Home Blog Pagina 77

Ameide lonkt nadrukkelijk naar extra veld

0

In zijn derde termijn en zevende jaar in totaal als voorzitter van Ameide ziet Gertjan de Wit mooie ontwikkelingen binnen zijn club. De toestroom van jeugd, die met de aanstelling van de eerste hoofd jeugdopleiding gestroomlijnd wordt, heeft echter ook consequenties voor de bezettingsgraad op sportpark Meihoven.

AMEIDE –  Vraag aan Gertjan de Wit wat hij het allerliefst zou realiseren in zijn huidige voorzittersperiode met zijn medebestuursleden en het antwoord is zonneklaar: een extra (derde) veld is absoluut een must voor voetbalvereniging Ameide. ,,Met de gemeente Vijfheerenlanden zijn we in gesprek over de realisatie van die uitdrukkelijke wens, maar dat blijft vooralsnog toekomstmuziek. Terwijl we eigenlijk verlegen zitten om die extra ruimte, gezien de grote hoeveelheid actieve voetballers binnen de club.’’

Momenteel telt Ameide 530 leden, waarvan en 370 in competitieverband uitkomen. Het gros van dat aantal is jeugdvoetballer. ,,We hebben een mooie groei kunnen realiseren als het gaat om het aantal jeugdleden. Daarom was het voor ons al langere tijd een doel om voor het eerst in de historie van de vereniging een hoofd jeugdopleiding aan te stellen.

Affiche
Die nieuwe functie wordt vanaf dit seizoen bekleed door Peter de Vaal, voormalig trainer van Ameide die oorspronkelijk uit het Dordtse afkomstig is maar een warme band met de blauw-witte club opbouwde en dus terug is. ,,Met Peter kunnen we de jeugdopleiding van onze club verder professionaliseren’’, is de overtuiging van Gertjan de Wit. ,,Met zijn achtergrond en kennis van de vereniging is Peter voor ons absoluut de geknipte persoon om invulling te geven aan het plaatje dat we voor de toekomst voor ogen hebben.’’

De jeugdopleiding moet de belangrijke levensader voor de hoofdmacht worden. Een eerste team, dat dit seizoen opnieuw in de vierde klasse actief zal zijn na het mislopen van de promotie. ,,Met de ontmoeting tegen Lekvogels in de nacompetitiefinale hadden we natuurlijk een prachtige affiche op het terrein van SteDoCo in Hoornaar. Helaas stonden wij uiteindelijk net aan de verkeerde kant van de streep en zagen de promotie in rook opgaan. Sportieve consequentie is wel, dat we in het huidige seizoen de absolute kraker tegen SV Meerkerk opnieuw gaan beleven nadat die ploeg gedegradeerd is. De rivaliteit die aan die wedstrijd hangt, is ongeëvenaard. Maar we zitten sowieso in een mooie competitie met andere tegenstanders als Unitas, dat ook gedegradeerd is, en Arkel. Terugkeren naar de derde klasse is voor ons absoluut een doel.’’

Met opnieuw een onder 23-elftal dat verschillende keren in actie zal komen, bouwt Ameide verder aan een mooie toekomst. Een toekomst die nog net wat mooier kan worden met één groot noodzakelijk goed: een extra veld. ,,Daar wil ik voor sterk blijven maken.’’

Klik op VV Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ameide voor meer artikelen over de club.

Karsten behoudt rust na roestige start

0

Derdedivisionist SteDoCo moest in de aanloop naar het huidige seizoen snel schakelen, toen hoofdtrainer Rick Adjei werd losgeweekt door Feyenoord en – door de samenwerking – belandde als assistent bij FC Dordrecht. Met Gert Jan Karsten werd een ervaren opvolger gehaald naar Hoornaar, die de rust behoudt na een roestige competitiestart.

HOORNAAR – Op de vierde speeldag van het huidige seizoen in de derde divisie konden bij Gert Jan Karsten, andere stafleden, spelers en aanhangers van SteDoCo de handen in de lucht na de eerste competitietriomf (3-0 tegen Goes). Van opluchting wilde de 45-jarige oefenmeester uit Nunspeet niet(s) weten. ,,Nee joh, na één uit drie was het seizoen nog niet voorbij hè. We spelen 34 wedstrijden, dus we hadden en hebben nog een lange weg te gaan. De eerste tien wedstrijden moet je als ploeg tussen de 15 en 20 punten halen, maar vooral een stijgende lijn in het spel laten zien. Er is nog veel ruimte voor verbetering, maar de eerste zege is er.’’

En daarmee kan SteDoCo, dat de voorbije twee seizoenen naast de promotie naar de tweede divisie greep, verder. Onder leiding dus van Gert Jan Karsten die medio juli opeens voor de groep stond in de Alblasserwaard nadat hij enige tijd eerder zijn doorlopende verbintenis bij IJsselmeervogels zelf had verscheurd. De ‘Vogels’ waren er in het jaar na de degradatie niet in geslaagd om kampioen te worden, zelfs een verlenging via de nacompetitie bleek onhaalbaar voor de ‘roden’ uit Bunschoten-Spakenburg.

Sabbatical
,,Tweemaal niets is helemaal niks en dus vond ik dat ik gefaald had’’, stelde Karsten na zijn zelf geregisseerde vertrek bij IJsselmeervogels. De clubloze periode voor de oud-oefenmeester van onder andere HHC Hardenberg en Urk duurde echter slechts kort, toen Cees Lagendijk – de ‘td’ van SteDoCo – zich telefonisch meldde na het plotselinge vertrek van Rick Adjei.

,,Cees vroeg mij hoe ik tegen een komst naar SteDoCo aankeek. Ik heb nooit aan een sabbatical gedacht. Als een ambitieuze club zich zou melden, had ik zeker interesse. Lagendijk kwam met een goed verhaal en had zich goed ingeleefd in mijn situatie.’’

Vertrouwen
Bovendien pasten ook de (voetballende) intenties van de club uit Hoornaar goed bij de filosofie van Karsten, die op 15 juli voor het eerst voor de groep stond. De start was niet bepaald flonkerend in competitieverband, met slechts één punt uit drie wedstrijden en een uitschakeling voor de landelijke beker tegen uitgerekend IJsselmeervogels (2-3). ,,Maar in die wedstrijd lieten we wel zien waartoe we in staat waren en vulden we het goed in met elkaar.’’

Dat was tegen Goes een stuk minder, maar goed genoeg – dankzij drie goals van invallers – voor de zege. ,,In de wedstrijden daarvoor waren we niet beloond, dit keer speelden we niet onze allerbeste wedstrijd maar was het wel goed voor de zege. Dat geeft vertrouwen. Gekoppeld aan de aanwezige kwaliteiten van de spelers moet dat tot meer resultaten gaan leiden.’’

Klik op SteDoCo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SteDoCo voor meer informatie over de club.

Jon ten Hove is de kilometervreter van OFB

0

Tweede worden en tóch nacompetitie mislopen. Het overkwam vijfdeklasser OFB afgelopen seizoen. Maar ondanks die teleurstelling, kijkt Jon ten Hove terug op een positief jaar. Een jaar dat de brandstof moet zijn voor nog betere prestaties. “Het was heel knap met zo’n jonge ploeg.”

Knap of niet, natuurlijk bleef ook de 24-jarige Ten Hove teleurgesteld achter. “Vooraf hadden we getekend voor een tweede plek, maar nu was de manier waarop wel heel erg zuur.” En als de inwoner van Ooltgensplaat zegt zuur, bedoelt hij ook echt zuur. “In de laatste wedstrijd stonden we vijf minuten voor tijd met 3-1 voor, hadden we de periode op zak, tot Simonshaven in hun wedstrijd nog scoorde en de scheids even later bij ons affloot. Toen hadden we niks…” Al gewisseld, moest hij op de bank de pijn verbijten. “Als je op de laatste dag de nacompetitie misloopt, is dat natuurlijk ontzettend balen.”

Volwassener
Inmiddels heeft Ten Hove dat gevoel om weten te zetten in iets positiefs en dus kijkt de aanvallende middenvelder uit naar het nieuwe seizoen. “Als je met een jonge ploeg tweede wordt in zo’n competitie, dan heb je het gewoon sterk gedaan. Dat is echt knap.” Helemaal als je kijkt naar de eerder gestelde doelstelling, vertelt Ten Hove. “Ons doel was om bij de bovenste acht te eindigen. Dat is wel gelukt.” En dus kan de lat dit jaar omhoog. Toch? “Jongens hebben zich ontwikkeld van jonge pubers, tot echt volwassenen. Daardoor kunnen we ook dingen van elkaar aannemen en accepteren. Zowel positief als negatief.” Ten Hove ziet dat er stappen worden gemaakt. “Veel jongens op trainen, iedereen geeft honderd procent en dat kinderlijke gaat er steeds meer af. Qua volwassenheid gaat het al beter.” Mede door de resultaten, merkte hij. “We zaten afgelopen seizoen in een goede flow en iedereen was fit. Op een gegeven moment wilden we gewoon zo hoog mogelijk eindigen en volle bak voor een periode gaan.” Hoe zit dat dit jaar? “We zijn naar een andere competitie overgestapt, eentje met minder voetbal, denk ik. Voor de derby’s is dat wel jammer. In de zeven of acht jaar dat ik bij de selectie zit, heb ik nog nooit buiten Flakkee gespeeld.” Toch denkt Ten Hove, dat die manier van spelen wel bij hem past. “We zijn een voetballende ploeg, maar ik moet het zelf meer van mijn fysiek hebben. Dus wat dat betreft vind ik het wel lekker dat we die kant opgaan.” Onbekend terrein dus, maar de lat ligt onverminderd hoog. “Eigenlijk willen we onze prestatie van afgelopen jaar overtreffen en nu echt meedoen voor een periode.”

Meters maken
Al zal dat niet vanzelf gaan, weet ook Ten Hove. “Tegen de bovenste ploegen presteerden we vaak goed, tegen de ondersten juist wat minder. Punten laten liggen tegen mindere ploegen, moet eruit. Dan moet je constant blijven en mag je eigenlijk niet meer ‘onder de 7’ spelen.” Met hem als loopwonder op het middenveld. “Vroeger stond ik altijd in de voorhoede, maar ik ben de afgelopen jaren veel bezig met hardlopen, heb ook een marathon gedaan, dus sta nu vaak links- of rechtshalf. Om lekker meters te kunnen maken.” Bij de club die voor Ten Hove voelt als thuis. “Ik kom oorspronkelijk uit Zwijndrecht en ben op mijn zevende naar Ooltgensplaat verhuisd. Na een jaartje Den Bommel, kwam ik als negenjarige bij OFB terecht.” En heel wat jaren later, zit hij er dus nog steeds. “Met vrienden waar ik mee ben opgegroeid, speel je nu samen in de selectie. Na de voetbal een biertje doen, daar draait het voor mij om. Dat dorpse en die gezelligheid. Gewoon het sociale.” Zijn toekomst is dan ook duidelijk. “Ik ga nooit weg bij OFB, echt niet!” Want, zo vertelt hij. “We hebben altijd met z’n allen gezegd: We gaan OFB naar een hoger niveau brengen.” Aan zijn instelling zal het in ieder geval niet liggen. “In de zomerstop liep ik drie keer per week, nu doe ik dat vaak nog op zondag. Tien of vijftien kilometer. Dat probeer ik vol te houden!”

Klik op OFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op OFB voor meer informatie over de club.

 

Aanwinsten met bekende gezichten

0

De selectie van Alblasserdam herbergt verschillende aanwinsten met bekende gezichten.

Doelman Siggy Schutte is aan zijn vierde termijn bij de oranje-witten begonnen en ook Michael Lambermont (foto) had al wat voetstappen op Souburgh liggen. Hij behoorde tot het kampioensteam van 2022 en weet dus wat het is om succesvol te zijn in het Damdorp.

In het kielzog van het vernoemde duo kwamen ook Emmanuel Kinzunga van Drechtstreek en van buurman  De Alblas maakte Marc Jansen de overstap. Ook Levi Suiker, Noah Nouwen (beiden Hardinxveld), Toni Oron (Capelle), Mohammed Oulad Abdellah (SCO’63) en Wayne Weibolt (SC Feyenoord) waagden de overstap naar Alblasserdam.

In het afgelopen jaar braken talenten Mark Buijs (zoon van Alblasserdammer en trainer van Fortuna Sittard Danny), Arda Yilmaz en Levy Conijn door in het eerste team. Zij zullen zich verder gaan ontwikkelen met de nieuwe aanwas om zich heen.

Klik op vv Alblasserdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Alblasserdam voor meer informatie over de club.

Nieuw Alblasserdams elan voor Tim den Haan na tweede duikeling op rij

0

Het debuutjaar van trainer Tim den Haan bij Alblasserdam eindigde dankzij een 5-1 nederlaag in de nacompetitiefinale tegen Internos alsnog in mineur, met degradatie naar de vierde klasse als sportief gevolg. Ondanks de tweede duikeling op rij voor de hoofdmacht is er geen sprake van een downstemming op sportpark Souburgh. 

ALBLASSERDAM – Het baalgevoel van de afloop van het afgelopen seizoen heeft bij Tim den Haan plaatsgemaakt voor de orde van de dag: Alblasserdam heeft de blik op de toekomst bericht, vastbesloten om met een vernieuwde selectie een rol van betekenis te gaan spelen in de zuidelijk getinte vierde klasse C.

,,Voor het nieuwe seizoen gelden eigenlijk alleen maar positieve dingen’’, laat Den Haan doorschemeren. ,,Eigenlijk willen we qua stemming en prestaties voortborduren op de laatste vier maanden van het vorige seizoen, toen er duidelijk een stijgende lijn was te zien. Helaas duurde het seizoen één wedstrijd te lang.’’

De gedachten gaan nog even terug naar de jaargang 2023-2024, die voor Alblasserdam uiteindelijk uitdraaide op een climax met een fikse domper. Den Haan kwam in een laat stadium bij de ‘Dammers’ terecht, nadat voorganger Umut Takac op een laat moment over te stappen naar Dilettant. Den Haan verliet vervolgens Gouda om bij Alblasserdam aan de slag te gaan.

,,Ik heb gedurende het seizoen wel leergeld betaald. Ik ben ingestapt en heb ondervonden dat de selectie jongens uit verschillende regio’s herbergde. De afstemming verliep aanvankelijk erg lastig en pas in de tweede helft van het seizoen hebben we de balans gevonden en werden de gemaakte afspraken duidelijk nageleefd. Vanaf dat moment is het steeds beter gaan draaien. We slaagden erin om rechtstreekse degradatie af te wenden, kregen een herkansing in de nacompetitie maar waren in de eindstrijd gewoon de mindere van Internos waardoor we er alsnog uitvlogen. En dat was jammer als je terugkijkt op het verloop van de maanden ervoor, want we hadden duidelijk een stijgende lijn te pakken.’’

Eigen gezicht
De keuzeheer, als dertiger één van de jongste oefenmeesters in deze regio, heeft in ieder geval opgestoken dat duidelijke communicatie een belangrijke voorwaarde om tot (goede) prestaties te kunnen komen. ,,Dat is één van de punten die ik zeker naar het huidige seizoen heb meegenomen. Maar ik heb vooral gemerkt in de voorbereiding op het huidige seizoen dat de veranderde samenstelling van de spelersgroep een positieve uitwerking heeft. Er staat een mooie groep, een mix van talentvolle spelers en routine. Maar vooral heeft Alblasserdam veel meer een eigen gezicht gekregen en dat is wat de vereniging ook heel graag wilde. De supporters moeten zich weer kunnen identificeren met de spelers die in het veld staan. Dus dat betekent een duidelijke keuze voor meer eigen jongens. En als dat sportieve consequenties heeft, dan kan dat maar het komt de uitstraling van het team wel ten goede.’’

Kwaliteit
Den Haan maakte de degradatie van het jaar eerder, toen het ook voor Alblasserdam misging in de nacompetitie, slechts vanaf de zijlijn mee. Hij proeft geen neerslachtigheid of downstemming op Alblasserwaardse bodem. Twee degradaties op rij betekenen zeker niet het einde van de wereld, dat wil hij maar zeggen. ,,Op het mentale vlak heb ik daar weinig of geen aandacht aan hoeven te besteden. We blikken vooruit, met een vernieuwde selectie waarin ruimte is voor jongens die zijn doorgestroomd vanuit de eigen jeugd en met spelers die hier al bekend waren. Ik denk ook dat we best wat kwaliteit en voetballend vermogen voor dit niveau hebben rondlopen. Dat hebben we in de gewonnen bekerwedstrijden tegen SSW en vooral Rijsoord, dat een klasse hoger uitkomt in competitieverband, laten zien.’’

Onbekendheid
In het afgelopen seizoen bemerkte Den Haan nogal eens dat de rol van de arbitrage duidelijk van invloed was op de (af)stemming binnen zijn ploeg. ,,Belangrijk is dat we daar in het nieuwe seizoen boven zullen staan en dan maar de aanwezige kwaliteiten moeten aanspreken om het verschil met de tegenstanders te maken.’’

Sprekend over die tegenstanders, na de met derby’s gelardeerde jaargang in de derde klasse komt Alblasserdam dit seizoen in de vierde klasse C veel nieuwe tegenstanders uit met name meer zuidelijke sferen tegen. ,,DFC is nog een goede bekend van het vorig seizoen en de enige echte regioploeg in de competitie’’, weet Tim den Haan. ,,Het gelijkspel in de slotfase van de competitie betekende dat wij rechtstreekse degradatie konden vermijden en dat DFC degradeerde na onze confrontatie. Ook De Fendert, dat we troffen in de nacompetitie, is een tegenstander. We komen veel totaal onbekende opponenten tegen, maar dat maakt het ook wel weer leuk want we moeten echt gaan ontdekken hoe sterk de tegenstanders zijn. Die onbekendheid maakt het ook lastig om in te schatten wat de kansen zijn, maar voor zover ik het inschat moeten we een rol van betekenis kunnen spelen.’’

Klik op vv Alblasserdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Alblasserdam voor meer informatie over de club.

Tweede competitiezege voor Papendrecht

0

Op het kunstgrasveld van het eigen Slobbengors heeft Papendrecht op zaterdag 28 september de tweede competitiezege geboekt. Titelkandidaat Spijkenisse werd met 4-1 opzijgezet. Anders dan de uitslag doet vermoeden, was Papendrecht niet heer en meester in het duel met Spijkenisse.

Papendrecht ging vooral zeer efficiënt met de kansen om. Voor de rust werden drie van de vier kansen omgezet in een doelpunt. In de 7e minuut was het al raak. Een cornervariant bracht Izzy Karfouh op de hoek van het strafschopgebied in vrije schietpositie. Zijn schot werd van richting veranderd waardoor keeper Ragip Ozrak kansloos was. Aan de andere kant kreeg Spijkenisse twee enorme kansen door snelle combinaties door het midden. Een geweldige redding van de prima keepende Yessin de Bot en een goed blok van Dani Roodnat voorkwamen de gelijkmaker.

Papendrecht, dat met Jay Luciano, Ties van Aggelen en de opstomende Jurvenny Bernadina en Jarden van Ek ongelofelijk veel snelheid heeft op de flanken, was levensgevaarlijk in de omschakeling. De 2-0 was daar een mooi voorbeeld van. Jarden van Ek werd op links de diepte ingestoken. Zijn voorzet belandde bij de tweede paal bij Jay Luciano die de 2-0 binnenschoot. De 3-0 in de 26e minuut werd aan de rechterkant opgezet. Jurvenny Bernadina demarreerde. Zijn voorzet kwam bij de geheel vrijstaande Rick Molenaar die met een koel stiftje Ragip Ozrak passeerde. De trainersstaf van Spijkenisse greep direct in. Een driedubbele wissel moest rust brengen in de ploeg. De gasten herpakten zich enigszins zonder echte grote kansen te creëren.

Na de rust nam Spijkenisse het initiatief en drukte Papendrecht in de verdediging. De spelers van trainer Driss El Akchaoui waren eigenlijk alleen nog bezig met tegenhouden wat ze overigens goed afging. De lange ballen vanuit de achterhoede van Spijkenisse konden vrij eenvoudig verdedigd worden. Toch werd het in de 61e minuut 3-1. Een snelle aanval over rechts na een balverovering op het middenveld eindigde bij Dylan de Melo da Silva Goncalves die bij de eerste paal kon binnentikken. Daarna liet Papendrecht zich ook weer zien. Met weer een paar vlijmscherpe counters werden kansen gecreëerd. Izzy Karfouh was dicht bij de 4-1. Hij verscheen alleen voor Ragip Ozrak maar zijn stift had te weinig snelheid om het doel te bereiken. Nadat Daniel van Gorp nog dicht bij een doelpunt was na een nieuwe, snelle tegenstoot, was het slotakkoord voor Lorenzo van Wijk. Vanaf de rechterkant soleerde hij de zestien in. Hij bekroonde zijn prachtige acties met een strak schot in de verre hoek en bracht daarmee de eindstand van 4-1 op het bord.

Papendrecht: De Bot, Van Rooijen, Roodnat, Thiese (Van der Werff),Van Ek, Bernadina, Molenaar, Nieveld, Karfouh (Van Wijk), Luciano (Ayebah Blay), Van Aggelen (Van Gorp).

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

NSVV steelt een punt in Oud-Beijerland

0

Afgelopen zaterdag reisde NSVV en haar supporters af naar Oud-Beijerland voor de eerste derby van dit nog prille seizoen. NSVV met een goed gevoel na de prima start van de competitie. SHO had wat recht te zetten na de afgetekende 4-0 nederlaag tegen De Jodan Boys.

De dadendrang van SHO bleek direct vanaf de aftrap en resulteerde al in de 5e minuut in een doelpunt. Een voorzet vanaf de rechterflank werd knap ingekopt door SHO aanvaller Tim de Pender. In het eerste half uur bleef SHO de bovenliggende partij. NSVV was slordig in de opbouw, leed veel balverlies en creëerde nauwelijks kansen. Ook SHO ging slordiger voetballen en kwam in die fase niet meer in de buurt van het doel van NSVV. In de 34e minuut verstapte Michael Ouwens zich en moest voortijdig het veld verlaten. Jessy Fortes nam zijn plaats in, in het centrum van de verdediging.

Een schot op doel, uit een afgeslagen corner, van Boyd van Andel werd door een verdediger van SHO met de hand beroerd. De scheidsrechter twijfelde geen ogenblik en legde de bal op de stip. Peter Jan Cazander had geen moeite met deze meevaller en tekende in de 37e minuut zo voor de 1-1, wat tevens de ruststand was.

Beide ploegen stonden ongewijzigd aan de aftrap voor de 2e helft. Naarmate de wedstrijd vorderde werd SHO steeds gevaarlijker. NSVV kwam maar moeizaam aan aanvallen toe. In de 57e minuut was Boyd van Andel toch nog dicht bij een treffer, maar zijn schot ging net voorlangs. NSVV werd steeds verder teruggedrongen en kwam zwaar onder druk te staan. Een niet bestrafte overtreding op Peter Jan Cazander resulteerde in een vrije doortocht van SHO richting keeper Jarmo Hartgers. Met een fraaie redding hield hij echter NSVV in de wedstrijd. Vanaf dat moment groeide hij uit tot een onneembare horde voor SHO.

Bij een spaarzame tegenstoot dwong Davy Snijders de keeper van SHO nog tot een redding, wat tevens het laatste wapenfeit van Davy Snijders was. Een onnodige overtreding ver op de helft van SHO betekende, met nog een kwartier te gaan, een directe rode kaart.

SHO voerde de druk verder op en reeg de kansen aaneen, maar Jarmo Hartgers bleef telkens de ‘sta in de weg’. NSVV was in de slotfase met Cerezo Drenthe nog één keer gevaarlijk. Zijn opmars werd onreglementair gestuit door een SHO verdediger, waarbij NSVV een strafschop zag. De scheidsrechter bestrafte de eerste overtreding die net buiten de zestien was. De vrije trap leverde niets op. Ver in blessuretijd ontsnapte NSVV op miraculeuze wijze nog aan een nederlaag. Eerst een bal op de lat, vervolgens weer een schitterende reflex van Jarmo Hartgers. Met uiteindelijk 10 man heeft NSVV een punt uit het vuur gesleept en was daarmee de morele overwinnaar, met dank aan de keeper.

Aanstaande zaterdag staat de uitwedstrijd tegen de amateurs van Sparta om 14.30 uur op het programma.

Opstelling NSVV:

Jarmo Hartgers, Quinton Burk, Michael Ouwens (35e Jessy Fortes), Rick Berghout, Jeroen Voshart, Peter Jan Cazander (67e Cerezo Drenthe), Boyd van Andel, Sven Moerland, Davy Snijders, Finn Langerak (67e Sander Backx), Jasper Huisman (87e Lars van der Heiden).

Ruststand: 1 – 1
Eindstand: 1 – 1

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Puike overwinning van ’s-Gravendeel op GOZ

vv ’s-Gravendeel heeft zich tegen GOZ knap hersteld na de remise in de vorige wedstrijd tegen Rozenburg.

En het begon al gelijk goed voor de Seuters. Na één minuut en vijfentwintig seconden lag de bal in het GOZ doel. Ryan Aarnoudse voerde een fraaie actie uit, bijna op de achterlijn, trok de bal voor en bij de eerste paal was het Levi Vugts die de bal achter doelman Joost van Wassenaar werkte, 1-0.

Er waren nog genoeg minuten voor GOZ om iets aan de snelle achterstand te doen. Het had dan ook wel wat meer balbezit na het snelle tegendoelpunt, maar stuitte op het degelijk verdedigingswerk aan ’s-Gravendeelzijde.
’s-Gravendeel moest het even hebben van wat omschakelmomenten en zo leek het erop dat ’s-Gravendeel een strafschop zou krijgen toen Ryan Aarnoudse binnen de zestien ter aarde viel. Maar de correct leidende arbiter wuifde het voorval weg. De gelijkmaker leek binnen het kwartier te komen toen Rick Jeanson alleen op doelman Ricardo Bakker af stevende, De ’s-Gravendeel sluitpost redde met de voet.

’s-Gravendeel wist kort na dit moment de voorsprong vergroten. Er werd snel omgeschakeld vanuit de verdediging via de rechterkant met Ryan Aarnoudse. Het ging snel, hij passte op Zoey Hoogwerf die op zijn beurt Levi Vugts in stelling bracht. De spits was zelf niet eerzuchtig en vond dat Dustin Zomerhuis er beter voorstond. Heel beheerst bracht Zomerhuis feilloos de bal achter van Wassenaar, 2-0.
Drie minuten na de 2-0 werd de stand alweer teruggebracht naar 2-1. Knullig balverlies in de ’s-Gravendeelse defensie was de oorzaak dat Rick Jeanson het doelpunt op zijn naam mocht zetten. Nog even werd er door de ploeg uit Mijnsheerenland aangezet om voor de gelijkmaker te gaan, hetgeen niet meer lukte. Want het was Arnold Coppens die de bal net naast kopte nadat een vrije trap scherp bij de tweede paal werd geplaatst.

GOZ had bij aanvang van de tweede helft zichtbaar moeite met de veranderde spelopvatting bij ’’s-Gravendeel. ’s-Gravendeel kon zodoende al na vijf minuten spelen in deel twee profiteren om het zoekende GOZ op grotere achterstand te zetten. Zoey Hoogwerf bracht de bal bij de tweede paal, waar Koen Colijn met uiterste inspanning de bal weer terug kon trekken. Dustin Zomerhuis was er als de kippen bij en zette ’s-Gravendeel op 3-1.

De toon was gezet en er werd vaker richting GOZ doel gevoetbald. Wat resulteerde rond de zeventigste minuut in de 4-1. Ryan Aarnoudse was op rechts weer te snel voor zijn directe tegenstander en bracht de bal voor. Het was invaller Owen de Vos die Levi Vugts in staat stelde om ’s-Gravendeels vierde doelpunt op het scorebord te zetten.
De uitslag had ietwat ruimer uit kunnen vallen, ware het niet dat er doelrijpe kansen werden gemist bij ’s-Gravendeel. Zo redde onder andere de lat, GOZ voor een verdere grote achterstand toen Koen Colijn met een leep balletje de bal over de boomlange GOZ doelman lepelde. De 4-1 stand was dus de eindstand.

Verslag : Jeffrey Nathalia
Foto’s : Sandra Barth

Klik op de link voor meer artikelen over vv’s-Gravendeel
Klik op de link voor meer informatie over vv’s-Gravendeel 

‘Fantastisch om het plezier van die kinderen bij WFB te zien’

0

Trainer van het derde en organisator van de jeugdtoernooien. Leon Struijk heeft het er bij WFB maar druk mee. Toch kan je de inwoner van Ouddorp eigenlijk niet blijer maken. “Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen tijdens de toernooien hebben.”

Voorheen als jeugdtrainer, tegenwoordig dus bij de senioren. “Dit wordt mijn derde jaar als trainer van het derde.” Iets waar hij op jonge leeftijd al mee begon. “Ik was bijna acht toen ik hier ging voetballen, vanaf mijn zestiende ben ik ook training gaan geven. Van de JO7 tot en met de JO19 en vervolgens zes jaar het tweede elftal. Toen tijdelijk gestopt, maar al snel weer opgepakt en nu dus het derde elftal.” Zelf schopte Struijk (54) het als voetballer tot het eerste. “Een wedstrijdje of 80. Dat heb ik tot mijn 28ste gecombineerd. Daarna ben ik vanwege een blessure aan mijn hamstrings en onregelmatige diensten gestopt.” Als balvaste spits. “Moest het meer hebben van aangeven dan zelf scoren.”

Typisch
Dit seizoen staat Struijk dus opnieuw bij het derde voor de groep. “Het enthousiasme is voor mij eigenlijk het leukste, het plezier wat die jongens hebben.” Toch is hij er bijna anderhalf jaar van tussen geweest. “Uiteindelijk kon ik het toch niet laten.” Typisch WFB, meent hij. “Heel hecht en lekker zeuren, maar als het puntje bij het paaltje komt, staan we voor elkaar klaar.” Een beetje zoals het met hemzelf ging, toen hij ruim twintig jaar geleden begon met het organiseren van de jeugdtoernooien en sportdagen. “Ook daar ben ik een beetje ingerold. De eerste veertien jaar heb ik dat samen met mijn vaste maat Hans gedaan, tot dat een beetje te veel werd. Het was ook tijd voor iemand anders.” Anderhalf seizoen geprobeerd, kwam de club toch weer bij hem uit. “Dus ben ik weer ingestapt, maar wel met een toernooicommissie, die een hoop werk uit handen neemt. Dat is nu een groepje van zeven man.” Naast een 75-tal vrijwilligers, vertelt Struijk. “Rond juni organiseren we altijd twee dagen toernooien, dat zijn in totaal 120 teams en 750 spelertjes per dag. Van de JO6 tot en met de JO19. Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen hebben.” En dus krijgt hij vaak al snel weer de vraag: “Wanneer is de volgende keer?”

Complimenten
Iets waar Struijk, na de geslaagde editie van dit jaar, nu ook alweer een klein beetje mee bezig is. “Eind augustus versturen we de uitnodigingen, eind oktober zitten we meestal voor 95 procent vol.” Van Rockanje tot aan ploegen vanuit Haarlem of Utrecht, de organisator is trots op ieder team dat komt. “Afgelopen jaar hadden we Zulte Waregem en Feyenoord JO7 is ook al een aantal keer te gast geweest. Maar ook teams uit Schotland en Duitsland, al wordt dat nu steeds wat lastiger.” Waarom? “Omdat die clubs graag meerdaagse toernooien willen en bij ons is het echt een dagdeel, zodat ploegen niet lang hoeven te wachten. Dat vinden ze fijn.” Dagdeel of niet, bij het organiseren van zo’n toernooi, komt een hoop kijken, weet Struijk inmiddels. “Deelnemers zoeken, het programma maken, kleedkamers indelen, zaken rondmailen, sponsors benaderen en natuurlijk nog veel meer.” Gelukkig wordt dat alles meer dan gewaardeerd, merkt hij. “We krijgen veel complimenten. Dat alles prima georganiseerd is, er fantastische vrijwilligers rondlopen en er voldoende parkeerruimte is.” Net een beetje dat extra, legt Struijk uit. “Alle spelers tot en met de JO12 krijgen een eigen beker. En elk team van de JO13 tot en met de JO19 een mooie bokaal. Als ze daarmee dan het terrein verlaten, dat zijn de mooiste beelden. Zoiets trekt toch teams naar je toe, het is een leuk aandenken.” Naast natuurlijk iets te eten en te drinken. “Die kleine dingetjes maken het verschil.” Hoelang blijft Struijk het nog doen? “De afgelopen editie heb ik zelf gezegd nog twee keer, maar ik ben er wel achter, dat ik me niet aan dat soort beloftes kan houden. En zolang het leuk blijft, blijf ik het ‘gewoon’ nog een paar jaar doen!”

Klik op WFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WFB voor meer informatie over de club.

FIOS gaat in vijfde klasse opnieuw bouwen

0

Vier overwinningen, zeventien nederlagen en degradatie naar de vijfde klasse. Vierdeklasser FIOS beleefde afgelopen jaar een seizoen om snel te vergeten. En dus is dat precies wat Nick Legierse probeert te doen. “Na een aantal wedstrijden kregen we al het idee dat het lastig ging worden.”

Een nieuwe trainer, flink wat spelers weg en dus een smalle groep. Dat het een zwaar seizoen ging worden, wisten ze bij FIOS op voorhand dus eigenlijk al wel. “Ergens hielden we misschien al rekening met degradatie”, vertelt de achttienjarige Legierse. “Maar natuurlijk heb je de hoop in het begin nog wel.” Toen die eenmaal vervlogen was, maakten ze er bij de nummer elf van afgelopen jaar, dan maar het beste van. “We wilden het leuk afsluiten en de sfeer goed houden, dat is gelukt!”

Trainingsopkomst
Bij de pakken neer, zit Legierse dan ook niet. “We zitten nu meer op ons niveau. Die vijfde klasse is beter om te gaan bouwen aan een nieuw team.” Want, zo weet de jongeling ook als geen ander. “Meer winnen, geeft meer vertrouwen en automatisch ook meer plezier.” Toch heeft de aanvallend ingestelde speler, het gevoel dat er meer in had gezeten. “De trainingsopkomst was niet altijd goed, soms stonden we met zes of acht man op het trainingsveld. Daar raak je niet erg gemotiveerd van.” Ook Legierse zelf, had het er halverwege even moeilijk mee. “Toen dacht ik wel bij mezelf: wat zijn we aan het doen?” Maar, zo is hij ook realistisch. “We zijn maar een kleine club. Op een gegeven moment speelden we onze wedstrijden met één en twee tegelijk thuis, zodat we elkaar aan konden vullen. Dat deden we ook met jongens uit de jeugd.” Dus is de slotsom eigenlijk simpel: “Een kwestie van kwaliteit en te weinig spelers.” Als het aan Legierse ligt, gaat dat dit jaar anders. “Onze doelstelling is om goed te gaan voetballen. Plezier terugkrijgen, wedstrijden winnen en hopelijk meedoen voor een periode. Ik denk echt dat we dat moeten kunnen!” Aan vertrouwen ontbreekt het bij de inwoner van Achthuizen na zijn eerste seizoen als basisspeler dus niet. “Dat vertrouwen krijg ik ook van de trainer. In het begin had ik wat problemen met mijn conditie, maar dat gaat nu goed.”

Team helpen
Heel lang nodig om te wennen, had Legierse na zijn definitieve overstap vanuit de jeugd dan ook niet. “Daarvoor had ik al een paar keer meegedaan, daardoor was de stap niet zo groot. Ik ben ook goed opgevangen door iedereen.” In zijn derde jaar bij het eerste, zit hij inmiddels helemaal op zijn plek. “Qua intensiteit en fysieke kracht was het even wennen, het gaat allemaal een stukje sneller. In de jeugd doe je alles op het gemakje.” En dat kan nu niet meer, heeft Legierse gemerkt. “Mijn conditie is nu beter, waardoor ik het negentig minuten lang vol kan houden. En door de sportschool, ben ik fysiek een stuk sterker geworden.” Tijd voor de volgende stap dus. “Ik wil natuurlijk eerst basisspeler blijven en daarna ook meer gaan coachen, om het team te helpen.” Naast uiteraard het maken van doelpunten en het geven van assists. “Vorig seizoen stond ik veel linksmid, maar dit jaar heb ik nummer 10 gekregen. Dat vind ik een eer en geeft veel vertrouwen.” De aanvallende middenvelder beschikt dan ook over de nodige kwaliteiten. “Een spelmaker met inzicht. En iemand die altijd wil winnen, ik ben heel fanatiek.” Al doet de gezelligheid Legierse, die sinds zijn vierde bij FIOS zit, ook nog altijd goed. “Er worden veel feestjes georganiseerd en iedereen bij de club is goed met elkaar.” Reden om weg te gaan, heeft de tiener dan ook eigenlijk niet. “Ik heb er wel eens over nagedacht, maar toen ben ik toch lekker bij FIOS gebleven. Wie weet heb ik ooit nog eens die ambitie. Voorlopig heb ik het hier goed naar mijn zin!”

Klik op FIOS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FIOS voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.