Home Blog Pagina 216

Voetbaldier van Hoeven is klaar voor de vierde klasse

Hij speelde in de jeugd onder meer tegen Ajax, Feyenoord en West Ham United, maar komt bij Hoeven inmiddels samen met vrienden uit op een ‘mooi niveau’. Al is dat niveau na de degradatie van vorig seizoen, nu toch net een beetje minder mooi, beseft Wouter van Oosterhout. “Of het terecht was? Ik denk van niet.”

Maar terecht of niet, Hoeven moet het dit seizoen toch echt in die vierde klasse gaan proberen. Hoe het zo ver heeft kunnen komen? De twintigjarige Van Oosterhout heeft wel een idee. “Geen geweldig voetbal gespeeld, maar we hebben ook wel wat pech gehad. Goals die dan net niet vallen. Dat soort dingen.” Helemaal als je kijkt, naar het jaar daarvoor, herinnert hij zich. “Toen zat ik zelf nog in de jeugd, maar eindigde het eerste gewoon in de middenmoot.” Inmiddels derdeklasser af, kijkt hij terug op een teleurstellend verloop van de competitie. Niet alleen voor de ploeg, maar ook voor hem persoonlijk. “Ik ben vooral veel geblesseerd geweest, in totaal heb ik maar zo’n zeven wedstrijden gespeeld. Enkelbanden, hamstring.”

Spannend

En dat terwijl de inwoner van het dorp, eigenlijk van kleins af aan niet beter weet. “Sinds mijn vijfde zit ik bij Hoeven, begonnen in de F5. Zo opgebouwd naar het eerste.” Al maakte hij onderweg, nog wel een uitstapje. Om extra te trainen dan welteverstaan. “Bij de Eerste Nederlandse Voetbalschool, zo heette dat echt. Op de zondag, dat was een goed niveau.” Sterker nog. “We werden zesde op een toernooi met Ajax, Feyenoord en West Ham United.” De tegenstanders heten nu dan misschien anders, aan zijn plezier is in al die jaren niks veranderd, vertelt Van Oosterhout. “Samen met vrienden, gewoon gezellig en lekker voetballen.” Toch lukte dat laatste, afgelopen seizoen eigenlijk maar niet. “Als je ergens onderaan staat, weet je dat het spannend gaat worden. Toen dat besef er was, kwam de ‘drive’ wel weer in de ploeg, maar we hadden het eerder kunnen voorkomen.” Al had hij daar zelf, vaak vanaf de zijlijn, dus maar weinig invloed op. “Je hoopt natuurlijk steeds dat we winnen, maar je hebt vooral het gevoel dat je mee wilt doen.” In zijn tweede seizoen bij het eerste, moet dat anders, vindt Van Oosterhout. “Qua slimmigheidjes is het in het begin echt wel even wennen. Ook tactisch. Voetballend vind ik het verschil met de jeugd meevallen.” Nu de teleurstelling van de degradatie is verwerkt, kan er weer vooruit worden gekeken. Ook door de middenvelder zelf. “Ik heb tot nu toe nergens last van én ben klaar om te spelen!” Tijd voor een voorspelling dus. “De vierde klasse is over het algemeen meer duels, denk ik. Hopelijk kunnen we bovenin meedoen en ons voetbal laten zien.”

Beter maken

Kampioen worden en zo snel mogelijk terugkeren, dat is eigenlijk het doel. Met Van Oosterhout als centrale man op het middenveld. “Ik speel het liefst als verdedigende middenvelder, als ‘zes of acht’. Een voetballend type, iemand die graag combineert. Veel de bal hebben, een man passeren en het spel maken.” In een vrij jong team, met genoeg potentie, heeft ook Van Oosterhout zijn eigen ambitie: “Zo hoog mogelijk spelen. Dat heb ik altijd geroepen. Als voetballer, moet je ook zo’n doel hebben. Dus als die kans komt, wil ik dat wel een keer proberen.” Al laat hij Hoeven ook weer niet zó makkelijk achter, vertelt de dorpeling snel. “Je moet er altijd goed over nadenken. Ik heb het hier ook heel erg naar mijn zin met mijn vrienden.” En niet alleen als voetballer. “Sinds vier jaar ben ik ook jeugdtrainer. Dit seizoen van de JO15. Hiervoor was ik assistent bij NAC JO16. Het is heel mooi om die kinderen beter te maken.” Uit liefde voor het spelletje. “Voetbal spreekt me gewoon aan. Ik kijk het ook veel op tv, vaak met vrienden. Barcelona of de Premier League. Eigenlijk volg ik alles wel.” Met zijn UEFA B op zak, liggen op dat gebied voldoende mogelijkheden. “Dat zou ik graag voort willen zetten, maar ik ben ook net begonnen met een HBO-studie. Dan is het lastig te combineren. Wie weet in de toekomst.” En dus komt hij voorlopig nog lekker op het fietsje naar sportpark Achter ‘t Hof. Maar de vraag is voor hoelang. “Op een hoger niveau voetballen én jeugdtrainer bij NAC… Dat zou mooi zijn!”

‘Het zorgt voor een nieuw soort enthousiasme’

0

Als assistent-trainer bleef Bas Liebregts de afgelopen jaren lekker in de luwte. Want eigenlijk was hij, zoals de trainer het zelf zegt, aan het afbouwen. Tot DSE aanklopte en zijn voetbalhart opnieuw sneller begon te kloppen. Maar, is hij wel meteen duidelijk: “Dit wordt echt mijn allerlaatste klus.”

Al zou die klus wel zomaar, een flinke tijd kunnen duren, lacht de inmiddels 39-jarige Liebregts. “Ik ben wel een trainer van de lange termijn. Dus het kan ook twee, drie of vier jaar worden. Dat zie ik zelf wel zitten!” Want zijn eerste weken bij de vereniging uit Etten-Leur, bevallen hem uitstekend. “Het is een leuke en warme club, waar de dingen goed geregeld zijn. Qua leden is het nu zelfs de tweede vereniging uit de buurt.” Wat dat betreft zit DSE dus in de lift. “Helaas zijn ze afgelopen seizoen gedegradeerd naar de vierde klasse. Het was een kleine groep, met veel blessures. Dus er moest weer wat gebeuren.”

Vertrouwen

En dus kwamen ze bij Liebregts uit. “Via-via raakten we in gesprek. Gevraagd worden is altijd leuk, dat streelt je.” Toch was het allesbehalve een uitgemaakte zaak. “Na zestien jaar als jeugdtrainer en zes seizoenen bij de senioren, was ik eigenlijk afbouwend…” De oud-trainer van onder meer JEKA, Baronie en SC Gastel, in verschillende functies, ging er open en nuchter in, vertelt hij. “Laten zien wat ik in huis had. Dat waren goede gesprekken. Er waren vier of vijf kandidaten, maar de volgende dag wilden ze meteen een vervolggesprek. Dat geeft natuurlijk vertrouwen.” Een jonge trainer, die midden in de groep staat, bleek wel bij DSE te passen. “Toen moest ik het alleen thuis nog even overleggen. Naast een baan van 40 uur, sta ik ook nog graag op de tennisbaan én speel ik padel.” Goedkeuring binnen, kon Liebregts begin augustus dan eindelijk aan de slag. “Het is echt een vriendengroep. Daar ligt ook wel meteen de uitdaging. Het is een jonge ploeg, waaruit acht tot tien spelers zijn vertrokken. We hebben doorgeselecteerd.” Een herhaling van zetten, voor de ervaren oefenmeester. “Bij JEKA kwam er toentertijd ook veel jeugd door. Het is leuk om te gaan doen én om te laten zien hoe het kan!”

Weer lekker

Dat begint met een goede klik. “Soms ga je ook met die jongens naar het café, dat hoort erbij. Gelukkig kan dat hier ook allemaal.” Bij een club, die in het hoofd van Liebregts op voorhand voor wat vraagtekens zorgde. “Ik kende DSE nog niet echt. De dames spelen natuurlijk hoog, dat zorgt voor wat bekendheid.” Maar, zo heeft hij gemerkt: “Alles is hier goed geregeld. Het bestuur, de TC.” Met zijn eigen ervaring op zak, hij was onder meer drie jaar hoofdtrainer bij JEKA, moet het wat dat betreft wel goed gaan komen. Toch moest Liebregts de afgelopen weken, na een periode als assistent-trainer, weer héél even wennen. “Vooral qua tijd. Als assistent werk je toch een beetje in de luwte, nu heb je opnieuw alles. Vooral organiseren vergt veel tijd.” Toch schrikt hem dat voorlopig zeker niet af. “Ik vind het eigenlijk wel weer lekker! Het zorgt voor een nieuw soort enthousiasme.” Enthousiasme wat hij, na de degradatie van vorig seizoen, meer dan prima kan gebruiken. “Dat varkentje heb ik al een keer gewassen. JEKA was toen ook een gedegradeerde club. Zoiets geeft juist kansen. En het is natuurlijk leuker om veel te winnen.”

Herkenbaar

Dat moet in die vierde klasse, nu dus gaan gebeuren. “We gooien een jonge groep voor de leeuwen, maar moeten meedoen voor promotie.” Al wordt dat nog niet zo makkelijk, als dat het misschien klinkt. “Het zijn heel veel onbekende tegenstanders, waar je nu nog moeilijk iets over kunt zeggen.” En dat ligt niet aan Liebregts zelf. “Sinds februari, heb ik geen wedstrijd meer gemist. Ik ben naar alles gaan kijken, ook uit. Daardoor wist ik op een gegeven moment heel veel van die tegenstanders uit de derde klasse, maar daar hebben we nu niks meer aan, haha!” Een frisse start, met een nieuwe trainer en dus nieuwe kansen. “Twee dingen vielen mij toen al wel op. Het verdedigend ingrijpen, alsof je leven ervan afhangt. Dat miste ik wel. Én, hoe zetten we druk?” Sommige dingen, zullen dus gaan veranderen, is Liebregts eerlijk. “De speelstijl is héél anders, maar daar ga ik niet al te veel over zeggen. Het belangrijkste is dat mijn manier van spelen herkenbaar moet zijn. Durven vooruit te stappen en druk te zetten. Als dat ons lukt, ben ik tevreden.” Een mooie uitdaging, zo vindt hij. “We hebben geen geboren leiders binnen onze ploeg. De oudste is 25. Daardoor mis je ook het stukje praten met elkaar.”

Veldtrainer

Gelukkig is Liebregts daar zelf, wél vrij bedreven in. “Een duidelijke en rustige trainer. Coaching doe ik vaak individueel.” Een mensenmens, zo meent de inwoner van Breda. “Ik probeer er altijd een hecht team van te maken. Dat werpt tijdens het seizoen zijn vruchten af.” Ook door in de breedste zin van het woord betrokken te zijn. “De jeugd én het tweede, moeten we er net zo goed bij betrekken. Bijvoorbeeld door ze een keer training te geven.” Trainingen die best pittig kunnen zijn, lacht Liebregts. “Dynamisch en alles met bal. Soms één tegen één op een groot veld, dan staan ze met hun handen op de knieën.” Conditioneel, maar ook creatief. “Een pass- en trapvorm zonder pionnetjes, dat spelers zelf na moeten denken.” Nadenken doet de UEFA B-trainer in ieder geval zelf meer dan genoeg. “Ik vind mezelf meer een veldtrainer, dan een tactische coach. Daarom liep het ook zo goed met Jurriaan (van Poelje) bij Baronie. Dat was als assistent echt een gaaf seizoen.”

Even niks

Een hoofdstuk waar Liebregts, werkzaam als vestigingsmanager, tijdens zijn laatste periode als hoofdtrainer graag nog een fraaie paragraaf aan toe zou willen voegen. “Ruim 23 jaar al die verplichtingen… Soms is het lekker om een avondje even niks te moeten. Een potje padel, tennis of op een bootje zitten. Dan is het fijn om wat meer vrije tijd te hebben. Maar ik wil eerst mooi afsluiten als trainer!”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

Dennis Kovacevic hoopt eindelijk op promotie met Zeelandia Middelburg

 Al een paar seizoenen is Zeelandia Middelburg één van de voornaamste titelkandidaten in de derde klasse zaterdag. Van een kampioenschap of promotie kwam het telkens niet. Ook dit seizoen kent de ploeg van clubman Dennis Kovacevic een valse start.

“Dat we niet zijn begonnen zoals we hadden gehoopt, dat is nog zwak uitgedrukt. We hebben een nieuwe trainer, kenden een behoorlijk goede voorbereiding en gingen met vertrouwen de competitie in. Daar hebben we nog niet gebracht wat we in ons vermogen hebben en dat is wel op zijn zachtst gezegd teleurstellend.”

De 27-jarige Kovacevic begon ooit bij SV Walcheren, maar speelt (op een seizoen bij VC Vlissingen en twee bij Serooskerke na) al jaren bij Zeelandia Middelburg. “Op de middelbare school heb ik destijds de overstap naar Middelburg gemaakt en daar ben ik nog altijd enorm blij mee. Het is echt mijn cluppie geworden door de jaren heen. Toen ik de kans kreeg om bij VC Vlissingen in de hoofdklasse te spelen, die kon ik niet laten lopen. Ik had er nooit een basisplaats omdat ik een Josimar Pattinama in topvorm voor me had. Toch heb ik veel geleerd en daar pluk ik nu nog altijd de vruchten van.”

Toch koos de ervaren aanvallende middenvelder na zijn hoofdklasse-avontuur nog een keer voor een tijdelijk vertrek uit Middelburg. Hij vertrok naar Serooskerke te gaan spelen. Ook dat werden, om niet sportieve redenen ook twee bijzondere seizoenen. “We kregen toentertijd te maken met de coronapandemie en die beide seizoenen werden daardoor voortijdig stilgelegd. Dat was jammer, want ik had het daar best naar goed mijn zin. Mooie en gezellige club, maar uiteindelijk ben ik toch teruggegaan naar Zeelandia Middelburg om te proberen daar de stap omhoog te maken. Tot op heden jammer genoeg nog niet met het gewenste resultaat.”

Twee seizoenen geleden lag hij met zijn ploeg op kampioenskoers, totdat op het eind de motor begon te sputteren en VCK verrassend de titel pakte. Vorig jaar bleek uitgerekend Serooskerke voor iedereen te sterk en strandde Zeelandia opnieuw in de nacompetitie. “Het is zonde dat we het telkens niet weten af te maken. We hebben een prima selectie en ook vanuit de jeugd komen er geregeld talenten door. Maar om écht kampioen te worden moet je een heel jaar lang constant zijn en dat is vooralsnog ons manco. Ook dit seizoen belonen we ons tot nu toe niet tijdens de wedstrijden.”

Vorig jaar scoorde Kovacevic als spits maar liefst vierentwintig goals en kreeg hij de waardering met de uitverkiezing als Speler van ’t Jaar. “Dat is een mooie waardering, net zoals ik bij afwezigheid van Niels Luteijn een seizoen lang aanvoerder was. Een eervolle taak, die ik met trots zo goed mogelijk heb geprobeerd te vervullen. Nu Niels terug is ben ik weer reserve-aanvoerder en dat is prima, want Niels is een geboren aanvoerder en leider binnen de groep.”

In de persoon van Daan Eikenhout staat er nu een nieuwe eindverantwoordelijke voor de selectie en Kovacevic is te spreken over de nieuwe wind die waait. “Iedereen is op nul begonnen en traint enorm scherp. Dat wordt ook geëist. Alles gaat er enorm competitief aan toe en Daan kijkt  met de opstelling gewoon per week welke elf het beste hebben getraind. Niemand krijgt privileges en dat zorgt ervoor dat iedereen er vol op klapt. Ik vind dat mooi en zorgt voor perfecte concurrentie. Dat het tot nu toe nog niet in wedstrijden tot het gewenste resultaat heeft geleid is jammer, maar ik ben er van overtuigd dat we dat snel gaan ombuigen. Want het doel is voor Zeelandia nog altijd om de tweede klasse te bereiken. Alleen zal dat ook dit seizoen weer geen eenvoudige opgave worden.”

Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.

 

Jayven Jansen heeft het naar zijn zin op Scheldemond College én bij JVOZ

0

VLISSINGEN – Hij is dit seizoen aan zijn derde jaar begonnen bij JVOZ waar hij speelt in de JO13. Jayven Jansen (12) maakte dit jaar wel een nieuwe stap naar een nieuwe school: het Scheldemond College. ‘Dat bevalt echt heel goed, het is een leuke school en ik krijg volop kansen om lekker te voetballen en daar ben ik heel blij mee.’

Voordat Jayven koos voor een stap naar JVOZ speelde hij in de jeugd van SV Walcheren, de club waar ook zijn vader Martijn voetbalde. “Ik train nu vier keer per week en speel daarnaast nog een wedstrijd. Mijn droom is om profvoetballer te worden en ik vind het gewoon leuk dat ik bij JVOZ zoveel mag leren en de kans krijg om als voetballer beter te worden. Maar ik weet ook dat school héél belangrijk is.”

En die school, dat is sinds begin van dit schooljaar dus het Scheldemond College. Een grote stap die de linkspoot tot nu toe in de eerste weken heel goed bevalt. “Ik leer er heel veel nieuwe mensen kennen en er wordt ook heel goed rekening gehouden met het voetballen. Dat vind ik fijn en is ook wel leuk. Alle jongens uit mijn team zitten op het Scheldemond en twee ervan zitten ook bij mij in de klas. Dat is wel leuk vind ik.”

Zijn vader Martijn ziet ook nog een mooi voordeel van de overstap naar het Scheldemond College. “De eerste twee jaar waren best pittig. Toen trainden ze later en moest hij vaak nog wat huiswerk maken toen hij thuis kwam na de training. Nu krijgen ze de mogelijkheid om huiswerk te maken op school en trainen ze direct nadat ze op school klaar zijn. Daardoor heeft Jayven na de trainingen ook even wat rust en dat is wel fijn. Het is minder hectisch en dat is voor iedereen wel prettig.”

De samenwerking tussen Scheldemond College en JVOZ is volgens zowel Jayven als zijn vader Martijn ook heel goed. “Alle ouders kregen vooraf een rondleiding en goede uitleg wat ze konden verwachten. De afstemming tussen school en JVOZ is goed en ze houden prima in de gaten hoe het gaat, zowel op school als met het voetballen. Als je dingen nodig hebt, dan kan je altijd bij iemand terecht met vragen.”

Jayven is blij met zijn nieuwe omgeving. “Het is een leuke school die me kansen geeft om zowel te studeren als te voetballen. Want ik weet goed dat niet iedereen profvoetballer kan worden, maar ik ga het wel proberen.”

Klik op JVOZ voor de laatste artikelen over de club.
Klik op JVOZ voor meer informatie over de club.

Geen sabbatical, maar Moerse Boys voor Osman Erbas

0

Het is voor Osman Erbas na periodes bij Bavel en Dongen, zijn derde trainersklus bij een dorpsclub. En dus begint de nieuwe oefenmeester van eersteklasser Moerse Boys, langzaam wat parallellen te zien. “Bepaalde kenmerken die ik gewend ben, vooral betrokken en gastvrij.”

En dat is toch anders, dan bij een club uit de stad. “Daar is er minder betrokkenheid omheen. Trainingen of wedstrijden kijken en blijven hangen in de kantine op donderdagavond. Hier moet je eerder spelers eruit sturen, dan dat je ze een ‘boete’ moet geven.” Want met al zijn ervaring, weet Erbas: “Dat is geen vanzelfsprekendheid, maar hier bij Moerse Boys gelukkig wel. En dat hoort ook bij amateurvoetbal, vind ik.” Dus bevalt het de 48-jarige trainer tot nu toe meer dan prima. Al had het zomaar heel anders kunnen lopen. “Ik had bekend gemaakt te stoppen bij Dongen, wilde nergens solliciteren en dacht aan een sabbatical. Tenzij er echt iets moois zou komen. Toen kwam dit al snel…”

Op de tenen

Een paar weken later, was het rond. “De club zat de laatste jaren in een aardige opmars en ik volg het voetbal natuurlijk uitgebreid. Als ik hier speelde met tegenstanders, was het ontvangst altijd vriendelijk. Een mooi complex, lekker grasveld.” Veel raakvlakken dus met zijn vorige clubs, maar toch is er ook één belangrijk verschil, vertelt Erbas. “Bij Dongen had je de mogelijkheid om spelers van buitenaf te halen, daar kon je ‘de markt op’. Bij Moerse Boys is dat niet van toepassing, ze betalen ook geen premies. We doen het puur met jongens uit de eigen opleiding. Dat is vrij uniek op dit niveau.” Een niveau, dat hem tot nu toe wel kan bekoren. “De groep is bereid om vanuit het collectief hard te werken. En ze nemen alle kennis op, dat is voor een trainer natuurlijk wel fijn.” Toch is het ook voor Erbas, even wennen. “Ik merk dat de coaching meer individueel is en een paar stappen terug. Naar de basis. Maar dat is eigenlijk wel weer heel leuk! Op een hoger niveau is het meer algemeen. Hier ga je wat dat betreft dieper op het trainersvak in.” Dat doet de inwoner van Teteringen, na de degradatie van vorig seizoen, dus in de eerste klasse. Met doorgeschoven jeugd, een uitdaging op zich. “We moeten in deze klasse echt flink ons best doen hoor!” Want Erbas weet inmiddels precies hoe het is. “Ik zat vorig jaar met Dongen zelf ook in een vrij zware periode, dus ik begrijp wat op je tenen lopen doet met spelers. En Moerse Boys doet dat nu al een paar jaar. Tuurlijk wil je ook als trainer altijd op het hoogste niveau spelen, maar een klasje lager dan die vierde divisie valt wel wat voor te zeggen.”

Groepsproces

In een competitie die ook voor hem, nog vrij onbekend is. “Het is leuk om weer eens nieuwe tegenstanders tegen te komen. Of we echt op moeten gaan passen? Daar heb ik een aantal wedstrijden voor nodig, om dat in te kunnen schatten. Ook wat het niveau is. Voorlopig hoop ik dat we meedoen in de middenmoot, dat zou mooi zijn.” Maar Erbas, in het dagelijks leven ambtenaar bij de gemeente Oosterhout, blijft op zijn hoede. “We wisten dat er spelers zouden stoppen, dus individueel hebben we ingeleverd, maar het collectief is een hechte groep. Met veel dynamiek en energie.” Voor hem misschien wel het mooiste aspect van trainer zijn. “Dat groepsproces vind ik leuk, beginnen op nul en dan bijsturen.” Zijn eigen rol daarin? “Ik zit als persoon tussen joviaal en afstandelijk in. Door veel gesprekken te voeren, probeer ik spelers te overtuigen.” Ook op het veld. “Bij een nieuwe club begin ik altijd met de manier van drukzetten. Daarna volgt het verdedigende aspect en de omschakelmomenten.” Het liefste met behulp van videoanalyse. “Over beelden valt niet te discussiëren. Op die manier kun je jongens heel goed meenemen in de speelwijze.” Want uiteindelijk valt of staat, alles met resultaat. “Anders krijg je altijd gemor.” Aan de randvoorwaarden, ligt het volgens Erbas in ieder geval niet. “Een camerasysteem, we gaan op trainingskamp en alle spelers hebben een polsslagbandje, zodat we ze via een iPad kunnen monitoren.” Alle ingrediënten voor succes, dus. “Nu gaat het om de ontwikkeling, individueel én als groep. Pas als je die progressie ziet, heb ik als trainer een meerwaarde!”

Klik op Moerse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Moerse Boys voor meer informatie over de club.

Selectie R.W.B. haalt dit weekend 9 punten binnen

0

Zowel RWB-1, RWB-2 als RWB JO19-1 wonnen zaterdag 28 oktober hun competitiewedstrijd. Bij RWB-1 bepaalde Kevin Remie in de thuiswedstrijd tegen The Gunners met 2 penalty’s de stand op 2-0, RWB-2 Zaterdag nam de punten mee uit Nieuw Lekkerland en haalde daarmee de eerste overwinning van het seizoen binnen en RWB JO19-1 won thuis de eerste wedstrijd van de 1e klasse 2e fase met 1-0 van Uno Animo.

RWB-1 legde, net als vorige week uit tegen RFC, veel energie in de thuiswedstrijd tegen The Gunners. Dit was de basis van de overwinning die het met 2-0 won. Beide goals werden gemaakt vanaf de penaltystip. De 1-0 viel voor rust en de 2-0 in de slotfase van het duel. The Gunners protesteerden bij beide penalty’s geen moment, beide keren werd een RWB-er dan ook getorpedeerd in het 16 meter gebied.

Tijdens het duel waren er voor zowel The Gunners als RWB meerdere kansen om te scoren. Alles bij elkaar was het een hele leuke wedstrijd waarbij het publiek vermaakt werd. Voor Cas Renckens liep de wedstrijd minder goed af. Hij stond met zijn 16 jaar voor de eerste keer in de basis en moest dit bekopen met een schop van achteren. Even later moest hij met een flinke kneuzing het veld verlaten, degene die verantwoordelijk was mocht echter met geel blijven staan.

Met deze overwinning staat RWB stevig in de middenmoot. Om nog een stapje verder naar boven te maken zal volgende week uit tegen UVV’40 punten gepakt moeten worden. Met de zelfde instelling als deze week zou dit moeten lukken.

Klik op RWB Waalwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RWB Waalwijk voor meer informatie over de club.

In gesprek met bestuurslid Pepijn Geldof

0

SV Walcheren, een club met een rijke geschiedenis en een veelbelovende toekomst, heeft veel te danken aan de inzet en betrokkenheid van haar vrijwilligers. Eén van die toegewijde individuen is Pepijn Geldof, de secretaris van het bestuur, lid van de jeugdcommissie en actief in de kantinecommissie. Maar dat is niet alles, want Pepijn is ook nog speler in Walcheren 4, een vriendenteam. We gingen met hem in gesprek om meer te weten te komen over zijn rol binnen de club en zijn passie voor het spel.

Een leven gewijd aan voetbal

Pepijn begon zijn voetbalreis op jonge leeftijd, slechts 6 jaar oud. Zijn eerste voetbalervaring was bij de Fjes, onder leiding van de alom bekende trainer Jan Katsman. Van daaruit doorliep hij de jeugdelftallen, altijd met plezier en toewijding. Na enkele jaren in Walcheren 3 te hebben gespeeld, een team dat hij beschrijft als een leuke mix van jong en oud, maakt Pepijn nu deel uit van Walcheren 4, een vriendenteam waar plezier voorop staat.

Wat deze voetballer-secretaris uniek maakt, is dat hij de wedstrijden van het eerste elftal niet mist. Zijn team speelt voor het eerste elftal om kwart voor 1, waardoor Pepijn de kans krijgt om na zijn eigen wedstrijd naar de verrichtingen van het eerste elftal te kijken. Zelfs bij uitwedstrijden met de bus laat hij zijn betrokkenheid zien.

Het hart van de club

Pepijn is niet alleen op het veld actief, maar hij heeft zich de afgelopen jaren ook ingezet voor SV Walcheren als bestuurslid. Toen hij toetrad tot het bestuur, bestond dit slechts uit twee leden, wat duidelijk te weinig was voor een vereniging met meer dan 600 leden. Zijn inzet begon met het aanvragen van subsidies voor de verbouwing en verduurzaming van de kantine in 2020.

De motivatie voor zijn rol als bestuurslid was tweeledig. Ten eerste wilde hij meer betrokkenheid creëren tussen de senioren en het bestuur, aangezien er destijds te weinig communicatie was. Ten tweede vond hij het belangrijk om te weten wat er speelde binnen de vereniging. Hij staat letterlijk midden in de club en kent bijna alle senior leden persoonlijk.

Pepijn onderstreept ook het belang van vrijwilligers en de rol die zij spelen om de vereniging draaiende te houden. In een tijd waarin vrijwilligers schaarser worden, is het bewonderenswaardig dat zij SV Walcheren trouw blijven.

De club heeft in de afgelopen jaren een positieve ontwikkeling doorgemaakt, met de oprichting van nieuwe commissies, waaronder een jeugdcommissie, een sponsorcommissie, en een activiteitencommissie. Deze groei toont aan dat steeds meer mensen bereid zijn een bijdrage te leveren aan de club, wat een positieve stap voorwaarts is voor SV Walcheren.

Een belangrijke schakel

Momenteel vervult Pepijn verschillende rollen binnen de club. Als secretaris in het bestuur heeft hij een centrale positie, waar hij zich inzet voor betere communicatie tussen het bestuur en de leden. Bovendien is hij lid van de jeugdcommissie, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van de jeugd binnen SV Walcheren. Als lid van de kantinecommissie speelt hij een belangrijke rol bij het plannen van vrijwilligers voor de kantine op zaterdag.

Pepijn’s betrokkenheid bij het wel en wee van de club gaat echter verder dan bestuurstaken. Hij is ook een trouwe supporter van het eerste elftal. Hoogtepunten zoals de promotie naar de tweede klasse in 2018 en de spannende finale tegen RCS vorig seizoen zijn momenten die hij nooit zal vergeten. Dit seizoen, met een nieuwe technische staf en een mix van jonge talenten en ervaren spelers, is hij ervan overtuigd dat SV Walcheren kan blijven presteren en zelfs kan verrassen met een periodetitel.

Pepijn Geldof is de belichaming van toewijding aan zowel de sport als de club. Zijn bijdrage als bestuurslid en zijn passie voor het spel hebben SV Walcheren geholpen bij haar groei en ontwikkeling. We zijn ervan overtuigd dat zijn energie en toewijding de club nog vele jaren zullen blijven versterken.

Klik op SV Walcheren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Walcheren voor meer informatie over de club.

RBC verslaat Sarto en loopt verder uit op concurrentie

0

RBC heeft vandaag goede zaken gedaan in de Eerste klasse E. De ploeg van hoofdtrainer Mark Klippel won met 2-0 van middenmoter Sarto uit Tilburg en zag gisteren naaste concurrenten SV TOP verliezen van WNC (5-2) en vanmiddag Emplina gelijk spelen bij VOAB (1-1). De Roosendalers staan nu vier punten los op de nummer twee, die nu bezet wordt door WNC.

Bij RBC begon Roy de Weert in de goal, net als afgelopen week in het bekerduel met BSC (0-4 winst). Achterin waren Assim Said, Perry Bierkens, Glaucio Ventura Tiago en Jordi Ewanena opgesteld. Op het middenveld vormden Marwin Reuvers, Sander Wirix en Jens Wirix een blok. In de punt startte Tom de Bonte en op de flanken waren Jay-Jay Meierdres en Moustafa Mohammad te vinden.

Net na de aftrap was er een flinke bui. Sarto opende sterk. Uit een voorzet kopte de aanvalsleider over. Daarna speelde het duel zich vooral op het middenveld af. Kansen waren er niet, ook omdat er slordig met het balbezit om werd gegaan. Aan de ene kant was het bij RBC zowel op de korte meters dat het mis ging als de aannames. In de tegenstoten die voor Sarto wel degelijk kansrijk waren – vooral de rechtsbuiten werd veel gezocht – maar de lange crosspasses kwamen nooit aan omdat deze te ver of achter hem werden gegeven.

RBC werd na 25 minuten wat meer dominant. Dat had enerzijds mede te maken doordat de passes meer aankwamen en anderzijds dat Sarto er aanvallend weinig meer tegenover kon stellen. Andermaal viel de conditie in het voordeel uit van de thuisploeg. Meierdres zag zijn lobje over gaan en Jens Wirix vond na een prachtige aanval met broer Sander Wirix de keeper op zijn weg. Na een half uur kon RBC aanleggen voor een strafschop toen De Bonte werd neergelegd. Mohammad schoot koeltjes raak. Daarna was het De Bonte zelf die de 2-0 maakte.

De tweede helft bleef RBC dominant, maar kansen werden niet gecreëerd. Sarto kon aan het eind van het duel nog een afstandsschot afleveren die over ging, maar De Weert had het gehele duel geen redding hoeven te verrichten. Aan de andere kant kon de ingevallen Zé Lucas nog wat voor enthousiasme zorgen. Nadat hij de bal wist te veroveren van de laatste man van de Tilburgers stormde hij op de doelman af, maar zijn inzet werd gekeerd. Daarvoor was de eveneens ingevallen Anwar Tarfit ook dichtbij een goal. Zijn inzet na een goede een-twee met Jens Wirix eindigde voorlangs. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer Mark Klippel klik je hier.

RBC komt volgende week in actie tegen EFC uit Eersel. Die ploeg kwam vandaag niet in actie omdat het duel met Sparta’25 werd afgelast. Zij bezetten nu de voorlaatste plaats. EFC begon de competitie niet al te best. Zij leden twee flinke nederlagen tegen TSC (2-5 tegen) en verloren met 6-1 bij WNC. In het duel met VOAB wisten ze het eerste punt te pakken door een 2-2 gelijkspel.

MotM_Ewanena

Bron: RBC Voetbal
Foto: Arthur Verbraak

RBC – Sarto 2-0 (2-0)

Opstelling RBC: Roy de Weert; Assim Said (Rhomar Boudzra), Perry Bierkens, Glaucio Ventura Tiago, Jordi Ewanena; Marwin Reuvers, Sander Wirix, Jens Wirix; Jay-Jay Meierdres (Anwar Tarfit), Tom de Bonte (Zé Lucas), Moustafa Mohammad

Scoreverloop: 31′ Moustafa Mohammad 1-0; 34′ Tom de Bonte 2-0

Scheidsrechter: J. Simonse

Aantal toeschouwers: 419

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club

Spirit overtuigend langs Rijsoord: 4-0

Spirit heeft zaterdag de thuiswedstrijd tegen Rijsoord met 4-0 gewonnen. Met rust leidde de geel-wittekanaries al met 2-0.

Voor het eerst dit seizoen kon trainer Richard van Cappellen beschikken over een volledig fitte selectie. Robbin Brouwer keerde weer terug in de basis na zijn blessure die hij opliep in de wedstrijd tegen Streefkerk. Anton de Koning kreeg de voorkeur boven Timme van Hof. De snelle back laat al een poosje zien in goede vorm te zijn. Ook de jonge Daniel van der Zwan is in zeer goede doen en startte dan ook in plaats van de weer herstelde Tjerk de Kogel. Met Eric Jansen als meest aanvallende middenvelder schoof Ruben de Vries naar voren, dat ten koste ging van Kevin de Redelijkheid.

Spirit startte een beetje afwachtend. De bezoekers namen het initiatief en waren ook het eerst gevaarlijk. Na 2 pogingen die net over gingen was het de lat die een tegentreffer voorkwam. Na ruim een kwartier spelen creëerde de thuisploeg de eerste kans. Ruben Slooff zag zijn schot door de keeper tot corner verwerkt. Uit de corner kwam de bal net buiten het strafschopgebied voor de voeten van Niels de Vries. Zijn uithaal door alle drukte heen belandde in de uiterste hoek van het doel: 1-0.

Het verzet van Rijsoord stokte even. Het probeerde de bal in bezit te houden maar kon de opening naar voren niet (meer) vinden. Spirit hield de deur op slot en loerde op een fout van de tegenstander. Eén klein kansje kreeg Rijsoord op de gelijkmaker. Bij de 2e paal was de situatie te moeilijk om raak te koppen. Even later was het voor Spirit wel raak. Daniel van der Zwan schoot van 20 meter, zijn schot werd geblokt maar de aanvaller reageerde alert en kreeg een 2e kans. Met een zuivere schuiver liet hij de Rijsoordse doelman kansloos (2-0). Vlak voor rust schoot Ruben Slooff oog in oog op de voeten van de Ridderkerkse sluitpost.

In de 2e helft was het Spirit dat dit keer het initiatief namen kwam na een kwartier spelen verdiend op 3-0. Eric Jansen kreeg de bal perfect op zijn hoofd en besliste daarmee vroegtijdig de wedstrijd. In het vervolg nam de scheidsrechter met 5 gele en 1 rode kaart in de resterende 20 minuten de aandacht op zich. Al waren de meeste kaarten terecht, ze kwamen plots uit de lucht vallen en waren ze niet in verhouding tot het (sportieve) spelbeeld. Sean Luthart (te langzaam nemen van een achterbal), Cris de Jong (fel reageren nadat er een felle overtreding op hem werd gemaakt) en Daniel Gerritse (tikje van achteren) ontvingen namens Spirit de gele prent. Ruben de Vries zei iets wat door de scheidsrechter niet werd geaccepteerd. De gaande wissel ging niet door, maar de aanvaller moest wel met rood het veld verlaten.

Ondanks het verschil aan spelers kon Rijsoord in het restant niet het verschil maken. Slechts 2 kopballen over het doel van Sean Luthart waren het enige wapenfeitvan de bezoekers, dat 2 seizoenen terug nog in de hoofdklasse speelden. De kansen van Spirit waren groter. Ruben Slooff benutte niet de 2 kansen die hij kreeg om te scoren, maar leidde in de slotminuut wel de 4-0 in. Hij zette druk op de doelman die de bal breed legde waarop Tjerk de Kogel sneller reageerde dan de Rijsoordse verdedigers. De invaller schoot beheerst de eindstand in.

Met de overwinning heeft Spirit de gevarenzone even verlaten. Maar de verschillen onderin zijn zeer klein. Met 7 punten en een wedstrijd meer gespeeld staat Spirit nuop de 7e plaats gelijk met IFC, dat zo overtuigend een paar weken terug won in Ouderkerk. Op de 8e en 9eplaats staan nu Alexandria’66 (3-0 winst op IFC) en Rijsoord. Daaronder een gaatje van 2 punten op Pelikaan (2-1 nederlaag bij EBOH). Cvv Zwervers heeft in een rechtstreeks duel met Streefkerk de eerste punten gepakt. In Capelle werd met 4-1 gewonnen. Streefkerk blijft nu als enige ploeg zonder punten op de laatste plaats staan. Het verschil met De Zwerver (6-1 nederlaag bij Oranje Wit) en cvv Zwervers is 3 punten.

Bovenin blijft Oranje Wit (ruim) winnen en versterkte zich als koploper. Spartaan’20 (2e) kwam niet in aktie. EBOH leidt de kleine middenmoot op de 3e plaats. Het verschil met Spartaan’20 is maar 2 punten, maar de Dordrechtseploeg heeft een wedstrijd meer gespeeld. De Alblas en VVGZ volgen op 1 punt. De Alblas won verrassend met 0-3 bij VVGZ.

Volgende week zaterdag staat voor Spirit de wedstrijd tegen De Zwerver op het programma.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

NSVV overwint zichzelf en Sliedrecht

Het had er alle schijn van dat de selectie van NSVV de Numansdorpse paardenmarkt de laatste vrijdag van oktober gevierd had. NSVV was niet wakker in de eerste fase van de wedstrijd en als ze in de buurt van de bal kwamen gleden ze massaal onderuit op hun amateurnopjes.

Na een snelle 0 – 2 achterstand, deed eindelijk NSVV wat terug en kreeg weer wat kleur op de wangen. Tot een verdediger van NSVV met een gele kaart in de kontzak ver op bezoek op de helft van de tegenstander, er als een dolle inging. De wedstrijd was 30 minuten onderweg en dan is het niet slim als je met tien man verder moet. Sinds de thuiswedstrijd tegen XerxesDZB weten de supporters van NSVV dat er ook een vechtmachine onder de motorkap zit. Met tien man werd het onmogelijke gepresteerd door tegenstand te bieden aan de elf van Sliedrecht en ook de verdiende gelijkmaker af te dwingen in de tweede helft. Toen kwam Jasper Huisman na lang blessure leed voor het eerst deze de competitie binnen de lijnen om nog een paar minuten mee te doen. Met zijn lijf vol adrenaline werd hij binnen een minuut vrijgespeeld binnen de zestienmeterlijn en schoof hij de bal koelbloedig in het doel. Het complex van NSVV explodeerde en er werd voor de tweede maal dit jaar paardenmarkt gevierd.

In de eerste helft begon NSVV dramatisch aan de wedstrijd en het was wachten op het eerste doelpunt van Sliedrecht. Sliedrecht spits Nordin el Hassani zal zeker nog een keer teruggedacht hebben aan de kansen die hij gekregen heeft om zijn team op voorsprong te brengen. Uiteindelijk moest NSVV helpen door tweemaal defensief te blunderen. De eerste maal stonden drie beren en geweldige verdedigers van NSVV naar de bal op het randje van de zestienmeterlijn te kijken. Alle drie dachten ze waarschijnlijk die andere knalt de bal weg, met als resultaat dat de bal langs alle drie hobbelde. Sliedrecht speler Benjamin Meijdam wist wel raad met dit buitenkansje en zette zijn team terecht op voorsprong. Een paar minuten later was het weer raak. Een knullige overtreding werd er op het randje van de zestienmeterlijn gemaakt. Benjamin Meijdam schoof de vrije trap langs de muur in de vrije hoek.

Na een kwartier spelen en een 0 – 2 achterstand begon NSVV de omstandigheden te snappen. Inderdaad had het de vorige dag geregend en is het natuurlijke grasveld niet geheel stabiel onder de korte nopjes. Het zonnetje stond laag, dus verdedigend konden we de eerste helft een zonnebrilletje gebruiken. De wind was ook redelijk hard, maar halverwege de eerste helft bracht Sander Backx met een schitterende kopbal bij de eerste paal zijn team weer terug in de wedstrijd. De supporters zagen weer wat vertrouwen in de ploeg komen en dachten dat het toch nog wel eens goed zou kunnen komen. Totdat een NSVV-verdediger met een gele kaart op zak iets te enthousiast door dekte tot ver op de helft van de tegenstander. De goed leidende scheidsrechter Giovanni Jaggan kon niets anders doen dan de tweede gele kaart tonen en direct daarna de rode kaart.

NSVV heeft dit prille seizoen al veel ervaring opgedaan met het spelen van wedstrijden met minder dan elf man, maar een succesformule was dit tot op heden niet. Het werd een open wedstrijd waarbij het spel snel heen en weer ging. Er werden aan beide zijden kansen gecreëerd. De grootste kans voor Sliedrecht kwam weer van de voet van Benjamin Meijdam en NSVV-keeper Jarmo Hartgers moest zich tot het uiterste strekken om de bal in de hoek te stoppen. De grootste kans voor NSVV was na een demarrage van Mitchel Louwerens die de bal goed teruglegde op de in het strafschopgebied vrijstaande Dion van Kralingen. Het schot van Dion werd nog net met een verdedigend teentje aangeraakt en ging rakelings over de lat. Supporters baalde in de rust van de slechte start en de oliedomme rode kaart, maar zagen dat het team van NSVV veerkracht had getoond en strijdbaar was.

In de tweede helft ging het spel weer lekker heen en weer, totdat Dion van Kralingen zijn hielen liet zien aan zijn directe tegenstander. Deze keer was op links Mitchel Louwerens mee op avontuur en rechts Sjoerd Hofstede. Dion koos voor Sjoerd en speelde Sjoerd net binnen de zestienmeterlijn vrij. Sjoerd bedacht zich geen moment en ramde de bal tegen het net. De verdiende gelijkmaker was gemaakt en het leek erop dat het doel voor NSVV bereikt was. NSVV trok zich compact terug en als team werd er om iedere bal gevochten. De kansen aan beide zijden werden minder. Er glipt er altijd wel eentje tussendoor en dit keer was de grootste kans voor Sliedrecht spits Nordin el Hassani. Zijn open kans bleef net onder het lichaam van NSVV-keeper Jarmo Hartgers steken en werd zo onschadelijk gemaakt. De strijders voorin liepen volle bak op iedere counter mogelijkheid en werden in de 83e minuut moe gestreden vervangen voor verse krachten. Na een operatie en lang herstel mocht NSVV held Jasper Huisman voor het eerst dit seizoen nog een paar minuutjes meedoen. Hij had niet veel tijd nodig om het duel in het voordeel van NSVV te beslissen. Binnen de minuut werd hij vrij gespeeld in het zestienmeter gebied en schoof hij de bal in het hoekje. Sliedrecht ging gedesillusioneerd naar huis en in Numansdorp werd er een feestje gebouwd.

Na de laatste drie wedstrijden gewonnen te hebben, begint NSVV het leuk te vinden in de 1e klasse. De competitie is nog lang, maar het is wel lekker als je vier punten los staat van de streep. Het rijtje onder de streep wordt aangevoerd door BVCB, de volgende tegenstander van NSVV. BVCB heeft gewonnen van Nieuw-Lekkerland en gelijk gespeeld tegen Zuidland en DCV. BVCB is een grote club die NSVV voor het laatst is tegengekomen in het seizoen 2016-2017 in de 2eklasse. NSVV degradeerde dat seizoen naar de 3e klasse en begon daarna pas aan de opmars naar de 1e klasse. Een jaar later maakte BVCB al de stap naar de 1e klasse en mag zich sindsdien een stabiele 1e klasser noemen. Het vertrouwen zou wat groter zijn bij NSVV, maar de ervaring zal BVCB ver helpen. Aan NSVV de opdracht om na vier van de vijf wedstrijden met minder dan 11 spelers te eindigen, eens wat senioriteit te tonen en in ieder geval met elf spelers te eindigen.

Klik hier voor meer informatie over NSVV
Klik hier voor meer artikelen over NSVV 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.