Bezig aan zijn eerste seizoen als hoofdtrainer, leert Leroy de Visser steeds een beetje meer over zichzelf. Maar gelukkig loopt de ambitieuze jongeling daar bij vierdeklasser Zwartewaal niet voor weg. En dus zit hij voorlopig prima op zijn plek. “Er zijn genoeg mensen die me af en toe een spiegel voorhouden.”

Dat de 31-jarige De Visser blij is met de kans die ze hem bij Zwartewaal hebben geboden, is dan ook een understatement. “Het is echt een vereniging. Klein, maar wel met bepaalde belangen. Dat past bij mij. De cultuur zie je terug in de club”, vertelt hij. “Het is veel meer dan alleen voetballen, het is bijna een soort plaatselijke kroeg. Waar mensen elkaar ontmoeten. Het is leuk om juist daar, als trainer in te stappen. Dat verenigingsleven, vind ik fijn.” En dus laat de inwoner van Hellevoetsluis zich onderdompelen. “Als je snapt hoe de clubcultuur werkt, kun je beter beslissingen maken.”

Zelfreflectie

Beslissingen die De Visser sinds dit seizoen dus helemaal zelf maakt. Op eigen benen. “Ik ben eerder wel assistent geweest, maar dit is toch anders. Je leert dingen over jezelf. Hoe je handelt of met spelers omgaat. Soms maak je de goede keuze, soms mis je de boot. Dingen waarvan ik wist dat ze zouden gaan gebeuren.” Maar voor hem het belangrijkste: “Hoe ga je daarmee om? Volgens mij sta ik wel met zelfreflectie binnen de club. En anders zijn er wel mensen die me adviseren en een spiegel voorhouden.”

De Visser, zelf oud-speler van Nieuwenhoorn, weet het nog goed. “Vorig jaar, rond januari of februari, zag ik de vacature. Toen heb ik gesolliciteerd en vervolgens mocht ik op gesprek komen. Het gevoel was meteen goed.”

Want de ambitie om trainer te worden, zat er bij het voetbaldier al vroeg in. “Je kiest deze hobby, dan weet je dat het veel tijd kost. Maar daarom is het juist hartstikke leuk om te doen. Met die jongens bezig zijn, ze beter maken.” Bij een club waar het eigenlijk nooit niet gezellig is. “Er zijn altijd mensen, ook na de wedstrijd.” Al willen die mensen natuurlijk ook wel goed voetbal zien. “Voor het seizoen hebben we gezegd dat we bij de eerste vijf willen eindigen en meedoen voor een periode. We staan nu vierde, maar alles zit nog dicht op elkaar. Dat is ook het leuke van deze competitie, iedereen kan van elkaar winnen.”

Waar De Visser, die ondertussen ook nog de docentenopleiding binnen de KNVB volgt, tot nu toe het meeste trots op is? “Dat het ons lukt om er iedere wedstrijd het beste van de te maken. En dat terwijl we nog geen drie duels achter elkaar met dezelfde groep hebben kunnen spelen.”

Luisteren

Dus is het soms schakelen, voor de ambitieuze oefenmeester. “We begonnen in een 1433 en met het idee om hoog op het veld de bal af te pakken. Na verloop van tijd kwamen we erachter dat we beter wat lager konden gaan staan. Later zijn we ook naar een systeem met twee spitsen gegaan.”

Een mooie leerschool voor de beginnend trainer, die op zijn 26ste al zijn UEFA B haalde. “Als jongens zich daar prettiger bij voelen, doe je concessies. Ik probeer altijd naar mijn spelers te luisteren.” Want over zijn visie, is hij duidelijk. “Het liefste verover ik zo snel mogelijk de bal, dat vind ik zelf het leukste om naar te kijken. Daarmee dwing je iets af.” Maar, voegt De visser meteen toe. “De ploeg vindt het juist soms fijn om de bal bij de tegenstander te laten. Daarom doen we nu een beetje van beiden. Dat heeft goed gewerkt.” En aan de bal? “Willen we zo snel mogelijk bij die goal komen. Kan ook met een lange bal, dat maakt niet uit. Als het maar efficiënt is.”

Misschien wel ingegeven, door zijn eigen manier van voetballen, lacht hij. “Een luie spits! Ik heb nooit echt op hoog niveau gevoetbald, maar vond het wel heel leuk. Vorig jaar zat ik nog in een vriendenteam, tegen jongens die wel heel goed konden voetballen. Dat vond ik dan echt interessant. Als speler dacht ik ook al veel na over het spelletje.”

Enthousiasme

En dus koos De Visser snel voor het trainersvak. Niet gek, gezien zijn werk als docent Lichamelijke Opvoeding. “Met de jongens die wat ouder zijn, kan ik echt dieper over voetbal praten. De jongere gasten zijn nog wat speels. Soms sta ik tussen de groep, dan weer erbuiten. Uiteindelijk is het hun feestje.”

Ook tijdens de training. “Op het trainingsveld ben ik behoorlijk aanwezig. Vooral uit enthousiasme. Na een mooie goal of dingen die lukken, blijer kun je mij niet maken. Dan ben ik echt mezelf.” Geïnspireerd door Alex Ferguson, Louis van Gaal (“Daar kan ik echt van genieten op tv”) en Pep Guardiola, blijft De Visser het trainerswereldje voor zichzelf verder ontdekken. “Dit bevalt heel goed, maar ik vind het ook leuk om met jeugd om te gaan. Dat wil ik de komende jaren de tijd geven. En ooit wil ik richting UEFA A gaan. Ik ben vooral benieuwd hoe ver ik kan komen!”

Klik op vv Zwartewaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Zwartewaal voor meer informatie over de club.