Home Blog Pagina 8

Jansen baalt van blessures: ‘Aan gedacht om te stoppen’

0

Na een goed seizoen en het behalen van de nacompetitie voor promotie, is DSE klaar voor een nieuw jaar in de vierde klasse. Want waar in de vorige competitie twee ploegen duidelijk nog te sterk bleken, gaat de 25-jarige Tom Jansen nu voor het hoogst haalbare. “We willen opnieuw bovenin meedraaien, maar eigenlijk wil ik gewoon kampioen worden.”

En die hoop, koestert Jansen absoluut niet voor niks. “Er zijn geen spelers weggegaan en onze groep bestaat nu uit veel jongens van rond de 25 en 26. Dus als we een keer op ons toppunt zitten, is het nu!” Tel daar een op het oog gunstige indeling van de competitie bij op en je snapt zijn vertrouwen. “Als het geloof er maar bij iedereen is…” En ze zichzelf wat vaker weten te belonen. “Afgelopen seizoen hebben we tegenstanders te vaak in de wedstrijd gehouden, waardoor het alsnog spannend werd. Al viel het dan meestal nog wel de goede kant op.”

Nieuwe domper

Mede daardoor, eindigde DSE uiteindelijk als derde en mocht het de nacompetitie in. “In principe hebben we gewoon een goed seizoen gehad, dus denk ik dat we tevreden kunnen zijn.” Want realistisch als Jansen is. “Waren Rood Wit en Rimboe gewoon te sterk. En ook de tegenstander in de nacompetitie, was beter dan wij. Dan zit er niet meer in en moet je jezelf erbij neerleggen. Al stegen we nog bijna boven onszelf uit.” Helemaal, aangezien de doelstelling keurig werd behaald. “We wilden graag bovenin meedoen. Dat is gelukt!” Desondanks, kijkt de inwoner van Zevenbergen zelf, met een iets minder lekker gevoel terug op afgelopen voetbaljaar. “Ik ben veel geblesseerd geweest. Vooral in de tweede seizoenshelft. Toen viel ik van de ene, in de andere blessure.” Van last van zijn hamstring, tot een kwetsuur aan zijn kuitspier. “Dat was heel erg frustrerend! Zeker ook omdat het voor mij niet de eerste keer was.” In de competitiewedstrijd tegen VVR, kwam daar een aantal weken geleden een nieuwe domper bij. Jansen kwam na een kopbal verkeerd terecht en ging door zijn knie. Onderzoek moet uitwijzen hoe groot de schade is. Toch heeft hij het gevoel, dat DSE er dit seizoen écht klaar voor is. Al komt zo’n kampioenschap, natuurlijk niet vanzelf. “We moeten wedstrijden eerder beslissen en zorgen dat we geen last krijgen van blessures. Want anders wordt de selectie wel erg dun. Als we allemaal fit blijven, is dat een groot verschil.”

Serieus oppakken

Bij de club waar de verdediger annex middenvelder al van jongs af aan komt. “Ik voetbal sinds mijn vijfde of zesde bij DSE en heb nog nooit ergens anders gespeeld.” Net als veel van zijn teamgenoten, vertelt Jansen. “Met veel jongens speel ik eigenlijk al heel mijn leven.” Wat hem betreft, de ideale combinatie. “Het is een heel gezellige club, ook tijdens de derde helft, maar we willen het wel allemaal serieus oppakken en ons best doen.” En dat is maar goed ook. Zeker als je kampioen wilt worden. Met Jansen tegenwoordig centraal achterin of op zes. “Fysiek sterk en ik kan goed verdedigen. Daarom moet ik zorgen voor de balans en de controle zien te houden.” Zonder al te veel te lopen, lacht hij. “Ik ben geen loopwonder of iemand die extreem snel is.” Maar gelukkig wel iemand, die nog altijd van het spelletje geniet. Want ook dat, had de afgelopen jaren zomaar anders kunnen zijn, zo blijkt. “Door al die blessures, heb ik er wel aan gedacht om te stoppen. Toen het steeds raak was met die hamstrings, wist ik niet of ik op mijn 25ste of 26ste nog wel zou voetballen.” Iets waar zijn broer, over mee kan praten. “Die had er ook altijd veel last van en is op zijn 21ste gestopt. Ergens heb ik er dus wel een beetje aanleg voor.” Of ligt het misschien ergens anders aan? “Ik ga ook regelmatig naar de sportschool, misschien is dat niet altijd even handig… Maar ik denk, dat het vooral gewoon pech is. En graag willen. Dan begin je net te vroeg en komt het weer terug…”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

‘Had veiligere keuze kunnen maken, maar wilde avontuur’

0

Na één seizoen bij SC Kruisland maakte Anwar Tarfit (31) deze zomer de overstap naar Cluzona. De ervaren buitenspeler uit Roosendaal had kunnen stoppen om zich volledig richten op zijn zaalvoetbalcarrière, maar koos bewust voor een nieuwe uitdaging op het veld.

‘Via Hidde Poppelaars (bestuurslid, red.) kwam ik in contact met Cluzona’, vertelt Tarfit. ‘Ik twijfelde wel even. Ik speel op Eredivisie-niveau in de zaal met ZVV Kroeven en had er ook voor kunnen kiezen om daar vol voor te gaan. Maar ergens begon het toch te kriebelen. Cluzona stond positief tegenover mijn combinatie met zaalvoetbal en dat gaf voor mij de doorslag.’

De voorbereiding bij de Wouwse vereniging verliep volgens Tarfit naar behoren. ‘We hebben redelijke wedstrijden gespeeld. Tegen NAC Onder-19 wonnen we met 2-1, tegen Gastel speelden we daarentegen superslecht en dat moet beter. Maar we hebben ook met 4-3 gewonnen van Kruisland; het was leuk om de bekenden daar weer te zien. Persoonlijk heb ik drie keer gescoord en een aantal assists gegeven, maar het gaat mij vooral om het team. Zo sta ik ook bekend. Het gaat om winnen en dat we goed voetbal spelen.’

Tarfit brengt de nodige ervaring mee. Hij doorliep de jeugdopleiding van BSC, maar brak daar niet door. ‘Ik kreeg daar niet echt een kans’, zegt hij. ‘Daarom ben ik rond mijn achttiende naar Alliance gegaan. Daar had ik drie goede jaren, vooral mijn tweede seizoen was top. Ik stond linkshalf in een ruit op het middenveld en we deden bovenin mee.’

Op zijn twintigste stapte hij over naar RBC, waar hij een clubicoon werd. ‘Ik wilde een stap vooruit maken, hongerig als ik was. De dag na de overschrijvingsdeadline nam RBC contact op, maar zij speelden toen vierde klasse. Dat waren dus eigenlijk twee stappen achteruit en niemand wilde toen naar RBC. Maar hun plan en de historie van de club spraken me heel erg aan. Ik had vanaf het begin het vertrouwen dat RBC kon groeien. We werden meteen kampioen en dat was een geweldig begin.’ Uiteindelijk groeide Tarfit uit tot een vaste waarde en maakte hij de opmars van RBC tot en met de Vierde Divisie mee. ‘Ik kijk er met veel trots op terug. Mijn afscheid was bijzonder, er werd een doek met mij erop onthuld. Ik ben daar als legende weggegaan. Het was tijd voor andere jongens om hun naam te maken, maar RBC blijft een speciale club voor mij.’

Een stap naar SC Kruisland volgde. Daar vond hij niet helemaal zijn draai. Een trainerswissel en een enkelblessure hielpen daar niet bij. ‘Het was geen gelukkig huwelijk, maar wel een mooie club met fijne mensen. Ik heb er alles aan gedaan om het te laten slagen.’

Cluzona bood Tarfit een kans op een frisse start. Eentje die niet zonder uitdagingen komt: ‘Cluzona is een stabiele club, speelt al acht jaar in de tweede klasse en wil de stap omhoog maken. De mensen hier zijn hongerig. Ik had een veiligere keuze kunnen maken, maar ik wilde juist een avontuur. Ik wil mijn steentje bijdragen.’

Klik op Cluzona voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Cluzona voor meer informatie over de club.

Meer dan een leverancier: Drankenhandel Van Dorst speelt bij menig voetbalvereniging in de basis

0

‘We zijn een modern bedrijf, maar met ouderwetse service.’ Volgens Bas Manniën is dat dé reden waarom veel voetbalverenigingen in Roosendaal en omgeving vertrouwen op de diensten van Drankenhandel Van Dorst. Als lokale drankenleverancier zetten ze een stapje extra: ‘We geven altijd persoonlijke aandacht.’

Verenigingen worden – meestal – gerund door vrijwilligers. Het laagdrempelige karakter van Van Dorst sluit daar perfect op aan, zegt Manniën: ‘Als je met ons belt, hang je aan de telefoon met iemand die je kent. Je bent geen nummertje bij een grote leverancier. Als we met een nieuwe club in onderhandeling zijn, vragen we ook altijd of de inkoper of kantinebeheerder daarbij aanwezig is – en niet alleen het bestuur. Met die persoon zullen we namelijk het meest in contact staan, dus vinden we het belangrijk dat we een goed gevoel met elkaar hebben.’

Hoe ziet ‘ouderwetse service’ er dan uit? Manniën legt uit: ‘Stel je voor: dat de voorraad eerder op is dan gepland. Dan is er er last minute aanvulling nodig.

Bij een grote leverancier kan het lastig zijn om dat voor elkaar te krijgen. Ons kun je altijd bellen en we regelen het. Of stel dat een club een toernooi heeft georganiseerd op een zondag, en gedurende het toernooi gaat de voorraad er sneller doorheen dan gedacht. We kunnen dan altijd een afhaalmomentje plannen of bijleveren bij grotere bestellingen.’

En waar zet Van Dorst een stapje extra? ‘Evenementenondersteuning’, begint Manniën. ‘Neem bijvoorbeeld het Derde Helft Toernooi bij Roosendaal. In de voorbereiding gaan we samenzitten met de organisatiecommissie en kijken we wat er het vorige jaar is omgezet, wat de marktontwikkelingen zijn, etcetera. We denken mee bij het maken van een evenementen levering.

Ook denkt Van Dorst graag mee bij het professionaliseren van een voetbalkantine: ‘Waar vroeger alle elftallen na een wedstrijd een paar drankjes deden in de kantine en daarna de kroeg in gingen, blijven ze nu langer in de kantine hangen. Dat betekent meer drukte en ook meer wensen. Wij proberen te helpen om een kantine op horeca-niveau te krijgen, door mee te denken in het assortiment of de switch te maken naar kleine glazen flesjes in plaats van grote plastic flessen.’

‘Alle clubs die we bevoorraden, sponsoren we ook’, gaat Manniën verder. ‘Of dat nou in de vorm is van een reclamebord, of als shirtsponsor. Verenigingen hebben maar een gering aantal inkomstenbronnen, waarvan de grootste meestal uit de kantine komt. Daar nemen wij als leverancier natuurlijk een hap uit, dus vinden we het belangrijk om wat terug te doen voor die clubs. Dat kan ook in de vorm van een sponsor regelen uit onze sector. Onze lijntjes met grote fabrikanten zijn kort en wij kunnen voorbereidend werk treffen voor onze verenigingen. Zo tonen we commitment naar elkaar.

En dat zien we ook terug in de klandizie in de slijterij van Van Dorst: ‘Wij dragen de clubs waar we zaken mee doen een warm hart toe en dat werkt ook de andere kant op. Leden van die verenigingen zien we vaak terug in de slijterij aan de Spoorstraat 92 in Roosendaal.’

‘Het is leuk om hun spelplezier en fanatisme te zien’

0

Toen zijn zoontje begon met voetballen en hij zelf toch altijd langs de lijn stond om te kijken, zag Dirk Floren het wel zitten om jeugdtrainer te worden bij DSE. En nu, inmiddels zeven jaar later, is de voormalig selectiespeler dat als trainer van de JO14 nog steeds. Vol passie en plezier. “Het is heel leuk om de progressie te zien.”

Begonnen als vader, van een voetballende zoon. Bij de JO7. “Dat was toen eigenlijk heel logisch. Ik was er toch altijd, dus vroegen ze: wil je niet eens assisteren?” Zogezegd, zo gedaan. “Dan kun je beter iets nuttigs doen, dan alleen kijken, toch? En ik vond het echt heel erg leuk. Vooral om te zien hoe snel ze progressie maken.” De liefde voor het spelletje én DSE, zit bij Floren (46) dan ook in het bloed. “Ik ben ondertussen alweer bijna veertig jaar lid.” Onder meer als speler van de selectie. “Een jaar of tien, waarvan vier seizoenen bij het eerste. Vanaf mijn 28ste heb ik het rustig aan gedaan, bij de Zaterdag 3.”

Een geheel

De voormalig verdedigende middenvelder of ‘Ausputzer’, zoals Floren zichzelf als voetballer omschrijft, mist het zelf voetballen zo nu en dan nog wel, vertelt hij. “Ik zou het heel graag willen, maar door artrose kan het helaas niet meer.” Toch heeft de oud-linksback, bij het eerste kwam hij op die positie terecht, zijn nieuwe passie helemaal gevonden. In het training geven dus. “Het is heel leuk om met die jonge gasten bezig te zijn en hun spelplezier én fanatisme te zien. Naast de progressie die ze maken.” Want ondanks dat het plezier voorop staat, probeert Floren er samen met Jozef Koeken en Jeroen Baremans ook qua ontwikkeling, natuurlijk het beste van te maken. “Voor inzet, heb je geen talent nodig, zeggen we altijd. Ons doel is om er echt één geheel van te maken. Zeker op deze leeftijd. Dan is het heel mooi, als dat lukt.” Zoals in de JO11. “Toen speelden we hoofdklasse, dat is voor een club als DSE, echt behoorlijk hoog.” Behalve daarvan, geniet Floren vooral van de vooruitgang die de spelers boeken. “Dat is uiteindelijk het leukste!” Hoe ze dat tijdens trainingen proberen te doen? “Alles is met bal. Passen als warming-up, daarna vaak wat groter, een positiespelletje en afwerken. Partijtje is op zaterdag, dus dat doen we niet altijd.” Kortom, overal wordt over nagedacht. “Op maandag doe ik de training volledig zelf en op woensdag neem ik de keepers apart. Dat vind ik belangrijk om te doen.” Ondanks dat hij het geven van een keeperstraining niet leerde, tijdens zijn VC1-cursus van de KNVB. “Daar ben ik mezelf in gaan verdiepen. Online kom je heel veel oefeningen tegen en alle trainingen die we hebben gedaan, bewaar ik.”

Eerlijk en fanatiek

Om ze thuis, zo nu en dan nog eens na te bespreken met zijn zoon, lacht Floren. “Het gaat bij ons eigenlijk altijd over voetbal. Ook al op de fiets er naartoe. Hij is misschien nog wel meer voetbal, dan ik.” Hoe het voor hem is, om zijn eigen zoontje training te geven? “Voor hem misschien lastiger, dan voor mij. Soms ben je ongemerkt toch wat strenger. Maar ik vind het vooral mooi om hem zo bezig te zien en dit samen te hebben.” In een team, dat elkaar inmiddels al jarenlang kent. “Van de voetbal, of van school. Vaak gaan ze ook bij het eerste kijken. Het is echt één clubje.” Een clubje, waar Floren de komende jaren maar wat graag onderdeel van uit wil blijven maken. “Tot mijn zoon zegt dat hij het niet meer wil. Dan ga ik gewoon een ander team doen.” Want zonder het trainerschap, kan de inwoner van Etten-Leur inmiddels niet meer. “Het liefste ga ik lekker op deze voet door bij DSE.” Aan de randvoorwaarden, ontbreekt het dan ook niet. “De vereniging is enorm gegroeid, maar toch voelt het nog altijd als een compact, sfeervol en gemoedelijk clubje. En alles is goed geregeld! Qua spullen, maar ook begeleiding. Zo heeft iedere leeftijd, een eigen coördinator.” Welke leeftijdscategorie vond hij het leukste om training te geven? “De JO13 was heel erg leuk, omdat ze dan voor het eerst op een groot veld gaan spelen. Dat is voor die jongens een hele omschakeling. Veel meer ruimte en harder lopen.” Een uitdaging, waar Floren wel van kan genieten. “Ik ben een eerlijke én fanatieke trainer. Iemand die houdt van een lolletje, maar wel pas aan het einde van de training. Anders gaan ze ermee lopen.” Want wedstrijden winnen, blijft voor hem uiteindelijk het mooiste wat er is. “Daar krijgt iedereen een goed gevoel van, toch?”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

Schijf wil de kater van vorig seizoen wegspoelen

Na de degradatie van het seizoen daarvoor, hoopte Schijf afgelopen jaar in de vierde klasse in ieder geval lang bovenin mee te kunnen doen. Maar in plaats van dat de ploeg van Tim van Nijnatten naar boven kon kijken, moest het zich noodgedwongen zorgen maken om degradatie. Met lijfsbehoud in de nacompetitie tot gevolg. “We willen de slechte resultaten graag wegspelen.”

Want met een negende plaats en slechts vijf overwinningen in twintig duels, kun je daar gerust van spreken. Is ook de 28-jarige Van Nijnatten eerlijk. “Dat viel behoorlijk tegen. We wilden bovenin meedoen, dat is niet gelukt.” De kater van dat slechte seizoen, wil de inwoner van Klein-Zundert deze competitie dan ook maar wat graag wegspoelen. Al weet hij ook, dat het niet vanzelf komt. “Misschien hebben we het zelf moeten maken van het spel, wel een beetje onderschat. Het is heel anders voetballen dan in de derde klasse. Als je ineens meer de bal hebt en kansen moet gaan creëren…”

Switch maken

Zo lastig zelfs, dat de club uit Schijf uiteindelijk in de nacompetitie het vege lijf moest zien te redden. “Dat werd nog behoorlijk spannend. Maar gelukkig wonnen we die laatste wedstrijd.” Een avondwedstrijd, die Van Nijnatten niet snel zal vergeten. “Het werd uiteindelijk een mooie avond, alleen speel je zo’n finale natuurlijk liever niet.” Toch was de formatie van Wilfried Foesenek er, na een matige tweede seizoenshelft, tot veroordeeld, vertelt de centrale verdediger. “We begonnen na de winterstop nog goed, daarna hebben we niks meer gewonnen. Terwijl we wisten, dat het toen echt moest gaan gebeuren.” Verder dan 21 punten, kwam de dorpsclub uiteindelijk niet. “Gelukkig waren er twee ploegen (TVC Breda en Achtmaal) nog minder dan wij, anders moesten we ons ook nog zorgen gaan maken om directe degradatie.”

Wat is zijn verklaring voor het teleurstellende seizoen? “We moesten echt een switch maken. In plaats van inzakken en counteren, hadden we nu zelf meer de bal en moesten we proberen kansen te creëren. Dat is ons grootste probleem geweest. Dat lukte niet zoals we hadden verwacht.” Vooral niet in de eindfase, legt Van Nijnatten uit. “Het veldspel was bij vlagen goed, maar dan ontbrak het aan het benutten van de kansen. In die laatste fase, moeten we het dan beter uitspelen.” Helemaal, als de vierdeklasser dit jaar hogere ogen wil gooien. “Het is nog steeds een lastige competitie, met veel dezelfde teams. Dus hopelijk kunnen we een goede start maken en ons daarna zo snel mogelijk veilig spelen. Weg van die onderste regionen, zodat we ons minder zorgen hoeven te maken.” Want, zo heeft Van Nijnatten gemerkt. “Al die druk op wedstrijden, is echt niet leuk!”

Sterkhouder

Helemaal niet, als je een kind van de club bent. Zoals in zijn geval. “Ik voetbal hier al sinds mijn vierde. Voetbal is voor mij ontspanning. Het is mooi om dat met eigen jongens, op het dorp te doen. Dat maakt het zó leuk.” Vertrekken, zal hij dan ook niet zo snel doen. “Als het aan mij ligt, blijf ik de rest van mijn leven gewoon lekker bij Schijf voetballen.” Als één van de sterkhouders, centraal in de verdediging.

“Vroeger heb ik altijd voorin gespeeld, nu sta ik centraal achterin.” En dat bevalt hem prima. “Tijdens de eerste training onder Wilfried, werd ik direct in de verdediging gezet. Toen was het natuurlijk wel een beetje onwennig, omdat je veel drang naar voren hebt. Maar inmiddels, voelt het goed. Het spel maken, de bal hebben en opbouwen waar nodig.” Een fijne positie dus. “Je hebt veel overzicht en kunt in principe bepalen wat er gaat gebeuren.” Kortom, Van Nijnatten zit bij Schijf helemaal op zijn plek. Ook buiten het veld, als fysiotherapeut. “Daardoor ben ik eigenlijk hele dagen met sport bezig.” En met zijn teamgenoten. “Soms komen spelers als ze last hebben naar mij, dan help ik ze met hun blessures!”

Klik op RKVV Schijf voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVV Schijf voor meer informatie over de club.

Havermans zorgt bij Moerse Boys voor iets extra’s

0

Na een nieuwe degradatie, komt Moerse Boys dit seizoen uit in de derde klasse van het zondagvoetbal. Een flinke teleurstelling, die ze bij de club uit Zundert wel even moesten werken. Maar inmiddels, kijkt Twan Havermans vol vertrouwen vooruit. “Ik vind dat we minimaal bij de eerste drie moeten eindigen.”

Want, zo heeft de achttienjarige Havermans in de eerste weken gemerkt. “Je ziet dat we in deze competitie vaak conditioneel sterker zijn.” Desondanks, weet de inwoner van Zundert dat het allesbehalve makkelijk zal worden. “We kunnen goed counteren, maar vinden het lastiger om het spel zelf te moeten maken en tot scoren te komen. Dan worden we slordig in de opbouw. Daarom geven we de bal liever aan de tegenstander.” Iets wat de ploeg van Osman Erbas afgelopen seizoen, in de tweede klasse noodgedwongen regelmatig moest doen. “Uiteindelijk was het wel een grote teleurstelling dat we opnieuw degradeerden…”

Helemaal kapot

Voor de derde keer op rij. “Voor ons als kleine club, is de tweede klasse in principe prima. Nu is de derde klasse, met al die clubs uit de regio, toch een stuk minder speciaal.” Een verklaring, heeft Havermans er overigens wel voor. “Een hoop spelers zijn weggegaan of gestopt, en de jongens die daarvoor teruggekomen zijn, zijn jong en kwalitatief voorlopig nog minder. En daarnaast, moesten we wennen aan de nieuwe trainer.” Of aan de fysieke weerstand, zoals in zijn eigen geval. “Vorig jaar heb ik al een heel seizoen meegetraind met het eerste, maar vanwege blessures heb ik uiteindelijk weinig gespeeld. Vaak maakte ik mijn minuten bij de JO19.” Ook dit seizoen, spelen fysieke ongemakken Havermans voorlopig parten. “Mijn hamstring is overbelast. Iedere keer als het dan weer beter gaat, schiet het er opnieuw in.” Aan zijn enthousiasme, ligt het in ieder geval niet. “Ik wil mezelf heel graag laten zien op dit niveau!” Een niveau, dat een paar tandjes hoger ligt dan in de jeugd, vertelt hij. “Vooral qua tempo is het een heel groot verschil. Je hebt minder tijd en moet daardoor sneller denken. Ook de intensiteit ligt een stuk hoger, dus conditioneel is het veel zwaarder. Ik ben na een wedstrijd helemaal kapot.” Toch merkt Havermans dat het fysiek steeds beter gaat. “Die blessures maken het natuurlijk niet makkelijker, maar ik wen er meer en meer aan.” Ook op voetballend vlak. “Naast het veldvoetbal, doe ik ook regelmatig aan zaalvoetbal. Dat is goed voor mijn techniek. Ik merk dat ik mezelf daardoor aan het ontwikkelen ben.”

Mannetje passeren

Zijn doel voor dit seizoen, is dan ook duidelijk: “Stappen blijven maken en ervaring opdoen in het seniorenvoetbal. Dan denk ik dat ik basisspeler kan worden.” Aan kwaliteiten, geen gebrek. “Ik ben een speler die het moet hebben van zijn snelheid. Iemand die iets extra’s kan brengen. Een mannetje passeren, een actie maken of een kans creëren.” Een creatieve spelmaker dus eigenlijk. “Maar ook in het drukzetten geef ik alles!” Vanaf de linksbuitenpositie. “Breed staan en dan mijn man opzoeken. Ik ben rechtsbenig, dus kom graag naar binnen.” Bij de club, waar Havermans al nagenoeg zijn hele leven komt. “Mijn vader heeft lang bij Moerse Boys in het eerste gevoetbald, daardoor kom ik hier ook al sinds dat ik vijf ben.” En nooit ergens anders. “Ik heb altijd bij ‘De Moer’ gespeeld.” De verklaring daarvoor is simpel. “De gezelligheid, na de wedstrijd blijven hangen en iedereen is bevriend met elkaar. Samen proberen we er altijd het beste van te maken.” Al komt er ooit een moment, dat Havermans het shirt van een andere club zal dragen, denkt hij. “Ik wil uiteindelijk wel een stapje hogerop. De Vierde Divisie lijkt me heel leuk, of anders de eerste of tweede klasse. Maar dat heeft tijd nodig.” Nu eerst, presteren in de derde klasse. “Iedereen gaat er vol voor, dus aan onze inzet zal het niet liggen!”

Klik op Moerse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Moerse Boys voor meer informatie over de club.

Papendrecht JO12-3 is kampioen!

Papendrecht JO12-3 speelde op zaterdag 25 oktober op sportpark Smitsweg in Dordrecht de kampioenswedstrijd tegen Wieldrecht JO12-5.

De rood-zwarten begonnen uitstekend en kwamen door een doelpunt van Jayden en een eigen doelpunt met 0-2 voor. Ondanks dat Toby werelds stond te keepen, stond het 2-2 bij rust.

In de tweede helft gingen de Papendrechters geweldig ballen. Dat ging gepaard met heerlijk samenspel en veel kansen creëren. Het ging top! Mats produceerde de bevrijdende 2-3 en daarna drukten ze lekker door. De 2-4 werd gemaakt door Jahqueez. De 2-5 was van Brammetje en weer Jahqueez zorgde voor de 2-6 eindstand. Papendrecht JO12-3 is daardoor kampioen geworden van de eerste fase. Alle spelers kregen een mooie kampioensmedaille. Slechts een keer werd er gelijk gespeeld. Alle overige wedstrijden werden gewonnen en veelal ruim, getuige het doelsaldo van 49 voor en 12 tegen. Na afloop waren niet alleen de coaches trots maar het veld stond ook vol met trotse ouders en grootouders.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Verslag: Victoria’04-Soccer Boys

Het lukt Victoria’04 maar niet om aansluiting te krijgen met de middenmoot. Ook nu gingen de drie punten naar de tegenstander.

Soccer Boys begon voortvarend aan de wedstrijd en zocht vanaf de aftrap de aanval gesteund door een verraderlijke wind dwars over het veld. De verdediging van Victoria’04 werd in de beginfase keer op keer getest. Aan de overzijde werd nauwelijks het doel van Soccer Boys bereikt. De gasten kwamen binnen 10 minuten op voorsprong. Na een aanval over vele schijven werd de bal slecht weggewerkt uit de Vlaardingse verdediging, waarvan Soccer Boys koelbloedig profiteerde: 0-1. Victoria’04 toonde veerkracht en kwam naar mate de wedstrijd vorderde beter in het spel. Beide teams deden weinig voor elkaar onder en Soccer Boys verdedigde de voorsprong bekwaam. Het op de gelijkmaker jagende Victoria’04 kreeg wat kleine kansjes, doch die bleven onbenut. Kort voor de pauze kreeg Michael Blok de beste kans, maar zijn inzet werd door de doelman van Soccer Boys gestopt.

Na de pauze bleef Victoria’04 het doel van de tegenstander opzoeken. Soccer Boys werd naar achteren gedrongen en moest in de 50ste minuut de trieste gang naar het net maken. Een hoge vrije trap van Jur de Visser werd door Michael Blok met het hoofd afgerond: 1-1. Victoria’04 zocht waar mogelijk de aanval en speelde voor de volle winst. Soccer Boys beperkte zich tot het plaatsen van scherpe counters in de omschakeling. Halverwege de tweede helft leverde dat succes op. Victoria’04 gaf onverwacht iets te veel ruimte weg. De linkerspits ging op avontuur en legde de bal breed op een mee opgekomen speler, die voor Soccer Boys beheerst afrondde: 1-2. 

In de resterende tijd trachtte Viuctoria’04 er van alles aan te doen om de dreigende nederlaag te voorkomen, maar moest wederom met het minimale verschil de winst aan de tegenstander laten.

Selectie Victoria’04: Gilmario Correia dos Santos, Nick Rutten (75: Osman Ünnu), Jur de Visser, Björn Verschoor, Mitchell van der Hoeven, Michael Blok, Diego Rivas (75: Nico Huijer), Joery Kaashoek, Ronaldo Lindeborg, Vico Senchi (75: Jeroen de Lely), Bob Planken.

Meer informatie over Victoria ’04? Klik hier.
Meer artikelen over Victoria ’04? Klik hier

NSVV verder in de KNVB beker.

0

Vandaag stond de uitwedstrijd tegen derde klasser ASC uit Oegstgeest op het programma. Vanwege de vakantie waren een vijftal spelers afwezig waardoor trainer Johan Sturres een kleine puzzel moest leggen voor zijn opstelling. Het werd een open wedstrijd met veel kansen en doelpunten.

ASC begon fel en dwong keeper Jarmo Hartgers meteen in de beginfase tot een redding op een lage bal in de hoek. Daarna gaf Sven Moerland een diepe bal op Nathan Bernadina, die de bal goed aannam en de 0 – 1 binnen schoot.

Er ontstonden kansen aan beide kanten. Een mooie actie van Finn Langerak waarbij hij de bal terug legde en Christian Bellassai de bal over schoot. Aan de andere kant moest Jarmo Hartgers gestrekt naar de hoek om een hoge (kop)bal naar de zijkant te verwerken. Na een leuke aanval kon Peter Jan Cazander vrij op doel schieten.

In minuut 25 gaf trainer Sturres het signaal om ASC anders te gaan oppakken waardoor duidelijker werd wie welke man moest verdedigen. Dit resulteerde meteen in een doelpunt. Na een goede actie aan de zijkant van Raylicho Babel, een scrimmage voor het doel waarbij Peter Jan Cazander de 0 – 2 kon binnen tikken. Een mooi schot van Christian Bellassai raakte de lat en een actie van Finn Langerak eindigde met een schot in de handen van de keeper.

Na de rust werd het spel van NSVV slordiger waardoor ASC vaak in de omschakeling kansen kreeg. Een steekbal van Christian Bellassai op Nathan Bernadina zorgde voor nieuw gevaar, maar de bal werd recht op de keeper van ASC geschoten. ASC kreeg een kans maar schoot de bal over het doel. Na een verovering op het middenveld ging ASC er op links vandoor. De bal werd voorgezet maar de spits werd door een goed blok van keeper Jarmo Hartgers gestopt. Na een snelle spelhervatting van dezelfde Jarmo Hartgers ging Finn Langerak in rap tempo naar voren. De bal werd doorgespeeld naar Christian Bellassai en deze legde de bal terug op Sander Backx. Sander schoot de 0 – 3 binnen.

Na weer slordig balverlies op het middenveld schoot de middenvelder van ASC de bal van 45 meter meteen op het doel. De teruglopende Jarmo Hartgers dook op het juiste moment waardoor hij de hoge bal zwevend nog net kon aantikken en tot hoekschop verwerkte. Aan de andere kant schoot Christian Bellassai met een bekeken schot de bal op de paal.

In de 81ste minuut speelden zes aanvallers van ASC tegen vier verdedigers van NSVV, omdat alle middenvelders voor de bal stonden. Dit speelde ASC goed via de zijkant uit waardoor het 1 – 3 werd. Hierna ging NSVV weer vol op de aanval. Nathan Bernadina werd de diepte in gestuurd, maar schoot de bal over. Na een goede actie van Raylicho Babel ging de bal rakelings over het doel. Na een actie van Finn Langerak werd de bal terug gespeeld naar Sander Backx. Hij schoot de 1 – 4 in de touwen. Dezelfde Sander Backx maakte even later de 1 – 5 na een actie van Christian Bellassai.

Het bleef bij 1 – 5 voor NSVV. In deze leuke bekerwedstrijd zat het verschil in het afmaken van de kansen. NSVV benutte de kansen beter dan ASC.

Zaterdag 25 oktober a.s. de Hoeksche Waardse derby Heinenoord – NSVV om 14.30 uur.

Opstelling NSVV:

Jarmo Hartgers, Sven Moerland, Dave van Leerzem, Quinton Burk (a), Rick Berghout, Peter Jan Cazander, Davy Snijders (62e Sander Backx), Christian Bellassai, Finn Langerak, Nathan Bernadina en Raylicho Babel.

Ruststand: 0 – 2

Eindstand: 1 – 5

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Meggy Dieleman goed op haar plek bij dames Terneuzense Boys

TERNEUZEN – Een toevallige ontmoeting in de stad tijdens Koningsdag zorgde er vier jaar geleden voor dat Meggy Dieleman terecht kwam bij de dames van Terneuzense Boys. ‘Er werd verteld dat ze nog dames zochten en of ik interesse had. Ik ben gaan meetrainen en er nooit meer weggegaan.’

“Mijn vriend raakte in gesprek met een bekende van Terneuzense Boys en daar waren toen ook meiden bij die in het damesteam speelden. Zo kwam ik met hen in contact en ben ik gaan meetrainen. Ik kende bij het damesteam helemaal niemand maar het klikte zo goed dat ik er tot op heden nog geen seconde spijt van heb gehad.”

Meggy had voordat ze bij de dames van ‘de Boys’ ging spelen zelf nog nooit op een voetbalveld gestaan. “Nee, ik heb jarenlang aan ballet gedaan dus dat was letterlijk vrijwel wekelijks een hele switch qua sport. Maar ik vond het direct zo enorm leuk om te doen. Ik stond wel bij Spui, waar mijn vriend speelt, langs de kant als supporter. Maar ook geregeld bij HSV Hoek als toeschouwer. Dus de zaterdag was altijd wel een dag die in het teken stond van voetbal. Want kijken naar het spelletje is toch anders dan het zelf doen als speelster. Dat was in het begin wennen, want de technische basis en ook de tactische beginselen van het spelletje die heb ik uiteraard allemaal gemist. Toch denk ik dat ik in de loop van de seizoenen me daarin best aardig heb ontwikkeld.”

Dieleman begon bij de dames toen er nog werd gespeeld in een 7×7 competitie maar inmiddels spelen ze alweer voor het tweede jaar in een volwaardige competitie als vijfdeklasser. “Dat was wennen maar we hebben inmiddels voldoende dames om daaraan te kunnen meedoen en tot nu toe gaat het niet onaardig. We willen dit seizoen proberen te gaan voor de top-vijf. Dat moet gezien de kwaliteiten bij de meiden zeker realistisch zijn, maar het gaat er vooral om dat we heel veel plezier hebben. Het is een superleuke groep meiden die het met elkaar enorm gezellig hebben en dat is soms nog meer waard dan elke week winnen”, zegt de linkermiddenveldster die naast speelster ook verantwoordelijk is voor de socials en de sponsoring bij de dames.

“In het dagelijks leven ben ik marketeer bij Ervaar Terneuzen, waar ik wonen, werken en recreëren binnen de gemeente Terneuzen promoot. Verder doe ik ook voor ons familiebedrijf Dieleman TegelTechniek de marketing. Naast het voetballen is het dus allemaal lekker druk. Het voetbal biedt me plezier en heel veel ontspanning. Voor die toevallige ontmoeting ben ik nog altijd heel dankbaar en heeft me al heel veel mooie dingen opgeleverd.”

Dit seizoen hoopt de linkshalf ook weer meer en vooral vaker pijnvrij te kunnen voetballen. “Ik heb een chronische blessure aan mijn kuitspieren en pezen, die daardoor sneller verzuren. Door die blessure heb ik ook bijna een heel jaar niet gespeeld. In die periode stond ik naast de trainer langs de kant en heb ik wel heel veel voetbal gekeken. Dat was op andere vlakken ook wel weer leerzaam als je weinig ‘basiskennis’ van het spelletje had. Daarmee doe ik nu ik weer speel uiteraard mijn voordeel. Dus die blessure is dan toch nog ergens nuttig voor geweest.”

Voorlopig zit ze qua speelminuten al op een uur. “Dat heb ik gedoseerd opgebouwd en nu wil ik wekelijks weer toewerken naar twee keer trainen en op zaterdagen tijdens wedstrijden steeds wat langer meespelen. Als dat lukt dit seizoen dan ben ik erg tevreden.”

Klik op Terneuzense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Terneuzense Boys voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.