Frank Verhaar (40) is de nieuwe trainer van Naaldwijk. Hij is de opvolger van Harry Akkermans, die nu DVV’09 uit Dirksland onder zijn hoede heeft. Verhaar heeft een verleden bij ADO Den Haag, maar het grootste deel van zijn leven liep hij op sportpark Kerkpolder rond bij Full Speed. “Door een vriend van mij werd ik geattendeerd op een vacature bij Naaldwijk. Hij wist honderd procent zeker dat het een match zou zijn.”

Enige tijd later zat Verhaar daadwerkelijk aan tafel met de mensen van de technische commissie van Naaldwijk. Het was, zoals een vriend al voorspelde, inderdaad een match. “We waren er heel snel uit. De klik was er direct. Fijne mensen, een fijne TC. Het liep heel lekker”, vertelt de docent lichamelijke opvoeding van een middelbare school in Delft.

Verhaar was voor die gesprekken al overtuigd geraakt van Naaldwijk. “Ik was een keer gaan kijken bij Naaldwijk toen ze tegen HVC ’10 speelden. Gewoon om sfeer te proeven. Dat was zo leuk. De beleving op het complex, de betrokkenheid van de mensen, ik zag mezelf daar wel rondlopen. Ik werd direct enthousiast.”

Een dingetje
En dat terwijl een stap naar een andere club wel een ‘dingetje’ was voor Verhaar, geeft hij toe. Op twee uitstapjes naar ADO Den Haag na, is hij al zijn hele leven te vinden bij Full Speed. “Ik ben daar min of meer geboren. Mijn familie voetbalde ook altijd bij Full Speed. Toen ik een baby was, kwam ik al op de club en ik heb vervolgens de hele jeugd doorlopen. Toen ik 15 jaar was debuteerde ik in het eerste elftal, in de vijfde klasse. Dat weet ik nog goed, want dat jaar promoveerden we naar de vierde klasse.”

Wat volgde was een uitstapje naar ADO Den Haag. “Als je vijftien jaar bent en debuteert in een eerste elftal, valt dat wel op in de regio. Door mijn trainer Bob Kootwijk werd ik omgetoverd van middenvelder tot centrale verdediger. Dat was in de A-jeugd van ADO. Dat liep als een trein, het ging hartstikke goed.”

Buikspierblessure
En toch bleef een doorbraak uit. Verhaar, op dat moment student op het CIOS, kreeg bij een testdag op school een buikspierblessure. “Die blessure wierp me wel ver terug. Ik wil niet zeggen dat ik het wel had gered bij ADO Den Haag hoor, maar die blessure kwam wel op een verkeerd moment. Tegen het einde van mijn jeugdperiode. Ik kreeg geen contract, jongens als Romeo Castelen en Ferrie Bodde wel. Zij waren ook beter hoor, dat wel.”

Relativeren
Verhaar keerde terug op vertrouwde bodem. Bij zijn vrienden en familie. “Ik heb heel lang bij Full Speed gespeeld, dat was mijn thuis. Natuurlijk had ik het betaald voetbal willen bereiken, maar niet ten koste van alles. Een maatschappelijke carrière en mijn familie in de buurt, dat vond ik belangrijker. En toch denk ik soms wel: wat als ik dit of dat had gedaan? Maar ik kan goed relativeren. Dit pad heeft mij sociaal heel veel gebracht, veel vriendschappen. Dat is me heel veel waard.”

Toen Verhaar de dertig net gepasseerd was, stopte hij met voetballen. “Ik heb na het eerste nog in een vriendenteam gespeeld, maar dat was niets voor mij. Het trainersvak boeide mij al langer. Bij Full Speed startte ik met het tweede elftal, dat heb ik drie jaar gedaan, en de afgelopen vijf seizoenen was ik trainer van het eerste team. We begonnen heel leuk, op zondag, maar toen we de stap naar zaterdag maakten, werd het lastiger.”

Direct kampioen
“In mijn eerste jaar werden we direct kampioen, in het tweede jaar werd de hele competitie eruit gegooid vanwege corona, en in het derde jaar werden we zevende in de tweede klasse zondag. Toen we op zaterdag gingen voetballen, besloten veel spelers weg te gaan. Dat was een probleem. We hadden geen aanwas van jeugd, die is er nu nog steeds niet, en van buitenaf kwam er niets bij.”

Gevolg: twee degradaties op rij voor de hoofdmacht van Full Speed. “Zonde, ja. Maar wel terecht. Ik had twaalf mensen voor het eerste elftal. De oudste was 41 jaar. Dat is niet vol te houden. De energie ging er helemaal uit. Ook de komende drie jaar is er geen aanwas van oudere jeugd, er komt wel een lichting aan, maar dat duurt dus nog even. Zo wil je het niet afsluiten. Bij Full Speed lopen fantastische mensen rond, we sluiten zelf de kantine af, maar de degradaties waren terecht met die versterkte degradatieregeling.”

Dat Full Speed met Gino Ninaber aan goede nieuwe trainer heeft gevonden, geeft Verhaar een gerust gevoel. “Want ik vond ik heel moeilijk om de club te verlaten. Met een goede jeugdlichting had ik nog wel 15 jaar trainer kunnen zijn, bij wijze van spreken.”

Werken met jeugd
En jeugd heeft zijn nieuwe club Naaldwijk voldoende. “Ondanks de degradatie naar de vierde klasse staat de club er goed voor”, vindt Verhaar. Een belangrijke taak voor hem is om meer jeugd in te passen in het eerste elftal. “Het is vooral een brede jonge groep. Veel jongens zijn onder de 23 jaar. We kunnen deze selectie echt nog ontwikkelen. Voor Naaldwijk is het ook belangrijk dat ik veel met jeugd werk als docent. Ze willen dat spelers gehoord worden, uitleg krijgen hoe dingen anders en beter kunnen. Ja, communicatie is wel heel belangrijk voor Naaldwijk.”

Recht voor z’n raap
Wat voor trainer is Verhaar? “Ik ben wel iemand die recht voor z’n raap is. Dat zijn Westlanders ook, dus dat komt goed uit”, aldus de inwoner van Delft. “En de sfeer moet goed zijn, veel gezelligheid. Maar op het veld wil ik wel presteren. Op tactisch gebied leg ik elke training wel accenten, ik zoek altijd naar een goede mix van tactiek, sfeer, strijd en beleving. Ik wil dat we leuk en herkenbaar voetbal spelen. Plezier hebben en aan de bal leuke dingen doen. Als je degradeert wil je altijd weer terug promoveren. Dat zegt denk ik elke trainer. Dat is ook het doel. Het zou fantastisch zijn als dat gelijk lukt in het eerste seizoen, maar dat we ‘moeten’ wil ik niet zeggen. We willen leuk meedoen!”

Klik op v.v. Naaldwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Naaldwijk voor meer informatie over de club.