Home Blog Pagina 1275

Naaldwijk is blij met ‘nieuwe energie die vrijkomt’

Aris van Daalen (42) is sinds november van vorig jaar de nieuwe voorzitter van VV Naaldwijk. Hij heeft zichzelf tot doel gesteld om de club nóg leuker en beter te maken. “We zijn al enorm ver. Met elkaar en voor elkaar is wat Naaldwijk als club het beste typeert.”

Behalve Van Daalen telt het bestuur van Naaldwijk sinds de laatste ledenvergadering nog twee nieuwe gezichten, die van Frank Hordijk en Jelle van Waveren. Omdat alleen Van Daalens’ voorganger Gerard Koornneef is gestopt, werd het aantal bestuursleden vergroot tot negen. “Een luxe, maar zeker geen overbodige luxe”, verzekert Van Daalen. “De mankracht die erbij is gekomen hadden we ook nodig. We hebben een herschikking van de portefeuilles gedaan. Jelle van Waveren heeft voetbalzaken overgenomen van Jack van der Kruk, die nu verantwoordelijk is voor de accommodatie. Frank Hordijk doet de pr en sponsoring. Ook in de commissielagen hebben we de nodige versterking gekregen. Alles bij elkaar hebben we bijna twintig nieuwe mensen. Dat is een enorme verrijking van onze organisatie. Het maakt taken ook behapbaar en zorgt ervoor dat de lasten beter verdeeld kunnen worden en niet meer op de schouders van een paar personen komen.”

De recente ontwikkelingen passen volgens Van Daalen in een nieuwe fase waarin Naaldwijk als club is beland. “We komen uit een fase waarbij de fusie met Westlandia niet doorging. Dat is ongeveer vijf jaar geleden. Dat was het moment waarbij van alles in gang is gezet, van het neerzetten van een nieuwe voetbalvisie tot het realiseren van de nieuwe accommodatie. Dat is allemaal gebeurd. Nu breekt een nieuwe fase aan waarbij het beleid min of meer verfijnd gaat worden.”

Identiteit
Daarbij blijft, zo benadrukt Van Daalen, de eigen clubidentiteit een belangrijke plaats innemen. “Wij zijn een bescheiden club met 550 leden en daar past ook een bepaald beleid bij. Ik denk niet dat we als Naaldwijk de ambitie moet hebben dat we over vijf jaar in de eerste klasse moeten spelen. Incidenteel zou dat kunnen, maar het moet geen doel op zich zijn. Als Naaldwijk willen we juist een club zijn met een brede focus. Wij willen plaatsbieden aan prestatie- en breedtesport. Iedereen moet zich hier thuisvoelen en plezier hebben. Wij zijn een familieclub en dat willen we in alles ook uitstralen. Tegelijkertijd moeten we ook mee in de tijd. Wij vinden het belangrijk dat onze trainers de kans krijgen zich te ontwikkelen en diploma’s te halen. We hebben een paar jaar geleden verplichte vrijwilligerstaken ingevoerd. Dat is volledig geaccepteerd door de leden, het hoort erbij. We doen het met elkaar. Met de nieuwe bestuurs- en commissieleden ben ik hartstikke blij. Er komt daardoor nog meer energie bij.”

 

 

Wout Ooms heeft goed gevoel bij SVS

Wout Ooms verlengde onlangs zijn contract bij SVS met één seizoen. Dat betekent dat de oefenmeester uit Rotterdam komende zomer zijn zesde jaar ingaat op sportpark Schenkel in Capelle aan den IJssel. “Het gevoel is nog goed, er was geen enkele reden om niet bij te tekenen”, aldus Ooms.

Ooms, die bij stadgenoot Capelle als voetballer furore maakte, begon bij SVS toen het nog vierdeklasser was. Inmiddels komen de blauw-witten uit in de tweede klasse. “Van het elftal waarmee ik destijds begon zijn nog vijf, zes jongens over. Het team is eigenlijk constant ververst. Ik zit dus niet al jaren tegen dezelfde gezichten aan te kijken, andersom geldt dat ook.”

De ontwikkeling van SVS, met twee promoties in de afgelopen vier jaar, speelt een belangrijke rol in het lange dienstverband van Ooms. “We hebben de afgelopen jaren grote stappen gezet. Iedere keer proberen we onze grenzen te verleggen. Voor mij persoonlijk is het heel belangrijk dat ik bij SVS perfect kan werken. De lijntjes zijn kort, ik heb maar met drie, vier mensen te maken. Bij een andere club moet je maar afwachten wat je krijgt.”

“Daar komt bij dat ik op fietsafstand van de club, net over de grens van Rotterdam, woon. Eén van mijn dochtertjes speelt tegenwoordig ook bij SVS. Allemaal zaken die je meeneemt bij een besluit om door te gaan.”

Bovendien is er voor Ooms, als hij op een hoger niveau zou willen werken, de belemmering dat hij niet in het bezit is van het TC1-diploma. “Daardoor ben ik niet echt interessant voor een eersteklasser. Ik zie een club mij niet zo snel aannemen en zeggen ‘Wout, wij betalen je TC1 wel’.”

De belangrijkste reden om bij te tekenen bij Sport Vereniging Schollevaar is echter dat hij het naar zijn zin en doorgroeimogelijkheden ziet. “We spelen dit seizoen voor het eerst in de tweede klasse. Het doel is om een stabiele tweedeklasser te worden. Daar gaat een paar jaar overheen.”

De resultaten stemmen Ooms in ieder geval tot tevredenheid. Tenminste, tot de winterstop. “We hadden halverwege twintig punten, nu, vijf wedstrijden verder, staan we op 23. We zitten in een wat lastigere fase.”

Eén van de oorzaken is dat SVS moeizaam scoort. “Joran van Opstal is geblesseerd en Anthony Schoenmakers, onze andere spits, heeft het lastig. Dat is niet gek, want we spelen tegen betere tegenstanders dan in de derde klasse. In balbezit kunnen we zeker nog groeien, over de ontwikkeling op andere vlakken – mentaal en organisatie – ben ik weer tevreden.”

Dertig punten moet volgens Ooms genoeg zijn voor handhaving. “Hoe eerder we die binnen hebben, hoe beter”, aldus Ooms, die, achter de schermen, alweer druk bezig is met de  samenstelling van zijn selectie voor volgend seizoen. “Twee jongens vertrekken en één stopt. Daar krijgen we vier spelers voor terug. Eén van hen is Raymond Lingen van Victoria’04. Ik kan die jongens geen vergoedingen bieden – daar doet de club niet aan – maar wel gunstige voetbalvoorwaarden.”

 

 

Trainer Omar Khan heeft onderdak bij Spartaan’20

“Het is wel lekker dat het nú geregeld is”, zei Omar Khan onlangs bij zijn aanstelling als trainer van zondag eersteklasser Spartaan’20. De oefenmeester van Nieuwerkerk  zag zijn spelers de afgelopen tijd een nieuwe club vinden -Nieuwerkerk stapt over naar de zaterdag – en hield al een klein beetje rekening met een verplicht sabbatical.

“Op een gegeven moment zie je bij de interessante clubs de plaatsen ingevuld worden”, reageert hij. “En het was al half maart.” Toen was er opeens de interesse van Spartaan’20. Zijn oude club. “Ik heb er vijftien jaar geleden in de jeugd gewerkt. Een mooie club die bekend staat om zijn goede jeugdopleiding.”

Jeugd inpassen wordt ook het devies voor komend seizoen. “Er stromen twaalf spelers door vanuit de jeugd. Die moeten een plekje krijgen in de selectie”, aldus Khan, die onlangs nog op harde wijze kennismaakte met Spartaan’20. Mét zijn hoger aangeslagen Nieuwerkerk verloor hij in Rotterdam-Zuid met 7-2.

Dat Khan, amper een half jaar na zijn aantreden in Nieuwerkerk, al weer zo snel op zoek moest naar een nieuwe baan had hij niet verwacht. Hij had en heeft het naar zijn zin op sportpark Dorrestein. “De club heeft de keuze gemaakt om de zondag op te heffen en de pijlen te richten op de zaterdag. Dit elftal valt dus uit elkaar. Die omstandigheden maakt het voor iedereen lastig werken – we spelen immers voor noppes – maar het is de taak van de technische staf om iedereen scherp te houden. Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer.

Spartaan’20 was een negatieve uitschieter en daar hebben we het na afloop ook uitgebreid over gehad. We vertegenwoordigen met elkaar tot het einde van het seizoen Nieuwerkerk en moeten er het beste van maken. Het is geen straf om hier te voetballen. Dit is een geweldige club. We zitten nog in de Voetbal Rijnmond Cup en als het even kan, willen we ver komen.”

Bijna al zijn spelers hebben een nieuwe club, de wetenschap dat hij zelf eind juli voor het eerst wordt verwacht bij Spartaan’20 geeft Khan ook de nodige rust. “Ik doe niets liever dan op een voetbalveld staan.”

 

‘G-Voetbal is voor iedereen, hoe groot of klein de beperking maar is’

Met als doelstelling om G-voetbal in een ander daglicht te zetten, omdat er een verkeerd beeld is van G-voetbal. Wij spraken met Erik Voskamp, leider van het G-team van r.k.v.v. JEKA.

Erik is leider van het jeugd G-elftal van r.k.v.v. JEKA. Het begon toen zijn dochter, met een lichte beperking wilde voetballen. Hij ging kijken naar de mogelijkheden en bracht een bezoek aan het G-elftal. “Toen ik ging kijken bij het G-elftal dacht ik: is dit het G-elftal? Ik zag maar drie kinderen met een zichtbare handicap (het syndroom van down).”

Dat is precies het probleem van het G-voetbal volgens Erik, ouders willen niet de stempel gehandicapt op hun kind plakken wanneer hun kind enkel een lichte beperking hebben. Maar G-voetbal is veel meer dan dat volgens Erik:
“G-voetbal is niet alleen voor kinderen met downsyndroom, het is ook voor kinderen met bijvoorbeeld suikerziekte, kinderen met ADHD of slechtziende kinderen. G-voetbal is veel meer dan alleen downsyndroom. We pleiten daarom ook voor naamsverandering van het G-voetbal, die G schrikt de ouders af. Het associeert te veel met down. Noem het vriendenvoetbal of iets dergelijks maar geen G-voetbal. Want hoe groot of klein de beperking is, G-voetbal is voor iedereen, ook wanneer het aan de buitenkant niet te zien is.”

De trainer van het G-elftal, waar Erik was gaan kijken stopte ermee omdat zijn zoon met downsyndroom niet meer verder kon met het voetbal door zijn kwetsbare botten. “Ik heb het team toen overgenomen, maar ik wilde wel dat het een echt team werd, dat het echt om voetbal ging draaien. Dat ze gelijkwaardige materialen en kansen kregen als de reguliere elftallen. Ik wilde geen afgedankte tenues meer, ik wilde dat ze nette trainingspakken en wedstrijdtenues kregen. Dat hebben we doormiddel van sponsoren voor elkaar gekregen. Dat vinden de spelers al geweldig, dan maakt het helemaal niet meer uit of ze winnen of verliezen.”

“We hebben vergaderingen gevoerd om het G-voetbal in de schijnwerpers te zetten, daarin kwam het idee naar voren om een G-wedstrijd als voorwedstrijd te laten spelen van NAC Breda. Alle kinderen komen uit Breda, voor hun is er niks mooier dan een voorwedstrijd te spelen van NAC.”

Afgelopen zaterdag tijdens ADO – NAC was het zover: het G-team speelde de voorwedstrijd in het Cars Jeans Stadion. “De kinderen vonden het super, ze konden voetballen in het stadion, de wedstrijd bekijken en tot slot op de foto met de spelers. De spelers namen allemaal de tijd om op de foto te gaan, dat was super!”

Erik Voskamp wil nu verder, “het doel is om in de toekomst toernooien te gaan organiseren en het G-voetbal te gaan promoten bijvoorbeeld op scholen. Dat is de doelstelling, daarom vinden wij het super dat NAC achter ons staat. Het G-voetbal moet groter worden, nu moeten we bijvoorbeeld veel reizen om onze wedstrijden te spelen.”

“We willen nu toernooien gaan organiseren in samenwerking met NAC, bijvoorbeeld in een 8 tegen 8 vorm. Waar we spelers van het G-elftal van JEKA met ‘normale’ spelers van NAC mixen. Om te laten zien, aan voornamelijk de ouder, dat er geen verschil is tussen G-voetbal en regulier voetbal.”

 

Mannetjesputter Stankov laat alle opties open

©Foto Erwin Spek

FC Dordrecht is hot. De ploeg van trainer Gérard de Nooijer pakte maandagavond de derde-periodetitel tegen RKC Waalwijk, waardoor de Eredivisie lonkt. Vleugelverdediger Antonio Stankov (27) is het hele seizoen al een stabiele factor.

En zo stond Stankov op een frisse maandagavond in maart opeens met een prijs in zijn handen. Vol trots toonde hij de Bronzen Stier aan enkele fotografen en natuurlijk de supporters. Daags na het veroveren van de derde-periodetitel is Stankov nog steeds euforisch van vreugde, maar wel een tikkeltje vermoeid.

,,Ik sliep pas om 04.00 uur door de adrenaline. Maar we gaan play-offs spelen, dat voelt goed.’’ Aan de telefoon de Macedonische rechtsachter van FC Dordrecht. Sinds zijn entree eind augustus 2017 is Stankov een zeer gewaardeerde kracht in het Riwal Hoogwerkers Stadion. ,,Ja, ik probeer gewoon mijn best te doen’’, klinkt het bescheiden. ,,Ik ben een van de ouderen en heb al veel wedstrijden gespeeld.’’ Dat is een understatement. Stankov stond al meer dan honderd keer aan de aftrap van een duel in de Eerste Divisie.

Revival
Voor de winterstop waren uitslagen als 4-3 en 2-2 de wekelijkse realiteit voor Dordrecht. In de laatste vier duels werd er drie keer met 1-0 gewonnen. Naïviteit heeft plaats gemaakt voor degelijkheid. ,,Zeker’’, bevestigt Stankov. ,,We spelen veel compacter en écht als een team. We helpen elkaar veel meer.’’ Ook wordt het spel simpel gehouden in elke linie. En als er iemand het spelletje uiterst simpel houdt, is het routinier Stankov wel.

,,Met simpel voetbal behaal je de beste resultaten. Maar wat je zegt, het is het moeilijkste wat er is.’’ Stankov heeft ook niet het idee dat hij zich in de nadagen van zijn carrière bevindt. In tegendeel zelfs. ,,Ik ben in februari 27 geworden en wil nog graag een stap maken. Wat is een stap hogerop? Het buitenland is een mogelijkheid, maar het liefst zou ik in de Eredivisie spelen. Bij ADO Den Haag bijvoorbeeld.’’

Transferperikelen
Stankov heeft nog een verbintenis tot medio 2018, dus komende zomer is hij transfervrij. ,,Ik heb een aanbieding van FC Dordrecht afgewezen’’, onthult de 27-jarige rechtspoot, die andere plannen heeft. ,,Ik heb het absoluut naar mijn zin bij Dordrecht, maar op deze leeftijd moet ik ook aan een stap hogerop denken. Het wordt een combinatie van speeltijd en natuurlijk financieel. Het hangt er van af wat je aangeboden krijgt.’’ Stankov zou niet misstaan bij een club uit het rechterrijtje van de Eredivisie. Hij koppelt fysieke kracht aan een goede basistechniek, een enorme drive én een dosis lef. Niet onbelangrijk voor een moderne vleugelverdediger.

Counter
Vrijdag staat de derde wedstrijd in een tijdsbestek van zeven dagen op het programma. De Schapenkoppen spelen in De Vliert tegen FC Den Bosch. Stankov slaakt een diepe zucht. ,,Het is vermoeiend’’, geeft hij aan. ,,De Graafschap-uit was een pittige wedstrijd op gras. Dat merkten we maandag wel, maar we gaven alles voor de periodetitel.’’ Aan een voorspelling waagt Stankov zich niet.

,,Den Bosch doet het best goed’’, weet hij. ,,In het eerste duel hadden wij meer de bal, maar pakten ze ons op de counter. Daar moeten wij attent op zijn. Ik hoop dat we gaan winnen en ga daar ook wel vanuit’’, vertelt Stankov, die geniet van twee vrije dagen. ,,Iedereen heeft dit wel even nodig. Lekker genieten van de periodetitel en donderdag weer aan de bak!’’

 

Mannetjesputter Stankov laat alle opties open

0

©Foto Erwin Spek

FC Dordrecht is hot. De ploeg van trainer Gérard de Nooijer pakte maandagavond de derde-periodetitel tegen RKC Waalwijk, waardoor de Eredivisie lonkt. Vleugelverdediger Antonio Stankov (27) is het hele seizoen al een stabiele factor.

En zo stond Stankov op een frisse maandagavond in maart opeens met een prijs in zijn handen. Vol trots toonde hij de Bronzen Stier aan enkele fotografen en natuurlijk de supporters. Daags na het veroveren van de derde-periodetitel is Stankov nog steeds euforisch van vreugde, maar wel een tikkeltje vermoeid.

,,Ik sliep pas om 04.00 uur door de adrenaline. Maar we gaan play-offs spelen, dat voelt goed.’’ Aan de telefoon de Macedonische rechtsachter van FC Dordrecht. Sinds zijn entree eind augustus 2017 is Stankov een zeer gewaardeerde kracht in het Riwal Hoogwerkers Stadion. ,,Ja, ik probeer gewoon mijn best te doen’’, klinkt het bescheiden. ,,Ik ben een van de ouderen en heb al veel wedstrijden gespeeld.’’ Dat is een understatement. Stankov stond al meer dan honderd keer aan de aftrap van een duel in de Eerste Divisie.

Revival
Voor de winterstop waren uitslagen als 4-3 en 2-2 de wekelijkse realiteit voor Dordrecht. In de laatste vier duels werd er drie keer met 1-0 gewonnen. Naïviteit heeft plaats gemaakt voor degelijkheid. ,,Zeker’’, bevestigt Stankov. ,,We spelen veel compacter en écht als een team. We helpen elkaar veel meer.’’ Ook wordt het spel simpel gehouden in elke linie. En als er iemand het spelletje uiterst simpel houdt, is het routinier Stankov wel.

,,Met simpel voetbal behaal je de beste resultaten. Maar wat je zegt, het is het moeilijkste wat er is.’’ Stankov heeft ook niet het idee dat hij zich in de nadagen van zijn carrière bevindt. In tegendeel zelfs. ,,Ik ben in februari 27 geworden en wil nog graag een stap maken. Wat is een stap hogerop? Het buitenland is een mogelijkheid, maar het liefst zou ik in de Eredivisie spelen. Bij ADO Den Haag bijvoorbeeld.’’

Transferperikelen
Stankov heeft nog een verbintenis tot medio 2018, dus komende zomer is hij transfervrij. ,,Ik heb een aanbieding van FC Dordrecht afgewezen’’, onthult de 27-jarige rechtspoot, die andere plannen heeft. ,,Ik heb het absoluut naar mijn zin bij Dordrecht, maar op deze leeftijd moet ik ook aan een stap hogerop denken. Het wordt een combinatie van speeltijd en natuurlijk financieel. Het hangt er van af wat je aangeboden krijgt.’’ Stankov zou niet misstaan bij een club uit het rechterrijtje van de Eredivisie. Hij koppelt fysieke kracht aan een goede basistechniek, een enorme drive én een dosis lef. Niet onbelangrijk voor een moderne vleugelverdediger.

Counter
Vrijdag staat de derde wedstrijd in een tijdsbestek van zeven dagen op het programma. De Schapenkoppen spelen in De Vliert tegen FC Den Bosch. Stankov slaakt een diepe zucht. ,,Het is vermoeiend’’, geeft hij aan. ,,De Graafschap-uit was een pittige wedstrijd op gras. Dat merkten we maandag wel, maar we gaven alles voor de periodetitel.’’ Aan een voorspelling waagt Stankov zich niet.

,,Den Bosch doet het best goed’’, weet hij. ,,In het eerste duel hadden wij meer de bal, maar pakten ze ons op de counter. Daar moeten wij attent op zijn. Ik hoop dat we gaan winnen en ga daar ook wel vanuit’’, vertelt Stankov, die geniet van twee vrije dagen. ,,Iedereen heeft dit wel even nodig. Lekker genieten van de periodetitel en donderdag weer aan de bak!’’

 

Vv Baardwijk MO15-1 naar de halve finale van de KNVB Beker

©MiGe Fotografie

Op woensdag 14 maart 2018 speelden de meisjes onder 15 van vv Baardwijk tegen de meiden van sv BLC uit Den Bosch de kwartfinale van de beker. Baardwijk, dat voor de winterstop zich had geplaatst voor de kwartfinale, heeft in 2018 nog géén wedstrijd gespeeld. Door de lange winterstop mocht het team alleen trainen, en zelfs de trainingen werden regelmatig afgelast vanwege het (slechte) winterweer.

De meiden van BLC (de club van Zuid) hebben door het kunstgras diverse (meerdere) trainingen kunnen verwerken. BLC mocht afgelopen zaterdag zelfs de eerste wedstrijd in competitieverband een wedstrijd spelen.
BLC MO15-1 won in Teteringen van DIA MO15-1 met 1-5.

Baardwijk MO15-1 en sv BLC MO15-1 speelden in de najaarsreeks in de 2e klasse 09 reeds tegen elkaar, in november werd het op Sportpark Olympia 2-3 voor de meiden van sv BLC die daarmee het kampioenschap in de wacht sleepte, en Baardwijk MO15-1 eindigde als 2e. Beide teams promoveerden naar de 1e klasse 3.

Op woensdag 14 maart 2018 floot KNVB scheidsrechter Jordin Brands voor de 1e keer deze wedstrijd. Beide teams zochten de aanval, BLC een technisch, goed voetballend team, en Baardwijk een team dat met veel plezier goed kan voetballen.

De wedstrijd is gespeeld zoals een echte  bekerwedstrijd gespeeld zou moeten worden, sportief, met strijd, passie en trots, voor de neutrale supporters een fijne wedstrijd om naar de te kijken.
Tot de rust waren er diverse kansen voor beide teams, maar de aanvallers wisten niet te scoren, mede door zéér goed verdedigen van de verdedigers en het uitstekend keeperswerk van beide keepsters.

Ruststand 0-0

Na de rust speelden vv Baardwijk het vertrouwde 1-4-3-3 systeem met drie spitsen, sv BLC wist na de rust door counters gevaarlijk voor het doel van Baardwijk te komen, maar er werd niet gescoord. Vv Baardwijk had ook weer volop kansen, een bal werd zelfs van de doellijn gehaald door een verdedigster van sv BLC, de supporters waren het eens: “Het team dat zou scoren zou de wedstrijd winnen” en “deze kwartfinale van de beker verdient geen verliezer”.
Toch moet er een winnaar op het wedstrijdformulier worden ingevuld. Na 70 minuten voetballen moeten strafschoppen de winnaar brengen.

Sv BLC mist 2x en scoort 3x, Baardwijk mist 1x en wordt de winnaar door 4 strafschoppen in het doel te schieten. Een heerlijke avond meidenvoetbal op Sportpark Olympia.

Complimenten aan beide teams, de coaches, de begeleiding, de supporters van beide teams voor deze geweldige avond.

In de loting van de halve finales zullen de volgende tegenstander van vv Baardwijk meegenomen worden:
Bladella MO15-1, TSC MO15-2 en de winnaar van SSW MO15-1 tegen SJO FC De Westhoek MO15-1

Op zaterdag 21 april 2018 spelen Baardwijk MO15-1 en sv BLC MO15-1 wederom tegen elkaar, nu in de voorjaarsreeks van de 1e klasse, aanvang 11:15 uur op Sportpark Olympia, misschien kan er wéér om het kampioenschap gespeeld worden.

Meiden, veel plezier gewenst en doe je best.

 

De wedstrijden die gespeeld zijn om de halve finale te bereiken:
2 september 2017           SV Capelle MO15-1         – Baardwijk MO15-1         0 – 8
9 september 2017           Baardwijk MO15-1         – RKDVC MO15-1              7 – 0
16 september 2017         SSC’55 Mo15-1                 – Baardwijk MO15-1         0 – 7
1 november 2017            Be Ready Mo15-1             – Baardwijk MO15-1         0 – 2
16 december 2017          GDC MO15-1                     – Baardwijk MO15-1         0 – 1
14 maart 2018                 Baardwijk MO15-1*        – SV BLC MO15-1              0 – 0       * = W.N.S. (4 – 3)

 

 

CvdW: v.v. Montfoort – Marian van Schipstal

Marian van Schipstal is dit seizoen bezig aan haar tweede jaar als voorzitter bij v.v. Montfoort. Voordat Van Schipstal voorzitter werd, heeft zij nog enkele andere taken binnen de club uitgevoerd. Zo heeft zij 6 jaar lang in de jeugdcommissie van Montfoort gezeten, maakte zij deel uit van de toernooicommissie en was zij een van de redacteuren van het maandelijkse clubkrantje.

Voordat Marian van Schipstal de voorzitter werd, heeft de club een jaar lang niemand gehad voor deze positie. Er werd toen een commissie opgezet die op zoek ging naar de nieuwe voorzitter van Montfoort. Van Schipstal werd uitgenodigd voor een gesprek en zij wilde de uitdaging wel aangaan. Van Schipstal: ‘’Ik had daarvoor al 6 jaar lang in de jeugdcommissie gezeten en kon mij zo dus makkelijker het totaalplaatje voorstellen.’’

Visie voor de club
Van Schipstal heeft meerdere pijlers die zij wilt bereiken in haar periode als voorzitter. Een van de pijlers is om de jeugd uit Montfoort de keuze te bieden of zij gaan voetballen i.p.v. bij welke club zij gaan voetballen. Een andere pijler is gericht op de seniorenafdeling van de club. Zo wil v.v. Montfoort binnen afzienbare tijd zoveel mogelijk Montfoortse spelers in het eerste elftal hebben spelen. ‘’Als kleine vereniging kunnen wij dit waarschijnlijk niet zelf en hopen dat wij in samenwerking met onze buurvereniging dit wel kunnen bereiken.’’ Tot slot hoopt van Schipstal dat het combinatieteam in de jeugd, dat in samenwerking met MSV’19 is opgericht, komend jaar verder te kunnen uitbreiden.

Samenwerking met MSV’19
Op het moment wordt er door beide clubs gekeken of het mogelijk is om in de toekomst één vereniging te worden. Het merendeel van de leden van MSV willen namelijk liever op zaterdag gaan voetballen, is gebleken uit een enquête onder de leden.

De kracht van v.v. Montfoort
‘’Wat de club zo mooi maakt is de saamhorigheid. Er zijn veel mensen die hard roepen: Dit is mijn vereniging. Zo pakken zij vaak zelf dingen op binnen de club, wat niet in alle gevallen even gunstig is voor de vereniging. Maar de mensen doen dit alleen maar omdat zij zo betrokken zijn bij de club en willen helpen.

Er zijn heel veel mensen in Montfoort met een hart voor de club. Pas geleden was het dak er afgewaaid en binnen 24 uur was het dak alweer dicht. Daarnaast was ook alles binnen deze tijd opgeruimd. Slechts een paar dagen later begonnen de opbouwwerkzaamheden alweer. ‘’Dit is wel echt de kracht van v.v. Montfoort, namelijk dat zoveel mensen in een aanzienlijk korte tijd klaar stonden om de club te helpen. Dit was heel mooi om te zien.’’ gaf van Schipstal aan.

Verwachting aankomend weekend
Van Schipstal is iedere thuiswedstrijd van het eerste elftal aanwezig en gaat zelf ook altijd met de bus mee naar uitwedstrijden. Over de wedstrijd van aankomende zaterdag tegen SVL had van Schipstal het volgende te zeggen: ‘’Ik verwacht dat wij de drie punten in huis houden. Op het moment zit SVL niet echt in een positieve flow. Alhoewel wij de laatste wedstrijden ook niet ruim gewonnen hebben, denk ik toch dat wij ons zaterdag weer herpakken. Afgelopen zaterdag was namelijk te zien dat het een hechte groep is, die bereid is om voor elkaar te werken. Na 7 minuten kwamen wij met 10 man te staan. Hierna gaven wij een 1-0 voorsprong weg, maar lukte het de jongens toch om in de slotminuten de gelijkmaker te scoren (2-2).

Marian van Schipstal voorspelt dat v.v. Montfoort aankomend weekend thuis met 4-1 wint van SVL.

CvdW: v.v. Montfoort - Marian van Schipstal

 

Jelmer Nugteren omarmt het lefvoetbal bij vv Heerjansdam

“Voetballen met lef en bravoure”, zo omschrijft Jelmer Nugteren dit seizoen het spel van ‘promovendus’ vv Heerjansdam in de eerste klasse. Als nieuwkomer verrast de club van sportpark De Molenwei in positieve zin met een ‘positieve’ spelopvatting én een mooi puntentotaal.

‘Kind van de club’ Nugteren (21) heeft dan ook weinig te klagen. Of het moeten die wat hij noemt ‘vreselijke vijf weken’ zijn waarin hij geblesseerd moest toekijken naar de verrichtingen van ‘zijn’ Heerjansdam. “Ik heb in totaal vijf wedstrijden voor de winterstop moeten missen vanwege een geïrriteerde heupkom. Hoe ik daar aan kwam? Geen idee, ik wilde vóóral weten hoe ik er zo snel mogelijk vanaf zou zijn.”

Klassebehoud
Het geeft de ‘drive’ aan van de tweedejaarsstudent Bedrijfskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, die maar wat graag met Heerjansdam dit seizoen het klassebehoud wil veiligstellen. “Het beginnetje is er”, zegt hij over het goede resultaat van de eerste competitiehelft. “Maar er zal nu ook een goed vervolg moeten komen. Hoeveel punten we nodig hebben? Zeg het maar, als je het weet. 27 punten? Met dertig punten ben je wel zo’n beetje veilig, denk ik.”

Het liefste kijkt Nugteren helemaal niet naar de ranglijst. “Hoe eerder we veilig zijn, hoe beter.” Aan de andere kant weet hij ook dat hij en Heerjansdam hun ‘zegeningen’ moeten tellen. “Klopt”, bevestigt de Heerjansdammer, die pas mocht voetballen van zijn vader toen hij zijn zwemdiploma had. “Als je nieuw in een sterke eerste klasse je zo kunt manifesteren mag je alleen maar tevreden zijn. Je moet inderdaad ook even flink genieten van dat succes, maar we moeten ook wel scherp blijven.”

Vorig seizoen
Heerjansdam en Nugteren komen uit een situatie (lees tweede klasse) dat zo’n beetje alles wat zij  aanraakten, veranderden in goud. Op de groenzwarten stond vorig seizoen geen maat. Al vroeg in het seizoen was niet de vraag of Heerjansdam kampioen zou worden, maar wanneer.

Het aandeel van Nugteren in het kampioenschap was evident groot: als nummer ‘tien’ was hij goed voor tien doelpunten en zeven assists. “Wij vielen zeventig procent van de wedstrijd aan en speelden bijna altijd op de helft van de tegenstander”, zegt Nugteren. “Dat lijkt makkelijk, maar is dat natuurlijk niet. Voorin zijn de ruimtes daardoor kleiner. Dit seizoen zijn tegenstanders minimaal even sterk, waardoor er meer evenwicht in wedstrijden zit en ook meer ruimte is om te voetballen.”

De toegenomen weerstand heeft trainer Patrick Kok, die bezig is aan zijn eerste seizoen op sportpark Molenwei, niet verleid tot verdedigender spel. “We spelen, net als vorig seizoen, nog 4-3-3. Dat vind ik wel mooi. De trainer wil niet te veel concessies doen aan de speelwijze. Hij denkt dat dit systeem het beste bij ons past. Daar kan ik me goed in vinden.”
Toch zijn er wel verschillen met vorig seizoen, benadrukt Nugteren. “Het gaat erom waar je druk zet. Op dat gebied zie je welke ontwikkeling we doormaken. We kunnen dat steeds hoger doen. Hoe hoger, hoe lastiger, maar je ziet dat we dat stapje voor stapje steeds beter onder de knie krijgen.”

Rol als nummer 10
Als aanvallende middenvelder is Nugteren zelf een belangrijke schakel in het ‘lefvoetbal’ van Heerjansdam. “Het is echt een positie die mij op het lijf geschreven is”, meent Nugteren. “Ik speel er al vier jaar. Je wordt veel betrokken in het spel. Ik probeer Ronald Ouwens in de spits en Martijn Valstar en Boy Stoops aan de buitenkanten te lanceren. Óf ik lanceer mezelf.”

Want daarin verschilt Nugteren van andere zoals hij ze noemt ‘traditionele’ nummers ‘10’. “Ik heb veel loopvermogen. Als ik voorin een gaatje zie, spring ik er in. Ronald fungeert dan als een soort bliksemafleider.”

 

Tiemen Noordam (SV Deltasport) zet je niet even opzij.

Gevreesd door zijn tegenstanders, geliefd bij zijn medespelers en supporters. Tiemen Noordam (30) heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld als hét gezicht van onverzettelijkheid bij SV Deltasport. “Geen seizoen is hier saai.”

Noordam is alweer bezig aan zijn zevende seizoen op sportpark Broekpolder. Daarmee is hij van de huidige selectie de speler met de meest opeenvolgende dienstjaren bij de Vlaardingse club achter zijn naam. “Daar ben ik best wel trots op”, zegt de ‘supply chain planner’ van beroep. Noordam is sowieso geen clubhopper. “Ik heb maar drie clubs gehad. Eigenlijk zijn er twee, want HVO, waar ik in de F-jeugd als klein jongetje ben begonnen, fuseerde later met HSC en RKWIK tot CWO en daar heb ik nog drie seizoenen gespeeld.”

Noordam en SV Deltasport
In 2011 verhuisde hij dus naar stadgenoot Deltasport. “Ik wilde kijken waar mijn plafond lag. CWO speelde destijds in de tweede klasse. Deltasport was in die jaren al heel ambitieus en speelde vaak voor promotie naar de hoofdklasse. Het was een sportieve verbetering.”

Noordam en Deltasport vormden al snel een goed huwelijk, van aanpassingsproblemen had hij geen last. “Die zeven seizoenen zijn omgevlogen”, stelt hij. “Dat komt omdat we altijd wel ergens voor speelden. Hier bij Deltasport is geen seizoen saai.” Dat heeft wellicht ook te maken met de status van de club. “Er is hier altijd de drang om in de hoofdklasse te willen spelen, maar dat is gewoon heel lastig. Je moet eerst de hoofdklasse maar zien te bereiken en dan nog handhaven ook.”

Noordam kan daar uit ervaring over meespreken, want in zijn tweede seizoen werd hij met Deltasport kampioen in de eerste klasse en promoveerde dus naar de hoofdklasse. Het avontuur duurde op een hoger niveau slechts één seizoen. En dat herhaalde zich later nog een keer. “Ik ben twee keer gepromoveerd naar de hoofdklasse, maar er ook twee maal uit gedegradeerd. We schommelen er een beetje tussenin. Nu spelen we voor het derde seizoen in de eerste klasse. We spelen bovenin mee, maar het doel blijft om te promoveren.”

Dat zal dan via de achterdeur, de nacompetitie, moeten gebeuren, want het kampioenschap lijkt voorbestemd voor onaantastbaar ogende SC Feyenoord. “Dat kampioenschap gaat ‘m niet meer worden”, is Noordam reëel. “Maar de strijd om de directe plaatsen daaronder is nog open. Brielle, Heinenoord, Kloetinge en wij komen daar in aanmerking voor.”

Dit seizoen
Deltasport kende een moeizame start van het seizoen, maar met een aantal aanpassingen in de opstellingen heeft trainer Ton Pattinama de Vlaardingers als elftal ‘in balans’ gekregen. “We zijn inderdaad niet goed begonnen. We hadden de eerste drie wedstrijden één punt. De trainer heeft op het middenveld wat aanpassingen gedaan. De rol van Jeroen van der Swaluw is veranderd, Jay Jay Gulpen erbij gekomen. We hebben toen een goede serie gemaakt. We hebben aanvallend grote kwaliteiten, maar je moet als elftal een goede balans hebben staan om die kwaliteiten ook ten volle tot zijn recht te laten komen.”

Menig aanvaller zal zich een ander tegenstander wensen dan Noordam, die met zijn lengte van één meter negentig een indrukkend gestalte heeft. “Het is ook niet de bedoeling dat ze mij makkelijk opzij zetten”, zegt de centrale verdediger lachend. “Ik probeer ook in opbouwend opzicht mijn taak te doen. Ik speel al een tijdje met Diego Liefden naast me. Dat is een ander type speler. We vullen elkaar goed aan. Ik ben sterk in de lucht, hij over de grond.”

 

 

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.