Home Blog Pagina 40

Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn

Bijna was het ze gelukt: ongeslagen kampioen worden van de vierde klasse. Lang leek Be Ready dit jaar op weg naar een foutloos seizoen, maar vlak voor de eindstreep struikelde de ploeg van Kevin van Gool en Jonathan van Eerd voor het eerst. Al smaakte de titel daardoor natuurlijk niet minder zoet. “Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn.”

Trots is Van Eerd natuurlijk ook, al klinkt ergens in de verte toch dat stemmetje. “Het was gewoon balen van die eerste nederlaag, ik zou liegen als ik zeg dat het niet zo is.” Want na 23 overwinningen op rij, ging het bij poging 24 mis. Na een meer dan dominant seizoen, analyseert de spits. “Ploegen gingen zich tegen ons steeds meer ingraven. De kampioenswedstrijd was daar een mooi voorbeeld van, stonden ze bijna met elf man in de zestien.” Al snapt hij dat ook weer wel. “We hebben veel kwaliteit en het is een jonge groep, dus er zit nog altijd rek in.”

Voldoening

Een jonge ploeg waar de 29-jarige Van Eerd sinds dit seizoen deel van uitmaakt. En dat is gekker dan het in eerste instantie klinkt. “Na vier jaar bij Almkerk, was ik toe aan iets nieuws. Ik had net een kindje gekregen en kon er wel mee leven om lager te gaan voetballen. Dat was eigenlijk voor mij de hoofdreden.” En met 49 doelpunten, heeft die keuze best heel behoorlijk uitgepakt. “In het verleden heb ik al eens in de vierde klasse gespeeld, toen maakte ik er tussen de twintig en de 30. Dus ik had niet verwacht dat ik er zoveel zou scoren.” Minder plezier, deed het hem daarom natuurlijk niet. “Het was ook heel mooi om mee te doen om het algehele topscorersklassement, de ‘Zilveren Schoen’, tuurlijk volg je dat dan wel. Even kijken hoeveel die ander heeft gescoord. Uiteindelijk vind ik een tweede plaats een mooie eer.” En tegelijkertijd een soort motivatie. “Je gaat soms wel denken: moet ik mezelf meer uitdagen? Daarom ben ik blij dat we met Be Ready naar de derde klasse gaan.” Al, zo vertelt Van Eerd. “Als spits wil je op ieder niveau scoren, dat zit er toch in. Die voldoening is even groot, alleen van winnen misschien iets minder.”

Zegeningen

Helemaal als dat dan ook nog eens mooie doelpunten zijn. “Mijn mooiste van dit seizoen, was tegen Right ‘Oh, een omhaal. Dat is wel een beetje mijn ‘trademark’, stond ik bij Almkerk ook om bekend.” Gelukkig kunnen ze daar in Hank, ook volgend jaar nog van blijven genieten. “Er waren clubs op divisieniveau die interesse toonden, daar heb ik wel over nagedacht en getwijfeld, maar uiteindelijk heb ik toch toegezegd! Ik heb het hier goed naar mijn zin, dan moet je soms ook je zegeningen tellen.” Want met het vertrouwen in Be Ready, zit het bij Van Eerd wel goed. “Ik denk dat we klaar zijn voor die derde klasse. Julian Geelhoed komt erbij en ook in de breedte worden we sterker.” De topschutter zet dan ook maar meteen hoog in. “Onze doelstelling is om gewoon weer bovenin mee te spelen. Heel ambitieus? Ja, maar we hebben er de spelers voor.”

Dienende rol

Met hem er dus opnieuw bij, al is het in een iets andere rol, verwacht hij. “Volgend seizoen ben ik eigenlijk van plan om iets meer dienend te gaan spelen, dus aangeven en balvast zijn. Proberen om op die manier het team te helpen.” Want, zo realiseert Van Eerd zich. “Voetbal is meer dan alleen maar goals maken. En misschien geeft het mezelf ook wat meer rust, als scoren niet meer het hoofddoel is. Al zit dat toch in de aard van het beestje, kijken hoelang ik het volhoud…” Die scoringsdrang, zit er bij de Bredanaar dan ook niet voor niks in. “Ik ben een spits die in de zestien moet komen. Ballen van de zijkanten en dan afmaken, dat is mijn kracht. Lager op het veld, ben ik maar gewoon een modale speler.” Wel één die dus volop in de belangstelling stond van hoger spelende clubs. “Als ik het nog in me heb, wil ik nog wel eens kijken waar mijn plafond ligt. Baronie, de club waar ik ooit ben begonnen, blijft kriebelen. Maar tot welke leeftijd kan het? Dat is de vraag.”

Hoogtepunt

Een vraag die teamgenoot Kevin van Gool (33) voor zichzelf na dit seizoen wel kan beantwoorden, hij hangt namelijk zijn voetbalschoenen aan de wilgen. “De keuze om te stoppen is van heel diep gekomen. Ik ben een op en top voetbaldier, dan is dat niet makkelijk.” Toch maakte hij hem dus wel. “Ik speel vanaf mijn zestiende in een eerste elftal, nu gaat ook mijn oudste zoontje voetballen, die wil ik graag in zijn ‘voetballeven’ begeleiden. En dan is dit wel een aardig hoogtepunt om op te stoppen, toch?” Want ook voor de middenvelder, was het natuurlijk een fantastisch jaar. “Dit is echt iets unieks, iets waar we trots op kunnen zijn.” Al dreunt ook bij hem, die ene nederlaag nog altijd een beetje na. “Het was wel echt een dingetje, dat we ongeslagen wilden blijven. Maar de laatste weken werd het steeds moeilijker om die scherpte te behouden.”

Discipline

Ondanks zijn fanatisme, overheerst ook bij hem vooral het positieve gevoel. “Na de degradatie van vorig jaar, hebben we de koppies bij elkaar gestoken en ging de knop verrassend snel om. Dat voelde meteen goed. Jonge jongens kwamen erbij en hebben zich uitstekend ontwikkeld, dat was mooi om te zien. Uiteindelijk gaan we dik verdiend terug naar waar we thuishoren.” De basis daarvoor, werd volgens Van Gool al veel eerder gelegd. “Vorig seizoen. Door twee uur te trainen, waren we super fit. Qua spel en breedte van de selectie, zijn we de meer dan terechte kampioen.” Mede dankzij een bepaalde teamdiscipline. “We mochten niet te snel tevreden zijn, dat hebben we met elkaar uitgesproken. Dan moest het meer dan 5-0 worden, als basis voor volgend seizoen.” Want, zo weet Van Gool. “Met sommige wedstrijden komen we in de derde klasse niet weg, dat weten we.” Is dat straks anders? “Ik vond ons vorig jaar, om eerlijk te zijn, al niet degradatiewaardig. Nu is onze selectie alleen nog maar sterker geworden.”

Huidige generatie

Al zullen ze het dan dus wel zonder Van Gool moeten doen. Als aanjager op het middenveld. “Ik moest het altijd vooral van mijn energie en mentaliteit hebben. Op die manier probeerde ik belangrijk te zijn voor de ploeg.” En dat lukte dus vaak best aardig. “Bij de huidige generatie mis je ‘die drive’ wel een beetje. Niet zomaar afmelden, dat heb ik ze in al die jaren mee willen geven.” De inwoner van Dongen gaat Be Ready, de club waar hij sinds zijn 26ste voor speelt, toch wel een beetje missen, zo is hij eerlijk. “De mooie wedstrijden, derby’s en op wedstrijddagen allemaal de koppies de juiste kant op. En daarna met een pilsje in de hand genieten.” Waar gaat hij nu van genieten? “Ik vind het lastig, want weet nog niet wat ik ga doen. Voorlopig de rust maar even over me heen laten komen en zien wat het brengt…”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Be Ready.

Meer gele kaarten dan doelpunten voor Simon van der Werff

De 24-jarige buitenspeler begon voortvarend aan het nieuwe seizoen. In de voorbereiding wist hij het net aan de lopende band te vinden en scoorde hij maar liefst twaalf doelpunten en gaf hij vier assists in zes wedstrijden. In de competitie zat het dit jaar niet mee bij RKDVC en Van der Werff blikt in dit interview terug op zijn eigen seizoen.

De linksbenige buitenspeler, die zijn snelheid en actie inzet om de directe tegenstander te slim af te zijn, draait een goed seizoen. Ondanks de vele wedstrijden, basisplekken en indrukwekkende mentaliteit, scoorde hij weinig doelpunten en gaf hij enkele assists. Iets waar de 24-jarige flankspeler wel hoge cijfers haalde, want in het gele kaarten-aantal. ,,Dat zie ik wel als een verbeterpuntje’’, vindt hij zelf.

Hongerig

,,Mijn inzet en strijdlust is altijd goed. Ik ben iedere week weer hongerig naar goals en assists, maar het zat dit seizoen niet mee. Als aanvaller moet je rendement hebben, dat begrijp ik, maar ik mis dit seizoen veel kanten’’, blikt de vleugelaanvaller terug. ,,Het is gek, want in de voorbereiding liep het wel lekker. We speelden tegen mindere ploegen en ik scoorde veel. Ook tegen hoger geklasseerde ploegen scoorde ik en in de beker wist ik het net te vinden, maar in de competitie wil hij maar niet vallen’’.

Geen hek van de dam

In november maakte hij zijn eerste doelpunt van de competitie en hoopte daarmee het hek van de dam te hebben geschoten, maar het lukte dit seizoen niet om zijn doelpuntenaantal te vergroten. Ik hoopte dat het na die goal ging lopen, maar dat deed het niet. .,,Gelukkig heb ik wel een aantal assists kunnen geven. Daarmee heb ik wel een bijdrage geleverd aan onze prestaties van dit seizoen. Gelukkig voor mij laat de trainer me ook staan en geeft hij me het vertrouwen’’, zegt Van der Werff, die een mooi hoogtepunt kende dit seizoen met zijn goal tegen Dongen in de beker. ,,Helaas ging die wedstrijd wel verloren. Maar het maken van een goal tegen zo’n goede tegenstander was mooi’’.

Gele kaarten

Zoals eerder gezegd kent de jonge buitenspeler nog een verbeterpuntje. Hij staat dit seizoen namelijk al op zeven gele kaarten. ,,De meeste zijn terecht’’, is hij eerlijk. ,,Het zijn vooral domme en lompe overtredingen. Mijn teamgenoten zeggen vaak dat ik wat lomp ben, en dat klopt ook wel een beetje. Ik ben al twee wedstrijden geschorst geweest, alleen door gele kaarten’’. De laatste wedstrijden is Van der Werff bezig aan een goede periode. Ook zijn teamgenoten zijn met hem bezig en gunnen hem wat doelpunten. ,,Ze peppen me op en geven me vertrouwen om een goal te maken’’, zegt Van der Werff. Weliswaar zonder rendement, is hij belangrijk voor het elftal, dat nog mee doet om de bovenste plekken in de competitie. Met een periode op zak speelt RKDVC hoe dan ook voor de nacompetitie en dat geeft een goed gevoel: ,,We doen het goed met het team’’.

Fanatisme

Een promotie met RKDVC zou voor Van der Werff fantastisch zijn. Al vanaf zijn zesde speelt hij namelijk in dezelfde clubkleuren. Een stormachtige ontwikkeling in het derde elftal zorgde ervoor dat hij mocht aansluiten bij de selectie. Hij begon bij het tweede en mocht vervolgens doorstomen naar het eerste elftal. Nu heeft hij zich bewezen en is hij vaste kracht van de eerste selectie. Ondanks zijn lage rendement dit seizoen, blijft de vleugelaanvaller fanatiek om zijn doelpunten te maken en alles te geven voor de club waar hij opgroeide.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RKDVC

Jenner Koek is bij Almkerk terug op zijn niveau

Het ene seizoen, is het andere niet. Dat weten ze inmiddels ook bij Almkerk. Want waar de eersteklasser zich vorig jaar pas op de laatste dag veilig speelde, doet het dit jaar via de nacompetitie mee voor promotie naar de vierde divisie. Tot grote tevredenheid van Jenner Koek. “Ik zou heel graag willen promoveren.”

Hoe anders was dat vorig seizoen. De 23-jarige Koek weet het nog goed. “Pas op de laatste dag waren we veilig…” Toch waren de verwachtingen dit jaar een stuk hoger gespannen, vertelt hij. “Op papier was dit een mindere competitie, dus we wisten dat we goed mee zouden kunnen doen. Al hoefden we ook weer niet meteen voor nacompetitie te gaan.” Dat werd het dus wel. “Net voor de winterstop, kreeg ik wel het gevoel dat het moest kunnen. We begonnen goed, speelden leuk voetbal en hadden vaak de bal.”

Ambitieus

In zijn inmiddels vierde seizoen bij Almkerk. Al verliepen die jaren, uiterst moeizaam. “In het tweede jaar scheurde ik mijn kruisband af. Dit is eigenlijk het eerste seizoen dat ik echt mijn niveau kan halen.” De voormalig speler van Sleeuwijk, maakte op negentienjarige leeftijd de overstap naar het blauw met wit. “Daar stond ik op mijn zestiende al in het eerste, maar ik was op een gegeven moment toe aan een klasse hoger.” Dus toen Almkerk belde, was Koek vrij rap om. “Ik ben ambitieus, dus voor mij was het snel duidelijk.” Spijt heeft hij dan ook niet, toch had de inwoner van Sleeuwijk het wellicht een beetje anders voor zich gezien. “Natuurlijk had ik niet verwacht dat ik pas na vier jaar op mijn echte niveau zou zitten. Maar ik ben wel blij met de stap.” Ook buiten het veld. “De mensen, vrijwilligers en feestjes in de kantine. Dat soort dingen maken het leuk.” Naast een hechte groep en veel kwaliteit. “We willen echt voor elkaar werken, gooien er samen veel energie in. Het is een jong team, met gasten die allemaal graag willen. Daar herken in mezelf in.” Net als in zijn trainer. “Over Vincent (de Klerk) ben ik heel positief. Hij is modern, maakt gebruik van een app en zijn trainingen zitten vol tactiek.”

Beach Soccer

Misschien wel daardoor, speelt Koek tegenwoordig als linksback. “Van origine ben ik linksbuiten of spits, maar door blessures speel ik dit seizoen daar. Conditioneel sterk, veel meters maken, snel en explosief. Eigenlijk een soort extra aanvaller.” Toch hoopt hij in de toekomst ‘gewoon’ weer voorin te spelen. “Ik wil graag mijn plafond opzoeken en kijken waar ik kan eindigen. Met Almkerk of misschien ergens anders.” Zaak voor hem dus, om zich te blijven ontwikkelen. “Vooral in een stukje volwassenheid, ben ik wel gegroeid. Ik mocht bijvoorbeeld wat minder gele kaarten krijgen voor praten. Maar ook qua looplijnen, het tactische aspect, heb ik stappen gemaakt.” Mede door de presentaties van De Klerk. “Daarom heb ik toen ook die stap gemaakt, dat miste ik wel. Dat soort dingen vind ik heel interessant.” Net als voetballen op zand. Want ook dat doet Koek regelmatig. “Daar ben ik eigenlijk op mijn elfde mee begonnen, nu speel ik bij Beach Soccer Altena, in de Eredivisie. Binnenkort vliegen we naar Portugal, voor de Euro Winners Cup, eigenlijk een soort Champions League voor het Beach Soccer.” Hij maakte in die tak van sport zelfs zijn debuut voor Oranje, toen hij mee mocht naar Marokko. “Het gaat voor mij vooral om het spectaculaire; bal in de lucht, omhalen en veel goals. Dat maakt het zo leuk.” Heeft hij ook daar zulke hoge ambities? “Dat is een beetje afhankelijk van hoe snel de sport groeit, het zou helpen als de KNVB zich ook weer aansluit. De Eredivisie is voor nu nog samen met België.” Voorlopig is het in ieder geval goed te combineren. “Lekker in de zomerstop. Dat helpt ook om fit te blijven!” Mocht Almkerk de finale van de nacompetitie halen, heeft Koek een luxeprobleem. “Dan valt het samen. Misschien kan ik dan later naar Portugal gaan…”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Almkerk.

Liefde voor het voetbal houdt Thomas de Bie op de been

De 31-jarige, door blessures geteisterde, Thomas de Bie blijft genieten van het spelletje. Ondanks het lichaam dat hem altijd maar in de weg zit, blijft hij vechten voor speelminuten. Een gescheurde voorste kruisband, zware rugproblemen en een burn-out krijgen de centrale verdediger niet klein. ,,Het is te leuk om er mee te stoppen’’.

Voor Thomas de Bie is voetbal meer dan alleen een sport; het is een uitlaatklep en een spelletje waar hij intens van kan genieten. Hij kende vele obstakels in zijn leven en overwon het allemaal. Op 31-jarige leeftijd heeft Thomas een lange voetbalreis achter de rug, met veel blessureleed en persoonlijke moeilijkheden. Toch blijft hij sterk en vastberaden om zijn kwaliteiten op het voetbalveld van Blauw Wit te laten zien. ,,Het is te leuk om er mee te stoppen’’, begint De Bie.

90 minuten

,,Soms wordt er op het veld geen woord gezegd en is de bal de enige die praat. Als het dan loopt, en de bal doet het werk, is dat zo’n lekker gevoel. Dat is denk ik wel wat het mooiste aan het voetballen is’’, aldus De Bie, die zijn wedstrijden als voetballende centrale verdediger speelt. Dit seizoen maakte hij één keer negentig minuten. Uit bij Tulbania speelde hij voor het eerst in lange tijd weer een hele wedstrijd. Gek genoeg werd deze wedstrijd met 0-1 gewonnen door Blauw Wit, iets wat dit seizoen niet vaak is gelukt.

Het verhaal van Thomas bij Blauw Wit begint in 2016, toen hij zich aansloot bij de vereniging. De eerste twee jaren verliepen vlekkeloos en hij kende mooie jaren, met zelfs een gespeelde nacompetitie wedstrijd in de strijd om promotie In het voorjaar van 2018 scheurde Thomas zijn voorste kruisband, wat leidde tot een lange en moeizame revalidatieperiode van maar liefst 15 tot 16 maanden. ,,Het ging van het een naar het ander’’, herinnert hij zich, want na zijn kruisbandblessure had hij erge last van lage rugpijn. Ook werd hij geplaagd door overbelaste achillespezen. ,,Het lichaam heeft nooit meer hetzelfde gedaan als voor mijn blessures’’.

Motivatie

Maar ondanks de tegenslagen blijft Thomas vastberaden om door te gaan. Het is de teamsport die het voetballen zo leuk maakt. ,,Zeker op dit niveau is het belangrijk dat je het samen doet. Met één goede speler ga je het niet maken. Het is een heel lekker gevoel als het samen lukt en het lekker loopt’’. Dat gevoel heeft het altijd gemotiveerd om door te zetten en sterker terug te komen na zijn blessures. Zelfs een burn-out in 2021 kon deze motivatie niet doorbreken. ,,Misschien is mijn lichaam niet gemaakt om te voetballen, maar tien jaar geleden ging het wel allemaal’’, vraagt De Bie zichzelf af. De Bie heeft ook gelijk een antwoord op zijn eigen gestelde vraag: ,,Misschien komt het ook, omdat ik wat ouder ben geworden en mijn lichaam veel klappen heeft gehad. Dat moet ik dan maar zien te accepteren.

Degradatie

De lage rugpijn is een blessure die hem op dit moment nog teistert. Hij traint wel mee met de groep, maar moet regelmatig vroegtijdig uitstappen als de pijn hem te veel wordt. Blauw Wit speelt nog een aantal wedstrijden voor het einde van het seizoen. Echter is de ploeg uit De Moer al gedegradeerd en speelt het nergens meer om. De Bie baalt van de degradatie en vindt het vervelend om te degraderen naar de laagste klasse. Aan de andere kant is de directie van Blauw Wit minder getreurd om de degradatie dan dat De Bie dat is. ,,Blauw Wit blijft een club van gezelligheid en plezier, dat gaat altijd boven het niveau waar het eerste elftal in uitkomt’’, vertelt De Bie, die zijn club het liefst zal helpen aan een promotie in het volgende seizoen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Blauw Wit

Han Bruurmijn: Topscoorder aller tijden van RWB

Johan Bruurmijn, beter bekend als Han, is de afgelopen maanden de grote man van RWB. Ruim vijfhonderd wedstrijden en doelpunten en 75 jaar lidmaatschap zorgen voor een ongekende prestatie van de 81-jarige spits. De gemiste penalty in ’65 spookt nog altijd door zijn hoofd, wat zijn karakter als oud-topschutter tekent.

Met 75 jaar lidmaatschap en zijn status als topscoorder aller tijden van RWB kent iedereen binnen de vereniging zijn naam. Hij speelde meer dan twintig seizoen op de spitspositie van de vereniging en schoot er ieder seizoen zo’n twintig á dertig tegen de touwen. ,,Reken maar uit hoeveel doelpunten dat zijn’’, grapt de scherpschutter van de zestig- en zeventigerjaren.

Groot feest

,,Ik was goed in het maken van doelpunten en deed dat vaak met de kop’’, vertelt Bruurmijn, die ondanks zijn schamele één meter zeventig veel doelpunten met zijn hoofd wist te maken. ,,Ik was snel en behendig en stond altijd op de goede plek. Het was best een leuk niveau’’, blikt de RWB’er terug. ,,Diverse keren kon ik naar het betaalde voetbal, maar vroeger ging dat niet zo makkelijk. Ik heb altijd voor dezelfde club gevoetbald. We kwamen niet rond met NOAD uit Tilburg, nu failliet. Ik ben een principemens en de club was te laat met bellen, het ging niet door’’, aldus de oud-spits. ,,Ik kan me het seizoen van 64/65 nog goed herinneren’’, vervolgt Bruurmijn. ,,In dat seizoen werden we kampioen. Het was een geweldig seizoen, waarin in 35 keer scoorde. Het hadden er 36 moeten zijn, want in de kampioenswedstrijd in de zomer van ’65 miste ik een penalty. Gelukkig wonnen we de wedstrijd wel en konden we een groot feest vieren’’.

Honderd doelpunten

Voor Bruurmijn is RWB veel meer dan gewoon een voetbalclub. Het is volgens hem een vereniging die steeds groter is geworden. Dit seizoen hoopt de oud-speler van het eerste elftal dat het eerste elftal promoveert naar de derde klasse, want vierde klasse is volgens hem veel te laag voor de deze vereniging. ,,Ze hebben dit seizoen al meer dan honderd doelpunten gemaakt. De competitie stelt niks voor. Ze moeten wel promoveren voor een beetje weerstand. Een club zo groot als deze moet minimaal in de derde klasse spelen. De jongens doen daar hun uiterste best voor’’, vindt hij. ,,In de jaren 60/70 speelden we zelfs in de tweede klasse. Het enige niveau dat doen nog boven ons zat, was de eerste klasse. Best wel goed dus’’, meent hij.

Nu is Bruurmijn op 81-jarige leeftijd al 75 jaar lid van zijn club. Ondanks een aantal uitstapjes als hoofdtrainer van FC Heusden en Haarsteeg, bleef hij RWB altijd trouw door als rustend lid actief te blijven. Nadat hij in 1980 stopte met voetballen was hij naast hoofdtrainer ook voorzitter van de veteranen van RWB en zat hij in het hoofdbestuur van de vereniging. ,,Ik vond mijn eigen weg in het amateurvoetbal nadat ik stopte, maar RWB blijft altijd mijn club’’, vertelt hij. ,,RWB is nooit uit mijn hart verdwenen. Ik was er altijd als er iets te doen was’’, vertelt Bruurmijn.

Bruurmijn verdwijnt niet

De hele familie Bruurmijn is volgens de voormalig topschutter betrokken bij de vereniging. Ook zijn zoon, Berry speelde lang in het eerste elftal van RWB. Zijn nicht, Carola, is voorzitter van de kantine en ook zijn neef, Bas, is actief bij RWB als voorzitter. ,,Bruurmijn verdwijnt niet bij RWB’’, aldus Han Bruurmijn, die zijn eigen tijd heeft gehad: ,,Het is nu aan de volgende generatie’’. Het enige wat Bruurmijn nog doet op de vereniging is biljarten met wat oud-voetballers op de woensdagavond. ,,Het contact blijft goed op deze manier, en dat zal ook niet verdwijnen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RWB

SV Capelle zet in op zonne-energie

De zaterdagvierdeklasser heeft begin dit jaar voor verduurzaming gekozen. Alle energievretende apparaten zijn sinds begin maart voorzien van zonne-energie. Niet alleen bespaart SV Capelle hier veel geld mee, het is ook uitstekend bezig voor het milieu. In een interview met voorzitter Coert van Caem horen we meer over de ontwikkelingen binnen de voetbalvereniging.

Sinds de aanbouw van de moderne voetbalkantine in 2013 heeft S.V. Capelle een prachtige locatie aan de Juffrouwsteeg in Sprang-Capelle. Het architectonische meesterwerk met een panoramisch dakterras werd opgetrokken volgens de normen en vereisten van die tijd. De thermische behoeften worden vervuld door een HR-ketel op gas. Lage-temperatuurverwarming (LTV) doordringt alle vertrekken met behaaglijke vloerverwarming, terwijl een gasgestookte boiler garant staat voor het warme water. Het pand is bovendien uitgerust met HR++ glas voor optimale isolatie.

Mooie timing

Iets waar SV Capelle, net als vele andere clubs uit de omgeving, mee te maken heeft zijn de aanzienlijke energierekeningen. Dit komt voornamelijk door de aanzienlijke energiebehoefte van het gebouw, met onder andere een balansventilatiesysteem, douches, koelcellen en de ledverlichting van de velden. Bij het recent aflopen van het langlopende energiecontract, dreigden de energiekosten verder te stijgen. ,,Het was eigenlijk al lang tijd voor zonne-energie. Gelukkig is het nu gerealiseerd’’, zegt de Capelle-voorzitter, die erg te spreken is over de nieuwste ontwikkelingen op het sportpark. Na grondig intern overleg en deskundig advies, is men tot de conclusie gekomen dat investeren in zonnepanelen momenteel de meest rendabele oplossing is om de energiekosten te verlagen. Hierdoor wordt tevens een aanzienlijke verhoging van contributie voorkochijmen. ,,We konden de energiekosten dankzij deze oplossing voorzien en ook de kosten van de zonnepanelen redelijk snel terugverdienen’’, meent Van Caem. ,,Als we niets zouden doen, nemen de kosten ook toe’’, voegt hij toe. De geschatte terugverdientijd van deze investering bedraagt ongeveer vier jaar. Onlangs heeft installatiebedrijf Breman het clubgebouw voorzien van 168 zonnepanelen, waarbij Verhagen Kaatsheuvel verantwoordelijk was voor het grondwerk. Begin maart zijn de zonnepanelen in werking gegaan. ,,Precies op tijd’’, vindt de voorzitter. ,,Een mooie timing, want de zon begint straks te schijnen’’, glimlacht hij.  SV Capelle heeft deze aanzienlijke investering grotendeels gefinancierd met eigen middelen die de afgelopen jaren zijn gereserveerd. Daarnaast ontvangt de club een substantiële BOSA-subsidie van de rijksoverheid voor investeringen in energiebesparing. Bovendien staat er een energieloterij op de planning met aantrekkelijke prijzen, ter ondersteuning van deze en andere energiebesparende initiatieven. Er liggen nog verdere mogelijkheden om de energiekosten te verlagen, met name door de toepassing en ontwikkeling van innovatieve installatietechnieken. ,,We wachten momenteel op de initiatieven van de gemeente Waalwijk, als eigenaar van diverse sportaccommodaties, die naar verwachting in de nabije toekomst zullen investeren’’, aldus Van Caem.

Bloemetjes en bijtjes

SV Capelle is druk met nieuwe ontwikkelingen aan de Juffrouwsteeg. Alle grasvelden worden op dit moment gemaaid met de nieuwste robotmaaiers. Van Caem is trots op de grasvelden van zijn vereniging, en houdt ze graag goed en vlak. Dankzij de robotmaaiers is dat mogelijk. ,,Ik ben geen tegenstander van kunstgras, maar groot voorstander van lekker natuurgras’’, vertelt hij. Ook wil SV Capelle focussen op een groene en duurzame uitstraling van het sportcomplex door middel van planten en kruiden. ,,De zonnepanelen helpen natuurlijk ook al bij het hebben van een duurzame uitstaling’’, benadrukt de voorzitter. ,,Duurzaamheid is iets wat ik heel belangrijk vindt. Voor de uitstraling én voor de toekomst. We willen bloemetjes en bijtjes zien op ons sportcomplex’’, meent de voorzitter.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SV Capelle

 

Spannend seizoen voor Tim van Rooijen en GDC

Een pittige competitie, versterkte degradatieregeling en dus een spannend seizoen. Voor derdeklasser GDC bleef het tot op de laatste speeldag spannend, maar kwam het uiteindelijk allemaal goed. Zag ook doelman Tim van Rooijen. “Eigenlijk ben je gewoon een middenmoter.”

Maar zo voelden ze zich bij GDC dit seizoen toch lange tijd niet, vertelt de 23-jarige keeper. “Iedereen kan van elkaar winnen en alles staat dicht op elkaar. Zonder die versterkte degradatieregeling, speel je jezelf al veel eerder veilig. Dan ben je er minder mee bezig.” In een pittige competitie, kwam het uiteindelijk dus toch nog goed, voor de club uit Eethen. “Uiteindelijk staan we denk ik op de plek waar we horen.”

Familie

Al was het dus wezenlijk anders dan vorig seizoen, toen de ploeg af leek te stevenen op het kampioenschap in de derde klasse. “Toen hebben we het natuurlijk héél goed gedaan.” Het verschil met dit jaar? “Jongens die zijn gestopt en last van blessures”, zo vertelt Van Rooijen. Bij de club waar hij al zijn hele leven voetbalt. Of eigenlijk keept. “Ik was een jaar of zeven, toen ik hier begon.” Inmiddels heel wat jaren verder, zit de inwoner van Wijk en Aalburg nog altijd uitstekend op zijn plek. “Je kent elkaar allemaal en voetbalt al sinds de jeugd samen met vrienden. Dat is heel veel waard.” Net als spelen met zijn broer, Joost. “Dat gaat gelukkig goed, haha! We kunnen elkaar altijd de waarheid zeggen, op een positieve manier.” Ook thuis. “Onze vader is voorzitter, mijn zus heeft hier gevoetbald en onze moeder regelt de kleding. Wat dat betreft zijn we wel een echte GDC-familie.” Met hem dus als keeper van het eerste elftal. “Ik probeer zoveel mogelijk mee te voetballen, dat is iets wat ik graag doe. Als we op de training een partijtje doen, sta ik geregeld gewoon in het veld.”

Voorbeelden

Van Rooijen is dan ook tevreden over zijn eigen seizoen. “Over het algemeen heb ik goed gekeept en de nodige punten gepakt. Weinig tegengoals, dat geeft een fijn gevoel. En voor een doelman is het altijd lekker om belangrijk te kunnen zijn.” En te blijven groeien. “Vooral in een stukje coaching, heb ik stappen gemaakt. Dat doe ik nu veel beter dan in het begin.” Al mag dat ook wel, is de doelverdediger zelf eerlijk. “Inmiddels speel ik nu zes jaar in het eerste. De toenmalige keeper stopte, zo ben ik erin gerold.” Nadat hij vanaf de E1 al begonnen was met keepen. “Op tv kijk ik ook altijd extra naar keepers. Vroeger altijd naar Manuel Neuer, nu ook steeds meer naar Ederson. Dat zijn voor mij een beetje dezelfde types.” Voorbeelden om van te kunnen leren, vindt hij. “Met hoge ballen, kan ik nog wel stappen maken. En ook mijn zelfverzekerdheid in de goal en een leider worden van achteruit, zijn dingen waar ik nog aan kan werken.” Voorlopig in ieder geval bij GDC. “Het zit niet echt in mijn hoofd om een stap te maken, daar denk ik eigenlijk niet aan. Ik voetbal hier met vrienden, dat vind ik hartstikke leuk.” Want zijn liefde voor de club gaat verder, dan alleen maar zelf keepen. “Het is mooi om betrokken te zijn, daarom geef ik ook nog keeperstraining aan de jeugd en zit ik in de evenementencommissie!”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van GDC.

Jan van de Griend zet zich in voor VV Haarsteeg

VV Haarsteeg, de bloeiende voetbalvereniging in het hart van de gemeenschap, heeft net zoals bijna alle andere verenigingen een onzichtbaar maar onmisbaar fundament: haar vrijwilligers. Jan van de Griend, een clubman van Haarsteeg, zet zich in voor zijn vereniging en werft met zijn passie en liefde voor de vereniging andere vrijwilligers die tijd willen stoppen in de lokale voetbalvereniging.

Jan, een bestuurslid van 54 jaar, zet zich al jaren in voor VV Haarsteeg. Hoewel hij toegeeft geen begenadigd voetballer te zijn, is zijn inzet voor de club onbetwistbaar. Zijn zoon, Tjerk, kan wel leuk meevoetballen bij Haarsteeg. Dat is ook de manier waarop Jan terecht is gekomen bij de vereniging. ,,Ik ging altijd bij hem kijken en raakte op die manier betrokken’’, vertelt hij. ,,Hij heeft nu zijn meniscus gescheurd en ligt er voor een paar maanden uit. Ik ga graag bij hem kijken, dus het is jammer dat hij niet speelt. Vooral voor hemzelf is het een zware periode, hij zit er best wel doorheen’’, zegt Jan.

Als bestuurslid en vertegenwoordiger van de vrijwilligers binnen VV Haarsteeg, is Jan een spil in het functioneren van de vereniging. Met meer dan duizend leden en ruim driehonderd vrijwilligers is de club afhankelijk van mensen zoals Jan om te blijven bestaan. ,,De vereniging draait natuurlijk op vrijwilligers’’, legt Jan uit. ,,We hebben jeugdtrainers nodig om de jongste jeugd van Haarsteeg te trainen en begeleiden, barpersoneel om de koffie te bereiden en biertjes te tappen en keukenpersoneel om de bittergarnituur in de frituur te gooien nodig. Natuurlijk doet de ene vrijwilliger veel meer dan de ander, maar we hebben iedereen hard nodig’’, aldus Jan. ,,Niet iedereen heeft er tijd voor. Mensen zijn heel druk met hun eigen leven en hebben hun prioriteiten anders gesteld, wat ik volledig begrijp. Dat we mensen nodig hebben die tijd vrij maken om bij Haarsteeg te komen helpen, is duidelijk. Mensen moeten zich graag willen inzetten voor de vereniging.’’

Dinsdagploeg

Een van de grootste uitdagingen waarmee VV Haarsteeg wordt geconfronteerd, is het vinden van voldoende vrijwilligers om de talloze taken te vervullen die nodig zijn om de club draaiende te houden. Van het schoonmaken van het sportpark tot het bemannen van de kantine, elke bijdrage is van enorme waarde. ,,Het sportpark moet na het voetbalweekend weer worden schoongemaakt’’, merkt Jan op. ,,Vaak gaan leden er maar van uit dat er koffie wordt geserveerd en hun broodje kroket klaar staat, maar het is niet allemaal vanzelfsprekend’’. Gelukkig heeft Haarsteeg een uitstekende dinsdagploeg, die iedere week klaar staat om het Sportpark schoon te maken. Het is een club van oudgedienden die hun clubje nog altijd graag een handje helpen.

Ondanks de uitdagingen blijft Jan positief en is hij vastberaden om de club te blijven helpen. ,,We willen mensen hetzelfde gevoel geven als die oudere leden dat hebben voor hun cluppie,’’ zegt hij. Wat hij daarmee bedoeld is dat je vroeger heel je leven bij een club voetbalde. Vroeger vertrok je niet zomaar naar een andere vereniging, weet Jan ook. Dan bouw je uiteraard een grote band op met je club en laat je haar niet zomaar in de steek.

Vrijwilligersfeest

Haarsteeg en Jan zijn dankbaar aan al hun vrijwilligers van de vereniging. Dat laten ze ieder jaar weer blijken door een enorm kerstpakket dat wordt uitgedeeld aan het einde van het jaar. Er zitten kledingstukken van Haarsteeg in, zoals een hoodie, polo of zelfs onderbroeken. Verder zitten er lekkernijen in als chips en frisdrankjes. ,,We geven deze maand ook een groot feest met een disjockey en een hoop gezelligheid’’, vertelt Jan over zijn waardering voor alle vrijwilligers van VV Haarsteeg.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van VV Haarsteeg

DESK zet in op een positief voetbalklimaat

DESK heeft de afgelopen twee jaren wat moeilijkheden ervaren binnen de jeugd. Op diverse vlakken heeft de vereniging problemen ervaren omtrent het gedrag van jeugdvoetballers en ouders langs de kant en al jaren zoekt de voetbalvereniging uit Loon op Zand naar vrijwillige trainers en kampt het met vervelend gedrag in de jeugdopleiding. Met een nieuw initiatief van de KNVB, positief voetbalklimaat, zet DESK zich in voor een positieve en gemoedelijke sfeer langs de lijnen.

Esther van der Woerd, nauw betrokken bij het initiatief, zet zich samen met de technische commissie van DESK in voor een positief voetbalklimaat. PNM Jeugd Voetbalbegeleiding zette tien jaar geleden een project op in Tilburg. Het ging over het creëren van een positief voetbalklimaat in de regio. Van der Woerd ging in gesprek met de oprichters van dit project, Patrick Cohen en Mark van Iersel, en werd direct goed ontvangen. Om alle jeugdtrainers van DESK tegemoet te komen is er een workshop georganiseerd. Onder begeleiding van Cohen en Van Iersel kwam de jeugd aan het woord en werden de ouders langs de kant besproken. De technische commissie van DESK merkt dat ze meer aan het opvoeden en begeleiden zijn dan dat ze eigenlijk willen. Esther ving dit ook op bij de buren, Blauw Wit. Blauw Wit deed net als DESK een workshop en ondervond dezelfde problemen. Esther kwam tot een belangrijke conclusie: ,,We moeten het niet individueel doen, maar de handen inéén slaan’’. Ook Uno Animo sloot zich aan bij Blauw Wit en DESK. ,,We willen een mooi project in elkaar zetten’’, vertelt de initiatiefneemster.

,,We hopen in heel Loon op Zand een positief voetbalklimaat neer te zetten’’, zegt ze. De voetbalvereniging is nu gestart met een samenwerking binnen de gemeente. Dat houdt in dat de vereniging workshops op teamgebied geeft, maar ook voor trainers en ouders. De gemeente faciliteert dit en is dus een grote spil in het project. Kinderen willen natuurlijk sporten zonder dat ze in aanraking komen met ongewenst gedrag. Dat maken voetbalverenigingen helaas wel mee de laatste jaren. Positief voetbalklimaat is het meeste gericht op voetbal, omdat daar de meeste probleemgevallen zijn.

DESK gaat er vanuit dat als ze zichzelf goed en verstandig gedragen, dat het overslaat op andere ouders en voetballertjes.  ,,De hoofdzaak is plezier hebben en sporten op zijn of haar niveau’’, zegt Esther. Dat gaat gepaard met omgang met tegenslagen en het vieren van overwinningen. Vooral de omgang met tegenslagen is voor sommige jonge voetballers soms lastig. Jonge spelers moeten een winnaarsmentaliteit creëren, maar wel op een goede manier. Uiteindelijk wil DESK wel prestatief voetballen en wedstrijden winnen, maar niet iedere voetballer kan op dezelfde manier worden benaderd. Niet iedereen wil namelijk winnen in een elftal. Soms zijn er niet genoeg spelers om bijvoorbeeld een 013-1 en 013-2 te maken, maar zitten spelers met prestatieve ambitie en gezelligheidsvoetballers samen in een elftal. ,,Zodra er plezier is, komt de prestatie vanzelf’’, weet Esther.

De gevolgen van de workshops zijn al te zien bij DESK. De JO12-1 was laatst in een slecht daglicht gekomen in de media. De spelers en ouders langs de kant werden uit de tent gelokt door de tegenstander en gingen door het lint. DESK heeft hiervoor ook straffen gekregen van de KNVB. Het is bijzonder dat het juist gebeurde bij dit elftal, want het is een team met verstandige en lieve spelers en ouders. DESK heeft dit team benaderd door individuele gesprekken met spelers te voeren en een workshop in de vorm van Triviant te geven. De spelers en ouders uit dit team hebben dit volgens de technische commissie geweldig opgepakt en gedragen zich voorbarig op de voetbalvelden. ,,We hopen dat dit overslaat op alle jeugdelftallen binnen onze vereniging’’, sluit Esther af.

Workshops. Heel divers. Paar weken geleden. Een team was in het slechte daglicht gekomen. De spelers gingen door het lint. We hebben daar straffen voor gehad en die spelers hebben individueel benaderd met een soort workshop in de vorm van triviant. Eerst met de ouders en ook met de spelers. Want vind je belangrijk? Prestatie of is dat plezier. Sommigen kozen voor winnen degene die de pionnen op winnen hadden gelegd.

Zien jullie al gevolgen op de velden?

Ja. Zeker bij het teampje waar we het individueel hebben aangepakt. Twee workshops gehad. We doen een grote kick off in het volgende seizoen. We willen laten weten wat we van ouders verwachten. Ouders hebben een grote invloed op de kinderen. JO12. Meest rustige team dat er is. Tegenstander hadden de jongens uit de tent gelokt. Er gebeurde normaal gesproken nooit wat. Ze hebben het geweldig opgepakt.

Leren omgaan met teleurstellingen. We willen meer de prestatieve kant op. Uiteindelijk draait het wel om winnen, maar je kan het niet bij iedereen op dezelfde manier benaderen. Niet iedereen wil winnen. Soms heb je een team met 13 man. 5 willen winnen en 8 willen gezellig voetballen. Daar moet je mee leren omgaan. Het moet op een positieve manier. Zodra er plezier is, komt de prestatie ook.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van VV DESK

 

Van Mensvoort stoomt Nieuwkuijk talenten klaar voor eerste elftal

De 44-jarige Dennis van Mensvoort gaat nog een jaartje door. Al vijf seizoenen lang maakt hij Nieuwkuijk-talenten klaar voor het eerste elftal. Net zoals de 44-jarige oefenmeester vroeger zelf de stap maakte naar het eerste elftal van Nieuwkuijk, geeft hij de jonge Nieuwkuijkers een opstap naar het grote podium. ,,Het is een goede match’’.

Aankomende seizoen begint de Nieuwkuijkse hoofdtrainer aan zijn zesde jaar bij het tweede elftal. ,,Het was geen moeilijke beslissing om te verlengen, want het is mijn eigen club. Ik heb er vijftien jaar in het eerste gevoetbald en mijn zoontje voetbalt ook hier. Op mijn trainingsavonden en wedstrijddagen, moet mijn zoontje ook voetballen, dus het past mooi in elkaar’’, begint Van Mensvoort. Zoontje Iven speelt in de JO11-2 van Nieuwkuijk. Een elftal met veel talentjes die zich op jonge leeftijd al ontwikkelen op een half veld. De helft van die jongens horen eigenlijk nog in de JO9 te zitten, maar zijn doorgeschoven om de ontwikkeling en uitdaging te stimuleren. Van Mensvoort is betrokken als trainer en leider van het elftal. Naast de JO11-2, is de 44-jarige trainer ook trainer van het tweede herenelftal binnen Nieuwkuijk. Maar voordat hij dat werd, zette hij eerst een aantal andere clubs op zijn CV.

Trainerscarrière

Na zijn voetbalcarrière bij Nieuwkuijk, waar hij vijftien jaar als voorstopper speelde, is hij begonnen als jeugdtrainer bij Boxtel O19-1. Dat jeugdtrainerschap heeft hij later voortgezet bij OJC Rosmalen in de landelijke O19-jeugd. Daar was hij assistent-trainer. ,,Het was qua voetbal een prima niveau, maar vier avonden in de week redde ik niet meer, aangezien ik ook vader en werkzaam ben’’, blikt Van Mensvoort terug. Vervolgens heeft hij voor één jaar de 017-2 van OJC getraind. Na vier jaar bij de 019 van SV SSS in Udenhout, kwam hij thuis bij Nieuwkuijk. SSS wilde doorgroeien, en veel jongens die hij trainde bij de O19 stomen nu door naar het eerste elftal, dat in de tweede klasse uitkomt.

Nu is hij alweer zes jaar trainer van het tweede elftal van Nieuwkuijk. ,,Ik zit hier op mijn plek. De match en de klik met het bestuur en de spelers is goed. Als trainer van het tweede probeer ik de welwillende jongens klaar te stomen voor het eerste. We staan er bij Nieuwkuijk om bekend dat we het van de eigen jeugd moeten hebben en dat je als jeugdspeler altijd de kans krijgt om jezelf in de selectie te laten zien. Het tweede elftal is er voornamelijk op gericht dat je speelminuten kunt maken en ervaring kunt opdoen in het seniorenvoetbal. Het komt regelmatig voor dat jongens zich goed ontwikkelen en aan kunnen sluiten bij het eerste elftal. Aan de andere kant zitten er jongens in onze wedstrijdselectie die op de bank zitten bij het eerste. Ze kunnen dan bij het tweede spelen om ervaring op te doen en wedstrijdritme te behouden’’, beschrijft de ambitieuze trainer.

Peoplemanager

Als trainer van het tweede kijkt hij naar de posities van jonge spelers, waar ze het meeste in aanmerking zullen komen voor een doorbraak in het eerste elftal. ,,Ik probeer daardoor ook veel te praten met de jongens uit mijn elftal. Wat dat betreft ben ik meer een ‘peoplemanager’’, aldus Van Mensvoort. Hij probeert ervoor te zorgen dat de jongens zich gehoord en betrokken voelen. ,,Je hoopt altijd dat de spelers zich hierdoor beter kunnen ontplooien en in de picture spelen bij de hoofdtrainer van het eerste elftal’’, zegt hij. ,,En daarnaast’’, voegt Van Mensvoort toe, ,,Er zit in het tweede altijd een aantal jongens dat tussen het eerste en het tweede vallen. Deze krijgen de extra aandacht van mij die ze nodig hebben om de stap te maken. De andere jongens uit de selectie zouden dit moeten zien als een motivatie om ook bij de groep die er tussen valt te horen. Spelers moeten die motivatie uit zichzelf halen. We willen bij het tweede alleen maar jongens hebben die graag door willen breken’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van VV Nieuwkuijk

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.