Home Blog Pagina 39

Nieuwe rol in nieuwe seizoen voor Reinier Wondergem bij SVOD’22

0

Maar liefst acht jaar was Reinier Wondergem assistent-trainer bij tweedeklasser SVOD’22. Volgend seizoen stopt de clubman als trainer, maar blijft wel betrokken bij de hoofdselectie en gaat hij de sportverzorging op zich nemen.

“Nu Pim Bruins vertrekt en Harro Hazelaar weer terugkomt als nieuwe trainer vond ik het een mooi moment om zelf ook als assistent-trainer te stoppen. Acht seizoenen was best een lange tijd en bovendien ook een fikse investering qua tijd. Al heb ik het altijd met heel veel plezier en voldoening gedaan. Tot het eind van het seizoen blijft ik deze rol vervullen en gaan we proberen om er met elkaar nog het maximale uit te halen.”

De keuze om de verzorggingsstaf te versterken is een weloverwogen besluit. “Al jarenlang is de bezetting qua verzorging op zaterdagen een lastig punt. Nu doen Frank Smits en Louise Midavaine dat en vanaf het nieuwe seizoen zal ik daar op zaterdagen bijkomen. In het verleden heb ik ook vier seizoenen prima met Harro samengewerkt op het trainingsveld, maar nu zal dat dus even wennen zijn in die andere rol.”

Met SVOD’22 wist Wondergem dat het dit seizoen een lastige klus zou worden om echt voor de bovenste plekken mee te strijden. “We hebben de afgelopen seizoenen wel wat kwaliteit ingeleverd. We hadden een prima lichting en daarvan spelen verschillende gasten nu op een nog hoger niveau. Je weet dat de kans erin zit dat jongens op een hoger niveau zichzelf willen bewijzen. We blijven een club die niet betaald en waar je dus afhankelijk bent van wat er uit de eigen jeugd dan doorkomt. Soms heb je geluk en doe je een aantal seizoenen op hoog niveau mee en boek je succes. Maar dan beleef je vaak als kleine dorpsclub ook periodes dat het wat minder is. Daarbij is het ook gewoon een heel sterke klasse waarbij veel ploegen, op IFC en MZC’11 na misschien, redelijk aan elkaar gewaagd is. Win je twee wedstrijden sta je in de subtop, verlies je er twee dan val je ineens een aantal plekken terug. Het is dus wel zaak om geregeld je punten te blijven pakken.”

Het geluk is volgens Wondergem wel dat de huidige selectie relatief jong is en toch de nodige kwaliteit herbergt. “Daar kunnen we nog jaren mee vooruit. In de jeugd zit wel behoorlijk wat talent, dus voor de toekomst zie ik het wel positief in hier bij SVOD’22. Een jonge en talentvolle groep spelers, dat gaat vaak ook onlosmakelijk gepaard met wisselvalligheid. In onze resultaten en wedstrijden is dat iets wat je dus dit jaar geregeld terugziet.”

De rol als assistent is hem door de jaren heen altijd prima bevallen, vooral als klankbord fungeren voor enerzijds de hoofdtrainer en anderzijds de spelers. “Dat heb ik met veel plezier gedaan, maar nooit met de ambitie om ooit zelf hoofdtrainer te worden. En ook uitsluitend bij deze club, want ik zou nooit als trainer kunnen en willen werken bij een andere vereniging dan SVOD’22.”

Vanwege een hernia was Wondergem, die nooit in het eerste elftal speelde van, toen nog Oostkapelle, vrij vroeg gestopt. Hij werd jeugdtrainer en later dus assistent. Nu komt daar dus na acht jaar een eind aan. “Ik ben bij Jaimy van Bloppoel begonnen, daarna onder Harro gewerkt en nu samen met Pim. Ik heb veel mooie momenten gehad, veel geleerd en ook mijn eigen idee kwijt gekund. Volgend seizoen wordt vast wennen, maar ik kijk er met genoegen naar uit.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Niels Dekker heeft eindelijk zijn stek als eerste keeper te pakken

0

Na bijna tien jaar heeft Niels Dekker eindelijk zijn stek als eerste keeper bij SVOD’22 te pakken. Op zestienjarige leeftijd sloot hij aan bij de eerste selectie, maar steeds moest hij genoegen nemen met een rol op het tweede plan. Tot Dion Aerssens koos voor een overstap naar VCK en Dekker zijn kans greep.

“Eindelijk kan ik mezelf eerste keeper noemen. Veel van de voorgaande seizoenen heb ik een beetje een dubbelfunctie gehad. Eerst keepen bij het tweede en dan als reservekeeper aansluiten bij het eerste elftal. Dat waren dan vaak wel lange zaterdagen haha. Daarnaast heb ik ook geregeld met blessures te kampen gehad die me veel duels aan de kant hielden. Nu gaat het vooralsnog goed en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.”

Dekker was in het eerste seizoen dat SVOD’22 uitkwam in de eerste klasse ook eerste man, maar na drie wedstrijden sloeg het noodlot toe. “Ik kreeg te maken met een rughernia en heb toen een operatie moeten ondergaan. Sindsdien ben ik wel wat voorzichtiger geworden en probeer me zo goed mogelijk soepel en fit te houden. Vorig seizoen heb ik een compleet seizoen in het tweede elftal gespeeld en dat was prettig om terug ritme en vertrouwen op te bouwen.”

Na het vertrek van Aerssens naar VCK wilde Dekker maar één ding: eerste keeper worden. Al die jaren van keeperstrainingen en in mezelf investeren had ik dat als uiteindelijke doel. Tot nu toe mag ik zeker niet klagen en gaat het goed. Ik voel het vertrouwen ook en dat is altijd erg prettig.”

De keeperstrainingen met Bart van Wuyckhuyze, die overigens volgend seizoen hoofdtrainer wordt bij v.v. Serooskerke, en de wedstrijden in het tweede.. “Dat heb ik er altijd voor over gehad en ik denk dat ik door de jaren heen een betere keeper ben geworden. Ik ben nu vijfentwintig en hoop de komende jaren hier onder de lat te blijven staan. Met Harro komt er nieuwe trainer die we allemaal goed kennen en die de club ook kent. We hebben een vrij jonge groep maar wel met jongens die toch ook al wat seizoenen op dit niveau actief zijn. Er zit nog best veel rek in denk ik, dus hopelijk kunnen we de komende jaren nog wat stappen omhoog zetten.”

De huidige stek in de middenmoot is volgens de goalie niet direct een positie die passend is bij de kwaliteiten van de groep. “Maar als we wat blessures krijgen dan wordt de spoeling soms wel dun en dan krijgen we het lastig. Het is een sterke klasse en er zijn veel teams die redelijk gelijkwaardig zijn. Ondanks dat we soms tegen een tik aanlopen qua resultaat blijft de vibe in de groep wel goed en dat is ook al heel belangrijk.”

De doelman begon ooit op zijn zesde met voetballen bij de club, een keuze die niet direct met gejuich ontvangen werd door zijn ouders. Een aantal jaren later besloot hij om bovendien te kiezen voor een rol als keeper. “Dat trok me altijd ook wel aan en ik bleek er aanleg voor te hebben. Het heeft uiteindelijk even geduurd, wat langer misschien dan bij sommige keepers, om in het eerste terecht te komen. Ik heb er veel trainingsuren en tijdsinvesteringen voor over gehad maar het is me toch gelukt. Nu wil ik er de komende jaren hopelijk ten volle van gaan genieten en proberen met SVOD’22 zo ver mogelijk te reiken.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

‘Als we zo blijven voetballen, dan blijft BZC’14 op dit niveau’

0

De spanning onderin de derde klasse in de regio Bommelenwaard is om te snijden. Zwaluwe, GDC, Jan van Arckel, BLC en BZC’14 maken onderling met zijn vijven uit wie er in de derde klasse mag blijven. Aanvoerder van BZC’14, Daan Schriever heeft er alle vertrouwen in dat GDC’14 zich kan handhaven.

 Schriever kan al op 19-jarige leeftijd vertellen dat hij de trotse aanvoerder is van BZC’14. Dit seizoen kreeg hij de band overhandigd van trainer Mo Duzgun, waardoor hij nog meer verantwoordelijkheid heeft. “Mijn hele jeugd speelde ik al bij Zuilichem en later is dat BZC geworden. Op mijn vijftiende trainde ik al mee met het tweede en van daaruit maakte ik de stap naar het eerste. Nu zit ik alweer vier jaar in het eerste.”

“Middenin het seizoen kwam de trainer naar mij toe kwam de trainer naar mij toe om te vragen of ik de kar wilde trekken.’ Als dat moet, dan moet dat maar’ zei ik zelf en zodoende ben ik de aanvoerder geworden”, zo vertelt hij heel nuchter. “Het is moeilijk om zelf te zeggen, maar ik wil altijd mijn duels winnen en ik probeer het goed neer te zetten. Daarnaast ben ik denk ik wel een gezellige jongen in het team en kan ik wel aardig voetballen”, aldus de middenvelder die de laatste tijd meer als centrale verdediger fungeert.

BZC’14 kende een mindere start van dit seizoen in de derde klasse. De ploeg van Zuilichem won slechts vier duels van de eerste zeventien, maar Schriever geeft aan dat het de laatste paar weken een stuk beter gaat met het eerste elftal. “We vechten nu veel meer voor elkaar. Door die strijdlust hebben we wel wat punten weten te pakken.”

BZC’14 wist verrassend te winnen van Schelluinen met 5-3, tot grote genoegen van Schriever. “Het was een lastige wedstrijd. Iedereen had gecarnavald en er waren wat spelers een beetje grieperig. Maar uiteindelijk hebben we echt gevochten voor de drie punten. Het zat ook eindelijk een keer mee en dat is ook wel een keer fijn.”

Het zit enorm dicht bij elkaar onderin de derde klasse. Momenteel is het gat tussen nummer tien Zwaluwe en nummer veertien BLC slechts vier punten. Door de vernieuwde regels van de KNVB zullen de onderste twee rechtstreeks degraderen, maar Schriever geeft aan dat BZC’14 met hun kwaliteiten goed genoeg is om zich te handhaven.

“Als we zo blijven voetballen als tegen Schelluinen, dan blijven wij in de derde klasse, daar heb ik alle vertrouwen in. We zijn veel meer een team geworden, we hebben veel meer strijdlust. De eerste paar wedstrijden was dat er niet. Hoe dat er gekomen is, durf ik niet te zeggen. Maar ik heb er heel veel vertrouwen in.”

Alles is nog mogelijk voor BZC’14. De ploeg onder leiding van Mo Duzgun heeft nog maar liefst negen wedstrijden voor de boeg. De vorm zit er in ieder geval beter in. Van de afgelopen vijf duels werden er maar liefst drie gewonnen.

Klik op BZC’14 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BZC’14 voor meer informatie over de club.

‘Ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers’ 

0

Na twee seizoenen bij VV Alem, gaat hoofdtrainer John Cornelissen vertrekken. De voormalig assistent bij OJC Rosmalen maakt vanaf de club met het oranje shirt, de stap naar Boxtel. Voor Cornelissen was het geen makkelijke beslissing om Alem in te ruilen voor de koploper van de vierde klasse. 

Als assistent-trainer van OJC, kwam Cornelissen in aanraking met Alem. “Twee seizoenen geleden ben ik er begonnen. Ik kende de voorzitter vanwege een vorige relatie die ik daar had. Toen hoorde ik dat de toenmalige trainer ging stoppen. Ik heb toen bij de voorzitter, Tonny van Lent, aangegeven dat ik interesse had. Toen is eigenlijk het balletje gaan rollen en al vrij snel werd duidelijk dat we een goede klik hadden. Ook nu heb ik het nog steeds naar mijn zin en ik heb zeker nooit spijt van deze keuze gehad.” 

Door de versterkte degradatie-regeling en de vele weerstand in de derde klasse, degradeerde Alem vorig jaar via de nacompetitie. “Dat is natuurlijk niet iets waar we trots op zijn. Maar als je kijkt naar hoe de competitie was, hoe wij speelde en het aantal punten dat we haalden, deden we het heel netjes. Als je kijkt naar het resultaat was dat minder, maar ik heb spelers zien groeien en beter zien worden. Dat ze de manier van spelen echt onder de knie kregen, daar haalde ik heel veel genoegdoening uit”, zo geeft Cornelissen aan. 

“Ik kan wel gaan solliciteren bij een vijfdeklasser met veel budget, maar dan is kampioen geen kunst. Qua resultaat had het beter gekund dan de degradatie, maar dit jaar doen we het goed in de vierde klasse. We staan bovenaan in de tweede periode, dus dat is positief. Maar ik haal mijn voldoening uit het beter maken van spelers”, voegde hij daaraan toe. 

Na dit seizoen zal Cornelissen vertrekken bij Alem. De hoofdtrainer van de vierdeklasser zal de stap maken naar Boxtel, waar hij wederom als hoofdtrainer zal fungeren. “Het begon een beetje te spelen in december. Ik zat te denken aan de perspectieven bij deze club. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier, maar ik wilde kwalitatief een stap vooruit maken. Ik moest dus een keuze maken tussen een club waar ik vrienden heb, of een stap omhoog. Vanuit het tweede elftal hier komt er weinig doorstroming, omdat het allemaal oud spelers uit het eerste elftal zijn. Dus als je bepaalde dingen wil implementeren, dan moet je de afweging maken om te vertrekken of te blijven. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een club waar ik meer weerstand kan krijgen.” 

Bij Boxtel hoopt Cornelissen meer bagage op te bouwen en wederom jonge spelers te ontwikkelen. “Ik kreeg het gevoel in de gesprekken dat de club ambitie heeft en een talentvolle O19. Ze staan momenteel bovenaan dus dat zegt genoeg. Hier kunnen echt spelers vanuit de O19 doorstromen naar het eerste en dat is ook de opdracht die ik heb gekregen om die te implementeren. Dat is de concrete doelstelling en dat is de reden dat ik daarop ben ingegaan.” 

Cornelissen houdt warme herinneringen over aan zijn twee seizoenen bij Alem. De 38-jarige geeft aan dat hij zeker wat heeft weten te bewerkstelligen bij de club. “We zijn voor het eerst in de clubhistorie op trainingskamp geweest. Daar maak je natuurlijk herinneringen die je 

niet snel zal vergeten. Ik ga ze natuurlijk enorm missen. In het afgelopen anderhalf jaar heb ik veel vrienden gemaakt. Het is altijd lastig als je drie dagen in de week bij elkaar bent en je maakt veel plezier, dan ga ik dat zeker missen.” 

Klik op V.V. Alem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Alem voor meer informatie over de club.

Peter Tahitu pakt Zeelandia-handschoen komend seizoen op bij dames

Met meer dan dertig jaar aan trainerservaring is Peter Tahitu met recht iemand die zijn sporen meer dan ruimschoots al heeft verdiend. Momenteel is hij trainer van Zeelandia Middelburg JO15. Komend seizoen pakt hij als hoofdtrainer de handschoen weer op bij Vrouwen1. Een rol die hij ook van 2015 tot en met 2018 al eerder vervulde.

“En daar had ik toen een enorm talentvolle lichting. In ons eerste seizoen werden we kampioen, het seizoen erna tweede en ons derde seizoen werden we kampioen en promoveerden naar de derde klasse. Toen Zeelandia en Dauwendaele ging fuseren bij de dames ben ik vertrokken.  Met leden ogen heb ik toen gezien hoe het opgebouwde niveau langzaamaan wegebde. Pasgeleden kreeg ik de vraag om weer de dames te gaan trainen en ik wil proberen om het verloren terrein te gaan herwinnen.”

Naast trainer bij Zeelandia Middelburg stond Tahitu ook aan het roer bij onder andere JVOZ MO15/17-1 en Kloetinge MO17-1. Dus naast kennen van het opleiden van jongens, is bij de gedreven oefenmeester meer dan genoeg bagage om ook deze nieuwe uitdaging tot een succes te maken.”

Want volgens de Middelburger moet vooral niet vergeten worden dat er ook binnen het meiden- en damesvoetbal voldoende talent rondloopt. “Het is alleen belangrijk om het te zien en om ze dan uiteindelijk beter te maken. Ik heb bij JVOZ ook meiden gehad die naar Sparta vertrokken. Nou, dan praat je echt wel over voetbalkwaliteit hoor, want het meiden- en damesvoetbal zit al jarenlang behoorlijk in de lift.

Overigens was Tahitu, die als voetballer overigens alleen uitkwam voor Jong Ambon, ook nog twaalf seizoenen werkzaam voor Serooskerke. Bij Jong Ambon was hij ook kortstondig nog opvolger van Paul Telussa. De trainersrol bij de club waar hij zijn hele leven op het veld stond liep echter niet zoals gehoopt en Tahitu stapte voortijdig op. “Dat is jammer, maar voor mij een gesloten boek. Ik ben nu bij Zeelandia Middelburg en daar kan ik mijn voetbalidee prima kwijt als trainer.”

Overigens verrichte hij scoutingswerk voor de voetbalbond KNVB. “Scouten was leuk, maar ik wilde weer terug het veld op. Er is voor mij niks leukers dan talentvolle spelers en speelsters beter maken. Dat het damesvoetbal bij de club minder loopt, dat gaat me aan het hart en daar wil ik graag een kentering teweeg gaan brengen.”

Dat hij na het jeugdvoetbal weer kiest voor senioren is een weloverwogen keus. “Ik ga sowieso nooit lager dan een JO14. Ik wil graag ook technisch/tactisch kunnen trainen. Bij jongere leeftijden wordt dat lastig. Na een aantal jaren jeugd kijk ik nu weer uit om bij de dames aan de slag te gaan. Maar eerst met de JO15 zo hoog mogelijk eindigen en jongens doorontwikkelen, dat is voor nu prioriteit één.”

Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.

Kinderpraktijk Papendrecht sponsort jeugdarbiters VV Papendrecht

Kinderpraktijk Papendrecht heeft alle jeugdscheidsrechters van Voetbalvereniging Papendrecht in het nieuw gestoken. Wat een geweldige geste! Het sponsoren van de 15 jeugdarbiters middels nieuwe KNVB-kleding is een mooie manier om de scheidsrechters te ondersteunen en ze de juiste uitstraling en professionaliteit te geven. Het is ook een stimulans voor de jeugdscheidsrechters om hun rol serieus te nemen en trots te zijn op hun bijdrage aan de sport. Naast deze sponsoring krijgen ze ook een KNVB-training tot clubscheidsrechter aangeboden.

De eigenaresse van Kinderpraktijk Papendrecht, Danielle Bouter, heeft de sponsordeal mogelijk gemaakt. Voorzitter Karel Spitsbaard en scheidsrechterscoördinator Aad Koot van VV Papendrecht zijn dan ook erg blij met de samenwerking en bedanken Danielle voor haar waardevolle bijdrage aan de club. Dit initiatief wordt door zowel de scheidsrechters als de clubleden enorm gewaardeerd. Aad Koot: “We zijn heel blij met de erkenning en waardering voor onze bijdrage in het voetbal. Het is mooi om te zien hoe enthousiast onze scheidsrechters zijn en hoe hun inzet wordt gewaardeerd.”

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

RCS-speler Marvin Priem hoopt op een ‘American Dream’

0

Hij is momenteel basisspeler van derdeklasser RCS uit Oost-Souburg, maar daar kan vanaf komend seizoen wel eens verandering in komen. Marvin Priem hoop op een American Dream en wil gaan studeren en sporten in de Verenigde Staten.

“Ik ben bezig om te proberen een student-athlete studiebeurs te krijgen en dat ik dan bij een Amerikaans College of University. Overal heb je daar sport & studieprogramma’s en ik wil heel graag proberen of het me gegeven daar anderhalf of twee jaar lang aan deel te kunnen nemen. Het is nog in de beginfase, maar ik heb er goede hoop op.”

Priem heeft zijn oudere broer Jordy als voorbeeld, die in het verleden voor een horecaopleiding ook een tijdje in Amerika verbleef. “Dat was een ongekende ervaring en die wil ik ook graag meemaken. Eerst wil ik mijn bachelor ‘econometrie & operational research’ afronden hier aan de Tilburgse Universiteit. Als dat lukt dan hoop ik uiteindelijk na de zomer ergens in Amerika mijn opleiding te kunnen vervolgen.”

Tot die tijd speelt Marvin, wiens vader Wim assistent is bij de vertrekkend trainer Ralph Zegers, zijn wedstrijden als ‘Souburgse stofzuiger’ voor de derdeklasser. “De mensen bij RCS gunnen me deze droom wel en ik blijf tot het laatste moment mijn stinkende best doen om met de ploeg zo ver mogelijk te reiken dit seizoen.”

Een gespecialiseerd bedrijf heeft een video van de middenvelder opgenomen en die wordt nu naar verschillende scholen in Amerika gestuurd. “En dan is het te hopen dat er een school in die mij deze kans wil bieden. Het liefst hoop ik dan op een club in een redelijk warme staat en waar ook wat te beleven is. Want het is dan wel de bedoeling om er te studeren, te sporten en het leven en de mogelijkheden in Amerika te ontdekken.”

Bij RCS draait de box-to-box-speler een stabiel seizoen en is in het elftal van Zegers doorgaan onbesproken basiskracht. “Ik kan zowel in een 1:3:5:2 en 1:4:3:3 systeem behoorlijk uit de voeten. Ik geniet ervan om een verbindingsspeler te zijn in het elftal. Overigens heb ik in de jaren bij RCS ook al centraal achterin, links- of rechtsback en in de spits gespeeld. Maar van zestien tot zestien spelen, daar geniet ik echt van.”

Het lijkt hem top om dit seizoen met een prijs af te sluiten bij zijn club, maar hoopt vooral dat de droom die hem al een aantal jaren triggert écht gaat uitkomen. “Het is nu allemaal enorm spannend en vooral afwachten. Ik wil de financekant uit en graag daar dan mijn diploma ook kunnen halen. Dat lijkt me echt top.”

In de sterke competitie leed Priem en zijn ploeg na de winterstop een onverwachte 1-3 nederlaag tegen FC Axel. “Dat was doodzonde. Ik was geschorst, maar dat soort wedstrijden moet je wel winnen als je wilt strijden voor een prijs. We moeten elke wedstrijd het maximale geven en als we dat kunnen opbrengen, dan zou het mooi zijn om minimaal de nacompetitie te halen. Het zou voor mij een mooie afsluiting zijn.”

Klik op RCS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RCS voor meer informatie over de club.

Leidersrol bevalt Peter Willeboordse heel erg goed

WESTKAPELLE – Op het moment dat zijn zoon ging voetballen bij De Noormannen werd Peter Willeboordse (60) bijna vanzelfsprekend leider en trainer bij het ploegje van zoon Thomas en schoof alle jeugdlichtingen mee door. Vier jaar geleden werd hij vlagger en sinds dit seizoen vervult de clubman de rol van elftalleider.

“En dat bevalt me prima! Het is leuk om op deze manier dicht bij het eerste elftal betrokken te zijn. Mijn zoon speelt inmiddels in het team en kijken als supporter deed ik altijd al. Ik maakte ook de wedstrijdverslagen en ben erg actief op X. Toen de voormalige vlagger af en toe een vervanger zocht, ben ik er vier seizoenen geleden ingerold. Nu hebben we een vaste assistent-grensrechter en ben ik overgestapt naar de rol van elftalleider.”

Willeboordse ziet het vrijwilligerswerk vooral als een heel leuke rol. “Zeker weten! Je bent onderdeel van de technische staf en elke donderdag hebben we overleg met een klein groepje. Over spelers, de opstelling en wat er verder allemaal geregeld moet worden voor de wedstrijddag. Daar houd ik me dan voornamelijk mee bezig, want ik vind dat de trainer en spelers zich alleen op het sportieve deel moeten kunnen storten. De rest zoals vervoer, kleding en het wedstrijdformulier regel ik. De mensen ontzorgen vind ik wel iets moois om te kunnen doen.”

De inwoner van Westkapelle houdt zich als vrijwilliger niet direct bezig met het sportieve deel bezighoudt, al is hij ook supporter en hoopt dus sowieso dat het elftal het zo goed mogelijk doet. “In het verleden ben ik zelf actief speler van de club geweest en dan is het toch leuk om op een aantal andere manieren nu mijn steentje te kunnen bijdragen voor de vereniging.”

Op trainingsavonden is Willeboordse altijd wel even op de club te vinden. “Het is een geweldige groep met alleen maar spelers van het eigen dorp. De harmonie is goed en de samenwerking tussen staf en spelers is ook prima. De nabesprekingen op maandag ben ik altijd aanwezig en dan kijk ik daarna vaak nog even naar de training. En op donderdagen ook, in combinatie met het spelersoverleg na de training. Het is mooi om te zien dat iedereen met veel plezier hier speelt en wekelijks zijn stinkende best doet om het best mogelijke resultaat te boeken.”

Met een vierde plek en volop zicht op de bovenste drie ploegen doet De Noormannen het vooralsnog zeker niet onaardig in de 4e Klasse B. Het vooraf gestelde doel is volgens Willebordse nog altijd haalbaar. “We willen graag meedoen voor een periodetitel en dat is nog altijd kansrijk. Mochten we daarnaast de kans krijgen om écht voor het kampioenschap mee te spelen, dat zou dat helemaal mooi zijn. Al weet ik niet of we met de huidige spelersgroep structureel ook een niveau hoger aan zouden kunnen. Maar dat is tot op heden nog niet aan de orde. Laat ons eerst maar proberen zo hoog mogelijk te eindigen, dan zien we daarna wel verder.”

De spelers en staf ontzorgen, dat is de drijfveer voor de betrokken clubman, die overigens ook bestuurslid is bij de club. “De sfeer van de kleedkamer is voor mij prachtig en vooral onbetaalbaar. Die momenten met elkaar, die saamhorigheid, dat vind ik echt genieten. Als ik dat gevoel blijf houden, dan zie ik me de komende jaren deze rol nog wel bij de club vervullen.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Mart van Helleman is helemaal op zijn plek bij Jong Ambon

0

MIDDELBURG – Op zijn vijftiende begon Mart van Helleman met keepen bij Jong Ambon en maakte al minuten in het eerste elftal toen hij moest invallen. Inmiddels is hij de vaste goalie bij de zaterdag vijfdeklasser, die tot nu toe een prima seizoen doormaken.

“Er zit zeker een stijgende lijn in ten opzichte van voorgaande seizoenen. Dit jaar hebben we natuurlijk een stap teruggedaan en dan zie je dat we het met deze groep prima doen. Over mijn eigen spel ben ik altijd kritisch, want ik vind dat het altijd beter kan en ook moet. Maar dat is de aard van het beestje.”

Als keeper gaat Van Helleman volop mee in het fanatisme. Qua coaching leef ik enorm mee. Ik ben vooral een lijnkeeper met een goed reactievermogen. Het voetballende stuk dat daar werk ik elke training nog altijd hard aan, ondanks dat ik in het verleden als jeugdspeler de rol van keeper en voetballer nog afwisselde. Hier bij Jong Ambon train ik normaal gesproken vooral met de groep mee en heb om de week ook keeperstraining.”

Voordat hij naar Jong Ambon vertrok speelde hij bij Zeelandia Middelburg. “Maar mijn vrienden vertrokken destijds naar Jong Ambon en ik ben toen gewoon meegegaan en heb daar tot nu toe nog geen seconde spijt van gehad. Het voelt en is eigenlijk hier één grote familie waarin ik helemaal ben opgenomen. Hoewel ik geen Moluks bloed heb hoor ik er écht bij en dat vind ik wel gaaf.”

Het is volgens de goalie ook altijd erg gezellig en op wedstrijden zijn er groepjes spelers die om de beurt voor de selectie koken. “Dat doet het groepsgevoel wel groeien en vind ik ook wel cool eigenlijk. Het versterkt de onderlinge band en dat werpt ook in de wedstrijden zijn vruchten af. We willen dit seizoen bovenin meedoen en dat gaat in elk geval de goede kant op.”

Ondanks de degradatie is de groep bij elkaar gebleven en blijven vertrouwen in betere tijden. “Dat is wel goed. De sfeer is goed en het zelfvertrouwen groeit. Hopelijk kunnen we dit tot het eind van het seizoen volhouden en dan zien we wel waar het eindigt. Zoals het nu loopt mogen we best tevreden zijn met z’n allen.”

Klik op Jong Ambon voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Jong Ambon voor mee informatie over de club.

De Zwerver boekt opnieuw 4-2 overwinning op Streefkerk

De uitwedstrijd tegen Streefkerk vertoonde veel overeenkomsten met de thuiswedstrijd eerder dit seizoen. Wederom stonden twee verschillende speelstijlen tegenover elkaar, eindigde de wedstrijd in een 4-2 overwinning voor De Zwerver en was er een hattrick, dit keer van Rick Verloop. Ook een gefrustreerde tegenstander en een strijd vol spanning maakten de wedstrijd herkenbaar. Toch begon de wedstrijd anders dan de vorige keer.

Al na drie minuten keek De Zwerver tegen een achterstand aan. Een diepe pass vanuit het middenveld bereikte de gevaarlijkste aanvaller van Streefkerk, Joel Baas. Tegelijkertijd kwam keeper Bas Bijkerk uit zijn doel, waarna een botsing volgde. De bal rolde het doel in, terwijl Bijkerk geblesseerd op de grond bleef liggen. De scheidsrechter zag er geen overtreding in. Na zes minuten behandeling moest Bijkerk het veld per brancard verlaten. Een flinke domper voor De Zwerver, die noodgedwongen keeperstrainer Maarten Vintges als vervanger onder de lat zag staan.

De ploeg had even tijd nodig om zich te herpakken, maar nam daarna het initiatief over. Met verzorgd voetbal werden de aanvallers gezocht. Glenn Weijts dwong de keeper tot een redding, en een steekpass van Stef Verloop op zijn broer Rick leidde tot een corner. Het middenveld van De Zwerver, bestaande uit Stef Verloop, Tom Ferier en Gauthier Luwawa, stond sterk en domineerde. Streefkerk koos daardoor vaak voor de lange bal, maar de verdediging van De Zwerver had hier een antwoord op.

In de 27e minuut kwam de terechte gelijkmaker. Een verre ingooi werd doorgekopt en bereikte Rick Verloop, die de bal onhoudbaar voor keeper Jurian Vet in het doel schoot. Zes minuten later volgde de 1-2. Glenn Weijts pikte de bal uitstekend op, passeerde de keeper en scoorde. De meegereisde supporters juichten opgelucht. Vlak voor rust was Rick Verloop nog dicht bij een derde treffer, maar zijn schot ging net naast.

Na een boeiende eerste helft floot de scheidsrechter voor rust. De spanning was voelbaar: De Zwerver streed om de koppositie, terwijl Streefkerk vocht tegen degradatie. De tweede helft begon met een sterk offensief van Streefkerk, dat met lange ballen de verdediging onder druk zette. Toch hield de achterhoede, met Robin Lodder en Alexander Deetman centraal en backs Wessel Schouwink en Boyd Revet, het hoofd koel. Invaller-keeper Maarten Vintges toonde zich een betrouwbare sluitpost.

Het breekpunt kwam in de 61e minuut. Een slecht verwerkte vrije trap viel voor de voeten van Rick Verloop, die niet faalde: 1-3. Tien minuten later bekroonde hij zijn wedstrijd met een prachtige treffer. Hij kapte zijn tegenstander uit en schoot vanaf twintig meter onhoudbaar binnen: 1-4. Een hattrick, net als in de thuiswedstrijd tegen Streefkerk.

Redouan El Akchaoui verving Tom Ferier en hoewel Streefkerk nog probeerde terug te komen, kwam het niet verder dan een treffer in de 77e minuut van Christiaan de Jong. De Zwerver kreeg nog kansen via Jorie Bieren en Glenn Weijts, maar de score bleef ongewijzigd. In de slotfase kwamen Brian Becude en Mathijs de Zwart nog binnen de lijnen, maar de wedstrijd was al beslist.

Met deze verdiende overwinning tegen een lastige tegenstander blijft De Zwerver volop meedoen in de strijd om de koppositie.

Opstelling:
Bas Bijkerk (Maarten Vintges), Boyd Revet (Mathijs de Zwart), Alexander Deetman, Robin Lodder, Wessel Schouwink, Tom Ferier (Redouan El Akchaoui), Gauthier Luwawa, Stef Verloop, Rick Verloop, Glenn Weijts, Jorie Bieren (Brian Becude).

Foto: Miranda Ducaat

Klik op de Zwerver voor de laatste artikelen over de club.
Klik op de Zwerver voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.