werd hij overgeplaatst naar een team in de F’jes. In het verdere verloop van zijn jeugd heeft hij alle selectie elftallen doorlopen tot Alexandria’66, in de B’tjes kwam om een stap hogerop te gaan. Hier heeft de oud verdediger in de landelijke jeugddivisies gespeeld. In die jaren is van der Schelling twee keer kampioen geworden en heeft hij de beker gewonnen.

Na een operatie besloot Marlon om terug te keren naar zijn oude nest. “Bij CKC maakte ik op mijn achttiende mijn debuut in het eerste elftal en sindsdien ben ik niet meer weggegaan”, vertelt hij. Inmiddels speelt van der Schelling niet meer in het eerste elftal. “In dit seizoen heb ik helaas de beslissing moeten nemen om te stoppen in de selectie dankzij werkomstandigheden”, vertelt hij.

Vrijwilliger
Naast het voetballen is Marlon op meerdere vlakken actief binnen de club. Zo is hij naast jeugdtrainer van de JO15-1 ook lid van de activiteitencommissie en coördinator van de jeugd. “Een leuke bezigheid naast mijn opleiding”, vindt hij zelf. De jeugdtrainer vindt het leuk om te zien hoe zijn spelers zich ontwikkelen. “Het is altijd leuk om te zien als jouw spelers uiteindelijk terechtkomen bij clubs als Feyenoord, Sparta, ADO Den Haag, en Ajax”, vertelt Marlon. Ook met zijn taak binnen de activiteiten commissie is van der Schelling nog lang niet klaar. In deze taak organiseert hij verschillende evenementen voor de club. “Als je dan achteraf alleen maar positieve geluiden hoort krijg ik enorm veel energie om dit te blijven doen”, zegt hij.
_NEW_Fysiotherapie Rozenburcht_250097Toekomst
In de toekomst hoopt de vrijwilliger een belangrijke pion te zijn binnen de opleiding van de vereniging. “Ik hoop onze jeugd, maar ook de trainers een goede basis te geven en hierna uit te breiden naar volwaardige selectietrainers”, vertelt Marlon. “Ik hoop daarnaast ook een bijdrage te kunnen leveren aan het niveau van de spelers die door kunnen stromen naar het eerste elftal door middel van een zo goed mogelijke opleiding te bieden waar uiteraard hard werken gecombineerd gaat met leuke activiteiten”, gaat de coördinator verder.  Dat hard werken in hem zit blijkt ook uit zijn voorbeeldspeler. Hier noemt hij Dirk Kuyt. “Het was misschien niet de allerbeste speler, maar wel iemand die altijd tweehonderdprocent gaf. Daar kan ik mijzelf wel mee identificeren”, vertelt de oud-speler.

VV CKC
Wat de vrijwilliger vooral mooi vindt van zijn VV CKC is dat het een club van vooral vrijwilligers is. “Ik waardeer iedereen die iets doet binnen de club. Samen zorgen we er namelijk voor dat de club draait en groeit”, aldus Marlon. Daarnaast vindt hij het ook mooi dat de club leeft: “Het is hier op de zaterdag altijd supergezellig en dat is natuurlijk ook belangrijk.” In de toekomst verwacht hij dat VV CKC een mooie toekomst tegemoet gaat. “We zijn met meerdere mensen binnen de club bezig om CKC nog gezelliger en beter te maken. We zijn een weg ingeslagen, er moet nog best wat gebeuren, maar als het allemaal draait hebben we CKC weer een stuk mooier op de kaart gezet”, sluit hij af.

Foto van Mario Sliep

Klik op VV CKC voor het laatste artikel over de club

De tussenstand met Verón Knol van vv Capelle

Verón Knol is dit jaar een nieuw gezicht in de selectie van vv Capelle. De centrale verdediger doet het dit seizoen vooral met invalbeurten in het eerste en maakt veel minuten in het tweede. We spraken met de verdediger over de teamprestaties, zijn persoonlijke prestaties en het aankomend trainingskamp.

Dominos_voorjaar2021

Verón is bezig aan zijn eerste jaar in de selectie bij vv Capelle waar hij op 18-jarige leeftijd zijn debuut maakte in de hoofdmacht. In het verleden speelde de mandekker bij DCV, Sparta Rotterdam, Alexandria’66 en XerxesDZB. We vroegen Verón naar de teamprestaties in de eerste seizoenshelft. “Ik denk dat we als team een hele goede eerste seizoenshelft hebben gedraaid. We staan bovenaan in de competitie en we hebben een team dat voor elke meter strijd. Verder heerst er ook een goede sfeer dus ik heb er alle vertrouwen ik dat we er een mooie tweede seizoenshelft van gaan maken!”

Persoonlijk heeft Verón het vooral moeten doen met een paar invalbeurten. “Zelf heb ik het voornamelijk met minuten in het tweede elftal moeten doen, daarnaast heb ik één of twee invalbeurten en een aantal oefenwedstrijden in het eerste gespeeld. De concurrentie is heel erg hoog maar ik denk dat ik daar alleen maar van kan leren en op lange termijn een betere speler van zal worden.” De mandekker houdt zijn ogen en oren open om vooral te leren van teamgenoten. “Jongens als Sander Fischer en Wesley Pollemans hebben zo veel ervaring, waar ik als jonge jongen nog erg veel van kan leren.”

_NEW_Fysiotherapie Rozenburcht_250097

Verón kijkt uit naar de tweede seizoenshelft, waarbij zijn ontwikkeling centraal staat. “Natuurlijk hoop ik dat wat meer minuten ga maken dan in de eerste seizoenshelft. Daarbij moet ik ook een beetje geduld hebben. Zolang ik zorg dat ik fit ben en mezelf ontwikkel gaan die minuten vanzelf komen.”

In de winterstop staat er voor vv Capelle een trainingskamp op het programma. “We gaan in midden januari op trainingskamp naar Marbella! Daar kijk ik enorm naar uit. Het wordt mijn eerste trainingskamp, dus ik ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat, haha.” Hopelijk leidt dit tot goede prestaties van het elftal en kan het de stijgende lijn voortzetten. “Ik hoop op het kampioenschap in de Hoofdklasse, dat zou echt top zijn. De club heeft de ambitie om zo snel mogelijk terug te keren in de derde divisie, want daar hoort Capelle ook thuis.”

Foto; Annemiek van Dillen

Klik hier voor meer informatie over vv Capelle.
Meer artikelen lezen over vv Capelle? Klik hier.

Ammerstol gewend om te overleven aldus den Hartog

Bij de start van de competitie, eind september tegen Gouderak, mocht Ammerstol eindelijk de shirts met de nieuwe hoofdsponsor van het eerste elftal onthullen. “Die lagen al ruim een jaar klaar”, zegt secretaris Erwin den Hartog. “We hadden afgesproken met de hoofdsponsor dat de overeenkomst pas zou ingaan als er weer gevoetbald zou worden.”

Den Hartog is blij dat er weer activiteit is op de velden. Hoewel Ammerstol nog steeds een goed gevulde bankrekening heeft, moest de club tijdens coronatijd ook financieel een veer laten. “Ik hoef niemand te vertellen hoe belangrijk inkomsten zijn uit de bar. Als die voor langere tijd wegvallen, heeft dat gevolgen voor de langere termijn. Als club moet je op een gegeven moment zaken gaan vervangen en dat vergt forse investeringen.”

Dominos_voorjaar2021

Den Hartog is daarom blij dat het hele proces rond de harmonisatie van de voetbalcomplexen in de gemeente Krimpenerwaard is afgerond. “We hebben duidelijkheid nu, dat is belangrijk voor de toekomst. We gaan wel iets meer betalen, maar niet drie keer meer. Dat was met de omvang van de club wel een probleem geweest.”

Qua ledental kwam Ammerstol ongeschonden de coronaperiode uit. “We hadden niet meer opzeggingen dan normaal. Als ik vier zeg is dat veel. Ongeveer hetzelfde aantal heb ik ook als nieuw lid ingeschreven.”

Ammerstol schreef vijf jeugdteams in voor de competitie: een onder acht, een onder 10, een onder elf, een onder dertien en een onder zeventien. “Er valt een gaatje tussen de dertien en de zeventien. Dat is jammer.” Het is het lot van een kleine vereniging uit een klein dorp waar de vergrijzing heeft toegeslagen en het aantal kinderen in de basisschoolleeftijd afneemt.

“We hebben hier wel een nieuwe wijk gekregen”, reageert Den Hartog. “In die huizen zijn vooral jonge gezinnen en jonge stelletjes gaan wonen. De eerste resultaten zien we daar nu al van. We hopen natuurlijk dat dat een kweekvijver wordt, maar de wijk, De Kromme Draai, is wel minder groot geworden dan aanvankelijk de bedoeling was. Het project omvat nu pakweg vijftig, zestig woningen, waar in 2008 ooit het plan was voor 160 à 180 woningen. Dat zou een uitbreiding zijn geweest met een kwart van het aantal inwoners van Ammerstol. Dat had echt zoden aan de dijk gezet.”

Ook op ander vlak kan Ammerstol wel wat nieuw bloed gebruiken. Het vrijwilligersbestand is behoorlijk vergrijsd de afgelopen jaren. “Ik heb het zelf gezien tijdens coronatijd. Ik heb tijdelijk de bestuurskamer gebruikt als kantoor en zag onze vrijwilligers steeds langskomen. De trend is dat ze ouder worden en minder in getal. Wij zijn niet de enige vereniging die daarmee te maken heeft, maar het baart mij wel zorgen. Die vrijwilligers nemen het onderhoud voor hun rekening. Ze worden alleen steeds ouder en er komen geen jongere mensen bij. Onze lijnentrekker is bijvoorbeeld 79 jaar. Het zijn mensen met een clubhart, maar op een gegeven moment kunnen ze het lichamelijk niet meer aan en worden dan gedwongen te stoppen.”

Meer artikelen over Ammerstol, klik hier.

Meer artikelen over Ammerstol, klik hier.

DCV niet langer op drijfzand gebouwd aldus Hans Scheffer

DCV werkt hard aan een gezonde toekomst. Nu er een oplossing is gevonden voor de schulden richt de club zich op de verouderde accommodatie. “Het heeft tijd nodig, maar we maken stappen.”

Twee jaar geleden stond DCV er beroerd voor. Een krakkemikkige accommodatie, die hard toe was aan vernieuwing, en een financieel slechte positie, met veel schulden, dat was de staat van de 102-jarige club, die op dat moment op drijfzand leek gebouwd. Het nieuwe bestuur stond voor een grote uitdaging om én te saneren én te vernieuwen. Die eerste slag is nu gemaakt.

Dominos_voorjaar2021

“Een belangrijke oorzaak van het probleem is dat er lang onduidelijkheid is geweest over de toekomst van deze locatie”, zegt bestuurslid Hans Scheffer. “Er zijn in de loop van de jaren diverse scenario’s voorbij gekomen, van nieuwbouw op een andere bestemming tot het verschuiven van het complex op dit sportpark. Ondertussen werden er ook geen reserveringen gedaan voor een eventuele ver- of nieuwbouw.”

Daarnaast leefde de club lang op te grote voet en rezen de kosten de pan uit. Om de hoge uitgaven te betalen moest de club schulden maken. “Die schuld hebben we geprobeerd als eerste op te lossen. We hebben daarvoor een lening gekregen van de gemeente tegen nul procent rente. Die lening moeten we binnen een paar jaar terugbetalen. Gelijktijdig zijn we  drastisch gaan snijden in de kosten. We gaven als club gewoonweg te veel geld uit. Om gezond te worden was het snijden in die uitgaven een noodzakelijke maatregel.”

Ondertussen ging het bestuur ook hard aan de slag met dat andere dossier dat als een molensteen om de nek van DCV hing: de accommodatie. Scheffer: “Het was heel belangrijk om antwoord te krijgen op de vraag of we zouden verhuizen of we hier zouden blijven? Die duidelijkheid hebben we van de gemeente gekregen. We blijven op deze locatie. Duidelijkheid hebben we ook gekregen over wie verantwoordelijk is voor wat. De gemeente zorgt voor de velden, wij als club voor de opstallen. Ik vind dat ook logisch, want in het clubgebouw zit de cultuur en identiteit van een vereniging verborgen. Dat is dus een taak van de club en niet van de gemeente.”

De financiële positie van DCV maakt echter dat de club wel hulp nodig heeft van de gemeente wil het de huidige opstallen – clubgebouw en noodgebouw – vernieuwen of vervangen. “Een nieuw clubgebouw vergt een enorme financiële investering”, zegt Scheffer. “Zoiets kunnen we niet alleen. De gemeente zou daar een rol in kunnen spelen met bijvoorbeeld een lening. Daarover zijn we nu in gesprek met de gemeente. De gesprekken verlopen zeer constructief en zowel gemeente als gemeenteraad stellen zich zeer positief op.”

Een gezonde financiële huishouding moet volgens Scheffer het fundament zijn waarop DCV wordt gebouwd. “Op voetbalgebied ligt er een gezonde basis. We hebben plus achthonderd en gaan er vanuit dat we in de toekomst naar duizend leden groeien. We hebben al een verzoek neergelegd bij de gemeente om het natuurgras op het hoofdveld te vervangen door kunstgras. Daarmee zou de bespeelbaarheid enorm toenemen.”

Voor meer informatie over DCV, klik hier.
Meer artikelen lezen over DCV, klik hier.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.