De teleurstelling was groot bij Honselersdijk na de degradatie van vorig seizoen naar de tweede klasse. Ook aanvaller Tom van Veen (29), die als sinds 2015 deel uitmaakt van de hoofdmacht van de club, kon de afzink na zes jaar eerste klasse maar moeilijk een plaats geven. “Het is niet wat we ervan hadden gehoopt”, zegt hij. En dus moet het dit seizoen anders.

De degradatie was een harde klap, erkent hij, en hoewel de tekenen er al waren, kwam het besef te laat dat de situatie zorgwekkend was. Het seizoen begon nog redelijk goed voor Honselersdijk. “Tot aan de winterstop ging het eigenlijk wel prima, maar vanaf maart ging het snel achteruit”, vertelt Tom.

De terugval werd vooral veroorzaakt door blessures en de beperkte beschikbaarheid van spelers. “Veel jongens waren niet fit, en dat heeft ons echt parten gespeeld. Binnen de groep drong het besef dat we iets moesten doen pas laat door. Eigenlijk toen het al te laat was. We konden het tij niet meer keren.” In de nacompetitie toonde Honselersdijk nog veerkracht, maar in de finaleronde tegen HVV was de tank leeg. “We waren gewoon niet onszelf in die wedstrijd”, geeft Van Veen toe. “Je ziet zo’n degradatie bijna aankomen, maar het blijft moeilijk om te accepteren.”

Waardeloos
Voor Van Veen was dit een van de lastigste seizoenen in zijn carrière. “Het is waardeloos. We hadden de kwaliteit om in de eerste klasse te blijven, maar op de een of andere manier kwam het er niet uit. Dat is echt zonde”, zegt de speler die zijn voetbalcarrière begon bij Honselersdijk en er de hele jeugd doorliep. “Ik ben hier als kleine jongen gaan voetballen en heb met veel gasten uit de jeugd de stap naar de selectie gemaakt. Dat zijn vrienden van me geworden. De sfeer op de club is altijd goed. Iedereen is lekker normaal, dat waardeer ik enorm.”

Als aanvaller leeft Van Veen van doelpunten, maar hij vindt een mooie actie of voorzet net zo belangrijk. “Natuurlijk wil ik scoren, maar ik zoek het niet geforceerd op. Als ik niet scoor, ben ik niet van slag.” Als voetballer typeert Tom zichzelf als technisch en balvast. “Ik probeer altijd snel richting doel te gaan. Ik ben redelijk sterk aan de bal en doelgericht.”

Twee promoties
Zijn beste seizoenen beleefde hij in de beginjaren bij Honselersdijk, kort na zijn terugkeer van ADO Den Haag. “In mijn eerste jaar speelden we in de derde klasse. We promoveerden en ik nam natuurlijk ook nog een beetje het niveau van ADO mee in die tijd. Uiteindelijk zijn we in die eerste jaren twee keer gepromoveerd. Dat waren wel fantastische momenten natuurlijk.”

Van Veen bracht vier jaar door in de jeugd van ADO Den Haag, tot aan Jong ADO. “Dat was een geweldige ervaring. Je leert enorm veel, zeker in een team met een mix van jeugdspelers en jongens die zich klaarmaakten voor het eerste elftal. Soms speelden we tegen leeftijdsgenoten, soms tegen spelers uit het eerste team van andere clubs. Dat niveau heeft me echt beter gemaakt.”

Bij ADO speelde hij samen met spelers als Michiel Kramer en Mike van Duinen. En hij stond tegenover jongens als Mitchell te Vrede, Jonathan Reis en Tonny Vilhena. Bij ADO was onder meer Aleksandar Rankovic zijn trainer. Doorbreken in Den Haag deed de aanvaller niet. “Die stap was te groot en bovendien werd Jong ADO opgeheven. Ik heb daarna nog wel stages gelopen, bij FC Den Bosch en ook Sparta, maar uiteindelijk kwam het er niet van om weer onderdak te vinden bij een betaald voetbalorganisatie.”

“Toen moest ik een keuze maken, want de deadline voor de overschrijving naderde. Ik besloot om terug te keren naar Honselersdijk. Dat idee was in eerste instantie nog wel van tijdelijke aard, maar uiteindelijk ben ik hier gebleven. En daar heb ik meer dan vrede mee.”

Sindsdien combineert Van Veen zijn voetbalcarrière met werk in een familiebedrijf in Kwintsheul, waar hij in 2016 begon. “Het bevalt me goed, er zijn doorgroeimogelijkheden en ik voel me er thuis.”

Doelstelling
Nu Honselersdijk in de tweede klasse speelt, is de doelstelling voor het nieuwe seizoen duidelijk: meedoen om promotie. “Dat is wat we als groep willen. We willen bovenin meedraaien, maar dat wordt niet eenvoudig. Er zijn veel sterke ploegen in onze poule, zoals Westlandia, Verburch, HVC ’10, Den Hoorn en Brielle. Veel derby’s. We weten niet precies wat we van hen kunnen verwachten, maar als iedereen bij ons fit is, hebben we een sterke basis en een goede kans.”

De groep is grotendeels intact gebleven, al heeft Lars Ammerlaan besloten te stoppen met selectievoetbal. Ook heeft Honselersdijk een nieuwe trainer: Corné van Doorn. Hij is de opvolger van Pim van der Hoorn. De club nam afgelopen zomer, ondanks een tussentijdse verlenging, afscheid van hem. “Corné is voor sommigen geen onbekende en heeft bij goede clubs gezeten.”

Van Veen geeft toe dat hij niet had gerekend op het vertrek van Van der Hoorn bij Honselersdijk. “Dat kwam redelijk laat naar buiten en niemand had erop gerekend. Voor Pim is het ontzettend vervelend. Hij is een prettig mens en een goede coach. Ik heb hem nog even gebeld, want ik vond het belangrijk om dat te doen.”

Goede trainers
Van welke trainers heeft Van Veen het meest geleerd in zijn carrière? “Piet Boon heeft ons twee keer laten promoveren en met hem klikte het altijd goed. Bij ADO trainde ik onder Rankovic, die ook heel goed was. Andre Lourens haalde met Honselersdijk ook een hoog niveau. Elke trainer heeft zo zijn sterke punten.”

Met 29 jaar wil Tom voorlopig nog doorgaan met voetballen, zolang zijn lichaam het toelaat. “Als het niveau goed blijft en ik fit blijf, zie ik geen reden om te stoppen.” Zijn eerste jaar in de derde klasse was hij productief met zo’n 25 doelpunten, maar vorig seizoen was zijn minst productieve ooit, met slechts zeven doelpunten. “Het lag deels aan mijn fitheid. In de eerste seizoenshelft was ik wel fit, maar niet echt in vorm. Ik miste een stukje vertrouwen. In de tweede seizoenshelft was ik er niet altijd bij, en dat was niet goed voor mijn ritme.”

Klik op SV Honselersdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Honselersdijk voor meer informatie over de club.