Rick Spijkers maakt einde aan lange SSC carrière
De 34-jarige Spijkers is aan zijn dertiende en laatste seizoen in het eerste van SSC bezig. De traditionele verdediger, die honderden wedstrijden voor de hoofdmacht speelde, dacht vorig jaar al aan stoppen, maar besluit nu toch echt zijn schoenen aan de wilgen te hangen. ,,Het houdt een keer op’’.
Het zijn ook de schoenen die hij af en toe van de wilgen zou moeten halen voor een potje in het vierde elftal van SSC. In dat elftal spelen namelijk alle oude knarren van SSC 1. Het is de oude garde waar Spijkers lange tijd mee samen speelde. Vorig seizoen stopten al veel voetballers die aan het einde van hun termijn waren gekomen. Dit seizoen is het ook klaar voor andere vedettes. Spijkers is namelijk niet de enige die bij het einde van zijn carrière is beland. Hij neemt Rob van Kuijk, Boyd de Jong en Joey van Veldhoven met zich mee. Spelers waar hij al vanaf de f-jeugd mee voetbalt en nooit van is gescheiden.
Buurtvriend
De ouders van Spijkers woonden aan het complex van SSC. Die wonen daar overigens nog steeds. De keuze om bij SSC te gaan voetballen was snel gemaakt, want ook buurtvriend Michael Bouman sloot zich aan bij de vereniging. Op Sportpark van Wijlen doorliepen de buurtvrienden ieder selectie elftal. Spijkers en Bouman schopte het beiden tot het eerste elftal, alleen Bouman scheurde twee keer zijn kruisband, waardoor hij zijn carrière vroegtijdig moest beëindigen. Spijkers had, op wat enkelproblemen na, weinig last van langdurige blessures en heeft vele minuten in het zwart-gele shirt mogen maken.
Perfecte hattrick
In al zijn dertien seizoenen scoorde hij slechts drie keer. Hij kan ze alle drie nog herinneren. ,,En dat is vaak een slecht teken’’, vertelt Spijkers. ,,Toen ik net in 1 stond, scoorde ik met mijn verkeerde been van grote afstand. Ik ben zelf rechtspoot en schoot al vallend met mijn linkerbeen raak. Het was thuis tegen Oni. Tegen Zuilichem, ook thuis, scoorde ik mijn tweede. Deze was met de kop. En mijn derde was vorig jaar tegen het Dortse GSC-ODS, met rechts. Een perfecte hattrick eigenlijk, al zat er wel veel tijd tussen de doelpunten’’, aldus de rechtsback van beroep.
Spijkers beleefde mooie voetbaljaren in Sprang-Capelle. Voetbaljaren waren iedere zaterdag in het teken stond van een belangrijke wedstrijd. Vorig seizoen had Spijkers al besloten om te stoppen, maar in overleg met zijn teamgenoten ging hij toch nog een jaartje door. ,,Ik vond het nog te leuk om te stoppen en de klik met de nieuwe jongens en trainer was aanwezig. Daar heb ik geen spijt van gehad’’, vervolgt hij. ,,Maar nu is het goed. Het houdt een keer op’’.
Oude knar
Op dit moment kijkt hij terug op zijn carrière. ,,Ik weet nog goed dat Ron Laros mij op negentienjarige leeftijd liet debuteren in het eerste elftal. Ik was een jonge verdediger die een oude knar van 34 op de bank liet zitten. Nu ben ik zelf de oude knar en hoop ik dat er iemand is die mij uit de basis weet te spelen’’, zegt Spijkers. ,,Dat is nog niet gebeurd, en dus vragen de jongens of ik toch nog een jaartje door wil gaan. Dat is een mooi compliment, maar het zal niet gebeuren’’.
SSC is al gedegradeerd. De strenge degradatieregeling bepaalde dat SSC volgend jaar zal voetballen in de vijfde klasse. Iets wat Spijkers niet mee zal maken.
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SSC
Rob IJpelaar van assistent- naar hoofdtrainer van Waspik
De 36-jarige assistent-trainer maakt na drie jaar de stap naar het hoofdtrainerschap. Als rechterhand van hoofdtrainer Emiel Heefer kon IJpelaar al proeven aan het seniorenvoetbal en is hij nu klaar voor het echte werk. ,,De grootste uitdagingen zijn het mooist’’.
Hij was altijd al jeugdtrainer bij Waspik. Als hoofdtrainer van het hoogste jeugdelftal binnen VV Waspik zat hij vast in ontwikkeling. Dat was dan ook de grootste reden van zijn sprong naar het seniorenvoetbal in de rol van assistent-trainer. Jarenlang coachte hij de hoogste jeugd van Waspik. Hij heeft ondervonden hoe groot het verschil tussen de jeugd en senioren is. Om zelf een stap te maken wilde hij zich wagen aan het trainersvak in de senioren. ,,Ik kan meekijken over de schouder van de hoofdtrainer en zie hoe het trainerschap bij de senioren er uit ziet’’, zegt de jonge coach. Dit seizoen was het binnen Waspik de vraag of hoofdtrainer Heefer door zou gaan aan het roer. Waspik had IJpelaar al in gedachte als opvolger van Heefer. IJpelaar had hier wel oren naar. ,,Ze kwamen bij mij uit, wat ik ook wel zag zitten’’, aldus de nieuwe hoofdcoach.
Doelstellingen
Op dit moment werkt IJpelaar hard aan zijn TC-2-diploma. Zijn TC-3, het diploma wat hij nu bezit, is genoeg voor het trainerschap in de vierde klasse. Waspik werkt hard aan promotie naar de derde klasse, wat ook betekent dat IJpelaar zijn papieren op tijd moet halen. Hij hoopt dat beide doelen dit seizoen nog worden behaald. ,,We gaan met Waspik voor promotie naar de derde klasse en voor mezelf werk ik aan mijn eigen doel’’, zegt de ambitieuze IJpelaar.
Luisterend oor
Zijn rol binnen het eerste elftal van Waspik zal behoorlijk veranderen, want als assistent-trainer is hij vooral een luisterend oor en een tussenpersoon van de speler en trainer. Als trainer is hij eindverantwoordelijke en heerst er meer afstand tussen de selectiespelers en de hoofdcoach. Hij ziet deze uitdaging wel zitten. Daarnaast hoopt hij zijn trainerskwaliteiten dus de ontwikkelen in de derde klasse. ,,De grootste uitdagingen zijn het mooist’’, zegt hij.
Op voetballend vlak is hij het grotendeels al eens met de huidige hoofdman. ,,Iedere trainer heeft zijn eigen ideetjes’’, weet IJpelaar, die deze zelf ook heeft en niet kan wachten om dit door te voeren op zijn spelers. Hij weet ook dat de manier van spelen zal veranderen als Waspik gaat acteren in de derde klasse. ,,In de vierde klasse zijn we vaak de bovenliggende partij. We zetten de tegenstanders graag onder druk en we laten zien dat we met de drie punten naar huis gaan. Dat zal wel anders zijn mochten we verkassen naar de derde klasse, waar de tegenstanders sterker zijn en we niet altijd de bovenliggende ploeg zullen zijn’’.
Trainer op het veld
Als voetballer moest de ambitieuze trainer het ook altijd al hebben van zijn coachende kwaliteiten. Bij ‘The White Boys’, de club die nu failliet is, speelde hij tot zijn vijftiende op hoog niveau. Vervolgens ging hij naar Waspik, waar hij niet meer vertrokken is. Al op zijn zestiende maakte hij zijn debuut, als centrale verdediger. Op zijn dertigste stopte hij met voetballen, aangezien de kinderwens aanwezig was en hij focuste op een carrière als jeugdtrainer. Als centrale middenvelder en verdediger speelde hij het meeste van zijn wedstrijden in het eerste elftal van Waspik. ,,Ik had alle lopers en technische spelers om mij heen. Ik coachte hen aan, want zelf moest ik het niet van snelheid of techniek hebben. Ik was op het voetbalveld eigenlijk al een soort van trainer’’, grapt IJpelaar, die zijn laatste tien seizoenen in het eerste van Waspik aanvoerder was.
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Waspik
De Welpjes van RKDVC zoeken nieuwe trainers
Het zijn de eerste stapjes op het voetbalveld. Voetballen kun je het nog niet echt noemen, maar wat een plezier wordt er beleefd op het sportpark van RKDVC. Kinderen van drie tot en met vijf jaar leren het spelletje iedere week beter kennen en vieren achteraf een groot feestje bij de kantine. ,,Er wordt gedanst en ranja gedronken’’.
Voor trainers en organisatoren Elroy Kivits en Nick Tiemussen is het ook een feest om te doen. Iedere zaterdag proberen de levendige trainers de kinderen te enthousiasmeren om te voetballen. Er staan elke week weer 22 kindjes op het veld om te scoren, schieten en slalommen. ,,We merken dat de kinderen en de ouders het heel erg leuk vinden, want ze komen iedere week opdagen’’, zegt Elroy, de organisator van de welpjes van RKDVC. ,,Het is geweldig om te zien dat de kinderen het naar hun zin hebben en steeds handiger worden met de bal’’.
Elroy en Nick hebben de welpjes in het leven gebracht, omdat ze op deze manier een kleine voorsprong hebben op andere teams. ,,Omdat ze al op driejarige leeftijd mogen starten hebben ze een kleine voorsprong. Hoe jonger je begint met voetballen, hoe meer je jezelf kan ontwikkelen. Op de trainingen leren ze om over te passen naar elkaar en te dribbelen naar het goal. Het lijkt nog niet echt op voetbal, maar ze zijn lekker bezig met de bal en vinden het allemaal heel erg leuk om met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen op het voetbalveld’’, aldus Elroy, die de kids ook wil laten wennen aan het spelen van wedstrijden. De welpjes van RKDVC speelde laatst een oefenwedstrijdje. Het was de eerste die ze ooit speelden en verloren met 16-0. ,,Dan zie je wel dat ze daar nog niet klaar voor zijn’’, grapt Elroy, die wel van plan is om toernooitjes en wedstrijden met clubs uit de buurt wil blijven organiseren. Clubs als Elshout, WSC en Nieuwkuijk hebben ook een jonge jeugd die zich moet ontwikkelen in het creëren van wedstrijdgevoel.
Ranja, dansen en springen
Na afloop van de voetbalochtend drinken de voetballertjes een flesje ranja en dansen en springen ze op muziek. Ook krijgen ze een koekje als ze goed hun best hebben gedaan. Ze krijgen er zelfs twee als ze het heel goed hebben gedaan volgens Elroy, die daarmee de kids extra wil motiveren om hun best te doen. Als ze niet hun best hebben gedaan bestaat er namelijk ook de kans dat ze geen koekje krijgen. ,,Maar’’, voegt Elroy toe, ,,Dat komt eigenlijk nooit voor’’. Een training van de welpjes duurt maar driekwartier. In deze 45 minuten is het volgens Nick en Elroy belangrijk dat de kinderen ook echt goed luisteren. ,,Het is soms een grote chaos’’, vertelt Elroy, die de kinderen ook een stukje wil opvoeden tijdens deze trainingen.
De kinderen van Elroy, Brenn (4) en Lizz (6), gaan ook iedere week mee naar de voetbal. Normaal gesproken gaan de kinderen naar het vier tegen vier voetbal zodra ze die leeftijd hebben gepasseerd, maar iedereen ontwikkelt zich natuurlijk op zijn of haar eigen manier. ,,Het ligt eraan hoe snel ze zich ontwikkelen wanneer ze naar de onder zeven gaan. Dan komen ze voor het eerst in een teampje’’, zegt Elroy. Het vier tegen vier voetbal is het onderdeel waar Elroy naartoe gaat. Hij groeit mee met de leeftijdscategorie van zijn eigen kinderen en blijft daarbij betrokken. Betrokken is hij ook bij de voetbalvereniging, als shirtsponsor. 120 jeugdspelers dragen een tenue met de naam van het bedrijf van Elroy Kivits op de voorkant.
Liefhebbers gezocht
Als laatste doen Elroy en Nick een oproep naar nieuwe liefhebbers om trainer te worden van de welpjes. Het betreft iedere zaterdagochtend een training van 45 minuten en ruim twintig enthousiaste kinderen die graag willen leren voetballen. Stuur een mailtje naar de vereniging of klop op zaterdag even op de deur van de bestuurskamer als jou dit leuk lijkt.
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RKDVC
Bevlogen Bas van de Besselaar onmisbaar voor SC Elshout
De 26-jarige verdediger en jeugdtrainer van Elshout is niet meer weg te denken bij de vereniging. Als toegewijde jeugdtrainer en ouderwetse verdediger is hij van ongekende waarde. De JO8/9 en JO18 kennen een betrokken trainer en het eerste elftal een sterke centrale verdediger met Van de Besselaar.
Bas van de Besselaar, de 26-jarige eerste elftalspeler, die meer is dan alleen een voetballer bij SC Elshout. Naast alle andere vrijwilligers van de sportclub, is ook Van de Besselaar onmisbaar. Als eerste spreken we hem over zijn rol in het eerste elftal van de plaatselijke SC. ,,Ik ben een harde centrale verdediger, die fysiek sterk is en hard in de duels komt. Ze noemen me ook wel ‘Bas Maguire’, maar echt een compliment is dat niet, al zie ik het geintje er natuurlijk wel van in’’, grapt de verdediger, die het spelletje altijd goed ziet. ,,Ik sta op de juiste plek en zie het spelletje. Dat is ook nodig want voetballend en in de opbouw ben ik minder sterk’’, vertelt hij over zijn eigen kwaliteiten.
Al heel zijn leven is hij actief bij de club waar hij opgroeide. ,,Ik ben niet van plan om weg te gaan’’, meent Van de Besselaar, die zich in een team bevindt met grote verschillen op het gebied van leeftijd. ,,We hebben veel jonge jongens die sommigen plekken in het veld goed kunnen opvullen. Je merkt wel dat ze nog moeten wennen aan het seniorenvoetbal. Jonge spelers kijken ook naar je op en je probeert ze dingen te leren en op sleeptouw te nemen. Vroeger vond ik het spannend om erbij te komen en ik weet niet hoe de jongens dat nu ervaren, maar ik vond het fijn als iemand mij mee nam. Dat probeer ik nu zelf te doen met de jonge voetballers’’, vertelt hij.
Elshoutenaar
Naast speler uit de eerste selectie is hij ook jeugdtrainer. Dat is hij voor twee verschillende teams, beginnend met de JO18-1. ,,Dat is superleuk om te doen. Iedere zaterdag en zondag ben ik op de club te vinden. Om zelf te spelen en om als trainer aanwezig te zijn bij mijn jeugdteams’’, zegt de Elshoutenaar. Zes jaar geleden begon hij met het trainen van het hoogste jeugdelftal van SC Elshout. ,,Toen ik zelf uit de JO19 kwam wilde ik betrokken zijn en blijven. Ik deed het toen samen met Rens. Mijn broertje zat toen ook in het elftal en hij was de eerste lichting spelers waar ik trainer van was. Het was gelijk leuk en het werkte goed. Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij de jeugdopleiding van Elshout. Op deze manier ken ik de jeugd goed en als er spelers overkomen naar het eerste dan ken je ze al goed’’, beschrijft de betrokken trainer, die dit jaar voor het eerst training geeft aan jongens die hij ook al training gaf bij de JO8/9. Van de Besselaar geeft samen met Rens, Luc en Chiel training aan de JO18-1. Rens is speler van het tweede, Chiel van het derde en Luc speelt samen met hem in het eerste. Chiel is piloot, dus kan er niet altijd bij zijn, maar is net zo betrokken als de andere drie jeugdtrainers.
,,Daar geniet ik van’’
Het trainerschap bij de JO8/9 is voor Van de Besselaar misschien nog wel leuker. Hij ziet de jonge voetballertjes voor het eerst aansluiting vinden met een voetbalteam. Op vijfjarige leeftijd mogen ze zich inschrijven bij de club. Ze spelen veel spelletjes en dribbelen, passen en schieten er op los. ,,Als ze voor het eerst beginnen met voetballen kunnen ze er weinig van, maar je ziet ze al heel snel ontwikkelen en vooruit gaan. Ze zijn heel fanatiek op wedstrijddagen en daar geniet ik ook van’’, vertelt hij. Door zijn trainerschap bij deze elftallen kent hij in ieder team van de jeugdopleiding minimaal 6 á 8 spelers die hij ooit training heeft gegeven. ,,Dat maakt het leuk en daarom zal ik het nog heel lang blijven doen’’.
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SC Elshout.
35+ mannen nog altijd even fanatiek bij Vlijmense Boys
Oude vedettes van Vlijmense Boys komen samen bij het nieuwe 35+ elftal van de vereniging. De mannen stroomden dit seizoen in bij de 7 tegen 7 competitie en heeft een hoge animo, want een tweede elftal staat al voor de deur. Maak in dit artikel kennis met het nieuwe team van Vlijmense Boys.
Misschien komt het wel bekend voor; je speelde altijd in het eerste elftal en hebt een hele carrière achter de rug. Je bent gestopt met prestatief voetbal en bent genesteld in een vriendenelftal op een lager niveau. Je word aan alle kanten voorbij gelopen door jonge jongens die net overkomen uit de jeugdopleiding en komt amper meer vooruit.
Laagdrempelig
Bij Vlijmense Boys hebben ze hier een uitstekende oplossing voor bedacht. De nieuwe 35+ competitie blaast de voetbalcarrière van veel oud-voetballers een nieuw leven in. Eens in de drie weken doen de vedettes uit Vlijmen mee aan een wedstrijdavond. Op vrijdagavond spelen ze drie keer een wedstrijd van twintig minuten, met steeds een pauze van tien minuten tussen de wedstrijden door. Geen slidings, continu door wisselen en in dribbelen bij een uitbal. Het zijn de regels van de nieuwe zeven tegen zeven competitie. Een soort zaalvoetbal, wat het spelen in deze competitie leuk en laagdrempelig maakt. Na de wedstrijdavonden op vrijdag drinken de mannen van alle clubs een biertje met elkaar. In een seizoen speel je een keer op iedere vereniging en voetbal je tegen elkaar.
Fysieke en sociale prikkel
Patrick Hagelaars, één van de organisatoren van het 35+ voetbal, meent dat deze competitie een mooie sociale en fysieke prikkel geeft aan de voetballevens van de oud-voetballers. ,,We hadden heel veel leden die ouder werden en de jonge voetballers niet bij konden houden. We speelden regelmatig op zondag een wedstrijd en werden haast iedere wedstrijd ingehaald door jongens die op de brommer waren. We kunnen het niet meer bijbenen. Voor dit elftal is veel animo en we proberen er zelfs nog een tweede elftal aan toe te voegen’’, aldus de fanatiekeling. ,,We zijn er maar gewoon mee begonnen, omdat we graag wilden blijven voetballen’’. We zien wel waar het schip strand, was het motto aan de vooravond van het nieuwe ‘oude mannen elftal’. Iedereen is welkom en is er voor elkander. Het niveau maakt niet uit bij mannen 35+. ,,Het is een grote mix van goede en slechte voetballers. Sommigen raken voor het eerst en bal, waar anderen jarenlang in het eerste voetbalden. Patrick was zelf altijd keeper van het vijfde en zesde van Vlijmense Boys en is nu voetballer bij zijn huidige elftal.
Ben van Overdijk
In het elftal zitten ook mannen van 55 of 60. Het zijn spelers die het simpelweg mooi vinden om af en toe in competitieverband actief te zijn. Dit seizoen stond er bij de 35+ selectie een keeper van 72 jaar tussen de palen. Ben van Overdijk is de naam. Een man die zijn laatste wedstrijd bij Vlijmense Boys waarschijnlijk al heeft gespeeld, want hij is opgegeven en er is geen behandeling meer mogelijk. Ben zal komen te overlijden. Een echte vedette binnen Vlijmense Boys die zijn laatste stappen op het voetbalveld bij het 35+ team heeft mogen zetten. ,,Ben keepte de sterren van de hemel’’, aldus de mannen uit de selectie. Ook dat is het mooie van het nieuwe voetbalelftal van Vlijmense Boys.
Damesvoetbal
Als laatste heeft Patrick nog een oproep voor het 35+ dameselftal van Vlijmense Boys. Ook de dames van Vlijmense Boys zoeken nog namelijk nog liefhebbers voor het 35+ team. Ze hebben bijna genoeg speelsters om zich in te schrijven als team. Vrouwen die zich geroepen voelen om zich aan te melden voor dit elftal kunnen mailen naar de vereniging.
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Vlijmense Boys.
Gerhadeus getransformeerd van middenvelder tot aanvaller
Op de velden van voetbalvereniging Uno Animo, waar de ploeg mee deed voor de bovenste plekken in de tweede klasse C, is Luuk Gerhadeus genesteld op de rechtsbuitenpositie. Een positie waar hij zich normaal gesproken niet thuis in voelt, want van nature is de 21-jarige Gerhadeus middenvelder en spelverdeler.
Het belangrijkste voor Gerhadeus is altijd al geweest dat hij speelt. Op het middenveld van Uno Animo is dit seizoen nog altijd weinig ruimte. Die ruimte was er ook vorig seizoen niet en dus speelde de aanvallende middenvelder weinig wedstrijden voor de ploeg van Rick van Loon. Al snel maakte hij de stap van de jeugdopleiding naar de senioren. Basisspeler was hij voor dit seizoen nog niet, maar deze jaargang bloeit hij op vanaf de rechtsbuitenpositie. Ook naast het voetballen scoort de ambitieuze Gerhadeus, want een duaal-tijd opleiding Cyber Security & Cloud is iets wat hem druk bezig houdt naast het voetballen. Op de Hogeschool in Utrecht werkt hij een dag per week aan school, heeft hij een dag zelfstudie en mag hij drie dagen per week werken naast zijn studie.
Nacompetitie
Vorig seizoen speelde hij voor het eerst in Uno Animo 1. ,,Het seizoen verliep niet hoe ik had gehoopt’’, vertelt Gerhadeus. ,,Ik was vanuit de jeugdopleiding gewend om altijd in de basis te spelen en veel minuten te maken. Dat lukte in het eerste elftal niet en dus moest ik aan de bak’’, aldus de jonge buitenspeler. Zijn plaats op de reservebank zorgde ervoor dat de jonge voetballer het spelletje minder serieus nam en zijn vrije tijd in andere dingen besloot te stoppen. Tijdens de belangrijke nacompetitiewedstrijd van vorig seizoen besloot de hoofdtrainer om Gerhadeus niet op te nemen in de wedstrijdselectie. De coach mocht 18 namen op het formulier zetten, maar de middenvelder zat er niet bij. Hij besloot met zijn vrienden naar het festival Intents te gaan, in plaats van zijn team te steunen tijdens de belangrijke nacompetitiewedstrijd. ,,Het was mijn keuze. Sommigen begrepen het en anderen ook weer niet’’, blikt hij terug. Of het kwam doordat Gerhadeus niet bij de selectie zat, zullen we nooit weten, maar Uno Animo verloor de kwartfinale van de nacompetitie om promotie met 4-0.
Aanvalslinie
De rol van Gerhadeus in het elftal van Van Loon is dit seizoen compleet veranderd. ,,Ik en de trainer hadden het ook over deze ontwikkeling; ‘van intents naar basis in een paar maanden tijd’, was hetgeen wat we tegen elkaar zeiden’’, vertelt hij. In het nieuwe seizoen ging Gerhadeus namelijk met frisse moed voor een basisplek in het eerste elftal. Die vastberadenheid wierp zijn vruchten af toen het team te kampen kreeg met blessures en een dunne bezetting voorin kreeg. en dun bezet was voorin. Gerhadeus stapte in de rol van rechtsbuiten en toonde meteen zijn potentieel. ,,Tot op heden heb ik basis gestaan op rechtsbuiten’’, zegt Gerhadeus trots. Het aanpassingsvermogen van de jonge flankspeler maken Gerhadeus van grote waarde voor de eerste selectie van Uno Animo. Hoewel hij van oorsprong een middenvelder is, heeft Gerhadeus met zijn nieuwe rol een plaats gevonden in de aanvalslinie. ,,Ik ben niet de snelste en moet het niet van mijn diepgang hebben, dus ik speel een beetje hangend als halve ‘10’’, legt hij uit. ,,Het bevalt nu goed en zolang ons middenveld bezet is, blijf ik spelen als hangende rechtsbuiten’’.
Uno Animo begon sterk aan het nieuwe seizoen. In een 4-3-3 systeem met Gerhadeus als extra ‘10’ eindigde het op de derde plek, maar werd het na de winterstop geplaagd door blessures en schorsingen.
Succesvolle 3e editie van het Atik Stadion
Bedrijventoernooi in samenwerking met het RBC Netwerk
Het Atik Stadion stond afgelopen weekend in het teken van sportiviteit en gezelligheid tijdens het Atik Stadion Bedrijventoernooi, georganiseerd in samenwerking met het RBC Netwerk. Het evenement was een groot succes met maar liefst 27 deelnemende bedrijven die in een sportieve sfeer de strijd met elkaar aangingen op het veld in het Atik Stadion.
De dag begon met een warm welkom voor alle teams en supporters. De sfeer zat er meteen goed in, mede dankzij het mooie weer en de uitstekende organisatie door TIC Toernooien. De teams streden fanatiek, maar met respect voor elkaar, wat zorgde voor spannende en sportieve wedstrijden.
Tussen al het voetballen door konden de deelnemers en supporters genieten van een heerlijke BBQ, verzorgd door de Catacombe. De culinaire verzorging werd zeer gewaardeerd en droeg bij aan de ontspannen en gezellige sfeer van de dag.
De feestavond vormde een perfect sluitstuk van het toernooi. Met een spetterend optreden van Marco Kanters werd er volop gedanst en gefeest. De gezellige ambiance en de muziek zorgden ervoor dat de avond tot in de late uurtjes doorging.
Dankzij de inzet van alle deelnemers, de fantastische organisatie door TIC Toernooien, en de samenwerking met het RBC Netwerk, was het Atik Stadion Bedrijventoernooi wederom een groot succes.
Met de positieve reacties van alle betrokkenen kijkt de organisatie nu al uit naar de volgende editie van het toernooi. Het Atik Stadion Bedrijventoernooi belooft een blijvende traditie te worden waar bedrijven uit de regio Roosendaal elkaar in een sportieve sfeer kunnen blijven ontmoeten en uitdagen. Namens de organisatie, alle bedrijven nogmaals bedankt voor jullie deelname! Tot volgend jaar, dan vindt het toernooi plaats op 14 juni 2025!
